Scriptores neurologici minores selecti, sive, Opera minora ad anatomiam physiologiam et pathologiam nervorvm spectantia

발행: 1791년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

261쪽

i a 47 Hirsh paris quin ti nemorum encephali disquisitio.

CAPUT SECUNDUM.

DE ORTU, ET PROGRESSU NERVI QUINTI PARIS, USQUE AD c AULAM DURAE MATRIS.I. VIII.

DSerepantes inter Autores sententias genuit triplex nascentis hujus nervi con ditio: alii originem putant, ubi nervus iste in teretem formatur funiculum; alii ubi sis eleuti 'alii unde fibrissae, ex quibus fasciculi componuntur, Pr eunt. Quare etiam facile inter se conciliari possunt.

q. IX.

Inter primos W1Ns LowUs ') est, qui non dubitat, quin nosser nervus ex me. dullae oblongatae protuberantia transversali annulari WILLI sit, ponte Varolii) circa ejus anteriorem, et Ialeralem partem oriatur: atque hac ratione determinat locum, a quo funiculus nerveus teres esse incipit.

q. X-Dein is ipse CirusLowus senior factus alibi ' docet, illum nervum oriri ex parte posteriori, et laterali protuberantiae transversalis, et modice ex corporibus olivaribus, et pyramidalibus, sine dubio, de fasciculis loquitur, qui dein ad funiculum

abeunt.

Tales fasciculos alii pauciores, alii plures diversae magnitudinis, et consistentiae observant: SANΤORINus ') tres describit, quos non ex uno prodire hiatu certo deprehendit: observat simul inter illos fasciculos tertium multo molliorem esse, quam substantiae annularis corticem: similia etiam apud B1DLouM ') reperire est. g. XII. Contra oculatissimus ME REL ' ulterius observationes prcsequutus est, et ex pedunculorum cerebelli laterali exteriore parte, in plus quam viginti cadaveribus quintum par exoriri vidit, cum quo non solum Illustris HALLE Rus '), sed etiam Ausus 11 Nus Sces AARsCHM1ED ') recte sentiunt, dum de fibrillarum prima origine intelliguntur.

Hisce in initiis neque fibrillae medullares, neque fasciculi ullum glomeramen conficiunt, ut recte animadvertit contra MANGETu Μ MORGAGNUs ' : sed solum, per iter,

sibi

262쪽

-s Hirscὴ paris quinti vervorum encephali disquistis.

sibi mutuo approximantur, pia in tre inVOlvuntur, se funiculus teres, duas fere lineas latus, arte in septuaginta, non3ginta, ad centum usque filamenta facile separabilis. q. XIV. Latet sub arachnoidea tunica, hoc in loco valde conspicua, a cerebelli lobis lat ratibus ant i tan super ipsum expansa. , f. XV.Fertur directe, W19s Lowus '' vult oblique, sub superiori, et anteriori apo-pli; si petrosa, quasi ad latus sellae sphenoidalis turcicae) versus angulum ossis petrosi superiorem: interea inferioribus funiculi fibris in itineris fine non nihil abscedentibus.

ut nervus major appareat.

g. XVI.

Hoc intermino WrNs LowUs f putavit, quod nervus noster et duram matrem perseret, et sese sinui cavernoso laterali immergat, quoad primam partem, ne quis termino perforet offendatur, Clarissimus Vir non loquitur cum mechanicis, apud quos perforans perforato durius est, sed cum Anatomicis, sicut ureteres vesicam, ductus communis duodenum perforare, seu ingredi dicuntur; taliter ingreditur nervus noster foramen proprium, ovale, quatuor in adultis lineas latum, sub sinu petroso superiori. ubi hie sinui cavernoso est proximus.

g. XVII.

Negatur tamen secunda pars, videlicet, quod nervus noster sinui cavernoso sese unquam immergat: Autor tamen praestantiis mus facile omnium meretur veniam, quod cavea, de qua mOX agemuS, primum posterioribus ab editione suorum librorum temporibus orbi literato meliuS innotuerit: dico meliu S, quoniam jam V1gus fgNius ejusdem aliquam habuit notitiam, atque foveolam, et sacculum vocitat. XVIII. Ut ergo caveam plenius comprehendamus, Hendum, quod ab exortu foraminisi 6. trans angulum ollis petrosi f. I . binae durae matris lamellae ab invicem sece dant: interior earum format sacculum a sinu cavernoso ad foraminis ovalis, ossis sphe-noidei exteriorem finem protensum, quem caveam antecessoribus appellare placuit.

q. XIX.

