Josephi Morisani S. Metropolitanae Reginae Ecclesiae canonici De Protopapis et deutereis Graecorum, et catholicis eorum ecclesiis diatriba

발행: 1768년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

DE PROTO PAPI s

isset adversis, iustitiae cauta, constantiam , beatissimi pra tradi tur. An vero Episcopos non sibi subjectos, Photius quod iblius electioni non adhaesissem , caede, siti, time vexasset Secundum haec autem , Actione II. inter Episcopos quoque a Methodio , vel Ignatio consecratos, sed qui a Photii partibus steterant, atque cum epitimio praevia libelli subscriptioner cepti sunt, Euthymius est Episcopus Catanae , Photii olim Summita celeberrimus, cujus x prostat hodieque ad illum epistola (s j jSimiliter & in progressu advenientes Episcopi a Methodio, vel Ignatio ordinati, qui Photio adhaeserant, e dem sub formula isB recipiuntur, quos inter Siciliae, Se Calabriae reliquos, qui interfuerunt, recensebis. Exclusos leges Theophilum (pp) Amoriensem , & famosum illum Zachariisam Episcopum Tauromi nitanum, cujus sedes at Photio vulgo creditur in Autocephalum et iami Archiepiscopatum erecta , quorum consecratio, ut ipsi fatebantur, ex Methodio erat; propterea quod libellis subscribere, atque divelli a Photion Q luerint, quemadmodum in postrema Actione una cum Ph tio Gregorius Syracusanus eadem de caussa eiectus est , qui etiam a Methodio consecrationem acceperat . vocantur intemrim duo isti in ea Synodo Pseudo-Epi vi , quod a Photio i truso, atque latrone Gregorius Nicaeam, charias vero, qui una cum Amoriensi ejus legatione ad Nicolaum Papam fumetus erat, Chalcedonem ad Metropoliticas Sedes translati dirant. Et hanc ego caussam fuisse reor, cur in hujus Synodi

subscriptionibus Episcopi Calabriae, atque Siciliae, qui primi subscripserant in VII. Synodo in ultimum reiecti sint locum, quod ob potentiam Gregorii Syracusani, cujus artibus ad Photium tradum erant, valde in hoc Concilio suspecti fuerint;

Harduin. tom. s. col. M . Pt o diet se. act. a. ) Sacerdotes in Aurastites mnes, qui a Methodio, di lanatio n. Patriarchis conserati erant, artibusque, di insidii, ad Photii eommunionem a repti erant , libellis poenitentiaeporree iis eum turmis supplicet ad is nodi pedes precubuerunt deprecatu Impae ratoris, quod vim passi essent, de se tentia Legatorem Pontificis Romam v nia dignati, praeferotti bi epitisium, An v m fusceperunt e perindequeae alii incubat, Episcoporum Sedem Io-

eumque recepertint.

(ν) vide Anastasium in notis ad s. synod. tom. 3. Harduini col. MA

202쪽

to, ad poenitentiam venerint: adeoque in postremo qu*que margine .subscribere se debuerint, ne quidem Leontioseopo Regino, eo, quo ad suos seducendos abusus erat, Mintropolitico honore in poenam permisio. XIV. Sed ut assumtam semel disputationem concludam, quae alia tantarum in Ecclesia Graeca turbarum caussa fuerat, nisi iudicium, quod vix in Patriarcham adscitus, insim tuere se velle significavit Ignatius, in Gregorium Asbellam Episcopum Syracusanum, quod plane inlii ruere neutiquam

potuisset, nisi sui iuris Sicilia esset um esset Patria reba

eon erandus, ait (ioo Nicetas, Gregorii mne mitrationi sum- teresset admonuit , donee per oratim caussa ipsisu diligenter eoaeresceretur. Nec vero ex iis quae paullo ante Nicetas naret

rat, Asbestam iam tunc fuisse exauctoratum credas . Quae enim ibi habet, per prolepsim quamdam anteposita sunt, ut quali homini Photius confidebat, 'ostenderet. Rem uti suo

