Historiarum libri Titus Livius ex recens. Heinsiana [volume 3]

발행: 1634년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

141쪽

L 1 AER XXXVI. 9vit, ut consules Italianari Ceciam provincias

sortirentur cui Graecia evenisset, ut praeter eum numerum militum, quem L. Quintius in eam provinciam ex atrctoritate senatus scripsis let imperas letve, eum eXercitum acciperet, quem M. B ebius praeto anno priore ex senatusconsulto in Macedoniam trajecillet. Et extra Italiam per milium , ut si res postula siet, auxilia ab sociis ne supra quinque militum numerum acciperet L. Qunatium superioris anni consulem legari ad id bellum placuit. Alter consul cui Italia provincia even uet , quum Boiis uuiis bellum gerere, utro exercitu mallet

ex duobus, quos superiores consules habilissent: alterum ut mitteret Romam , eaeque ibana legiones ellent paratae, quo senatus censuillet.

His ita in senatu , ad id , quae cujus provincia

foret, decretis, tum demum sortiri consules placuit. Acilio Graecia, Cornelio Italia evenit. Certa deinde sorte Senatusconsultum factumeli quod P ubi Romanis e tempore duellam uis

cum rege , Antiocho essi, suique sub imperio liis e ni us rei causa supplicationem imperarent 'nsules itis Manio, cibus consul Asmagno Iovi voveret, ct dona ad omnia pulbinaria. Id votu in haec verba praeeunte P. Licinio pon- 'ce maximo consul nuncupavit Si uel ni, ρ cum Antiocho rege sumi populus usii , id ex

se irentia enatus p pulique Romam confectum erit; iam tbi Veter populus Romanus ludos magnos dies dece contin s faciet e senaque ad omniatu maria dabuntur depecimia, quantam se ratus decre erat diui uas a istratus eos ludos quan-

α μυ faxit, hi lud recte facti , donaque datar .esuoto Supplicatio inde ab duobus consu-

142쪽

Dio T. rv Iibus edicta per biduum fuit. Consulibus sortitis provincias , extemplora praetores sortiti sunt M. Iunio Bruto urisdictio utraq; evenire A. Cornelio Mammulae Bruttii, M. Amilio Lepido Sicilia , L. Oppido Salinatori Sardinia, C. Livio Salinatori classis , L. Amilio Paullo

Ilispania ultellor. His ita exercitus decreti. A. Cornelio novi milites, conscripti priore anno ex Senatusconsulto a L. Quinti consule, dati sunt justiisque tueri omnem Oram circa Tarentu Brundusiumque L. Amilio Paullo inula eriorem Hispaniam praeter eum exercitum, Juem a M. Fulvio propraetore accepturus esset, decretum, ut novorum militum tria milliaduceret, c trecentos equites cita ut in iis duae partes sic itim Latini nominis, tertia civium B Omanor uellet. Idem supplementi ad C. Flaminium , cui imperium prorogabatur , in Hispaniam citerio terra est mi illim M. Amilius Lep:dus a L. Valerio , cui successii rus esset, simul provinciam exercitumque accipere Iussus:

L. Valerium scita videretur, propraetorem in pro iis a retinerer provinciam ita dividere, ut una ab Agrigent ad Pachynum esset altera a Pachyns

Tyndarium . Sana maritimam oram L. Valeri

viginti navibro D siis cus fodiret. idem praetori mandatum, ut duas decumas frumenti exige retra id ad mare comportandum , devehendumque in Graeciam curaret. Idem L. Oppio de alteris decumis exigendis in Sardinia imperacum. Ceterum, non in Graeciam , sed Romam id frunientum portari placere C. Livius praetor, cui clatiis evenerat, cum triginta navibus paratis trajicere in Gr eciam primo quoque

tempore uuiis, d ab Attilio naves accipere.

Veteres

143쪽

Lis et XXXVI. 1 rveteres naves quae in navalibus erant, ut reficeret armaret, M. Iunio praetori negotium datum cst, Min eam classem socios navales libertinos legeret Legati terni in Africam ad Carthaginienses, in Numidiam ad frumentum rogandum, quod in Graeciam portaretur, milli pro quo precium solveret populus Romanus. Adeoque in apparatum curamque ejus belli civitas intenta fuit, ut P. Cornelius consul ediceret, diu senatore essent, quiba quein senatu sententiam dicere liceret, quique minores ma- si iratio e sent, ne quis eorum longium ab urbe Roma abrret, quam unde eo die redire pust neve uno tempore quinque senatores ab urbe Roma abessent.

