장음표시 사용
11쪽
12쪽
Io Expeditionem Arg0nautarum, quam antiquissimi epicis carminibus celebratam esse Odysseae illudis i Der ἡπασι μέλουσα παρ' Αἰήταο πλεουσα testatur es. Nitzschbeitraege .aeSch de episellen p0es. pZ. 1862. p. 147 et Strab0nem I, 46 c usque ad extremam graecarum litterarum aetatem cuiusvis generis eripi0res, in primis p0etae n0Vis Semper modi exornaVerunt, itaque Summam narrationum diversitatem pepererunt qu0 praecipue in reditum Arg0nautarum adere e c0n8pectu variarum de ea re opini0num, quem Sch0liasta ad 0eum Apoll0nii A 284 tradit, apparet. Ap0llonius autem Rhodius Xquisitioris ut 0let d0ctrinae splend0rem prae e serens per Istrum fluvium, quem immenso cursu per ine0gnitas regiones delapsump0ntum Euxinum eum mari Graec c0niungere Xponit,
Arg0nautas longa ac dissicili via in patriam redeuntes facit sed in ipsa fluvii deseriptione dis ficultas inest, quae postquam langinius omnium primus in v. 289'Dνίην λα verbis ossendit, varie temptata ne nunc quidem p0st insignes curas a Rudolpho Merkelio in hoc script0re e0ll0eatas sublata videtur itaque in ipsa
13쪽
sr0nte harum quaesti0num locum eum aliorum recta Xylicatione rete coniunctum pono hunce v. 289 sq.):ενθ α διχῆ et μεν εν γα μετ' Voνίην χα βάλλει τId νδωρ, τὸ δ' ἔπισθε βαθυν διὰ κολπον ησιν
Istri brachium qu0d 0stremum describitur ubi situm sit quominus dubitetur, Argi Phrixi lii cis enim loquitum argumentatio impedit satis accurata et in qua Elatana Ip0llonium magis hominem operosae doctrinaei tuam poetam agn0Scas est autem haec alterum strior 'ta δε tum per profundum et in continentem longe proiectum maris sinum im/am mittit: Aque rae terras et SL quidem ricis ictuS
quem in illud mare Se proicere c0mpertum habe0)e Nestra terra erumpit maris autem Trinacrii vel I0nii sinus ipsum mare Adriaticum est, quod scriptores n0 Semper proprio n0mine a mari I0nio seiungunt. de quo si 0 l0e0, in iis quae antecedunt de mari Orientis qu0dam, de quo sere omne consentiunt, gatur necesse est Tyrrheni maris ab Oecidente Italiae siti menti0nem ab hoc loco omnino Xehidi vix com-m l Ilorandum esset, nisi huc inserre conatus essetasishma Tergestanus in libell0 ch0lastico die Istersalirtim rieehischen sagenhreis 1852 p. 11 sq.), quo tria
D N si poeta accipi vincere Studet, duo eo loco quem exscripsimus V. 289 sq. allata a tertio in p0n- tuu IuuXinum procumbente di8tinguens, de quo demum
v. 303 sq. agi sibi persuasit Sed incredibile est, quam leviter vir d0tius in l0eo n0stro explicando egerit, quanta neglegentia mare Graeciae oras alluens eum Tyrrheno confuderit. Item Ukertus ge0gr. graec. I 2, 45 de tribus quae poeta statuerit brachiis considenter agit is scholiastae, ni fallor, explicatione deceptus καὶ ὁ μεν εἰς τὴν καθ' ημα θάλασσαν βάλλειν εὐρον et δε la H Πονεικην θάλασσαν πέπιειν, ' ὁ εἰς ro Ddeo 'ν κολπον p. 498, 12 Keil). cui cum neque eiusdem seli0lii verba
ib. 35 σχίζεται εἰς δυο καὶ το ριεν αυτου εἰς δ G- ξεινον ποντον βάλλει et δε-ερον εἰς την Τυρρηνικὴν θάλασσαν, nec Verba p0etae, quae ratione bliqua accurate exprimi videntur, Satis conveniant, Verba εἰς την καθ' ita θάλασσαν ἐκβάλλειν εῖθρον et δε - uncis includere non dubito quamquam et δε εἰ τον Αδριατικον κολπον - Verba eicere malueris, nisi quod ord0, quo poetae orati procedit, tum minu bene ervatus videtur, non obl0quar: Satis est demonstrasse interpretationem illam non ex commentariis virorum doctorum, e quibus sch0lia conflata esse scimus, fluxisse sed ei deberi, qui cum h0 scholi0rum corpus quo utimur
parum critica ratii ne consarcinaret, non Omnia e0mmiS-
