Prodromus in Pindari locum de Pelopsis pueritia

1쪽

SUMMIS AVSPICIIS

REGIS AUGUSTISSIMI

IMPERATORIS GERMANICI

UNIVERSITATE RIDERICIA GUILEI MIA RHEΝΑΝΑ

ΡER MENSES ESΤIVOS ANNI CI3IDCCCLXXXVIII DIE XVI MENSIS APRILIS

Inest DVARDI VEBBERTI prodromus in Pindari locum Pelopis pueritia.

3쪽

RECTOR ET SENATUS

8.1. Theologiae Delphicae conversionos et periodi in dogmate de morte Bacchi illustratae. Periodu vetustissima, qua pii cultores dulcem luctum taciti

Sentiunt, caedem minutatim deScriptam abominantur. Thoologia Delphica haudquaquam omni tempore una eademque fuit. Nam quamquam Sacrorum et Phicorum Custode et antistites Hosti se haud dubio nomines laudo dignissum Sunt, quod religioS Caverunt, ut quam maxume incorrupta Semper ea ACTA Servarentur, utque ex ei Colondi adorandisquo vera pietatis fructus uberrimi prodirent, tamen i praestantissimi illi viri a se impetrare non potuerunt, ut opinionum de rebus divinis insignes illas, qua saeculorum decursu per universam Graeciam exortae Sunt, mutationeS, OnVerSioneS, metamorphose prorSUS a Se SacriSque Sui arcerent atque Se- cluderent. Ouippe omne mortalos ex communi aer Spiritum trahunt atque una cum spiritu innumerabilium rerum Contagium. Itaque viri illi Sanctissimi SerVarunt ea, quae SerVari potuerunt Caerimonias, ritus, precandi et narrandi formulas animam, quae illis, ne obrigeSCerent et torpeScerent, infundi debuit, progressu temporum identidem Secundum divorsas illas cogitandi et sontisendi de rebus divini periodos renovarunt et inStaurarunt,

non pia, quod aiunt, aliqua fraude Vol astutia impulsi sed ipsi nescii plerumquo conditionis humanae atque id solum spectantes, ut optime Sacris ibi commissis et desideriis colentium prospicerent. A do Apollinis quidem theologia Delphica quae pro diverso saeculorum ingenio aliam semper atque aliam faCiem induit, Cuiusque dogmata magnas graVeSque mutatione Subierunt, aliquotiens iam a Viris egregii atque harum rerum peritissumis dictum est: ab . uodero in Prolegomenis p. 30 et Doriens V, 323 Lud.

Weniger, Religioese ei te dor Pythien, ratistaviae 1870, p. 21 Aug. Mommsen Delphicap. 170 et 206; . de Wilamowitg, syllos p. 75 Nunc, quod minus adhuc celebratum et

4쪽

excultum est, sanctissimum illud et sacri horroris plenissimum mysterium de orto Bacchi paullo accuratiu Contemplandum erit. Eius quattuor in universum periodi Sunt. Primum antiqui SSima quaedam, qua priscum et atrocem mythum de Zagre a Titanibus in frusta lacerato et laniato Sacordotes Delphici mitioris et mansuestioris sonsus patroni nimia sua austeritato et horrore liberarunt atque tanquam SubtriSte aliquod inropprietov, in quod haud a Sit altius inquirere et penetrare, CCulta doctrina propagarunt. a igitur astate huius pligionis is mos fuit, ut noSSent an omnium piorum animi aCChi mortem et Celus Titanum, nossent etiam infaustissimum illum numerum lacrimati ilium fruStorum, in quae Sanctum Bacchi Corpus di- Scerptum Sset quattuordecim fruSta in quattuorde im aris Athonis dio sesto Chytrorum,

quae Sacra Delphis Athenas allata sunt Demosthonis Midiana gra est Wolchor, Nachiraggur Aeschyl. Tril. p. 104 colebantur Con Pollucom VIII, 8 HeSyCh. S. V. εpupat; Plutarch do Isid. 18 et Aug. Ommsen Heortol. p. 35 et 367). Sed de his Sanctissimis

