Constitutiones et decreta condita in prouinciali Synodo Mediolanensi quinta. Quam ... D.D. Carolus S.R.E. cardinalis tit. S. Praxedis ... habuit, 1579. Gregorio 13. pont.max

발행: 1582년

분량: 412페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

PARS SECUN D A.

Decura pestilentiae. Vperioribus proximis annis funesta penitentia contagio primum urbes aliquot Italis celeberrima oppida permulta, pagos coplures,deinde sensim loge, lateq. dimanas, Mediolanum,eiMq. dioecessim fere omnem, et aliquam prouincis partem ita vehementer inuaseu,νt multiplicem,variamq. Itragem ediderit.Quo affluctissimo tempore res multas commiseratione,lachrymis, luctuq. di-gηM, aliunde audiuimus, ιν oculis nostris in urbe,dioecesiiq. Mediolanensia peximu . Tanta enim illim vis est, tamq. veh emens, ut, cum occulte in omnes partes progrediens, breui momento tempo-νis,quali repentino quodam impetu turbida tempestatis,homines obruat, teterrimi contagus metu omnes ierὰ consternentur. Quamobrem eo pauore animi commoti,atque obstupefacti pleriq. tantu abest, ut licii sui partes fortiter amplectantur, ut, qμοβῆ mentis sua statu repente dimotι, ne cogitare qui dem,nedum deliberationes,costiliaq. suscipere pos- snt, quid in calamitate publica expediat, ct quid

planὸ necessariumst. Alii vero eo metu lectitium

82쪽

humanae prudentiae cautionibus se tueri voluηt, ea sibi sollicitudinem quae tota mundans diligentis prppidi s nititur, ita praepostere Iiruunt, ut religionis, pietatusq. christiana, si omnino non obliniscuntur,etuo tamen oscia intermittat. nam De fit, νι Μέ-sa sacrificio interesse sacrameta fusicipere, ectit iam frequentare , ad conciones sacras conuenire, supplitionis publicaa, publicaq. orationis munud obire negligant, s quos cognationis gradu eoniunctis Mor, quosq charos habent, si quando fortasse ij in pestiferam labem, aut in s icionem erus incide-τintinon modo illos noη curent, sed etiam ab hs ipsis longe admodum refugiant. Atque hac quidem ipsa animi percusio cum eos inuadit, qui potestate auctoritate, opibus praestant, certe multis partibus calamitositor est, quam omnis pestis contagio, cum inde non mora solum aliqua, sed etiam impedimentum no mediocre procurationi, ct apparatui remediorum asseratur, ct alia deinde multa perniciosa damna existant. Immo, quod graue est, inde accidit, ut egentibus aliquando alimenta nemcessaria non Isippeditentur; pestiferis plagis media cina non adhibeatur, ct sub idia stiritualia, id

quod grauisiimum est, interdum non ministrenturPeccloasticae stationis nonnullis in locis deserantur,idiuinorum officiorum cultus seρὰ negligentior siit, pietatisq. christiame exercitationes languescant. In tanta igitur rerum disseultate pro paterna cha

ritatis IIudio, proq. iambiepiscopalis oscii noliri

83쪽

Munere necessὸ habuimus multiplicem sollicitudinem suscipere,multos labores subire, multad functiones exequi, quas a pastore gregi sibi commissis, praestari, christiana charitas, ct pastoralis curaxatio eoagitabat . At omni rationi plane consentaneum est,ut, quemadmodum parens optimin,qui filios νnicὸ diligit,cum in praesentsitum in futurum eis prolicit, ac parat, qua sunt ad pita cultum necessariasita nos paterna charitatis oscio adducti, omni prscautione fidelibus proniacia nostra,in hoc concilio prouinciali quinto cossulamin, prouidea mus'. deinceps, qua experiendo cognouimus,pectitentia tempore salutaria esse adiumenta. Id vero etiam maximὸ saciendum censuimm,cum praesertim subuerendum sit, ne aliquando ob easdem Dei offensiones,ob maleq. facta, quorum semιnaria nodum euulsa sunt, iterum illa pestifera labes in provinciam nostram irruat. Atque hae quidem ipsa ο eam praeterea causam praecauere voluimus, quod eum pestis vis subito irrumpat,atque dimanet,non modis de iss, quae opportuna sunt, maturὰ deliberandi, consultandique tempua relinquit, sed celerrime

agendi necessitatem omnem imponit. Accedit etia, quod illius calamitatis, atque incommodorum recens memoria cum sit, ac recordatio, hoc temporesecilius multo est,quam multis posi annis eo de genere adiumenta opportuna excogitare consiliaque

adhibere,dum praesertim superstites adhue sunt,qui semel pestifera contagionis mala, s detrimenta

expert

84쪽

opertisunt. Es vero illa item ratis,quoricum nos in hoc prouinciali cunuentu,*iritualibin prasid s, misericordiaq. operibu'ὸ charitatis fonte manan- tibin,uniuersos, singulos omnis generis, ordinis homines in pastilentia tempore instruimus; bee tota nostra vel instructio,velpraecautio eo refertur, ut Uciorum sanctitate,ct operum religione,quasi pro publica valetudinis recuperata munere,grati animi erga Deumtestimonia demin, atque

