Quaestionum Xenophontearum particula tertia [microform]

21쪽

.22. ωεν ante χωλετο eia etiam in nidistro codice: quod iis magi repudiavim quam g. 3. 23. - α μικροχ Scriptura Dindorsi OBa non magis h. I. codicum praesidio m num quam Hab. II, 3, 16. Vid. Buum gr. I. 170. II. 399. Herm. Soph. est T. 46. In Parisino A. Ma est, non ἀεί, ut est apud Herbstium qua de forma V. Bom CynV, 3, 58 ed. Schnora. καρπιψηται. Ut laturam praeserret, dicit Bomemannus effecisse auctoritatem e dicum Parisinorem qui tamen dubium videri potest utrum habeant. Gallius enim quamquam inde a IV M. quod reliquum sit capitis, se ast eiskianam coutulisse dicit, tamen eo usquam narrat se ad Zeunianam redisse et est ubi inter utramque nuctuare videtur. Ad utramque nota sua retulit , 5. UI, 36 ad neutram VII, 4. ad Solam

Wei lanam m. 26 id quod parenthesi quidem iuuificavi CL annon Comm.

m. τι- ι'. et tum σα μὲν αν alta scribentem sequuntur Se eidinis, cham serus, indorsus Hanorius, arisina. Quod libri habent σα αν μὲν εἰδῆ, etiam Pr habiliorem reddit Heladorei rationem apud Sc eidem in margine σα in o mutantis. Idem dedit Herestius, qui nescio a recte articulum post ramaetermiserit. s. Heiu- dors lati Phaedri ras a. 29. 3- μῶν se m. σω- - μαριις αγασθείη - inserit γαλως post φυχαι Yοπλη- ναον αυτους ἐποίει. m ψυχας dativum mutavit, tructuram verbi rata Θαα ignor hat mestiplicem, de qua dictum a me est ad Comm. IV, 2, s. Dativi usus rarior. Vid. Be eod. I, DL Matth. 399. Bemhard Syn p. 104. Non tulit eam tincturam apud Platonem mmmelius Sympos Ira c. γα 4 autem ab Hiquo insertum videtur suisse, os οσων Pendae' putaret ex αταΜειη, ut eam ψυχαῖ ablativus caussam ignificam Scribendum Διοςκοροι cum nostro codice et arisino C. Vid. ob Phryn. 235.

ter Bomoenannum editores retinuerunt καὶ 'Ομ, ρω. V. Bemh. Syn M. Deinde ἐδετ α κουρον recte diutum putarem propter metrum, nisi in Sequentibus interpretati extra metrum esseti Iniuria τέ iteratum miratur Bomemannus.

31. ως παιδικῶς. 32. π τῶν πονεῖν - παυσανιας ει Verba καὶ πονεῖν καὶ κινδ-ευειν,

accedente potissimum Umo ἐθέλειν, Iocutionem Xenophonteam emciunt Hessen. V I, IRCyrop. II, 3, 4. υτε κινδυνευειν υτ πονεω ab. I, 4, 14. Oecon XXI, 4. ιντ π μητε x. Oecon XIII, II. De sorma καλινδεῖνθαι Herbstio improbata vid praeter Bomemanni ope G. Dindor Isocri an . 151. et mea annotatio ad RΕq. V, 3. 33 οι ψέγειν τί καὶ φρ. 34. συγκαθευδοντες γουν. Esse hoc etiam in Parisinis et apud Zeunium dico propter B emannum. 35. Fortasse hic quoque cum Parisinis scribendum υτω τελέως. Quod dudum BuSpicatus mi angiun πολa eiiciendum esse, non comprobatum illud Schneideri et orne- mann MSensu miratur neminem detexisse Winckesmannus Diar. Damsi . IS40. 57. D. I282. ceterum Pro μοίως cribendum ratus μως, quod est apud Bachium, eiskium, Schaeseram Sc eiderem. Quodsi πόλει additamentum esset interpretis, non tam χω s intelligendum equidem censerem quam σαεει, quod ipsum pro πολει scripsit ariSinu tuo, quae duco suo Dindorso relicto, hoc ipso suadente an Duebneri iussu incertum, etiam ntea dedit ae καν μετα μνων καν μὴ κτε. Verum quamquam καί sumere ad tuendum iso e videtur, tamen λως sacilius sero quam inqua mutationes.