장음표시 사용
181쪽
Icacilia murmur audivit , quasi plura ex Cpolitanae Ecclesiae ritibus acceperit , quam impugnato Patriarchae Oecumenici titulo, comprimere studuerat. Quibus equidem querimoniis, dum obviam it S. Gregorius , & nihil ab ea Ecclesia accepisse ostendit, & de ritu vestium Subdiaconorum agens, ita
porro interrogat Siculos: Nam vestrae Ere sae numquid tria, riemem a Graecis aeceperunt ' unde habem ergo Odie, is Subdi
eoni lineis in tunicis se cedant , nisi quia ne a Matro sua Romana Ecclesa perceperunt (si VI. Si haec autem in Sicilia, ubi frequentior Graecorum Sedes, quid in Bruttiis putes, veterique Calabria Testis quoad primos disertissima est celeberrima illa Gelasii P pae (sa Decretalis epistola ad Episcopos, non per Siciliam modo , sed & per Lucaniam , ae Bruttios constitutos , cuius
XXVIII. capita nonnisi ritus , moresque Romanae Ecclesiae continoeit; quorum aliquos intermitas, datis etiam deinde ad
Bonifacium Reginum Episcopum litteris (s 3 , S. Gregorius servari praecepit. Quinimo in veteri Calabria, & Apulia, quae diu dominationis vicissitudinem passae fuerant, nonnisi saeculo X. iussus est a Polyeucto Patriarcha (s ) Cpolitano -Petruq
. l. M.tib. I. ad Petrum Subdiae. Siscillae de coelibatu Subdiaemorum se vando, & et . lib.8. ind. r. alia 28. lib. de usu Campagorum solis Diaeonis effanen us sermi , aliaeque multae, quae ritum omnino latitrum satis indicanto iri vide ham: epist. integram -
(er Epist. s. lib. . indict. IE. in qua a Subdiaconis Reginae Ecclesiae continentiam servandam praecipit , more Romanae Ecclesiae , quemadmodum
de Siculis iusserat. Haec scribo, quod putem Ec
elesiam Hydrentinam , una cum celem
teris Calabriae novae , atque Siciliae sub Leone Isatim a Patriarchatu Romano fuisse distractam . Cl. Amma nus de reb. Neapol. & Sicul.lom. 3. Hl.s a. p in Lucentium ad Ughe l. in Hydrunti nis, ejus ab Ecclesia Romana avulsi onem sub Nicephoro Phoea
Imp. & Polyeucto Patriarcha, an circiter o68. ex Luitprandi loco, quem referam adnot. sequenti, figendam censet. verum , nisi prius Hydruntum , Leone imperante sub eius potestate non fili' demonstraverit, tanti non sunt quae adsere vir doctissumn , ut a mea opinione divertam. Quis enim sibi persuaserit Leonem in Rom.Ponti pulo . sibi subjectos , ob cultum Sanctarum imaginum in Italia saevientem , reliquos suae ditionis in postremo hoc Italiae margine ad Hiriarcham Cpolitanum traduxine , talum Romano Pontifici reliquisse Episc. Hydruntinum Et vero Hydruntum , ct antea , & postea sub Graecis fuisse ex
Paullo Diacono constat laud. adnot.
qui Tarenti taurum , atque Brundusii si Langobardis adquisitorem meminit ,& ex Const. Porphyrogenit. de admi
nistr. Imper. cap.2T. . qui Hydruntum& Callipolim altionis Graecorum reis
mansisse tradit. Et fatetur quidem vir Culib. i. cap. II. sel.3Sp. longe plures Civi
182쪽
CAPUT X. 16shuire tu nis III. Miseopus Hydruntinus, ut ritum omnino
mutaret nec alio potuit illicio pertrahi , nisi adseres illi Metropolitica dignitate (353 , quam olim suae Sedi , hon
ris tantum cauta , non reipsa Graeci contulerant . Ut ut
igitur , demtis Monachorum ritibus , de quibus nune non X et agi-
Civitates. vi in eo loci Constantinus litani , ante etiam mveucti rem ea
enumerae , sive antea , sive per eam ut infra commodiori loco adnotam .
