Scriptores neurologici minores selecti, sive, Opera minora ad anatomiam physiologiam et pathologiam nervorvm spectantia

발행: 1791년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

141쪽

DECUSSATIONE NERVORUM OΡTICORUM.

PRAEFATIO.

Congessi hic aliqua de decussatione nervorum cerebri, et opticorum speciatim; non omnia tamen, quae exigua licet, quam ad manus habeo, supellex litteraria suppeditabat; sed, quae mihi idonea sunt visa, ut ad hanc rem luminis aliquid adferrem. Quas subinde attuli rerum explicationes, judicio sapientum submitto, parum solicitus, quantum illae momenti habere possint; neque enim hisce valere aliquid cupio opusculum hoc, sed quod observationes, a clarissimo viro SoΕΜΜERRINGo in alma Magun-ciaca Ρrofessore institutas, inde fieri sperem in doctorum manibus frequentiores; facta enim exhibeo anatomica, non intermoritura, dum suus 1 cientiae vigor erit, cujuS illa partem constituunt. Formam typosque dedi huic disertationi eosdem, quibus illa de lapillis glandusae pinealis in lucem prodiit, ad eundem enim auctorem pertinent, quas illa de decus satione nervorum Opticorum observationes continet, latino hic idioinate exaratas, in quibus hujus opusculi cardo vertitur. Ex hisce observationibus, quemadmodum ex ejus dissertatione de basi encephali et nervorum originibus videre est, quantum incrementi historia encephali adhucdum capere possit, et vel ideo fortassis spes est, detectum iri aliquando paullo ulterius structuram illius adhuc latentem et abstrusam, quibusque functionibus inserviant diversae, atque perpetuo ab invicem distinctae ence phali partes; si unita in id incumberet opera virorum, quos veritatis amor incendii et cupido ea eruendi, quae a vulgi oculis natura removit; si, dum cerebra scrutantur animantium diversorum, illorum quoque, suadente cl. Praeside, singulas partes et disserentias, cum vitae simul genere, ingenio, moribus exactissime conferrent, indeque dispicerent, annon, ubi certae cerebri partes consentiunt, aut similes sunt, functiones quoque ejusdem singulares consentiant intex se; liis ipsis autem discrepantibus iu

142쪽

I 28 Soeminerring es Methi de detrusatione nervortim ostieortim. in illius etiam partibus structurae diversitas subsit' morbi, monstra, et vulnera bestiarum cerebris studio inflicta indagator1 naturae curioso materiam observandi subministrarent satis profecto copiosam. Hac ratione cl. D. Praeses, prout ex commentariis Hassiacis, Abche Belir e)et ex relationibus ejusdem, auditu percepi, deprehendit, ubicunque nervus Opticus adfectus fuerat: etiam illam cerebri partem, ad quam procedit, vel pertinet, tabe simul adfectam fuisse; quaestionem inde movet ingeniosam: anne f9rtassis in eo ponenda sit caussa, ob quam caeci, post aliquod tempus, animo tam aequo ferant privationem sensus ante alios jucundissimi, quum, non absque probabilitate , Una cum visus nervo, thalamus etiam, sive receptaculum illud, quod ideas per visus organum receptas servat, deperdatur; quae omnia hucusque attributa sunt consuetudini, vocabulo parum, aut nihil omnino explicanti.

DE DECUSSATIONE NERVORUM

CEREBRI IN UNIVERSUM.

Alterutro encephali latere laeso, in latere corporis adverso suboriri vel paralysia,

vel convulsiones, a tot tantisque viris ab Hippocrate, in hunc usque diem, observatum fuit, ut de hujus eventus veritate dubium supersit omnino nullum. Numerum eorum, qui hoc Observarunt, collectum reperimus a summi S viris, BoERA Avio