In comparanda impigre classe, C. Livium pra

torem contentio orta cum colonis maritimis,

paulisper tenuit. Nam quum cogerentur in classem, tribunos plebis appellarunt ab iis ad senatum reiecti sunt. Senatus ita, ut ad unum

omnes consentirent, decrevit, vacationem rei

navalis his colonis non esse. Hostia , a regena, o Castrum novum, lyrgi, Antium, Tarracina,&Minturnae,&Sinuessa fuerunt, quae cum praetore de vacatione certaverun p. Consul deinde Manius Acilius ex Senatusconsulto ad collegium fecialium retulit neutiaque regi sntiocho indiceretur bellum an satu esset ad prae sum aliquod ejus nunciare num E. Hi quoque separatim indici uberent bellum num prius societas eis, amicitia renunciandae , quambesium indicendum Z Feciales responderia ni Iam ante se, quum de Philippo consuler tu decrevi nihil referre, ipsi coram , an ad

praes tum nunciaretur micitiam renunciatam

144쪽

r32 idi, nec fata feriaquum censui sent. totis ultrσsibi besium diatis, quum Demetriademsociorum urbem per tim occupassent Chalcidem terra maria si pugnatum i j n e regem Amiochum in Suropam a bellum populo Eomano inferendum traduxissent. Omnibus jam satis comparatis, nius Acilius Consul edixit: Ut quos L Luintius milites conscripsisset quos sociis nominique Larino imperasset, quos secum inprovinciam ire oporteret, O tribum militum legion primi tertia,nti omnes Brundusium idibus Maiis conυenirent.

ipi ad quintum nonas Majas paludatus urbe egressus est. Per eosdem dies V praetores in Provincias profecti sunt. Sub idem tempus le- fati ab duobus regibus, Philippo: Ptolomaeo Aegypti rege, Romam venerunt; pollicentes ad bellum auxilia, pecuniam, d frumentum. ab Ptolomaeo etiam mille pondo auri, viginti millia pondo algenti allata. Nihil ejus acce-Ptuita Gratiae regibus actiae dc quum uterque secum omnibus copiis in Aetoliam Venturum, belloque interfuturum polliceret lir; Ptolomaeo

id remisi iam Philippi legatis respontuma grarum eum senatui populoque Romano facturum , si Manio Acilio consuli non defuisset. Item ab Carthaginiensibus, Malanista rege legari ven crunt. Carthaginienses tritici modi in mille , hordei quingenta millia ad exercitum dimidium ejus Romam apportaturos polliciti sunt id ut ab se munus Romani acci-Pcrcni petere se dc classem suorum suo sumptu comparaturos rac stipendium quod pluribus pensionibus in multos annos deberent, praesens omne dat tiros. Masanissae legati, quin

genta millia modisina tritici, trecenta hordei

145쪽

L XXXVI. 33 ad exercitum in Graeciam Romam recei ta millia modium tritici, ducenta quinquaginta hordei, equites quingentos, elephantos viginti regem ad Manium Acilium consulem

mi ilurum. De frumento utrilque responsum; ita usurum eo populum Romanum, sit precium acciperent. De classe Carthaginiensibus remisia sum praeterquam si quid navium ex foedere deberent de pecunia ita relponsum nullam ante diem accepturos. Quum haec Romae agebantur Chalcide Antiochus ne cenaret per hibernorum tempus, partim ipse inlicitabat civitatum animos mittendis legatis, partim ultro ad eum veniebant sicut Epirota commu

ni semia consensu, o Elei e Peloponneso vene

runt Elei auxilium adversus Achaeos petebant, quos post bellum non ex sua sententia indicium Antiocho, primum civitati uae arma illaturos credebant. Mille iis pedites cum duce Cretenti Euphane sunt mi T. Epirotarum legatio erat minime in partem ullam liberi aut limplicis antini Apud regem gratiam initam

Volebant, cum eo ut caverent ne quid ottenderent Romanos petebant enim nes temereric ris sam de ceres, expostos det er Italiam pro omni Gracia, ct primos meta Romanorum e cepit os deus ipse posset terrestribus navali sit. copiis prae ii re siro, cupide eam omnes Epirotra urbibi s portubus in accepturos. id, pos t deprecari, ne at inermes Romano

be io osti eret. Hac legatione id agi apparebat, ut live cluod magis credebant abstinuisset Epiro, integra sibi omnia apud exercitus Romanos ei lenti conciliata satis apud regem gratia, quod accepturi fuissent venientem sive venisset, silc quoque

