Anonymi Introductio anatomica gr. et lat. item Hypatus De partibus corporis, gr. et lat

51쪽

aci INTRODUCTIO

I. Δεκῖκοῦν. Aristot. ML circo scribit . Profectu κεν νς τουτου sperat, i intelligis dia - a. 'Eσὲ ε η. lib. I. H. psra a , monstrum alit A. c. I T. haec Iectio; cum vero Co-3. 'Eσι σε ἡ κύσις. lib. III. dices eam semare videam, H. A. C. II. λι οι & nostrum quoque, addu- 4. Οὐ μουν. paulo aliter Cor omnino, ut credam, haec Philosophus loci cit. locum esse sanum, sed p b-λe v. IA-με. lib. riam a Viris Doctis intelά . A. c. I 7. Absit ut Cre- lectum. Plura autem hae damus Philosophum sum- vox significat; de nusmo- Irium, in cujus seriptis τα-- di vero verbis recte m αλ. et . net Cyrillus de Trinit. C. cet, ignorasse situm lie- NXI. p. 9I. πω

52쪽

ANATOMICA. 3I

cessario major quoque excrementi humidi pro

ventus. Necessarium proinde etiam excrementi hujus receptaculum. Hinc est quod quaecumque pulmones habent, eadem quoque vesicam. Habet profecto hominis velica amplitudinem, ratione caeterorum, insignem. Substantia ejus membranofa est: sed tamen de alio membran rum genere:quippe quae distendi potest.Discisis vesica nunquam consblidatur, nisi sorte ad bmum exordium suae cervicis, aut certe rariisse me. Non solum humor, sed & sicca quaedam e crementa huc mittuntur; quae materia fiunt

calculorum4C A p v Υ XUII. S.Iib septo transversb in sinistro latere, lienis naturalis sedes est. Hic connectitur inseri ri

ι F ι, ,- ar ae dire t mἰς non erit aliquid mutare. n. etiam dicebatur haec μν ε' πελλη ἡ e- ἡ ἰριω-- pars , de qua voce vide μαι quae ad Hypatum notae. μισοφω--ν. Ρer mus. Neque tamen velim

vero, minime. im quisquam sibi persuadeat, telligo septum transver- malle me locis male affosum, sed locum illum, qui ctis , violenta & incomcingulo circumdatur, prae- cinna potius explicatione cincturam . sic Aristoteles opitulari, quam Uirorum lib. I. H. A. e. II. 9 nin Doctorum conjecturas asster C. 2. τῶν mittere. Ipse hoc ubique 8 ; ἐσφοι. Amue non probo et Aristaenetus

53쪽

3 INTRODUCTIO

tem interpungenda haec verba. Sed praeterea Mexplicare satagunt V. D. vereor sanere frustra. suspicor enim Pro .cκτη in legendum α-

antea quoque dixerat; ρ

Graeci intestinum colon VRufus Ephes. lib. I. p.

mae. Cons. Oribasius Anat. p. IO2. Caeterum Theodorum reprehendit Scalibger, quod lienem solum alvo connecti putaverit A. ristotelcm dicere, Cui tamen noster favet, vide raeterea de hac re Orbasi Anat. p. Im. 2. Ω ση ἁνα--α. lib. III. de P. A. c. 7. η'Omittituri. 3. Δι. R. lib. I. H. A. E. II se autem ibi

legitur. Διαρύ-δώ-

54쪽

l st

, is L

i ventri 'non prbcul ab omento. Hominis liensigura angilita est & oblonga: haut dissimilis stillio. tamquam necessaria quodammodo videri possit splenis natura, non tamen aeque est omnibus animalibus. Ρlurima enim eo cirent :aut certe exiguum habent ac rigidum. Jecur &splen mutuis operis juvant coctionem alimemti: videnturque ambo ancipitis esse naturae. Nam Sequasi simplex uterque , & pro simplici duo simili praedita natura utrinque videntur. Causa est,quod in iis, quibus necessario concessus lien, lien sit quasi jecur adulterinum; quocirca lienem vena quaedam transit de vena magna, quam portam vocant: Lx qua vena haec pergit in lienem.

apud nostrum pro ααλ ος leue praeter hoc vero nihil muto. Cum autem de splene ageret autor, Iibrarii putantes he- Iati hic locum non esse, lenem substituerunt, in quo errore detegendo. DO-bis egregie profuit Comparatio Aristotelis cum nostro. Et hac ratione ema-,C culemus Aristotelem libr. de Physiogn. c. a. de signis iracundi. ΘυμώδM. oe-

τε σῶμα , τω

sic Polemo de Physiogn. p. m. 9 I. Idem lociscit. de signis somnolenti

ultimam hanc vocem omisit interpres. lego i&πνωδ' ς autore Polemone loc. cit. v ea -

L ita

55쪽

al INTRODUCTIO

ita namque recte legitur apud Aristotelem loc. Cir.