dam, pauca, sed quae sufficiant tamen, adferre juvat ex Hippocrate vetustissimo, et ex novissimorum tantum quibusdam observationibus, quos eadem doctrinae, et ingenii fama est conseqUuta. De serva, cujus cranium contusum, fractumque fuit, dicit Hippo CRATEs ' con--vulsio autem manum sinistram occupabat, in dextera tamen parte potius vulnus habe--bat et alio loco ): siquibus tempora secantur, ex adversa sectionis parte convulsio ,contingit. μ Iterumque q) seat si sinistra, inquit, tempora secta, dextera convulsio prehendit; si vero ad dextera fuerint secta tempora, sinistra convulssio prehendit. Idem de ulceribus confirmat his verbis J): sesquidem sinistra capitis parte ulcus ha--buerit: dextram corporis partem convulsio prehendit; si vero dextra capitis parte ulcus habuerit: sinistram corporis convulsio prehendit. 8 Observatam quoque ab eo paralysin ad latus oppositum, ex eo patet, quod dicat capite vulneratos impoten--tes fieri, si in dexteris fuerit vulnus, in sinistra parte; si vero in sinistris, in dextera separte. UALsALVA in universum adserit '), se, inter quam plurimos casus, nullam ferme i) Praelect. de morbis nerv. p. so3- L.

et) Elementa physiol. tom. q. p. 33 l. ed.

143쪽

12ι9 emineri DC et Methi de decussati0ue uel Nonum optico: Ein. serme vidisse in apoplecticis adfectibus resolutionem, cujus caussam, siclo cadavere, in opposita cerebri parte non invenerit. Quod ipsum Mo RG AGNI Us in adversariis adfirmathis verbis ' Ρ), , id mihi etiam in iis, quas Bononiae, et Venetiis habui, ejusmodi cata auerum dissectionibus, semper, cons terque perspectum est. Quodsi aliquando. pergit UALs ALVA, ad alteram Cerebri partem e tendebatur laesio, haec tamen in parte Mopposita multo fuit notabilior. 8 Testes praeterea eruditissimos, hisce sectionibus praesentes, adducit. Non abs re videtur, addere hic in usum practicum, quod in morbis ejusmodi UALsALVA observavit, latere nimirum corporis soluto, et vena secta non, ubi sedere malum, sed ubi bene habere visum corpus, illico fere aegros levatos esse. Sed memoratu est dignissimum experimentum, quod praeclariss vir coram ΡΕ-1κo Mo1 1NEL Lo instituit '' , et sic se habet: sinistra cranii parte in vivo cane aperta. duram matrem iterum iterumque pungens, observavit, variis quidem convulsionibus torqueri canem, praesertim, quum illa pars durae matris pungeretur, quae maxime ossi adhaerebat; nunquam tamen apoplexia corripi; at, sinistro cerebri lobo penitus extracto, cecidit extemplo canis, non quidem in latus sinistrum, sed in dextrum; iterumque levatus, denuo ex eadem parte procubuit, et dextra simul corporis pars omni sensu carere visa fuit; contra, quam accidit in sinistra, quae et sensum retinuit. et motum. Addit deinde, nosse se, alios idem fecisse experimentum, exitu eodem. Nolo repetere, quas in immortali libro de sedibus et caussis morborum, Mon-GAGNius adfert cadaverum sectiones, in quibus hemiplexiae caus, in opposita cerebri parte detecta fuit. Susticit, quod vir experientissimus dicat' ), et UALsALvAg, et suis fere omnibus observationibus respondere, sanguine a dexteris effuso, resolutionem adparuisse a sinistris. Inter novissimos vero cl. RICRΤER in observationibus chirurgicis meminit ' , asinu frontali sinistro male adfecto, et quum idem hemisphaerium in pus abierat, ad latus dexterum paralysin transiisse. Cl. PRO CAAsRA in adnotationibus academicis '' sectiones tres refert quibus hemiplexiae caussa in Opposito cerebri latere est reperta, In tribus hisce cadaveribus corpus striatum in primis erat adfectum. Adnotat cl. vir, non omnem cujuslibet haemisphaerii cerebri partem sequi lateris oppositi resolutionem; sed praeprimis corpus striatum esse, quod variis aliorum virorum observatis confirmat. De tertia sectione id notandum, quod, cerebri sinistra parte compressa, pars faciei dextera, cum brachio et pede ejuSdem lateris, soluta, Oculus vero sinister amauroticus, et nervus sinister Opticus, ab oculo ad conjunctionem usque, pressu planus

fuerit repertUS.

