Selectæ e Veteri Testamento, queis nonnullæ ex Apocryphis, sive libri incertæ originis, et auctoritatis humanæ, adduntur, historiæ, ad usum eorum qui latinæ linguæ rudimentis imbuuntur. Editio nova philadelphiensis, qua signa quantitatis certis sylla

발행: 1812년

분량: 168페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

71쪽

statim Tobias a mensa cui accumbebat, relicto prandii , iri maus pervenit ad corpus eXanime, et Sublutum portuisvit in aedes si ius occulte, ut poStquam Sol occubuiSSet,

tuto Sepeliret. Occulto cadavere, comedit panem cum luctu et tremore, in memoriam revocans quae dixit

Dominus per Amos Prophetam: Dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum ' Atque sibi sol occidit, corpus domo extulit Tobiacet sepulchro mundavit Arguebant quidem eum omne proXiuit, dicentes Iam huj iis rei causa interfici jussiis es, Vixque mortem effugiSti, et iterum sepelis mortuo Sed ille, spretis talibus objurgationibus, et magis timens Deum quam regem, rapae but Corpora occisorum, et ea in domo sua interdiu abditae mediis noctibus condebat tumulo.

Cum autem quadam die fatigatus praestando mortuis solito sepulturae ossicio incubuisset parieti atque obdormisset, contigit sit ex nido hirundinum calida stercora in oculos dormientis inciderent, fieretque caecus. An no aetatis 50. Hanc porro enitationem deo permisit Dominus evenire illi, ut posteri daretUr XemplUm patientiae ejuS, Sicut et sancti Jobi. Nam cum ab in Pantiae sita semper Deum initiisSet ejuSque mandat Servasset nihil adversiis Dominum conquestiis est quod haec plaga caecitatis sibi accidisset sed immobilis in ejus timore Perman Sit, e quo gratias egit omnibu diebus vitae suae. Quemadmodi ii autem beato Jobo insultabant reges, ita affines Et cogntat Tobiae irridebant vitam ejus, dictitantes, Ubi est spes thia pro qua eleemoSyna faciebas, Sepeliend1 mortalis operam dabas ' At increpans eos, Nolite, in litiebat, ita loqui ; quoniam filii sanctorum sumsis, et Itum illam Xpectamus quam Deus

daturus est his qui utam illi fidem ni inquam fallunt.

Anna vero uxor ejus ibat quothdie Ad te Rundam telam et quem l Ahore manuum Suarum On SeqUI Victum poterat, eum referebat Ginlim. Unde factum est ut alF- quando haediis asserretvi P. Cujus cum Vocem ba-

Iantis vix ejus audisset, dixit, Videte ne sortivus sit ' reddite eum siminis suis, quia non licet nobis aut

72쪽

edere ex furto aliquid aut contingere. Ad haec iratae conju respondit: manifeste una est Spes tu an en quo evaserunt eleemosynae tuae. His atque alii liiij uscemodi verbis marito uxor X probrabat. Tubra mortem ostiat, et secoctis rum en ram sustulat a

Tunc Tobias ingemuit, et ccepyt orare Deum cum I Crymis, dicens: Iustus es, Domine, et omnia judiciae tua usta sunt et omnes viae tuae misericordia veritaS, et judicium. Nunc, Domine, memor Sto mei, neque vindictam sumas de peccatis meiS, nec remini Scari de licta mea vel paerentum meorum. Quoniam non be- divimus praeceptis tuis, ideo traditi Sumus in direptio nem et captivitatem et mortem, et in fabulam et ludibri uni omnibus nationibus inter quas dispersisti nos. ag- na, Domine, et justa judicia tua, quia non egimus Se-

Cundum praecepta tua, neque o Sincere geSSim US CU- rum te. Fac itaque nunc pro Voluntate tua mecum, et

praecipe in pace recipi Spiritum meum expedit eninini hi mori magis quam jVere.'Tobiae sonita ad Filium. Cum Tobias pittaret exauditus esse a Deo prece SUAS et sibi mortem instares vocato ad se filio dixit: Audi, fili mi, verba oris mei, et ea in corde tuo repone veluti funddinentum vitae sapienter instituendae. Omnibus diebus vitae tuae in mente habeto Deum et cave ne quando peccato consentias, et praetermittas praeceptae Domini Dei noStri. Ex facultatibus tuis fac eleemosynam, et noli verin tere faciem tuam ab ullo pauperera ita enim fiet sit nec a te avertutu facies Domini. Quomodo potueris, ata est misericors. Si multum tibi silerit, abundanter tribue si exiguum, etiam de isto exigito libenter im- pertiri itide. Thesaurum enim bonum ac praemium tibi recondes in diem necessitatis. Quoniam eleem Oay- na ab omniseceas et a morte liberat, et Non sati Etur

73쪽

Enimam tre In tenebras. Fiducia magnὰ erit Zram summo Deo eleemosyn omnibus id ceterit abus ecim. Superbiam nunquam in animo tuo aut in Sermone

tuo dominari permittas ab ipSa enim initium sumps sit omne malum. Quicunque pro te aliquid operis fecerit, statim ei mercedem restitue, et merces mercenarii tui aput te

omnino non remaneat.

