Ioann. Gottlieb Heinecci ... Antiquitatum Romanarum jurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Iustiniaini digestum : in quo multa iuris Romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur

발행: 1719년

분량: 1102페이지

출처: archive.org

분류:

501쪽

adebant. Exemplo esse potest Rii tui Curiano, Gratillae filio, legatum t. illa. s. st,t. Voconio Firmo ilis equestrem suppleuit. Id. Epist. Martialem viatico iuuit, Idem E M. Artemidoro philosopho,urbe erali iussi sub Domitiano, pecuniam,

Ius erat, a locupletibu negatam, vituatus gratuitam dedit. Id Epist. Caluinae patris debita remisit. Id. I, Vt alia stupenda prorsus libes exempla praetermittarnus. Et olim quidem libere quisque do-X.Lego erat, quantum vellet. At postea 2: b. XUX a M. Cincio Alimento, ni Mao plebis, lata est ex CINCIA ITA ' MUNERALEM vocat Plautus p 'estum voce neralis .yo. Eius ρομ' capite cautum, ne quis ob caussam in donum munusve Caperet. Vid. ii . ad Attic. I. vlt. Tacit Annal. XI,

i Quum enim instituto iure

si tus de qui supra Lib. I, D. II. VIII patroni pro clientibus gratis ient, hi gratum animum ostensuri is calendis Ianuariis, Saturnalibus. M us,varia xeniola,strenaso munuscuebant quae deinde a rabulis indebia Titatem transssirmata,adeo plebem hiant, ut plebs patritiis veluti stipen deretur Hinc veterem morem

502쪽

reduxit Cincius. Nid. Fridr Bru V.C comm n ad Leg. Cinc. III. βρ κε ' Ἀ- l. Paullo post ea lex obsolevit

Mast ' temtu tamen oppressam renouauit

butio stia Imperator, poenamque quadruin iecit Iterum: desuetudine rab aues quum reuocari non pollet , Clau temperauit, Vt ne Oratores vltra

stertium caperent Tacit. An i Sub Nerone te iterum pristino reddita, at sub finem eius cimpei certe paullo post constitutio lata nouata Addidit Traianus SQ ut litigantes iurarent, antequam agerchil se ob aduocationem cuiquam promisisse, cauisse peracti vero, non nisi dena sestertium dare Post ea tempora adeo exspirauit livi honorario aduocatorum sordidulcedis nomen obueniret,neque dub iureconsulti statuere, loCationemctionem intercedere inter .aduocellentem. 4 P. D. locati Leonia ob caus iat Immo iamultae fraudes huic legi factae si

xenia, strenaS, natalitia, captatior inarum voluntatum, palmaria, M'nes litium, aliasque huiusmodi arte erudite, Ut solet, explicat lauda Brummerus L c.

503쪽

. Secundo eiusdem legis capite O tu .eriantur donationem intra certam ius V iam, quae tamen hodie ignota est: eundum eque licebat cuiquam plus donare, lex permiserat, nisi dotiatio vel pu- essiet vel remuneratoria, vel cogna

lusonisque conitinctis facta Si plus una fuerat, non tota donatio, sed mi illinum modum superabat rescini tr. f Si acu rem tetigit rum, ad Limine. XII.

D uanta fuerit hue, summa, moniluri ristat s Franc. Hotomauus de Dohata negat, quemquam potuisse donaret dodrantem bono ui sex adllo fundamento dici ostendit Brum ther. L. Cinc an Alii ducentos aliturn eos donari potuisse existimant, ob L. C. . donat. Sed nec hoc certius vi- tuti an ista lex de lege Cincia loquatur. ixima iam sane doliationum exempla lant apud Lin Epist. VI, M. fia. Π, Π ..ti . Vnde satis magnam artet fiuisse summam hae lege praefi

Brumetherias ob Vlpiani locum, quitat Fragma f. perfectae lex est, ve- Cin ia, quaesupra cortis sim,dh- i prohibet, eaec is quibusdam cogna-

504쪽

c.=u lli. Alio huius legis capite tertium fuerat, ut in donatione, quibusqui

i.Ir sonis secta, mancipatio traditiove

ueniret, exceptis donationibus coii natibus hortis caussa factis Brui ru od Leg. Cinc. XIV. Exempla at egregia exstant in marmoribus Gr nis, quae egregie illustrat ideo I

merus.