Finem hisce observationibus imponant binae a cl. MEΤgGERO factae, et a KW1AΤκowsκ1 in dissertatione inaugurali descriptae ' ), quarum prima est: Juvenis,

equi ungula pii capitis sinistro latere percussus paralysin licet impuria nam patitur in

parte o) Advers. VI. pag. 1C8. Edis. L. B. IT23.

i) Comment. de Bonon. scient. Et art. instituto p. I 30 12 Epist. a. num. IS.

144쪽

Soemierring et Methi de decissatione nemorum opticorum.

parte dextera. Mortuus secatur, et hemisphaerium cerebri sinistrum suppuratum imvenitur. Alteri locum dedit quadragenarius ex alto in glaciem prolapsus, qui hemiplexi a lateris dexteri perculsus, quum demum mortuus secaretur, ventriculum sinistrum tabo nigri cante obductum, atque sub eo cavum praeternaturale habuit satis magnum, quod uncias sanguinis grumosi ferme tres continebat. HorUm eventuum frequentia, et, quod rariores essent contrarii, in id induxit viros celeberrimos, ut, dum in aliqua cerebri parte laesio esset, actiones nervorum, in parte illi opposita, male inde se habere, pro re perpetua acceperint. Quos inter ARETAE Us 'q), CAssIUs IAΤRoso PM1sΤA 'Τ), CARCANus CAEsALPIΝus '' , MARTI AN Us φῆ), GLANDOR P '), PIGRAi 'φ), UALsALVA ' , SMET Ius ''), Mo RG AGNI

Verum tamen non contingere id ipsum in universum, exemplis demonstrat HALLER Us 'Τ), et in epistolis etiam ipse Mo GAGNius '' ; probarunt nimirum summi hi

viri, Variorum auctorum Observationibus, quandoque in ipso corporis latere; ubi cerebrum noxia est passum, etiam nervos vel teneri paralysi, vel convulsionibus distrahi; et, licet plerumque, si paralysi sit juncta convulsio, haec in collaterali, illa vero in parte sedeat laesioni opposita: subinde tamen convulsilonem in Opposita, paralysin autem in eadem corporis parte reperiri.

Rationem istorum phaenomenorum, dum indagant, in tres potissimum partes secedunt; sunt enim, qui laesionem in decussim negare potius, quam explicare Viden-rur. Sic legimus in libro, cui titulus: Boerhavit praxis medica ''): , a repercussione in altero latere non laeso convulsio esse potest, sed, si acciderit, ut statim a contu-

,,sone in uno corporis latere oriatur paralysim, in altero vero convulsio: certo conclu-

imus, in paralytico latere esse contusionem. Ibidemque auctor hic: sea parte, in- , quit, Veterum sto, quod malum eo loci haereat, ubi primo se manifestat; potest quoque aliter fieri a repercussu. Hanc sententiam tueri adnititur ipse BOERA AVI Us in praelec tionibus de morbis nervorum ab F. VAN EΜs editis, ubi, postquam non solum exempla vulnerum, quae resolutiones in opposito corporis latere sequutae sunt, sed etiam ipsas UALsALvΑΕ observationes de caustis hemiplexiae retulit: rem ita explicat 'q): secerte incredibile est, quam parum requiratur, ut homo resolvatur; hinc dico, quod saepe in utroque hemisphaerio labes sit, dum unum tantum videtur ad- , sectum. Sed, quae firma ratio credendi, laesionem aliquam cerebri luculentissimam, et insignem sine effectu esse, et interim effectus, in nervis maXii nos, emsae,

nescio cui, incognitae in parte illaesa adscribendi δ) Bovi mactabundo pergit ci vir, risecuri percutitur os frontis, quod inde non frangitur 3 animal tamen cadit. Stalasaepe

num. I a.

