De sonorum affectionibus quae percipiuntur in dialecto Neolocrica [microform]; dissertatio inauguralis quam ... scripsit Nicolaus Chalkiopulos..

21쪽

III. De quibusdam v et , litterarum immutationibus.1 Expl0sivae i linguae veteris in dialecto l0erie respondet interdum velo, vel ante e et a , id est Dieativa illa velaris, cuius naturam etae Stud. 0l. I p. 24 sqq. accurate deseripsit. Sic pro vulgari Ubios Γωλος Thessaliae Locrenses γ olos vel olos dicunt, pr0 up s 'sa S, βωξ γήρ sive lupu, pro rorrori o orrorizo HeSych. is ορβ0ρi o), quamquam hoc Verbum etiam e Vetere . GD κορυ-

tranSitum sic laetum esse arbitror, ut v ricativae litterae 80nus adhaereret, qui cum utrique litterae Vis Xpl08iva pr0rsus deesset, n0n poterat i litteram pr0ereare, Sed magis magisque ita praevaluit, ut v prorSuS Vanesceret. . 2 in mutatae exempla hae sunt: locr. hucros

3 Formas nunc strvulgatas bis pro βλimo, t4Pulsa pro βλήχω , a veteribus larinis gutturali incipientibus deducenda esse arbitror. f. Curi. l. t. 438, Theocrit. V V. 6 Ἀηχω i. De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial ne0locrica 361

De sonis quibusdam, qui induratorum Speciem praebens.l Hic primus commemorandus est transitus ricativae lenis i vel γ in s0rtema. Videtur haec immutati non tam per assimilationem, quam ex causis Singularibus et quasi sortuitis nata esse, praesertim cum Saepi 8Sime ante nasales inveniatur, quae quidem litterae alioqui nullam nisi emolliendi vim habere solent. Consideres dioχmeno pro δεδι υγ- μενος, ωχmύ pro dicors ος Chasi0tis affert uni apud Epirotas pro λυγνι - εὐλυγιστος, arχDOstituat pro αργυροκύνατον aquam reeipiens cali argenteuS). Mirum est contraria assectione locr. di armi et drarum ecdραχsι laetum esse.

stium e per assimilationem indurata St. 2 Mai0ris m0menti est abiecti aspirationis. Interdum enim n0 frieativae , i, , quas plerumque e Veteribus aspiratis nasei vidimus, sed explosivae 0rtes , , t Veterum

aspiratarum loco inveniuntur. Contrarium commemoraVimus supra ο , . . . a pro vetereis initio vocabulorum posit Unum tantum Xemplum asserre p0ssum, h. e. dro pro sρ , ante

Curtius, Studien V.

22쪽

C0ntra vetus 9 in dysu pro κάθισα apud Loer08, quippe qui Dieativam ante sibilantem tolerent, SerVatur, enm reliqui Graeci eius loco tenuem habeant, idisa, hiat, . Exempla, quae hae paragraph continentur, non parVimomenti sunt, propterea quod etiam ex his id, quod iam aliis argumentis confirmatum est, c0lligi licet, aspiratas in lingua graeca aliquando reVera Soni explosivi cum spiritu coniunctis constitisse. Hae igitur explosivae spiritu abiecto in eis quae attuli exemplis integrae remanserunt. Fricativae enim in explosiVa transire non poterant. Concedendum Vero est, causas, cur aspiratio his in voeabulis evanuerit, ubique intellegi non posse. 0 tamen respicias, sonos Xpl0SiVos , , , ubi in Veterum Spiratarum l0eum Succe8Serint, plerumque iuxta ricativas ros et liquidam positos esse. Quare, ne tale litterarum coniunctiones, quales

'De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial neoloerica 3638unt X, SI V, χ, γ, effiderentur, Spiratio p0tius abieeta esse Videtur. Quamquam auea Xempla restant, in quibus certam quandam cauSam, ropter quam XΡl0SiVae vetetes conserventur indagare n0 Ρ0SSUm

