Observationum in Propertii carmina specimen

발행: 1817년

분량: 62페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

nexuta oratiotiis sit necessarium vesiab ipso a moro, si Raeto Ioeum aliquoties tractam censendus3.ait, ve, im Ei temporum oblitteratum vere sit et recte fido imi nee ne donique ut nam in eodd. fias primaria edd, quae' bptis, sonsum eo a rigi non Possumo; contrarietarint, an, quae sun con 'ax Ula disjuncta 'xvideamus.

16 Ita l. III, ol. 15. - ει ego non n. i. a. t. in vorsus a inde a 19. ,, Puer . . . . in usque ad a. paeon A. ν Α. t.' serius a poeta addito osse umseris, '. 45. ,,At tu non m. p. v. L. cum prioribus arcte cohaerere intelliges. Neque vero omnino, ut uinoelio placet, post v. o. MVIIa ad c. d. v m. illud distichon ponendum est. 7 me ex genero illud est armen II. o. i, geri ni δει atii νοι sis ignota L quod non satis, ut Soligero visum ea cum praecedenti carmine cohaeret, copulatum aliquo vincul fuisse, non est incredibile. In superiori enim poeta a. it novo modo. i. e Augusti laudes eanendo, viros suas experiuri 1 quas hucusque non nisi in Hebrando Cynthiae amor consumo i v. 6. Fae, illum adjsessas, se nolle amplius Cynthiam laudibus extollers et habebis, quo hos pauculos τε eulo referre possis. . e m - sore arbitror, qui, si Propertius hoc armen ad Atmstum matteis decreverit, in hac Cynthias invocatione haereat quippe qua figum nil vel assis, vel nostro etiam poetae sit usitatius es. Barth. In..

a. I sotismi . Quam ho trium distichoriam se intum nolim alius carminis stagmonium habortu a8 Quemadmodum in antiquis edd. I, L 1. et a item

aa et a conjunctas fuis e constat. Eadem ratio est quoq

nandam L H. et III. arminum, . e. u. 3. quod caliger et multi post eum inlii duabus particulis c. 3 - 1 ε 37, sqq.)

22쪽

-ium Iosaph. 8caliger I niala, opinor, intellecto Iovis i, Bontainiastimonio, modispud Alexandrum in

amnss-m mei intollex unia Noque vero cum caligero, uti priovem partioulam pra ecedent Hegia. . ad agendam putavisset, acie dum Me, protheo jam ac maannus monuit. Eidem contra H. l. II, 9 cis Iste quod est . . f. etc. tribus v. 1 o. 4i-48. et 49-5a. diversorum poematum fragmentis constare, post calia gerum aliosque statuenti, tantum abest, ut assentiar, ut, ha, partes

satis invise in conjunetas mihi videri lutear. Nempe Propertius Cymisia. v. 1-4o. objurgat, quod 'rion modo toruin mutaverit, verum etiam hujus rei caussam ad ipsius perfidiam ntulerit. Nam haee sero sententia subest verbis V, 31 sq. et 55 sq. Quare poeta, ut illud crimen obscure significare, ita testibus invocatis de alia fido prasdicare, xe αMini potuit. V. 42 48.

- Jejuna enim S t, quae . Vulpius, Buimam us, Barthius aliique m prooemiis enarraverunt. achmannus autem etsi non prorsus improba visis quaedam in preos ad ed. iam disseruit, plerumque tamen iudicia, quae de singulis dixit, rationibus firmaraaupersedit . Sic, ut alia omittam, quos in PraeL p. XVI. q. nullo hinc in rem allato argumento damnat, Grasserianum Thuaneum, Datuor issinoa, num Venanti Lupaechini et dilos vii Ra- mingi libros M. . quanquam, cur maius minusve cuique codici retium inta es imposuerit, se in Notti dein stps ationem redditurum p. IX. pollicetur, tamen, deteri.ros a. se sive, quos imjuria appellat, Italicos, citam omnes tandem boni pariter, quam pessimi, ex docta oriundi Italia non modo nusquam postea probare conatus est, sed ne semel niae in Commentar commemoravit.