Hanc ipsam caveam a sinu cavernoso separat septum speciale, a natura, non ab arte factum, ex ipsissima illa lamella interiori, durae matris oriundum, quod posterius extimae interiori parti, liedrae superiori, ostis petrosi adhaeret: hoc septum adeo impervium est, ut, quamvis cera in sinum cavernosum injiciatur, nil tamen penetret

tu caveam.

263쪽

Cavea, et septum, uti omnes aliae corporis humani partes, ita et haec sua ha bent vasa sanguiflua. Ad nostrum scopum cumprimis arteriarum cognitio inservitiquas etsi varias a cervicali, meningea, et maXillari interna sortiuntur, illae tamen ma jorem considerationem merentur, quae ' carotidiS Cerebralis trunco intra sinum caver nosum oriuntur, septuin intrant, in caveam ejuSque contenta disseminantur tum

illae etiam, quae supra sextum par abeunt, et ramo primo, secutido et tertio nostri nervi prospiciunt ').

CAPUT TERTIUN

DE NERVO QUINTI PARIS IN SUA CAVEA. g. XXL

Statim ac nervus noster in eaVeam penetrat, insignes patitur mutationes, alias externas, internas alias: ad eXternas pertinet nervi volumen. adhaeso, involucra, progressus, et ramificationes: ad internas pertinet nova structura, exinde enata figura et massa. De illis primum agemuS, cum primo in sensus incidant, has vero in sequens caput reservamUS.

g. XXII

Volumen nervi nostri ad ingressum in caveam exiguum est, g. I 3. I 4. in cavea vero sensim adeo increscit, ut fere totam repleat, et saepius decem lineas in adulto homine adaequet, atque hinc non ineptam conjecturam suppeditat, quod quidquam insoliti ibi nervo acci)isse debeat.

Adhaeret caveae septo g. I9. in suprema, et media parte per ramum suuin priamum, g. 28. adhaeret etiam per Vasa f. a O. et per involucra universae caveae.

Nervus, qui hactenus sola pia matre obvolutus β. I g. sub arachnoidea aliquam diu latuit, nunc novum a dura matre suscipit involucrum, ita tamen, ut inter ejusdem lamellam internam, et nervum ab initio sui introitus spatium quoddam intercedat: sed ubi nervus latior fit, . tam firmiter haec lamina ei adhaeret, ut absque sibi illarum neruvearum laesione vix separari queat: e contra minus sortiter adnectitur durae matris externae lamellae per cellulosam intermediam.

g. XXV. Taliter investitus, et per suum receptaculum late eXpansus, nervus noster descendit in plano valde antrorsum inclinato, supra latus hedram anteriorem ossis petrosi, et fibrillas suas in diversas ramificationes colligit. g. XXVI.

264쪽

a so Hirssi paris quinti nervorum encephaIi disquisitio. f. XXVI.

Ex ramiscationibus intra caveam aliae sunt majorum ramorum, et revera eXistunt, aliae minorum prorsuS imaginariae, vel saltem non bene descriptae.

. XXVII.

Ramos, qui ad primam classem pertinent, non omnes Autores eodem n Umero comprehendunt, nos cum Wius Lowo in tres dividi natis: in primum, secundum, et tertium. Tertius cum secundo constituit angulum obtusum: secundus cum primo valde acUtum: atque haec causa forte est, cur W1L1 1si Us et VI EUssENI Us a nobiSdiisentiant: non enim hanc divisionem ad tam acutum angulum in cavea observarunt, et ramum primum a secundo non distinxerunt: quod nos claritatis causa facimus.

f. XXVIII.

nis Ophthalmicus , Uig UssΕNio ') minor superior, duas plerumque lineas latus, et caeteris suis sociis gracilior.

q. XXIX.