6. D singularibus quibusdam sonis noviciis. Iam supra, eum de labialismo diximus, si istativam , eum de dentalismo, rieativam j interealatam esse vidimus. Restat ut auea addam exempla, ubi j posterioribus temporibus aecreverit. ecedunt deinde s0ni alii irrationales, Velut L, i, et i sal SiVe , qui cum omnes natura sint levissimae. inter alios sonos haud raro sortuit proereantur. a j interdum in dialect0 0erie exstat pro spiritu aspero et leni. Haec e0nS0nans, ubi asperi te sungitur, etiam per mutationem organ0rum exstitisse diei 0test, eum articuletur ita, ut spiritu per laryngem quidem et os sine ullo obstaculo seratur, sed palatum leviter attingat. At iam pristinis temporibus in lingua graeca spiritus saepissime inter se commutati sunt es Curi. l. t. p. 36). Itaque eum spiritus asper iam tum interdum evanuerit, pro certo haberin0n potest j liis in exemplis reVera ieem eius praeStare. Itaque haud scio an ibi quoque Dirrationalis sumenda sit. Spiritus lenis, in quo naturam 80ui inesse, quamVis infirma sit, negari nequit es Curi. l. t. p. 45 adnot.), etiam in linguis lavistis in j transit. Transitus autem ille non tam valet ad sonum amplificandum et augendum, quam ad Sonitum lenem, qui gutture aperiendo X0ritur, commode e0m-

23쪽

Eadem ratione irrationalis j inter vocales, qua hiatus tollitur, explicanda est. Valet enim ad vocalem alteram cum altera commode coniungendam. . g. ε υνέδας hodie a Locris pr0nuntiatur ut e fonti S, Nasos inom pr0Ρr. Na-jum Giso ut istis Θεοδοσιος ut 0od Siso)s, Ἀκύλησαν ut esto is an cet.b velaris lenis interdum exsistit ante n nasalem,

De son0rum assectionibus, quae percipiuntur in dial neolocrica 365 ternis, quae X OB0rum natura naScantur, pr0 reatum esse

arbitror. Formae igitur Vetere duplices σκυτος et κυτος, σκέδνασθαι et κέδνaσθαι cet. ubiis Vetustissimae sumendae sunt, Videntur tantum simile esse, non sunt ses. l. t.

De metathesi. De natura metathesis, quae fit in lingua recenti0re, nihil sere novi habeo quod dieam. Haec enim similiter fit atque in lingua vetere maxime ubi r et i eum aliis e0nsonantibus coniunctae sunt. Quamquam pr0pterea quod pronuntiatio sonorum in dies obscurior laeta est, maior quaedam transponendi licentia in hodierna quam in vetere lingua c0nspicitur.

mes Ἀμνός, sιναρων pr0nuntiatur ut mandi mon).b r interdum hyperthesin in aliam syllabam patitur.

24쪽

Chalkiopulos transpositum esse videtur in m/γο pro Miσγω, μέρο

ch Liquidae, nasales, fricativae inter se locos commutant.

CAPUT ALTERUM.

35 sqq. .

Ea sola hic considerabimus, quae nova et ad leges grammaticae et etymologiae graecae illu8trandas apta esse videntur. Singularia autem illa, quae in vocalismo recentiore inveniuntur, ex duplice ratione iudicanda sunt, ut distinguantur V0eale eae, quae Veterum Onorum, SiVe graecorum, iVe etiam antiquiorum, id est graeco ritalicorum vel indogermanicorum, reliquiae esse videntur, i eae quae posterioribus demum temporibus e veteribus 80nis certa lege immutatis natae Sunt.

eteres vocales quae SVPer Sint.

