Joannis Lelandi antiquarii de rebus Britannicis collectanea : cum Thomae Hearnii praefatione notis et indice ad editionem primam

131쪽

Ille quidem tantum voluit, parvoque labore, Monstrare ingenii lucida signa sui. Tu vastum pelagus penetrasti: divide laudes, Gloria sic famae crescet utrique sua. Ad Desideritim Erasmum Roterodamumὴ ' Ι vis Castalio choro placere, I nunc, I mea sed gradu citato Dulcis Pieri, gentis ad nitentes

Agros Helveticae, recurvus undis Qitia Rhenus tumidis volat per arces Defluxu Easi laetas amoeno. I ic invenies disertum ErasmUm, Insigne eloquii decus Latini, Pulsantem querulo lyrae CanorOSNervos pollice; sublimentibus cum Musis, tum Clario inclytos honores Ne mons Vertis ibus sacer duobus Perdat, ne titulos suos Cytheron, Et dent Teutonico locUm poetae.

Cui si Pieri plurimam salutem Nostro nomine dixeris, statim ulnis Te ampleXabitur obviis benignus. Ad Musas, de Guillelmo ΓAndo, Barone Montiolo.

si Domino placere nostro Et rem ter facere hic quaterque gratam Laeto pectore concupiscitis nunc Tandem ostendite vos meo obsequentes

Blondo, qui patriae eruditionem FeliX asseruit politiorem Dum totus studiis dicatus ipse,

Et virtutis amator eminentiS,

Exempli specimen tulit perenne. Maecenatis erat loco probati, Cujus sedulo gloriam secutus Doetos muneribus beavit omnes Amplis, atque Scholae Lutetianae Cultor conspicuus, frequens, disertus Imprimis sibi comparavit illum Torrentem eloquii, sodalem Erasmum :Crevit fra tus & inde luculentus, Ac Desiderius novis adauctus Elon do munifico faventa) amicis

Commendatus ad astra celsa scandit, Et facti pretium accipit supremum,

Quod

132쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

Uod nunquam morietur : enitebunt

Dum libri radiis suis politi.

In laudem uelitis. C Cpe sub exiguo virtut latet alta lapillo, Judicio aetites omnibus esse protest. Ipse aderam in mediis paritura doloribus, eheu lQuum clamaret, opem fer Dea casta mihi'' :Cujus sollicita tactus pietate maritus, Ventriculo aetiten admovet ille manu. Vix lapis attigerat gremium, mox vagiit infans, Exsiliitque, ferens parvulus Ora patris.

O qualis Rector, subjec hos numine magno i lapides nostris usibus esse jubet lin D. Chaeredamum. MUltum magnificis diserte verbis

Passim Chaeredame, & lubenter eῖrs Lelandi tenues tui Camoenas Qui nunc aggreditur tuas vicissim, Spirantes tragicum Oppido cothurnum, Impar ter gracili sonare aUena. Forsan surgere ad altiora posthae Arguto poterit favente Phoebo :Et claram aequoreis tuam Britannis Famam Maeonia tuba referre. Horti Guillelmi Guntheri, Oeme Dernantes.

NUNC biferi sileant laudare rosaria Pesti,

Hortos nec jactet regia Roma suos. Vidimus sequoreis hortum florere Britannis, Quum premeret gelido frigore Janus agros. Purpureas violas, ferrugineumque hyacinthum, Luteolam caltham, Cecropiumque thymum, Hinc Clyties florem mutatae vidimus almUm, Et Paphiae suaveis, dona venusta, rosas. Atque alios, quorum mihi dicere nomina longum :Vivite foecundi jugera plecta soli.

In Borbonii laudem. FST mihi Borbonius merito decorandus honore, Qui valet ingenio, qui viget eloquio. Cedite nunc Muta Pympleia turba) canorae,

Et tu cum resona cantor Apollo lyra. Ite alio Veneres, Charites, Suadela, lepos Ue, Nil moror applausus, vestra nec ela logia. Forsitan ingratus dicar, icontemptor I idem

Quisquis erit doctus, Phoebus Id ille mihi Talem

133쪽

Talem ego delectum facio : meus ergo disertus

Borbonius nostro carmine clarus erit.