Quod ab alio oderis fieri tibi, vide ne tu aliquando alteri facias. Panem tuum cum esurientibus et egenis comede, et vestimentis tuis nudos tege Panem tuum mandiicare et vinum tuum bibere noli cum peccatoribus. Consilium semper a Sapiente perquire. Omni tempore benedic Deo, et pete ab e ut aus tuas dirigat et omnia consilia tua in pSo perma ne ant Cum acceperit Deus animam meam, corpus meum sepeli et honorem habebis matri tuae omnibus diebus vitae ejus. Memor enim Sse debes quae et quanta pericula passa sit in utero suo propter te. Cum autem et ipsa compleverit tempus vitae Suae, Sepeli eam prope

Indico et3am tibi, fili mi, commodaviSse me decem talenta argenti, dum adhuc infantulus esses, Gabaelo in civitate Medorum nomine RageS, et chirographum ejus apud me habeo. Ideo perquire quomodo ad Um pervenius, et recipias ab eo memoratum pondu argen- suumque ei chirographum re SiliuRS. Noli timere, fili mi; pauperem quidem vitam duci- mus sed multa bona habebimus, si timuerimus Deum, et recesserimu ab omni peccato, et fecerimus bene Tunc Obja respondit patri suo, et dixit; Omnia quaecunque praecepisti mihi, factam, pater. Quomodo autem pecuniam illam recipiam, ignores Gabaelus ille me nescit, et ego eum ignoro quod signum dabo ei t sed neque viam qua perveniatur illuc cognovi. Cui pater Chirographum, inquit, illius penes me e St, quod cum illi ostenderis, statim pecuniam redditurus eSt. Sed

ubi nunc, et Jn qu re ibi alκmem fidulem virum qui eat

74쪽

tecum salva mercede sua ; ut, dum adhuc vivo, dictam Summam argenti accipias Tobiae Meo mitem e traebet Angelus. Egressias Tobias invenit livenem splendidum stantem praecinctum, et quasi Paratum ad proficiscendum aliquo. Quem ignorans Angelum Dei esse, salutavit, dixitque Unde te habemus, bone juvenis i At ille respondit; Ἐκ Israelitis ' Et Tobias dixit ei; Nosti viam quae ducit in regionem edorum movi, inquit ille,

et omnia itinera ejus frequenter peramb ulavi, et man Si apud Gabaelum fratrem nostrum qui commoratur RageS, quae civitas est edorum. Cui Tobias ait Expecta paululum, obsecro, donec haec ipSa nunciem patri meo. Tunc domum ingressus Tobias, indicavi universa pa- tri suo. Quae ille admiratus, dixit rogandum eSSe juvenem illum ut introiret ad se. Ingressus itaque Tobiam

salutavit, dixitque eL Gaudium tibi sit semper. Re spondit Tobias: Quale gaudium mihi erit, qui in tene- bris sedeo et lumen coeli non videod Cui Angelus;

Forti animo eston brevi enim futurum est ut te an et

Deus Dixit deinde illi Tobias Numquid poteris

perducere filium meum ad Gabaelum in civitatem e- dorum Rages i et cum redieris, tuam tibi mercedem solvam. Et dixit ei Angelus: Ego ducam et reducam eum ad ter cui Tobias respondit; 'Rogo te, indica mihi e qua d5mo, aut e qua Tribu Sis tu Cujus gene ris sit qui cum filio tuo iturus est, non refert. inquit Raphael Angelus ne forte tamen te solicitum reddam, ego Sum Azarias Ananiae magni filius Tum Tobias;

EX magno genere es tu. Caeterum peto ne irascariS, quod voluerim cognoscere genus tuum. Ego, inquit Angelus, sanum ducam, et sanum ad te reducam fili- um tuum' Respondens autem Tobras ait Vobis euntibus omnia fausta eveniant, precor sit Deus in itinere vestro, et Angelu ejus vos comitetur.' Paratis itaque omnibus quae erant Sportandae, Aledixit Tobias parentibus, dederuntque se in viam ambo AImul, et caeni Secutu343t40S,

