장음표시 사용
11쪽
. . . . . . . . . . . . . . .. -
Adhibui a d litteras lingua neo- graecae transcribendas alphabetum Dei sero constitutum et in Studiorum a G. Curtio editorum vol. IV p. 23i; descriptum, quo accuratissime et c0mm0dissime soni, qui nunc audiuntur, exprimi et distingui mihi videntur. Consonantes igitur his notis significantur:
Ex variis linguis uter se comparatis princeps grammaticae lex a viris doctis probata est haec: Quaestumque 80norum et consonantium et vocalium mutatione appareant, eas non ex libidine aut lieentia, sed e naturali quadam necessitate seri, eum homines, commoditatis quodam studio ducti, magis magisque sonis uti soleant talibus, quale saeilius ori 0rganis procreari possint. Quae assecti0nes, a principiis, quae ViX percipiuntur, ortae, Sensim paulatimque in dies rescunt atque quae est et loquentium et sonorum natura et indoles Varia, Varium in modum, ei non Sine certa quadam rati0ne propagantur. Quae cum ita sint, ut restentioris aetatis linguae, nisi priores aetate reSpeXeris, e quibu Suam quiueque originem repetat, reete penitusque explorari nequeunt, ita linguarum antiquarum naturam ac leges, dummodo Satis caute c0nsiderateque rem aggrediaris, exemplis certis et lugulenti ex proxima quaque aetate allatis qu0dammodo vel confirmari vel explicari posse mihi persuaSum St. Itaque ut ad veterum Graeeorum linguam aesturatius intellegendam ali trantulum conseram, quaesti0nes institui de nostri temporis dialeeto Oerica, habita ratione e0rum, quae veteribus in diale etis reperiuntur similia aut dissimilia Neoloericam autem dialectum eam intellego, qua nunc utuntur incolae Locridis provinciae. Exemplorum tamen, quae attuli, multa inveniuntur etiam ceteris in dialectis. Hae autem accurate inter se distinguere res est disseilis et a prop0sito meo aliena.
12쪽
Ua seu gitur dialeetus non minus quam ceterae omnes Γ ne sie re gentiores, similiter atque linguae a Vetere latina. 0rine, linguae antiquae Sono per aestula ex universa diluendi 'bi molitendi neeessitate varie multumque mutaVit, atque ita, ut easdem, quae cum in ceteris omnibus Indose ermanorum linguis magis minusve tum in vetere graeea iam late patent, causas, cur Soni mutentur, etiam nune cognoseere possimus tres illas, quas exponit Curtius Element etymol. r. p. 380:l vim sonorum Vicinorum, 2 vim sonorum, qui nobis nolentibus excidunt, i. e. sonorum irrationalium,3 studium sonos alios ab aliis distinguendi.
Easdem leges, quas in antiquioribus linguis valere grammati eis comparativis demonstratum est, et eam nXime, ut soni quique pronuntiatu disiiciliores in aciliores mutentur, ad neoloeri eam quoque dialeetum pertinere, Helle intellegitur. Atque primum quidem explosivae omnino graViores et disseiliores ad pronuntiandum quam si lentivae, deinde tenues graviores quam mediae, tertio spirantes a Veteribus aspiratis ortae , graViores sunt quam spirantes lenes e mediis ortae . , . Nec minus ea quae e organis, quibus pronuntiantur, in-Venta est sonorum series in dialecto neoloeriea observatur, ita ut inde ab oris partibus interioribus ad exteriores soni transferantur i. e. gutturales, quae gignuntur intimo gutture, in liroximas dentales, dentales in ab inles, quae gignuntur extremis labiis, laetio mutari possint. Quibus de rebus satis erit eos qui nee legunt ad G. Curtii Elem. Elymol. p. 405
De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial neolocrica 343
ablegare eiusdem libri . D de iis agitur, quae ab illis legibus excipienda esse identur. 1.
De consonantibus immirariis.1 Cum in dialectis neograeeis omnibus, tum in locrista tenues Saepe in suam quaeque mediam, mediae deinde ex lege nune late patente in spirantes sive rieatiVas mutatae sunt.
' Iudicium, ex quo hanc radicem iam antiquitat emollitam esse officitur, praebet πλεγνύω Opp. Cyn. s. l. ι , ubi liquid ν expl0Sivam emollivit cf. l. t. p. 4863. 3 Per metathesin et mollitionem expl0sivae fortis et in et deinde in uir. J - διον.