23쪽

oodd. m. fidem in dubium vocavit.i Qui, quo Mo-xem apud plurimost auctoritatem hab ait, eo minus

qui, quod hanc in intitisten si Properiit , carmiatibus initam ab eo ratio movi in Pter se repudiandam oen, seirent, illud Jov. Pontani testinioni una, istius conje .eturae firmamentum, vii obiter insperiti in pro fae, habendum esse dicerent ''). in mum utcumque, et Pontanum, ei Alexandinin mugna nomitiis savia laevo suomo isse constet 'λ 'ulla est ratio, cur, ut in D stor, aut credulus fabularum narrator alteruter inauditus damnetur m Quare Alexandri, qua huc spectant, vecta, quo majoris haesimis urit ponderis, ilioque in curatius coimi ruri possi fit, ipsa iuvat appone . Jovi viam igitur Pontanum haec testari uarrat , Propertii elegias patrum suorum aetata et se adolescstitulo primum in lucem pro ι-sse, quum antea incognita suissent: opusque: Militieuatum et lovgissimo aevo abs altam,. cor,

xoris siet Iahentibus littem in cella inaria subdoliis iv. 'entum apparuisse, 'et quum libelli vetusta se isebis et nominibus obsumtis longo situ et senio, quod in diuturna obscuritate latuerat, Veram lectionem assequimmurrent, effecturii, Ni mendosi indoicodd. prodirent paullatim discuti ora Mes. in eo igi coepti sunt: no tante MAquisse, ut posteris omnino integri inoffensique darentur. His ex Verbis nec, quo iure Scalige concludere potue-

Noxandri 'estimonium sabulosum esse dicitur, non vero demonstratur. Quare miror, ciui Bartiaus itiusmodi dubitationi Praes ad Properi p. XIII. I tantum tribuere potuerit, ut Alexandri fidem et .

24쪽

in illae imidis liniauis,disturbata niisse sedibus,

nee womodois qui.non sentiendum eidem esso intelligebant, Ioriimitan Pon alium aut Alexandrussi in malae fidei suspicionein vorax Potuerint, o uo intelligram fateorii l. quo erum eianam, quae reb Alexandro. tra- dirutur, an alia peU, ah, absurda, aut aliam dubia sunt

fidei. Non certo qui in propto a potent absona videri narratio, quin an Vinaria' cessa Pimportii carminii subdoliis posita filisse iritur. Amor enim et vino dia elatur Etutarininibusαί Hinc. ipserim tius ' :

mea deducta arm--oce estis; ramis ενξιο --- Κώ--- Falernos. Θα- et aurouo moliris in uia ε. Nequo. vero infitiat, unde, vel non potuisse Ioviamina Pontanum in Aleκandrum , vel noluisse ea deae Verum dicere,, suaPicandum sit. Nam hic qiadem, et inius aequalis fiat, et, quae resert ita tradit, ut rein iisdem, quibus ille usus isorit, verbis narra videatiis i Neque JOV. Pontarina, quanquam , quod se adolescentulo D, illum codicem reperium ess et ex eodem Post a me dosos fluxisse lib1ras Hathibet, hoc aliquanto post Mara videtur aut juvonili credulitate i indivolus aut stiali 7, memoriat imbecillitate lapsum,' muri u 'α5 I. II, es. 56. v. 57 sqq. 26 Anno 144o quo artem typographicam inventam ess smmunt vid. l. Bech Hist. Univ. Ton IV. p. 'a 10, 'ian. Pon tan quatuordecim annorum ibit δHeseentulus. Eodem sero tempore sertamis illo Properti cod. reperire .

. TY aeum enim haec senem testatum esse credamus, io est

necesse . Ista enim carmina demum posti v7a. quo reorum

instrumento primum publicata rant, aut omnino describi, aut ex noceod derivari coepta esse, per se non est probabile. Namqu naudoci', ' Plarique omnes iopertite d. hoc da .norum intorvallo inde ab A. 144Ο usque ad a 472.d quum vulgato usu typo aphim,

25쪽

tuisso fideliter tradere iudieandiae est. risquρ munus

dubito, an, qui noluisse Hismatnum, αε io, . qua, Caussa, verum dicere suspicentur uid, pii liuio,i nibus ostendere Tria sunt a uerni, reti tua, Mui quae Alexande velare, primum, Patri, ut remina intea

incognita fuisse . deinde, im oudicu PO apuatim Misim Primuni mribtuisse denique, intui mini iriesin. 'Ac primum quidem, quod attinet AEnwω , vini temptata tiamsi Properiti, Non tam--πι- mihi trium Pea longum diripus ullam fuisse notiti a uel inultu. dubito, quin verunt sit Pin Fulam in mum -- quisqua ex hoc pol α ervicula vi illinus 3 reperituri At seisi in ista carmina latuerint , noui auum dicere. miride vero ea his codi imper ii carnun nobis innotuista, ut' maxime redihilo est, ita vehementissime doleniatin est quod ille, tum lingissimo aevo absumtus

et corvosis labantibusque litteris invetatus sit, tum, utruina ue exset, necne, aut si e sim, quis sit et ubi se Vetur , 'incerium Nam , binae maethius '' cussi

typis posse' exprim et exprimerentes, item iam a. 475. edita sunt , 14n rin, cur aescriberentiar. Qua quum isa sint, non vidWo, ephd obstet, eis ori Pontanus vitiosos e vises eod libro de os su sens Meropi's, cur no visen adhuc ae-