s putasse utraque appellatione in epit0men recepta ostendit. Ac tamen nomina tantum diversa eiusdem rei eas esse primae personae pronominis ἐμας μετερον e.)usus saepius in scholiis eodem coneX recurrens demon
14쪽
mentat0 pr0n0men illud de re ad Graec0s pertinente h. l. de mari Graeciae vicino usurpavit. Err0rem latius pervagatum esse scholia Parisina 0stendunt quibus ad . 294 Ap0ll0nii quam existimant
sententia novandi studi excusatur quae nota in antiquiore recensione scholiorum Laurentianorum omittitur: ea enim est Parisinorum natura, ut quae in Laurentianis aut mutila sunt aut disseili0ra ea suo modo et suppleant et interpretentur. I rum Istri brachium in mare Argo loquenti prωl lit quam alterum quod deseripsimus siluere versus τῆ δ' Odobe, o δ' omσθε βαθυν ια κολπον ζων d0cet qu0d ipsum pontum Euxinum esse Merkelius quoque eum concedat, librorum Scriptura Ιονίην servata
ad N 745 Ionium mare partem ponti Euxini ad ocea-
Sum Vergentem esse contendit quam eodem nomine
significari sibi persuasit A 308, apud Ammianum Marcellinum XXII 8, 13 et ex sua quidem coniectura BG45. Sed prim l0e0, qui iam duar dum Ger hardum olim ieet Ap0ll. p. 81 fefellit, mare Adriaticum intellegendum est. Colch0rum enim Arg0nauta insequentilina altera pars per Cal0n Istri ostium transiit ide0que cervice terrae antequam fugientes nave circumvehi p0terant Superat0, prius qu0que in extremum maris Ι0nii sinum pervenit quem paene eadem rati0ne Supra signiscavit v. 290 8.): κολπον ... νZOυ ρινακρίου ει σανεχοντα perSequentes igitur C0leh0s celerius in mare Adriaticum devectos esse cum p0eta narratione
anticipaverit, quo m0d id seri p0tuerit, statim p0stea v. 3094s. ex du0rum Istri stiorum situ eXplicat, quae
Peuce insula fluvio obieeta es fietantur, qu0rum alterum in meridiem spectans et a Colchis naviganti propius Colchos, alterum rem0tius et ad septentri0nem Vergens Arg0nautas Xeepit. Iam c0nsdentius eum Gerhardo l. l. negandum St, paucis ante Versibus v. 289 eodem n0mine longe aliud mare significari posse, nusquam quantum scio ab aliis scriptoribus pro eo usurpat0. nam l0eus Marcellini, alterum Merkelii uterum, Vereor ne Xplicationem, quam vir doetus sibi p0scit, etiam aegrius erat ipsa enim verba: 0890ri Vocitati, quod per eos quondam Inaehistia ad mare Ι0nium permeavit, mare inde es fingi inter duas illas quasi arcus extremitates, ut est apud Marcellinum, Situm per Se Vetant ceterum contra Scriptores, qui ante eum de hac re tradiderunt, inversum ordinem in Ius itinere describendo Marcellinum secutum eSSereete monuisse vide Prelierum in myth. graec. 2 42
Facilem emendati0nem iam Gerhardus protulit, tum tamen parum credibilem, qu0d versum 30 quoque eadem medela egere putabat scripsit enim ' ην, idemque eum secutus Merkeliu8, Sed in l0e si quis alius omnino sano N 745, ubi retinendum est 'Hoίην κοίληθε φαραγξ κατάγει μιν νωθεν. etenim Acheron quoque, de quo illi agitur, in sinum ab occidente situm effluit, qui Horo vocatur: 0 igitur illo, Sed n0Stro l0e restituendum St: ενθα διχῆ το ριεν ενθα μετ' 'Hoίην λαβάλλει cuius vocis vestigium insuper in Guels. 0d seriptura
15쪽
ηονἰην reperire mihi vide0r'). eadem sere significati0ne mare quod vocatur 'Ποίη apud Her0d0tum I 100 recurrit, ubi de Scythis, quos antea in univei Sum Stenderat omnem ponti Euxini oram inde ab Istro eiusque ostiis usque ad Carcinitidem urbem in angusto tractu sitam, qu Crimae cum continente coniungitur, obtinere, haec memorat: το καθυπερθε ων αυρων καὶ
et προς θαλάσσης ἐοίης νέμονται, ubi Ποίης littera maiuscula Seribendum videtur.
