장음표시 사용
191쪽
per selle. reoord. Clementem undecimum nostrum similiter praedetessorem, non attenta remissione hujusmodi eontroversiae praecedent et Iacta ad nos
tram ejusdem eone illi Tridentiai congregationem, et altoram particularam speei aliter delegatam; subortis proinde variis casibus, et remissa illorum eidem nun olo causa, propterea in eadem Oongregatione oonoilii, nec in altera particulari priori loco, ut aupra delegata, discussa, neque proposita extite. riti Agnoscentes modo ipsi oratores. non laus sibi inferri praejudioiuae per coatinuationem jurisdictionis praedieti reverendissimi naneti in datriciantum eorum exemptionis praelietae, preces nobis humiliter porrexerunt, ut pro majori eorum tranquillitate controversiam hujusmodi ad nos avocare, et privilegia praedicta juxta sensu es ejusdem constitii Tridentiui, et litterarum apo stoliearum interpretari, ae declarare, at sie ab ulterioribus vexationibus, desuper usque modo passis eximere, liberare, et alias opportune prout juris luerit, apostolica auotoritate providere dignaremur. Nosque ut dissensiones, et jurgia inter eoclesiastieos, o aeui eeleritate dirimantur, et ad hoc, ut privilegia per rom nos pontifices eonoessa, contrario sensu non explieqntur, auo ditis prius per reverendissimum episeopum Himeriensem nostrum modernum
auditorem, de speciali nostro mandato, partibus praedictis, earumque proe ratoribus, et defensoribus, tam in voee, quam in scriptis, visisque, et consideratis omnibus, de jure videndis et Oonsiderandis, juxta illius sensum nobis relatum, et oum illius voto, privilegia praedicta et exemptionem respectiva declarare, litesque hujusmodi terminare, prout intra deerevimus. Literas itaque apostolieas Urbani papae IV lavore diotae congregationis Montis Virginis, et respeetivo Clementis VIII lavore praedieti reverendissimi nuncii, pri vilegia et saeuitates in eis, aliisque posterioribus litaris etiam Clementis XI concessas et expressas, dispositionem quoque praedieti oono. Tridentini, in enunciale eap. 4 et alia quaeeumque decreta in praemissis citata, et quomodolibet edita, et aeta desuper gesta, totumque, et integrum statum, et merita causae in eadem eongregationo eonei lii, altera particulari congregatione, et
alio quocumque judice partieulari pendentis; rationes itidem utrique parti
competentes singulariter praesentibus pro expressis de verbo ad verbum habentes, causam, et litem praedictam in statu et terminis, in quibus ad praesens reperitur eum omnibus et singulis illius emergentibus, dependentibus, adnexis, et connexis, et cum elausula quam et quaa ete. ad nos avoeantes, illam penitus extinguimus et abolemus, ae partibus praedictis perpetuum silentium imponimus. Et auctoritate nostra apostolica deolaramus et decernimus, privilegia tondessa dicto rever. nanelo in regno Neapolitano per eumdem Clementem VIII non aliter intεlligi posse et debere, quam de saeuitata procedendi contra με mquo ordinis relludarea eaee ι , qui ιamen rint devii et erran G, is
192쪽
quo competere lacultatem procedendi privative, neque cumulalive contra monaetio ει re darea degenseo is conventibua et monasteriis αδ obedieritia abbatum p iaiorumque εuperiorum, et cum aliis requisitis per concilium Tridentinum praescriptis; respectu enim istorum, iotam iurisdiesionem priviaise metare ad reseriorea regu rea etiamsi monachi, sive regulares egera Ha ura ira motorie deliquerint, vi FUMO ωandatam publice oriatis, juxta dispositionem concilii Τ ridentini in supra relato capitulo, et in casu negligentiae superiorum regularium esse locum praefixioni termini, sicut ab episcopo, ita etiam a rever. nuncio, ut eo transacto, jurisdictio ad ipsum devolvatur, iuxta densuram concilii praedicti. Verba autem illa in primo dicto privilegio Clementis VIII i Ut iadem regatarea Miant, repraeter eorum stup torti torrectionem Matram etiam animadvergionem Amrorog : intelligi semper debere de regularibus deviis, et errantibus et extra claustra vitam degentibus , non obstante quaeumque asserta contraria observantia. Literas apostolicas proinde ejusdem Urbani IV et exemptiones ibidem concessas eidem eonglegationi Montis Virginis, ac sententiam per eumdem eamerae apostolicae generalem auditorem in criminalibus latam praedicta die 22 nov. 1671 in qua pronundiatum extitit; rever. nuntio nullum jus competiisse, et eompetere cognoscendi causas civiles, criminales, et mixtas, praedic- ornm