장음표시 사용
231쪽
vidissent, dissent GAI. a. Videbatur, Hebatur Rud. 3 3. Uid batur ad me is aggredirier. Videndum est, uendum est in Epid. II 33 . Idmia uidend me ut materies suppetatscutariis. Videlicet. delicet Ter Adel . 344. Pol hau aternum istbue dedisti, uidelicet.
Invidia Ter Andr. 1 39. Stati inoidia Iaudem invenias, S amicos pares. Est enim Iambicum rimetrum'nod incipit vel a ribr ch vel a pede Proceleusinatim disparet autem au nec auditur. Plaut. Aululari P t.
Et invidia nos minore utamur, quam utimur.
Ter. Ph. a I 46 2ui saepe propter invidiam arimunt Horti. Ad hosus figurae similitudinem conciditur etiam dividia. Id SHAE o. Potius juam in dioidiam veniam, est etiam bis ostium.
Qi,amvis locum attentius intuenti vox invidiam argumento magis congruere , deprehendetur; nisi forte servus honestum locutionis genus improprio substituto corruperit, quo poeta
ridiculum 1 subabsumo captaret, quae Barbarismi specie Acyrologia dicitur. Dividam, didam Id. Persis o ρ. Nun Ob eam rem interparticipes diuidampraedam, particia Mortet, aurist Mil. G a i s. Ecce autem avortit, nisi leua, in finiae babet lauam manum
Circumvortant, circvortant Id leuae Io Is . rvi me argent circumportant' quis me audacior
232쪽
Coro Ambiguitas i meterum Poetarum. 1 99
Plane ut in compositis a versus versum praepositione, reuor a time uorsum rurius, rursum prouorsus, prouorsum; Prorsus, Prorsum retrovorsus retro uorsum retrorsus, retrorsum. introii sus, introvorsum latrorsus, introrsum altrovorsus, altrovorsum, inrorsus, altrorsum deuorsum, deorsum so
orius, seuorsum seorsus, seorsumis seorsim Quorsum, rursum sis praepostione inseparabili. Dextrovorsum, dextrorsum suistrovorsum, sinistrorsum Imo univorsum, unorsum scenim dispungo interj nem.
Huia univorsum triduum uide, quid ago sat sententio Lucr. 4 62. Sedmagis unisorsum, ferique perinde videmur. Venitne, nitne Plaut. Truc scis. Venitne in mentem tibi quod verbum in cavea dixit luserio Veniret, 'niret True a rist. Date aquam manibus, nunc, ecastor, ut ueniret Miles, velim Fortassis ad hunc locum pertineant eveniat, Perueniat, ad veniat quae habentur Cap. 9 P. III, Vocare, care Id. et 3.
Ad eaenam, ne me tu te uocare censeaε.
233쪽
Hine additum vitium septenariis perperam digessis. Oeate, ita μι-- est, severe quoia μαι--ntam viaim. Prior versus ultra justam Trochaici Catalectici spatium ea, currit . ut in impressis hodie gitur verum erat numeros sic dispescuisse.
Fara euoraue tasMitum strvere quo umon usum alimSecundus versus est ex eorum numero, qui Graecis vocamurn 2αus vel μακροκέφα elus capite praegraves tamen remedio subvenit duplex syncope tonant enum principales voces foras evocate, quasi tutemini iras e cain. Evocati Graeco
characte rei inisi quomodo ipsit Polybius apud Homerum autem e tape in in in syllabam conglutinai,tur. Tvocat, ecat M. Baechirib. Ecquis euocat eum nospiterna Scum aqvolsum impurissimum Quod fragmentum habetur in Festo, voce nassiterna E quis, ecqui Vide supra cap. a. pag. o. Isthuc adde quod idem
Festus ex Plaut Nervolaria citat.
E quis hue Fert nassiternam cum aqua sines retis λQui versus hodie exint in Stiis . ais a. ubi ecquisimilis
ter pronunciandum ac ecqui, ut numeri constent. Cum aqua, co'aqua vide supra cap. s. pag. 93. vivit, 'it Plaut Bacebia a a I . .asi illa inmoto es, quam ille amat, vivit recte. V valet. Id. in a a M. Sin ipsa animum perpulit. Minoisit, vi ruinarum eluet. Invitet, in 'itet Id. Trin. Eoa. Invitus vi meidimnsu, uuaria μυ. Devorabo,
234쪽
C. ambigustas, Veterum Poetarum et or
minis , de abor Attim Eneadum meis. Huc retulerim particulas, quae videntur Versum justo abum
dantiorem reddere. Vah inis. Ter. aut 43 16.
