장음표시 사용
11쪽
autem haec cum a graeca metaphrasi suspensa sint, primum examinemus necesse est, quae dea
Prima verba cum ipsa non salis commoda sint, tum a litterarum vestigiis initum recedunt, in lapide enim est o vel IV itaque αὐτη parum veritatis liecie commendatur, συμβῆ aulem licet scite inventum prorsus adversatur litteris quarum vestigia quamvis evanida haec sere comparent -TΠAAPNI. itaque prima certe littera verbi quod desideratur non fuit . Denique novissimum vocabulum κν συγκλητος plane molestum; quod Si in libro legeretur, unusquisque tamquam librarii inutile additamentum exliungendum esse censeret iam non dubito, qui in altero versu
in litterarum reliquiis ΜΗTIBAAnti delitescat atque iam plana est verborum conformatio, quae apud irchii ossium satis est impedita. Iolus autem locus ita videtur redintegrandus:
Iam Malina quoque prohahiliter restituere licet in hunc modum: Non ita multo post imperium mihi dedit ei respublica ne quid detrimenti caperet, me pro praetore simul cum consulibus providere iussit. Post dedit in erui ei quod in extremo versu acile oblitterari vel a describentibus negligi potuit copulam et in sillula seu letalia plane agila et graeca interpretalio confirmat; nam eadem opera Senatus Augusto imperium dedit et perant dare iussit, ne respubliea quid detrimenti caperet. Deinde providere scripsi, lenem adhibens medelam apographis in quibus si R. Sane alias vel videre vel operam dare ea de re dicitur, a non minus commodum pro Videre, idque ipsum graecus interpres opinor legit, qui προνοεῖν scripsit Carmen solenne, quod in graeco pariter alquo in lalino exemplo recuperavi, etiam omnisenus suspicatus est restituendum esse, sed qu0d dii hilanter supplevit: Res tuli lica ne quid detrimenti caperet, me pro praetore simul cum consulibus ire ad exercitum iussit senatus. improbandum inini nos ita enim potentia illa. quae lalissime palphat arctissimis finibus circumscripta suisset Celerum ocreia senatus honori sica, quae Augustus dixi supra, etiam ad hoc ipsum C spe laui, quod moneo propter Monlm Senum. Xyn possum silentio praetermittere alium locum Mai. I. I 6 quamquam restituli incerta: Millia civium Roma norit in ny sit cram euio meo fuerunt circiter la, ex quibus dedu xi in coloniJas aut remisi in municipia sua stipen dis emeritiis millia aliquanto plus quia in recent R. Numerum militum qui in verba Iugusti iuraverunt, periisse valde dolendum: Momm senus rono ii supplementum quingenia rationibus commendare instituti ei cum CCC millia militum honestam missionem accepisse dicantur, sub Augusti autem mortem plus quam L millia sub signis ueri ut inde conficit L millia vel in bello cecidisse vel tu militia diem supremum obiisse, vel denique cum igno nia missus esse mihi quidem hic numerus nimis exiguus videtur, repulanti plurima ii gravissima inella. quae Augusto imperante populus Romanus saepe haud
12쪽
prospere gessit ita ut multo plures milites vel serro vel morbis ac laboribus absumtos suisse consentaneum sit neque eorum qui honesta missione n0 dignati sunt exiguus suisse videtur numerus. Procul autem habenda est suspicio Augustum, ut imperii sui felicitatem exaggeraret. scientem dolo malo numeros adulleravisse. Omnino autem si quis haec ad iustos calculos revocare velit, investigandum erit quot milites singulis annis dilecti sueri ille quem numerum valdo
variavisse pro re ala consentaneum est inprimis aulem tenendum, exercitum, quem moriens Augustus iberio tradidit pacato orbe terrarum aliquanto minorem fuisse quam priore tempore. ubi gravissimorum bellorum discrimina erant subeunda. Denique comprehendit haec summa, quam indagare studemus etiam eos milites qui ubi primum Octavianus exercitum comparavit in eius verba iuraverunt. laque haud scio an millia circiter sescenta scribendum sit, ut quarta sere militum pars i. e. millia CL vel ferro absumti sint vel iis, vexillis mortem obierint vel sine praemiis missi. Nonnullis fortasse etiam hic numerus non salis faciei, sed quominus septingenta vel octingenia scribatur arctius spatium prolithel, nongenta autem, quod hialum commode explet dilem omnino Videtur excedere. Quae subsequuntur, nego a Momm seno recte adornata esse, qui scripsti:
Ex quibus dedu xi in coloni Jas aut remisi in inviticipia sua stipen dis emerillis millia aliquant o plus quia in Arecenia et iis omnibus agros a me emptos aut pecuniam pro pr aediis a me dedi.