Ramus secundus W1Ns Lowo maxillaris superior, Wi1 Lis1o ') malor secundae divisionis, Uigus fgs11 ' minor inferior anterioris rami: est teres fasciculus fibrarum nervearum, tres lineas latus, major primo ramo, minor tertio, inter utrumque mediuS-

Ramus tertius, Wius Lowr 'in maxillaris inferior, W1LL1srr ') primus ranata. quinti paris, Vi EUssENII ') ramus major posterior, risAL 11 I crassior radix tertii paris, ME CRELII ramus gustatorius, est ramus exterior inferior, robustissimus, et tres cum dimidia linea in sua latitudine comprehendito

. XXXI.

Omnes hactenus enumerati tres rami in ipsa adhuc cavea quandoque mUtuis 3Π3- stomosibus inter se confluunt, ita ut primus cum tertio, et tertius cum secund magnis fasciculis coimmunicasse, et rete aliquod quodammodo formasse observaverit MEC REI IUs ' : verum haec rariora sunt, et simplex ramorum decursus saeptu Sieperituris

265쪽

as IH st5 paris quini nervorum enc hasi di qui lio. g. XXXII.

Altera ramiscationum classs, quas imaginarias appellamus, sive tales, quas vel humanus error, vel praeconcepta opinio genuit, non Vero unqUam qua tales existum. Huc referimus ramulos illos duos, quos eX primo quinti in cavea ramo una cum sexti surculo ad radicem intercostalis constituendam lapponit, et delineat ΡΕΥ1sus Uigus sΕNius φ) UILL 1si Us ') A BERGEN ): enimVero, quia ab aliis clarissimis viri frustra quaesti sunt, vereor, ne ab arteriis a O , quae ante HAI LERUΜ erant inco gnitae, fuerint decepti: inanes sunt poli mortem arteriae, et albicant aeque, ac nervi: W11 Lis 11 descriptio profecto nostram confirmat sententiam, qui ab hoc quinti paris ramo propagines ad rete mirabile, et ad carotidis truncum e regione glandulae pituita riae emitti putat: sed injectio cum cera docuit nil nisi arteriolas esse.

q. XXXIII

Alii ') adhuc magis, quam PgΤiae Us sapere voluerunt, et ex eodem primo quinti ramo, septo intra caveam adjacente, filamentorUm farraginem commenti sunt, quam in sinu cavernoso ad arteriam carotidem cerebralem, et nervum intercosalem abire 1omniant: sed contra illos pugnat illud ipsum argumentum, quod ab HALLERIANIs arteriolis mutuavimus, deinde etiam, quod fibrae cellulosae, quae cavernulas sinus se piunt, incautis imponere valent.

q. XXXIV.

Ad classem ramulorum dubiorum, nec satis firmiter descriptorum pertinet o mulus, quem WiMs LowUs ') docet, et VIE UssENI Us ') pingit ad ingressum in ca v eam a nervo quinti paris oriri, et per duram matrem protendi. Nos fatemur, quod subinde aliquae fibrillae nervi hujus durae matris lamellas subeant, sed quae iterum in

truncum revertantur, quin in dura matre pergant, aut finiantur, praeter has vero nullas observare potuimus ').

CAPUT CL U ARTU M.

DE GANGLIO SE MILUNARI NERUI QUINTI PARIS IN CAVEA. q. XXXV.

Vidimus hactenus exteriores nervi quinti paris in cavea mutationes e nunc illas consideramus, quas ejus struetura eo ipso in loco subit. Fibrae, quae ab origine nervi laxius inter se cohaerebant, adeo, ut juxta longitudinem leviori manu ab invicem se

I i a pararii) Memoir. de l'Acad. Royaldes Sciences id Inter quos est Clariss1mus D. LC. ΟΥ Υ, 727. in Differt. de inflammat. intest. citatus a Mκ- a) Apud Mangetum Bibl. Anat. Τom. a. p. CKΚLIo. 633. col. I. et p. 63 s. in Tabula. I) Tom. q. Traite des nerss. n. 28. p. at 3.3) L. c. p. t 64. col. i. et p. 166. lit. bb. 2) L. c. Tab. 22. Lit. a. 4 Apud HALLE R. Disp. Anat. Vol. a. p. 3 HALLERUS aeque non potuit Observare M 3. 3. 4. et p. 9 8. in Tabula. in notis ad BoERH. inst. Vol. a. p. S6. Nota a.