- circiter .:147a. princips Properi caminum ed insigni aetatis aliae 46. tastatus esse censeri deueat.

ait 'pinionem tuitus, quatuor antet huius Maiam aculis i. e. centum sors

annis antis quani unicus ille Properti eod. ita lucem protrahe jtiis;

Driptum fuisse; statuit. 'mino Barthius istum cod. et e aram amouisusio et perantiquum judicatum, eundem esse conjecit, qui Pontano adhuc adolescentulo repertus suisset. Verum, hoc ut ..emet, Primami con tare ob at de sententia Brouisusii. Equidomve in huius aetoritate acquiescam, tantum abest, ut eum Putem, quod .aepe fit. nimium magni feci se librum, in quo excutiendo dirui cons*maisset operam. . . Deinde mirum profecto esset, si Iori Pontanus poetam vintinae incrinitum diAuset, cujus poemata scuis

26쪽

caussam illustravitam faciunt. i. . , ,

Dunique, quot ex eod mi cod. Alertamis alios

mendosust fluxisse diuit, hoc, i Irim ipso, tamen Primario, veluti sente ceteros Omne B 'Omanum Consequit am quum posteis tempore nullus Iovianeo antiqui ob eis crit rosertus, carmina haec non aliundo potuisse iiscribi, per se clarium ostγ, Non igitur divhraae sunt, librorum,ss sextilliae, a. c. aliorum alium Hestium it imminiumve orditam exhibentium Neque otiam in illo oodioe ipsis disti a aut carmina visposita fuisse, Alexanderi aut diser testatur, aut is obscure significat. Etenim in illo ori Politani testimonio, in quo ammescendum esse mihil videtur, tantum abest, ut, quo caligo opinionem suum stabilire potu it, certi aliquid, ut no leveritasim estigium insiι,',undo, disticha in isto cod. aut carmina disturbata suisse, paeobabili-- colligero limat. Nexander autem ut verborum nomiHumque scripturam depravatam fuisse diligenter aeque, quam fideliter, narravit, ita etiam hujusmodε gravi'x illius codicis vitia non lacile, credo, silent o aeteritumis fuisse , Si qua in id Alexondri narra- ione quae Scaliger in suam traherose elotentiam potuisse videatur, hae sunt veris: Opus -- corrosis et Iahelitibiis sitieris snventuti esse. Sed i a quidem de totis distichis et arminibus debere intelligi, primo propterea non est cr6dibile, ito ille singulli tantum vectat et nomina totiso situ et senio absumi fuisse, infrauest tu es Deinde sita sticha et carmina, subiato codice, lapsa esse m hiberentur, mirum P sectos demum ante descripta suissetit mirum etiam, si M., vixdinnscriptus, sub doliis iisset positus, Alexander nisi ei in longissim aevo absumtum, in diuturna obscuritate latuisse scribit. mimn denique, si membranaeous cod. hoe temporis spatio tantoper Hi

27쪽

as Alexander de libri vetustato mentione injicit. Unde eum

antiquo more compositum fuisse, non est improbabile. -

5λ Neque etiam quatuor Propertii carminum libri Inguli diversis scripti suere volumini,us. Nam de uno duntaxat, non . duobus, quorum uno priore libri medii, altero meliore libr extremi comprehensi fuissent, aut de piatuor diversia codd. accepimus.

28쪽

eis, diris scriptum fuisse.