At vero Augustus non ex suis opibus agros emi aut pecuniam sua impensa militibus qui stipendia emeruerunt persolvit, itaque mullo lacio risia supplementi ferri possunt: Mihi quidem Augustus scripsisse videtur: et Iis omnibus agros a d signavis aut pecuniam iro tria emis mi
Certum est ad si navi sprevit amen omnisenus, qui quod suum supplementum collato loco 3, 22 commendari dicit dissimilia prorsus comparaVii. Deinde dubitanter scripsi pro praemiis militiae . nam in lapide videtur M legi, solus Lucas 1 exhibet sed sui opinor ΛΕ. Fortasse existimet aliquis mei supplemenii non salis capax esse interstitium siquidem
novem litteras desiderari censet Monim seniis sed haec ratio paruit certa quemadmodiam in proximo versu octo litteras obliti eratas esse dicit, a secundunt supplementum quod ipse Nomm senus probavi ei omni ex parte sertum est. novem desunt: i itaque mea coniectura non est calumniae obnoxia. Praemia sinitae militiae acilus dixit Annal. I. 26. Structuram ipsam ne quis a latini sermonis usu ac proprietate abhorrere existimet adhibeo Ciceronis locum de provinciis consul. c. 3: . Qua liuor Sunt pro Vinciae quas Vobis invitis et oppressis pestis eri illi consules pro Versae rei publicae praemiis occupa erunt. Sed ergo ad locum non solum satis diis cilem, sed eundem maximi momenti ut jure suo Mommsenus p. 4 dicil lat. I. 37 seq. uius loci graeca alitum exla interpretatio, nam latina penitus oblitterata sunt praeter principium, in quo consulum nominibus ranni indicantur Legitur ibi si qua minoro a quam trirJemes fuerunt.
13쪽
quibus augusto morum degumque regimen ridentidem est mandalum: nasi des hoc gravissimo munere Augustus haec scripsit, quemadmodum irch hosfius consormavit:. την συγκλήτου κα, του δημον των ' ιιαίων 4 ιιολογoJύντων ἐπι -
At haec pericula non satisfaciunt nam mulio plures litteras ρlritas esse manifestum inprimis autem miror elementa H. quae leguntur post οριολογουντων. quaeque non pertinere ad primas littera Vocis επιμελιντῆς certum est, laiie neglecta esse accedit quod dandi casus τῆ ριεγιστη βουσίs a graeci sermonis proprietate abhorret quae proxime se lituntur irch hosfius redintegrare n0n ausus est Molii insenus proposuit αρχὸν οὐδεμίαν παραπλησίαν πειτα διδωμ ένην ἀνεδε ιιι ην quae cum a litterarum Vestigiis recedant luna talionis tenore parum Commendantur certe dici debet,al ουδ αρχην παραπλησίαν. Verum arbitior ias difficultates acili negotio expediri liosse si scripseris τῆ συγκλήτου ui cis δήμου co 'Pωμαίων μολογουντων ' ρέθην επιμελ ητὴς των τε νυμων κα των τρύ πων. τὴν ριε γίστην in αραλα-
βὰλ των χαι οτ ον η ων ἀρχήν ' οὐδέ iu οι πώ λ ιν εἰ οῦ π έντ ε ε Φηδιδοριήνην νεδεξαμην. Supersunt in exemplo neFrano . . . IDNΟ ΥΝΙ ΩΝΙΗ IIII io enim elementa se siderari videntur fortasse igitur aliquis existimet spatium mei supplementi ηρήθην πιμελ τῆς non salis capax esse at apographum in hac quidem pari non plane ad amussim actum: nam ut hic interstitium nimis es contracium, ii quod antecedit nimis estant plum neque enim novem sed ex auiu in litteras intercidi S Se apparet itaque haec meae coniecturae haud quaquam adversavtur. Deinde exe inplum hucyranum exhibet . . . TUN-ΩΙ Apolloniense GPΟΤΟΝΗΘΩ miro sane erroris consen Su, nam coniunctivus verbi χειροτονη- θω ι ab hoc loco plane alienus nec lamen probabilis irch hos si coniectura χειροτονηθην ita mi et D quantum maxillae distant. Scripsi igitur χειροτονηροῶν εἰ id pariter in Galalia ei in
