Scriptores de plantis hispanicis, lustanicis, brasiliensibus,

발행: 1796년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

41쪽

CYPIRIPEDIVΜ. I94. Cypripeditum Calceolus. i Habitat in monte Cauno Quer. III. p. 37S. ARISTOLOCHIA. I93. Aristolochia rotunda. Habitat circa wcam. BETVLA. 196. Betula alba. Hispanis Abedul.

Provenit copiose in valle circa meyo, Panticosa, La za. Succus ad calculum valet Fetjoo Cartas V. p. 36s. Corticem ad induranda coria commendat

Howard COIIem Acad. VL p. II 6.ΤHELIGONVM. I97. Theligonum Cynocrambe. Provenit Caesaraugustae sed rarius. CARPINUS.

I98. Carpinus Betulus. Habitat in monte S. Ioannis pinnatensis.199. Carpinus Osrya. Habitat cum antecedenti. Ad Hortos Regios S. 1L de- fonsii ex praedicto loco ambae species translatae suere. HIPPO PHAE.stoo. II ippopliae Rhamnoides. a Provenit circa I ego. POPVLVS. sto I. Populus tremula. Provenit copiose in valle Tena circa nego, 'nticoSa.

42쪽

IUNIPERUS.

ao2. Iuniperus oxycedrus. Habitat circaPonzano, Barbunnales, os L Bareae edules. ao3. Iuniperus phoenicea. 'iIn montosis frequens. A Iunipero thurifera differt, quod

in illa baccae sint maiores ex purpureo nigrIeantes, i in hac rufescentes: folia in illa bina, opposita, acutiuscula; in hac terna, et obtusa: thuriferam pecus depascitur hyberno tempore, phoeniceam non item.

Habitat Caesaraugustae ad margines agrorum. 2os. Aegilops incum Pata. Gramen tollaceum iunceum, maius Barret. II. s. Provenit Caesaraugustae.

2o6. Equisetum hyemale. Habitat circa Matirero in valle Sarrabio, sed rarius. OS MUNDA. Pao7. Osmunda regalis, Habitat dii Pyrenaeis Aragoniae Quer. VI. P. 38. AS PLENIUM.ao8. Asplenium Hemionitis. Habitat in Pyrenaeis Aragoniae Quer. V. P. 2I9.

43쪽

DISSERTATIO 'DE

ORE DRACONIS,

45쪽

VIRO CELEBERRI ΜΟ

S. P. D.

DOMINICVS VANDELLI. Dracaenae, seu Arboris Draconis descriptionem Tibi inscribere, Vir Celeberrime, decreVi, quum Tu jam superioribus inranis eius fructificationem sub examine ri vocasti, atque figuram LOLFLINGIO ostendisti, quam tamen Vora ignis una cum copiosa Tua librorum supellectile in fatali Terraemotu consumpsi C. Tribus jam elapsis annis descriptionem eticonem huius arboris Cel. Equitis CAROLI LINNARI suasu stegiae Vpsaliensi Societati communicavi, et ipse I IN NAEVS BRACAENAM VANDELLI in ultima systematis Naturae editione nunci paVit: attamen eam typis committere differe

Historia naturalis Urbis et Agri Oli sponenses continens terras, Inpides, petrefacta, thermas, pia tat, . animalia, eorumgree i ius in re Medus, Oeconomἰca et ArtibuS

46쪽

systematis Naturae editione inVenieS. In relationibus autem publicis legens eam-

dom DRACAENAE plantam Cel. VAN SKIETEN consalio a C. D. CRANTZ nuper descriptam esse

et sΤoRRIAE nomine ins1gnitam ' ; in animum duXi; eius iconem rursus edere, atque descriptionem subiungere.

GR1sLEY Viridarium Lusitanicum Linnaeanis nominibus illustratum, et Tibi inscriptum propediem proelum subibit. Vale, Vir Celeberrime, in ornamentUm, et

incrementum Artis.

Ex relato Matrii. Vienna de fusio I 768. EI Confe- jero de Grante Proselfor de Medicina en 6la I MD versidad, ha publicado una carta Latina ea forma l. de disertation sobre Ias plantas nombradas Arbores Dracones Bolanicorum. Habiendo sorecido et ano pas' do una de esas Plantas en los Pardines de

47쪽

Sanguis Draconis est restina, quae e variis arboribus colligitur Κινναβαρις a Dioscoride vocatur, a recentioribus Graecas διμοι θράκοντος, Arctibus Alachnen appellatur, omissis Hinii, et Solini fabulis. In variis Regionibus et ex diversis plantis sanguis Draconis praeparari fertur; in Insulis Canariensibus, praecipue in illa Vortus Sancti prope Maderam, et in ipsa Madera, in Pamaica, et Madagascar ex Dracone arborec Iufii. In Amboina, aliisque Indiae Orientalis tractibus ab Arundine, quae a Taem fero Amaeuit. exot. p. 552.554. Arundo farcta , seu Palma pinus Palma Amboinensis, Indis Rotani D*erenatig dicitur. Pariter in Pava, India Orientali a merocarpo Linnaei R Zeylanica 4I7. seu Dracone arbore Indica stigrιoba, populi folio, Ang-- sana, vel Augsava 'vanica. Comm. hori. I p. 2I3.