Sed utcunque hoc est, ostendisse suffician anodios, RHuLHῶ nouo οὐ magis Rumis, quam mare in , LAE IC ab axinidi aeris contagione,Dissu Mheaeos. o quo gexum ejusque sectator , uini pauet. V)i L L et IV. versu transponendos inmm- lani-ediis latus. multo minus unicere debuisse in ini. - so omnino autem, si an his mediis bMissunedon aY--- membra nimium laxis irato soa mauis inlisauris vinculis videntur, mus -- tu ab aetelinum perfiigio iit, 'aio simulatim sententiarum licha traiis i. soleis et pro li bitu consarcinari. Temetrariae: hoc est, non Miti - durisium emendationis '). Ex his, quae de codd. ss fide disputata sunt, ut multa omnino aliorum carminum disticha disjecta, meque

55 1, 8. 3 16 et IV, . . . i. vid. Coli Brou iam ed cum Vulgatis ad haec armina, Barthii, iam elii, Lachmanni AEdd. adjunetam. 5. Quod quum ab aliis, clum ab Ili Iacobsi inaraef., Astii in Propera. Ob . prae Ma p. X. HMesam expositum eat.

29쪽

- , --n με cu Maxmum in qui legitin' segmento libro ili translatuiti esse, satis apertum est Sed qu- - gu muta magis ad reprobandam distich -- is u--αο in - ad hanc amsam faciant, nothivm h uius loci eum oodd. Μss. comparandi non - sit oppin tunitas, i ibit aliud reliquum est, quam in hoc disticho sin cum aut foedentibus sequentibusque si aurem oste am, uec si uri. Sit noti uperfluere, o, o Le subum suerit, ad aliquabilem orationis coiis anationem talis sententia deesse visieaturi Quod tantum .h, ut ex totius muri, carthinis 4emonstrandum in , urina iis taurum .i huic V. 5. . Proximi suti

Uv.impertius, quomodo se ari cupiat fulieris acta sui έ cis V. 130, ita exponit, ut et Primum, quas caerimo, Mia omitti ingues et . fusti vacaneas V. 19 a 4. , et ideinde V 25 SO. , quas In poeticae laudi, vitaeque maviter rimnsactae memoriam retineri velit, totid a 'aecipiat Versibus. Accessit etiam, quod hic post xioris, particulae V primus. 25. , Me mcta a m eis s. t. a. p. l. ,' primo prioris , is MNec mea tunc

ea μι-ι- λι--γ-- , ratione loci et sententi te imittitudine respondet Ut autem non vult imagines gloriae a m Νnibus a vino s. o, sua vera partae testes libellos ad. x in linere sini Praesumi, ita posthabitis ceteris, a caritatis desideriiquo igniscatione alienis ritibus v. a. sqq. unam Cyminiam, sui amantissimam, eas sequias ire jubet v. 7 sqq. Ergo non minus primum utrumque, quam duo reliqua utriusque particulae disticha sibi sunt in vicem opposita. Quare Primum prioris particulae distichon, non modo

non alienum ab hoc loco aut superfluum, Verum etiam,

Mod, si alio translatum fiterit, posiarium particul-

30쪽

primum, qucr reseratur, mi habituram sit, is, fariu hilem carminis compositionein ver niaximo' 'imviri vidistur Ρraeterea erunt Raetasse, qui non omnin es e hexta caligeri sententia, novissimam dispus , oririn Carminum rationem sequentes ri miniis sin a vistititia, emole quae idem aut similevrguitiensum comitiines, ea mina in ira aut majorum fragi ait, alliste libris trans

ferri tit in unum Iuta confinitis facile potuis opinem tur. Qui si hoc quoque cairinen 'I, 3. , Non ια ---nteriis α. S. a. ue ex tu ita '' aut tribus e sed is dis codd. m. coaluisse credidessest, si opinor, si An

haec duo aut tria clincta propter traiectus difficultatem, saltem alterum 'i propter sententiam . 25. , t merea. m. etc. huc e tertio libro, nescio quo casu, translatum esse sedile sibi persuadebunt. His autem duo 'ti simum poterunt objici, quod salva codd. auctoritate, neque disjungere quidquam, neque trans nere licet. Nam ut omnino facilius conjuugi, quum transposi rufina potuerunt, et in aliis quoque poetis, ut Tibullo et Manilio, frequenter admodum conjuncta sunt, sic in Ρνο- pertioidem accidisse, propter se haud ineptum est credere. Νeque enim onmino repudianda est haec, a n0'issimis viris critibicinita, ratio. Namque lacunae, propter quas m ora carmina in minora aut in fragmema dispescantur, quanquam non ob eas, quas Barthius 'γet Lachmannus attulero, rationes in hoc poeta inse se credendae sunt Caussariam vero, cur πιν carmina

diviserint, inde a. v. 17. usquo a v. a. pertinet.

SEARCH

MENU NAVIGATION