Pisidia corruptum esse luam qua in mirum non tamen illextilicabile, barbardi uni enim es perperam
aspiraro ii Novissima ui potui redintegravi: nam in exemplo Ancyran haec sero comparent
Sed quot litterae interceptae sint salis incertum. ἐς πέντε ετη ut scriberem effecit Dionis Cassii auctoritas qui et . 35 et rursus a. 742 hanc cura ii Iugi sto tu illii lennium mandatam esse memoriae prodidit sane quod de prima vice dicii, sallitur, si uidem ipse Augustus testatur statim y Etiam alias hao otato Tis S permutatae, ut adnotavit Frangius El. Epigr. p. 249, Walpolium
antestatus, cuius librum non licuit inspicere.
14쪽
proximo anno 3 si hi eandem curam iterum suisse demandatam, itaque videtur morum regimen primo in linum recepisse. Sed a. 736 et rursus a. 742 nihil obstat, quominus credamus in quinquennium hoc ollicium Augusto iniunctum suisse, sed exacto hoc altero quinquennio hoc est a. 748 curam denuo sibi oblatam recusavit Levis iratur Dionis error qui primam officii huius vicem cum secunda cuius omnino non facit mentionem, confudit Suetonius autem cum morum legumque regimen perpetuum fuisse dicit fortasse in hunc errorem incidit quod a. 731 rogatio in hanc sententiam, ut videtur facta est sed Augustus callida modestia sua usus
Accedo ad alium locum lat. I. I 2: Legibus iovis talis et reduxi in ulla e xempla maiorum lxolescentia iam iunosi fra civitate et ipse proposui in ullarum rersum exeJmpla imilanda posteris.
ita haec constituit omni Senus adiutus graeca interpretalione, quae integra servata est: lσαγαγὼν καινο ει νόμους πολλὰ δ' τῶν ἀρχαιων γων καταλυομεν διωργωσάμην καὶ αυτος πολλων πραγματων μιμημα ἐμαυτὸν τοὶς μετέπειτα παρέδωκα nisi quod νι ρ λωσάμην scribere malim, nam A et AI saepius confusa. ec vero latina graecis salis conveniunt: secundum graecum interpretem Augustus insignem sui confidentiam prae se seri apud omm- senum oratione modesta et valde ambigita utitur atque ipse Momm senus longe aliter verba latina quemadmodum instauravii interpleia lus est, quam graecus metaphraSles nam existimathunc locum illustrari Suetonii testimonio vit. Aug. c. 89: in Volvendis utriusque linguae auctoribus nihil aeque sectabatur quam praecellia ei exempla publice vel privatim salubria eaque ad verbum excerpla aut ad domesticos aut ad exercituum provinciarumque rectores uia urbis magistratus plerumque mittebat, pro ui quique monitione indigerent. a levioris hoc momenti, neque verisimile Augustum id hoc loco significasse itaque diligentissime vestigia graeci interprelis legens hunc locum ita consormandum censeo: Legibus novis talis mulla renovavi χJxempla maiorum exolescentia iam ex iosi ra civitale ipse de me I multaru in rerum exempla imitanda
Sequitur conlinuo locus graviter muli latus: Pro valetudine mea quinto quoque anno per consultes ei sacerdotes qui vota susciperentur senatui decrevil Tu quibus votis 4 aepe secer uni vivo fine ludos modo Sacerdoluim quattuor amplissima colle gia modo