235쪽
Ita me Di ament. uel in lautumiis, vel inpi in maisum.
Satis erit testimoniis his in medium allatis indicata qu particula, vel, vix justam synabam absolvat, nequis huiusmodi versus infiitiae voculae falso suspectos habeat. Hoc st, quod nitio Capitis , Consonantem Eolici Digamma iuri messi cum eruditis contendimus. Illud autem modo crassimi nati modo aspirat, nonnunquam etiam dissimulatur, nec a ditur omnino durescit ut in sequentibus, c, brevem natura vocalem, positione longam essicit. Tenuis I x. Georg. -υ ubi minu εὐ- auuis arvi md Iollaraqua Ualii ripamns tenui Serra.
A qua aliis extenuantur, tabentque visiusim . Tenuiore tot S L .r θεον in tenuis abra vaga eisitur os L Id. Neb. I a. oro S instantam omnis tenuiora, labat. Genua labant apud Viri &Silium ML
Sinuatur Silius Io. Sinuatur, eramquesede ninnimen utraque.
236쪽
C. I 4. Ambigvita Reterum Poetarum. o 3
Tantum est quod hactenus de literae huius ambigua potestate quaerentibus occurrere contigit. Eolicum Digamma Priscianus refert apud antiquissimos Latinorum eandem vim obtinuisse, quam apud oles habuit eum autem sonum, quem nunc habet F. ino ην apud aeschylum primam corripit, locus non est ad manum ratio videtur quia derivatur a NII inserto. Eol aurem Dig. potest citra detrimentum abesse. cujus rei arbitrium penes eruditos esto novimus insupς Bela Graecorum idem non heri tantum aut nudius rertius sonuisse quod id a dicimus praeterea Graecos sane veteres litetam,auper frequenter expressisse nec in Romanis tantum nominibus ut, Ουαλie Valerius, ουαλης Valens aut Interjectionibus ut, . vae, vah, sed κλε Homericum perinde est atque vale Latinum, Certum est veteres Latinos aliquando loco spiritus asperi adhibuisse ut,Veneti. νετοι, alias tenuis ut Eλεα Veha. quomodo Pris cianus ex aeolico quodam Poeta ciem a Liui mδα item N Fουσαι δ'ο deinde Amus Fειρηνα. addit, vocalium con curtui dirimendo quandoque interpositum Alcmanis esse
ejus generis quibus congerendis prudens abstineo quae literae tam evanidae sit potestas, ab initio quaerere instituimus, succurrit igitur linguam vernaculam imprimis consulere, siquid viva popularium vox in hujus rei indagine lucis asserat, Supponamus sonum Mam veteribus Latinis ignotum non fuisse ut Velle parum discrepet a Saxonico filia n. An non aures nostrae in familiari sermone voci tam imminutae, quam integra quotidie assuescunt Ι Nili, thou Wili, he we, ee, the Will .all, thou it, he We,aee, theyll. I, ould Pil dic ne-would,
Anglo Saxonice. Sin au simpliciter possit , is quoque sonus aures nostras facile praeterlabitur. Have, ha',yoidone give me,
gi me; ver, neVer, ver even contrahitur usitate even-night, se nnight. alis igitur ablatio Teutonicas aures novitate sua offendere minime debebit. Apud Anglos Occidentalis regio quod labialem va permutat, rusticior habetur Main cedones multi sunt in hujus literae Metalepsi quibus Φιλατ-
237쪽
so De Licentia. C. i . Ambiguiras i
aci. m. --. 3ιρω dicitur quid multa Iavanis posteri, μFονις primo dicti, literam hanc Graecis communicarunt quam Noles retinuerunt Iones posuerunt adeo ut e ημον βαυJocum adhuc suum inter notas tantum numerales tueatur sae inde atque inter Iudaeos sextum occupat haesit item in vocibus Pamphyliorum sermoni propriis Additur his in capite tam βρεμ de tonitrua unde ἐροβρεμέbina . Uermis nec aliunde βυρρω ες formicae. Quid igitur miremur ea demi posse, quae aliquando addita fuerunt ut ab ιδον, vidi di fortassis volo sed Iectoris reverentia vetat huic disquisitioni diutius
Sub ancipiti etiam figura, i vocalis, quae mollius sonat, jod vel o duriorem illam hanc liquidiusculam potestatem scondit. Japeton, orton Ἀ- . b. I yrr. Dpaton, aut vi et supera ad convexa levavi.