Iam ab hoc l0e discederem, nisi in animo Sset, scholii iam supra temptati ope Callimachi de reditu Argonautarum opini0nem paullo accuratius perluStrare atque cum Apolloniana c0nserre scholiasta igitur, p08tquam diversas scriptorum opiniones de reditu Arg0- nautarum Xp08uit, imageti, qui s0his Ap0llonium in navigati0ne per Istrum essecta praeivit, Scymni Hesi0di, eorumque sententias simplici0ribus S0phoclis et Hecatae expositionibus resellit, hisce verbis pergit καὶ Καλλίμαχος αυτων τον μεν ς ον Ἀδρίαν . . λ. ubi Henricus ei lius p08 Καλλίμαχος v0stem laeunae signum recte videtur 908ui88e, cum et Verbum quale λέγει desideretur, et Si hoc omittas, praecipue iii VOX Ossendat, qua Colchi antea n0ndum c0mmem0rati signiscentur ex iis enim quae praecedunt: Σοφοκλῆς ἐν Σκυθαῖς enunciati subiectum Parisin seli0l. redact0 Suo more audacius quam rectius supplevit. neque tamen lacunae tantum ambitum Sse putaverim,
i ex eadem vocum similium confusione in archetypo Laur. cod. lectionem explicari posse ut is 632 με. .. νίην, Secunda manu ex cod. Guelf imillimo p08tea Spletam: M' AMi M.
ut auctoris qu0que cuiusdam n0men exciderit, ad quem quae de divisis C0leliorum agminibus reseruntur pertinerent nam praeterquam qu0 Serie Script0rum, quos sch0liasta adhibere p0tuit, exhausta videtur, ipsi Callimacho eam sententiam vindicandam SSe X adn0tati0ne ad . 303 cum hae collata apparet. Ubi 0stquam expositum est, poll0nium eum Callimacho in eo consensisse, ut uterque alteram Colchorum partem per Cyaneas rupe transiisse narraret res in qua dissenserint adiectis verbis, haud tamen statim perspicuis explieatur his φησὶ δε' πολλωνιος πο- στρέ ista αυτους ἐναντίως Καλλιριάχω etenim cum ποστρεφαι illud de redeuntibus Argonautis intellegi ea vetent, quae praeterea de hac Colchorum parte ex ponto uxino egressa apud p Sum Ap0llonium invenimus ad 0rcyram insulam eam pervenisse A 1002 sq.)neque unquam, cum Aeetae iram timeret in patriam rediisse, sed cum Phaeacibus insulam ine0luisse, ibid. v. 121 1): totus l0eus, praesertim qu0 ad Ap0ll0nii V. 303:
describendum appositus est, Sic Xplicandus videtur: sed contra Callimachum Apollonius hanc Colchorum partem a proposito itinere aberrasse contendit quippe quae hostium vestigiis amissis temere ac sortuito, cum ad Corcyram insulam appulisset, in h08tes incideret): ubi incertum est, utrum ποστρεφαι deflectendi n0tionensurpatum scholiastae incultiore dicendi genere excusandum an p0tius de facili quadam emendati0ne Ῥετα- ρε ραι vel simili c0gitandum sit.