145쪽

Igryprumerring et Messit de detressatione ne Porum opstrorum. ,saepe potest fieri magna concussio, sine ulla alia visibili mutatione, et concussio illa saepe major est in parte opposita, quam in laesa, quod tamen non accidit in prima MMΕΥgGΕR1 observatione); fiat enim laesio in parte dextera; haec inde tremit: sed no--vistis, quod tanta moles cerebri intra nostrum cranium sit independens arctissime tamen, sine ullo spatio intermedio, quo cedere possit, inclusa ; id est: haeret undi--que libere intra duram matrem, et nullum Va8 ex eo propagatur in duram matrem, senisi tantum venae exonerantes; facta jam magna impressione in partem dexteram.

illa pars cedere posse videtur; sed processus falciformis durae matris, qui inter he--misphaeria cerebri haeret, oppositam partem ita potest premere contra cranium, ut sitenuissimi canales inde laedantur funde hic processitas vim prementem habeat, non sa

tis intelligo; an a cerebro mollissimo, omnem impressionem retinente, I Um a Ganio' at enim, non ille lateribus, quae commoventur, sed parti intermediae inside0., Saepe in opposita cerebri plaga potes fieri ingens sanguinis effusio, id est, homines, saepe cadunt in bregma sinistrum, et post mortem sanguis in dextero latere effusus deprehenditur, nam in quam partem homo cadit, in eam decumbit; hinc eo dirigitur omnis presso, et vasa venosa, quae eX cerebro tendunt in sinus, facile rumpuntur per illum ingentem motum, et tunc sanguis venosus' ad alteram partem venire non potest. Saepe Confunduntur spasmus, et paralysis; nam pars paralytica non semper spasinos patitur; hinc nondum demonstratum est, nervos tendere ad partes oppositas En dissicilem sane decussationis nervorum refutationem l nolo multis prosequi theoriam, cui superstructa est; quum in UALsALVAE aliorumque Observatis ne minima quidem concussionis suspicio adpareat; experimento enim facto in cane sano. non solum nulla exstitit in altero cerebri dimidio repercussio; sed illud etiam proeuldubio illaesum fuit, ratioque, cur latus oppositum nec sensu destitueretur, nec motu, non nisi in hoc cerebri dimidio quaerenda est. Nodum itaque BoERHAvius expedivisse non videtur; immo vix memorandam putassem explicationem hanc, nisi, quantum scio, unica esset, quae decussationi adversatur, et a magno nomine BOERH Avii pondus haberet. Alii de laesione tantum in decussim persuasi, quam generalis tamen experientia abnuit, contendprunt nervos non in ea parte, qua cerebro HeXi conspiciuntur,

finiri; sed in adversum latus continuari: quae etiam antiquissima veterum sententia est; CAssi Us enim, qui quod scio, omnium primus rei hujus explicationem attulit, ait' ): eur in capite, quum dextera parte membrana, cerebri custos, vulnerata fuit, sinistra, resolvitur; sin parte sinistra vulnus inflictum sit, dextera resolutionem patituri dicen sedum est, in caussa esse positionem nervorum ; hi enim e basi cerebri in adversum sibi invicem producuntur; nam qui a dextra basis parte prodeunt, in sinistrum capitis la situs feruntur; contra, qui a sinistra oriuntur, dextrorsum, ita, ut eorum situs decusa sis instar habeatur. Similia habet ARETAEUs '' ): .seat si mali principium, ait sit in ,,capite: nervis adfectis dextris, sinistrae resolvuntur partes, laevis itidem patientibus, sedextrae. Hujus rei caussa est quod nervorum situs juxta Originem invertitur; etenim

dexteri non in directum ad dexteras partes usque ad finem pertingunt; sed utrique,