I. 3-que Iapetiis, non hos adguendus ad usuri In rem My I. Trist. D ner, Wωςbi, Metereaque turba Getaeque. videntur haec antiquis sonum a potius exhibuisse sereor
Grammaticos ad unum omnes hanc digerentiam inter iis calem' consonantem statuisse, ut quoties in eadem syllaba vocalem alteram praecedit, in consonam durescat aliter provocati reputetur quid mihi super hac re videatur colligere est ex supra dictis Cap. ro praesertim in vocαjam, quae nisi propius y auribus influeret, noR. ita facile in duas syllabas dissiliaret. Idem licet conficere ex sequentibus nec enim positione longam faciunt syllabam, quamvis cum altera consonante
238쪽
Iam, PQ Ter Horm so εὐ qua id jam elare posse te uxorem tuam. Ita MSS. minimum 8 iique melioris notae Censor Leydensis, quod dissicultate caruit, id amplexus est. Neque jam id ut Most ar3r. ebrium det agam pater ambi me ostende miserum ad nisis, Imo, quod adhuc insolentius existimari possit, in capite vo.cis positum, vocalem in praecedentis vocis fine per synaloepham eliciit. Juncis, yuncis Plaut. Rud 3 inusi murteta D cu, iram ex οὐ P circu-χinciam
indoque per synecphosesin aut syllepsin tuaecedenti li-ridae adhaeret, nec cum sequente, di aiphthongum cooituit.
Mulier, dissyllabum. Ennius. Si mulier erubuit,seu lacte si purpura missa.
Cave Crasin hic statuas ' esset enim finalis longa Tali, si in syllepsis apud Graecos reperitur. Sotades in Mari. 4 mox mi s. a. - --.Versus est Sotadeus constat autem duobus Ionicis majori cum Trochaico Dimetro, Brachycatale sto, quod Carmen inpellatur quoque Priapeium ubi in Πηλώα duae syllabae primam sequentes per synecphonesin in unam brevem contrahuntur. Similiter. Oayssi. Πολλ - μεν.
Contra in bis notis vocibus durius Mare existi'atuit Abiete Hr t. n. a. aedificant,factaque intexunt obiete eqstor. IV. y. Abiatibus,tu nas patriuου--ibus quar. Abiegni Id. . . ferat obis i venter vertu equi. cca Mimnae
239쪽
xos De Licentia. i 14 ambiguitas g
Fateor me numeros in hoe versu commode explicare non posse temporis enim unius dispendio hexameter extra figuram. vitiosus apparet. Arietat Virg. a.
isiua in portas, S dura obice posei. Paristibus MD Parietib- totum couiter, πι-itemque. u. εοι ante vocales alias per synaeresin alias per Dueresinenunciantur; ut supra ostensum Gip., ro. Restat G, litera quae palatum serit non minus quam od, di aliquid ambigua potestatis inse continere videtur. Amidinientales nunc aspera, nunc tenuis habetur in vernacivo nobis sermone sepenumero in Dd vertitur m o non dissimili crediderim apud vetustissimos Latinae linguae autores aliquando liquefieri. Magis, teste Menagio, abit in Gallicum mais de significatione versum illum Virgilianum citat.
Non equiiam invideo, miror magu.
Conjungitur cum voce sequenti a vocali ei oria, in unam syllabam. Magis, magi ninge', ma immortales Plaut Paen et ais . diabat via mage immortales οὐ credam esse,quam egetem M oppletis Id. Duc a 6 42. Multa συο magis oppleti opus tritici granaria. Magis esse, masse Plaut. Curc. ra. Hau antam anΘcophantam hunc magis esse dicam nescio. Masis
240쪽
Magis exigere ma rigere. M. Trin. 43 6. Si magis exigere cupias, duarum rara .eorim miri Magistratus, mai stratus Id. Pers. I ca . Misent magistratus, quos curare oporteat Id. - ire Prol. 4
do magistratum Ui, altaris ambi ricteralta Pupio. qua ut magistratus, public quum o fluunt. Dignum quoque observat est quod quandoque priorem brevem producat, haud aliter quam si per geminatam i stris
yam Hreu apudomno magistratus faxo erit nomen tuum. Ex his supra laudatis versibus colligi potest eam literae' jus pronunciationem, quae hodie apud Germanos obtinet, plus amnitatis habere cum genuina veteris Latini sermoriis enunciatione, quam is Latinas Voces efferendi modus in quo nobis Angli placemus. Negas, nays Plauti t. 343q. cesse aurTe, ne ' Πηdorum esse ' V., inquam tun ta nilocratam M. Men. y 39- .st fine igitur, tuum negas m esse, abire liberum.