etatem Gecit in Italia superibisse. Quum vero saechio x. feliciores admi Quinimo doctiss. Peregrisius disserti dem in Apulia fuerint resinariorum
de finib. Ducat. Benevent. ad orienti liuic veri Metro litici iuris illece-cusus etiam verba supra retuli adnot. . bra, tentatus ab Graecis fuit Episeo. p., eam ouae eis Brundusium,ac Ta- pus Hydruntinus , ut in Episcopatirentum est veteris Calabriae partem, bus veteris Lucaniae, vel Apuliae, Graecos nunquam amisisse constanter qui eius Eeclesiae addebantur, ritum docet. Nee exemplo Neapolis, C e- mutaret. Sed mini prorsus est iu uistae, vel Ama is, quae propriis Dum trumque earuit . Nec enim illae Ec-eibus, licet Graecis Augustis foederam clesiae ritum umquam mutarunt, nectis parebant, ye Hydrunto similia su- ipse iub Graecis , Metropolitanus eis laicari licet ; quum Hydruntum , & vasit. Calabria nova ilna iam regio essent, (s ) Narrat id Luitprandus faeetuet
ut ex translato Calabriae nomine, nec ille Cremonensis Episcopus in eelebre ipse dissitetur. at oue proprio Duce -- sua legatione ab Othone I. ad Nic reret, & longe ab Romana Sede sita morum Phocam , quam anno MX. per
iuerit. Ad haec vero, quis eriam crem git, ex qua rem circum ea tempora comdiderit Marcum illum Melodum: Epi- tigisse colligitur. Edita est a Barmarim
scopum Hydruntinum ann. circiter laud. re a Murar. exactius tom. 2.wp.
si, si Caueo his . litter. torn. i. sol. S. R. I. Eius verba se habent n. si M. fides , flarentem , Canonum re Nicephorus eum . omvitas Messes h Aeolui hiatum, quae hodieque a Grem mo sit impius, livore gud in nos abun eis recitantur, celebratissimum Audi dis. Mitano Patriarchao praerepte .iem , hominem fuisse Patriarchatus tit muretintinam Eces m hi Archiepi- Romani l vel hoc uno titulo extra scopatus honore dilatet ; nec permittat omne commercium tune a Graecis se- in omni Apulia seu Calabria latine an positus fuisset . qui omnia sua exsibi- tuae, sed graece divi a m eris rati Iassent . vide de illo, que habet Alsat. brari . Mereatores dieit fuse praeteria
I. de lib. Ecel. Graecor. pag. S. Ve- eos Papas ..... Ser sit itaque Pol et rem quum Nicephorus Calix t. apud estis Cpo tantis Patri arcta priuilegium eund. narret. suscepisse . illum Magni H runtino Episcopo, quatenus Aa a Sabati supplere Canonem ex sapientis e late habeat licentiam Episcopos ranissimi Imperatoris Leonis mandato , ta mandi in Merentia ( asias Aeere dius eius aetas sub finem noni larem tila Turcico, Gravina, Materia . Triali ponenda videtur, quamvis 8. secvl. carieo , qui ad consecrationem Domita an . g. posuerit Franc.de Aste Archiem Ap sol et pertinere videntur . Ubi n Hydrumin, in merii orabit. Eccl. suae tanta illa verba , hi in Archiepiscost tom .Q. collecticin . script . Ita l. Burmam itis honore dilatet: quae , longe ante ni p. 3. in fin. cum enormi tamen chro- Arehiepiscopaturum honorem habuisse , notaxeos lapsis , quod sub eodem Im- mox vero ad Metropolitica iura dila-peratore politerit. diocumque autem tari satis innuunt. Episcopum tunc tem- vixerit tempore , illud certum Eccle- poris Hydruntinum Petrum fuisse husiam Hydiuntinam inter honorarias ius nominis III. ostendit Lucent. in
Archiepiscopales occurrere in dia tym adpendie. ad Ugheli. in Epist. Hy-sibus, ac laterculis Patriarchatus Cp drunt. n. s. sol. s.