Partitio officiorum, quae pestilentiae tempore prs standa sunt . Vnt igitur permulta officia,qua pestilentibus temo poribus christiana charitas docet prastanda esses ne tempuσ θedietur, quo primum pestis silicio,

periculumue imminet ue locm i yiciatur; in eu- ilia viscera, illa miserandum in modum se se insu dissiue hoc ipsum consideretur,cum scilicet, ea paulatim languescente non solum θes recuperanda publica valetudinis ostenditur, sed, cum ad omnem a

morbo colirmationem maior in dies progresio fiat, demum omnis inde conualescentia existit.

tque in i squidem offici s alia propria unius cuiusquefunt,ut potὸ Episcopi, parochi, ct clari tam facularis, quὰm regularis, magistratM, O patri familias, ct omM4 denique populis alia vero

85쪽

8 coNsTITVTIo iv quadam commmunia, quae eiusmodi sunt, unde il-D , quae propriae, pracipueq. a singulis nastanda sunt,proficiscuntur, atque emanant.

Officia multiplicia considerationis

. communia.

I Rcommunibus porris siliciis, in quorum asiidua

cogitatione, atque Uu omses sese piὸ exercebunt, haec sane erunt. Primsim secum tota mentis cogitatione, toto . animo reputabunt omnes homines, quae, quanta pestilentia vis siit, quam terra illius contagio, quas-rad, quam vario strages breui edat; quam multad miserias, quamq. borribiles calamitates rebus publicis importet; quam breui animi consternatione cunctos vel fortissimos viros aliquando assciat; quam valde ob eam causam formidolosa, qu)d ita derepente ab hoc saeculo ad tremendum illud Christi Domini iudicium animass abripit. Deinde attent s. ma meditatione considerabunt, a quo pestifera illa lues existat, nempe a Deo,cui voluntati in primis illam acceptam referent. David enim, optione data trium calamitatum, pectis, semis, ct belli, in ea deliberandi facultate pestilen-riam maluit, cam lixerit. malle se in manm Dei, quam hominum incidere. Tum cavs M, quamobrem peste Deus mortales

a ligat, diligenti indagatione perquirent . Atque

86쪽

in i s quum causis cum multa alia asserantur, ob quota calamitatibuta, miseri3s,aduersis'. rebus homines ille diuexet, tamen hoc tibi certo persuadeant, quod a sanctismis patribus traditum en, cum Dei maieHatem multis hominum peccatis,flagiti sique. Iadi, ac violari vident, hac ipsam causam potius esse, cur is calamitates, oe plagad instigat, eo tamen

consilio, ut in viam reducat homines , ne, ut ait S. Paulin, cum hoc munda damnentur. In eam praeterea cogitationem incumbent, qua

multiplex, quamque ampla materia, quasi seges chrinians virtutis, charitatisque exercendae detur illa tam graui as lictione,grauisimi'. istis,opem multis difficultatibus, quas secum pestilentia inuehit. da in cogitatione videant simul meritorum, quibus,adiutrice diuina gratia,ad coelum via munitur, ct fruam inde extare posse, amplisimor, O uberrimos. Hic porro per se satis explorata seunt, medit tionum,cogitationumq. officia, in quibus pestilenti tempore fideles asidue versabuntur: sied multa inde consequuntur, qus eo ipso prssertim tempore in omnium animis, mentibus'. perpetuo infixa inhaerere debent.

Atqui in ijs illud maximὸ sibi propositum habebμnt, quanto anima corpori prsat, tanto studio-sηs anims cura, collicitudo,corporis incolumitari, ct studio in periculo prsferenda est, in qμοβssima, est corpus eo pestilenti tempore νersatur.

87쪽

so c ONsTI TvTIONVMImmὸ verὐ illud pro certo, exploratoq. habeant, a Deo poti limum, oe publicam, priuatam Ingulorum incolumitatem, prosperamq. corporis νaletudinem omni pietatis of icio implorari oportere: nisi Dominus cunodierit ciuitatem, βψra vigilat; qui custodit eam, inquit propheta. 4samobrem sciant, 'em omnem irritam, atque inanem esse,qus Dei ope in primis non nititur, sed tota solum vel inhumana prudentia, diligentiaue, aut in rerum copia, atque opibus, aut in corporis robore, ct viribus,aut in aliis id generis praesidi s collocatur.' In animum autem perpetuo inducent,rocuperandae ct publica, priuata valetudinis, incolumitati'. ead potissimum rationes esse, qua ad Dei gratiam reconciliandam,ad veram peccatorum poenitentiami prauos Uus emendandos diligent imὰ conferuntur. Iis porro illiciis, rationibus neglectis,aut praetermisis caetera putabunt parum valere, immo plane inutilia esse, illa vero etiam perniaciosa admodum remedia, qua secum peccatum coniunctum habent

HAEC omnia cum sibi quisque perpetuὸ persuasa

habeat,tum maxime o priuatis colloquiis, ct publicis contionibus non solii Episcopus Od parochi, ct concionatores pro suo quisque munere, in hominum mentibus quam diligentissimὸ inserere nudebunt, tamquam semina quadam officiorum fodomnium ebristianorum, qua insta explicata,ct δε-

88쪽

His porro osciss cogitationu,meditationu mque' certarum, quas eo de genere sibi fideles animo rectigime conceperint,infimaisenon modo non laguescent, sed valde etiam sie excitabunt in omnes partes praestandi christiana charitatis opera.