ine gesta suit Nicolaus Papa I. exponit epistola eius IX. (roi

in qua Ignatium etiam Gregorii Patriarcham , a quo fuit exauctoratus, appellat, supremumque tantum iudicium Romanae Sedi fuic reservatum ostendit. Depositum enim scribit ab natio , et a Sinnodo, quae sub ipso erat. Incassum itaque torquentur, ut in tanto rerum lumine, ab constantissimis libsce laeti rebus eloquentiae phaleris quibusdam se extricent

si Nieetas mox laud. adnot.y8. ibidem eolum uiatina. toi Nooo loco referrer haee epistola , quae est ad Michaelem Impcrat.

i Gregorius Aut ipsi sitis a fratre,

eomministro nosro ignatio, a nodo quae Iub ipso erat de ostiis est e di via Ap Nea Sedes in euius damn Done eonsentiret , ab ipso Cormacer te mino postulata sed Aremoret mei beatae memoriae Leo, ac Beneae x, S ab Apostolicae moderamina fervamtra , mouerent se Mnam partem audire , ut a m parti nihil . penitus reservarent . inius quive mediator non est. Quamobrem interim depositio ejus a me postoli a mn suscepta , remansit Ar

ma et suumque idem cretorius per i earum Dae eartis Zachartam nomine , Sedem agnovisset Apostolicam , in sua depostione nMItatenus eo ensisse , non gratias egit , nec a coeptia in iam dis tum fatrem n rum saevientibus comtaemeliis eonquievit . Sed heuievitate Dei . o patientia Sedit ovo fleae insuperbiam abutens . in tuum videlicet Ignatium Patriarcham suum rediviva laeula invietatis immerenter exacuit , es fusterstite Neophptum is Cpolitanam Ereti m eonsecravit . . Seius Apostolieae bonitate in massaeuit

203쪽

Pirrus, ac Pleeolus superstitiosi in hac parie Siciliae desen

sores, quum ante illos Amicus' ex vero decreverit, &postrea mo Canonicus de Johanne rem sincere inlustraverit. Unum denique superest, quod addam , ut capiti imponam coroniisdem, patere denique in Pseudo-Synodo Photiana , quam deis inde anno IDCCCLXXIX. ad Photium post Ignatii mortem restituendi im celebratam, tamquam Octavam Oecumenicam Graeci Schismatici venerantur , non modo nihil ad Dioece-

seon abstractionem quod i spectat , innovatum ; sed quum bgnavi illi, ae Photio venditi Apostolicae Sedis Legati de illarum restitutione injecissent quaestionem , hoc retulisse (ior re

sponsum: quum non in unius moris imperium redactae sint Sedes Pontifieales, disseratur ea quaestio . Et Sinnodus dixit. Omnesse diximus. Nam ad distinguendas Diaereses congregata est hara Sinnodus.. Aderant tunc in ea Synodo ex nova, vetereque Calabria inter Metropolitanos considentes (Ios Leo Regii , o Martis Hindruntis ; inter Episcopos autem Demetrius Se Liuii: ex Sicilia vero nulli (Io quod Gregorius iam Nica nus, & Zacharias iam Chalcedonensis Episcopi inter Bithyniae

tom. 6. parti t. fol. 21 . integre cditam

nis i. ubi omnes convenientes Metr

Llitae .& Episcopi describuntur. Hic

eo Regii, an idem ae Leontius fuerit octavae Synodo praesens, ex nominum similitudine dubitari potest. Uerum in textu graeco Leontii alii , ab aliis Leonibut satis distinguuntur. Ahrsum autem Hydruntis eundem fuisse ac Marcum illum Melodum , de quo supra egimus adnot. contendenti facile permittimus. Hinc & habes, quam ante Polyeucti tempora Sedes Hydruntina ab ceteris distin*ueretur.

