Anonymi Introductio anatomica gr. et lat. item Hypatus De partibus corporis, gr. et lat

발행: 1744년

분량: 213페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

201쪽

ADDENDA.

jacere in utra- rum mihi visum fuit loque parte. Sensus est: quendi genus. Putabam constante natura lege in primum Sed con- animalibus plenem haben- sequentia refellunt. Optibus hepar ab una par- Ponit magnis principiis, re, silenem ab opposta jω cordi & cerebro.cere. Impicienti hoc pa- P. 48. II. II. 'Επὶ Frere. In sequentibus ad J Stat. Theb. duplex ως mente debet XI. SJa. repeti Ib. II. Διὶ τ mria M. J - Qua male iam plumis Auctor unus est ex il- imus tegit . inguinalis qui ramum spleni- iborax.

que a splene ad hepar λα, . J Si quid video, Canalem statuerunt & Auctor hoc voluit dice- Communi nomine Pom re, quod Atticus scri-ram appellarunt; cum pior extulisset ri ιν clino nos hodie venam porta- potius . i. J Tum appellemus trun- βαλανω. Ot simile illi , Cum a concursu lienaris cujus nomen gerit, sic.& mesaraicae venarum glandi. Sed an Graeca factum usque ad hepar si phrasis, merito du- pertingentem. Potest bitatur. ergo satis excusari & cX- P. 3O. I I. 'Auplicari. stc. J Id si foret vix pe-Ρ. 38. 6. 'Σ-ισῶ. J si re- dum proferre liceret, flum est debet esse .co. quin puella aut mulier, colligaι , quasi a- Cula Occurreret, rogi- sibi vagantem ad se do- . tans , demonstrEns. Ti

202쪽

Aristoph. LV.

ram. Vidi enim mox Nostro Hae idem esse' quod sinus, recessus, ca-

Neque animus est neque

vacat examinare num& τύπω , item κυ-

unde αυ,εΜα ab eadem prima notione cavitatis & conjunctae

convexitatis, Veniant. P. J6. I. , Leg. 'A-

Haec verba sunt ex politissimis Graeciae phrasibus. Sed Laurembergius non intellexit, ct malo vertit. Debuerat sensum hunc dare: Isaflenus dicta crerum ordo J nos ducumi ad thoracem. Quod si ergo apud Aristotelem non exstant: id quod nescio, Cum ad manus ille non sit:)invictum exhibent pro innocentia Lauremberis gii testimonium & argumentum, eumque ab omni crimine imposturae absolvunt. Qui enim posset aliquis elegantem aliquam phrasin emngere aut usurpare, a cujus mente toto coelo abis errat. Caeterum multa

est in hoc libro barbaries, scabritudo, infantia; & vix pagina aut caput in quo Latinum hominem non subolfacias. Agedum proferamus pauca de multis , quae a linguae Graecae genio abhorrent. Οb-1ervavi saepius eos, qui hodie Graece scribunt, adjectivum nomini substantivo sine articulo re petito postponere. Sic in editione Bruns igensi Theophrasti Characterum legi v

Sic Plane Noster , &

que. V. C. p. 46. των ρω

σων p. 76. Falibi σαμα Scilicet dic, tur, partes principaler , spiritus vitalis , animalia

τερο. Noverat Auctor εο contrahi in M. Dcdit

ergo nobis iure suo, sed

203쪽

ADDENDA.

scilicet. Novorat ἄΜηλω singulare non habere : dedit ergo το

mque bene dictum ac Latine: ab invicem unctisque pars separata est. Fuit quoque diligens & sollicitus Grammaticus. Ut genera distingueret ναύ- ων dedit p. 36. II. Curavit quoque pomoeria Graeciae, quantum in se foret, proferri. Hince.1τ-ων legas p. I . scilicet ut a τιμη , τιμ- , sic ab e-τνεη . forinmatur, aut, si malis,e πνεε 1. Auxit quoque vocum & verborum munia novis dignitatibus. Τροφεῖ, quod nutrimentum es educationem nomiat , imposterum illo

auctore , nutritionem , functionem animalem

notabit. p. 22. αρος πτο

, id est . σελικὴ , quod hucusque salicem & ursam majorem notabat, Nostro P.

