Ioann. Gottlieb Heinecci ... Antiquitatum Romanarum jurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Iustiniaini digestum : in quo multa iuris Romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur

발행: 1719년

분량: 1102페이지

출처: archive.org

분류:

682쪽

scuntur, de quo singularis exstat mctis itulUS. x uii, Ceterum vetus petitio' modo possessionis solemnis erat, ut patet py C. comm de Aeces adeoque fieri Conceptis verbis ac formulis, qua

fuerint, hodie vix liquet, siquid

Bristonius eas restituere potuit pud quemvis magistratum peti potenorum possessio, sed in urbe apud rem, in prouincia apud Praesidem. seq. D. quis ordo in bon possest Astlas aeque ac illam Praetores iadeundi necessitatem sustulere pre Imperatores,d vis. Inst. h. t. Constantinus, qui exclusis inanilborum captionibus, concessit , Ut iudex vel magistratus, etiam muposset adiri, atque apud hunc, in qualicunque voluntati testatione, rum possessio peti L. vlt C. qui adihon post Uf-. ζ' Quemadmodum vero herede data tori bonorum possessionem PETE POSTULARE dicebantur: ita eamdem DABAT, tum bonoru

sessio ACCIPI MAGNOSCI dic

Indanda bonorum possessione formi tebatur Praetor BONORUM OS SIONEM DO Ast si decreto inter s

dicebat: IN BONA IRE IUBEO

683쪽

l, ,1I, . IN POSSESSIONEM

VBEO: alia erat ratio Posteriore Cinrmulas tum plerumque locum habe-um praetor in possessionem mitte- seruandae caussa , et lagatorum lorum gratia, siue quod reus neque siem sui faceret neque defendere- deoque haec solemnia verba adonem potius bonorum, quam bo- possessionem videntur pertinere. rm. V. p. 9δ.

Et hoc quidem fuit ius antiquum :

in possessionis At Iustinianusoque multa suo more mutauit. intestati bonorum possessioni iam, quintamin octauam speciem ustulit reliquas in pandectas re-

VISITIONE PER

IDROGATIONEM.

3' res sunt modi adquirendi per

niversitatem Catum e. II, r. rinc eo refert hereditatem, em- perqua non cum Contioisi in manum conuenti9nem, nec

684쪽

nec cum Aleandro emtione miliae, sed emtionem bonoribitoris litelligimus. Vid. lac.

ad Caii Inst. i. p. m. a. gationem. Sed recte A. Contii Im . CH. l. n. alios quOSdam adquirendi modos, veluti honoris siouem addictionem bonorum tum conseruandarum caussa , quae fiebat per reductionem libertieris in seruistitem ex C. Clarutium ergo de hereditatibus drum 1 6 6sionibus satis prolixe egerit Imperator Vero bo iam Iustiniani aeuo ab usu rectnunc reliquas adquisitionum per uniuersitatem fiunt, iec quitur,4 hoc quidem titulo stione per adrogationem; sequent de honorum addictione, ae ilis conseruandae caussa, ainali,

IlI. de S Claudiano init. 6.ha I. Quid adrogatio sit, quo rit iuxa d que lemnitate fieri debuerist, tau mri libro I. Tit. H, i sequ dicere ore ..iem uauimus. adrogatum transiille iii alii aliamque familiam, adeoque adro

ac gatum in potestate habuit

685쪽

isi V, p. Quum itaque patria po- etiam illud ius complecteretur, ut at adquirerent filii, non sibi, sed

f. 7. consequens erat ut 4dr ma niuersa adquireret adrogator. mnia, quae adrogati fuerant,tacito eum transire dicuntur, qui adroga- . . D . D. de adopt. Cum capite ergoortunae eius in familiam Adomum toris transferebantur, adeo, ut s& nomina transirent sine cessio Inst. . ,cepta tamen erant ea iura,quae cari. E-s minutione perimi solebant. a m H , It operarum ossicialium obligatio ζωπα adgnationis, usus suffructus. mmm

quum capitis deminutione perire tabis

i , L. 7 D de cap. Demis L.I. D. quibus R s r. amittatur. Pauli. Rece . Sent. si s Omnes vero, qui se adrogarii capitis deminutionem paterentu aterant priosecto cum reliquis iuri- adrogatorem transire. f. r. i. h. . Sed&haec sustulit Iustinianus Ad-NI. M ribus enim non omnium bonorum μ' ionem, sed viuinfructum tan-lominio arrogatis integro serUato, sit. Mortuo autem filio adrogato ptiua familia, etiam dominium re tu ad adrogatorem transim voluit,

nisi

686쪽

nisi superessent aliae pertinae, quae in iis, quae adquiri non possent, ex

tutione antecedant f. a. Ins. h. t.

