장음표시 사용
721쪽
i itionem dedum asipula, hanc adi rationem Veteres enis, quonaeo siι uid promittebant , stipulam tenemes sint, uomiter m iungenres sponsio. Insebant. Quae Isidori obsera vera esset, simu insignem stipu- itum nos doceret Sed quum latissiluius ritus fiat mentio , nec etiam F sto facile concedamus, stipus olim solis pecuniariis promissio-ccessisse merito Paulli austiniauationem reliqui anteponimUS. rat vero stipulatio conceptio ver V .x quibus M, qui terrogabatur , quid Ψ iacturumue se, quod interroga-i respondebat.L. s. g. .L . deverb. oblle interrogatio nonnumquam simpli citur, en de Benes III. iri Graecis rit, a vel ομολογία λοι το ἐρωτησεως. si lac de pur. l. p. 27. Ceterum sputabatur , eum interrogare dice- rogare. Is a quo quis stipulaba- 4 dere es promittere dicebatur Ilvit
λα quo simul patet, cur baptismus Voce-ν . i. petri IlI.ir. Interrogationes enim vitismalec responsiones baptizati vel si insorum stipulationum instar sunt.
722쪽
Vnde, quid sit reus inputandi, qu
promittendi facile adparet. 1u sti III. Conceptiones illae verborun Pu 'xho erant aliud , quam interrogatione sumit quaSalter CongrUe respondebat.
isb. Sic eodem loco Plautus v. Dabisne argenti mihi Q gmti minas ' PS. Dabo. Eiusdem tamen efficaciae erat respoConcepta impersonaliter, qualis est pud eundem Plaut. Pseud. IV, si v M. Nullum periclum es , qui 'stipularier. V occoeps Oerba, viginti Dabin BA. Dabuntur. Cons. Plaut Bacchiae V, AGI quam cis, qui promiserat, denti hat, , qui rogauerat, denuo pimn bat, idque vocabant restipulori. Iritio vero & restipulatio ponsio dici Nota est sponsio iudicialis spondesyti
723쪽
si meus sit 'spondeo , si tuus sit. Et
se pondesne quingentos, ni tuus ι' ni meus t. id Cari Sigon de Iud porro accurate erat obseruan- ' uod respondendum esset Congrue dendum alter rogaret decem , alter quin Viiii. mitteret, vel si alter rogaret pure,n conditione promitteret, inuti- stipulatio. f. s. Inst. M inuti sipucum est apud Plaut. Trinum V, a. in Quum enim interroganti Ly-
ponden ergo tuam gnatam uxorem
sponderet Charmides: Spondeo i Philippum dotis inutilis erat sti- Et hinc quum denique inter
dote quoque Conuenistet, repe-u stipulatio. v. v.
D. I hac leges iam tuamsponde,' mi.
hi xorem dari' pondeo. tis tamen recta videbatur stipula- SV
i ter alteri terroganti respondis' imhri in L . . . D. de verb obtig. Nec mi*0' u t, Latine quis an Graece stipula i; uri ssi item eademne uterque lingua sus si ς.n ne j .Inst de verb obL: Suffce- . 'ais videbatur, modo per interprete s μem intelligerent L. I. . D. leverb.
724쪽
re l. Stipulatio vero fiebat ver
riis&re prolatis. minc interrogante alitia: ἡ rotantum adnuente, nulla concesscripta, debatur stipulatio. L . . a. D. h. t.
que etiarn stipulari poterant surdio neque promittere. h. 7 1 f. a moti liai Nec sussciebant litterae inter
xeS, . . Inst. eo Si tamen in into iset scriptum, promissi aliqumnia proeliumebantur solemniter a Inin eo . Pauli. Reci Senti piergo CL Salmasius, iis V D. VI duastimat, si quis in chirographo est se promissilie id perinde valuisse
terrogatione praecedente responset, idque perperam colligit CXL D de sur in chirographo enim illlege memorato, etiamsi stiphilationis foret mentio, intelligi tamen debet intercessisse, ut recte obseruat Ger. de foen re ur III, idem etiam tiendum de L. ea quae reT r. ix. L. Us D de . . vii. VlL Stipulari poterant omnes II ita cobae contrahere , quiue inte tutarit negotium ac velle poterant. instierat stipulatio furiosorum, S. I. I. si seruorum. . . . iocosa tantum est Pseudoli seruit apud Plaut in te irris
ri tamen serui poterant ex persona d
725쪽
, Unde quacunque formula essenti, non sibi, sed dominis adquire-raeterquam si adbim in stipulatioineretur pr. 9. da. IV. deferv.mnino seruus hereditarius , ΟΠ- et adita hereditate, utiliter stipu- quia hereditas iacens inplerisque e destinctae vicem sustinebat.ρω Ad pupillos quod attinebat, ii aut si pulm
erant, aut pubertati propiores. ψδες i nec rogare nec promittere pote α' d eorum res administrabant tuton vero ab ipsis tutoribus vel eo-eiussoribus aliquid esset stipulanorum vice stipulabantur serui vel vel publici Exemplum vide su- Loit. XXIV . 3. Iubertati pro talios obligabant, aut obligabat
ar j0x ς su recla stipulabantur
tutoriS auctoritate. Posteriore
rogati promittere non poterant, fierent tutores. . . Ins de ui erant in potestate, liberiutiliter IX. Sti antur poterantque promittere uti alios rogaret f. o. D . L . AEXce rorum, en mutuo, cui resistebat SC a- Linum, de quo infra ad Lib. IV. Tit te erant.:tur pluribus. Inter patrem tamethnin potestate constitutum inuti
726쪽
lis erat stipulatio, siquidem hi , iureman veteri, pro una persona Abantur.
X. Alii, Nemo quoque poterat aliis stil ius ' 1, praeterquam iuri suo ubiecti eebat Iust de anui P. Receptum enim a Consultis Romanis erat hoc princi
obligationem ex contractu non nisi trahentes adficere L. R. C. δε δεπι. Solebant tamen hoc casu poenam
ri, ut si alteri non esset satisfactum,na solueretur. 6. I. In . h. Quinti quoque aliis stipulari licebat, si eius, rogabat, interesset Hinc recte tu Contutore stipulabatur , rem pupillonam fore. f. p. IV. h. t. XI. Cor l. Poterant duo pluresue rei
zz, stipulandi promittendi Stis
promit quidem , si post utriusque interro g nem promisi, responderit: utriqsrum darespondeo. Promittendi, 'quaesit , singuli responderint sepani Spon eo. Exemplum est apud Plaut. num V. . νυ. ubi Lysiteli iuueni intelganti sthac leg8 Iram tuam sponde.' η uxorem ire non solum Charmides D respondet spondeo . sed Gallicles ami addit f ego contio idem hoc US: di vero obligationum is erat sectu vel solidum singulis deberetur mittentes singuli tenerentur in soli ;
727쪽
ia, ut vel alter accipiendo alter sol- debitum omnium perimeret oblim,& omnes liberaret pr. I. I. Inst. res sipunPoterat vero omnis stipulatio 'in diem, sub conditione. ad puta, locum fieri. Si pure promissum, re i confestim peti poterat si ineondi lies quidem statim cedebat, sed ' 'as, quam venisset dies , promis-,terat exigi Si sub conditione:
demum conditione Ommitte-l putatio. Si locus denique inser.
ilationi tantum tempu promit-ncedendum erat, quantum suffi-lebatur ad rem eo logo praestan- , . . I Inst. de V. O.
At si ita quis stipulatus esset: D 2 -
eos annuos quoad vivam, dare on tempus
rare facta obligatio videbatur
abatur petenti tamen excepti poterat.
3poni poterat . Ad tempus enim ri ipiis iuris Romani deberi non po tionibus Insi eod. Inutiles porro erant sti α'
728쪽
ad priorem attinet,non ferebant itinani principia,ut obligatio a persos dis inciperet: L.u a eos is acti. iac ad L.air D de . S. posterior vel non poterat non inutilis esse, q pus mortis semper incertum est. I Q. γδ. . Aeque inutiles erant lationes praeposterae, quibus tametnianus itidem perfectum robur modavit . b.B . de nat/L ip si quid, aut quod non erat in eritura, Vel in Commercio aut sub co
ne impossibili promittebatur inui haec videbatur stipultio. b. t. a. i. m. XiV. A XIV. In primis vero respicieb ίbti: Caussam. Neque enim in stipulati
ponebat la verba valide obligabant, nore,ufia . quam in dominio aransferendo sussiciebat traditio. Quemadmodui hic iusto titulo opus erat ita, Vttio valide obligaret, subesse debeligandi caussa, talis caussa etianbatur cause ciuilis. Q. q. g. a. D. Deficiente vero tali causia, agenti exceptio doli mali. L. a. g. i. . e Schulting. Iuri' r. meisis. p. o . adeo non valebat promissio ex trsa, ut exceptio petenti opponi L. f. D. de condict. obturp. velini is accipientis solius esset turpitudo ii daretur condictio. L, i. m. L. a. SI
729쪽
re Exemplum insigne Otaciliae insis exstat apud Valeri MaX Vm,a,E. Porro id praetermittendum l detur, stipulationi nonnumquam dici
adpendicem accessisse mancipatio- non' er aes clibram quod in accepti-': libus famam constat. Pertinet huc: Ee is locus Ciceronis de Lestib. II, o. δ' i Iram cauint, I ut plus legatum sti,ine religione capere liceat sperae set, heredem Iesamenti soluat , propterea, γ loco res es , ita soluta hereditare 'a pecunia oluta non esset Adsunt Franc. Connan. Comment. u. VII, 3, 4. Hac Raeuard. ad , α de Reg. Iur Ger Nood de Transact. ρ. G. Ceterum stipulationes imperator 'vet.
in iudiciales, praetorias, conuentio β ipui;
istebatur cautio de dolo. Nam in iv. idicationein aetione quod metus tu lux exigere tenebatur cautionem D. L. a'. O s. D. de rei vind. L. . xui. de eo quod et causs. Talis et it cautio de persequendo seruo, qui erat, restituendoue pretio. Nam is erat legatus, qui se interim in f
ripuerat, ossicio iudicis contine ut interponeretur cautio, Vale-ἡ ruuin persequuturum restituturumque
730쪽
que legatario promitteret. . . S.
lationes porro iudiciales interpone etiam in iudicio familiae erciscundig. ro. D. rami ercis. XVu. XVII Praetoriae a mero praetor' ' cio proficiscebantur, semperque inni solebant ante litem Contestatam. iac. Observ. XV, o Tale erant
nes damni insecti, legatorum serurum, iudicatum solui, ratam rem cautio fructuaria,&c.de quibus Arnad fra res de diuis stip. Quae stipines quibus formulis solitae sint coexemplo cautionis iudiearum oluidemus. In exactor ita rogabat fideius
QUOD FUNDUM TVSCVLA QUEM POSSIDET L. TITIUS, EO VINDICATURUS SUM, RE Q AQVILLIUS IUDEX DA EST, EAM REM RECTE DEFFAUT SI EA RES SECUNDVΝHEREDEMUE MEUM IUDIC ERIT, QUOD A C. AQVlLLIOVE, QUI IN EIUS LOCUM VsTUETUR IUDICATUM ERIT RECTE PRAESENTARI, DOLQUE MALUM ABESSE ABIRUMQUE ESSE, ET QUAMD NON DEFENDATUR AUT SI cHViVS REI IUDICATUM