266쪽

a s a Nirsch paris quinti nervorum eue hasi di quistio

parari postent, g. rg. nunc huic separationi resstunt, sibi invicem interseruntur, iterum que in alias minores subdividuntur, implicantur.

g. XXXVI.

Numerantur diversa, quamvis pauca fibrarum Arati; color interiorum fibrarum rubrior, ab exteriore multum discrepat; maguitudo, figura neruli immutantur; quare Anatomici, naturae Mystae, in diversas abrepti sunt opiniones.

g. XXXVII

Quia nervus nosser in cavea in latum expanditur , et ab ejus involucris albicat, MECRELI Us ' cum verme lato comparavit, et ad imitationem magni sui Magistri ' Taeniam optimo jure appellavit, si ab externa ejus forma tantummodo desumeuda esset denominatio.

q. XXXVIII.

Contra V1ΕUssENI Us ', dum cerneret, nervum nostrum subito, ac in caveam ingressus est, majus volumen formare, ad compressionem duriusculorum more COT-porum resistere, quin altius in interiorem ejus fabricam indagasset, statuit, quidquam gangli forme latere: sed postquam illud gangli forme plexum nominavit, forte a uicinis anastomosibus trium ramorum, β. 31. quandoque Observatis deceptus est: plexus enim, quos Anatomici pastim vocant, laxioris multo sunt formae, quam flatus nervi nostri in cavea prae se fert.

g. XXXIX.

Has difficultates clarissimus A BERGEN ' fors penitius inspexit, ut evitaret, mavult gangliformem molem dicere, verum etiam hic terminus uil determinat, quia generalis nimium est: nam moles cuique parti competit. XL. Haec Autorum celeberrimorum disceptatio ansam dedit accuratissmo ΡRAECENORI meo, ut tanto diligentius, hic loci, in nervum nostrum inquireret, atque ut clariisime sub oculos pateat, en ' sequenti usus est methodo.

Abscissa calvaria et exempto cerebro, mox in origine nervus quinti paris abscindatur, dein capsula ipsa a secedente dura matre facta longitudinaliter, parte postica antrorsum, sat profunde findatur, scalpelli apicem semper sursum dirigendo, i Q corpuS subjectum, quod invenire oportet, ullo modo laedatur.

f. XLII.

267쪽

as sui fili paris quinti nervorum encephasi di uistis. g. XLII.

Extrema discissa forcipe parva arripiantur, cellulosaque inter durae matris laminas praesens separetur, directo semper scalpelli apice versus internam supernae laminae durae matris superficiem.

q. XLIII.

Eodem modo capsula haec ex transverso in utraque parte findatur, labiaque refectantur, ut tota hujus inclusi corporis superficies superior elucescat

β. XLIV.

Tunc in lucem prodit ganglion ex transverso stum, fguram semilunae, seu saleis prae se ferens, cujus concavitas Originem, conveXitas frontis partem interiorem respicit, longitudo ejus sex circiter lineas adaequat, latitudo duas, prout omnia in figura, quae ad calcem adnectitur, videri poterunt.

. XLV.

Color est rubellus, carneus, albo mixtus: talem colorem jam agnovit ' ' VIEUsissENI Us, dum nerveas fibras adesse statuit, quae maximam partem carnosas referunt; lieet in dubium postea vocaverit magnus MORGAGΝus '): rubellas etiam fibrillas agnovit ME RELIus ' , et cellulosae durioris speciem habere dixit.

f. XLVI.

Tali modo constitutum nervum nostrum in cavea sua, ab eo tempore, quo descripta methodo usi sumus, semper reperimus, etiam in ipsis neonatis.

An Vero ganglion appellari mereatur' sta certo cum W1Ns Lowo ') credimus: illos enim tumores nerveos solemus dicere ganglia, a quibus plures et majores raminerVOsi egrediuntur, quam ingrediui tur: prout exempla in gangliis nervi intercostalis docent. Deinde FALLopius primus gangliorum naturaliter in corpore existentium assertor, ganglia, corpora olivaria appellat, non ob solam figuram, secus ganglio Cervicale magnum non esset ganglion: neque ob colorem olivae, nam ipse Λutor ing3ngliiS colorem carneum, et substantiam nerveam postulat. Sed quod sicut oliva immatura duriori cortice includit nucleum, sic etiam ganglia sub solidiori quandam molliorem substantiam: nostrum specialiter ganglion sub validis suis involucris fovet copiosas rubellas et nerveas fibras.

q. XLVIII.