IO9. et demUm in nova Hispania ab arbore, quam nandea Plaut. Animal. Mexio. HVI. 50. Sanguinis amborem , et Americani EzquahuirI vocant. Draconem arborem Clusus primum Oli sipone vidit post monasterium S. Uirginis a Gratia. Ces. Eques Carο- Ius Lirinaeus hanc arborem mihi indicavit in Re gio HOrto ad Alcantara quam sextili mense floridam observavi; cujus genus adhuc dubium erat quamdiu fores nobis non Nisi, quos ad Asppragum, aut Medeolam proxime accedere re

48쪽

Amoen. Acad. Nol. 3. pag. et Linnaeus in ultima editione Specierum plantarum p. 45 I. Friin cationem quam etiamnum Oli pone, et in Hypania producit, non obtinui. II. AUCTORES, qui Draconis aliquam descriptionem tradiderunt, fuere. Citisitis. Hi p. et His. I. Parhinsonus Theat. SI 53 I. Ι0h. Bauhinus I. 4O2. Raius Hist. 2. IS98. Ions onus Dendro: 288. Ochs Dissertatio de Sanguine Draeonis. Aliorsii Melerus I7I2. Bayertis

CLASSIS Ad Hexandriam monogyniam ectat. IV. ORDO NATURALIS an Liliaceis 2 Quis vero cum

allae, et Pucca aliquam asinitatem dubitare pos et, lDraconem incertae sedis, seu inter vagas plantas enumerabit. V

SYNONYMA. Draco arbor. Clusius Hisp. et Lobel. Cays. Lugd. Lausi. pin. 5OS.

Arbor Gadensis Possidonii forte apud Strabonem . , Draco. Tabern. Arbuscula Dragonalis. Fragosus. Palma foliis longissimis pendulis, absque Pedunculis e caudice glabro enatis. Loerhaatte. Lugdb. 2. pag. I 69. Cordyline foliis inermibus integerrimis flaccidis. Rog. Lugab. 22.Yucca

49쪽

Yticca Draconis. H er. Amsem Acad. Linnae voL 3. p. 4O7. Asparagus 2 caudice sinplici, foliis enssi formibus mucronatis stlbcarnosis, imbricatis patentibus. Lia.. Maeus Sp. pl. 45 I.

VI. IIabitat in Iudia Orientali, &e.

VII DESCRIPTIO.

CALIX nulluS.COROLLA sexpartita A. A. Tab. II. Fig. 3. , unguibus

cohaerens . Laciniae O Vatae , apice acuto incurVato, pubescente : dorso carinataς G, revolutae A. STAMINA FRIamenta sex, erecta, corollam aequantia, unguibus inserta: inferne membranacea, medio OVato- compressa incrassata, superius subulata. Antherae oblongae incumbentes A. B.

PIS TIL L V M ovatum sex sulcis striatum. Sty- . Ius F longitudine staminum , subangulatiis. Stigma

trifidum, ObtUsum. PERICARPIUM. Baeca F. ovata sexsulca, trilocularis. SEMINA tria ovato- oblonga, apice incUrUato. Arboris altitudo est pedum Parisiensium.

TRUNCUS. Caulis lorigitu lo est 3 pedum . . Fig. I. Circumferentia 3 pedum et Ti, polliculi. Caulis

arboreus, scaber, subcinereus, rimosus, e cortice humorum fundens, qui, in rlibram lacrymam densatus, Sanguis Draconis appellatur. Lateraliter prope summitatem emittit pedales, aut bipedales ramos nudos, Opendentes, extremitate digitatos.

50쪽

digitatos. In caulis si immitate exeunt sex rami di-Varicati , laudi, laeves, cum aliquibus lateralibus ramis dependentibus A. Illorum unusquisque in duos aut tres ramos dependentibus pariter Ornatos, et subdivisos in duobus aut tribus minoribus ramis

monili formibus bipedalis , aut amplius , longitudinis, et brachialis crassitudinis desinit, qui striis, seu scissuris linearibus circularibus se invicem intersecantibus ζ et rubra lacryma turgidis ornatur. Fig. a. Ab

eorum extremitate exeunt folia.

FOLIA pedalia, Fig. 2. 4., ensiformia, mucronata, apices emi - involuta, sub carnosa, lucide virentia, longitudinaliter striata, intus, et extus carinata, imbricata, basi dilatata, rubra, subrotundis complanatis rubescentibus globulis aspersa; qui sunt lacrymae e foliorum vasis excretoriis separatae, et ibi concretae. Ex centro apicis rami foliis circumdato surgit racemus bipedalis, Fig. 2. , suberectus, . compossitus, subfoliatus, albo - Virescens , apice racemoso simplici, ramis alternis horizontalibus, qui in basi duobus aliis minoribus patentibus oppositis, omnibus racemosis donatur. In ramorum extremitate stipularum flocci . Flores breviter ped) liaculati e pedunculo facile decidentes ob articulationem C, Fig. 3. plerumque quatuor I . ab eodem centro, stipulis quatuor lanceolatis Ι. circumdato Oriuntur. Eorum longitudo, dum clausi sint, esst 4. linearum. Aperti, laciniae sunt revolutae A. Mane clausi, Vespere aperiuntur. Externus color in basi est: spadicetis, reliquus est albo - virescens, interne albus.

SEARCH

MENU NAVIGATION