장음표시 사용
21쪽
rum inscitia inoliditate a piebam. Prodibant quotidie ingentia: portentosa volumi na,' UOrum frigus tussim mihi gravedinem ferebat. Ipsa re
que egina sapientia, ped in tibi poneret,non habebat,pos qVam regnum ejus invasissent homines infelicis: mi, quibus dii cuncti esse infensi videbantur. Dixisses eos aliquod hi
dental movisse, aut patriCS temerasse cineres. In tanta deli rantium insania, sicut temer talis erat, multa moliri,itaria
sus ignavi hominis id battir, prorsus nihil agere. Vidcham
perpaucos ea animi aequitate futuros,ut judicium nostrum, reprehensionem l ferrent C-
22쪽
lentes tamen cupiebam exstare aliquod ingenii nostri monumentum, e quo intel l ligerent aliquando posteri,Vi issem ab istorum hominusu diis dissentientem. Igitur, uti animo meo morem gere Pirem,& caeterorum declinarem saevitiam atque tempestates, adieci animum meum ad id scribendi gcnus, quod multa dulcedine temperatum, nihil
spiraret nisi ocos atque sales. Ita enim persenis peperci, uti
vitia non praeterirem , cum res persicquerer graVc atque sertas, blando tamen risu pra 'texui fraudem. Nae illi, qui haec
nimium sunt fastidios. Quid cnim faceret, obsecro, si ea usi
23쪽
quam compellere nos inimi morum hominum vel authori ta poterat, vel exemplum Verum ego nec aeniam nunc peto, neque invidiam depre cor. Etenim, si fato nobis is sit reservatus gloriae fructus, uti retinuisse quos an ab ineptiis videamur , sane rem magnam fecerimus. Quod sit ob stinatis animis contraibunt, me meaque damnabunt homi ne putido cercbro nihil mo rabimur. Pro more enim suo,
atque pro ingenio facient, qui pridem jam bonae spei decox
re. ne ille Un illam vero id sive
rit genius incus, uti pulpitari tribus eorum ambire, aut suppliciter prensare quenquam diglacri
24쪽
digner Bonis itidem hercle, cruditisque abunde , Opinor, animum Ypleverinari , ut jam maXime caeteri reclament omnes, tamen si tibi, summe Ηogerbeti,tibique, Scotte amplissime, non omnino displicebimus, magnum me jam non hujus modo operae, sed vitae totius tulis se fructum arbitra bor.Vos mihi duo pro univei so populo eritis vestris in oculis ego me, juventutem hanc meam , quasi in aliquo orbis
terrae theatro, versari credam. Equidem ex quo tempore cogitationum VO mearum, consiliorumque omnium autoreS
excitavit se animus meus,& sedorem ipse suum miratus est. jam
25쪽
i TYR A M. I sjam enim omnia concupiscere praeclara, ingentia, Xacta coepit, quae antea non dicam assequi, sed omnino, cujusmodi essent , perspicere nequiVerat. Videbas: ego vos, ctim in e . celso aetatem ageretis, civibus que vestris, Batavis aetasa dis,late diceretis ura, inter tot summae dignitatis insignia nullum habere ornamentum isto quam Xirniam atque inusitatam rudi tionem. Itaque libenter vos ea parte intuebar, quae publica non est, nimiumque esse ini quos rerum aestimatores putabam, qui fortunam potius
quod tam ij profecto faciunt qui quotidie tria vestra obsita
26쪽
16 PRAEFATIO dent, aut sua vobis, aut mi comm ccmmendant discrimi na. Nemo OVe meas, nemo
armenta abegit, neque in agris nostris pauperiem fecit vicini quadrupes. tamen vos esse judices mihi arbitrosque cupio, scd nimirum illius causae, quae , procul a soro vestro, ineruditorum agitur republica, cujus vos principes estis, ego me civem profiteor. Nuper latus controvcrsiam movi ineptis febriculosisque hominibus , qui mihi decus majestatem que doctrinae, sui s ,rdi bus conspurcare videbantur. Eam lilcm uti secundum me dare velitis, etiam VOS atque etiamt, Amplissimi Senatores. rogo quae seque.Omnes erudi
27쪽
torum familias, tenera diversissima attigi ac de ipsis quoque theologis, penes quos
est nunc regnum, summa scientiarum creditur, non pauca diXi, sed ea lenitatevi mo destia, quam tu, divine Ho-gerbeti, a me cYegisses, si con filium L exposuissem meum, tu, Sinite maxime, jam cer te non improbabis , qui araca illum ordinem praeteriri a me potuisse Xistimasti Paucos quosdam,cosque degeneres pravos leviter notasse me fa
tris, sanctissimis, integerrim1S-que viris, quorum est innu merabilis multitudo , omnia magna senti, iisque uti decus suum atque honos constet,
28쪽
1ν istut p. a SATYRAM. republica esse humani generis de credidi ego semper, Griposterum non obscuris
29쪽
amen obnoxiam inceptamus, Ticulum es, lector, nequis tibi error offundatur Scio esse homines quos a male feraatos,qui mul atque i ah fu modi , in quibus aiorum e t
quem am is, quem ipsi sum esse
plaudent in striae sis, se fac bunt apulanti. Hic siticcus oliginis
30쪽
tu modo ista sed a pectore quoque nos o abi palam orern Au esarem facimus. Siqui aliter fueris, in-D 'm acietsi lunati meis. ει enim, quipauci notus, paucioribus et e familiari esse stude em ita sempe et ixi, uti Eo ingenuitatis mes, rem dyiamori te se e are neci isto duere aliquid σαὶ taui, δ' in hos non pote/iam. Hiscet nitimisi,quique sinun-quiamcnt, mi impru inter facienti e si prodant. Sed is levia Dio Cretexa P pro leo odici intelligo noldi augend unt posiquam enim in uniter de iis omnibus, qui intererudit ineptiunt,