13쪽
EX veterum Grapeorum lingua exempla, quae illius emollitionis primum gradum indieant, asseres haec es. El. t.
emollitur in γ: In mediis vocabulis:
Ait κρύστις posterioribus temporibus γρύστις. Deci λ μένος, γλ. Dcειν es. Κllhner, Grammat. I p. 2053. Tenuis a mutatur in deinde inter dentalem: Initio vocabulorum: Pro et oio nunc ironuntiatur deminutivum Hohsurion. Passovius popul Carm. usto et usta pronomina demonstrativa pro τουτο, at et Epir et Zacynth. In mediis voeabulis: ατρακτος τρν χco pr0nuntiatur Velut udruχti fodis ono ksodist a pro ζ υτικον ferrito pro ital. ire ut et rancogall. irmatic. 1 tenuis pronuntiatur ut ii, deinde plerumque
Initia huius mutationis, i. e. Sonorum tenuium in medias, qui primus status hieativarum lenium, quae nune audiuntur, statuendus est, iam in lingua antiqua plurima inVeniuntur. Asseremus Xempla ea tantum, quae pro certi et Xploratis haberi 908Sunt. emollitur in d: In mediis voeabulis: Ἀρτεs ις, os d0r. ρris raro ses. l. t. p. 488). Initi v0eabulorum: h0m. rL τὶς, τώ rt apud Xenoph. agr/ς. t in I: ad far in rei c0, unde si asali inserta
In his exemplis ex lingua veterum repetitis tenues in mediis verbis plerumque inter v0eales et iuXta Dieativas, Sed interdum, quana quam rarissime, etiam initi vocabuli ante Vocalem dci ci rex ς emolliri Videmus, ut non solum s0rmis ne0graeeis talibus, quales sunt plero ubi inter voeales et listi ubi, ante liquidam em0llitur), sed etiam iis, quae sunt oridi, dolis trion, utina exempla similiae antiqua lingua asserri possint. C0nsera praeterea haec ex lingua latina repetita: Saguntum graec. ειγουντον, κώκυνθος), viginti vicesi-
14쪽
2 aspiratae veteres transeunt in Silam quaeque Spirantem lenem:
bi ci in P. Horum exemplorum nonnulla ita explieari te et, ut statuas aspiratas iam pristinis temporibus spiritu bieeto tenues saetas postea in medias emollitas, denique in spirantes mutatas esse, id qu0d de plerisque Xeniplis linguae antiquae, quae G. Curtius Elem. Et p. 479 sqq. numeraVit, pro certo habendum St:
Spirans alve0hiris fortis 3 emollitur in alveolarem lenem , nec minus G, tuae litterae iam diu ut 3 simple pronuntiatae esse identur in z emolliuntur. Utriusque mutationis exempla haec sere sunt:
Lideat mihi hie pavea de littera interponere. Huius litterae sonus ille duplex cla), quem anti piitus suisse eonstat, in simpli dem spirantem lenem mutari e0eptus est, ut mihi videtur, iam veteribus in diale elis graecis, praesertim in Tarentina et Cypriea, ubi eum aliud dupli eis spirantis
lenis zz signum deesset, similiter atque in romanis I Re- eorum oeabulorum translationibus sonus G mediis in oeabulis per x reddebatur. Nam qui illis dialeetis utebantur, iam tum P, eum duo eius elementa inter Se assimulata essent. non tam si istam et pronuntiabant, viii Sonu duple paulatim in simplieeum attenuatus est. Hae ratione explieanda sunt Tarentina Verba Gabrisso9 φρ assci pro nitieis Gaλ-
Postea sormas tales, quales sunt riclo et grλx GG 0,ὼν et ἀνύσσευ, χρειώ: 9 et croti OGG 0, eum similiter alterae altera m0llita esse Videretur, mulium ad cetera, quae
15쪽
Chalki0pul0S eundem in Go exitum habebant, Verba em0llienda valuisseverisimillimum St. renues veteres in dialecto ne0l0erie saepe in spirantes mutantur κ, c, τ ο, Τ, j. Medius huius transitus gradus fuit aspiratio tenuium, quam S0norum deminutionem habendam esse supra diximus. Qua persecta affricatae oriri, Gicatae autem in hienti Vas iVe Spirantes e0mmutari e0eperunt.