In signia regis Henrici OOIaυi. LIlia magnanimis conjuncta leonibus alma, Regis ab Henrici numine lumen habent. Insignia Eadueari si incisis. A Urea ter geminis ornata coronula plumis,

Sidereo Eduardi vertice Celsa nitet. Ad CFgnitin, de Joanne Masono, Egu. Ygne, decus montis Pymplaei, quaeris amore Masonum quali prosequar ipse meum. Illud quandoquidem studio tu poscis amico, Accipe syncera verba relata fide: Tali Masonum fidum complector amore, Qualem nulla tibi dicere lingua potest.

Coriniae, o Comiti Palatino. N ST mea Musa tuo vel devinctissima patri, Cujus praecingit festa corona caput. Omnibus ergo modis studet invigilatque modestis

Te talem ac tantum demeruisse sibi. Ut desint vires, animo tamen ardet amico EXimias dotes conce ebrare thia S. Praebuit CXemplum ni aper, cecinitque canoro Natalem illa tuum carmine laeta diem.

Prodiit in lucem tum qualiscunque libellus, A dodiis legitur, judiciumque subit.

Non majestatem potuit conferre Maronis, Nasonis fontes sed nec adire sacros. Candida fossicite, potuit quod, praestitit omne Musa per argutos ossiciosa modos. Inque tua ditione frequens demonstrat aperte Antiquas urbes, flumina, castra, sinus. ita, 53. Q lorum nigrarant ingrata silentia famam, Quae prius emicuit, humine clara suo. Nec contenta bonis studiis hanc addere metam, Ad solitum felix Musa recurrit OpUS. En liber hic prodit referens Encomia laetus Inclyta, Nobilibus dona parata viris.

Mirificeque tuum cupit ille CX tendere nomen, Famem, Virtutes, nun)en Si omne dactis :Talia dccantans de te, quae concinat aetas Praesens, quae adveniens posteritasque cauat.

134쪽

Ia s

sereniss. Elisabethanim, Virginem incomparabileni,

Henrici odiavi, regis Angliae, Θc.filiam. SIC tua collucet virtus clarissima Virgo, Fulget ut in nitidis vecta Diana rotis. Atque sibi laudes merito deposcit opimas,

Praemia in aeterna vivere digna cedro.

Quam vellem me posse tuas extendere dotes lLuceres medio stella serena polo. Si mihi Castalius fons ora rigasset abunde, Fudisset liquidum tunc mea Musa melos. Interea possum testis pius ista referre, Quae te commendent, perplaceantque mihi. Ardenti studio conflagrans ipse videndi Illustrem Edilardum, qui decus omne meUm, Aunthullum petii felici sidere montem,

Hic vidi fratrem percoluique tuum. Tempore quo Chaecus, Alusarum cura, politus Μe commendavit voce favente tibi. Utque salutares me tunc sermono Latino Egit, ut hinc scirem quantus in ore lepos. De te concepi certe Vel maxima quae Ue, Candida judicium vincis at omne meUm. Quid referam hic aures qua tu dulcedine nostras Expleris, clare Gallica verba sonans y Aut quid commemorem quos tu testudine sumpta Concentus referas, mellifluosque modos tRectius insinuare tuum Volo, Nympha, pudorem Virgineum, mores ingenuosque tuos. Ad cumulum accedet tua nota modestia laudis, Fortunae teres & circulus omnis erit. Perge hac ire via precor Heroina beata, Virtutemque tuam suspice laeta ducem.

Ad Dannem Pollardium, Egu. amvis nominibus tu multis clarior exstes, ta Utpote vir prudens, judicioque Valens,

Et patrocinii collucens mUnore claro, Causidico fervet quum tua cura foro :Attamen eluces mage nullo nomine, quam qUOd

Musarum fautor floridus ipse ses. Inde tibi a doctis es: gratia plena relata,

Perfruere hac grata commoditate tUa. Namque operis pretium memor illa extenderit omne,

Fulgebis medio Castalidumque choro. Sim licet exiguus, Musas tamen eXCOlo sacras, Et dotes possum tollere praeco tuaS.