mySterii S, quae piorum Cultorum animi dulCi quodam dolore perfusa ObVerSabantur, lingua venerabunda Silebat, omninoque huius aetati simplicitas et verecundia longe abhorrebat ab illi lenociniis et corrupta mentis blandimentis, quibus postea Orphici in depingendis ius caedis minutiis sibi placuerunt. Nam si cum haud occulta voluptate in Crudelibus illis Titanum opulis opingendi commorabantur, Cum Bacchi membra Partim verubu adfiX ad ignem assata, partim leboto adposito cocta Versibus Canerent. ProcluSin lat. Tim. III, 184β επτα ε ircivet μεpra oupo diε suo ipησαυTo Clemen AleX. ProtrOPt. II, 18 vol. I p. 17 d. Klotr) λεβητὰ Tiva pinobi Tri0εvτες cui Toυ iovυσο εμβαλοντες αμCλη καθηq30υ Π9OTε90W ΠεiTα βελiGROi ΠεpiΠεipavτες δευΠεipεxo 'H 'ai yToto . ProcluSi αἰνi0UVRV up pudiri Voεprivoirro Lobeck, Agl. p. 57). Haec igitur omnia ab antiquissima theologia Delphica aliena Sunt. 2. Periodus secunda Fabularum mythicarum sceptica et ieiuna interpretatio, quae apud Graecos Satis antiqua ab Euenior in systematis quasi formam redacta est, quomodo ad sacra Delphica aditum invenerit.

Secuta eSt altera quaedam theologiae Dolphicae oriodus, qua pragmatica illa sapientia Delphici quoque adyti porta pulsavit quae omnibus miraculi mirum quantum

infensa Vetere fabulaS, Verae et augusta poesis sonSu perfusas, a naturale CAUSAS et volgare hominum CommerCium revocabat. Res apud GraeCo pervetuSta et PerVolgata,

cloinde ab Euem ero in systematis cuiusdam formam redacta hominum Sui Saeculi vel rudentissimorum studia iusto longo magis adoxi et detinuit. Caussa erat, quod de numine deorum Sublimem quandam imaginom animo conceperant, quam popularibus illi fabellis turbari et ob SCurari opinabantur. Itaque mirifico sibi sagaces et emunctae naris Videbantur, Cum id ei feliciter cessisset, ut priscos mythos, augustiSSimorum mySteriorum

5쪽

plerumque nuntio S, e ieiuni quibuSdam narratiunculis qua imperitum volgus in maius accepisset, ortos explicarent. Tota re non potuit non populari religioni oriculosissimaeSse; nam ipsorum deorum CaeleStium magna par ad hominum, de mortalium sente inventis quibuslibet bene meritorum gradum detrudebatur. Nihilo minus, mirabile dictu, haec quoque philosophia aliquantisper inter sacra Delphica pedem collocavit. sed primordia mali quam vetusta fuerint, facile emonstrari poteSt. Hoc seni modo iam Hecataeus Cerberum horribilem Serpentem ad Taenarum promunturium fuissse , intellegentibus se prodiderat Paus III, 25 5 apud C. ueller, Fragm. HiSt. r. fragm. 346): ERaraiot με b Viλη Πος 630 ευνε εlKora, o pi φησας Π Tui Vupini pugitiva dei-vov, κληθηva b 'Aibo κυuci, ori bε TOV ηχθευτα ε0Vtiucii Πα9αυTiκα Πο 00 Ου. Cons. Lobeck, Agl. p. 987. Potis Sumu Vero mirificae huius artis, Cui nihil arduum videbatur, signifer inter claros prudentesque historicos Philochoru fuit, qui ipse quoque do Cor-horo sontentiam tulit Syncellus, Chronogr. p. 99, 9 d. in dors: Aib υε oro ΜολοσσαυβαGiλέ ς, δις ix KυV ΠαμμεΥεθη o λεToμεMO Kεpβε pov. Labyrinthum quoque omni miraculi sapor deterso admodum nitido et sobrio Philochorus hunc in modum definierat castellum illud fuisso munitissimum in eo inotaurum qui dicatur militum aliquem apud Minoem praefectum nomine Taurum im tem et Superbum. Plut Theseo , mi λ6χορος φησὶν, υ αυT IUTI Dpεiu'p'τας Ἀλλα λεΥεiv, 7 φ90υ9 ς ε ij bina pupiV00ς υbε εχ υκακου θλλ' i 6 uri dici pυTεi τους φυλαττονiεv0υς, T v d 6 Vivini επ' 'AvbpoTε tu υ aviκου