Ord igitur mutationum hic suit
Ex legibus enim, quae in lingua graeca valent, fricativas
statim ex ipsis Xplosivi orta esse rorSus negandum est
es Curi. l. p. 386 et 405).a in mutatur praesertim ante τ et initio et in mediis vocabulis:
De 80norum assectionibus, quae percipiuntur in dial. 00locrica 349
Post res iώrfos X Oλς ος. Aspirationem autem, e qua haec mutatio initium epit, non solum in lingua ne0graeea, sed etiam aliis in linguis variis temporibus late patuisse constat. Nam in linguis germanicis, anseritica umbrica, perstea praesertim ante ricativas),0ssetica hiberniea Vetere praesertim inter duas oeales), nee minus in Vetere lingua graeea tenues saepe in aspiratas mutatae sunt. In graeea quidem lingua aspirati initio saepius sonis Vicinis esseeta, sed magis magisque maXimeque in dialeetis inerebuit. Inter sonos autem Vicinos, quibus in lingua antiqua aspirati esseeta est, maxime ciuit es Curtii El. p. 456), cuius rei exempla Sunt περατος et κερατος,
Contra in lingua neograeca e g. kώli efficitur ex σχολή, de qua mutatione 40stea denuo nobis agendum erit. Ante
16쪽
De Sonorum affectionibus quae percipiuntur in dial ne0locrida. 351
te niuein frientii ne neograeeae Velut in 'izo X ri 0,fteron X rτερον natae esse videntur e studio quodam duas tenues initiales dissimulandi. mutatur in L et I in o. Cum eonstet maiore linguae intentione opus esse ad liquidam ν quam ad l pronuntiandam es Curi elem et . 3. 409 , apud veteres saepissime r litterae transitus in Gaetus est. Iam vero prioribus temtioribus quae ratio inter intercessit nutatim commutata est ita, ut in ostibus eiusdem stirpis sine eerta lege haud raro altera pro altera l)l areat. ειριος enim, σειρι ω , σειριασις, σειρινος cum GDως, σελ ν . ita omparantur, ut inter Se disiungi vi possint Set S r, lucere, lat. Pronus, Ot. Suuit Curi. elem ei. p. 503), comprobatur lio multis aliis exemplis, quae modo i modo i ostendunt. Quod qui deni neptus etiam in linguis nostrorum temporum eum aliis tum romanensibus observari potest. Ital. 'li - ' in peregrinus, OSSi uel uolo, luseiniolus, si alieogall. op l apostolus. Qui igitur miretur, si eadem commutatio liquidarum et in dialeeto neoloeriea et omnino in lingua graeca, quae nune Xstat, laeta sit Sunt Ver exempla haee: a Vrεριστερή nunc auditur peliat cri su), Γαρε ὁρος auditur phlectros, osci, ut Uict D i, χρ s ait ut finiet icto, caρ ιθ ροι θνρις ut puteo uri, ιρ09ρα ut lori, c ροτρον ut
ut 'tri Jχρας ut os di Pass0vius in armine Cretensi I tu
ditio ες ε ridες. DeVili. De Laeon diat syruSSa in o γλωσσα et multa alia. Praeterea rieativa d in liquidas . et ρ 0m-
a in . Sine dubio in Lisseus pro 'odi σσευς eum aphaeresi V0ealis . De Xitu a pro ενς es. Vet. IIρ υτενς et IIρ 0rhaςΑriSt0ph. Thesm. V. 883. Aidi φός oppidum Eub0eae)lironuntiatur nunc ijs s per aphaeresin dilththongi ii do-θι x a nune auditur Velut luci in ri on per contractionem duarum oealium fi in i et Oeali cinis obseurata. uὴ qil in evasit X γκιδόν 0, quod Verbum rhinismo a vetere substantivo κάς, ido Spina deriVatum est daυκος, da υκ ia pronuntiatur nune i hos luskiu et. Si similia rustra requiris exempla e antiquitate desumpta, memineris o Xplosivam lenem, quae tum uerit, mutatam esse in rientivam interdentalem , quae nunc pronuntiatur, liquidae i proXimam. Quod si tamen quaedam
vestigia expl0siva in liquidam mutatae invenimus, haud set an inde coneludi ieeat, formas eiusm0di linguae, quae nune XStat, ecipsi antiquitatis s0rmis iam mutatis dueendas esse. Deinde sono Xlilosivo dentali in Dieativum interdentalem imminuto magis etiam L illud e d laetum uerebuit. Traduntur autem ab HeSychio: - φνro, si ro; ἐσκος, disκος ab Eustathio ad Iliadem 289, 34 λυσσεν pro do isευς es. 08eher Stud. IV, 200). Frequenti0r hie transitus sui in lingua latina ante V0-
eales duorum a d κρυ mutatum est in lacruma, od i odor ὀsti, i in ol ut oleo testatur, 'sodium mutatum in solium
b d quamquam raro, interdum tamen a Graeei restentioribus in i mutatur: κλ do V0eis deminutiVum κλadiox pronuntiatur ut larison in deinde lora ex hae voe deinde verbum tur in derivatum est. ριστε idio pronuntiatur Ar stiris. Similis est in lingua latina antiquiore mutatio oeabuli
advorsus in uri orsu et umbricum purus pro podibuS.