183쪽
agimus , demus libenter cum doctissimo viro Canonico de Johanne (363 peculiarem aliquam , sive in Sicilia , siue in
Bruttiis , vel Calabria extitisse Ecclesiam, in qua graeca lingua , rituque , in potioribus maxime Urbibus , quae Sedes Praetorum , vel Militiae Ducum erant , pro Graecis iisdem sacra fierent; ( quod tamen nonnisi cum moderatione ab Assemanno (s admittitur , ut adversus Cl. Maetochii sistema acrius opponatur) nihil tamen inde contra universalem propriumque regionum ritum recte concludi posse, probe quisque satis imtelligit. VII. At vero, ut octavo ineunte saeculd sub Graecorum
imperio, iam novum Bruttiorum regio nomen accepst: ita&. sub eorum tyrannide ad alium traductae Patriarcham , novoque instituto Metropolitano ritum mutaverunt Ecclesiae ninstrae. Tunc primum apud nos Graecorum ritus , eorumque
liturgiae (58 , acoluthiaeque in sacrificiis, ac divinis ossiciis
persolvendis in usu esse coeperunt . Quum enim a Leone ibio Isauro Seml-Judaeo in sanctissimos viros iconum cultores, ipsasque etiam sacras imagines adeo saevitum est, ut vel m minisse animus refugiat tot immanium sub Christiano Principe vastationum, & caedium; id sane accidit, ut Italiae superioris paene omnibus, quae ejus parebant imperio, regionimis ab illius obedientia ea de caussa desciscentibus , in vindictam ipse vindicatarum ab Romano Pontifice imaginum, ac
num primum Reginorum Antistitemtris. Eid. Iulias. Auctore Canonis
Theodoto Monaeo , nos oebant i r et alteram ex CC. vaticanis extractam eum Canone a s. Josevho Hymnoriam pho commuto . qua re ipsa Ecclesia Cpolitana eundem S. Epit copiam celebrabat , pqnes me habeo , quas cum Synaxariis aliquando , Deo a ice, inucem proferam.
184쪽
, C A R. U OT X. l . 16sctigalea . Quod autem constantes in orthodoxa saerarum imas inum fide Siculi , Calabrique permanerent , eos quoque auo Patriarcha divulsos, gravissima capitatione, novoque vel ipserum etiam infantium censu instituto, tributis viritim teditia parte auctis, insigni calaemitate affixit. Obvia sunt haec sive Theophani; chronica (sy volventi , sive Hadriani I. PP. ad Constantinum ( so), & Irenem epistolam , sive ejuse
dem Hadriani alteram (61 ad Carolum M. , sive demum illam
csm Theophanes ad ann. Incarnat.
secundum Alexandrinos et . hoc est vulgaris epochae et 32. Imperator autem contra ripam , Romaeque , di Italiae errorer insaniens, plane furiis invisus , elassem ingentem a Dersus eos messit, o Mavem Cibyrreotarem Ducem ei praefecit. Summum tamen dedecus ,
vanus ille: Princeps retulit , classe in mari Adriatiis naufragium D a . Exim f-orem actus Dei iue hostis , A rabico sensis imbutus, auctiora Siculis edi Calabris popuIis parte tertia tribura in suu a lominum rapita imposuit.
Patrimonia verorum suae dicuntur. v. dichriphaeorum Apostolorum , qui in v peri Roma rasini r , tria nimirum eum medio auri taleuta . eorrem De sis ab antiquo optignata, di pensa , in publicum aerarium C Nerei suisit. Implet im per, atque deseribi masculos i faviterimi nascerentur , quemadmodum olim .Pharao mirarertim pueror, mandam e
quod tamen uvxe ias eius Doctores abra , in C sit nos Orientales a Lferunt . Et heie quidem ad superiora confirmanda obiter animadverte Hydruntum , & C lipolim ad patrim nia Romanae Ecclesiae in veteri Calabria pertinnisse. ut ex epistol. S.Gr Eor. 3. . & tot. libw.exserte discimus. idem tentatum quoad patrimonia Campaniae, ut narrat Ubaldus Monachos in Theodoro Duce Neapolitano sol. D. edit. Pratilli tom. q. hys . Langobard., sive a Leone , sive a nilaniano eius filio. AIphantis, inquit, Deretarius D mini Imperatorir et evit Neapolim, praecepit , quia non obediat r Domino Parie , Neque transmittatur ei pecunia sui redditus. Sed omnia haec in iubium einere tentamen.( Refertur haec edis . act.2. k-ptimae synodi collere. Harduin. tom. col.' . Porro di hoc Destrum a Deo e ronarum edi piustatim po innus imp rium, ut s Deram edi orthodoxam S. - tholi eae Eecte e Romanae nitimini amplecti fidem, se a cutiquitas at ore