io Philippus enim Messenae,

ut ibidem occurrit, ad Messenem p tius Provinciae Europae , quae inter aut ephalas sedes in Graecorum n litiis recensetur, meo quidem iudicio, pertinet, quod inter Metrirlitas collocetur . Id recte consecit piceolus de nonnullis agens , quae vidit Graec Me littereulis parti. r. de antiq. Iuris Eccl. Sicul. cap. 2s. iniuria a Pirro reprehensus an Not. Messianens. El. 38 edit. Venet. Uide antiquior. Notitiam

editam apud Goar ad Calcem Codini, de qua cap. seq. Ibi diserte inter

Archiepiscom honorarios occurrunt n. M. In Primineia Europae . Dimo

rerum, sive Messi Q. , & nu. T . In Pro meia Pisisam Neapoleor. Ut extra dubium sit , neque de Messana Siei-liae , neeue de Neapoli Campaniae intelligenda esse Graecorum latercula. Simili modo Stephanus Bareas , qui in hae Pseudo-Synodo Photiana oceu rit, n P ad Barim Apuliae, sed Hella, Cyetico pertinet , quo &Paullus Bareos in octava Synodo, Ac Eutychianus Bareos in Cone. Chalcedonensi. & Dominus in Epitiola Synodi CyEicenae ad Leonem Imperariem , etiam pertinebant. Uide Le uten Orient.Christi tom. I. pag. I S.,

204쪽

Metropolitas sederem, situsque Samuis Liparorum ex Epist pis Siciliae Metropolitano subjectis interfuisse legitur. Et quamvis ad Bulgariam quod adtinebat, potissimum inter Iohannem

VIII., ac S. Ignatium versatam fuisse quaestionem, ad hanc deinde Synodum delatam, constet: idcirco tamen de ea Merius contentio efferbuerat, quod regio illa nedum abstractaptim sub Leone Isauro fuerat, sed nova Evangelii praedic tione ab Romanis recuperata, per summam iterum , injustitiam raperetur a Graecis. Bulgari (ios enim, gens pagana, uum Daciam utramque, Praevalim, Dardaniam, ac Moesiam uperiorem , distractas olim regiones a Patriarchatu Romano ,

victis indigenis, occupassent, missis eo ab Nicolao I. fidei praeconibus , ad Christianam religionem conversi fuerant; sed a Graecis adquisiti semel iuris tenacissimis, atque ab ipso S. Ignatio, qui iura Ecclesiae suae tueri se arbitrabatur, expulsis inde Sacerdotibus latinis, iterum invadebantur. Si autem haec de Bulgaria Graeci; quam caras, obstrictasque sibi Calabriam , atque Siciliam, spolio numquam, & usurpatione intermissis, tunc temporis habuerint, tute ipse putato. Nam & quum Siciliam fere totam postea Saraceni invasissent; dein vero una cum Calabria adepti sibi fuerint Northmanni Principes , ac utriusque Episcopatus antiquo suo , ac legitimo Patriarctae restituerint; Graeci nihilo secius Episcopatus ejusmodi de siniscitis semel laterculis suis numquam demere voluerunt. A a

, diuerentem .

205쪽

CAPUT XI.

Excursioni, profecutio. Ecclesiarum Calabriae , atque S ciliae antiquior abstractio eae Diat disibus Ecclesiae Cpolitanae eon. Frmatur. Earum quaenam vetustior ' aut Episcopatus Metropolitanis Siciliae , di Calabriae , di quo tempore addicti fuerint , di de noυo S. GDerinae Metropolitano ab Graecis erectet. Regium primam in Reeno Neapolitano Metropolis Ecclesasticae diguitatem obtinuisse concluditur. I. huc usque, compendio licet, expositis, satis , arbitror, C. convinci quis potest, ex Calabriae, quae eandem ac Sicilia' sortem patiebatur, silentio in epistola Nicolai, nullum ponderis alicujus confici argumentum posse , quod tantopere stultra nuper extollebat Illustrissimus (ij Zavarronus . in m& ii nili modo Anaitastuc in praetitione historica ad VIII. Synoluat, cui praesens fuit, abs se in latinum conversam , quo loco Hidrianum Pontificem adloquens, abstrae arum Di celauin narrationem (a instituit, neque Siciliae meminit; quam tamen eo tempore ab Romano Patriarchatu fuit se divulsam, dubitet nemo. In his enim, quae ex conditione facti pendent, ut vel hypercriticus ille argumenti negativi defensor (3 Munotus docet , ubi in omnem penitus subiectam materiam abnutiva ratio non quadrat, probabilitatis saepius habet nihil . Scilicet, quemadmodum nos erudit incomparabilis .ille alius rei criticae Magistet Mabillonius (M , non omnes tantum,(i In adnot. ad Bullam Golani