monaohorum congregationis Montis Virginis intra claustra eumraqui silis concilii degentium, etiam extra ea delinquentium, et in delicto deprehensorum, essequs privative subfletos eorum superioribus regularibus, iuxta exemptionem ipsorum favore concessam in praecitatis literis Urbani IV et cosellii Trid. praedicto in omnibus, et omnia confirmamus, approbamus, convalidamus et renovamus, suumque debitum sortiri esseetum, ac omnimodaeeIeculioni perpetuis laturis temporibus demandari apostolica auctoritate statuimus. Decernentis praesentibus nostris literis, licet non admissis, neque in camera nostra registratis, nullo unquam tempore opponi de subreptione, Obreptione, vel alio quovis vitio, aut desectu voluntatis, vel intentionis nostrae, etiam ex eo, quod modernus nuncius in regno Neapolitano, ejusque promotor siseatis, et alii quicumque in praemissis forsitan interesse habentes, Vel habere quomodolibet praetendentes, ad hoc vocati, citati, vel auditi non fuerint, vel ex alia quavis causa quantumvis valida, legitima, urgenti, et iuridica, etiam necessario exprimenda, notari, impugnari, invalidari, ad terminos juris reduci; ao in ius et controversiam revocari, aut adversus illas . quodcumque juris, et lacti, vel gratiae remedium impetrari posse, sicque, et non aliter per quoscumque judicea ordinarios, commissarios, delegatos, tri-hunalia, eollegia, etiam S. Romanae eeelesiae cardinalium congregationem par-
193쪽
- 190 ticularem, ut supra deputatam, a latere legatos, nuncios apostolicos, gau- . sarum palatii apostoliet auditores , et alios quavis auctoritate Iulgentes, semper judicari, et deliniri debere ; sublata eis, et eorum cuilibet, quavis aliter judieandi, et interpretandi saeuitate; ae ex nunc irritum, et inane,
nulliusque roboris et eisieaciae deelarantes quidquid secus super iis, et circa ea quavis auctoritate, etiam a nobis, vel successoribus nostris pro tempore existentibus contigerit attentari. Non obstantibus praemissis, nec non dictis constitutionibus Clem. VIII ut supra editis, et quacumque asserta contraria observantia; altera constutio sel. reo. Pii IV pariter praedecessoris nostri de registrandis, regula concellariae nostrae apostolicae de iure quaesito non tollendo, conciliaribus etiam universalibus et provincialibus, et quibusvis aliis constitutionibus, et ordinationibus apostolicis, per nos et Rom. pontifices praedecessores, sub quibusvis tenoribus et sormis, ac cum quibusvis etiam deroga toriarum derogatoriis, aliisque elseacioribus, ac insolitis clausulis irritantibus, et aliis decretis in genere, et in specie, etiam iteratis vicibus et motu simili concessis, approbatis, aut innovatis legibus, statutis, etiam juramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis reformationibus, consuetudinibus, caeterisque aliis in eontrarium quomodolibet disponentibus, i quibus omnibus et singulis, ac omnibus aliis hie non expressis, de quibus - Specialis, specifica, expressa ete . ac de verbo ad verbum, non autem per clausulas generales idem importantes mentio, aut quaevis alia speeiticatio habenda, vel aliqua alia forma ad haeo servanda foret, illorum tenores praesentibus pro expressis habentes, illis alias in suo robora permansuris hae Vice duntaxat, harum serie, motu, et scientia similibus specialiter et expresse derogamus, ac plene, et sussicienter derogatum esse decernimus et declara-
Datum Romae ex nostro palatio apostolico Vatidano hae dis 26 mari. 1729. 89 Sed ab in constitutions Clementis XII ineip. Romanua solifer I kal. . apr. 17 32 squam ad literam retulimus supra ad verb. Privilegium ars. 3 n. 64ὶ cum aliis recensitis ibi bullis luerit hie motus proprius Bened. XIII revocatus, ut concilio Trid. non omnino consormis, dubitari potest. 90 Insuper facultas puniendi regularem vere degentem, et praevaricantem Scaudatose extra claustra, competit sane episcopo, ut praemissum est n. 43verb. Amse , sed cumulative cum superiore ejusdem delinquentis, non pri- Vative, quia privativam non exprimit Τridentinum, neo aliud sedis apostolicis decretum, ut advertit Lauretus de Franchis Prima eontrov. in addu. n. 117, allegans plurimos; ita quod regularis ipse superior posset causam utique praevenire, et contra captum, sive habitum reum prooedere, juxta constitutiones ordinis puniendum. Anactetus Reissensiuel eit. n. 115 de Ose. jud. ord. sequens Lauretam. Hae issis evreuis verbia.
