Observationum in Propertii carmina specimen

11쪽

CONSPECTUS.

12쪽

rubros II. In non uno teri or sditos, Eqiso igitur tres in I cI3, 50 commesmorari Potnios adm id GottIob. Barthium et Beroaldum. Utrumquestiuerum diverso is ore intum eras, ob eorum dives sam naturam Et O divctra novissimorum es Orum messtigia robabile os diversa throrum natura, in Pontamotris maxim convicua, in trisyliaba aut myllaba sectuntibus. Dctos Orct, Et noυissimarum cujusques libri rerum, aliund cognitiarum, si librorum oditionis scis conatitum .

Cap. V.

13쪽

Nexti Aurelii Propertii eamina, quia imam ortini tem-Pore magii sunt habita ' , tamen, qaio non ad omnium captum aeque sunt facilia, a paucis tantum tractata olim' a paucioribus etiam descripta esse, atque aevo medio prorsus dtili uisse mihi videntur. Unde non mirum est, qauod extat inscriptorum codd. paucitate unus sirodo postilistaurata antiquarum litterarum studia superstes sitiri isque diuturno situ valde depravatus. Ex quo soloquum reliqui, qui hucusque intia se sunt colluti, tu isiaut omites , 1 parum pretii et auctoritatis habere plerisque viris criticis visi sunt. Quaxe diplomaticae usus cesse , cui .est codd. m. principuisque edd. pretium expendere, et ad optimorum aifctoritatem scriptoris textum

estituhre, in reficiendis Propertii darminibus, praesertim Post scaligerum, paene nullus fuit, aut, si quis, saltem phrexiguus merique enim omnes, quam in comparandis inter se libris operam ponere et consumero otium exercere ingenium et doctrinam ostentare, atque

Verha et versuum ordinem suopte arbitrio mittare, quam ex codd. te limonio, inopportuno sane talis licentiae impedimento, servare matheruiit. Incredibili ἡ- aud ei mutata verba et nomina, disticha transposita, a milia, Vol consuta, vel dissecta, integrorum segmenta carinitium in s agmentoruin numerum relata Bah mentaeum carminibus coaguleritata sun Neque magis certa' est, de vita Properti et de eius carminibus, quae ex his ipsis, perperam subinde intellactis, eruitur, historia. minam paues a inaunt, quoque incertiora eadema Vid. Viror doctor do Propertio Iudicia a Bro i usi congesta, tum in ipsius ed. tum in Vulpiana et Barth descripta.

14쪽

vestigia temporum, eo magis ambigua certorum annorum notatio esse intelligitur ' Nihilo minus Vulpii Barthi Hiorumque hoc in genere studia maximis digna sunt audibus. Neque Vero nunc, aut merita horum celebrare, aut illorum vitia perstringere, sed potius de adhibendis. in iv ita Rendo inluxeretandoque vopertio cautionibu si multoribu i misenibus ii undis uuaerere iuva ouu ij qiudem cita faciam, ut praecipue unius exei PIR Fer is uti Sinondam, neque Scripturam verbo-xum aut Versuum sedem muta ii nequo a mina aut

vulumina, vel divrili, es ομjungi, neque adtineri eadem ad componsi adam historiam debere, nisi, ei oblochri eodd. indicia, vel ob ingenium poetae et rusum, xes in ententium loci et totius carminis naturam talis ratio necessaria, sive ad ii dic3n i interpretandi e leges unice sit probabilis. emu autem hic rerea εαι magna eat, si er ηελι, mn, assata' Quem quum plerique, . et antiquiores, et recentiores philologi recte sic scribi sit hilare uasissent, saltem inte

pretandi ejus diversas diversi, υμ im torui as, Speciosas pauci; nulli Probabiles rationes aniere. . . Atque ante Sealigeri quidem aetatem, ut reliqua antiquiorum interpretum oriani no Verbo quidem commem 3rem, Iustus Lipsi quodlropextius h. v. tres tantum lii Llas Comni morasse , aut unuin quatuor libris eius nomiue in aerstitibus, vin tum, aut ejusdem modo a gumenti libros i. e. tres priores amatorios intelligendos esse censuit. Qui quum libarum I. μονοβιβλον insta ip- tum a ceteris duobus, H. et III.. hoc modo egregatum