R a Morigini

146쪽

,origini suae inserti, continuo se invicem transeunt in figuram litterae X. ad oppos

sitam partem tendentes. 8 Alii demum, observationes, Ut UN diversas, eXplicaturi nervos adserunt, partim decussiari, partim in ipso insertionis latere finiri; inter quos de H Asu est '' , et Cl. ΡοR1AL ''). At enim non in eas excurrit ambages natura, in quas ingenium humanum; sed via utitur rectiore, et proni re; quocirca Omnia, Ut ut sibi repugnantia sint, generali omnium nervorum decussatione optime, et, nisi actionem in distans flatuendam putemus, solummodo explicanda videntur. Si nimirum cerebrum, ubi nervi nondum in partem adversam exiere, irritetur, comprimatur, graviusve laedatur: convulsio, vel paralysis suboritur in eodem corporis latere; contra vero, in Opposito. Quum nervi fere omnes in medio cerebri inserantur, itaque latus adversum via attingant brevissima: patet ratio, cur esse ius in decussim longe frequentissimus sit; alias etiam a nervis ipsis pure, aliisve rebus intra Cranium cerebrumque distentis, compressis, irritatisve paralysis, vel convulsiones esse possunt, ut in observatione tertia cl. ΡROCHAsRA de nervo optico compresso, et amaurotico ejUS-dem lateris oculo vidimus. Licet autem decussationis probabilitas ex observationibus clinicis sit satis magna: major tamen multo, immo indubia esset, si observata celeberr. SANΤoR1NI a pluribus confirmata essent observatoribus; narrat enim praeclarus vir ' ex crebris Observationibus constare, eum esse nervorum positum, ut qui in dextra cerebri parte oriuntur, evadant in sinistram; , quod nos, inquit, post VALSALVAM, saepissime conspeximus: nos sic eam rem luculenter conspeximus, ut nulluS ampliuS

de illa dubitandi sit locus. Idem confirmat in fragmentis a G1RARDo editis 'q) his Verbis: , qua calami scriptorii apex est, ibi et foraminutum, quod, si dirigente stylo,,diducatur, atque aperiatur, iidem tractus medullares aversi conspiciuntur, quos py seram id alia corpora emcere, diximus. Hi, paullo infra calami scriptorii apicem, sic ad decussim feruntur, ut id negare pervicaciae, et non cernere caecitatis esse arbi- sitrer. In viginti et uno ex triginta et quatuor cerebris smile quid ejus editori Gi-RARD 1 videbatur; sed nihilosecius decussationem proponere ausus non est ' ). Etiam de HAEN, de observationibus SANΥonixi verba faciens ' simile quid se vidisse credit. Dolendum sane, observatores alios, non eadem saltim certitudine, qua SANTOR 1NUΜ, hanc cerebri structuram vidisse; nec silendum, hanc ipsam a cl. Praeside, in ejusmodi perquisitionibus certe versatissimo, licet in eam sedulo, non semel, inquireret; pari modo, . saltim perpetuo, visam non fuisse ''). Verum tamen non inde etacitur ratio negandi decussationem; aliud enim est non cernere, quod perspectum erat aliiS, et cernere contrarium. Anne cerebra huic demonstrationi apta rariora in terris nostris, num frequentiora Venetiis, et in Italia Τ

DE CONI UNCTI ONE NERVORUM ΟΡTICORUM.

Quomodo se habeat celebris illa, et singularis nervorum opticorum conjunctis,m quam, sub eminentiarum candicantium tubere, ante infundibulum, in sella tureica

concuris

33) Ratio med. Tom. IU. cap. V. g. 4.34) In notiis ad Lieutaud P. ada. p. 88. 33 Observat. anat. p. 6 I.