doxis Imperatoribus ,seu a ceteris Chria Flauiae fidae ibus oblata . atque rancessis sunt patrimonia B. Petri Aps Ioram Principis fautoris vestii , in integrumnabis restituere di nemini, pro luminarium concinnat mih tis alitem Dei Ves sae , atque a imoniis pauperan Immo o Commeerat oves Abhiepiscoporum, Episcoporum, sicut Mitana constat tr ditio , nos rae Diocle sis existentes panistus canonice S. Romanae restituantur E etesiae a Mi nequa am Italiam tu ter concordiam herseverare valeat Saraia
tum , sicut in Ierevisima vina itis
XIO. Nos vero pro ea tam bisodo ( septima ); Ilum rerim sim hactenus ebdem Imperatori recidimus et metuentes
ne ad eorum rebertat r errorem . Du
dum quippe quando eos pro furis imaginibus rum erectione a hortati s Ma , S 'sumili modo cν de Dioeces tam Archiepi-mporum , quam Ex scaporum S. Cath Aeae Apostolicae Romanae Ecclesiae, quae s aec cum patrimoniis nostris a.-stulerunt , quando sacras imagines d posueruiit , nec responsum Dossidet exinde dederunt . Et in loc inevditur, quod ex huo capitulo as erretra Ursis, R ex aliis duchus in e dem permaneant 'sererere . Si anim tibique ta,ristianorum
185쪽
iorem Graecorum . Inde propterea abstractionis Diorem eou octam incoepisse constanter observant , quotquot summa
Diore es, quanto amplius I. Cathomst, vi ea Romaua Eec sta , quae est caput e mutum Dei Ecclesiarum , sua si Dioecesi victiliaeet Archiepiscoporum , di Episcoporum , imo patrimonia proti minarium concinnatione , atque alim
nimiis paupertim irrefrasabili iure citenere , di possidere modis omnibus de-het ' Viae D vestra aetherit a Deo pr rem Regalix excellentia, eodem adia
ramur impetu pro Deris imaeinibur ia' se te sinopem metione ' eratiam agentes.s a de Dioecesi S. Nomae Romanae E Hesae tam Archiepit oram, quam ER soporum,seu de patrimoniis herum iura rantes commostiemus. ut si noluerit ea nt,mae Rom. Ecclesiare res ituere, haereti rem eum pro hum iudi erroris perfreerantia esse decernemur : Plus enim cupimus salutem animarum. y rillae fibi stabilitatem musmare, quam h Aiusmodi habitum,nutidi mssidere. Medicam manum de dotat haec epistola , in qua queetitur Had anus ex stillationis suae nullam a Graecis hsibi tam filisse in . Synodum rationem, nec responsum ab instantino, & Irene ea de re accepisse. Et iure quidem , nam ut testator Anastasius Bibliothecar. , qui T. Synodum e graeco in latinum vertit (rum. Hard. ml.M,3 ea omnia quae inpre--la epistola , sive personam Thara- si ex laico ad Patriarchatum evecti , ae titulum incunenici Patriarchae uis surpan in spinabant, sive restitutionem Dioeceseon ae patrimoniorum urge- hant . nec a Graecis versa lant nec in acta relata . Ab hine inquit Anastasius, usque ad finem huius epistilaec
Eex Graecus nm habet . Graeci namque uia eodem te dire ex laicis fuerar P triarcha , ne publice ab Apso leo sede argui videretur, edi admersus eum, tamquam reprehensione dignum , haeret eis repugnanH occaso praeteretur , cle per e 'a modi utilitas excluderetur, ea qMae te Ae non facienda laicorum premiti ne, sete de ceterarem praesumtremum tri. rei