Archiep. Acheruntini fol. ro.(a Apud Harduin. tom. S. laud. Nam tota Dardania, Thessalia, Dacia ,

Or utraque Epirus , atque ceterae regio

ne r iuxta Istrum fluvium Apostolieae Vedis instrae moderamime antiquitur praecipue regebaretur , edi dissipondam r. Sed postqvam I p. Romanorum , qui nunc Graecorum appellantur , variorum Dum roret vel incentores estecti errorum die paene omnia iura disponendarum Dio e ea et auferunt quia iuxta se sitae videbantur, usu aut ot tanae Dioecesi nequiter adplicant. Neque

id factum ab Anastasio dicas , quod praerepta tunc ab Agarenis Sicilia esset. An & non sub Nicolao, qui an.

338. Pontificatum iniit Nnndum cerite sub hoe Syracusae ceciderant. At neque sub Anastasio an g o. ab UI. Synodo reJeunte. Vide supr. admi. n. sa) Launoi. in epist. nuncupatoria dissert. ae auuoritate negant in argumenti ad Ill. Abb. Caesarem Estraeum Paris. i561. Vide qnae inter illum ,& Joh. Bapt. Thiersitim in exercitat. adversus Laonnii disserta tionem disputantur. Confer H Inorat . a S. I tom. I. animadvers. in reg il. Critie. diff. a. art. 2. & Langlet in methodo histor.

( i Mabillonius in aureo libro de studiis

206쪽

vim exierat, necesse est; verum etiam certos nos esse, nullum periisse Scriptorum per ea tempora viventium opus: quinimmo ali uo saltem modo exploratum habere, eorum nihil, quae in disceptationem cadunt, Auctorum , qui ejus aetatis supersunt, fugisse diligentiam. Quam ergo in tanta, Se rerum , & fictorum historiae illius temporis linae vim habebit Cur de Calabria siluerit Nicolaus investigare superfluum est.

Ipso tamen siilente, cetera quae narravimus satis clamant.

II. uod illam vero spectat Throno olitano subjectarum sedium diatypossim, Leoni Sapienti a Leunclavio, Miram, aliisque adtributam; ea neque Leonis Sapientis est, neque porro Armeni (s . Nam tot additamentis, atque mantissis a constitutionibus sequiorum Impp. ad aetatem usque Isaaci Angeli

excerptis , interpolata est ; ut centonem certe exhibeat ab Graecis Nomocanonum Interpretibus consarcinatum , quem

Leoni Sapienti, praeclari inter illos nominis Augusto, tamquam primaevo dispositionis Auctori , falso adscripserunt: Leoni autem Isaurico potius adscribere debuissent. Diversias lane collatis diatyposeos ejusmodi CC. (6j a Carolo vi arto, a GretZero, a Beveregio , a Goario , a Scheliratio, a Medonio, a Bandurio, & nuper ab Assemanno vulgatis, euidentissimum sit, illam passim ab Impp., qui praetenso quMam iure epistemonarchiae tantum sibi adrogabant , ainctam fuisse, atque mutatam s ( 3 eamque postremo Andi A a et nicum(s Leonis Armeni putavit esse Allat. de Perpeti contensi pag. assi, ubi illam ad am retulit gli. , eumque vim detur secutus Auctor his . civit. R Di nostri lib. d. cap. I. S. 2. fol. gXI. nov. edit. At Miraeus not. orb.Christ lib. I. cap. Io. Greeter. ad Codim pag. IIJ. edit. Igaq. Lemelavius, aliique:

nuper autem & Canonicus de Ioha ne C. diplom. pag. 3 i. , & 2 l. Le ni Sapienti adtribuerunt.(od Carolus a S. Paullo , & rei, qui lupra laudati eap. 3. adnot. 8. , quibus adde Bandurium .iom. I. antiq.Cpolitanata ibi. 236. edit. Paris.( Interpolationis huiusmodi v stigia in ipsis dispositionis empore editi

Leunclavianae notantur . Nam pag.

ci. ubi sub Emesim de Episcoparu

Hyyxennum primo loco agitur, madivini aciditur . Honorem Metropolitani a cepit ab Imteratore Domino Isaae o Ah

PD. Similiter sub Heracleensi ad Episcopatum Madytorum. Is honorem mistro sis a ratus est. At postea in eo me scholia multa. Sic mg. qq. sub Tyanensis de Episcopo Cydi totum . mure Archiepiscopatus ei conressus est sub Ceu vires Sanctissimo, di univere sali Patriarcta & pag. oi. ad Sedemas. sub Sylaeano, lave Pergensi ad Episcopatum Attaliae . Atratia facta ia

m Disiti cam

207쪽

nicum Palaeologum Ecthesi illa sua invertisse totam .

primus verus illius Auctor , incertum . Goariana quidem e cujus unam dumtaxat partem, ob corruptum nimis, in quem

inciderat , Codicem , vulgarat vialarius (8J , sed integram deinde ex alio C. Regio recentiori Goarius exhibuit, sub Leone Philosopho, & Photio Patriarcha is) anno IDICI CCXCI., hoc est vulgaris epochae IDCCCLXXXII L confecta legitur.

Uerum tametsi illam ceteris omnibus esse antiquiorem fateare quippe quod simplicior sit, nec tot Metropolitarum,& Aut eis phalorum Episcoporum serragine plena, propiusque ad septimi, os avique saeculi Ecclesiasticam Graecorum politiam accedat, ab Leone tamen Sapiente, Photioque nullatenus factam puto. Illo enim anno Basiliui Macedo Leonis Pater, qui Sedi Cp litana 3 Photium restituerat, Imperii clavum regebat ;& quan vis filios in Imperii consortium iam adscivisset, ejus tamen no mine potissimum signari oporteret. Ad haec vero, tunc Leo insidiis Theodori Santabareni iam appetitus , atque Imperiali dignitate a Patre, quod in infidiarum suspicionem ab improbo illo homine adductus fuerit, exutus , in vinculis sub tetro carcere gemebat. Anno nimirum IDCCCLXXIX. quo sollemniter restitutus est Photius , Leonem purpura spoliatum (io , atque in custodiam detrusum fuisse; nec in Patris gratiam, Imperiique consortium, nisi paullo ante Basilii moto tem , quae sub initium accidit anni IDCCCLXXXVI. , rediisse constat. Cum Photio autem , neque antea porro , ne que D. Iea ullam Leonem excoluisse amicitiam , ( licet Scaliis

per Imperatorem Dominum Alexium Comue rum . ibidem sub Corinthio de Episcopam Argi . Areisur factur OMetropolitavus sub Imperio Isaac; A Hi anuo Mor. (hoe eli rigy. Deine sub Patrensi. Di vatur Lacedaemoniae Metropolis honorem adeptus est ab Im dieratore Domi euio Camoeno sub Domino Eustratio Patriarcha annadiota (hoc est rogr. Item sub Rh diensii throno, Partis Naxia sunt amitae, redactaeque in Metropolim me

. Haec Praesens expositio facta essanso 6Dii. Iub Imperio Domini Lesvis Sapiretiae, di sub Patriareia Phstio.(ioi viae Baronium ad ann. 8 An. IS. & ad ann. 886. n. E. haec tempora ex Tonara, & Curopalate recte calculantem.