39 Differt. de basi Eneeph. p. IS.

147쪽

Sonumerering et Methi de decussotiosse nerUorum optitorum. 233 concurrunt, cujus exemplum in omnibus reliquiε nervorum paribus non habetur, quae sito Videtur ab antecedente satis diversa. Etsi enim nervos omnes decussari, nulli ulte rius dubio obnoxium foret: non aeque tamen certum esset, nervos opticos, in haceonjunctione, in decussim ire, quurn decussatio in interiore cerebriorecessu seri, et vice versa , in singulari hac conjunctione singularis etiam structura subesse possit, nullis aliis propria nervorum paribus. Fuerunt profecto, qui in reliquis nervorum paribus decussationem non urgentes, tamen sine ea HerVorum Opticorum unionem explicandam non esse, crediderunt. SANΤORINUs contra ') alias de Tationem nervo tum, in ipsis cerebri visceribus, strenue defendens, nervos opticos dicto loco decus sari, firmiter negavit. Caeterum jam ante GALENI tempora plures credidis se, nervos

netur. Postea omnis schola galenica, celeberrimique medici decussationem hanc uno ore impugnabant, inter quos ab HALLERO nominati allegatique sunt Gurno, STL

bus addi possunt FAsnscius '), VALVERDA ), MoNRO '), plurimique alii, et ipse olim

D. Praeses 7 . Quod sane mirum non erat, quum Observationes deficerent pro decussatione dimicantes; quae enim in piscibus, tam diverso ab homine animalium genere, observabantur, non admodum ad rem facere sunt visa. Varii tamen, et non mediocres viri, qui tam constantem, tam intimam, in omni ferme animantium genere o viam conjunctionem non hac ratione factam putarunt, ut iterum secederent nervi, aliquam ibi fibrarum intimam mixtionem fieri contendebant, in quorum numero sunt

NpwΥON '), UΑΨΕκ' , Wius Low 'S , TAYLOR U , Mor RO φ), MARMΕRR μ'), aliique. Sed missis hisce opinionibus, ad ObserVationes, et primo quidem in animalibus transibo.

OBSERVATIONES

DECUSSATIONIS IN ANIMALIBUS.

Primae pro decussatione observationis Joco sit, hanc nervorum conjunctionem omnibus perfectioribus animalibus, et quibusdam adeo insectis, uti cancello eremitae, et limaci, ad hominem usque, propriam esse. Ipsam vero decussationem ex infectorum classe in cancello eremita observavit SwAΜΜΕRDAΜ ' ,' ex amphibiis in rana BARTHOLINUs' , SoEMHERRING in eadem, et in lacerta, squalo, acanthia, et raja,

servationes vero de rana et lacerto in Hess. Astragen non commemoratas ex ipsius Observatoris ore percepi.

148쪽

maeleonte absque ulla intimiore conjunctione saetam conspexerunt. In piscibus quam. plurimis nervi optici ita decussantur, alterque transcendit alterum, Ut totus super to. tum, sine ulla fibrarum commixtione, in adversam cerebri partem migret. Hoc in variis istorum animantium speciebus dudum observatum est ab COLL1Ns ) W1L1 1s q)MONRoy HALLERO et CA ΜΡER' Clari K. vero SoΕΜΜERR1NG ex omnibus piscium ordinibus a LiNNAEo constitutis quosdam perscrutatus, in singulis rem ita se habere, constanter reperit' ') CAMPARUs exceptiones aliquas adnotavit, ubi probabiliter solummodo magis abscondita fuit decussatio U). De avibus hucusque unica Observatio cognita fuit, quam in gallo indico cl. ΡΕΣ1Τ fecit, et in actis academiae Parisinae jam anno IT 3 S. exposuit. Cl. SoΕΜΜERRING autem nuper et in gallina et in anate deterat φ). In mammasium autem specie plane nulla aliquod, ad decusationem probandam faciens, hucusque indicium observatum fuit, etsi quaestio de decussatione horum nervorum per tot jam saecula agitaretur, et in hac animantium classe homo ipse, caeterum illis quam maXime analogus, contineatur; paucis demum abhinc annis cl. Praeses indefessa diligentia ea, quae sequuntur, detexit, quae, licet idiomate gerananteo partim edita ' ), latina reddam, aliarum etiam gentium usibus, qua id vires ferunt, opitulaturus '').