BQ 0rum addicti, liberi

conseruandarum causat comparata est, ut sine artatum cognitione intelligi Astantiquitates de conditionerum, aliaeque,ad quas hoc titiditur, iam alio loco expossitae sunt quas hic licebit lectorem remitte

h. u saepe fiebat, ut obaeratus quis io sup sacto testamento heredem instituenta ' traneum, simulque seruis quibusdas bertatem vel legaret vel 1ideicommis rei. Non adeunte ergo herede, ditatem sibi suspectam repudiante, libites etiam corruebant L. a. C. detest L. i. C. desidete liberti

687쪽

LIB. III. II: In Θ

Quum vero nihilominus magnu - ης stertatis fauor D. Marcus Impera D ita

ripto ad Pompilium Rufum statui na, quae iam non sine ignominia, i venire debebant , seruo potius addicerentur, a ea tamen lege, selum serui, quibus tum directo fideicommissum libertas data, li-n consequerentur, verum etiani

ibus caueretur de solido singulis uino fisco bona non aliter assus es Limperator, quam ut liber- se salua, qui eam adita hereditate potuissent. Ipsun rescriptum integrum eXstat . i. Ius h. t. me Rufo , ad quein Imperator re lisputant, seruusne an liber homo Seruum suisie,existimat Theophi-S, . . negat Arnold vinia ad siquidem haec nomina seruisis conueniant, quam Caii Seii L. moumis Sed seruum fuisse, mi-ietur dubitandum. Quid moui Dextraneum, ut tam duris conditi-ddici sibi pateretur hereditatem, no oppresiam Nomen vero

Pom-rgo, cui addicta bona, nec heres erat, bonorum possessor Bonorum a

possest ori adsimilabatur L. q. f. I. e fideicomm. lib.

688쪽

Pompilii Rufi non a D. Marco, seciperatore Iustiniano ei datum id προδηφιν, quia libertini solebant mistbrum praenomina adsit me que ita etiam sentit Eguinarius c Ui Caussae ergo huius conshuius re sunt tum libertatis fauor, tum defutio lip y istimatio, quam per bonorum visnem laesam fuisse, supra Libr. II. I XIX. n ρ. Obseruauim US.

IV. tu, QU. Sedo his suo more nonii ζ' didit Iustinianus L. D. Q se tot

niano mum, In qua cautum I. ut ius pol

ἰά. bonorum addictionem annuum e V si plures simul satisdato post, bona simul addicerentur, ill ut tissimum, qui plus se praestiti pollicitus, ratio haberet urit V

quam alter, cui bona addicta intra offerret, altero libertatem suam et bona obtineret Quae omnia C0: tatore,iatius eXsequuntur.

689쪽

CESSIONIBUS

Uidquid de adquisitione per b

norum venditionem dici po- tuit, iam supra Lib. II. Tit. XIX. . . Occupatum est. Obis enim ritibus,ibi descriptis,aes in nes&iura defuncti ad bonormiorem transibant, unde cis litoribus, non secus ac bonorum

sor, conueniebatur, quia ter- accessor erat praetorius, Car. Κ- enatus consulti quoque Claudiani. N. almus iam aliquoties supra iis L Claudi,- n. s. Lib. Vrit. XVI. . . Petiam π..ecasionem khistoriam in compen- posuimus, nihil ut hic addi posse avideatur, praeter id vivim , quod r eiusmodi libidinosa in seruitutem a detruo

690쪽

detrus simul cum libertate omnς se sit substantiam. Princi Insi. h. t

IV nobis vel in rem competit,

personam. De illo has enctum hoc quum ex obligabus sit, de iis iam agere incipit Traianus ab hoc titulo usque ad Lis Tis Videndum ergo, quid nis fuerit obligatio,in quo ei

rint genera. I. Obli I. Obligationes definiunt

hώὸ b quod sint ruris vinculum, quo nece m no adpriui ur alicuius rei Νluenda. 'μ' dum nostrae ciuitatis iura. r. Quamuis enim alias naturalis aequi mne conuentiones, etiam nullis te Iciuilibus definitas seruari iubeat, nihitam congruum sit fidei humanae, ea, quae Placuerunt, inter homines sri L. i. de pact. Romani tamen liCii, quorum intererat, plebem ii quamplurimis implicari, a natural limplicitate desciverant, Omnibus ligatio

SEARCH

MENU NAVIGATION