Supplementa haec graeca interpretatione nituntur sed reliqua aegre in integrum restitui possunt quandoquidem illa interpretatio hoc loco in arctum redacta nihil suppedita nisi ἐκ τούτων των εὐχων πλειστάκις ἐγένοντο θέαι τοτε μῖν ἐκ τῆς συναρχιας των τεσσάρων ἱερέων haec homo graecus perperam interpretatus est numero ad sacerdotes non ad collegia relato τοτε δ υπὸ των πάτων inprimis emendatione eget VIVO quod ineptum esse recte vidit omm senus. Solus Perollus hoc vocabulum addit diligens ille quidem ac locuples auctor, sed potuit is quoque salsa specie decipi. Ego qui dein mendum manifestum leni et probabili medela procurandum esse existimo:
15쪽
F quibus votis 4 aeple secer uni Veiovi te Apollini cludos vel sa -
. cerdotultu quattuor amplissima collegia vel consules eius anni. Apollini enim hos ludos dicatos esse estificantur nummi quos omnisenus adhibuit. Ad Iudos hos a. u. 726 primum instauratos reserendum oratianum carmen . l. de cuius carminis tempore indagando valde dissentiunt ut seri solet grammatici nostri Verum hic quoque SSecutus est Frankius in Fastis oratianis p. I 63 inprimis poeniatis clausula usus: Hic hellum lacrimosum hic miseram ampna Pestemque a populo. principe Caesare in Persas atque Britannos Vestra motus aget prece. Apollini autem Veiovem addere sum ausus cuius nomen ad Pero tu scripturam VIVO proxime accedites hunc enim deum averruncum ei iuvenili specie insignem et sagittis instructum Apollini assimilaverunt, vide Gell. V. I 2, Simulacrum igitur Vei ediovis quod est in aede, de qua supra dixi. sagittas lenet, quam sunt videlicet partae ad nocendum. Muapropter eum laeum iterumque Apollinem esses dixerunt, immolatur quo risii iiii humano capra eiusque animalis digmentum iuxta simulacrum rata l. adde relle Myth. Rom. p. 235. ed. I. umen mutem duius dei adulta gente religiose ullum esse testatur litulus arae Bovillis operiae C. inscr. Lai. 807 VEDIOVEI
Salis incerta est restitutio verborum quae lat. V. 3 extant:
sules secerunt. Jnam graeca quoque interpretati non minus hiati illud eri uiri, 4ugustum non subiecisse numerum quoties hi ludi celebrati sint. ul suspicatur Momm senus: nam in anniversario spectaculo nihil attinebat tale quid addere. Fortasse scribendum: deinc eps quotannis consules fecerunt, ii templum dedicatum qnum singulis AEnnis, quod facile aliquis praeserat. litterarum mensuram excedit. Et ad eundem modum graeca Supple erim: Jπατος Ἀρις καιδ DJατον G Ges υρεωJo ἐποί-σα. δοῦ μετ' Ἀκει νον , δν
χρονον ἐν τοιοῦ μεJτέπειτα ενιαντOi: δ ιή τὴν καθίδρυσιν του ναον εποίησαν οἱ πατοι. sive ἀφιέρωσιν malis unc mulem graecuc interpres verba ob aemplum laedicatum, quae ad irimarium verbum deci reserenda suill non recte ad secundarium enuntiatum pertinere credidit quemadmodum etiam aliis locis erravit, velut lat. V. 53 verba latini exempli:
interpretatur: καὶ Σαρματων οἱ πιτα δε οντες του Τανάιδος ποταμου καὶ οἱ πέραν δ βασιλεiς, ubi scribere debebat των πιταδε οντων καὶ των πέραν. Plura offendunt in lal. V velut statim :lura it in mea vertia tota Italia inponi sua et me bello. quo vici' ad Actium, ducem depoposcit iuraverunt in eadem e Irba proxiJnciae Galliae, mi spaniae,
16쪽
Asrica Sicilia Sardi ilia. Qui fium iuraverunt in eadem verba fuerunt senatores plures quam DCC in i is homines qui posteJa consules facti sunt ad eum diem. quo scripta sit fui laec . qui praelo res circiter CLXX. Novissimorum resiliuit incerta, quandoquidem graeca iiii eri relatio adeo est oblitterata ui panc' elitterae superstiles nulli sint usui. Sed quod omniselius qui una iuraverunt in eadem Verba Scripsit, eadem quod supra apium ubi qui praeter Italicos Caesari dem dederint recen Sentur hic incomitio dum, ubi ton si accessio sed explanatur neque illa lectio uetori-iale locuplete iunila. nam solus ordini annus qui hic manifesto umpti supplementa SecutuS