146쪽

r et

i; T. et i quoque spes veniae ab Romanis oret quodno expectato longinquo auxilio ab se, praesentis viribus succubui flent. Huic tam perplexae legationi, quia non satis in promptu erat quid responderet, legatos se milibrum ad eos dixit, qui

de iis, quae ad illos seque communiter pertinerent, loquerentur. In Boeotiam ipse profectus est cauilas in speciem irae adversus Romanoscas, quas ante dixi, habentem Barcyllae necem, d bellum a Quintio Coroneae propter Romanorum militum caedes, illatum revera

per multa jam secula publice privatimque labente egregia quondam disciplina gentis, S

multorum eo statu, liri diuturnus est sine mutatione rerum non possiet Obviam effusis undique Boeotiae principi biis, Thebas venit ibi in concilio genti. quamquam 8 ad Delium impetu in praelidium Romanum facto , S ad Chalcidem comi niserat nec a parvi nec dubiis principiis bellum tamen eandem orationem exorsus, qua in colloquio primo ad Chalcidem , qua lue per legatos in concilio Achaeorum usus erat, ut amicitiam secum institui, non bellum indici Romanis postularet neminem quid algeretur, fallebat decretum ramen sublevi verborum praetextu pro rege adgersus Romanos factum est. lac quoque gente adiuncti', Chalcidem egressiis, praemittis inde literis, ut Demetriadem convenirent principes Et OlOrum , cum quibus de summa rerum deliberaret navibus eo ad diem indictam concilio venit. Et Aminander accitus ad consultandum

ex Athamania, SI Annibal jam diti non adhibittis, interfuit ei concilio Consultatum ρThessalorum gente est, quorum omnibus qui

aderant,

147쪽

aderant, voluntas tentanda videbatur in eo modo diveris sententiae erant quod alii, existemplo agendum isti ex hieme, quae tunc ferme media erat, diri erendum in veris principium d alii legatos tantummodo mittendos: alii cum omnibus copiis eundum censebant, terrendo sit metu, si cunctarentur. Q Una

circa hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur, Annibal nominatim interrogatus sententiam, in universi belli cogitationem regem atque eos qui aderant, tali oratione avertit Si ex quo rarecimus in Gramam, Lhibitin essem in consilium, quum de Euboea , de Achars de oeotia agebatur; eam sententiam Z ij sem, quam hodie quum de The Eu agitur, dicam. qnte omnia Philippum, Macedonas in societatem belli quacunque ratione cense deducendos esse nam quod ad Euboeam Ioeotosque Thessalos attinet, cur dubium eu, quin ut quibus nul suavι- res ni prasientibio adulando semper, cyre em metum

in consilio habeant, eodem ad impetrandam veniamsi tanta simul ac Romantam exeicitum et Graiscia viderint, ad consistum impertum se avertant'

nec iis noxa futurum et, quod quum o maniprocul abessent, vim tuam prexercitu que tui experiri noluerint' uanto igitur prius potiusque eit, Philippum nob con ungere, quam hos cui semel in caussam descenderit, nihil integri futurumst quique eas vires a serat, qua non accessis tantum ad Romanum esse bellum, sed per se ipse nuper sui sinere potuerint Romanos ' Hoc ego adjuncto abs verbo invido qui dubitare de e Dentis p im' 'um, quibus adversus Philippum alucrant Romam,ias nunc fore videam ut ipsi oppugneni to , qui hi Appum I quod inter omne' consat

148쪽

pugnabunt. Aminander atque Athamanum gens,

quorum secundum οἱ totis plurima fur opera ine bello, nobescam abunt Philippus tum, em icto, totam molem sustinebat e nunc duo maximi reges, sae furopa viri biu adversus unum populum ut meam utaramque fortunam taceam ja-trum certe aetate ne uni cynidem Epirotarum regi par nHuic ii tandem erit ab cum comparatum,

geretu besium. tua igitur res mihi duciam praebet con urit obu Philippum pus Una, commanisi tali: M, societat maxrmum inculum ense altera, auctores vos istoli Verifer e ::m legatus hic Thoa inter cetera, quae: ad exciendum in Graciam Antrochum dicere erit solitus, ante omnia hoc semper firma υit fremere Philippum, se a re pati,