ιμ, , plus donarum sit, donat

non rescindit Vnde colligit vir 'simus, donationem ex hac lege prite, qua modum excedebat, futile sam. Enimuero sic perfecta suis Cincis Rectius itaque dixeris, Cincia donationem otiam 4mmcips iure valuisse, exceptionem tam tam fuisse ei, qui conueniebatii liberalitate citra modum in lege tum GaI. I. I. L. a . D. de do tag. a. de dolo ma re mei. quae exceptio etiam fideiussori pris L. M. D. is donat. Prodita quoquiis se videtur actio rescissoria, qua ridebatur, quod fuerat ultra modum tum. . L. 2I S. I. D. eod. Quibus

diis non fuisset opus, si ipsa lege rescissum fuisset, quod erat ultra nas Iegitimum donatum id Ant. S ting. ad Vlpiam L .F. m. m.

505쪽

. Accesserunt postea varia Cia v. i. constitutiones, quibus legi Cin omnii inde vel obrogatum vel derogatum ' ic postea inualuit, ut inter perso Π κ aiunctas donatio valeret, quibus-π' verbis facta, mimasi nulla inter- mancipatio. PaulL Sent. Recepi. idque introductum est consti- D. Pii, cuius mentio sit . . sinat. Sane ante hae tempo P cognati personaeque coniunctae itionibus ius commune, hoc est, inciam sequebantur, ut patet ex matris Voconii apud Plin. Epis. Vid Brummer ad L. Cinc. XIII. Ι- Pius primus iussit, ne posset do- ulterius conueniri , quam in in facere posset. mmmcc ipsi- Cinciae, an Prineipum consti

bus id debeaturi, quod ei, qui alii latrunculis vel hostibus eripue- infinitum donare liceret, dummo ratio ton merces laboris adpel- non facile dixeris. Exstat eius-:xceptio apud Paullum Recepi. U,6. verbis nescio qua ratio-tatis L. penult. f. vli. de δε-

nualuerat etiam, ut donatio fie-πV-yi

a posset verbis generalioribus. sed hibue

506쪽

f., 'ominari deberent L. i. Cod Hermoge ' : donat. Ex quo patet, aeuo adhuc ita

cletiani hoc ius btinuis. Ita enim, Diocletianus QMaxim Augusti:

es iuris incerti, inpinancipatum una, ne aliquid transferri non posse, geηι i ter eidem partem tertiam bonorum quia generaliter norum Or io donari iapotest, quum singulae res nominari debe quae donatione. mancipqtione pel inmcessione transferuntur. At secus tame res habebat inter patrem filium sui , cui partem bonorum donare licebat. que patet ex inscriptione apud Gruter p. lacccLXXX a qua pater liberis ni hus bonis cedit: MARULLO ANTIOCHENO. ΗΙ 'NAE TERTULLIANAR. '. ΛRVL. BAT VIVENS BONIS. Ei βψT PARTE SIBI QUOAD VIXER RETENTA.

μ'I Vl. Quae lilii suis donabant paritia, .l tes, magis destinata videbantur ν laur' 'ii te paterna, qVam donata. Iuc hm': hinc requirebatur, ut pater in ea volui I te perseverans decesssisset Pauli. siem. ,-, Tamen ne sic quidem rat:t

rat donatio, ita, ut res donata possethuasucapi, nil eadem res arbitrio

507쪽

rrciscundae esset adiudicata L. M'. Q ercis Vndes parentes praele latebant liberis, quae vivi donaue Vid. Plin. His Nat. XXXVI, ab Atismo iure id quoque mutatum est

vll. Aliam mutationem ius istud subiit est hil ore Constantini Chlori, qui omnes mi. tiones in scriptis fieri, actisque insi- iussit. Eius deinde constitutionem is uelairmauit filius Constantinus Masmus. V Π Theod de ponsal Postea Theodo Valentinianus, non modo scriptu-Pψος remiserunt, sed Minsinuationem, si mutat.

lna ducentos aureos non Xcederet.