75쪽

Flentem Tobiae matrEm eonaolItur conjux. Cum profectus esset obias, coepit mater eius sere, et marito diceres: iaculum Senectutis nostrae abstulisti, et transmisisti a nobis. Utinam nunquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum. Sur sciebat enim nobis Pauperta nostra, ut divitias putaremus hoc, quod vide- iamus filium nostrum. Dixitque ei coniux Noli fe- re. Salutis perveniet in Mediam filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui iterum ejus conspectu fruentur. Credo enim Angelum Dei bonum comitem illi adesse, et bene disponere omnia quae circa Cum ge- runtur, tu ut cum gaudio reversurus sit ad nos. Ad haec verba cessavit mulier flere, et tacuit. Cas. V. Tobra liberatus a uerεce venti ad Raguelem. Interea Tobias et Angelus iter facientes pervenere ad Tigrim fluvium, in cujus ripa nocte prIma manSerunt. Cumque adolescens ad abluendos pede acceSSISSet, CC-ee piscis immanis exivit ad devorandum eum. Ad cujus RSpectUm XpaVescens, clamavit voce magna Domine,

invadit me. Cui Angelus Apprehende branchiam ejus, et trahe eum ad te. Quod cum ille fecisset, attractsi piscys in siccii palpItare coepit ante pedes ejus. Tunc dixit Angelus Exenter hunc piscem cor au tem ejus, et fel, et jecur sepone tibi Sunt enim haec

neceSSuria ad quaedam medicamenta. Fecit Tobias quae jussus erat ab Angelo deinde assaverunt carnis Partem, quam comederent caeter Salierunt quae suffcerent eis, donec susceptum iter ConseCiSSent. Ut appropinquaverunt urbi, quae Ecbatana vocabatur,

dixit Tobias Angelo Ubi vis ut maneamus Est hic, inquit Angelus, Vir nomine Raguel, propinquu tuus,

a Tribu tua, et hic habet filiam n6mine Saram, nullum. que masculum neque Reminam ullam habet aliam, praeter eam. Tibi debentur omnes facultates ejus, et oportet te accipere eam in conjiigem, ut qui Solus Su- persi ex genere ipsius. et ergo eam a Patre ejus, et

dabit tibi uxorem. Audivi. Inquit Tobias, puellam illam jam septem vii Is suisse matrimonium datam,

76쪽

mortuosque esse eos omnes a daemonio occisos. TI- meo ergo ne sorte et mihi similis calamitas eveniat, et cum sim unicus parentibus meis filius, deducam sene 'tutem illorum cum tristitia ad sepulchrum. Tunc

Angelus Raphael dixit ei; Audi me, et ostendam tibi, quibus possis praevalere daemonium, Qui conjiigium

ita suscipiunt, ut Deum a se et u sua mentd eXcludant, et libidini vacent sicut equus et mulus, quibu non St intellectus, habet potestatem in eos daemonium. Tu autem virginem accipies in conjugem cum timor Uo mini: non libidine ductus, sed amore liberorum, per quos promissam a Deo semini Abrahami benedictionem

Tobiae Sara uxor Satur.

His dictis ingressi sunt domum Raguelis, qui suscepit eos cum gaudio,intilensque Tobiam,dixit Annae uxori suae. Quam similis est juvenis hic consobrino meo P Et ad hospites converSusa Unde estys, juvenes fratre noS- tri Ex Tribu Nephtali, inquiunt, sumus, e capti vis Ninivem abductis Rursum ille, Nostas, inquit, Tobiam fratrem meum t Novimus, responderunt. Cumque multa bona Raguel loqueretti de eo ; dixit illi Angelus Tobias, de quo interrogas, pater hujus eSt.' Tum exiisens Raguel osculatus est eum cum lacrymiS, collumque ejus amplexatus, dixit; Benedictio sit tibi, fili mi, quia boni et optimi viri filius es Et Anna uxor ejus, et Sara ipsorum filia, lacrymatae sunt. Deinde Praecepit Raguel occidi arietem, et parari convivium. Cumque hortaretur advenas ut discumberent ad prandriam Hic ego hodie non manducabo, inquit Tobias neque bibam, nisi prius petitioni mea annueris, et promiseris te mihi daturum Saram filiam tuam uXorem. Quo audito, expavit Raguel Sciens quid evenisset septem illis Viris, quibus antea filiae nupserat, et Iniens ne sorte et huic idem malum contingeret. Clim ergo dubitaret, neque petenti quicquam responsi daret dixit ei Angelus; Noli timere ne filiam tiam huic sponsam des, quoni- am tali viro, timenti Deum, debetur coniux filia tua proptereaque nemo aliae potuit habere illam. Tunc