bitum , anfractum. Hoc moneo ne quis interpres, ut Petrebus ad Polemonem, & Charterius ad Palladium confinot. P. ISI. 136.) sic ad nostrum accedat &Vertat. Aurium urba majores habent pellem hic. Quid si lateret hic barbarus Anatomicus, qui ex Helix fecit helica, helicae ; ut boni illi fece. runt ex pbalanx, phalanga, phalanga. Hemquam misere Graeculi

Grammaticastri Anatomicorum tyrannorum in

se impotentiam & saevitiam gemunt i Nihil jam dicam de Anatomia ibi

loci. Ego certe quid helicibus auris cum membrana i mpani commune sit, ignoro. Pergamus.Calluit quoque t ricam dialectum. Nam

p. 96. I S. σκόρεν exstat,

pro οπόριν. Novit etiam in concursu vocalium duarum vocum prioris ultimam posse abjici. Et illud ausus est in παντ' ιχ , pro στανοι εχ . Νο- verat Infinitivum cum nominativo interdum

jungi. Sumsit ergo sibi

ut diceret. p. 62. IC.

pro τες μασης. NDU - rat scriptores hypallage interdum eaque duca

204쪽

ADDENDA.

ciore uti, ut praesertim illi quorum Scripta rOsos ungues sapiunt, V. g. Aristides, Libanius,

alii. Quid Noster p.

Ab alio exigerem μικεν Sed jugabo Nostrum cum lo. rario Aristophanis in Thesmoph. & par erit'

bene compositum. Fieri enim nequit quin cives sint. Noverat elegans illud ἀωμισοῦν. Ergo& stibi permisit separare

8. Alius saltim dixisset

άτινοσοῦν. n autem notare noverat. Recte ergo dici credebat ut δὲ, Non autem. Alius dixis

rit & habuerit in deliciis

non exputo. Adeo li-hcraliter illam effundit, ut abesse saepe illam malim. ut p. 42. 4. Saepe ει exponit spectandum, at rius sororem δε OC- Cultat, ut P. 32. 6. Egregie me delusit p. II6.8. & reliquit amplum quid hiantem. Oinnia quidem animadia palpebras habent, ait, ut incidentia noxia eaec Gant.. Circumspiciebam ubi esset homo vero habet pa ψε-hras proe cateris animalibus ad hunc vel illum usum. T. Locat illam quoque particulam nove. Cum hactenus omnes dixerant Noster pag. 88. ημτῆ εἰνόδ . Plura inveniet Sarbara, soloeca, mira , inaudita, incognita , luxata, manca , in Nostro , qui attentius & tardiore gressu, quam ego, illum emetiatur. Suis quoque locis adhuc nonnulla hujus farinae excutiam. Teque tamen litem meisam facio de auctore.

Fieri potest ut a Laurembergio, a Morsio , a nescio quo ipsi obtrusa sint, de quibus ne somniavit. Redeo adpensum meum. P. GO. pen. 'H αὐτομάτη

inserenda u particula , neglecta ob praecedentem literam. P. 62. Pen. Vix putem Aristotelis esse hanc loquen

205쪽

ADDENDA.

Cl. Editor p. II. & amplius exposuit Celeb. Jo. Alberti in Addend. ad Gloss. G. N. T. ubi felicissimam ct certissimam corrupto Pauli loco medicinam affert. Quod didiceram a Magno Viro, multis in lectione mea exemplis stabilitum deprehendi , 'quae alibi magis Oportune depromam. Ib. I 8.

P. 82. Nihil equidem con stitueram in notas Cl. &Doctissimi Editoris nintare ; sive subscribam eis jus sentcntiae & approbem ejus emendationes:

approbo autem plurimas sive in alia discedam ; ut sit' interdum: scio autem judicium

hominis meae mortis secundum sit an adversum non multum interesse, ct in neutram partem momentum afferre : temperare tamen mihi non possum quin Verbo exponam, quum Platonis mellitissima quaedam ventilatur , quid de ea Censeam. Legendum ego puto οἷον αα. ' ταλαα Vel J μα- velut pupulam cereum ' mollem. vel etiam

vero jam Notas attigi, moneo simul obiter in loco Aristaeneti correcto

l tus Varie , nec dissicii opera potest restitui.