6쪽

3. Philochorus inter philosophias Euemoreae gubernatores, ubi de Bacchi apud Delphos morte et Sepulcro exponit, haud occulto Significat, hominem Bacchum fuisse post mortem ad divinos honores evectum. Theologia Delphicaogravi quase clam ad temPUS depraVatio. Hae nunc ea de caussa copiosiu illustravimus, ut clarissimus Philochori do Bacchi morte et sepulcro locus recte aestimari OSSit, e quo id manifesto elucet, quantopere eiu Sectae philosophi triumpharint, Cum is id, ut unius ex dis se immortalibus μalicubi mortem et sepulcrum digito monstrare possent, Contigisset Philochorus igiturs secundo Atthidis libro narraverat, in Apollini Delphici adyto Bacchi seiuncti Sepulcrum visentibus ostendi. In ea narratione haud occulte Bacchum copiarum aliquem ducem declarat et morti Caussam eam attulerat, quod proelio a Perseo ictu Delpho Saucius, ut Videtur, Confugisset Syncellus p. 307 6 sed Dind.): 60po b T vo aizεTai Oic, o TV000cit 6 iovυ σου ἁφος GTparra To b d oKε γευεG0ai, Rui υTM 96φεTu θηλυμOpψος. . . diu To

cidatur in proelio ait Dinarchus poem, non rhetor. Qui aurem soluerit, soleri inspicere ipsius Liberi famis apud Delphos sepulcrum iuxta Apollinem aureama. A=gitur vero Liber muliebri et delicas corpore propter auferes in suo mercim micti antes num far, fer ac arma viris eminas alli abac ι Fflochorus loqui fur in II De Perseo, qui Bacchum proelio deVicerit, cognitu quoque dignus Cyrillus advorsus Iulianum lib. X p. 34l Cyrilli

piarum du Visu S St, idque ille tempora, o mores, nequaquam tum neSCii Vel

improbantibus sacerdotibus Delphicis scripsit, sed ipsis similia docentibus, ut infra

demon Strabitur.

7쪽

4 Poriodus tortia Theologia Delphica Orphicorum placitis inter sacra

recepti Sursum rurSUS SCendit Sacrum drama de morte Bacchi ut pignus et imago animarum immortalitati adoratur. Verum enim Vero progrediente tempore homine intellegentiSSumi, quo haec Va- Sura, immo eruptura SSent, adprime enSerunt itaque retro Vela Verterunt. Atque omnino in universa tunc Graecia, mysteriorum potiSSumum merito et auctoritate hominum animi et ingenia altiore quodam rurSUS rerum divinarum Sen Su et desiderio imbuta Sunt.

Itaquo tertia theologiae Delphicae periodus secuta est, qua Orphicorum potissumum dogmata et placita sacris apud Delphos traditis subiciebantur Orphicorum vero de rebus divinis opiniones sublimi et ursum trahenti spiritu perfusa esse nemo negabit. Unum

fuit, in quo nervo illi omne intenderant ut QSurgentem e morte Vitam, deorum Olentissimorum et humani generis amantissimorum ope per omne mortis terrore SerUatam quam certissimam piorum ultorum Spei et desiderio redderent. Nam animam humanam immortalem esse et per multa migrationes ad Caelum et deorum Vitam aeternam et beatam