77쪽

dixit Raguel Non dubuo quin Deus preces et lacry

ma mea respexerit, credoque ab ipso huc uim adduc-

'tos fuisse vos, ut nata mea viro cognationis SVae Secun-

dum legem osis ungeretur. Itaque noli dubium ha- bere, quin eam tibi jam nunc sim traditurus. Tunc approhendens dexteram filiae suae, dextErae Tobiae applicii-it, dicens: meus Abrahami et Deus Isaaci, et Deus Iacobi, vobiscum sit, et ipse conjungat vos, impleatque

benedictionem suam n vobis. Et accepta charta, secerunt conscriptionem conjugla et epulati sunt, benedicentes Deo. Cas. 7. Tobiae Et Sarae trece ad Deum. POStquam coenaverunt, et in cubiculum Sara Tobias est introductusci memor ille praecept6rum Angeli Ex urges.' inquit, 'ara, et deprecemur Deum hi tribus noctibusci filii quippe sanctorum sumus, et non POSSU- mus matrimonio conjungi sicut gentes, quae ignorant Deum. Itaque instanter orarunt ambo simul, ut Sanitus sibi concederetur. Dixitque Tohias Domine meus patrum nostrorum, bene lacant tibi coelum, et terra, mu- reque et sontes, et urnina, et quaecunque a te creatu in eis sunt. Tu fecisti Adamum e limo terrae, dedisti que ei adjutorrum Hevam. Et nunc, Domine, tu scis

me non luxumae causa accipere Sororem meam conju-

gem sed solo amore poste itatis, in qua benedicatur nomini tuo per cunctas aetates.' Dixit quoque Sara miserere nostri, Domine, miserere nostr1; et consene- Scamus ambo pariter Suni. De incolumitate novorum conjugum grat; a agat Deo

Raguel. Circa gall6rum cantum accersiri jussit Raguel servos

SuOS, et abierunt una Cum eo ut foderent sepulchrum.

Dicebat enΥ- Fortasse et hic mortem oppetierit simi- li modo, quo et caeter septem illi priores viri ' Cumque parassent ossam reverStis Raguel ad uxorem Suam, dixit ei Mitte unam ex ancillis tuis, et videat an mor

tuus sit juvenis ille, ut sepeliam eum antequam illuc λ

78쪽

yseat d1es misit illa unam ex ancillis suis, quae ingressa cubiculum, reperit ambos salvos, et incolumes et reversa attulit bonum nuncium. Tum gratias agente Deis Raguel et Anna, dixerunt Benedicimus tibi, Domine, Deus Iraelis quia non contigit quemadmodum Vereba-

'mur. Tua enim mysericordia erga nos usiis es et XCJu- sisti a nobis Insmicum persequentem nos. MISCI'tu US autem duorum infgenitorum. Fac eos Domine, pleni-

is tibi benedicere, sacrificiumque tibi laudis debitae pro

sua saltite offerre, ut omnΥbus gentibus innotescat te esse Deum solii ininsversa terra. Statimque praecepit servis suis Raguel, ut antequam luceSceret, replerent fossam quam fecerant. Uxori vero Suae mandavit, sit instrueret convivium, et praepararet omniae, quae ad vescendiim erant iter facientibus necesSaria. Ipse duas Pingues Vaccas, et quatuor arietes ocidi curavit epulasque omnibus vicinis suis atque amicis apparari. Tobiam, si duas hebdomadas apii se moraretUr, obteStatu eSt, eique omnium, quae possidebat bonorum dimidiam partem dedit, scripto confirmans, partem alteram, quae Supererat in ejus dominium deventuram post Silum CDUX oris Obitum VIII. Gabaelus ab Angelo adducitur ad nustias. Post haec Tobias, vocato ad se Angelo, quem quidem hominem esse existimabat, dixit 'AZaria frater, peto ut auscultes verba mea. Si meipsum tradam tibi Ser- vum, parem providis curis tuis gratiam non praestabo. Hoc tamen te praeterea obsecro, sit, assumptis tectim jumentis vel servΥtiis, hinc vadas ad Gabaelum in ci- vitatem edorsim, quae dicitur Rages, et reddito ei chirographo Suo, recipias ab eo parentIs mei pecuin

niam rogesque eum, ut Veniat ad nuptias meas. Pa- aer enim meus, sit scis, niim erat dies et si tardavero uno die plus, contristabitur vehementer Vidisti autem quomodo obtestatu me Sit Raguel, ut apud eum ma- nerem, cujus obtestationes aspernari non posSum. Tunc Raphael, assumens quatuor e servis Ragueli et

duos camelos, Perrexit Rages, et invento Gabaelo reddidit clijrograpbum suum, recepitque ab eo omnem v-