Argutionibus subsequuntur , in Duo ohae, nee recitari . nee actit inferi passisut . ouod distensatorio pacis amore inquit Lupug di C. de et . Sinodo cap. tr. Legati Apostolici dissimulariint.(dii Vide illam apud eund. Ha
dirin. tom. Conci l. fol. 22 . & irf. signatam ri. Septembris inae c., hoc est anno S e Hare brem stila te curreretes eum multa dicere quivissemus , vestraefereuitati transcripsimus , quia Hadria- nux Ss. Prae ut Autues v re multa de Mae in epistulis. quae hactenus apud olitavem habentur Ecclesiam scribens contradidit , in quibus quidquid hesus rei necessitat coeeerit . Labere pote iis a Oportet enim vesbum Imperiale decus, uod in omu bus Ere si ieix utilitatuus vigere otidi mur, ut ant evum m
rem , quem nostra Ecclesia habuit, Cestriae temporibus restaurare digetemini et quate Nus vicem , qaam mira sedes per Epia foves distris in partibus eoin tutos hinbuit , vid vel Thessalonicensem , qu Romanae sedis vicem per Epiram vel rem, Epirumque novam . atque IIbriacum, Macedonioem , Thessaliam Act irm . Daciam Ripensem , Daciamque mediterraneam. Moesiam, Dardaniam, Praediatim, B. Petro soli Ioram Priscis, contradicere nullus praesumat . quae Antecessorem nostrartim temporibur fenj et Damasi. Sir ii, Iunocentii, BonL
res Deritatem e Mese' queatis, vestrae Atiae ali potentiae iurigere crar initis. Prae erea Calab tavum patrimonium ,
o Sirusim , eaeque inmae Ecclesiae concessa fuerunt , in ea pissidenda est,ntiit, dismnendo per Itiexfamiliarer redire sudaret. et inris 'ne i nitas res dantur et queritam irratimabile est , ut Ecclesiarem p ego , unde I minaria s
186쪽
poribus floruerunt. Et ad id quidem temporis referenda in Sicilia , atque Calabria Metropolitanorum erectio est Quum enim Patriarcha Cpolitanus obsequentes harum regionum Upiscopos tam longe dissitos habere non posset , nisi politiam aliquam stabiliret ; atque nonnullos ab se consecratos , qui ceteros tenerent obsequio , sibi haberet addictiores et Syrac sanum in Sicilia , & Reginum in Calabria , urbium nempe civilium utrobique Metropolelan , ad gradum evexit Metro politanorum. Ini ipsis autem paene frucibus urbis Romae, uta& Sergium tentavit, Episcopum Neapolitanum, quod Graeco Duci proprio haec urbs pareret. Narrat haec I annes (co Ecclesiae Neapolitanae Diaconus , qui quamvis sub quo Imeeratore , & a. quo Patriarcha sollicitatus Sergius fuerittiquam edisserat , tempora tamen Leonis ratis congruunt; quum Constantino Copronymo ejus filio , vix tribus annis
VIII. Nec audiendi (6s qui ad Photu tempora abstr
edi eo ne mistiones Eeclesiae Dei fieri dini erit, terrena quavis pol te sibtraham tur; sed domui Dei restituis meritum revi toriae multiplicent, in fuscipieratis v ium spiritalis Oderii tueris exerceatur. Inter hare , di fusterius dicta volumus, scae com eratio Syracusano Archivi ponostra a Sede impendat- , ut traditioao Apostiliae imitu, nullatenus nostri
eonos. cap. . f. I. M.3 edit. Colon. Agrip. id vi Marea I. conco d. cap. t. n. , re in responsi ad Lucam Holliemm . Baluc in supplem. ad lib. cord. cap. Eq. n. II. Lupuq in Smbol. Naeam. cap. f., quo in loco ab Lemnis Isauri temporibus ea de mussa ritus cmeei admissionem colligit in Provinciis Italiae illi subiectis, di in setis.
(ι ) Joh. Diae . Neapoliti inviti Sergii Epi sibi Neapol. XXVII. lom.
I. p. 2. S. R. l. me dum a Graecorum Ponti Arehiepi Deum nane cereis tur, ab Antistite Romano correptust vhniam impetrati t. - Muratorii ian
rati in tam locum Conseri& quae inhasel. . de Paulli Episcopi eonsecrati ne , imperante Copronymo, idem Joh. narraesquem, inquit , a Romauo Ponti
re comereatum propter Graecorum rami Rionem, noluerunt recipere eoncives fui.