16쪽
Callimachum igitur, si quidem reet argumentati sumuS, Summum expediti0nis diserimen in hac ipsa
PEId mi lium arte, quae per B0Sp0rum tranSiit, posuisse necesse est qua cum explicati0ne Seh0liastae Verb9, unde egressi sumus, ad . 284 egregie consen-llillit, quae ad Callimachum reserre iam non amplius dubito alteram Colchorum partem in mare Adria- ficum invectam Arsonautas non inveniSSe, alterama 'orcstram, in qua illi quoque Ner Sarentur, prO-fectam SSe totum autem argumentum a Callimaelio
singulari carmine de Arg0nautarum reditu e0mposito traetatum esse Augustus ei ne Lius vindie Strabon. p. 5, s. add. p. 239, 247 primus rectissime docuit: histulento Strab0nis I, p. 46 c testim0ni usus, qui eius carminis metro elegiae c0mpositi initium servavit h0e:
quibus eisdem versibus Iosephus auehius in libro de Callimaelii itiis c0nseripi Bustat 1860)' p. 6
ad Selmeiderunt refellendum recte Sus St, qui in pr0legg. ad Callim. p. 4 0tum argumentum Ahίων libro alteri inserendum esse e0ntendit nec minus probandum videtur, quod auehius cum Theodoro Bergilio anthol lyr. p. 127 carmen de quo agimus Ἀργους οἰκισμοὶ
inscriptum suisse contendit, si quidem Alphonsus Heekerus Suidae: s. v. Καλλίρι. υργους οἰκισμοὶ οἰκισμ0ς Vapud Gaiss recte mutavit. Ceterum inter p0llonii et Callimachi carmina ma-
quem petenti mihi auct0 liberaliter transmisit.
gnam similitudinem e8Se et argument0, quale Supra restitui, si a minutiore illo diserimine discesseris, e0nsrmatur et ex reliquiis, quas Bergkius l. l. collegit, cum Ap0ll0ni c0llatis apparebit velut Statim eum primo fragm. Supra allat Similem Ap0ll versum B 1094 0nseraS . . . AIης νεονro παρ' ἰκταο Κυταίου. Fragmentum, qu0 Secundum locum obtinet, eum ad seli0liastae verba 284 τους . . . it ευρεῖν τους
o δ' cie re γλλυρικοῖο μελαμβαθεος ποταμοῖο, τυμβος ν' Ἀρμονίης Κύθμοιο δε πυργον δειμαν Callimacheis versibus cum priore fragm. arcte coniunctissimiles sunt, qu0 Strabo I 6 es. V 218 getgen ad Lyc. 141 servavit: CIV)
Alteram autem Colchorum partem per Bo8porum ad Corcyram appulisse sch0l Ap. Rh. , 284 vidimus quostg. CCLXXX et CCLIII a Bergki reete c0niuneta reserenda sunt: σκέρβολα μυθήσαντο Κηκάδι συν γλωσση de 0leliis Medeam gravissimis minis rep0Seentibus dicta. quo de cons. Ap. Rh. Λ 1006. Discrimine illo aliquo modo s0lut C0lehi Aeetae p0ena pr0pter infaustum eventum verit apud Phaeaces sedes sibi petiverunt e quibus p0stea a C0rinthiis X-
17쪽
pulsi ad insulam ex adverso sitam, deinde Oricum migraverunt ut de his ipsis Callim. rg. CCLXIX dietum videatur: o καὶ Ἀμαντίνην ἄκισαν Πρικίην. cf. p.