sub pecie ac leges servi tui sebi imp ι m. Ille

quidem ferae bent a vincla aut clause, is refrangere claustra cupre regas iram verb aquabat. culus, talis ammus ent, solvamus nos ejus vincula, ct cla ultra refringamus ut erumpere diu coercita ira in osse communes posse diuod nihil eum legati no fra moverit at nos , IA utam/ eum adiungere non possem:u ne hol fibu3 nostru de ad ungi possit, caveamus Seleucim lim tuus L machia erit quis est exercitu, 'ciem secum habet, per Thractat m proxima Macedonι caperat

depopulari facile ab auxilio ferendo Romanti h lippum ad sua pol imum tuenda avertet De Philippo meam siententiam habes. De ratione una Der bessi quid sentirem, tam ab initio non ignoraria. quod tum auditus forem, non in Euboea Chalcidem captam, caritellum Eurip expugnatum Romani, sed truriam Ligurumque Gallia Cisa Dra oram bello ardere, Metui maximus M, te ror

149쪽

i accersenda censeo omnes navales terrestre si co- μα- eqs intur classem oneraria cum commeati

bus nam hic re ut ad bella munera pauci u , enimι, muli pro opia commeatuum.

te tua contraxem ires divisa classe partem Corcyra insatione a uis, ne trans tus Romanis libera tutus pateat partem ad littus Italia, quod Sar- imam fricamque pectat, tra cres ipse cum omibus terres tribus copias num a 'rum procedes. Inde Gractae prodebis, ct Iecrem Romanis

Jecturus. Hac suadeo. ii, si non omnis teritis mussim belu Romanis certe bet re bo IN AEme didici. In qua con tium dein, in eadem nec insitelem, nec segnem operam pol iceor Dra a probent eam sententiam, qua tibi optam visa fuerat. Haec erme Annibalis oratio firit quam laudarunt magis in praesentia, qui aderant, quam. rebus ipsis ex lectati sunt nihil enim eo tum est

iactum, nisi quod ad classem copiasque acc r-sendas ex Asila Polyxenidam misit. Legati Larniam ad concilium Theslatorum sunt milάi, Atolis Aminandro ire dies ad convenien-ctum exercitui Pheras est indictus eodem rex cum suis copiis confestim venit. Ibi dum operaretur Aminandrum atque AEtolos, Philippum Megalopolitanum cum duobus millibus hominum ad legenda ossa Macedonum circa Cynoscephalas, ubi debellatum erat cum P usippo, misi iiive ab ipso quaerente sibi Ommendationem ad Macedonum gentem dc in-Vix ram regi, quod insepultos milites reliquislet, monitus sive ab insita regibus vanitate, ad consilium specie amplum , re inane, animo

150쪽

O LI v ad ecto Tumulus est in unum ossibus, quae passim strata erant,coacervatis factus qui nullam gratiam ad Macedonas, odium ingens ad Philippum movit. Itaque qui ad id tempus fortunam esset in consilio habiturus, is extemplo ad M. Baebium propraetorem misit, Antiochum in Thessaliam impetum fecisse si videretur ei moveret ex hibernis se obviam processi, rum, ut quid agendum esset, consultarent Anti Ocho ad Pheras jam castra habenti, ubi conjunxerant ei se tollet Aminander legati ab Larissa venerunt, quaerentes, quod ob factum dictumve Thessalorum bello lacesseret eos simul orantes, ut remoto exercitu, per legatos,

si quid ei videretur, secum disceptaret. Eodem tempore quingentos armatos duce Hippolocho Pheras in praesidium miserunt hi ex clii si aditu, jam omnia itinera obsidentibus regiis, Scotussam se receperunt Legatis Larissaeorum rex clementer respondit, Non belli faciendi, sed tuendaei stabiliendae libertatis Thessalorum caussa, se Thessaliam intrasse. Similia his qui cum Pheraeis ageret misi iis cui nullo dato responso Pheraei ipsi suum legatum ad regem, principem civitatis Pausaniam miserunt.

Qui quum haud dissimilia hi tu in caussa pari, quae pro Chalcidensibus in colloquio ad Emipi

fretum dicta erant, quaedam etiam ferocius egisset; rex etiam atque etiam deliberare eos

jussbs, ne id consilii caperent, cujus, dum in

futurum nimis caut id providi essent, extemplo poeniteret, dimisit. Haec renunciata Pheras

legatio quum esset, ne paulum quidem dubitarunt, quin pro fide erga Romanos quicquid sors belli tuli siet,paterentur. Itaq in hi summa ope

SEARCH

MENU NAVIGATION