Verba iura J V erunt. Deinde omni seni stipplementum homines qui sulite neque enim latina haec oratio, Sed potius dicendum erat ex iis postea consules acti Suni, neque successisse loci inendationem dilori vel hiatus arguit ulliuio veri,u siuem non polui de medio tollere Suininam ainen institutae seu leuitae hic quoque sagaciter asseculii e Si nique Veris' Si me vidit Vocabulum praelo res iniercopium esse Iiicho alam igitur emendationem Ri, Sol Vere conabor scribendo: Qui tum in mea verba iura Jverunt suerunt senatores plures quam CC, in iis con Sulares . . . . post ela consules acii sunt ad eum diem, quo Seripia su ni haec circiter . . praetores circiter CLXX. Augustu igitur primum indicat in senatoribus qui suas paries seculi sint quo fuerint Viri consulareS, tum Ruiem praeterea addit quot ex iisden senatoribus postea ad consularem et praetoriam dignitalem evecti sint . umeros restituere quamvis temerari uni sit, tamen On lle sor iasse aliquis C fuisse suspicetur, quandoquidem una tantum littera desiderari videtur. ni ini Smagnu hic numerus; nam cousentaneum est Iugustu ut tu creandis consulibus eorum Il0li SSimum rationem habuisse qui tunc senatores dem probaverant.
Sed transeo ad locum salis difficilem ac dii hilationis plenum lat. V. 10: Gallias et i spanias provincias ab ea parte qua eas alluit oceanus Ial Gadibus ad ostium this flum inis pacavi lnam in graeca metaphrasi non minus mutilata nihil fere est subsidii. Iaec autem Augustum quia Vanilale Omnino alienus suil, scripsisse nego neque enim vere tolera dici Galliam pro inciam pertinere usque ad xl his situ in ac praeterea tunc potius inverso ordine dicendum fuisse isellis panias et Gallias . . . a Gadi hus ad ostium ibis fluminis pacavi. V si haec ei haarcta necessitate coniuncta esse ut nunc id ipsum iii dicio est non perpetuum esse Sernioni len0rem, Sed duo enuntiata separatim fuisse posita. enlari possunt plura sed taxime probabilis videtur haec restitutio:
Gallias ei Hispanias provincias penitus pacavi ei ultimus est Oceanus a Gadibus ad ostium his uni in is do initus lqua' cum rerutri gestarum veritate convelli unt Gallias initim praeposuit, quoniam hic quoque temporum rationem sequitur Ultimus addidi. quoniain id graeca metaphrasis videtur Suppeditare nam in verbis ASD DEO quae alii aliter lentaverunt, haud dubie In ατος ' δκεανος
17쪽
delitescit, ubi S pro T scriptum, de quarum litterarum permutatione supra dictum est, s autem vice litterae O sungitur, qua vicissitudine nihil frequentius est in hoc Anc 'rano monumento. Quod scripsi domitus, prorsus ad eundem modum dixi Suetonius Claud. 17: navalem coronam traiecti et quasi domiti Oceani insigne. Graeca igitur ad eundem modum sunt refingenda: Γαλατίας καὶ , γνανάας παρχίας τύν ως εἰρῆνευσα, πια εσJχατος 'Dκε ανδ ἀπο Γαδείρων μέχρι του στοματος Ἀλβιος ποταριον ἐδαιιάσθη lMinore negotio expediri pol est locus lat. V. deo iberi L expeditiones in extrema Germaniae a. 18:Cla s si qui praeerat meo iussu ab ostio Rheni ad solis orientis regionem usque