adspirare posse, firmisSime theologi illis persuasum erat. Hunc ero sensum BacchiciSpotissumum sacris ineSS Volebant ea huius dulcisSimae spei pignora praebere universum enim illud drama sanctissimum, in quo agrous a Titanibus discerpatur, ut nihil praeter Cor relinquatur, deinde ex morte rursu resurgat se in anno illa myStica puerulus Aiκ-viτης a Bacchis Thyiadibus invoniatur, quid aliud illud esse, quam CaeleSte Specimen et do Cumentum eorum, quae anima mortales, divinum clucem Suum Secutae et tu ope fretae, patiantur Sub hac igitur imagine et symbolo beatissumum mySterium latere. Extat de hac re luculentum Plutarchi sestimonium, unde Simul adparet, an interpretationem Satis antiquam fuisse Verum in theologiam Delphicam non tam pridem recepta St, immo

post illud Euemerismi domum haud ita solix ovorticulum, quo theologi Delphici edocti

erant, quanta omnium rerum ruina minaretur, si rupto illo, quod cum avita et horeditaria Sapientia intercedit, Vinculo ratio humana de robus divinis suo Marte philo Sophari Conetur. Plutarchi locus admodum cognitu dignus hic est, de s Carn. I, 7, 5 καiTol OKε Παλαi-oTε90ς UTO 6 6Υος ivata τὰ α περὶ ovisiovυGo μεμυθευμενα ru0rs O bl αμελlIuου,

religionibuS, quarum tutores erant, ConSerURndi Pro SPOXOrunt.

8쪽

5 Quarta periodus Theologia selphica ad conversa paullulum hominula studia cursum accommodan non tam pectoris humani aenigmata, quam mundana potius peculatur. Bacchi corpus in frusta discerptuni St principium aeterni Unius in plurai. e. mundum diSSOlutum.

Sed ut sunt ros hominum variabiles et instabile alia tempora alios moros, alia studia, alia denique in rebus divinis contemplandi deSideria et iudicia attulerunt. Ita quo quarta quaedam periodus theologiae Delphicae exorta St, Cui hoc proprium fuit, non ut homines in Sinum suum si solus meticulosi et anxii intro Spiciente animarum saluti tresurgenti poSt mortem vitae consulerent, Sed ut altiore spiritu et sui confidentia sumpta ad gravissima et celsissima problemata animum adicerent et audacibus quaestionibus volvendi temptarent, quid de dei optimi maXumi natura, de mundi origine, de principio unius et rerum infinita multitudine cum aliqua probabilitato serui posset Florebat igitur illa philosophia, qua rerum naturae cauSSa inVeStiganda Sibi proponit, et quemadmodum in sup orior periodo hominibus nihil quidquam utilius factu Vi Sum erat, quam ut se ipso quiSque pernoSCeret, ita in hac quarta periodo, mutat hominum guStu, non tam homo, quam mundu Contemplatione dignu videbatur. Iam vero haec quoque philosophandi ratio, quae primo adspectu longissime a prisca illa et austera o Baccho a Titanibus dis serpto fabula abesso videtur, ingeniosissimorum hominum eximio acumine praeclaro Cum ea copulata et Consociata St. ACcedebat quod philosophiae decretis mirifica quasdam confirmatio accouere videbatur, cum prisci iam illi et CaSC Graecorum populorum ParenteS, Sapientiae originibus propiores, illa imagines Bacchi ficta et procus aliquid do totius mundi fabrica suspicati et odorati viderentur. Erat autem huius inuonti haec

Summa quemadmodum in uniVerso procreando et condendo aeternum duo principium, quod Semper unum St, in infinitam rerum naturae copiam et multitudinom discodat ita in seligionibus Dolphici Apollinem semper iuvenem, Semper unum eundemque videri; Bacchum in frusta discerptum imaginem ASe rerum corporoarum et naturae in infinitam copiam divisa atque di SperSae. Extat de hac quoque philosophiae cum sacris Delphici ConSociatione et copulation eximius Plutarchi locuS, e quo hanc philosophiam satis antiquam fuiSSe apparet, inter Delphorum Vero Sacra dogmata eam Plutarchi demum aetate receptam et a Sacerdotibus quasi civitato donatam esse Plutarchus de i apud Delphos 'ARoυ0με Ου Tui 0εo-λOT V α με ε 7roin tua yi, a 'ἈVευ μεTpo λεTOVTvi καὶ μυουVTu V, 3 αφ0αpToς χεος καὶ libio Πεφυκὶς Π0 η Ttvoc itaαpμενης Vulturii καὶ λοTo μεταβολαii εαUTOυ pu μεVOς, ἄλλοτε με εli Π0 ovij τε η φυσi Πtivra Moi cycii ricto iv, λλοτε ε ravrobarro, ε T luop pati καὶ ε artiθεο καὶ Uv6μεcii diu popola Titu6μευος stu TiTvεTai υV, κοσμος uolatii εTU TUI TVuastilum Ttiri Tuiu uolatir v. Itaque eiuS, quod num vocatur, natura igni mundanu eSt, quo omnia omnibus aequantur hoc num Cum in rerum copiam digreditur, mundu oritur. Docent