συμςαύνειν , est , si , ut accidat. Apparet quidem

tautologia. Probum tamen statuo. P. m. Pen. Εὐρυτειχα &Subinteli. ζῶα. P. 92. II. Vix puto Nostrum tam Variare in brevissimo spatio, ut nunc υώιθ sic. δασυνης o dicat, nunc

endum esse. Ρ. I . F.

206쪽

ADDENDA.J Sic ergo pia

mater robustior erit &durior pleura , peritonaeo, fascia lata, &c. Et quaenam est altera cordis tunica 2 Ego cedite nonnisi unicam hactenus novi, pericardium. Pleura enim pulmones investiens, mediastinum vulgo, sed imaginarium, ad cor non pertinet. Legendum sine dubio esto αλ .. κ. in singulari, id est dura mater, est perstardium. Ib. 13. Πρὸς δὲ Φὸ &c. JIneptum ratiocinium. Gam quis non novit c nales parvos sed tanto numerosiores, ad canales paucos sed tanto majores in ratione aequalitatis esse. Sed multa Nostri, id est antiquorum, anatomica & omnia fere physiologica vero

rum ti quis ea explodere & confutare Vellet, quantum ille laboris in tantillo inveniret , ain

cus salebrosus. Quo 1um enim ille dativus

nemo sanus retulerit. Dein quae balbuties, ines

tet scire accidere. Jurares nostrum huc data opera, intrusisse, ut ostenderet se non ignorare quod idem sit m. vel ειδεν . Sensum quidem video, qui talis est: Λω

Quidquid si , si vel

omnia salva maneant &intacta c& maneant per me licet) tamen nullo modo tolera-

rari potest, sed legi de- . bet G. Quid

si pro λαζῶν leg. -ν. Sic certe statuo. P. III. Ante ουδὲ ναρκη Videtur Vox ἄλγ γ e. c. aut similis excidisse. P. I 25. 3. T-- ρ υλάαλ . INunc non Vacat excutere hunc locum , di gnum licet qui bene intelligatur. Cons. interim

Ib. 6. Γ-e. J L. δὲ. Saepius haec confunduntur. item δὲ & δη apud Nostrum p. 82. s. p. 34. 3. st alibi.

207쪽

pla transpositionum prostant in auctoribus copiosa. unum vel alterum Iubet hicexhibere in specimen. Sic in Musaei poemate de Amor. Her. Leandr.circa Versum 2IO. talis error loci, ut cum medicis loquar , irrepsit sensum & constructionem turbans. Totum locum, ut una serie legendus est, sine ulteriore mora apponam.

Majoris autem prae hoc momenti, quod nunc afferam. Aureolus est libellus , sed, quod dolendum, & foedis erroribus , & vastis lacunis horridus atque turpis, Theophrasti characteres puta. In eo magni viri , & maximus praecipue Calaubonus, strenue desudarunt, sed empurgare & restituere

omnia non Valuerunt. Uni scilicet omnia deprehendere & scire datum non est. Non observarunt ergo duobus in locis magnas particulas ex uno capite in alterum fuisse trajectas &characteres Confusos. Omnia ista Verba cap. XI. de impuritate : Κοι

nullo interjecto spatio jungenda sunt ultimis verbis cap. praecedentis x. de fordida parsimonia.

ινα μῆ ρωπήν. - Εcontrario ultima verba C. XX. pertinent ad fi

Scribendum adhuc innne τ ἐπὶ si ποτηe is, pincernam , pocillatorem. Inspiciant & judicent istos locos omnes boni. Si auctorum vel auto grapha vel antiquos cOdices haberemus, forte

208쪽

ADDENDA.

originem erroris detegere possemus. Alia alias

Ad Hypatum cum probari videt in notis P. III. quod i&υ interdum confundantur , temperare mihi non possum, quin saltem unum , sed illustrem & dignum cura, licet hactenus neglectum, locum adferam. Postulant id a me manes divini hominis , quem Musae suis ipsae manibus formarunt. Herodotus est apud quem lib. VIII. c. 9ο. oraculum hoc legitur:

iam cpe ἐξουσι.& vertitur. Gliades multo trepida-hunt remige matrei.

Relinquamus scribis &interpreti suas nugas, legamusque Coliam

des matres remis edulia sua coquent, remis scit. Persicarum navium ejectarum in littus Atticum. Emendandi hujus loci ordo ad me non pervenisset, nisi Mediceus Apollo, in minutis cete. roquin sat vocalis , hic tacuisset. P. II . In omnibus locis ubi pro planta pedis occurrit, scribendum esse pronuncio.