79쪽

cunsum. Indicavit etiam ei de Tobiae filio, quaecunque nuper geSta erant, PersuaSitque ut secum veniret ad

Ingressias domum Raguelis Gabaelus invenit Tobiam discumbentem. Qui cum a mensa exiliisSet, osculliti sunt se invicem obortaeque sunt Sabaelo lacrymae, benedixitque Deo, et dixit Tobiae: Benedicat tibi Deus Israelis, quia filius es optimi viri, et justi, et timentis Deum, et eleemosynas facientis. Effundatur quoque

Super Uxorem Uam, et Super Parente Ve StrOS, Omne

bonum et videatis filios vestros, et filios filiorum ves- ti Grum usque in tertiam et quartam generationem. Et semini vestro benedicatur a Deo Israelis, qui regnat per cuncta seculata Et cum omne dixissent Amen, accesserunt iud convivium. Sed et cum timore Domini nuptiarum convivium celebrarunt. Cas. IX. Tobias fater et Annd dolent de longa illi absentati. Cum moras saceret Tobias causa nuptilirum, Sollici- tu erat pater ejus dicens: Cur ergo moratur filius meus, aut quare detentus est ibici An Gabaelus mortuus est, et nemo reddet illi pecuniam ' ceperuntque ipse et Anna uxor ejus valde contristari, et ambo simul flere, eo quod die statuto minime reverteretur filius eorum ad eos . Flebat igitur mater ejiis irremediabilibus lacrymis, atque dicebat: Meu, heu me, fili mi l ut quid te peregrinari permisimus, lumen oculorum noStro rum, baculum senectutis nostrae t solatium vitae nos- trae, Spem posteritati nostrae t omnia simul in te uno habentes, te non debuimus dimittere a nobis At To- ita. Tace, inquiebat, et noli turbari sanus est filius noster satis fidelis est vir ille cum quo eum peregre abire sivimus. Illa autem nullam admittere poterat consolationem ; sed quotidie fora egreSSa, CircumSPI- ciebat, et circuibat vias omnes, per qua filium Suum rediturum e SSe sperabat ut procul videret eum, Si fieri

80쪽

Naguel generum et Iliam tandem dι mitini. Interea Raguel genero suo dicebat: mane hic, et ego ad patrem salutis tuae nuncium mittam Cui Tobias respondebat Dimitte me quamprimum ObSU- cro novi enim parentes meos comptitare nunc die et animo Supra modum cruciari. Cum autem multis verbis rogaret Raguel Tobiam, nec exorare ulla ratione posset oradidit tandem ei Saram, et dimidiam partem

Omnium facultatum suarum, tam SerVorum SerVarumqUe,

quam pecudum Camelorum, et Vaccarum, atque etiam Pecuniae, quam multam habebat. Et salvum atque gaudentem dimisit eum a se dicens Angelus Domini sanctus sit in itinere vestro, perducatque vos incolu- mes, et inventutis omnia circa parente veStro recte Se habentia, et videant oculi mei filios vestros priusquam moriar. Tum pater et muter filiam suam osculati cum lacrymis abIre permiSerunt monentes eam, sit hono. rure SoceroS, diligeret maritum, regeret familiam, u- bernaret domum, et se ipsam irreprehensam exhiberet.'Cat. X.

Postquam per undecim dies itinere facto perventum est ad urbem Charan, Si tam in via quae ducebat Niniven, placuit Angelo et Tobiae ut reliquum iter conficerent sol quantocius dum eo Sara tenue gradu sequeretur, cum omni familia et jumentis. Interea Anna sedebat secus viam quotidie in sit percilio montis, unde prospicere in longinquum posset. Et dum ex eodem 6c speculabatur adventum filii, vidit tandem procul et illico agnovit eum venΥentem currensque nunciau viro Suo Ecce venit filius tuus. Dixit autem Raphael Tobiae Ubi domum introieris, statim adora Dominum Deum tuum, et gratias agens ei, accede ad patrem tuum, et osculare eum tum ini

SEARCH

MENU NAVIGATION