장음표시 사용
31쪽
a. 'H s. lib. II. de P. A. A. c. 18.4. A et
32쪽
quia exsiccatur paullatim. Et sane senectus ipsa, quod & nomen innuit) terreae conditionis est , quippe destituta calore: calore vero imminuto , etiam humor defluit. . CAp UT U.
Ρ nguedo inter cutim & carnem nascitur
ex puriori sanguine. Sanguinis en1m concoctio per se est adeps ac pinguedo. Estque excrementum ratione propriae substantiae non m- salubre. Quam ob causam praepinguia omnia
sanguinem quidem laudabilem,at paucum, habent. Et quo plus pinguedinis, eo minus fanguinis. Exsangue enim est, quidquid pinguo est: siquidem sanguis in pinguedinem facessit.
Praeterea obesi insincundiores esse videntur, quam minus pingues, seu sceminae sint seu viri. Cujus rei ratio, quod, non secus ac semen, sic quoque pinguedo excrementum est laudabile ,& languis concoctus. Itaque ratione optima eVenit, ut cum materia supervacua in pin- guedinem absumpta est, semen deficiat. Venter semper pinguedine obsitus est, nisi morbo laboret: quoniam ex vicino potitus est cibo. Ρin-
33쪽
donati sumus in peculiari Dissertatione de pinguedine, ceu succo nutritio Iuper. Iris, Halae I7I8. publica a & defensa. Trulerus. . Διο lib. I .s: 2. TA 3. lib. III. de P.
4. Hoc & tria sequem 'tia caseita, nondum in scri
34쪽
Pinguedo vero , abselute loquendo non est res propria naturae, sed adventitium qiiidd un &Daut multum necessaria. Unde & praepinguia subito senescunt: quippe quibus paucus sanguis est, absumpta scilicet copia ad pinguedinem. Qtlae vero parum sanguinis habent, ea jam inde procliviora sunt ad interitum. Est enim intcritus sanguinis quidam desectus.Quodque parum est, id tum a frigore quovis obvio, tum a calore, assci facile potest. Inter illa quae ventriculis aut venis sunt amplioribus, nullum est obesum per carnem aut opimum: sed vel omnia, vel major saltem eorum pars, quae ita pinguescunt, occubias habere Venas ,& parvum ventriculum deprehenduntur. Caeterum omne pingue, cal, dum est. Calor enim concoquit C A P V Υ - VI
Panniculus carnosus pinguedini subjectus,
rantur, qui omnes in tendinem dessinunt persecte rotundum. Compositi sunt ex fibris, came , Venis, arteriis, nervis, propriaque
35쪽
. s. 'Erὶ a s. integrum hocce caput legitur a-
36쪽
membrana. Sunt vero Musculi instrumenta spontanei motus.'
valis alimentariis. Hac membrana via 1cera omnia continentur, quibus tegumento OpuS erat, quo servarentur illaesa, eoque leviori. Hujus indolis est membrana, utpote & densa satis, ut possit cohibere; & carne vacans, ut nec attrahat vaporem, nec contineat: & denique tenuis, ut levis sit, nec praegravet magno pondere. CAPUT IX. Partium contentarum imo Ventre, aliae ad nutricatum faciunt,aliae ad generationem. Nutricatui serviunt Omentum, intestina, L dies, Pancreas, Renes, Ureteres, Vesica urinaria, Splen, Jecur, Venae, Vesicula bilis, Veru
CApuae Tomentum nihil aliud quam membrana est, sevola in iis, quae sevum habent: quae adiu
37쪽
vel irrisomon Pollux recte conjectasse junger-
38쪽
pem , adipola. Omentum inest cunctis animalibus praeditis sanguine Continetque quidquid in ventre reliquum est, ipsaque adeo intestina. Abuti eo solet natura ad meliorem alimenti coctionem: scilicet ut & facilius & citius cibus
percoquatur. Calor enim coquendi vim habet. Ρingue autem calidum est. Omentum Vero pingue est. Hanc ob causam de medio fere ventriculo suspensum est, cujus partem reliquam jecur accumbens fovet. C A P U ae I.
In quem finem intestina acceperit animal
qu*dlibet, nemini non notum est. Recipere enim cibum ingestum & ejicere evapor tum, necessum erat: neque fas eodem loco contineri iam cibum nondum coetum, quam eX-
nitannum pro αυτοῦ apud Pollucem legend. esth Hia poli quoque ad dendum τὶ plura autem Pollux ex Rufo in suum O. noinast. transtulit, aliquando iisdem plane verbis:
apud Rufum lib. I. P. 3O. apud quem M Omittitur , quod ex Polluce forte re- vocandum, & pro mis le- gitur I. Δι' o. lib. III. de P.
39쪽
a. 'H. interpres ubi vertit. forte legit legendum vero . vel ἰ1. sic autem plerumque Vocatur duodenum. Vide quae ad Oribasii Anat. p. Ω4. in addend. notavit Cl. laundass. Theophilo lib. II. C. T. dicitur
3. H καλου ψη. lib. III. de P. A. C.' I4. 4. Της κοιλι- ανώ. lege . . S. Πρὸς τάτοις. Arist. lib. III. de P. A. c. I a. sic
autem ibi linuntur haec. Noster autem prava distinctione laborat, post .Rῶλι nimirum major distinctio ponenda, primum
numerat intestinum Cce- cum, deinde colon, tamdem rectum. o. 'χτι. apud Aristotelem I. . Mo, unde sic quoque apud nostrum legendum vela. σευ. Potuit autem facile ex assinitate pronunciatio. nis hic error Ortus esse, unde haud pauci dimanarunt. Hac ratione corruptus Ammonius V. βα
40쪽
erementa. Unum selum modo Intestinum est, cujus initium a ventriculo, & finis prope cibi exitum, partemque illam, quae podex appellatur. multiplex tamen , si substantiam spectes &usus varios, & figuram Hinc dividuntur intestina in exilia seu tenuia: & majuscula seu crag-st. Haec omnium est series. Duodenum, ubi exortus ventriculi ad Intestina: Iejunum,medium inter ventrem superiorem, in quo cibus crudus adhuc, Sc inseriorem, in quo supervacua eXcrementa: Ileum: Ρraeterea de intestino caecum quid ac praetumidum, quod Colon dicitur: Rea situm , psisse . δίκα
e pro legitur apud Rufum Ephesium lib. I. P.
δίχα leg. Redit mihi quoque in mentem locus Α-ristaeneti lib. II. epist. X.
ejus dixerim, hoc mihi non satisfacit, & ausim amrm re Aristaenetum scripsis
v. λ. Convitiis petit Stratoclem , inter quae tamen non puto esse referendum, quod medicus fuerit, quapropter pro Ἀπὸς lego ἔαπετὸς sic mox eum quoque vocat , quod miror pedispicacissim tim Gaulminum non animadvertisse. Phile de Animal.Prop.c.3S. V.36-τ. μ ἰὸ-tas, un
Merito Cl. Paum τό τις suspectum fuit, hariolor amtem autorem scripsisse λii, id est, leo. Autor de edi roribus Vlixis c. 2. p. m.