Addimenta ad fragmenta historicum Graecorum [microform]

1쪽

Nationat Enoowmont orans Humanitiss

3쪽

AUTHOR Hetig AemiliuS. TITI E Additamenta ad

fragmenta historicum

Graecorum.

ΡLACE Argentorati

5쪽

MERE

7쪽

VIRO SUMME REVERENDO

THEOLOGIAE DOCTORI E PROFESSORI P. O. CETT CETT.

GRATULATUR A

9쪽

Miraberis fortasse et iure mireris licet, Vir Venerabilis, quid mihi, homini prolanis literis addicto, causae Sse potuerit, ut hoc sanetolastoque die, te salutare auderem, tibi, more in hae nostra quidem urbe minus Sitato, munus academicum ante hae decem lustramliciter susceptum gratulaturus Excusati Vero audaciae talis est qualem to facile probaturum confido. uam enim areta inter se negessitudine aerarum et antiquarum literarum studia ontineantur, quis te melius exploratum et perspectum haberet, qui, quae tua est humanitas, pro Virili tua parte, semper illud esseeisti, ut vinculum quo utraeque iam inde a sacrorum reformatione coniunctae sunt, inlaetum illaesumque remaneret uantum igitur in me erat, et non plus esse molestissime sero, committere nolui, ut quae tua sunt in hac etiam re rara et praeclara merita obliVione silentiove praetorirentur. De ceteris autem tuis laudibus eo lubentiu nunc taceo, quo plures hodie et me longe praestantiores earum XSiStent praecones.

10쪽

Iam quae seqtiuntur ad tu sui ipta, δόσι θλθη τε Γλη τε, accipe, quaeso, indulgenti antimo at tuo indignari noli, si tam levidense munusculum parum tuo nomine dignum videbitur. Suis enim ipse quam iniquissima lueu ultima tempora liturarum studiis fuerint, non ignoras nobis undi lite ingruenti armorum strepitu circumdatis horrendaeque stragis, heu, immeritis spectatoribus, vix satis Otii, nedum neceSSMriam ad illa animi lauritatum suliorsuisso. uid, quod et alia eaque gravissima iactura nos non intinianes 3sso Ohii temporum infelicitas. Qui enim egregiis litorariis subsidiis nuper instruulissimi florebamus, nunc ad turpem paene gestatem redacti lugenius Vorumenimvsero hoc die, quem austum et elicem tilii tuisque Omnes optant, avendum est linguis, praesertim eum iam selior quiΡdam spes nobis asIulserit, brevi Ortasse experturis quam vere, illud a poeta dictum θ ρωσας καὶ

Tu vero, vir venerabilis, qui non estoris solum annos iam ingressus es, sed cui eumdem animi vigorein idom acumen ingenii, eamdem oris facundiam, dona denique corporis robur, quibus ille senex florobat, servar eontigit, diu nolii remanea huicque nostrae urbi, quae te suum iamdudum agno, it decus SSe ei RS, milii autem, quomodo adhuc, OSiliae fave.