208쪽

aliquando habuerit Praeceptorem , propterea quodi praecipuus illius symmysta Santabarenus esset, ex Graecorum idemtidem historiis discimus. Quamobrem vix ad Imperium anno mox relato evectus, mist, ut Leo Grammaticus (i ij narrat, qui ambone Ecclesiae eonfrenia, et eaussis in Pbolium lectis ,

thron3 illum se abdicare eo erunt , ct in Armeniacorum Manasterium Bordi dictum detruserunt.

III. Quum igitur sub Leone Philosopho , ac Photio dispositio isthaec coiuli omnino non potuerit , ut antiquiorem esse coniectem, valde impellit me eiusdem editio altera, quam ex C. Bibliothecae Bodleianae intemriorem quidem , ac plerisque in locis correctiorem, sed stultra in cuium Romanae Ecclesiae, extulit (Ia Beveregius. In illa enimvero nulla est Leonis, aut Photii mentio, sed duo injecta sunt mnem, syna, quae, si recte coniicio, primum eius Auctorem multo vetustiorem indicant Leone Sapiente. Scilicet in Provincia alterius Armeniae, in qua Metropolis Dademon notatur , ae in C. Regio Herme farum Metropolis ,& apud Goar PhilichueChofanorum, hoc mnemosynon interiectum legitur. -sub eodem elimate dicta Ialimbanum , unde hortum habuit Basilius, qui praesentem librum elaboravit. Tum postremo loco, quo Provinciam Cypri autocephalam ponit , ubi sub Constantia Metropoli , Lapithi VIII. numero meminit , hoc alterum statim addit . . Laptibus qua natus est Georgius Curius , qui ibrum scripsit, ex quo haec scripta sum. Haec plane ostem dunt Basilium quemdam Armenum fuisse, qui Codicem, ex quo eruta illa dispositio est, scripserit transcripsisse autem ex alio, qui a Georgio Cyprio, aut scriptus olim, aut compo situs fuerat. Contra ac Scneliratius (i3 inde deduxit, dum notitiam hanc a Basilio Armeno Photii tempore confectam,& a Georgio cuidam libro insertam , Graeculum aliquem transcripsisse arbitratus est. Etenim Basilius ille, quicumque

209쪽

iuerit Armem homo, prae tem librum, Codiom nimirum illum in quo prostat, elaborasse: Georgium autem CP prium auctorem, aut Calligraphum saltem ruisse libri, unde transcripserit, diserte fatetur. Si coniectationibus igitur locus heic aliquis esse potest, quum de Georgio (i illo Cyprio anno IDCLXXIV. iam Patriarcha Cpesitano mentio in

hoc laterculo esse nequeat , quod nulla tunc adhuc Dioece-feian invasio euet; suspicari porro liceret, de Georgio altero Cyprio sermonem hoc loco esse , cujus aeque ac Johannis Mansiri, seu Damascent, pro sacris imaginibus gelum , atque constantiam laudat orthodoxa refutatio Pseudo.Synodi Caiphaicae sub Constantino Copronymo celebratae, quae una cum actis Conciliabuli illius actioni VII. Synodi sextae Oecumenicae (is inserta est. Sentio quod objicias, in verisimi. Ie omnino esse Notitiam hanc erermasse, aut adprobasse saltem hominem orthodoxum, insignemque Graecae Ecclesiae consitarem . At vero hanc Dioecesiuin possessionem Graecos ipsos Orthodoxos inter adlaphora habuisse constat; quum nec in VII. Synodo, partem illam epistolae Hadriani I. ubi de illarum restitutione agebatur (iM e latino in graecum verti permiserint, ne pax Ecclesiae rurbaretur ; nec ipse S. Ignatius beneficio Romanae Ecclesiae in suam Cathedram restitutus, ut adepta semel Ecclesiae suae iura tueretur , Bulgariam sibi retinere sit veritus. Ceterum aeque facile est