Haec deproperabam, fodite plura daturus, si otium majus fuisset; sorte auctora, si Aristotelem abuissem. Fieri enim potuit facillime , cs ctumque Vereor) ut, quando Xanthiam petii, Bacchum ceciderim; id est, ea reprehenderim , quasi Anonymi essent , quae Aristotelis auctoritate se tuebum

tur.

209쪽

ADDENDA CORRIGENDA.

PRg- Iz. c. V. σῶόν ἔς Vertit L urembergius obesum per cartinem aut opimum. malim in carne vel inter carnem. Patet autem clare Hluidhac locutione intelligat Aristoteles, ex lib. VII. H. A. c. I 7. ubi sic di

lege ut apud Aristote

p. 24. c. VIII. Παν,

Haec postea animadvorti exitare apud Aristotclem lib. III. de P.

A. C. II. r. 26. C. TU. Αἱ δὲ Φλιζες.

In notis ad h. l. suspicor Philosophum vasa Rermatica describere. Plurimum autem DEgo iii hoc caput mihi exhibuisse lubens fateor. consulueram idcirco Virum harum literarum periti munium D. W. Trit-Ierum, qui pro innata ac solemni ipsi humanitatu sic mihi respondit. En verba Hus : Venis nune ad bina illa Auctorisivi Iρca, in quorum explicatione aquam Ubi ha rere ingenue fateris. Primus eorum occurrit cap. ' XV. Ustiorumqu8 spermat

corum descriptionem, etsi nonnibit ob bcuram , continere Thi viidetur: neque ego hic multum repugnι vero : A mrape verba iti

tireteribus intelligi debere , palam liquet, nec a Te spero, negabitur. cons. placet , qlue dixi in Specim. Hippocr. pag. 23.

Notandum Aristotelem .

hic ureterem vocare mrethram. Damnat hoc Rufus Ephes. lib. I. Dag.

κύσιν ρει. Sed hac significatione etiam hanc vocem usurpavit Hippocrates , ut in Oecon. notat Foesius in Coac.

210쪽

ADDENDA EP CORRIGENDA.

πων προς τ

P. 3O. in not. Scaliger i eirco scribit simἰ. adde. Aliter τὸ υπὶe & duplici quidem ratione explicare nititurLindeniusMed.

Physiol. cap. V. Art. I. p. 62. quem vide. P. 32. Leg. Ibid. c. XvII. Δια δὲ νωλίωὸς. Ex Aristotele in

notis δὲ F-reponere volui, sed praestat nihil mutare , uti etiam censet Cel. Dil-lerus, qui in literis ad me datis, docte quaedam ad h. l. notat, quae tibi invidere nolo. ter nunc locus , qui Tibi parum liquidus videtur ,

exsat cap. XVII. extremo,

his quidem verbis: ψ δὲ

quibus tamen verbis pauca , quae me ostiendant aut morentur , deprebendo ,

quod pace Tua dis Ium sit.

Namum enim splenicum a Henaportae oriri θ' transversint ad Lienem ipsum propagari , Tibi

ignotum esse nequit: porro Venam portae cum Mena Cava , quam hic M. ster eum Hippocrate

Galam appellat μεγάλα, connexam esse per varias mutilasque anastomo-ses, S per tubum quendam venosum Bauhinianum a suo inventore quondam dictum , pariter notissmum eis, de quo obiter

quoque nonnihil dixi in modo citato Specimine Hippocr. pag. I 8. & I9. Haec etsi egregia & recte a Viro erudito dicantur, tamen mihi locum adhuc suspectum esse meque caligare fateri debeo. Nullus tamen dubito , quin auctor noster sic scripserit. Non admodum eis nim & in omnibus aeque peritus Anatomes videtur fuisse. Cap.XL X. P. IO S. Οἱδι η οἱ . ἀδκαρδία . Erud. Reiske in notis su is corrigit ιλ

debuisset dicere auctor, si veritati litare voluisset aut eam subolfecisset.

Verum exinde evincitur eum aliquando Caecutire in Anatome &absque judicio Aristotelem descripsisse, apud

SEARCH

MENU NAVIGATION