Eas vocales linguae recentioris, quae vel a dialeeto attie vel a lingua exeunte antiquitate perVulgata κ o ιν )abhorreant, nec tamen ab his e legibus, quae de natura

De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial neolocrica 367

voealium observatae sunt, dedite possint, vetustiorum sonorum quasi testes haberi consentaneum est. Plerumque autem de aetate, qua floruerint vostales, aut de origine earum dubitari nequit. Ubi vero dubitari potest, operam dabo, ut quomodo singularia eum legibus etymologiae comparativae eonveniant demonstrem et suum cuique in continua sormarum serie locum tribuam. Disposui autem illa ita, ut de singulis sonis deinceps agerem. dialeetis enim aut periodis haud saeile prosei se poteram, propterea quod eui dialecto aut aetati exempla sint Scribenda nonnunquam Valde dubium est. Neque ut hane quaestionem absolverem mihi pr0p0Sui. 1 Vetus vocalis a servat e St. a In semininis doricis, quae exitum habent in a pr0 attica P. Vetus oeabulum τολυ cx hodie pronuntiatur ut ompa, βελον 1 ut rei na, i αλὰχr ut molύχa, σκά si ut hi a Ἐλένη ut Lena, ειρι νη ut inu. ἰώs citi et asti λὶ ut domhla cet.bi In dorie augment temporali Verborum e0rum, quorum x in dialecto attica orta est e priore a nit. 1 κουσα hodie vulg. 4 usu, Pori σα irrisu, hqrcassa VPuina, i riuassa

25쪽

furi, fumo, fateor, fabula. Hi igitur vetus a nilogerm et graeco-ital SerVata est, quae in lingua graeea classie hoc in Vocabulo in to obseurata est. Pro vetere tu nunc Vulgo auditur a Locrenses autem rura pronuntiant, qu0cum a conserendum est lurono est Vetus λευβcio ιαι de quo id Curi. Et El. p. 344). at γύn Vet. υον, graeco-ital. vjo-m es. b. p. 3643, principalis s0rma graeea υμιον, lat. v j)um, principali s0rma ind0germ. re iam,

Quomodo vocatos permutatae Sint.

Mutatio vocalium efficitur partim vi Sonorum proXimorum, partim studio quodam c0mmoditatis, partim pronuntiatione De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial neoloerica 369 obscura qua saetum est, ut magis magi8que Vocales eorrumperentur et saepius 80ni a pristina v0eabuli alicuius forma alieni produeerentur. 1 Vocales obscurantur. a Vetus a obseurata est in o :smλοχα it. ζιαλαχq. clam veteres orienses si pro

d a et co obseurantur in Huius transitus multa exempla attulit etaer, . . . 19.

ocules attenuantur.

Serie V0ealium, de quibus nunc agemuS, r0ut mai0re aut minore vi ad eas articulandas pus est, haec est: a, e, i Curi. l. t. p. 398. 0pp, gl. r. 1, 13).Ρermutatio ligitur vocalis a in e et e in i deminutio sive attenuatio habenda est. Haec vero inde a temp0ribus Indo- german0rum in omnibus linguis continu sere saeta atque in

26쪽

Chathiopulos neograeca iterum ac Saepius repetita est. Omnibus notus neque hic accuratius considerandus est itastismus, qui dieitur, linguae ne0graecae Commemorandum autem est, in dialectoneoloerica non ubique Veteres vocales D et o in i deminutas esse, sed ν obscuriorem interdum conservatam esse Attulimus supra p. 368 exempla, ubi Vetus ε pro L. Ser Vata est. In iiS, quae sequuntur, considerabimus tria transitum veteris Oealis in , o m y:a transiit in . κού ββατος nunc pronuntiatur velut reruti, βὰλανος ut pellinc τεσσαρες ut tessores. Similiter ionica Orma τεσσερες, τέσσερα Ναύγιακro iut estu os, Nepostos et puχtos. His in exempli excepto postremo transitus in eis syllabis fit, in quibus a Reeentu caret. Idem laetum est in Verbis, quae cum praepositionibus in a Xeuntibus composita sunt, ut anereno αναβαένω , Iuteoeno Ἀκαταὶ ait co), pulecturi apud pirotas

autem herus et e 'asa, est nos et enosa, ubi e servata

attenuata est: De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial neolocrica. ITIVocabulum κρόφιυον solet pronuntiari nunc velut ru