De pri sentia, & constantia

omnium.

SI ullo unquam tempore,vel a pictissimo, aut Epia

scopi sollicitudo, aut Sacerdotum ministerium,

aut magistratuum,decurionum, et aliorum omniu,

qui praesertim prudentia, fortitudine, conflantia, charitate,aliisque virtutibin practantsudio quam diligentissimo opus est;certe in pestilentia, cuiuπ immansima ui, repentinoq.impetu cuncta,nisi eorum virtute fulciantur,breui labuntur,atque ruunt, maxime necessarium. Itaque j omnes, singulique labenti patri , auctoritate, exemplo, mu neris commisit oscio opem necessario tempore ferre nudebunt , proindeq. non modo illam non deserent,ut imperita multitudo aliquando factitare co-sueuit,ut pote qua ab omni cor silio inops vulgo costernata,ac sola tantum pestis voce perculsa logὰ refugit, sed in elua cunodia, quasiq.vigilia ita permanebunt,ut 2 rebus, publicis, priuatis, quibus eorum potestate,aut oscio, virtuteq. succurrendue hoculos numquam deiiciant.

89쪽

pidatione animo demissis, ct contracto erunt, sed forti, magno,atque adeo paratissimo ad omnia ch ritatis oscia, ministeria. Neque propterea in ancipiti deliberatione versabuntur, aut in quaestionc

adducent, qua ipsi vicia necεssario practare debeat,qus rursus minus necessaria, quoue iure illis proladis deuincti, sed ardenti dilestionis, cor pietatis Ilu dio incensit,cuntia potius iis osciis metientur, qu sibi,insumma ea nec 'state,periculoue connitutis, praestari ab alῆs maxime velint. Hanc ipsam porro rationem, atq; usum in populis, etiam finitimis pecte,aliauὸ calamitate ob peIneos ictis,subleuandis, adiuuandis adhibebunt.

E T quoniam cunctis aliis Rudiis, at q. Osciis potior , multisque partibus practantior s, kiritualis cura,paternaq. charitaa, quam EpiscopM,parochi,animarum curatores, ct sacerdotes,tamquam optimi parentes de filiorum salute solliciti,omni paterno studio conferunt: ideo ipsos in primis admone μmus, ut prasintes assint pestilentis tempore,quo fideles opus admodum habent, ct i ius Episcopi auxilio, eorundem parochorum, sacerdotumve mininerio, cum ad caetera omnia charitatis, misericordiaque opera,atque Ocia,tum maximi adstis vitualia adiumenta, ad Deum non solum precibus , sanctissmisque Orationibus, sed etiam omni

alia ratione placandum. Quam

90쪽

mamobrem ob oculos sibi proposito tam magno populisibi commisit, periculo, paterna chariaratis viscera indutu constantis illa episcopalis a -

imi virtute praeditus, quacumque pietatis vicia ἀparente optimo, fili s praestari a totismo illo tempore oporteat, ea iudio, o miniIIerιo suo ita praestabit, vi ad omnia charitatis christiana opera cateri homines inflammentur,cum maximὸ singulari, O egregio illo suo exἶplo, tum vel δ etiam pio quodam ardore sanctarum cohortationum, quas ad clerum, ad populum, ad magi ratus, decurionesque praesertim adhibebit,ut νniuscuiusque nudium, diciumque tum uniuerse,tumsigillatim excitet, e instammet, cunctosque in curasua oscijs constantissme contineat. Parochi autem, animarumuὰ curatores, tantsi abest, ut necessario eo tempore populum, cuim curam gerunt,aliquo modo destituant, ut Ixa animi deliberationesibi statuendum putent, omnia pror su etiam mortis pericula paratisiimo animo siubi re potiua, quam fideles, Christi sanguine redeptos, ac sibi praecipui in curam traditos, in summa pene

omnium adiumentorum necessitate deserere.

Iloliqui etiam Sacerdotes, Er clerici, qui ecclesia ipendio aluntur,ut Dei laudes concelebrent , pre- ' pro populo adhibeant, tunc maxim8 intelliget

sibi in natione, oeqκasi in perenni vigilia quadam sacerdotali, ct clericali manendum esse, cum divisa ira placatio exoretur oportee supplicationi-

SEARCH

MENU NAVIGATION