(6C In hane sentemiam descendit
Cani est in Hultae. Metropositat . urb. tom. I. p. . differ . cap. . ubi rem ab ovo non repetiit , sed a Siculorum commereio cum Graecis, quibus pareban
187쪽
ctionem Siciliae , vel Calabriae a Patriarchatu Romand rem
serendam censent, iis. ducti momentis, quod Romani Pontisces, qui ante Photii tempora floruerunt, Hadrianus , ac Nicolaus (σι), quorum unus in Uli., alter paullo ante VIII. Synodum i Dioecession Romanae Ecclesitae restitutionem urserunt , Calabriae quidem reddendae nunquam . Siciliae vero secundus dumtaxat fecerit mentionem , propterea quia , ut putant, Gregorium Astestam paullo ante Photius ad Metripplitic mi in Sicilia dignitatem evexerat . Neque enim ammularem harum regionum abstractionis , quam in vulgata rLeonis Sapientis novella post octavae Synodi tempora vesti. gia reperiri autumant. duinimmo, quod nos urgere potissismum videtur, quum Nicolaus ipse Dioeceseon relli tutionem expostulat, singulas dum singillatim exprimit , nihil e Calabria, nisi Calabritanum. dumtaxat S. Petri patrimonium , e Sicilia vero Syracusani Archiepiscopi consecrationem exposcit. Verum, ut compendio dicam, fatendum . ingenue est Scripto, res Graecos Theophanem , si onaram , Cedrenum , Glycam,& quoscumque Leonis Isauri res scripto mandarunt , abstr et ionis quarumlibet Dioeceseon neutiquam meminisse; quum tamen verissimum sit, ut in epistola tua Hadrianus loquitur, rune cum patrimoviii minanae Eeclesiae fuisse sublatas, quando
temporibus larvatum quemdam admittit Syracusanum Archiepiscopatum. Placatior tamen videtur in Notitia Syracus. n. Q. ,. S. Haud nimis ab L Synod.temporis. abludit Alberi. Plec ius disside antiq.sur.Eccl.Sicul.
g. lom. i. collia. burmam. Prae verat huic Card. Bamn. ad ann 8S num. 3. ubi in caussa Gregorii Syraeus ani observat, tunc temporis , eo
quod sub iuribus Imperatorum Orientalium Sicilia esset, primas sibi causesas vindicasse Episcopum C liranum. Verum ad Photiana tempora Siciliae, atque Calabriae distra tionem figendam esse etiam novissime voluit CL
Zavarronus Episc. Tricari c. in adnot.
ad Bullam Godani sol ao. & seqq.(Mi Uide loca mox relat. aduolita, Mol. Siciliam eonfugerant , atque ex commenticia Inserit divisione inter chrol. M., & craecos Angustos iacta , Siculos ad C litanum Patriarch. transisse arbitratus, i ultra Antcnini Amici , Pirri, di Piccoli sententias coersiliare conatos est. Ex istis porro d*litum in rem intendisse Amtauq vietur in dissert. de auri M is brae artim Archiepiscopatu , in qua thmetsi ante 8. faeculum eam dimit rem huic urbi levissimis conseriuris vindicare conetur, iure tamen ad tense m T. Synod. praecedentia . Siciliae ad Graecum Patriarcham defectionem retulit . Pirrus autem , ut maculam hanc, ut vocat , quam Siciliae ini sie putat inuri, eluat totus est in di-ψollit. t. de Patriarch. Sicil. tom. s.