Mutationes cogniturus, quas oculus, cataracta laborans, fluidisque suis, ex paris, orbus et in se subit, et in nervis suis, die i ina Apr. I7Si. examinavi caput sciuri recentismum, cujus siniser oculus, nescio, qua de caussa, catara Ia laborabat; dexter vero

perfecte janus, adeoque ad c0mparatisnem cum morboso eo aptior erat. Cerebram mora folito, sed maxima cautela, eximebam crauio, solicitus, Et nelios opticos, ubi orbitam intraui, ita rescinderem, ne frusula nervorum, quae, hac terebrum eximendi meth0ds,

remanent, quoad feri potuit, quidquam de Alu, de figura, et diametro naturali perderent. Primo satim iutuitu 1 distinus quisque dyseruere poterat diverstatem inter c0m rupti, fauiqur opus nervum opticum erasitie, fgura, et colore fatis notabilem; hic enim fortior, rotundior, albidiorque illa suifri oculi nervo, qui contra tu Auram demens

ovalem magis, magisque compressus, diametro minore fuit, et colore magis cinereo. MLrabar profenr0, et gavisιs uisunt, dum animadvertebam, discrimen illud adeo manissum inter sani, aegrique oculi nervum, in cerebro tam exiguo, vis drachmae uuius,

i q) Propria ipsius verba typis distincta

sunt.

149쪽

M Merring et Methi de decressatione nervorum Filaorum. 133gis, quum idem jam vitium nervi oculi sui ri abire fursum, et ad thalamum dextrum

tranfra viderem p fanus contra, validusque nerUus dextersui robiim , ad ejusdem lateris thalamum procedebat. Examin i tandem oculos ipsos, tibi in adfecto lens opaca, cornea quasi, et cocta, cretaceique colaris, tu ca uia praeternaturaliter indurata, condensataque. Frustulum nervi optici hujus bulbi eodem modo dis erebat a fano, ut stipe 1 ius de frusis cerebro adnexis notavi. mirabuntur forta sis nonnulli, foramen ossis sphenoidei, per quod nervus adfectus transebat, etiam illa oculi fani notabiliter fuisse minus. Cerebram hoc, attentione dignum, inspiritu vini adferPatrim, eranti que exsecatrem uniuscujusque contemplationi prosunt.

OBSERVATIO II.

IN EQUO. Perquisiturus, an et in aliis animantibus decussatio Inveniserer: deficiente capite

humauo, in quo alter sculas lassus, omnem contuli operam, ut aliorum animantium ejusmodi mihi capita procurarem. Mox etiam, die Sua Maii ejusdem anui, in manus meas Devit equinum, calore naturali nondum desitulum. Otulas illi dexter, cla sciuro finia fer fuit9 parvus, in orbitam recedens, eat minusque, suser vero pellucidus, et fanus eoistis. Subjeci illud ne mora examini, et ne opus esset, refcludere uerUsy opticos, utque uno intuitu totam eorum longitudinem perlistrare, fluuique inter se comparare ocularum. bulbos possem, Marosii methodo, cerebram eruendi, usus fui, id es: ablata inferiore maxilla, parte que cranii inferiore ferra et scalpro des sora, totum terebrum illaesum, membranisque involutum, cum adpenaeentibus oculis obtinui. Inter scalpendam animas verti, canalein, per quem tu orbitam intrat nexu ιs a e Ius osticus, fiu equis enim camnalis potius es, quam simplex foramense multo esse angustorem, adeoque continere nervum illo alterius lateris minorem. Caute denudatis, quantum opus fuit, cerebro, nervisque opticis, inveni deaeseri oculi nervum ante tonjunctionem.

Ono Aliquot lineis, notabiliter itaque, fano breviorem. a do) Quoad metiri oculus potuit, dimidio, ad minimum, fano tenuiorem ς ceterlimvero, uti fanum, per totam longitudinem eadem crastie, et Igura. 3tio) Colaris minus albi, magis cineret, et quasi emipellucidum, qui color, ira nervo recenti facile obfervandus, in spiritu pinifenfm dissiparuit. 4to Pausio duriorem, et quoi cartilagineum. to Hic nervus magis adhaerebat vaginae, quam a dura matr8 habet. Verlim, psud conjuncti0uPm, non in dextero amplius, sed in nervo opposto ad thalamlim is rum accedeure, haec quatuor dicta dis erimina observabantur. Bulbus oculi adfecti omni ex parte fuit corruptus, brubique sani vix quartam partem aequabat, circΠmfereulia c0

neae etiam multo minor.

