장음표시 사용
171쪽
M. aliter Ammonius, suidas & Tgetetes loc. Cit. Schol. Apollonii Rh. ad Argon. lib. I. e. I3S3. F μασαων Vanam autem esse banc Grammaticorum distinctionem, eamque a Scriptoribus non obtervari, plurimis exemplis probare possem , nisi hoc Oc- rupasset facere Erud. I. F. Rettsius ad Lucianum Tom. III. p. 3Ι2. . Sic edidit Cel. Le Moyne, du Camge in Gloss. ιπι πιι v. ac sic procul dubio legendum. Nihil auteni frequentius , quam quod α &κ a librariis, haud dubie a prava pronunciatione, emutentur. Actuarius b. I. de affect. spir. Α-
satis sciam, quam facile librarii vocales inter se summulare soleant. Abunde hoe didici nuper cum vir Celeb. Jae. Philiph. D'orville pro singulari sua humanitate ac studio, quo literis elegantiores juvare
172쪽
Is I- gatur Sc corrodatur, in scemina vero quod sugatur & ab ore infantis teratur &: mandatur. Pars frontis superior , rugis crispata & sulcata.
Imus venter, sive hypogaster. Spina dorsi & sponclillorum concatenata series inter renes. Lumbi pars quae cingitur, non tantum costa
cupit, Glossas Iairicas in- editas, de quibus vide quae notat in Praef. ad Glossarium in N. F. Cele-herrimus Albertio mecum
lare , percolare. Hinc quinque factum ut voces diversas confunderent. Εα-
pud Paulum AEginet. lib. III. C. F4. cui integrum hoc caput surripuit No-
λ κ. r. x. duae Glossae in unam coaluerunt. Eroti nus da , confer. FOe-
173쪽
conL Hesychius & Pol-Iux lib. II. C. 4. Segm. I 83 Hoc sensu occurrit apud Homerum Iliad. B. Ψ. 477.
haec pars dicitur Vide quae notamus ad Α-nonSmum pag. 3O. I. Rufus Eph. lib.
ρ cons Suidas. Phrynichus autem P. Vet. prolcribit has voces. ceterum pro ἐπικύψWri τοῖς νιφρειι du Cange edidit vita 2. Ἀ-mα. Theophilus de Corp. Hum. Fabrica lib. I. C. F. p. 886. ed. Fa
κια. Cons. du Cange. I. Γλου Malim γλουτώ. sic enim dicebant recentiores. vid. du Cange Glossi & pro ἐπικύρμα malim ' ἐπικοί - iit dixerat
174쪽
I, 3 sed Latus. Psope vel Ρsceae, musculi & carnes renibus adjacentes, quae dicuntur & apacia. Ilia, seu cavitas inter costas & semur. Clunes & carnes orbiculares, natibus adhaerentes.
Colum & os sacrum, spatium quod eX stat inter clunes & Os genti. Gomphi seu nexus stib iliis, ubi sit insertio &compaginatio. Veretrum seu pars seminalis.
vocat noster Os femoris. Pollux lib. II. C. IV. S gm. I93. notat κῶλον, dici partem pedis, quae Constat ex femore & tibia. τὸ-iae μη-
μα. pro κωλυμα, quod haud dubie, vitiosum, leg. Cum Doct. Jungermanno κώλη
mam vocem habent Pha-vorinus & Hesychius , quamvis & illa sui pecta sit Sopingio.Moschopulus προ
F. Ita vocari vi- dctur falcia lata, quae sub integumentis communibus musculos femoris ambit, de qua vide quae Anatomicorum facile princeps Albinus in Ilist. Muscul. lib. III. c. I38. p. SIT. docte ac eleganter, ut solet, disserit. Fasciam vero hanc intelligi patet ex tabula Anatomica I. quam ex Cod. MS. descriptam, ad calcem libri exhibeo
tro accipit noster, alias V prae-
175쪽
Plerumque autem sic vocatur praeputium Pollux
quam mihi placet, neque tamen quicquam mutari
2. Tελ r. AElianus Hist. Animal. lib. XIV. c. a. oli ἀ
176쪽
Balanus, extremitas Veretri. Ρraeputium, epiderma seu pellis balanum involvens & occultans. Sphura seu sura, a genu ad talas . Tibia, pars anterior malleoli. Anticnemium, pars superior tibiae quae &Anisse dicitur. ia..Ρoples, pars posterior genu.Ρlanta, pars inserior pedis. Tarsus, pars superior. Braclita, extenduntur ab humeris ad cub,
Gibber, seu exterius protuberans & acuta pars cubiti. Ulna, dicitur cava pars cubiti. Cubitus extenditur a curvatura Se flexu bracliti ad carpum usque.
Literas has saepius permu- 3. leg. V 2
177쪽
lo , legendum autem τὸ σωυ-αμφότερον. utrumque Carpus & Meiacarpus, Tarius dicitur. Verum interpres , locum, quem restituere nequivit, vertit, ut Potuit. Similiter lepide vertit Chartorius locum Palladii de Febribus. c.
των. Vertit Charterius paLpebrae similes sacri canti
lenus lib. I. de Dister. Febr. P. 327. ed. Basil. habet Gli Ex Galeno autem Palladium sapere recte observavit Barchusen de ortu & progr. Med. Dissert. XVII. X. p. m. sed Doct. le M ne id praecipue fraudi videtur fuisse, quod terminatio vocis vel penitus omissa, vel per abbrevia-
178쪽
Carpus seu palma ab extremitate cubiti ad magni digiti divisionem. Meiacarpium incipit a divisione digiti magi mi & desinit in extremitate digitorum. Sunt vero sibi invicem inserta Sc insita cadipus, metacarpium & Tarsiis. Anus , Podex, Cotyla, vola est palmae &
tionem fuerit scripta, quae ει ριὸ τοῖς Vel res procul dubio etiam ει μη .cους τοῖς πιο ις obscurum ac mutilum red--π-lego didit locum Theophylaeti αιυς τῶῖς κώ ιε--Simocat. Quaest. Physic. τ κύρον. Totum a Quaest. Iv. P. G. T tem locum sic verto. M aφαμεν, μοδι νάρκη rinos ψebat piscviores, si τω ἀλῶ τὼ κῶρε φ ndo torpedo nassa eapta stoli π At manusUci statimae fu- vertit Κimedon ius. nibus nasiam attraberent. Marinos qunt. piscatores, 3. Πρώnia. Suidas
δε quando torpedo reti capita . st , manus inci, ni sam 4. Moschopulustim rete devinciant a pertia ista x3 . p. 62. κοτὐλη,.το . legit autem , πω χειρο