ad naVigavit, quo neque erra neque mari quisquam Romanus ante id tempus adit. ubi Mum insenus post in id suspicatus est C i, bimam in peti m uiritu Hii in iugerendum esse. sed eam Suspicionem ipse abiecit, cum palium non cupiat o litteras initium autem inst-ravit secutus Vestigia graecae interpretationis, ubi στολου . . . πλευσεν extat a prorSus incredibile Augustu in Tiberianae expeditionis me mitriam perstri lixisse ad istunt moduni quo uti solei, ubi de adversariis utunio, Lentulo aliis verba facit. Mihi quidem hic locus ita videturres liluendus esse:
et ad eunde in modum corrigenda graeca metaphrasis στολος . . . πλευσεν Codanum sinum, quem Mela ut et Plinius IV, 96. memorant restitui, quamquam alia quoque omina poSSunt optari, sed tenendum orientis non Septentrionis plagam dici. Item Lai. V. 36 dissentio a Momm seno, qui scripsit: lialia Rufilem . . . . . . coloJnias quae vivo me celeberrimae et florentissimae suerunt duodetriginta a me deductas habet. at offendit numerus non suo loco insertus, ei militum sive eiusmodi, quod ad rationem redintegrandam addere voluit editur, nimis supervacaneum et otiosum Scribendum: Italia autem XXVIII colonias quae vivo me celeberrimae et frequentisSimae fuerunt. meo iussu et imperio laeductas hahet. Sane. graeca mela phrasis videtur Monim senianum a me commendare, ita enim interpres Yταλίαδ εἰκοσι χκτον ἀποικίας Ἀχει ωπ' Ἀμου καταχθείσας at parum diligenter hic Ialina verba transtulli, quemad inodum scripsit continuo: Mi Ἀμου περιόντος πληθυνουσαι ἔτυγχανον ubi certe μάλιστα addi oportebat. Augustus, ubi Pannoniorum gentes per Tiberium devictas ei imperio populi Romani subiectas dixit, pergit deinde lai. V 46:
iransgi res suis exercitus meis auspiciis pro fligia ius victiusque lesi ei postieaiians manu, ilum ductus exercitus meus Dacorum gentes inasperia populi Romani perserie coegiit.
18쪽
Hic statim offensioni est genitivi sorma inam us iri, qua non utitur Augustus qui vel adiectivorum hunc casum si non contracte pronuntiavit, at certe scripsit neque magis V. 36 magister conlegii ubi est . . l . I delaeba tolerari. λὶ oc autem loco ista sorma omni fide caret, nam eroili exemplum exhibet . A . . . Ti. quibus elementis ita videtur utendum
Protulique nis lilyrici ad Isiri fluminis ripam domJiii.
nam PAM testatur ordim annus cui hic fides habenda videtur, extremo autem versu priore oblitteratae sunt litterae RI, quemadmodum supra l. b eodem loco ΕΤ revocavi. Istr uni Augustus suo iure appellat, non Danuvium quemadmodum citeriores scriptores solent; nam ab istius regionis gentibus ster vocabatur cf. Plin. V. 79 inde ostia Histri orius hic in Germania iugismoniis hnobae ex adverso aurici Galliae opitidi mullis ultra Alpis milibus ac per innumeras lapsus gentis Danuvi nomine immenso aquarum auctu et unde primum Illyricunt adluit. Hister appellatus. V Atque etiam Sallustius strum vocavit quamquam idem etiam Danuvii mentionem sexit, id fragm. ist. Ill. 6. 57 d. rilZ. ii eque aliter graecus interpres itaque etiam in- Da legendum trans Istrium ductus exercitus. 0uod e fuga revocavi domiti metaphrasta ut alia neglexit est autem domare ei perdo mare solenne ac proprium ea de re verbum ' quo Augustus etiam supra V. 28 utitur, ubigentem Armeniorum per Gaium domi iam esse dicit. Hoc autem loco ne quis erret, ad strum, non ad Illyricum reserendum est: nam non solunt gentes ei terrae, Sed etiam maria ei gumina domari dicuntur, cf. quae supra ad C I adnotavi.