9쪽

pueri divini crudeli Caede absumpti, imagine depingitur, Sque ad ultissimam illam philosophiam cui Bacchus discerptu mundus est CorporeUS. Magnu Sane animorum, Summa aenigmata volventium, labor o Cursu Continetur Delphico vero SaCerdotes semper ad eam Curam intento vidimus, ut dogmatum illum praestantiSSimum theSaurum integrum et intemeratum Succo Soribu traderent. Sed cum Uae QS, natura Sua Plane Contrariae, sacerdotibus Delphicis Consociandae essent primum ut antiqua diSSume ConServarent, deinde ut cum progredisentibus se subinde mutatis Graeciae populorum Studiis theologiam Suam Conciliarent, fieri non potuit, quin graviSSuma interdum Certamina orirentur, nonnulli e Sacrorum Custodum collegio antiquitati, nonnulli noVae luCi patroCinantibuS. Quae Certamina tanto acrius exarsisse neceSSe St, quant Plerumque tenaCiore in Sanctissimis pectoris thesauris defendondis mortale esSe solent. In hisce Certaminibus Pindarum, ubi for ita tulisset, magna partes acturum fuiSSe, Vel Sine testimonio facile CrederemUS. Atqui miro Casu factum est, ut re vera tali alicuius Contentionis vestigia

ad no pervenirent, in qua Pindarus thoologiam Delphicam traditam et vitam contra eorum ConatuS, qui Orphicorum placitorum dulcedine apti ad eorum normam dogmata Delphica emendata cupiebant, stronuissime dolandit. Res admodum graVis et cognitu Omnino digniSSuma est Cum proptes ipsum Pindarum, nam egregiam aliquam e pharetra Pindarica sagittam in hac pugna admirari cobit, tum inprimis ad theologiae Delphicae historiam illuStrandam. 2

10쪽

Extat locus apud Pindarum multorum eruditorum Cura Celebratu in carmine eximi Olymp. I, quo verbis gravissumi et pondero SiSSinai in eos opta invehitur, qui dedis immortalibus indigna est turpia temere et ludibundi narrent. Profecto, ait, qui aeternos mundi rectores edaces, ventri deditoS, Sceleribu infeCto fingant, is id nequaquam impune futurum Ol. I, 53 c uoi ' cirropa acyrpiluci9T0 μακtipvi Tiu' iΠεiu. φiστα tui. l κερ-bεia λελοΥχευ usuiu κακαTopoυς. Huius graviSSimi dicti inculcandi hanc in carminis compositione Sibi inclarus occasionem paravit. DeSCribuntur a poeta lautissimae et pulcherrimae epulao, quibus Tantalia olim Pelopi pater, in urbes Sipylo immortalium deorum Splendidissimum horum o coetum XCeperit, ut quoniam ab illi saepenumero hospitio honoratu eSSet, par pari referret Ol. I, 37: vri irporεpta ΦθεTEOsual l orror εκθλεσε ΠαTη To ευVolui 0TαTO ες pauo φιλα T TmυλOV lj luoipui 0εoi i εi7rva rapεχω . . . In eis igitur opulis formosissumum Tantali filium Polopem pocula distribuentes Neptunus ConSpeXerat, Con Speptum iuVenili flori decore et praestantia Captu currui raptim imposuerat et velocissimis equis in Olympum ad Simile poculorum ministorium secum ab