Transitus a salis si in x es. Curtii l. t. p. 408 et
17쪽
mutatur in C. Vetus χλουνος nunc pronuntiatur ut χlum os, unde Verbum Numidet derivatum est.
' et 1 mutantur in s smin. Cum media labialis ' plerumque in ricativam mutata
sit, interdum, praecipue naSaliis Sequente, in m mutatur. Sic ελαυνιον X Verbo ελaυνc nunc pr0nuntiatur limnison per aphaeresin Vocalis . χαυνος cum a prothetica mutatur in aχamn S. LνODχo in nuχo per aphaereSin Vocalis , deinde in munuχos vulg. interealata u. - P0st ' litteram eadem mutatio laeta est in Nurma ro τυρβM . re in m transiit in lum isti pr040υπακια a currat, to fruticetum). mutatur in n.
Pro l liquid in dialeetis ne0graeeis interdum n nasalis apparet, quarum altera alterius in locum propter similitudinem quandam etiam alii. in linguis redentioribus facile
θλiβι0 nunc pronuntiatur Stiro. Otii ita, OLυσις θο-λoco iam restat in sulamur saeculentum, ubi suffixa est syllaba uru, quae quidem hodie Saetiissime reperitur, es. akD- dura vitis non putata , bouru seabies cet. 0 solet praesertim diei de musto aestulento simili 0tione etiam apud Athenaeum X p. 420 d. legitur , θοDύτερος ἐνος. θιλακιον nunc pronuntiatur ut Πήχi on notione Vetere servata. 0n admodum diVersam mutationem passum Si φθεiρ,
De son0rum assectionibus, quae percipiuntur in dial ne0locrica 353
Iam prioribus temporibus in dialecto lacontea ' in s
pro raρθενος Ahrens, de dial. 0r. 67 . Vetus serma do-rie 'υσαν pro θαν reperitur etiam nunc in dialectomaeedontea. Ceterum constat aspiratam h ita in sibilantem alve0larem transiisse, ut mediu inter utrumque sonum gradus spirans interdentalis fuerit.
Consonuntes quaedam et cmu runt.
Vi artieulandi magis magisque labente soni quidam tam exiliter et obseure pronuntiabantur, ut prorsus denique ex vocibus evanescerent ' Qu0d quidem Veteribus temp0ribus saepissime spirante graecaS digamma maXime, Sigma, iota, pati, iam inter omnes satis constat. Etiam saepius soni quidam apud Graeeos recentiores, qui vim artistulandi multo minorem adhiberent, e Vocibus linguae Veteri eVanuerunt. Atque mihi quidem minime de sonis omnibus, qui ex singulis vocabulis exeiderunt, hie disserere in animo est, sed ea sola Xempla asseram, quae Sunt pervulgata Vel maioris m0menti, pr0pterea quod similia ex antiquitate nobis tradita sunt.
' Quae quidem eiectiones 80n0rum singulare distinguendae sunt ab eis, quae ex lege universa et necessaria per assimilationem fieri 80lent.