Plurimi artis periti viderunt prae aratum hoe in tollectione, qciam ferΠ0, cerebrorum, eoque evidentius decussationem demousrat, quo magis equinum sciuri cerebriim magnitudine antetesiit. '

150쪽

136 SoeMωrring et Methl Ae decussatione nemorum opticorum.

OBSERVATIO III.

Simile eqni caput, eadem methodo, feratistius, iisdemque in cerebro detectis, dedi fervandum cerebrum amico D. BLUMEN B ACH Pros. Gotting., Et res tanti momenti testimonio viri gravis et docti eon maretur. Nervum opticum adfectum, tolare gri eo quodammodo transparentem, facile disiuguendum a fano, lactis insar, albo, hic rep ri, cum si ia non interrupta alterum, in regione unionis, permeantem. Specimen profecto, quo nihil aliud decussatione n clarius potes demonistrare s

IN SUIBUS. Die N. ejusd anni accepi mons Em suillam bicorpoream, et ex partι biceps, copitibus tamen coalitum. FIgura externa monsri erat 'ite fere, a Rullino depicti: concretio maxime ad capita fuit. Tres Labebat opulos, quorum bini ad mi irruem, tertius ad dexterum porcellum pertinebat, auriculas quatuor ; sed citraque interior, dextra scilicet porcelli seri, et sint a dextri in speciem tinius coalitae. Disecto porcelli suifrierauis, cerebrum inveni recentii marma, integrum, nullaque corruptione adfectum. cautissimi exemto, unicuique capiti separatum sie cerebrum vidi; crania autem ita fuere intim8 coalita, ut ambo non nis tenuem, utrique communem parietem formarent. NerUi omnes versus illud latus, ad quod capita concreta fuerant, itaque et opticus mili0res. Oculus quoque dexter, es caeterum saviis, cum orbita tamen paulluhini eo pressa, minor erat. fusdem lateris nervus, facta conjunctione, cum vervo i o, tu regi0nem oppostam, Miseram irino rimi, ita procedebat in cerebrum, ut gracilitate facile disiu-gueretur. Eodem modo nervus ser major in partem cerebri dextram transbat. Ceterum fundus cavitatis eranti fuit paulisper irregularis, artus nempe laseris interni externo major. Hanc sb rem, et maxime ob minorem orbitae, partiumque in ea conteutarum, magnitudinem, nervus tertius, quartus, et quintus in later8 dextro min0res,

quam in suifro fuere. Iam de dextri porcelii eapite. Hie ad latus internum vel fui rum neque Urbita,

nec vestium lilium opuli, ejusve partium, sed omnia glabro ossis pariete penitus clausa: dexter Nero Oculus nitidus erat favusque. Exemto cerebro, nervisque olfactoriis clyssi, quum ad Uticum aeterirem, vidi vaginulam quas quandam inanem, et vacuam, f0rmatam ab arachnoidea, pertingentemque ad regionem illius lateris, ubi adesse debuerat Ocuhιs, uerUum autem opticum e dextero oeulo omnino perfectum. Etiamuum iu cere-br0 40c, spiritu viui servato, paris tertii, gnarii, quinti, et sexti nervos in latere, ubi defuit oculus, multo gratiliores esse oppossis, primo patet intuitu. Ipse etiam uertius olfaὐIorius lateris niseri longe minor, et cerebrum magis di ortum cernitur, quam p0rcelii dextri. In vaginula vero aute dicta, ad tonjunctionis usque Deum, Nix aut ne Vix quidem nervi optici ullum votigium adfuit, friam tantum vidimus pertenvem, luacrum quoddam, ut opinor, nervi optici; e eontrario autem, nervus oculi sani tendebat,

SEARCH

MENU NAVIGATION