194쪽
- 191 9 I Regulares curam subditorum saecularium assumere nequeunt 3bsque consensu, et approbatione episcopi. Bened. XIV tota. 1 const. 109 indip. Piri mandia i 11. 92 Regulares curam animarum exercentes, vel sacramenta quovis titulo fi administrantes, subsunt in his iurisdictioni, visitationi, et correctioni episi coporum. Idem ib. β 2 et 3. 93 Quod intelligitur de jurisdictione ordinaria, non vero delegata. Idem G.
94 Begularis parochus exemptus est a visitatione et correctione episcopi in his, quae pertinent ad observantiam disciplinae regularis. Idem ib. k 8. 95 Non autem in his, quae spectant ad mores et exemplarem vivendi rationem.
Idem ib. k 8. 96 Multoque minus in his, quae pertinent ad ipsius ossicium parochiale. Idem' ib. ἶ s.
9I Regularis parochi eorrectio competit tam episcopo, quam superiori regulari, cum praeponderantia favore episcopi. Idem ib. t 10. 98 Ipsius remotio decerni potest tam ab episcopo, quam a superiore regulari, absque alterius consensu. Idem ib. k ll. 99 Exempti tamen sunt ab episcopi visitatione et correetione parochi regulares, qui curam exercent in eoelestis eorum monasteriorum, sive locorum, in . quibus abbates, aut alii superiores, regulares jurisdictionem episcopalem et temporalem in parochos, et parochianos habent. Idem ib. l 12. Nisi episeopus probet ampliorem jurisdictionem ex alio capite sibi aequisitam esse. Idem ib. Exempti sunt etiam animarum curam gerentes in ecclesiis eorum monasteriorum in quibus abbates generales, seu capita ordinum sedem ordinariam principalem habent. Idem ib. g 13. Quod non extenditur ad residentias aliorum praesulum regularium non generalium. Idem ib. g 13. 400 Illa autem dicenda est superioris generalis residentia ad essectum hujusmodi exemptionis, quae a constitutionibus, vel a consuetudine ordinis praefinitur. Idque tantummodo monasterium, non vero aliud, in quo quacumqu0 de causa superior generalis commoratus luerit pro ordinaria sede haberi praecipit, licet ipse generalis ibi aetu non resideat. Idem ib. ἶ 17. Vel si a constitutionibus, vel consuetudine alicujus ordinis residentia non sit praefinita, illa erit pro residerita ordinaria habenda, quam superior generalis, seu caput ordinis, initio generalatus elegerit. Verum si laeta semel hujusmodi electione, eamdem postmodum variare praesumpserit, declarat, neque mona sterium initio electum, neque alterum, etiamsi tuae sua guria eo se transtulerit, privilegia ordinarias et prinoipalis generalitiae sedis habiturum. Idem
195쪽
302 Episcopus pro dictorum exemptorum parochorum remotione potest instare apud superiorem generalem si cognoverit, paroehiam non recte administrari, et aliquando etiam debet pro sui ossidii munere, implorata quoque, quatenus opus sit, apostolicae sedis auctoritate, si nempe generalem praedictum, aut reluctantem, aut paroeho plus aequo laventem invenerit. Idem ib. g 16:
03 Et in his etiam praeservatur majus jus, quod episcopo alias acquisitum fuisse probetur. Idem ib. θ 19. 30ι In regularium foetesiis parochialibus episcopus visitans potest illud dil&laxat altare, in quo SS. Eucharistiae sacramentum asservatur, et consequen ter sacrum ipsum tabernaculum, sontem baptisterii, si adsit; consessionale parochi, pulpitum ecclesiae a quo parochus jus habet verbi Dei denuntiandi, saerarium pariter egetesiae ad inspiciendum locum in quo asservatur sacra supellex pro sacrameatis administrandis, sepulcrum et caemeterium parochiale; turrim campanariam, dummodo in ea sint campanae ad paroeli iam proprie spectantes; ac demum praeter res supra enunciatas, omnia sacra vasa, quibus vel particulae consecratae servantur, vel saera olea, vel aqua
