장음표시 사용
931쪽
LIB. IV. T. Uti xiv OV antercessisse de non petendo actorerbi caussa respondebat, pactum illudouo pacto esse sublatum, tum quidem
EPLICARE dicebatui. Si tum quo tuta
eo suppeteret nolia Xceptio, qua. actoris plicatio clidi commode posset ea DU- LlCATlo adpellabatur Imino nonnUm-
RUPLlCATIONEM pro varietate ne-3tiorum procedebatur. Quae omnia sa-ῖ adcurate docet Imperator his titulis. III. Vt vero ex antiquitatibuS, qua sor .i a proferri Xceptionesin replicatione iram insueuerint, ostendamus separanda, I 'rnnino sunt bonae fidei 5c stricti ruris tu e
cia. In iudiciis stricti iuris statim, in Σα
nta actione reus Opponebat Xceptio iudiciis in eamque deinde replicatione elide actor adeoque non in iudicio, sed in re excipiendum replicandumque erat, ite litis contestationem. Sic intenden-
n addebat, qui rei caussam agebat: ET
RTA SIT. Sequebantur sponsiones parte actoris: SPONDESNE QVlN
Ondeo. EX parte vero astera TU VE-
932쪽
Spondeo. Denique lactio & excepti inserebatur formulae, qua iudex daba
posuit Ge.Graeu.Epist.ad Schilterum miseia Schist. Exercis ad Panae. VII i. p. a Cons. Ger Nood de Iurisdict. IN Dp r Baria. Brissi de Form. V. p. oa se se Car. Sigon. de Iudic. I, I p. v. Parrati ierat replicationum, quae eodem temp re eademque ratione opponendae, instpulationem deducendae, formulae ierant inserendae. iv quae a 4 U. Alia vero erat ratio iudiciorui ' i' bonae fidei, in quibus nihil attinebat, e
stricti tu ceptione in Iure a Praetore pectatim ir
yi' petrari, formulaeque includi,siquidem ad bitri liberain nullis adstricta vinculis risigi, detrahere aliquid poterat,in
Cere Senec de Benj I Hinc locul habebat exceptio etiam post litis contistationem opposita, quin eXceptioneSbit nae fidei iudiciis inesse dicebantur. Lo.
933쪽
mati V. p. XJ VII p. m. de Pact. V. Vbi ad iudicium ventum tum actor V Pmam actionem&replicationem reus ex ptionem, duplicationem probabat nis amin reus excipiendo aetor fiebat L. i. zz,
TRibus verbis, ut supra Lib. I.
Tit.II n. u.diximus Praetoris potestatem circumscripserant
ntur, de quibus hoc titulo quae ex antiquitatibus monebimus.
i. Controuersiae aut de iure in re erant I. Quid
de possessione Si quis ius in re sibi ' :
mpetens persequebatur, eoque nomine erit
ionem instituebat dicebatur PETE- Τ. Sin possessionem vel adipisci tetire, vel recuperare Vellet; qua de re an institutas actiones reales plerumque indebat controuersia. Vid. Lib. IV. D. VI. 3 n.ῖ .
934쪽
' Morium non petere aut agere, sed IN TERDlCERE dicebatur. Iazerdicere go non Tat Praetoris, a sed eius, possessionem quaerebat , adeoque ideerat, ac interdictum a Praetore postula luel eodem uti Quinctil. Inst. II 6. A
d usi INTERDICERE: silest,inter et uti, sed PETERE, id est, ainione,
instituere, an recte interdictumst ambii Iur. Eadem significatione vox INTDlCERE occurrit. L.M. g. pen o dopub L. R. D. de tabo lib. L. pen. D. N qm in Deo νbG locis aliis quamplurimi collectis a Baria Bris iuri Her, Sign. α
. . a m. Quemadmodum ergo, qui posse
numdata sionem rei lacontrouerilam decluctae pe tebat, INTERDlCERE dicebatur: Praetor tum, si iustae preces videt
a In Digestis tamen etiam Praetornor numquamINTERDICERE dicitur Veti L. nic. pr. D. ut in m. Rubi L. I. g. D. de aqua quor. L. n.pr. Iu defonte L. S.I. ne quid insum pubi Sed frequentior tamen lantiquior est altera significatio.
b Dispiciebatur, an qui UEL VI, ElCLAM VEL PRECARIO possideret
935쪽
goia GHuic hiύφ. F. Faciebat id cer-Formul fori nuta, qua aliquid fieri vel iubebar, l vetabat, ita tamen 't nihil interim do saxati a decerneret, Vt recte Mesi auidheophil pri . Ins. h. i. Sic exempli iusta dicebat praetor UTI NUNCOSSIDE Tl EUM VN DV M. D. A. QUOD NEC VI NEC LAM, NEC PRECARIO, ALTERA ALTERO POSSlDETlS,ITA POS-DEATlS ADVERSUS EA Vl FlE
VETO. est voce posse o p. 37a Vlian. I. I.D.d: 8 d. Reliquas formulas, albus Praetor de adipiscenda recupe- lndaque possessione edixerit, collegii rision de Form. V. p. ΞΙΤ. se . III. Nec solum de possessione Praetor III in
iterdicta dabat, sed & de iis controuer Ira
quae Vocabula perpetuo Interdicto UTI POSSIDETIS nserebantur. L. . . . nuti pos , Hinc Chaerea apud Terent. Eimuch. II, 3. Hinc tu mihi et i vel clam, es,
precario Fac tradas. Ad quae verba Donatus Secundum ius
loquutus es. Namsi tribus mala de lio id possidetur.
936쪽
sis, quae de rebus sacris , religiosis, blicis huius generis aliis incidebant qua vis in iis vel facta esset, vel metuetur Sic de rebus sacris dicebat, Pr
ior: IN LOCO SACRO FACEst INUE EUM IMMlTTERE QUID VA
TO L. tari ne quid in loco sacro fiat. Im
L. M o de mori inserend. Eodem moduPraetor interdi erat, de locis citineri libus publicis, de numinibus,deripis, aliisque eiusmodi rebus . de quibus ipsa formulae exstant in Lux XLIII mesorum. IV.Dif. QV. Ceterum ab actionibus interdidire t toto coelo disserebant. In actionibu
Biones non petebat actor statim , ut Praetor
iusti aduersario ipsius aliquid imperaret V prohiberet, sed aiebat, verbi caussa, et lesse suam, vel sibi deberi ex mutuo, vel alia caussa, iudiciumque ac iudicem petebat At in interdictis rogabatur Praetor, Vimiterdicere iubendo aut vetandosormuli' quales adhuc adduximus Aiat Schultingad Paulli Recept .sent V, 6, p. MU Aetiobus institutis, plerumque dabantur iudi ces at interdicta ipse interponebat Prae
937쪽
a , nec ullo Opus erat iudice. Cata SibV. Dato tamen interdicto, a negante V.Dato tera parte, recte illud coantra se petitum, z.2 dicium erat dandum, i Ude Vel re--m' speratores, qui hac de re cognoscerent, Us,. atentiam ferrent, itemque, si ita ferret tui iudi sus, aestimarent. CiC. fro Caecin. ILL 1.-jVR t. D. de vi e via mari L i. g. b. . sis taeti L. y. f. I. D. de lim. σoctu ρriu. inc isto casu etiam sponsiones sunt interrtes interpositae: SI RECTE INTER
cemplum est apud Ciceron stro Caecin. III XVi Quili tilian inuit. Orat. VILXIIIo. ULM iaequum ita sint, DCile patet, ho VI.CMsu, quo negabat alter se interdicto tene. Mi- , litigantos esse ad ius ordinarium remis deuius S. t. f. a. D si ventr. nom. mul in posses iv oxdi-
Et hinc est, quod interdidia ipsa IVS'- 'iRDlNARIVM ocvitur Frontin demit agror. ρ. - De post Pisone conrro-t a se de qua ad inteνuictum , hoc estRE ORDlNARlO lingatur. Adquae erba Aggen Vrbic: De postsessione i con- ouersis, quoties de tutus fundi statu peruerdicto, hoc est, I ME ORDINARIO tigatur Hoc non es disciplinae frae
938쪽
iudicium, Ied pud Praesidem prouinci agitur vi ex.sege restituatur poesis o chi
ei, VII. Reliqua, quae de singulis inter cogni His dici possent, iam a Doctoribus occ
attinet. Id modo addimus, in extra dinariis iudiciis tametsi locutri nonbuerint interdicta eorum tamen adstar introductas eis extraordinarias cognitiones , quae interdictis quodamido adsimilabantur ' Vnde AD EXEPLUM INTERDICTORVM tum rem'
aiunt DiocletianuS &Ma imianUS,l .i. 'interri qualis locuti etiam est in L. a. ivnde vi L. . . eod. . vlt C de liber . exl
hab L. D. C. de actIou. Et inde demunreddi poterit ratio, cur Libro XLlll. Digest.Tit Lai Rubricam de interdictis ad litur siue extraordinariis actionibus , quus pro his competunt. Add Briston de Tom l .pi Q
Nterest reipublicae, ne temere ac litigandum procedant homines Iliac
939쪽
in Romani temeritatem. Vitium partia pecuniaria poli a irtim iurisiurandi religione, partim. farniae metu coercuerunt. Prm . A D. t. De singulis nonnulla Πλο-
I Ad iurisiurandunt alumniae quod iuran- ianet, illud satis antiquum est , quam- V VJ postea luitinianu nonnihil haC In roeta cini- mautarit. Et antiquis quidem tempo-li μ' aus de calumni, iurandum crat omniis qui iustiirandum alteri detulerant, nil l. Lec t. Sent. II a a in M. 37. D. inretur neque quisquam ab hac lege imebatur, praeterquam parentos pa-oni, liberis clibertis ius iurandum derentes L. . f. i. ' de obstera parent dc is, qui nouum alteri opus nuncia-it, iurare prius tenebatur , NON CA-
UNCIARE L. i. f. M. D. de R. quamciat. Praeterea, qui damni infesti a ebat, iurare prius debebat de calumnia. l3. f. S. D. de damn. ins nec non qui the-urum suum in alieno defossi in effode- Volebat L. Is D ad exhiben . vivi Cre-itor, qui in possessionem bonorum de-itoris missus, rationum instrumentorumque debitoris recognitionem dispunctio-
940쪽
nemque iterum petebat L. IA ' de re credit. 3Ι. Et in IL Haec in priuatis iudiciis. In tutibu . ilicis temper accusatori iuranda erat calumnia. Hinc in lege Seruilia, quam Cari Sigonius restituit, cautum fuerat
pecuniam ab altero petet, is eum , unde petet, ex Praetoribus, Mi in m=n annum liliae erunt, ad iudicem in eum anntim , t
ex II. L. factas erit, in tius educitomenque eius deferto, s deiurauerit casiniae caussa non postulare. Et de Metelauctor est Asconius Paedian. in Cic. cinelian. p. 36y. cum Curionem accusaturum bis iurasse, semel adactum a patre iterum lege tum , quum iuraret calumniam.
η ι u. di quis tamen iurisiurandi imme
mor calumniose alterum vel in ius vocas ex lege se vel accusasse diceretur poenas is dabath 'φ' haut leues Exstabat hanc in rem lex Veli Memmia vel Remmia , incertae aetatis i a qua cauebatur, ut calumniatbribus
poe-l a Valer Max. III, 7, 9. an legem vocat Memmiam, quam lectionem etiam editiones laraeque Ciceronis in Oratione pro . Roscio XII praeferunt, quum in men in Sta codicibus constanter lega tur Remmia, quo nomine etiam in iuro nostro