Inter a

135쪽

Interea tantum quod posco, candide praesta, Musae & cantanti perge favere meae. Ad D. Brennum, Equ.

CPlendida belligeri praeluxit gloria Brenni,

O Innotuit cujus nomen utrique polo.

Militiae decus ille fuit, victorque triumphans Romulidum pressit colla superba jugo. Illius hinc laudes Graeci & scripsere Latini,

Certantes talem concelebrare ducem. Gallus erat, si Roma refert vera omnia vere,

Et Senonum ductor strenuus ipse fuit. Illum ductorem Senonum cognosco fuisse, Pernegat at Gallum Musa fuisse mea. Notus erat Gallis per Martia facta, sed illum

Protulit in lucem terra Britanna parens. Frater & hujus erat Bellinus natus ad arma, Dulce Britannorum qui decus omne fuit. Talibus intentum sic me docuere priores, Contemptor patriae non ego laudis ero. Interea pergas eXemplo assurgere claro,

Atque tui felix aemulus ese Ducis. Sic decet ut Brenno Brennus subserviat alter, Virtutis solidae gloria calcar habet,Ergo hic quum referras nomen de nomine Brenni, Exhibeas forti Brennica facta manu. Italia edocuit te multa illustria felix, Maxima pars famae crevit & inde tuae. Marte Caledonios Scottos fusosque fugatosque Aspexisti audax, tu quoque Victor eraS. Quum caderet multa vi fracta Bononia, miles

Sed quid ego in bellis tantum nunc immoror istis ZSpes mea sunt Affusae, deliciaeque meae. Candida pax regnat : Deponas tela molesta, Fac Musas repetas impiger atque tuaS. Illae te statuent felicem in vertice summo Parnassi : pretium nobile laurus erit.

De m lore Mettio. TIEctoris historici tot, quot mendacia scripsit, L Si vis ut numerem, lector amice, tibi: Me jubeas etiam fluctus numerare marinoS, Et liquidi stellas connumerare poli. De libro Diero umi Vidi de Soacchis. 'IAEonides cecinit fera proelia, gessit Achivus Quae cum Dardanio milite miles a tr .

Ludicra

136쪽

Ludicra sed Marcus cecinit Vida proelia, picti

Quae gessere duces, albus & inde niger. Ilias aeternum sublimi nomen Homero Contulit, at Μ rco ludicra bella ferent. Ad Pobdorum Virgilii .PRimus ego asserui nostrae sua nomina gentis

Urbibus antiquis, ne Polydore neges. Et quae Cimmeriis obducta fuere tenebris, Accepere novum me referente) diem. Ad Carolum Casellium, Oratorem Venetum.

Ipse tuos legi sermones, docte Capelli,

Eloquio claros, relligione, fide. Te quis in Hebraea sic profecisse putasset Lingua y Rabbinos vel superare potes Exspectare quidem potuissem talia Divo Vel de Munitero, vel Capitone sacro. Sed tu judicium voluisti fallere nostrum e Macte animo. ad Superos haec via recta deos Ad Antonium Rossum. IC doctas habeam novem puellas Fautrices mihi, Rosse, Apollinemque,

Ut te tanquam oculos amem meos, qui

Absentem studio colis sodalem Nullo inquam penitus tuum minori, Quam quo tempore singulis diebus

Praesens tecum ad agros amoeniores

Iret, sumpto aliquo in manus libello, Linguae non modo qui decus Latinae, Sed virtutem etiam doceret ipsam. Ad Ludovicum Vibam. GEntis rarus honor decusque Iberae Vives, qui patriam tuam serenas

Claris artibus eloquentiaque, Auctores cupiens suo nitori Doctos reddere, quos molesta valde Illa injuria temporum repressit, Aspira resonos modos canenti Musae, quae vehementer ardet illas Virtutis solidae tuae nitelas Toto pectore consecrare famae, Ut te posteritas celebret omnis.

Marcus Tullius, utriusque linguae Fons vel perpetuus bonusque, poscit: Orator Fabius minora nulla.