baptisterii, vel alia rite benedicta quae pro ingredientium aspersione ad eeglesiae lares poni consuevit. Idem ib. t T. 305 In ragularium egelesiis, sive parochialibus, sive non, potest episeopus confirmationis sacramentum arbitrio suo ministrare. Id. U. θ 6. 406 Regularis superioris approbatio ad consessiones non suffragatur, ut quis absolvere possit a peccatis et censuris reservatis in vim indulti apostoliet requirentis approbationem ordinarii. Idem const. 100 incip. 6o ira in-
407 Begularibsis non suffragatur indultum truciatae quoad eleetionem eonsessarii pro absolutioni a censuris, et peccatis reservatis. Idem M.
408 Regulares superiores an expectare debeant congensum episcopi, ut cleri- eum saecularem ad habitum suae religionis admittere possint ' In jure pariter cautum non reperitur, quamvis hujusmodi consultatio inter episcopum, et superiorem regularem, ut unicuique sua ratio constet, ipseque superior regu-- laris ab episcopo edoceri valeat de idoneitate clerici, numquam interdicta luerit, nee ipse pontifex eam vetare intendat, quin potius illius utilitatem, atque opportunitatem agnoseat, resolvens opus non esse ad id nova constitutione . idem ib.
409 Non lidet episeopis in synodis derogare privilegiis a sede apostolica eon-
196쪽
- 193 oessis regularium ordinibus, Benedict. XIV, De Unodo dioecerana lib. I eas.
1 n. 1 adductis ad id pluribus juribus.
430 Begulares enim saepe conquesti sunt episcopos in synodis praeoepta, et statuta emisisse de regulari observantia cum Verbos Apim , seu δtatu mM; quapropter sacra congregatio concilii justam agnoscens regularium querelam, verbum illud praecipimM , seu δtatuimul nedum a diae esanae, verum etiam a provincialis synodi constitutionibus jussit expungi, et decretum in hunc modum reformari. Intelligant regulares se teneri ad regulae, quam professi sunt, normam, vitam instituere. Idem G. e. 43, n. 1, ex Fagnavo in e. Quod super n. 25 de major. et obed. 333 Possunt tamen episcopi tamquam sedis apostolicae delegati plura sancire quoad regulares. Idem ib. n. 3.
Et praeeipue ea, in quibus subduntur ipsis, juxta allata in hoo art. Et
signanter regulares obstringuntur constitutionibus synodalibus in iis, quaereSpiciunt curam animarum, administrationem sacramentorum, et jurisdictionem episcopi delegatam. Idem ib. l. 8, eap. 4. n. 5. Ex conss. Trid. δωδ.
25 cap. 1l de Regular. et eas. 1 de Pripsi. in 6. 433 Et ad evitandum seandalum, tenentur etiam aliis constitutionibus, licet
non semper sub gravi. 444 Idem est. n. 5. Tenentur servare sestum indictum, et interdictum promulgatum ab episcopo, non tamen jejunium, in sy'odo, vel extra denuntiatum ;3 5 Nisi alia esset antiqua consuetudo, aut scandalum urgeret. Idem ib. u. 6 et T. l446 Praemonstratensis ordinis canonici, et moniales sunt a jurisdictione cujuscumque ordinarii exempti, et sanetae sedi immediate subjecti. Benedict. XIV.