Sub ipsum carminis finem pertinent quae diserte Strabo l. l. assert: Αἰγλητην Ἀνάφην τε Αακωνιδι γείτονα Θῆρη
Αἰγλήτην Ἀνάνης - alludit et versus apud eundem Strabonem citati: Καυά si' et παροιθε, το δ' Disrερον υνομα Θήρηι ιητὴρ νίππου πατρίδος ημετέρης.qu0s iam Bergilius recte huc retulit, eum eiusm0di Cyrenarum originis mentionem occasione oblata a mini inserere poetam Cyrenaicum ipsumque a Batto condit0re genus ducentem in primis deceat ceterum Apoll0nii versum 1763 Καλλίστην ἐπὶ νησομ' ἀμείφατο δ ουνομα Θήρης leniter a priore Callimache deflexum esse attendas ut iam satis indicasse mihi videar Ap0llonium praeceptoris Vestigia arctius quam X pectaveris in h0 carmine secutum esse quem ne a ceterorum quidem Callimachi 0ematum imitati0ne prorsus e ab stinuisse scimus'). Atque ex tanta du0rum scriptorum similitudine sortasse non inepte put0, alii qu0que rem, in qua una
in os Merhelium prologg. p. XLVII sq. einehium ad hym. in Ap. 73, 113. Iov. 34. addo ἐξεωκείνου in Versus clausula apud Apoll. B 782, 450, 30 simile Callimachi hym in Ap. 47, Γ 133 coli. m. in Iov. 4 et ib. 134 0ll. h. in Del. 324 denique v. N 702 et Call. h. i. Ap. 21.
scholiasta n0s destituit, explicari p0sse qua via altera C0leh0rum pars apud Callimachum in mare Adriaticum pervenerit suspicor enim ipsum quoque Callimachi neundem fontem quem Apollonium Secut/ , Timage- tum, si scholiastae des est, Istrum in carmine suo adhibuisse cuius mentio apud Seholiastam ne8ci aucum ceteris in lacuna deperierit: quod extremis scholii saepius laudati verbis affirmare p088um, quibus ut nunc quidem legitur Istri deseripti satis inutiliter iterum adicitur neque versus Callimacheus deest, quem ad ipsum Istrum reserre et similitudo cum Apoll0nian de eodem uvi A 287 0mmendat et quod scholiasta Ap.
neque vero auehius versus allat0s l. l. p. 50 elegiae quarti Alam libri, quam totam in cultu Delphie et in polline cum eo coniuncto versari optime ostendit, Sati apte videtur inseruisse neque ad alium l0cum e08 pertinere, quo Callimachum de asin0rum immolationibus egisse ex seg. CLXXXVII constat, ipsa verba, quibus pentameter a Clemente protrept. p. 25 P. citatur: αυτυς ε Καλλίριαχος ἀλλαχου ' ερπουσι, . . λ.
Iterum ad 0etae l0eum supra perlustratum redeo. cum igitur supra appareret Colch0s breviore itinere X
18쪽
Istro in mare Adriaticum pervenisse, p0llonius inde
a versu 29 narrat Argonautas p0st ill0s in mare iu- Vectos, cum t0ta illa l0ea praeter duas Brygeidas insulas Dianae sacras ab hostibus ceupata vidissent, ad alteram earum appulisse quas ab h08tibus sine praesidi relictas esse, quod illi Dianae numen violare Ve
aerius ni salior vitium c0ntraxit qu0d iam inde suspiceris, qu0 eadem clauSula repetitur, quae et ante versibus legitur cuique praeterea simillima est ea, inquam . 333 inter utrumque p0situs X it ad quam suspicionem firmandam statim h0 loco quae de eius-m0di iterationibus apud p0ll0nium mihi in pr0mptu Sunt, ea interponerem, niSi nimis a Via prop0sita abduceret disputati0, quae e0niecturam meam de gravi0retextus ulcere n0 tam peperit quam adiuvit atque affirmavit.