Illius

137쪽

Illius quoniam disertus aptusque Interpres, ita Scipionis alti

Somnum discutis, ut vel elegantis Commentaria Macrobi labore Pergrato superes, . potens Vel SeqUes. Atque hujus recolis frequenter arte SI Jicendi, probus artifex & ipse. Tantundem tribuit tibi severus II spano Seneca eruditionis. Almum lumen & interim libellos

Illustri calamo tuo notat OSFelices reputat suos : ovat Ue Iugustinus Afer, sacratioris Scripturae pius optimusque certe Doctor, gaudet alacritate motus

.a tu restituis Deo supremo, Oblatrantibus impiis, Coronam Festam, munera summa Civitatis Coelestis, scholia aspicitque laetus, Queis illum niveis modis beasti. Perge hac comprecor ire : sic micantes Conscendes nitidi ad choros Olympi. In Flores Terentii, a Nio. Odo Eo illlis, aloi Andidus eximiam monstrare Terentius artem Eloquii novit, Roma diserta, tui. Illius ex horto flores selegit amoenos Od allus, cupidae sedulus instar apis. Quoque labor pueris studiosis gratior esset, Transtulit in patrios, verba Latina, sonos. Insuper & scholion, facundae munera linguae, Addidit, aeterna vivere digna cedro. Vos igitur juvenes Odallum ornate Britanni, Sic fluat e vestro comicus ore lepos. Ad sinitear n Foximia. 'i' Lores gratia patriae Britannae

Foxi, inter celebres tenens Latini Sermonis merito locum patronOS. Te bis terque tuus rogat benigne Lelandus, capias ut haec amici Laeta munera Donte, quae notavit Currenti teneris manu papyris: Nondum cincta quidem Camoena pulchre Fulgentcs hedera comas nitenti.

Quod te non dubitat lubentiori Facturum studio, vel hoc probato

I aquam

138쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

Inquam nomine) principem eruditum, Communem Dominum, favente sorte, Quod tecum deamet, colatque felix. Cujus gloria vera sic coruscat Virtutum radiis, ut unus ille Totum sol nitidus serenet Orbem. Ad Augusinum Pallonum medicum.

NON equidem pos Am satis admirarier, tanta

Ista tibi in Musim laus sine fine meam. Forsitan exspectas, alterno rursus amore Praedicet ut laudes nostra Camoena tuas. Rectius hoc facient Patavini, docta caterva, Inter quos olim tu quoque talis eras, Qualis erat Linacer, medica celeberrimus arte. Judicio & lingua clarus utra Ue meo. Des igitur veniam tenui, Augustine, Camoenae, Laudes si posiet, diceret illa tuas.

In frontispicio Petronii A1 bifri. E Ruit hic venas abstrusas divitis auri,

Quaerit Erythraei littoi is alter opes. Nos veteres libros, linguae monumenta Latinae, Sollicita asserimus t eique quater Ue manu.

Ecce tibi, lector studiose, Petronius ille

Prodit, & in nivea veste serenus Ovat. Aurum temporibus ce 'et, gemmaeque, Petroni

Perpetuo dodii fama su perstes erit. Ad N. bissum, Fontanum.

ES T tua perpetua probitas dignissima laude

Multis nominibus cognite Bisse mihi. Et tua praeclaros titulos doctrina meretur, Seu te sacra vocet concio, sive forum. Addo quod L niveus candor morum ille tuorum In lignem ac merito postulet usque notam. Ergo ego fortunas ut raras osculor istas, Sic Fontanae omnis te chorus urbis amet.

Calamus Niloticus, dono datus Guillelmo Blondo. OV m mihi transmisit pro pignore Smythus amoris,

En ad te exiguUm munus arundo Venit. Sit Licet eXiguum, ne spernas attamen : iugens

Gratia vel parvis rebus inesse solet. Namque, alia haec praeter quae secum plurima defert Commoda, Niloticis venit arundo vadis. O quoties volucri depinxit carmina cursu,

Officium praestans nocte dieque suum lTO M. V. RAccola

139쪽

Accola Niloticae ripae proferre susurros Edidicit, Zephyro & flante canora fuit. At mihi mus eum postquam excoluisset amoenum, Concinuit variis carmina mista sonis. A dominoque aegre divelli passa, penates, eo fortuna vocat, suspicit illa tuos. Ad γ haliam, ut Eadueari in Ododunum ni dicum invisat.

TU nunc auriculis studes placere

Si tersis, pete candidum Ododunum, Quo felix apium loco caterva Flores eXCutit, at suaviores, Et clarum celebra virum Thalia.

Ille alto Siculi docet poetae Carmen judicio. Explicat disertis Libros magniloqui modis Homeri. Tulli & Rhetoricos sui colores

Orator Vehemens venustat ipse. Cultor denique maximus Galeni Exercet medicas lubenter arteS, Et nostris sudiis favet serenus. Natura locus est sacer Camoenis,

Ibis gratior hospes, & redibis Encomtum Rose, ad mariam, Regis F. Rosa loquitur. GLoria quae clari virgo ter maxima patris, Et patriae a cunctis diceris esse tuae e En rosa florigero formosum munus) ab horto Adsum, lacteolo gemma locanda sinu. Id quod ut obtineam, paucis tibi, Nympha serena,

Narrabo generis nomina celsa mei.

Est mihi Diva) pater Zephyrus, qui flamine leni

Temperat hortensis florida regna soli. Mater at eximia veniens ab origine Tellus, Omnifero cujus numine prata virent. Ubera prima mihi charae praebebat alumnae Flora, renascentis gratia veris OVanS.

Si patriam quaeris, pulchra est mihi patria Pestum,

Appulicos inter fama superba lares. Si quoque fragrantem trivit quis casus odorem Quaeris, & unde mihi sanguinis iste color : ag. 66. EXpedistm. Phrygius Ganymedes nectaris olim Forte ministrabat pocula plena Jovi. Dumque ministraret, stellantis lumina coeli, Miratus, fudit nectara dulce puer.

Quod liquidi stillans sinuosa per atria coeli, Susceptum foliis diffluit usque meis.

Purpureum

140쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

Purpureum magnae Veneri debemus honorem, se me prae cunctis floribus alma fovet. Illa per Idalios lucos dum quaerit Amorem, Sorte pedis dura vulnerat ima rubus. Unde ego pressa novos lacero de vulnere succos Imbibi, & ex albo facta colore rubens.

Jam tibi si placeo Maria illustrissima, primum

Basia da foliis terque quaterque mei S. Tum quoque quum nares fragor demulserit ardens, Iste sinus niveus me gerat Usque tUUS. Sic decet ut foveas praestantior omnibus una Μe florem, generis participemque tui. Ad Antonium Cocum nobilem.

CUxis tota mihi jacebat atris

Languens Alusa, lyrae nec ulla curvae Mansit gratia, quum tua obseratas

Pulsavit digito fores Thalia

Nostras, puniceis decora sertis :Et docta citharam manu Canoram Pulsans usque adeo suaviter, me Captum ut mirificis modis simulque Delectaverit, eXcitaveritque Desuetam ad resonas fides Camoenam. Nunc Amphiona provocasta credo Dulci carmine saxa delibuta, Thebanas facili labore ad arceS. Nunc Arioniam lyram secutum Credo pinnigerum fuisse piscem. Nam tu qui ad numeros vocare nostram Tam tardam potes erudite Musam Antoni, minimo labore, fixa, &Pisces aequoreos poteS MOVCre. Ad Gloriam. GLoria, tu celebris semper stas vertice summo Parnassi, juvenes ad tua sacra VOCAn S. Inter quOS fateor quondam me thura dedisse, Votaque cum preculis ingeminasse piis. Gloria, vis verum dicam i & quae sentio Z vulgi Non moror applausus, judiciumVe leve. Interea potero laudes agnoscere, sed quas Doctorum tribuet calculus ille Virum. Ad Thomam Eoncor Ilim.

FEliX quum teneas linguam, Roncorne, Latinam Judicii rara dexteritate boni :