Sicil . saer. , solumque, . Photianis
188쪽
do (Graeci) seras imaginra depos erunt . Porro quis crediderit Leonem illum rugientelis , ac in Gregorios II. , & III. actum in rabiem, qui Patrimonia Romanae Ecelesiae in Calabria , & Sicilia exsistentia in fiscum redegit , iurisdictioni ejus, quam ab toto orientali Illyrico ademerat, heic parsisse t Id dissimularunt Scriptores Graeci , Ecclesiae Cpolitanae praeiudiciis occupati, perinde ac si jure proprio Dioeceses illas amplitudinem, ac majestatem throni Cpolitani possidere e
ceret , novam Romam veteri saepe comparantes, Quod a tem Hadrianus Siciliae, aut Calabriae non meminerit ad rem
non est; quum is neque de aliis orientalis Illyrici Ecclesiit
verbum habeat; sed Di celas illas S. Romanae Ecclesiae es . se restituendas obtendat, quas tunc abstulerant Graeci, quum bellum sacris imaginibus excitarunt. Solus Nicolaus , qvi nfere singulas enumerasset , ad Calabra , & Sicula divertitur Patrimonia, ac postremo Syracusani Archiepiscopi consecrationem Ecclesiae Romanae reddendam urget . Cur autem de
Calabriae. Ecclesiiis siluerit, aut saltem Reginum Archiepist pum simul non addiderit Syracusano; licet obscurum sit, ndique visi coniecturis sit' locus i adeo tamen gravissctima sum momenta, per eam, aetatem.& ante , ut Siciliam, ita & Calabriam Byrantiao subditam fuisse Patriarchae , ut abnutivum hoc argumentum , nullum prorsus hoc loco pondus exserere ,
IX. Quod equidem ut ordine , ac ratione demonstrem, illud primum fundamenti loco statuo, quod idoneus atque integer testis scribit Hadrianus Paea, abstractas tunc a Graecis fuisse Dioeceses, quum sacras imagines abstulerunt. Immane autem illud in sacras iconas bellum Leonem Isaurum' excitasse , easque primum abstulisse adeo compertum est, ut lateat nyminem. Consectarium proinde absolutum videtur , ut is qui ea de caussa , . quemadmodum Theophanes narrat,
patrimonia Siciliae'& Calabriae a Romana Ecclesia abstulit, harum quoque regionum Episcopatus ab eadem avulserit, &qui temporalia dem sit, eedem odig ductus, spiritualibus non pepercerit. Tum vero maxime, quod quum Campanum si-
189쪽
militer patrimonium eidem Ecclesiae , frustra licet, non amplius pendi iussit, Metropolitico etiam illicid Nea. politanum Episcopum, pertentari secit , ut re pacto ceteros
illius Ducatus a Romano Patriarcha divelleret. Nodi est hujus ioci illud investigare profundius, quoto haec acciderint Leonisania. Ea nihilominus verisimilior opinio est quae se The phanis que orirate tuetur , in cuius Chronologia, quae supra retulimus insani illius Imperatoris conatus , ac deliramenta ann6 Incarnationis Alexandrino IDCCXXIV. Leonis XIV. referuntur, qui Epochae vulgaris (68 annus IDCCXXXII. Gregorii III. Romam pontificis II. esse videtur. Verum non haec conisinaria agimus. Ubi enim ex eo tempore Siciliae , 8c Calabriae Epistopos sub durissimo Iconoesastarum iugo gementes , Antistiti Cpolitano veluti Patriarchae per vim , ac tyrannidem obedire coactos este, eosque oeconomia usos, salva semper orthodoxia, dc senstirum praesertim im ginum culta , parvisse ostendam , iam supra omnem fidem res est . Porro Syracusanum , ac Reginum Episcopos timc temporis ad Metropoliticam dignitatem evectos , eique Patriarchae sectos filisse vectigales si demonstravem, sponte e tera sequentur. De primo itaque ex antiquis illius Ecclesiae laterculis a Schobare , ct Pirro ex MS. C. membranaceo edi
tis , otis hoc quod ' dixi constare potest . Marcianus (6s enim Theodosii III. in Cathedra Syracusana fuccetar , inter Episcopos XLV. ipsa prope Leonis aetate florens, in eo
differt. de Period. Graec-Rom. s. i8. Alexandrini ad an. i. Imperat. Di cletiani Aeram vulgarem septem annis decurtarunt. Theophanem autem ab ann. vula. Epoch. ad an. uri: I. unius etiam anui prochronismum
admisisse ; adeoque non septem , sed octo annos illi addendos esse ad vulgarem annum inter haec tempora in-' veniendum docet Pasius ipse ad eos annos. Verum qisum ad finem ni que Imperii Constantini Cnpronymi Le nis Isauri filii, hunc Theophanis ealculum perdurare put1verint Henschenius in exegesi ad Chronographiam S. Theophanis cap. q. n. IS. tom. q. Martii , eiulane colle Papebrochius in eo tu historie. eritie. Sumin. Pont. in Constantino PH, annus saltem vulgaris et r. ille quo de agimus erit.