Aspicari , quaecumque in ea thronorum Diatyposi schisma sapiunt ( non pauca enim occurrunt ) additamenta omnia esse Basilii, qui Codicem illum scripsit, ex quo edidit Reue-gius: Georgium autem ipsum purum, putum que Sedium o canem descripsisse. Quod equidem iri transcriptis Graecorum

libris

cio Georgius hie Cyprius ex Symeello , & Scevophilace , Patriarchaereatus anno fig. sextae Synodo late fuit a

meum. , in qua in eis qui sub finem lecti sunt tomis, tomo f. continetur.

Eundem Georgium, & laudari ab ipsa VII. Synodo in faustis ejusdem p. act.

adclamationibus una eum Ioh. Dam sceno putat Christian. Lue. dissere. de VII.Synodi cap.ra.are T. Nam quamvis eum Iohanne , Gregorii nomen legatur, Georgium reponendum exi-

210쪽

CAPUT XL

libris novum, aut rarum esse nemo ibit inficias (r ). V rum, utcumque res se se habuerit , illud certo verisimilit dine non vacat, Graecos hanc Diatyposim a Leone Isium primitus incoeptam, quoniam primo illius Auctori ob nominis in semiam adscribere verebantur, Leoni alteri, pseudom gnomine in epigraphe adposito, passim' adscribere maluisse. IV. Sed ad illa , quae de Siciliae , & Calabriae abis Elione longe ante VIII. Synodi tempora hactenus diximus evidentius confirmanda , illud quoque observandum est, ita hac antiquiori notitia , sub Metropolitano Syracusarum immanem recenseri Episcopatuum Siciliae,& adjacentium Ae liarum , aliariimque insularum turbam; pauciores autem sub Metropolitano Regino novae Calabriae Dclesias: quod nimbrum primis illis temporibus tota Imperio Cpolitano Sicilia

subesset, non autem Calabria, cujus quota pars a Langoba dis detinebatur. De abstractis enim Provinciis agens, sic porro habet. Simi vero a Romana Dioecesi avulsi, qui nunc t-

no Cpolitano subiacent Metropolitae , tru eis subieecti Episcopi

Thessalomirausis, bracusanus , Corinthiacus , Reginus , Nicopolitanus , Atheniensis , Patrensis , Novopatrensis. Ui nodo Coolitanae adiuncti sunt, propterea quod Papa veteris Roma

sub geotibus positus est. Ab Orientali pariter Dioecesi fiunctus est Seuticiae Isaarienss Praesul, ipseque una eum sub ectis sibi viginti quatuor Episcopis sub Cpolitano agit. Nempe hin

nestandi latrocinia Ecclesiae suae fictas caustas comminiscitur Graecus homo, eo potius adludens, quod Romani Pontifices cum Francis Principibus, quos Ethnicorum nomine designat,

foedus inierant (18); sed quod ad retundendam Icon octasta

rum i Haec quae de relebri illo Geo aio Cyprio, quod hanc dia typosim je-

erat, cori reclinus , quom ne proba

bilitatim gradu xxiit , habear Lector . Nam & de aliquo alio Cenrgici Cyprio satis ignoto impVidentissime Gra colum illum loqui potuisse videmus.(i8 Nilus quonite Dornpatrius edit. Le Moyne cit. sit. a I. A teterae, inquit, Stru ae, Calabriae, Lanctam a Severinae sedes Throno Cpotitano, a Rommavo ammae, quum Barbari , deprehensi Papa , Romam spolium factam in

quitur schismaticus hic sycophantal Numquam tam liber Papa fuit, quam quum avulsio iii haec evenit . Tunc enim Rommani Pontifices, populis, excus o Haereticorum Auguliorum iugo, sponte serum se dedentibuli Romani oneatus adempti sint ditionem. Addit infra fol. i in universe Lovobardiae Ducatus, quae Dioilip et D Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION