장음표시 사용
951쪽
Caussa demum utrimque perorata, te a meridiem serenda erat sententia. Ita dicem denuo legebatur in il Tabulis SI MERlDlEM PRAESENTl STta-M ADDlClTO Geli μα---Π, i quid ergo obscuritatis caussa haberet, ibat iudex SIBI NON QUERE , facto secunda erat instituenda actio.
i. Si ad liquidum res erat deducta, serebat sententiam : veluti in causit aliis VlDERLslB HUNC HOMl-M LlBERUM L. rg. g. r. . de liberi. a. in ac tione iniuriarum. VlDERI. FEClSSE vel NON FEClSSE P=ocide iniur in caussa exheredationis:
iETVR MATER IUSTAS HAB CAUSSA EXHEREDAN . Ina lis contractuum QUUM CON- , T TITIUM SEIO EX ILLA SPE-l L. ITEM EX ILLA LU. DEBERE,lL IRCO TlTIVM SEIO CENTVΜ
DV CONDEMNo. a. I. f. I. D. quaesie sue adpeli res in absoluendus vi de tur aeus, formula erat: SECUN
l. Ita iudices pronunciabant. Arbi Ire primum arbitrium dicebant, deinde 'ibici. paruisset reus, serebant sententum L. I. r D de dolo malo. Prius fiebat hac sor-X ruulg:
952쪽
Olla: ARBlTROR TE HOC MOD SATlSFACERE ACTORl DEBERE Posterius vero hoc modo C E a V QUAS EI DEBET REDDE L L s
xii. n. li Perseito iudicio, lataque senten 2ά. Iia, nihil reliquum erat, quam ut damna 2 tus iudicatum solueret d Fas tamen i
ς0mpq si erat, vel restitutionem in integrum pe μ' tere M cuius caussis abunde literitur iureconsultis, vel actorem calumniae I cstulare, de cuius criminis poena ad superiorem titulum diximus, vel iudicem avquod litem suam fecerit, aut falsi aut repetundarum postulare, de quibus iudicii partim supra ad N T. V. . . partim instTIT XVIII. . . ser . agitur
J Id nisi faceret, sequebatur addictio strigesimo, id est, reus iterum inius raptia praetore addicebatur actori nisi vel sporsorem dedisset, vel iudicatum soluisset Tum reus abductus ab actore in priuat carcere tenebatur, donec aut opera aut pecunia satisfecisset. Qua de re supra di ctum est pluribus. Exemplum est apti. Ciceron. Ero Flacco XIX.
953쪽
Lane diuersia erant iudicia priuatain publica, qtioriani illis sua quisque persequebatur, hi res)ublica delicta publica vindicabat. Pnde Iustinianus princ Ini . f. t. Pu
sica iudicia ne e per actione ordi- autur , neque omnino quidquam nil habent cum ceteris iudiciis, magna i rue diuersitas eorum eo S in instet uenio Niu exercendo Quum ergo Titu-
ο VT sequentibus de iudiciis pri-aatis actum sit nihil iam videtur re i liquuna, quam ut de publicis quoque ex antiquitatibus nonnulla monea
I Iudicia PUBLICA quae suerint,tum Quid
pui iudiciis accurate seiunxerimus. Cum - ρρpularibus ergo actionibus ii eo conue dii 'niebant iudicia publica, quod utrobique cuiuis e populo amo permitteretur, quum in extraordinariis liquatis iudiciis non
954쪽
nisi is, Cuius intererat, actoris vice sun posset Ast in eo haut leue inter populres actiones iublica iudicia intercede That discrimen, quod illae ad ciuilem inunc Elam actori adplicandam;haec ad publicai tu animaduersionem essent compatata via Ide illae erant cognitionis Praetoriae, haese Coram Quaesitoribus ac iudicibus institue nhantur. Quales populares actiones erandi albi corrupti, sepulcri violati deletisti velut effusi. Uid L. R. g. a. D. de procur L. 3. S.IROS . D. de his qui essuri vel deiec Zonara
πουλάρια κέκλητα in λαοτικηάγογῆ. μ α N9s ἰῆμυον vociamus, Romani populos adpella runt. Vndefin libris legum pupularis ocatur, et quae cuilitet depopulo datur actio. Ita enimi te vertendum esse hunc locum, iam monuit lis Briston de Verb.Sign. p. R. quum in ulmei gari versione perperam legin tur plebeiae Mescatio Cons Thomas. Dissert de Abigetis suum. IX. l i II magna quoque iudiciorum publicoriridem, rum, extraordinariarum cognitionum hς xy 0ς similitudo erat ac conuenientia. Vnde
cogalli de eorum dilcrimine haut leuis est conras ς' - trouersia inter iureconsultos id Ant dis Matth. de crimin. Proleg. IV, 7. p. s. homi
P . si extraord crim. p. bI Sed plana tamen
955쪽
menae est. In eo conueniunt iudicia araordinari ad publica, quod utraquendunt ad animadueritonem Publicam, Crimina, quibus reipublicae utilitas laetur, vindicant Sed disserunt tamen iriis modis, quos nescio an accuratiu& lis exposuerit, quamis πάνυ raeuius in nimari ad Sigon de Iudic TOm.II.,esauri Antiquisatum Rom. praemissis. Ex libUS patet, I extraordinaria iudicia dici
QUAESTIONES. . II. Publica *cia instituta esse de criminibus,de quibus ges latae erantio finita illis legibus po
i, secundum quas leges postulari posset a JOCumque ciue, qui publici criminis aliaem vellet accusare, nisi essent, quibus re id haut liceret. st extraordinariadicia ex legibus publicis non orta, in iis .ae quaesitum de criminibus , de quuas aut nullae exstabant leges, aut poena
alia finita. IIIan iudiciis publicis sortitos
se inter sePraetores quam quisque debe-TAEXercere quaestionem,ueluti de vi,dolulterio, de maiestate. In extraordinais vero cognouisse aut consules aut Oim senatum, aut Principem, aut praes um urbi intra eentesimum lapidem, aut
prouinciis Imperatoris legatos Augustit Praetore, in populi vero Proconsu
956쪽
les addit Graeuius quartani differentiam, quod in iudiciis publicis
quilibet e populo accusare potuerit in extraordinariis vero non nisi is, cuius ibterfuerit. Sed eam argumentis haut poenitendis in dubium vocavit illustris Thomas l. e. Ceterum plura erant eiusmodi extraordinaria Crimina, veluti sollicitatio alienarum nuptiarum, Inquinatio lacuum,&aquarum publicarum corruptio imterpellatio puellarum de strupro, abactio Partus dardanariatus, aliaque plura, de quibus Doctores ad Pandectas Lib. XLVII. Tit. XI. II. QEi Interdum Sc priuatas publicas iud dii cauda non magistratus cognoscebant, sed PQῖ-iit populus, cium eiusmodi iudicia vocabantur POPULI. Privata rariora erant, publica paullo frequentiora, iisque inprimis maiestatis&peculatus crimina vindi
a Obseruauit hoc ipse Sigon de Iudic. II,
. .F 0. Et ita hoc praecipua extraordinariorum publicorum iudiciorum sita fuisse videtur differentia. Quin ideo dictae hae cognitiones videntur EX TRA ORDINARIAE, quia tunc nonii, penes quos criminum quaestiones Ordinariae essent, sed alii superiores abi' stratus extra ordinem iudicarent.
957쪽
abantur. Sed de his populi iudiciis sub
inem tituli aptior erit dicendi locus. IV. Ceterum iudiciis publici vindica iv. Quα antur crimina publica, quae vel aduersus nam xi empublicam fuerant Commissa, Vel reip. Hildict-aluten laedere, dignaque adeo videban iudi jur, quae lege, poena publica vindi. Vae, arentur. Prioris generis erant criminambitus, repetundarum, is publicae po- erioris homicidium, Veneficitim , paricidium, crimen falsi, adulterii piria car Sigon is Iu . II, a. p. si sicqu. Nonrgo omnia crimina iudiciis vindicaban- ar, sed ea, de quibus leges iudiciorum
ublicorum exstabant. Vnde Macer La. . depublic Iudic. Non omnia inquit jud a in quibus crimen vertitur, publicasunt,d ea tantum, quae ex legibus itidiciorum ublicorum veniunt, ut Iulia mai satis .c. V. Ea crimina poenis vindicabantu , V. QEim uorum octo genera Ciceronis auctorita ii . Tr prodidit Isidor Orig. V, 7, .n .e it. d y uon Goahin damnum , vincula, verbera a Pettionem, ignominiam, ex limm mortem. γAMNUM alias mulcta vocatur. I uiisditio reip. uum inondum esset pecuniaeo 'inta copia, duarum ouium triginta bona suprema mulcta erat, Quum vero ea 's ob inaequale armentorum pretium in-equalem aceret mulctae punitionem raullo post exaclox rege A. c.
958쪽
C Lvii I. lege Ateria Tarpeia constitu sunt in singulas oves aeris deni in boves Centeni. Geli Noc . Att. XL I. DionysHalic. p. o. Fest. Pore Peculatus R. SI Pthb VL Vinculorum nomine Veniunt cona- pedes , pedicae, bolae, manicae, Catenae, nerui, Carcer Carcerem primus ad te rorem ciuibus inserendum aedificauit An-CUS MarcuS,LiU. I, 2y. quamuis alii id imbuant Tullio Hostilio, a quo etiam iste locus Tulliani nomen obtinuisse videtur. Distinguebant vero Romani Vtrum a Cusatus crimen esset confessus, an inficiatus Ante confessionem rei in custodiis liberis habebantur, siquidem vel ipse na-lgistratus eos domi adseruabat, vel alii priuati nobiles eorum suscipiebant custodiam, ceu patet exemplis apud Liu. XIXD. Sallust de B A cari XLIX. Post coib. festionem vero rei in vincula publica coniiciebantur, dum ferretur sententia L. F. D de cis es exhib. reor. Ipsi carceri
Praeerat commentariensiS, cuiuSerat, eos,
qui in vincula publica coniicerentur, in
Commentari S referre , eorumque nomi lna Triumuiri rerum capitalium singulis mensibus ingerere L. θ. . eod. Plin.
p. t. VII, 'Τ. vhibi Il. Verbera fustibus' virgi, iussi- ελ gebantur. Et illis quidem Romani in castris, his in urbe utebantur nec ab ullo
959쪽
t In IV. TIT. xviii. ns emere eXtremum sumtum est supplicina, quin Virgis prius in terga saeuiretuned postea virgarum metu ciues esse vari
legibus liberatos,iam supra A eM.LiAn. XVIJ obseruauimus.lX. Tationis poenam iniuriiS atrocio Ιχ.Υ bus statuerant Decemviri, quorum haeci
reliqua est apud Festum Geli. P. it. XXI, L SI MEMBRUM RVPIT , NI
erum qinim omne talionem hanc transitione a se amoliri posient, neque Cre-ibile sit, quemquam adeo stolidum fuis ut oculum sibi excuti pro oculo,aam pacisci cum laem malueri facile est lexistimandum , etiam antiquissimis inporibus rarissimum apud Romanos
dile talionis sum , tantum abest , tim sequiore aeuoobtinuisse verosimile sit. .X. Ignominia vel Censorum nota Vel his ge aut edicto Praetoris inurebatur. Il-ni . tamen paullo leuiorem visam opinor. icero sane apud Non. Marcelliam Cen-ras iudicium nihil fere damnato ait, a fem ,praeter ruborem. De infamia qua prae,ris edictum certo homines notabat,ngularis exstat Digestorum titulus, ad in plura commentantur iureconlatii. X. De exstiorum supra satis multa nota- XI. e imus orsvelcia lisvel violenta erat.Mor
ciuili plectebantur , quibus adimebatur bertas, qua de re iam suo loco actum est.
960쪽
Violenta morte animi duertebatur in equi extremo digni videbantur supplici tantiquis quidem temporibus usitati mum erat suspendium in arbore infice. b quod supplicium metuendum e P. Horatio, quum sororem occidisset. LiI, asi. Nec infrequens praecipitatio rupe Tarpeia,de qua Iust Mycquius a Cpitoi cap. IV. ρ. - .hequ. Quod supplium licet antiquitus seruis& liberis holnibus commune esset, ceu ex Lege XI ab demonstrat GelL MEI Art. X, postea tamen fuit liberorum hominproprium serui vero sub furca caesi ii Crucem agi consueuerunt. ch Quod
est stipes seu furca, eumque ea in re sequitur Sigon de Iudic. III. . Ast Catoni Plinio felices arbores vocantur, quae fructum ferunt, infelices, quae neque seruntur unquam, neque fructum ferum
Cons. Coei Rhodig. Lect Ant. X, Brod. MiscelL IV, A. es Vinde Cicero Philippi I. . Talis a maduerso fuit DoLiboliae cum in audaces sceleratosque seruos, tum in impuros ne lfariosque liberos. Mos scilicet ad assa illos ad crucem condemnauit Add Cic