18쪽
γ explosiva antiqua in lingua restentiore, ut Omnibus notum est, ita mutata est, ut pro X plosiva uiturali plane idem interdum sonus audiatur, quem Spiran . liabet, quae quidem spirans in lingetia Vetere tam mature planeque VR-nuit, ut plerumque eum ne Signum quidem eiu eXStet, nisi ex indieiis satis reston ditis cognosci ii in ossit. Qua de re eonserantur est neri Neograeca in Curtii stud. 0l. V p. 242. Itaque eum Vetus γ' littera in Spirantem mutata esset, postea veterum Spirantium in modum Semlier sere inter duas voeales ieeta est: γος igitur auditur veluti 's. γει - ν i, rot εν me, γε et te, I γουσι ν neet chario ν fari iaci Velut fui τραγος Velut rut αγ υγοι velut ur i, D χαγός Velut loχu N, ui Ni pro ariGει Vet. gr. ρι νυ Mi. Unum Xemplum spirantis initi voeabuli abieetae asseri e 0SSum: pNo pro Ut ος. Nasales ut sunt molles exibilesque, si saeillime nas-euntur et saei lius etiani evaneseere Solent. Itaque ut in leum prisei voeabuli latini conju/Lν postea conjuin successit, si in lingua graeda, quae nunc e XStat, risi et L. Pr0nuntiatur eluth fili, vos Velut is, res ιν υ Velut duo. - Xeidit XVocabulis D εῖνο, πινε i et κανενας ουδε ἐς), κανθαρος, 7ιενθερός, quae nune pronuntiantur Velut chio, uonus, k
matteos etaeismi, labialismi, dentalismi nominibus has litterarum mutationes inter se distinxisse. s. Curtii l. t. p. 4l6 sqq. Idem etiam in dialeeto neoloerie eodem sere modo saepius ne tum est. I. De labialis m0. 1 Tenuis gutturali κ, quantum ego quidem Seio, nunquam in oransiit, neque si istativa leni γ .i saepe in mutata esse Videtur. Xemplum praebet dialeetus maeed niea, ubi pro adVerbio Vetere γοργ ὼς, quod in ceteris dia-leetis edentioribus o orca deleriter saetum est, or auditur. Hi s0rtasse e voeat o si trans r irrationali nata est, ut gradus suerint hi: γοργώ, vomuit, ror gii Alterum invenitur in dialeet l0eriea: oru enim vel forti frixorium eiusdem stirpis est atque Vetus ch ύγανον. Nam si istativa I in et in D transierunt, ita tamen, ut oeali ii, in quam OeeSposterioribus temporibus saepius Xeunt ei. D07 rc ul9Pli, litteram qu0dammodo ad labialem sonum traduxisse Videatur. Statuas gitur hanc seriem cito avor, foru torru 'Oru Inde derivatum est in oli sive χύ oli, inis. Contra Verbum ma- edonteum Oi quo sive ostio idem est atque Vetus Ocus, qua ex stirpe nata est sorma altera iocri eiusdem sere notionis.
19쪽
ex ὀκτωλὶχος per aphaeresin Vocalis o . Dentalem sortem τ in ι transiisse puto in oee piros vel puros pro Vetere τυλο c, ubi ante Vocalem l irrationalis r exstitit, ut tutianos laronuntiaretur, quod transiit in puros
similiter atque lat. duellum in bellum. Pro Dieativa leni o nunquam tu, pr sorti autem e saepius I invenitur apud L0cr08. Si βαι ut ii a Sonat θ -- ριον ori ut fkarion, Tai ιι i Vulg. ut Sta Dido. Primum vocabulum sine dubio antiqua sorma ae0lica habenda est, quam, quod nomen sui capiti B0e0tiae, eo lie pronuntiatam esse etiam ab aliis Graecis nemo sit qui miretur Aeolos autem ut Romani Saepissime aspiratas veteres dentales in labiales immutabant, es ait. θήρ, aeol. hi ρ, at ferus. ποι πιλόθρον aeol. 7rs εικιλό φρον Oivat ae0l choiναις, rhi θ υ aeol. ελ χω es. Ahren de dial aeol. p. 23. In
voeabulo lasnizo pro Graci Mi co organa inter Se commutata
sunt ita, ut os in fu i. e. ricativa dentalis in labialem, nasalis labialis in dentalem transiret, quod quidem adilesieri potuit propter naturam Valde infirmam et liquidam
II. De dentalis in et Zetaeis Ino. Transitus consonantium gutturalium, rarius labialium, in 0rdinem dentalium, quem dentali Smi 0mine e0mprehendimus, et maiores illae mutationes, quibus nomen etaeismi dari solet, eum in linguis romanen8ibus latissime pateant, nec raro in Vetere graeca V0de Varie des0rmaverint, etiam in lingua, quae nunc eXStat, inVeniuntur. Id Ver nostra multum interest, dialectum ne0l00ricam una eum restentioreboeotida et attica hac in re longius quam cetera progressam esse, ut facile tres illae a reliquis Graeeorum dialeetis distingui 08Sint.