15쪽

rivis voluminibus locum intelligendum esse oniecit: De quibus lamen quum, 'neque antea, heste posse usquam hoc in carmine lacia sicanentio, hoc In V. serrito nem esse Plane non est consentaneum' ' Neque igitne 11M., nec quae sunt hisjus neneris alia commetita 'qui 'va am satis consutata iiiii . vel per se sacile horruunt, ulterius iuvat perseuui. Talia autem propi situti est

.Xammave, quae vel aliquam Ver 89eciem et a nunc Prae serierunt, Ves, quaaiquam aps quidem ilia reJecta, tamen novo posse errores, vel parere. Vel sustentare

Videntur. Hoc ex gen e ea sunt, quae Heliasius εBroia bustus sua erunt, illotuin alii,uimero id Gotu. Marthius et, qui sine carmina superiori an a 'edidit. Cara Lachmantini, potiendi sunt. Qui quidui omnes quum et diversas conjecturas et ad easdeii Frbliandas,' etiam diversas quisque rationes critica protulerint, miri guli deinceps in judicium vocabuntur. Ostremo talem, ubi, cur ab iis dissentiendum putem, dum suavero,M Cf. Propere. III, a, 1. 9, 5. ad HI,:- Cooste 5 V. Pri*- H, b, 51. I, , , . , i ii GV, , --

16쪽

Ac ibrimo quiden de scriptura eratis dicendum est aurus mutation sensum posse uvari ex timavit Heli ius Neque vero livitis conjectur im

Q In Notti Prypertianis p. 6 In hac caesura brevis syllaba, non apud epicos poetas, nedum apud elegiacos, serenda. Vid. Ill Hermann ad Orph. p. 764. q. cf. piisner. I. a Versu Graim una Heroico p. 16.

17쪽

εub conditione, si litat, et parvi si si , et pauci tro, sint, gratum futui una ea di Quod Mo

ubi ista scribat, funeris sui pompam, non ut Postmodos metim, sed ut iam praesentem ante oculos habere significet Deinde elit malterum intin si a scribi muta- .ri facile .Potuit. litterarum enim, et i vocaIium mutationenihil frequentius ). xaoterea vectum S ou-tivum, quod non dubium est, quin post vocem magno excid*xit, ascrthaoliquo desideratum, atque ita it in laeum aureius ae substitutum videtur. Porro illud Pronomen 'mer, e conjectura propositum, sic ab ψε

18쪽

meri, qua uumiihic intin fridum est, non taminita uotari debuit rix inuunt enuntiationis membro poneretur. Oh oh 3 'quoniam poeta, nec multos, nec

ma gnos librosi siri pra ervi vult, in his verbis: Murearint pompa libelN' haec duor res i. e. pauci et libelli . l. e. lihri parvi maximo emiuent. Atqui quum Uud striptores Latinos isti me uia, quae in aliqua sentonii sunt potissima, vel ineritate inuntiatione aut ita membro ---nt ves in medio otium nantes '' Boe in . sin iis, isti in auexius homistichii, in fina Messithinmemoreri,dhuernn . boque igitur ullo pacto illud pronomen petiem illi potui Duniqi e vero, cur, Podi ter me ibendum sit esse persuadere mihi nequeam, hoc est in rerumέ, wod ad 'auge adamet ontinentiae 4audem plurimnin mihist istius advothii ropetitio '). Deinde a l- , qua ire, uno Broukhusiano s. Pal lino d. hartadeo invenitur; deetio:

quamquam ipsa quoque melaei laborat vitio, tamen lac lenta prae se seri genuinae laetionis stigiq. Νοque enim, nisi quot; per compendium sori se eripuim,

a librisio non aniniadversum erat, Erbum substantivum est, cuius omissione inhil 'isellias, post adjsotivum

ivi id. Goerenκ ad Cic. libre.' de Legg. Excura. II. . , de soni sede etc. p. 294. Quae quideri praecepta, quanquam Maolura tantium oratione dantur, tamen etihm' de verboruin Brdine, In carminibi conη o, ubique fetu valent ii Quanquam is noli memini isgis advellium sythbysii eodem orationis membro Mirum , tamen tinc usum non 'mih, vel ex aliis scriptoribus , vel exi. ψω,.Prusruo em qui Mihi η- Plis probandum esse arbitror. Qui huc a Vulpio affertur locus Properti I. 7, Io varis quidem legitur, et ,, sat Thi sit p.ras. . . . V et Abia iὁ mrth ρ -- sis, . maiis inpiati Vum illud ri ibi necessariun est, huc non piadrare ibi vi in L mdui a Mi