Catalog. Episcopori Syracusan. & P-rum in Not. Si acus. in Marciano i f. fol. 63. edita venet. Hunc Codicem, dem iam igne absumtum deflet Ioh.e Joh. de divin. Sicul. ossi cap. 8. vim disse se; ae prae manibus habuisse tin
xntur Cajetam in Isagi, ad histori
Sicul. cap. gr. n. II. & Pirrus in Not.
190쪽
eatalogo non Romae consecratus, sed a tribus Episcopis SP racusis dicitur. Profecto singularius nihil in hoc Episcopo ab Catalogi illius Auctore notari poterat (yo quam veteris min
tatio moris. Non enim Graeci, quos Metropolitas designarunt , ut consecrationem acciperent, statim Cpolim se com ferre coegerunt ; sed hoc etiam blandimento, ut in eadem acciperent Urbe, divertere ab Romana Sede curarunt . Qui
post eum , altero Theodosio interposito , floruit Stephanus II. inter Episcopos XLVII., nobilissimo ( ij Archiepiscopi Siciliae titulo in VII. Synodo decoratur. Coepisse sub eo E
Nesam S racusanam graece uouere, quum antea Iaitne caneret,
testis est membranaceus idem set r) Syracusanae Ecclesiae C X et de x.
t vi Inde enim iure ea de caussa eaque mussa fuerit eur etiam in harum Marciani aetatem post Leonis Isauri Synodo act. q. Theodorus Episcopua
tempora colligit Cl. Asseman. tom. . Taurianae Siculorum Insulae nuncupede reb. Neapol. , dc Sicut, cap. r. -; nihilominus sint suae cuique . Ab fol. m. et ione huius Sinodi interfuere &( i) In VII. Synod. act. . pag. Constantinus Archiepiscopus Resinus, o d. editi Labb. & et in edit. Harduis. & Galaton in locum Syracusani. Il- Galaton ita subscribit. GaIaron exiguus te ergo Vicario non ebebat . Sic &Presbter, er ex persona Arehiepiscopi act. q. uterque subscribit . Constans Siculae libenter omisia quae praescrip ta ( alias Constantinus indignus Eonsum fuscipiens, subscripse . Hic idem Avus Ragii. Gaiaton in enus Preso
est de quo ae . i. pag. ε86. et t. edit. ter , e, ex persona Suphani uisivi Labia cum qua concordat Hardian. in Dr rasam . Corruptus est ergo Iocusem sessu dicitur : Conveniente et C tam actionis L, sicut & in. s. in editio. ni ins Episcopd Regii , Galatove ne B in i . Nec admittenda coniectu- Pres, tam , locum retinente Stri re quod utri obue vices Episeom bpham c allax Christophori Episcopi act. um. 6. gestarit, donec constanti-Dracusani. Mirum est quam vexent . nus Reginus advenerit . dam & ad anc, ceterasque Galatonis huius sit, futi Constantinus ad . I., ipse autem scriptiones Pirrus in Not. Syrae. n. tantum unius in actis personam ferita T. & Piccolus de antiq. tur. Eccl. An vero act. i. & . vices Arcnimi- Sicul. A Z. cap. 8., qui ut a Syrac in scopi Syracusani gesserit, D de 3. Ic sis Archiepiscopalem dignitatem abju- gini intermedio absentis tempore Uno dicent , corruptis usi CC. veterum eorrecto C. mendo , tot Maeandria editionum, Galatonem vicarium po- non indigemus.lius volunt Archiepiscopi Regini, quem ( 1 Hunc catalogi locum , inversis Siciliae A iepiscopuin nuneupars pedi temere adverbiis i ut ubi graece, ibi mittunt, eo quod Castabriae nomen cum latine . de ubi latine, ibi graece lege- SiciIi per eam aetatem eonfunderetur . . rent sescripserunt Schabar , & Mau- Et re quidem vera M. a. pag. y86. rolycuq, quod vidit quidem Pirrus in legitur Galatu Prest ter , ψ ex per- not. Syrae. sol. hi a. sed unde hause- Ava sanctissim Episcopi Regii rint ne ire se dicens . ad catal sum vis autem illud admittamus per ea non adtendit. At monuerat iam Ca- tempora Calabriae nomen cum Sici- jetan. lota mox laud. ita esse legentia confundi coepisse , quod ea sub dum, quod vero congruit. vide Ja. uno regimine Praetoris Siciliae rege- de J . Ioc. cit. sol. 33.