447 Eodem privilegio gaudent monasteria, prioratus, ecclesiae, praedia, et res quaecumque ad eumdem ordinem pertinentes. Id. ibid. p. 5 et T. 18 Hac tamen exemptione uti non possunt canonici curae animarum addicti in iis, quae ipsam curam respiciunt. Idem ibid. ἶ 8. 19 Regulares sunt ab ordinariorum jurisdictione exempti. Benedici. XI V. Con-δlis. ine . Apostolicum minister. k 3. 420 Tam ea extra dioecesiae, ubi promoti sunt, ordinem in alienis ecclesiis exercere non possunt, nisi ordinario ejusve ossicialibus testimoniales suorum superiorum exhibeant. Idem ib. g 6. Multoque minus licet ipsis saecularium consessiones audire, nisi approbati fuerint a loci ordinario. Idem ib. k 7. Nihil obstantibus amplissimis quibuscumque privilegiis, ac etiam consuetudine. Idem ib. g T. Et approbare potest ordinarius regulares ad excipiendas
197쪽
- 194 saecularium consessiones indefinite, et cum praesinitione temporis; approbatus autem indes nite sine causa suspendi non potest. Idem ib. g s.
Regulares in iis, quae curam animarum, et administrationem sacramento iarum respieiunt, subsunt jurisdictioni, et visitationi episcopi; nihilque hae in re ipsorum privilegiis juvantur. Idem ib: ἶ12α13. Idque oblinet, sive re-
gularis parochus sit, si vo plura, vel unum sacramentum saecularibus ministret, . sive inscio, sive annuente episeopo. Idem ib. k 14. Non tamen subjiciuntur in iis, quae regularem observantiam respiciunt; nisi maneant extra claustra, . vel publice delinquentes, a superioribus post interpellationem episcopi, non corrigantur. Idem ib. g 15. Superior autem regularis potest sibi subditum, non solum in iis, quae sunt regularis observantiae, sed etiam curae animarum, et administrationis sacramentorum, punire. Idem ib. k 17. η- Regulares, ob mutatam rerum laetem, in Indiis Occidentalibus, non fruuntur amplius privativo jure obtinendi parochias, aliaque ossicia curata. Bene-diet. XIV. conatis. ineis. Cum aliaε ἶ 2 et 84. Immo qui iis praepositi sunt,
tamquam ad nutum amovi biles, possunt, nulla expressa causa, ab ordinario, aeque ac a Superiore regulari amoveri. Idem ibid. Alia vide tom. 6 verb. Mis/ionarii. 423 Begulares non parochi saecularium consessiones excipientes, an conserentiis casuum pro clero saeculari statutis interesse debeant 3 Ad id juvat adducere quae tradit Benedictus XIV in appendice ad tom. 4 sui bullarii 25
Leuera dire diare della S. congregatione delia dis diplina, direttaa' superiori reg0lari e Italia, edelis' is dis adjadenti, sopra it dub-hid se i donsessori re golari n0n durati, siano obligati ad intor-
θ 1. Alire volte e stata e saminata Belle sagre congregagioni l'islangad 'at cuni vesco vi di poter astringere i consessori re golari non curati, a dovere intervenire Bella consereneta de casi morali, da detii vescovi in certi gior nidella settimana destinati, e varie surono te resoluetioni, secondo la diversita
dei casi i quali nelle med est me surono proposti. Essendosi pol conosciuio ilpregiudigio, che restava ali' osservaneta della disciplina rego lare ii do vero assistere alia de ita conserenga in quel tempo, in cui dox evano i regolari ademptre i di loro ossicii claustrali, e l'abuso, che si era introdotio tra i consessori suddelti, i quali col pretesto di do vere assistere alia deita conserenga, non volevano indi venire ali' altra stabilita d alta s. m. di Clemente VIII, edalle loro costituetioni dentro i Chiostri; per potersi in tanto dare l'opportuno ri medio a questi inconvenienti, molli procuratori generali, special-
198쪽
- 195 mente quello dei minori conventu ali, hanno stimato eosa necessaria it douerlar ricorso in questa S. C. della disciplina. per poterne sentire la finale ris0lugione colla quale si potessero in au venire togliere tutii i eontrasti. Biseritast pereid questa causa in essa s. cong. dati' eminent. si g. card . Guadagni prelatio della medesima solio ii seguente diabbio: Se i consessori regolari, non curati, siano, o no obbligati ad intervenire alle conserenge dei casi di cos tenga dat vesco vi nelle di loro chlege secolaristabilite pq 2. Ed essendosi, prima di dare laris posta at dubbio suddelto, considerato che questa materia era stata gia magistrat mente esam in ala, e risoluta a