Denique lat. V. 54: Ad me supplices confugierunt lege. Parthorum Tirida te ei postea IJhrai est regis Phrati s liust Medorum Artavasdes Albanorum Artaxare Britanii orumlDumno bella unus ei ini Sugambriorum Maelo; ar clomanorum
Suebor umque complureS JAlbanorum Artaxares scripsit Momm senus ut mihi videtur parum probabili coniectura usus si quidem modo legimus Albanorum regem Augusti amicitiam per legatos petivisse neque graeca interpretatio eam suspicionem magnopere coni mendat quae suppedita Ais . . . AIN. Si licet in re inceria coniecturam periclitari. Adiabenorum Scripserim, eique genti regis nomen videtur satis conveniens esse. Quod novissimo loco in serium Si complures omnino displicet, nam praesertim potentissima Marcomanorum gentis reges nominatim recenseri par erat; neque illius supplementi capax spatium neque in latino neque in graeco exemplo, quod pari detrimento affectum est Credo equidem scribendum esse: Marcomanorum uehortum M aa esl, o dira s.lut duobus simul nominibus Narobodui genti lex significentur Marcomanorum gens Suevorum 3 Etiam IV. 43 PROELI in uno apographo est praelii.
' Velut Suot Tiber. 16 toto Illyrico perdomito et in ditionem redacto. Sallustius o. ge bello domitos, recens domitos Isauros Pisidasque, omni Gallia ordomita dixit.
19쪽
sui pars, quorum nomen salis late patet; nam quominus Marcomanorum Sueborum quis restituatur angustiae loci prohibent Maroboduum autem, antequam rerum potitus est, Romae comm ratum et Augusti amicitia gratiaque usum esse testificatur Sirabo VII. 290: πέστη γὰρ ORπράγμασιν οντος ξ διώτου ριετὰ τὴν ἐκ 'Pώμης πάνοδον ' νέος γὰρ ν ἔνθάδε καὶ εὐερνε-τεuo π του Σεβαστον, ἐπανελθῶν δ εδυνάστευσε. Sane Strabo dicit ex privato homine regem lacium rerumque politum esse, sed vel sic licui Augost Maroboduum in numerum regum reserre, qui supplices ad se confugerint ac nobili illum loco oriundum suisse consentaneumrest, firmaturque Velleii auctoritate II. 108 I. Sed haec quidem in praesentia sufficiant. 3
Quod nuper in lectionibus Valerianis ogavi Thyreatium forendum esse, eiusque loco a
Thyreatum vel Thyreatarum scribendum dixi, monendum est, ne quis erret, hoc nomen latinis hominibus inusitatum a doctis tantum utriusque linguae adhibitum esse: nam ea nomina, quae Vulgo et iam dudum usu recepta sunt, tertia declinationis logem haud aspernantur, volui Caesar non dubitavit vulgarem sequi cousuoludinom do bollo iv. III. 12 ab Apolloniatibus 13 in finibus Apol- ζο uiatium 2 ad littora Apolloniatium scribons. - Item quod in titulo latino apud Boechesum
Insor Or. Ι. 171 est: poeniam in mari, quod Anticyram Vergit . . . . eum es Se consti tit, quae nunc ab aliis opus, ab aliis poenia dicitur, tenendum est a Romanis Dolphoanavigantibus hanc nominis formam repetendam SSO.