Primum enim quam vetust atque impedito vitio t0tu Versus laboret, optimorum c0dicum in quinta V0ce αητα - αλλας discrepantia ex ipso loci disseilis emendandi studio nata ostendit eum enim dubitari n0np08sit, quin ἀκτας illud, qu0 Merkelius edidit, genuinum sit et a p0eta pr0sectum, quamvis e du0bus recentissimis libris sumptum non traditae lecti0nis sed certae
tantum emendati0nis vi utatur postquam enim de in-8uli Satis superque dictum est, transitum ad finitimae c0ntinentis litus et Deilem esse et necessarium p0Stea 08tendetur cum igitur, dico, κτας erum Sit, Od. Laurentianus ἀητας pri0rem ac meliorem gradum in mendarum pr0gre88i0ne obtinet, qu0 facile commutari testis est Guelserhytanus 42 pro πλαγκτῆς πλαγητὴς praebens alter autem codex, uel Infelici coniectura αλλας, quam ex eo vel certe ei simillimo c0dice manus recenti0 in Laur qu0que intulit qua du08 aecusativ0 ἀκτὰς et νήσους non facile vel quibuslibet artificiis inter se coniungendos tollere Studuit, genuinae lecti0nis vestigia ut saepius extinxit. Atque in eo omnes consentiunt v v aeeuSativum pr0pe ἀκτας serendum non esse qu0dsi ἀκτὰς in archetyp fuisse dipl0matica rati0ne evicimuS, νησους c0rruptum sit neeesse est sed quod Otto Selineiderus
temptavit: νησαρ nec quod iam Merkelius recte m0nuit - , ad VerSum Sequentem quadrat, neque hac una
V0e emendata l0eus omni disseultate eximitur. nam quis quaeso is est, de quo Verbum λίπεν numero ingulari praedicari p0ssit, eum in iis quae antecedunt semper de C0lehis et Argonautis in universum p0eta agat aededit quod λίπεν eum εἰς praep08iti0ne coniunctum neque sensum, qui unus hic aptus Si immittere in aliquam rem efficere poteSt, neque omnino credo relinquendi n0ti0nem cum εἰς praep08iti0ue apte p08Se 0n80ciari ita plus una rati0ne λίπεν qu0que voce labes aetata cum ἀγχυθι qu0que eum pS vocabul0 ad qu0 pertinet suspeeta sat neque habeat quo rese-2
19쪽
sulis et v. 330:doιας Ἀρτέμιδος Βουγηίδας αγχ0θι νῆσονς et v. 333:βαῖνον ἐπι κεινας notiων uno ἐνδοθι νησους inter se collatis atque e0mmixtis, Irrεν pauli desseX0, suppletam esse et interp0latam. Sed quo maiorem corruptelam, qua in archetyp litterarum pars Xtinguebatur, Stendimus, eo effusius librariorum licentiam evagatam esse medelaeque penie0dem modo deminui 0needere videmur de qua ne omnino desperaremus, elidi put0 Sententiarum coneXUS beneficio essectum est versibus enim 398 sqq. ad orati0nem Iasonis pertinentibus qua Medeae iram placare eamque ad Apsyrti clande8tinam m0rtem c0mm0vere studet,
nt nunc quidem legitur, prim/m de populis mare Adriaticum accolentibus agitur, qui ab Apsyrti partibus teterint quos si in ipso h0stium apparatu describendo v. 3334s. omisisset poeta, iam per Se mirum SSet: Sed ne potuisse quidem neglegere p0etam eo contendo, pene qu08 Summum pugnae diSerimen esse ipse p0stea proseri Versibus, de quibus post certissimam Gerhardi emendationem n0n amplius ambigi 0test: v. 405 8s.
treetare eloquentem saceret, idem n0nnullis versibus ante dicere n0n 0luit nisi d0lo qu0dam atque caede Argonautae sese expedivi88ent, nimia hostium p0tentia inferiores e0s suisse v. 338 s. - nisi in iis quae praecedunt, de potentia illa, Scilicet quam Colchorum
et adiacentium gentium mons0ciata arma efficiebant, egi8Set. Ac profecto in versu mutilo de illis gentibus sermonem fuisse, optime Versus qui illum sequitur 33 i)
quo earum fines significari videntur ae de Salangone quidem nihil usquam traditum est, nisi quod Herodianus ad Il. O 141 de voeis accentu disserit: cuius l0ei in
Verbis ... Σαλαγγων μεστα Σαλαγγωνος ποταμου Callimaehea verba delitescere viro eximio Meinekio p. 121 in diatr. n0 concesserim ad nostrum locum recte puto Merkelium ea retulisSe, quem ad Verbum Sque ἀποσπασμα illud exprimit, ut non opus sit cum ei-nelii ποταμου Vocem Herodiaui additamentum putare. de Nestide autem terra n0 omnia, ut Merkelio Videtur, ignorantur neglexit enim Steph. ByZ. notam S. V. ω- στος non καὶ oratio γλλυρίας. et ἐθνικον εμιος. .. καὶ Νεως et χώρα. neglexit idem is 1215 Ουρεα Λ εσταίους et καὶ Πρικὸν εἰσαφικεσθαι ubi procul dubio
eadem gens adiectivi serma apparet, cum Orici' urbis maritimae satis illustris iuxta Ceraunios montes Sitae n0mine addito tota gens Nestaeorum accuratius des-
cf. Callim seg. supra allatum CCLXIX et quae ibi exp0sui.