Sed obstat de rebus Anatomicis meritissimus LANCisIUs ', et requirit nervos plu-IeS concurrentes in ingressu ad formationem ganglii, qui in nostro desunt: unicus enim I i s nerV US

268쪽

as Hirsh paris quinti nervorum encephali disquisitio.

Derveus ianiculus β. I g. id efficit. Verum sapientissimus Vir ganglia nervi intercosta lis tantummodo in exemplum vocat; an Vero aliae species gangliorum non existanti nutalibi negavit; W1Ns LowUs loco mox citato lpeciem nostri ganglii complanatam, et irregularem vocat: exteriorem enim tantummodo respexit formam, uti ME CREMUsg. 37.

g. XLIX. Dein idem LANcissus ') ad ganglia requirit axim albam, a qua suti in plantis a

costa inter media pinnata folia) ad utrumque latus carneae fibrae radiant: sed hoc artificium prosectoris est, atque si a convexa usque ad concavam ganglii nostri partem strata fibrarum rubentium dividere, et invertere valeremus, figuram LANCI si ANAM '

g. L.

Urges, stamina rubicunda non pertinent ad nervum, sed ad cellulosam intermediam inter laminas durae matris, propterea cellulon solum durior, non ganglion dicimeretur. Sed an non cellulosa, omnes fere membranas, vasa, si bras carneas perambulat, fors vix corporis pars est, quae absque cellulosa grandescit, an propterea omne, quod tumet, nil nisi cellulosa durior dicitUr: argumentum probat nimium; adeoque nihil; deinde sint inter durae matris lamellas rubentia fibrarum strata: utique per fibrillas nerveas β. 34. et vasa sanguifera aliunde cum nervo quinto in cavea communicant, et ad illum pertinent.

. U. Usum specialem huic ganglio assignat V1 Eus fgNius ' triplicem: primo quod

molles β. I i. nervi fabras colligat, ne in mandibulae inferioris motibus periculum ruptionis subeant; sed commentum est, secus Vidianus nervus f. 6 a. et 39. potius taliganglio indigeret, est enim omnium mollisJimus, et periculo propior. I. LII. Alter usus probabilior esse videtur: quod consensum inter Os, linguam, nares, oculos, aures gubernare, et affectuum animi indicia in faciei partibus depingere adjuvet: siquidem ramuli, qui istis partibus prospiciunt, mira sibi illarum communione in ganglio, quasi novum principium agnoscunt.

f. LIII.

Usus generalis gangliorum naturalium omnium encephalo fere videtur esse vicarius; quippe ab encephalo nervi Omnes, a gangliis majores, numerosioresque oriuntur: vasa encephali plura, quam moles ejus, comparata ad alias partes, exigit, funditer et gangliorum se vasa habent; utrobique ergo communis est quaedam utilitaS.

g. LIV.

269쪽

mfch paris quinti nervorum encephali disquisitio, a sq. LIV .

Modus tamen, quo actio gangliorum perficitur, multo diversior est ab actione cerebrali; haec enim a structura musculari plurimum abhorret, et tantummodo per subtilissimos , mollissimosque maeandros perficitur. Gangliorum e contra actio teste LANeisio ' rubellis fibrarum stratis, ceu totidem exiguis musculis multum adjuvatur.

Sunt maximi Anatomici qui negant, quod intercostalis nervus unquam a quinto pari originem trahat: iunt et alii ') magni nominis viri, qui eam originem acriter propugnant: sed sententiae illorum pro numero ramorum sunt diversae; illos, quia primo ramo deduxerunt, jam superius β. 3 a. discussimus, et quia par fatum etiam eos manet, qui originem a tertio ramo somniant, speciale horum criterium non ador