favore dei regolari nella S. C. dei Concilio, net tempo, in cui la santita dinostro signore papa Benedet to XIV era segretario della mede sima. in una causa d 'Α qua pendente Visitationis Merorem liminum 12 martii 17 18 inserita nella Notiscagione 15 - al g dei consessori reg0lari, uel tomo bdelle Notis carioni, ed editti della sani ita sua, quando era arctveSeoVo di Bologna, su di comun consenso risposto at dubbio suddetto nel di 49 maggio dei corrente anno 1752, Negative, et dentur decreta alias in re hac emanata. Scilicet a S. gong. Concilii in una Aqui pendii visitationis sanetorum liminum 42 martii 171 8, et in Foro sempron. 12 maii 1685. Riserita net lagito delia citata causa d'Αe-quapendente. Et ex sae. congregatione super Statu regularium, in una Maeeraten. 15 januarii 1682. Quali tulle si danno per extensum ne i sine delia
θ 3. Passb pol essa S. C. nel dare l'opportuno prooedimento soprarabuso introdotio in alcuni conventi, net quali, o per negligenZa, ο per ignoranga dei decreti suddelti, non vi si ite ne la legione della morale, nh visi lanno te conserenge dei casi giusta il deereto di Clemente VIII, s delis diloro costitu gioni regolari, con ordinare, sicco me colla presente ordina a
tutu i superiori regolari d'Italia, e delle i sole adjacenti, i 'esalta, e puniuale osservanga dei citato decreto di Clemente VIII, e delle di loro costituetioni circa Ia legione della morale, e la conserenga dei casi di coscien ga, de farsi impreteribit mente in tuiti i convenit dei di loro ordine, tanto in quelli, nelli quali vi h la sussciente lami glia de' religiosi, quanto nei piccioli convenit, dove perb vi sono consessori regolari appro vati dat Vescovi per ascoltare te consessioni dei secolari. E coli' espressa condietione, che quat' ora destro ichiostri non venissero eseguiti ad nnguem l decreti di Clementu VIII, e lecostiiugioni dei di loro ordine, te quali preserivono la legione della morale, ela conserenga dei easi di cogetenga, da sarsi dentro i loro conventi O monasteri, in deito eas o siano lenuli, ed obbligati i consessori suddelti re golari ad
199쪽
- 196 assistere, ed intervenire alia eonserenga dei east stabilita dat vescori. S' meariea in tanto a' detii superiori regolari, di lare egeguire quanto nella pre- gente lettera si contieae, aecili con essetio adem piti i deereti di Clemente VIIIo te costitutioni dei loro rispelli vi ordini, te quali hanno prescritta, e stabilita la deita legione di morale, e conserenga di casi, come un punio principale deli' osservaneta delia regolare disciplina dentro i chiostri; e di douer trag-
metiere la presente lettera in tuiti i loro conventi, e monasteri, con sarta ivileggere due volto P anno, teneria allissa ne i luogo solito, e registraria nelle loro segretarie, accib non si possa allegare causa d' ignoranga tu contrario. Per esser cosi, et non altrimento I' in tengione di nostro signor, a cui essendo stata satia da monsignor segretario la relagione di tutio it contenuto nella presente lettera, si h benigna mente degnato di appro vario, e di conserinario. Dato dalla nostra solita residenra questo di 8 novembre 1752. F. G. A. card . Guadagni prelatio. F. Solasai arei δe. di Tebe δουr. Decretum sacrae congr. Concilii in una Aquipendii visitationis gaerorum liminum editum 12 mariti 1718. in relatione status ecclesiae de mora ab episcopo Aqui pendii ad hanc saeram congregationem transmissa, legitur ab eodem institutas luisse in sua dioecesi conserentias, sive congregationes pro discutiendis casibus conscientiae, quae singulo quoque mense coguntur, quibusque diligentissime interveniunt omnes parochi, et sacerdotes quibus fidelium sacramentales eonsessi nes commissae sunt, et reliquus ecclesiasticorum gaetus. In eadem relatione habetur, qnatuor esse conventus regularium in civitate
Aqui pendii, Augustinianorum videlicet, Minorum conventu alium, Capncei noruta et PΡ. Minorum Observantiae, et religiosos in iisdem degentes saepe
Saepius non esse in numero iu sanctionibus apostolicis praescripto. Bursus in citata legitur relatione, alios quinque esse religiosorum conVe
tus in dioecesi, duos P P. Minorum Observantiae, alterum in terra Canini, alterum in terra Farne sit, ubi pariter existit conventus Capuecinorum ; quartus conventus est ille Servorum beatae Mariae Virginis, qui est in terra Ischiti; et postremus est conventus Carmeli larum in oppido Cellularum, qui est episcopali visi talioni subjectus. Tandem in relatione, aliis praetermissis dubiis, quae specialem nun merentur discussionem, proponit episcopus, an regularibus, qui suorum subdito rum consessioues audire cupiunt, liberum sibi sit, et licitum, conditionem in concedendis lacultatibus injungere, interessendi videlicet menstruis disceptationibus, et congregationibus casuum conscientiae. Pro parte assirmativa ponderari posse videtur, id non esse novum. Clar.