20쪽
sniatur quibus si testim0nia addis quae in scholiis a. h. l. Scylax et Eratosthenes ge0graphi de eo p0pulo memoriae tradiderunt: qu0rum alter inter Illyrios eum numerat, alter Illyriis a meridie ut videtur adiacentes Vocat, dubium non est, qui Apollonius t0tum litoris tractum inde ab extrem maris Adriatici sinu usque ad
Cerauni0s montes his versibus significaverit: cuius regionis min0rem ortasse ambitum animo sibi estinxit, quam chartae ge0graphicae docent quae cum ita sint, amicu8, qu0cum rem adhuc perductam Ommunicavi, satis pr0habili 0niectura, quae argumento a me pr0p0sit satisfacit, ita sere p0etam Scripsi88 ratu eSt:
qua emendati0ne quamvis arehelypi verba n0 ad litteram usque reStituta esse e0ntenderim, tamen quantum seri p0tuit litterarum vestigia servata sunt: εἶχ' autem s0rma exili praesertim propter X errori saeti obn0xium semel corrupta, in mutila Versus clausula ab interp0latore praecipue verbum nitum reponendum erat, ut Sententia integra existeret, qu0 qu0m0d efficeret, Supra
Superest, ut coniecturae meae de gravi0re 0rruptela, quae in versum a me reStitutum irrepserit, sicut promisi, disputati0ne pauli c0pi0Si0re de vocibus ac Versuum clausulis apud Apoll0nium brevi intervallo repetitis n0vum uterum administrem cuius quaesti0nis fructum eo maiorem per futurum 8Se, quo minus in tot dicendi genere, quo p0eia SH Sit, accuratiuS describendo ea careri p0test ac ellauerus, ubicunque
in adn0tati0ne de hac re agit, semper diserte negat, in eiusdem v0eabuli repetiti0ne du0bus c0ntinuis versibus
ossendendum esse sed vere0 ne aetatum et dicendi generum discrimina, quae in hac quaesti0ne maximi sunt momenti, parum respeXerit: nam quis Homero neget eiusmodi μοιοτανὶον qu0 vocant fortuito excidisse, quale est in Iliadis I924. θυμον aut 523, 5
ἀν-- ἐφ - ελ- ηκεν), quis offendet in ueretianis versibus I 66 6 in vocem contra exeuntibus contra Aristophanem in Eceles. v. 21 8 certo consilio novem Versuum pare clausulas effecisse, non est quod moneam: similiterque de p0etis Alexandrinis iudicandum erit et de Romanis, qui ex ipsa Alexandrinorum ni fallor imitatione sicut in aliis in hoc quoque severiores sibi leges imp0suerunt in h0 enim artifici08i0re poesis genere nihil est quod non Summo studio quaesitum
atque adscitum sit, dummodo oratio ornatior et eo piosi0 sat itaque ubicunque apud hos pare VerSuum clausulae Sese Xeipiunt, data pera cert0que qu0dam
e0nsili sere id seri c0nfidas atque habet profecto illasgura aliquid in se venustatis, si suum artificem invenerit velut in Callimachi carminibus40etae vere AleXandrini mniumque facile ingeni0sissimi cum eineki0 p. 564s. ομοιοτελευτα in h. in Iovem 2 s. et in
Ap0ll. 26 s. et Si quae alia orationem etiam magi cumulare identur, ut 0rnatum perquam aptum libenter
agnoscimus et Buhnkenium, qui in has ipsas guras
salsa p0etae imagine animo concepta arte critica auda- eius saeviit, mirari n0 desinimus.
Apud p0ll0nium de his repetiti0nibus pauli cautius agendum erit namque haec ipsa erat n0vae illius