De 1 nrioribus quibusdam vocalium sectionibus. Iam commemorabimus mutationes Vocalium nonnullas, quibus neque obscurari neque attenuari soni videntur. In his neertam quandam et minus distinetam pronuntiationem mutationis ausam sui 88 cognoscas ex eo, quod semper in Syllabis, quae accentu earent, positae sunt nec raro in sormis secundariis iam plane Vanuerunt.

a i mutatur in a: Voeabulium ἴχνος hodie sonat velut χndri on), ubi eum altera in seeunda syllaba addita, tuina gutturalis, quae

ante n fit velaris, ausa mutationis erat.b i mutatur in e: restidion pro irridιον, edihos pro δικος, reno lat.

in o transiisse videtur, ne tamen revera transiit in verbis, quae terminantur hodie in ono pro υν υ:meratim pro Γιεγαλυνco, aput in pro arraλυν 0, malahono pro si a κυνcs, alafr no pro λα φρυν o et Haec enim similiter atque Verba in ono pro ali. oco ex ipsis adieetivis in o μεγαλο deflexa sunt. Nec minus o in a transiisse tantum videtur in participiis praes. in amens pro Vet. Os ενος Velut in tertimenos pro λεγο/ιενος, erχ4meno pro ερχομενος Haec ex anal0gia participiorum nor I formata sunt.

27쪽

37 2 Chathiopulos 12. De oeulibus eiectis. Voeales saepius eum in aliis linguis restentioris aetatis tum in graeca eiectae sunt. Quod quidem fieri videtur eo, quod homines quam celerrime atque brevissime loqui student, qua de causa V0eales primum attenuantur, denique

omnino omittuntur.

A. Initio vocabulorum mphaeresis). Aphaeresis in lingua neograeca ita increbuit ut lex universa statui non possit nisi negativa haec aphaeresis ibi tantum non sit, ubi Vocalis initi vocabuli posita accentum habet. Ceteroquin enim Omnes Vocales, siVeolim breves, sive longae, si V diphth0ngi cit, , o suerunt, elici 08sunt, praesertim ante , m n et ante frieativas atque s et pN /aa u: elud pro γελής, unuN pr αγανακτω, fida pro ἄγλις -ι9-ος), lubu pro ἀγλάια, leontumion pro κοντιον, Mamunti pro ἀ diis aς, orro pro staυρος, unusis Ipro Ἐθa-

duntur.

28쪽

De sonorum assectionibus, quae percipiuntur in dial ne0l0crica . 375

F. De pro the Si. Haud rar in lingua graeca h0 die a praeponitur, Velut in:

iΝum ri paginarum sunt Studioruui a G. Curtio editorum Vol. V .

29쪽

Nicolaus Α. Chathiopulos natus est a. d. VII. Cal. Octobr. anni MDCCCXXXIII parentibus Magedonicis Neo-Pellae in urbe Loeridis provinciae. Primis litterarum elementis Atalantae in eapite Locridis imbutus Athenas se contulit anno DCCCIL, ubi eum per triennium ludum litterarum frequentasset, mense Septembri anni MDCCCLII in album civium universitatis Atheniensis inscriptus est. Athenis postquam per quattuor annos

philosophiae et phil0logiae peram dedit, praesectus est

scholae Megarovi oppidi, tribus autem annis peractis transiit Bitoliam, caput Macedoniae superioris, ubi quattuor annos docuit. Postremo gymnasii magister vocatus est Thessalonicam. Anno DCCCLXIX Lipsiam transmigravit, ut in litterarum universitate seientiam suam exeoleret. Audivit autem

Ritsehelium Curtium, Langium, FritZschium, Ge0rg. Oigitum, Drobi sellium, quibus viris honoratissimis gratias agit et habet.