200쪽
etenim meae. card . de Luda in adnotationibus ad conciliumTridentinum dia m. 2, nam. 12, dicit, id futurum esse maximopere proficuum, tum, ut episcopus perspectas habeat opiniones omnium suorum confessariorum, tum, ut quantum possibile est, uniformis sit consessariorum doctrina in materia morum , et signanter contractuum, in qua saepe saepius theologi dissident a theologis et a canonistis, quibus addi posset, collationem hane omnium consessariorum, tam saecularium, quam regularium suturam esse non inutilem pro animorum unione, juxta ea, quae habentur in actis ecclesias Mediolanensis tomo 1, p. 4 in Ι truet. eonfera .p. 647. Ideo regularium superiores consessarios suos saepius moneant, et ad hane animorum unionem in fidelium aedifieati nem adhortentur, curentque in primis, ut dum in casuum resolutione diversa inter eos et parochos sententia fuerit, prudenter in eos se gerant, ut ad lateorum notitiam id non veniat, sed ad nos pro decisione recurrant. Negativae e contra lavent opinioni ea, quae sequuntur. Primo, quod episcopus consessariorum regularium doctrinam perspectam habere potest in
examine, quod illorum approbationem praecedit ad terminos saeri eoneilii Trid. ε 3. 23 eap. 15 de Reformat. Secundo, quod in decretis pro resormatione regularium editis a Clemente VIII praeseribitur, quod in singulis
monasteriis, et conventibus bis in hebdomada habeatur ieetio sacras scripturae, vel casuum conscientiae, ad quam fratres omnes convenire tenentur. Te tio, quod hio in Urbe, in decem et septem conventibus fiunt congregationes easuum conscientiae, illisque interveniunt paroebi tantummodo, et conte sarii ex clero gaegulari, non vero regulares, in quorum conventibus praedictae casuum lectiones habentur. Quarto tandem, quod ab hac sacra congregatione
lutio in quadam causa Forosempronien . Aoeerara ad constregationem ea8uum meientia.
Episcopus exponit, in ei vitate Forosemproniensi, duo adesse regularium caenobia, unum scilicet Minorum Conventualium S. Francisci, alterum vero Barnabitarum, quae propter exiguum religiosorum numerum ibi degentium, subjecta sunt jurisdictioni ordinarii ex decreto sane. meae. Innocentii X inei
pienti : M in parnio, et lieet dieii religiosi hujusmodi subjectionem agnoscant, atque patiantur, qui tamen ex eis faedularium zon lassiones, eodem ordinario approbante, exeipiunt, ad congregationem casuum consolentiae, quae singulis mensibus habetur, euique eonsessarii omnes intersunt, accedere renuunt; quocirca petit deelarari, an prasticios consessarios regulares cogere possit ad interessendum praelatae congregationi easuum consolentiae ' S. edugr. etc. respondit, Negafise. His positis onus erit ΕΕ. V V. deeernere. Ad in casu, de quo agitur, permissum esse valeat episeopo, doneedenti ,