De sonorum affectionibus, quae percipiuntur in dial neoloerica 357
Mutatio autem, ut oeet Curtius El. t. p. 617), ita fit, ut 1 post tenues ante i vel eb irrationalis interealetur: ti si te je, ira se, e je. 2 ut ex . si leativa sibilans illa lenis, quam littera
3 ut o lenis post tenuem l per assimilationem in sortem induretur. Horum igitur quasi graduum in primo plurimae dialecti ne graeeae substiterunt es Detaer, Stud I p. 266).
Loerie ver boeotie attiea usque ad tertium gradum processerunt quamquam nulla eo Sque progressa est, ut linguae talidae in modum k in S, vel ad exemplum Francogallorum conVerteret. Itaque ut in lingua graeea antiqua λιτ o-sia per inter
ut latinumulacies a Rumanis, qui dicuntur, ghmize, Franc0- gallis in glace mutatum est, si neoloerie dialectus et dentalium et gutturalium mutationes prorsus similes e0ntinet. t In syllabis i et te gr. antiqv. τι τὸ , ει, τοι τε et ται postlitteram naseitur sibilans sortis his in voeabulis: isjurizo X rorctoi ri γανον a mutatur in ) D axicio sartagine rigo. Siri Horei et Sirltro mihi alvus fluit ustria e mihi si evacuatio lVi. inintdiras et sindit os ex τεττιξ. itfini et rit sina ex Pi rixi , at reSina. Idem sonus Xsistit in alio verbo stirpis incertae: Nirido, quod onoma poetice significat clangorem RVium atque prope aceedit ad vetus τιτ Cc0. Alia exempla sunt sust mi, quod antiquo τυκος, Stirma, quod Veteri τυρβι reSpondet. Simili asseetione sonus is etiam X emeitur, qui sonus duplex posterioribus temp0ribus aeque atque imple 80-nabat ante i in olsifos Lotsi s X set τυτος.
2 Ex rindipali hi et e fit in tribus illis dialeetis
20쪽
per contra etionem, ubi Oealis e alias oppressit. Ser is ex
Post liquidam ' et spirantem S eadem mutatio Sonorum
βολεύς, detur iri pro ιαγρευς. Urbs quaedam Maeld0niae nominatur od: in sine dubio pr0 dictv X cod ιον, pro τερ ὁ ύν auditur triri mi, pro Uiuo Dimos. Interdum autem eadem mutatio vel ante a voealem efficitur Docilio enim per aphaeresin oeulis initialis velut da imos, cis λα ὁ - siciat et apud The ier. αμύλx Vestit zum tu, dos , ορκὰς velut a ludi on Sonat. Hi transitus sonorum haud dubie iam exeunte antiquitate fieri coepit, ii temp0re d antiquum expl0sivae litterae Sonum SerVahat, nam si ienti Va, quae postea in oeum illius substituta est, quo modo in det transiisset vix intellegi p0sset. Atque initia quaedam iam inveniuntur in lingua Vetere, es. ορξ vel doeit quod modo commemoravimus et notissima illa, ut εος ex radie div di τὶ χθιζός, ei r λος, alia Curi. El. t. p. 563-566 et quae Ahrens p. 46 attulit e dia-leet lesbin a. 4 Praeterea etaeisimo in dialeeto l0erie ante i et asseetae sunt Vetere gutturale γγ quae h0die plerumque velut is pronuntiari solent. Hi quoque medius gradus eratndy αγγελος, seu istos, ni eloue, 0er nudrelos rida ἀκάς h vulgo a Locri pronuntiatur undet, da, unde an dii no
5 Denique e immem iranda est mutatio Veteris mediae tu i in dialeet l0eriea. Nam nee quoque dentalismi species est. Medium enim gradum Substituas ouum nune perVulgatum v, qui aeque atque gutturales, in interdentalem immutatus est. Itaque habemus pro Vetere s a V imo, inire odio dimu bii, G rome, bustistii pro 'ire, tib stiat, μαστικῶς PISSOV. 0Ρul carm. gr.), ibal tu gr. 1 ν), lat. riola ital violetla, praetere soli citat riolino denique pro βουκεντρον distentri, ubi u ad i 0ealem iam propen deessisse putandum est, antequam e0nsonan mutari p0tuerit.