ρ. 'LULDiligentissimus MEcκΕΕ1us ') felicior fuit, et primus origi nem Intercostalis a secundo nervi quinti paris ramo, improbo labore, et solide demonstravit. Nos hunc fidum achatem sequimur, placet ab hoc ejus fonte ad ultimum limitem usque progredi, laterales tamen propagines non describere, sed indicare solum, ut ceu totidem principales stationes in via nobis inserviant. I. LVII. Statim ac ramus secundus caveam deserit, foramen rotundum maxillare sup rius) ejusque canalem ingreditur, et saepe in hoc canali adhuc delitescens dat ramuis luna, qui subculaneus malae dicitur. f. IIIII. Ex canali egressum nervum W1NsLowus ') in tres dividit, Infraorbitalem, Ρalat1num, et Spheno - Palatinum: sed rectius in duos dividendus est, in Infraorbit lem φὶ, et descendentem. Divisio haec contingit in suprema fossae pierygo- palatinae parte ' , ante radicem planam apophyseos plerygoideae ' o LIX

1) L. c. Se t. q. p. 4 I) L. c. p. 219. n. 46. a) MgcKEr. a I eXplic. Fig. I. n. 6 I. SI ) Hoc nomine insignit idem MECKELI Us, intercapedinem inter radicem processuum pterygoideorum, alam externam, et antri Uighmoriam ossis maxillaris superioris pari tem posteriorem p. 49.

premam partem processuq ossis sphenoidei, qui alas plerygoideas educit, praecipue ejus partem planum anter rem , quae ossi palati, ac maxillari superiori opposita est.

270쪽

Descendens ramus validus est, mollis, nulla dura matre propria cinctus, sed multa molli que pinguedine comprehensu S, communiter paulo post suum exortum di viditur in duos ramos, alterum Palatinum ' , qui major, et per fossam plerygo-palatinam descendit: alterum, qui superior introrsum recUrrit, et W1Ns Lowo Spheno-

male, audit: haec divisio fit intex processum orbitalem ossis palati, et superficiem ante. riorem planam apophyseos plernoideae ossis sphenoidis q. LX.

Vidianus retro arterias nas ales introrsum versus canalem Vidianum pterygoi deum recurrit, ubi vero foramen sphenopalatinum, dura matre clausum praeterit, ramulos tres, quatuor, aut plure S spargit: nas ales superiores, et anteriores vocamus g, LXI. Continuat Vidianus iter suum retrorsum, et per aperturam anteriorem ') canalem ' cognominem pterygoideum) f. 6 C. ingreditur, progreditur, atque sub canalig. 37. rami secundi nostri paris in duos, tresve surculos ramificat, quos nas ales sup xiores posteriores nominare placuit. g. LXII. Postquam hoc suo ossicio functus est Vidianus mollis, et medullaris nervus, per aperturam posteriorem ') e canali suo egreditur, inter ossis petrosi partem interiorem, et inter ossis sphenoidei radicem, apophyseos temporalis, sub dura matre in cranium remeat, atque circa flexuram secundam carotidis cerebralis in duos ramos desinit: quorum alter minor, et superficialis post quasdam ambages in aquae ductu FALLopii cum

nervo duro septimi paris jungitur. . LXIII.

Alter major, et ultimus nervi Vidiani ramus, profundus dicitur: permeat primum substantiam semicartilagineam, quae inter processus plerygoidei radicem, et inter canalem caroticum interjacet: permeat etiam ipsius canalis carotici parietem duram matrem) eo in loco , ubi carotis a prima ad secundam cerebralem flexuram abit.

q. LXIV

Tandem hic ipse profundus nervus decurrit in canali carotico supra arteriae convexitatem anteriorem, Obviat surculo peregrino sibi aequali, saepe minori, qui ex sinu cavernoso a sexto pari defuit , huic inseritur, et ab eo tempore fit unus nervulus, insigni-

i) WiNSL. l. c. n. s l. p. 22I a) Ibid. n. 53. p. 221. 3 L. c. p. SO. S. 61. I Hunc apertum canalem, resecta ala externa vide apud MECic. Fig. I. Lit. P. δ. I Haeu apertura patet in suprema supersicie anterioris planae apophyseos plerygoi-

deae.

α) Est pinguedine in initio repletus, et

undique dura matre investitus. l) Haec apertura est ante canalem Carolicum, dura matre in anteriori sua parte clausum.

SEARCH

MENU NAVIGATION