C. h. t. Iidem principes etiam se-um caput legis CINCIAE de certationis summa sustulisse dicunturi g ustinianus summam actis insinuan-

primo ad trecentos, mox ad quin I aureos Xtendit, exceptis quibus- donationum speciebus. V. y . L ,Π Cons Brumme ad Leg. Onc. XII. Videtur tamen etiam Iustini tempore Ita Brummerus V. C. adleg. Cinc. XII. Jui id colligit vix L. vlt. C. Theod δεθρη Sed ibi tantum de donatione propter Ruptias agitur, ostenditurque, quaenam sit

insinuarida.

508쪽

4 Net. Rou AN AD INST. pore saepe scriptura adhibita, fragmentum vetustae doliationiξstini aevo, Maximo consulatum g factae, quod recenset Barn Bris Formia VLρ-ΠΤ.

22 XVlli. Ad donationes propter

Propte a quod attinet, earupa naturam V P . . Curate exponit imperator . y. I Llias quidem inter virum &iXoretatio non valebat, nisi certis ex causluti mortis ausia serui manum gratia &c.Eamdem prohibitionem tutione sua confirmauit Antoninuirator, ii L. a. D. de domas meruxor qui etiam ideo mulieri dona misit, ut vir ab Imperatore lato et O Lex haec est ex Cati commentari dictum desumta,adeoque intelligi itest Antoninus Caracalla, ut GLudaeharondas ad Vlpian. t c. citempora Caius non peruenit, sed nus Pius. Vid. Guil. Gmt. devit. II, 7 si Id est dignitate senatoria, euius erat latus Clarius. Vid Graeu. Pralyn Thesaur Antiqv. Rom.

509쪽

eis. I. TIT. VII. 474

publico, ii similive honoreo Vlplan. Fragm. VIII, I. Pauli. Re- Hris. Quod vel ideo prouisum, d oniuges ob mutuum amorem se in spoliarent, ut ait Vlpianu L. t. α

tanter vir fixor. Vel ne bonorum, a ter eos communia esse debebant,

i leuissimi munusculi acceptati i retur, ut existimat Plutarch.apuae Zili sim I δ coniuga Araecepi. ρβώ- operum Sed haec omnia intel- de donationibus stante matrimo is Alia erat ratio donationis

proώd est, dignitate equestri. Ita explicat 'Caius L. . . o laniat inter viritiones alias suppeditant L. a. I. R , Sed nulla tamen harum genuina Viar. Vera caussa ex principiis iuris- lentiae veteris derivanda, secundum vir uxor pro una persona habetur, non secus ac pater filius fami-Quemadmodum ergo inter hos do- non valebat, nisi pater donans in ea intate Perseuerans decessisset ita non Iis valida erat donatio inter virum&

rem, maXime quae in manum Venerat.

510쪽

4 4 ANT ROMAN AD IN STUpropter nuptias, id est, constitutioniae, qua mulieri praesta tu secdotis, ut, si de hac periclitaretur, liquid dotis dissipatae haberet Ea

initio donatio ante nuptias vocarent quod tantum ante matrimonium irtum fieret postea receptum est, tante quam post nuptias constitui geri posset unde communi voce nnuptias designari coepit. g. pen. In I. pen. C. de donat.propter nupt. Graecάντιφερνα,, ad quam proxime acceΘεωρητρο αυποβολα , quo pertinet strumenta πέολοια apud Sidon. lin Epist. VII. xi X. 8 XIX. Quemadmodum vero haeis. ,' tione inter vivos sua natura erant in ussa. Cabiles , nisi Ob Certas caussas, quas consulti exponunt ita reuocari pol

donationes MORTIS CAUSSA fu Sed lic ad formulas erat respicien

Poterat enim etiam sic mortis caussanari: UT NULLO CASU Ei VS PETITIO ESSET, id est, ne si coiluisset quidem donator Plures sors in huiusmodi donationibus usurpata Curate suo more collegit Barn Brito

X XX. Postremo hoc monendus

ciano detur, donationibus consueuisse Hri xiψηi conditiones ac leges adiici, ut non Π

SEARCH

MENU NAVIGATION