19쪽

quum ipsa sententia nomin-- , μ' cpdd. Vatica Lot IL, exrriani et Colotiani auctoritas alis confirmat:

Haec do versus lactione bactenus

Iam sequitur, ut libe distichon ' b, qui irrea ait in . s. t. q. p. Is e F. 'LI' neque separatim unum die cum tota aliqua arminis

particula ' huc si libro III. illatum e ostendam. Noli usius enim, Wobata Scaligeri opini e de mutan dis in Proportio distichorum sedibus, ipse quoque quum alias alia , tum hunc ina distichon illud proseissus est ol. ΙΙΙ. translatum sibi videri. Burmannus autem, iunn secutus, lol. III., ubi illud collocaret, locum quaesivit, et sibi quidem invenisse visus est idoneum III, 16. Post V. So. Non uoat in mediis etc. lenii suntoni εamin conjunctione riuum ni sevise videatur reperiri magis ἀπροωιο σον, non est, cur, quod hodie nemo laesis credit, rejiciam et cum hujus viri umbra pugnare instituam. Sed quia hodienum sunt ' , qui a Scutigero sedesaa Hoc carinis: Non tot Achaemeniis a. S. s. I. II. 5., in quo illud distichon: Gai mea sat . . etc. emsterhusius post eum alii voluerunt an has partes dividi, a v. - 16 b inde a V. 37. , quanaocunquo igitur ii m c. o. usque ait v. 62. Q,Nonnihil ad verum, . t. s. inde a v. 45. , Utque Ut, nam p. a. m. p. O M/que a v. 58. Aam m/ιν q. p. . m. l. Lachmamius autem hane in duas elegias dispeseuit, quarum una

20쪽

Brouhliusto non assentiendum esse existimem, ex Diiore juvat. Ρaullo autem altius res repetatu nis

cesse est. Omne enim hae iii auia judicium, quum

ex totius decursu carminis, tum itiprimis Ex oodd. M. auctoritate pendet. Nam uisi aut omnis omnium, aut nonnullorum certe librorum fido prorsus elevata fueritinoque onmino, ut in sitella sortes, ita Versus ex cadiae uno . in carmen ultro citroque trajici, neque singula quaedam disticha, ut hoc, de quo agitur, iis cum toto quidem damine aut cum aliquo ejus segmento e. LII facile potuisse tra usferri, rationi est consentaneum. Quod autem, vel ex cujusque distichi sensu pluvium ister o cohaerentia, totius arminis colore, ' ex omni poetae sentiendi, cogitandi dicendique modo fieri Potest iudicium, quanquam minime est praetermittendim, tamen,quo viliu sit antiquorum librorum, sive script9rum Bio impressorum, pretium, eo incertius illud esse intellissetur. Fit enim .serme, ut ad suum quisque sensum ' , nedum ad linguam gentis suae aut ejus, quo vivat, seculi an ea Umbri poetae carmina exigat. Quod si quis hoc in genere omnino periclitari voluerit, poetae nostri dolos ingenii carminumque virtutes aeno jam a Mansonebant, Sc ligeri ree in mirandis poetae locis sequuntur; v. c. Ill. Jacob in Praes ad Astii Obss in Properii carmina . Gothae editas a. 799. p. XII. ubi el. ,Non tot Acliaemeniis etc. I. II, 3. re vuls ex Mai. ordino Io dicit. 4 V. e. Col. amo in praeclara nonnullorum propertii minum inierpretation mantea l. l. ; pressius niselius in Schiller Annalibus,morariam nominis inseriptis anni 796. Tom. III. Propertii verba Mutus est. ad . qui mo antiqui Propertii, eiusque poeta Romani, vorum quomodo saxei is hodis Germanis canore debuerit velit cognoscero, illo MN et iambis Mansonianis magis, quam finabellariis elogiis deiserabitur.