Cujusmodi rara perversi situs exempla, seu portenta. obserVarunt Gemma, spererius, Guido Palinus, Riolanus & Thom. Barintholinus , quem vide ia Λ-natom. Resom. lib. I. Cui . ct in Hist. Anat. Cent. ri. Ilist. 29 p. 22o. item

Aristotelea loc. cic. o

56쪽

Sub diaphragmate positum est jecur, dextro

latere, inestque omnibus fangliineis. Alti' quando dissecta quadrupede, lien dextro, jecur sinistro latere contineri visa sunt: sed haec putanda praeter naturae ordinem evenisse.Rotundum est humanum jecur, ac simile bubulo. Cor& jecur omnibus animalibus necessaria sunt, janguine praeditis: A lterum ob somitem caloris nativi: alterum cibi concoquendi gratia, Nec male aliquis existimaverit jecur primam ossic nam sanguinis. Habet enim in se sanguinis r. ceptaculum: venarumque omnium ex jecore origo. Porro jecur plurimum confert, tum ad

elegantiuS.. 8. ψιλῶ s. lib. III. de P. A. C. 4. Quanquam contrarium plane statuat Arbstoteles, inde tamen hoc hausit, sive potius deto sit, noster. 9. 'ν r. ne . . Celeb. Trit- Ierus Comment. in Hi pocr. de Anatome p. 22. nosti um putat dixisse pro λχ . Vereor auistem, ne ingeniosum ma- hoc sit, quam Verum ἔ-hiais enim pro quovis receptaculo usurpant Aristoteles, Galenus & alii. Sic Aristotelea loc. cit. de Corde: αὐτη si λὶν- :-ν. ἔ-, η ἀδοκη

Πer non agnoscit & commode exsulare postst.

58쪽

temperiem, tum ad sanitatem corporis. In fanguine enim praecipue finis horum litus est. Jecur vero inter viscera omnia plurimo sangui ne abundat: Estque venarum principium.

Etenim adnatae sunt jocinori duae insignes

. Venae, quarum altera vena portae dicitur altera, Vena caVa: per quas uberrimus sanguis in corpus derivatur,tanquam per canaleS quodidam. In venis enim omnis sanguis contineturi quamvis etiam arteriae nonnihil ejus habeant. Ab his in universum corpus venae distribullintur. Caeterum quod per universum corpus Vende disseminentur, cauta est, quod sanguis totius corporis materiem quaedam sit: od inexsanguibus, alius quispiam humor sanguini respondens. Cum igitur partes Pleraeque omnes concretae sint ex sanguine,optima certe ratione vinnarum radices nulli non corporis parti implaim tantur. Oportet enim omnibus iti singulis iam guinem adesse. Denique e venis majoribus mi nores, minoreSqtie porro Oriuntur.

Hippocraps libros inlu- alio sensu hoc ibi dicatur.

stratos brevi haberemus 4. ταύτων. Arist. et δεων. a. 'M L. Arist. lib. III. 3. T. H' ωs. lib. m. de Η. A . c. 2. inde noster P. A. α F. t haec hausit, quanquam . ' Κ

59쪽

ag INTRODUCTIO

. TU κι n. lib. I. H. 4. Κοιοι τε Vera A. c. II. tit Laurembergius alis q-2. Φασὶ y Dωι. hb IV. de vis membro, Gaza, odia qua- P. A. c. 2. . deest autem vis corporis parte, malim Bιοι apud Arist. qua in rei uo corpore g et Ποιῆ. Aristot. gratur. Haud raro autem

nostri lectionem praefero. αα. significat Ero

60쪽

ANATOMICA. MC A p U T XX. Vesculam selleam jocinori adhaerentem

quaedam animalia habent, quaedam non habent. Sunt qui dicunt ideo set adesse, ut an mae particulam jecori insitam mordendo excutet , & exhilaret laxando. Sed parum illi adposte dicunt. Verosimile enim est, quemadmω dum bilis alio quovis membro genita, eXcrementum solummodo est , aut liquamenium: sic quoque fel jecori adhaerens excrementum esse, nec primo in ullius rei gratiam.Quae igitur jec ris constitutionem falubrem habent , quorum. que sanguis jecore contentus dulcior est: in his nulla prope i ur bilis reperitur. At quae famguine manus puro consistunt, ea excrementum felleum secernunti Contrariatur enim alimento excrementum, & amarum dulci. Dulcis vero

est sanguis sanus. Constat itaque, quod nullius proprie finis gratia fel vesicula conclusum hepati adsit , sed solummodo sit excrementum.