Rheinisches Museum für Philologie

61쪽

im 10 sap. mehrmat vortommende Ramen minusquamperfectum

tate temporum integrum. - su ven Porten utrique ergo m. l. t. i. condi et coari iuro praeponunt hari nil elaea et

επειδ ον εχε συνεζευγμένους τους χρόνους αλλὰ παντας διακεχωρισμένους. αἱ δε αλλαι εγκλίσεις συνεζευγμένους εχουσι τους χρόνους, καλει μη πάντας, τινὰς ε αυτῶν. νμεν γαρ τοι ἀπαρεμφάτοις και τοῖς ευκτικοῖς νεστῶτα καὶ παρατατικὸν μου φαμεν, κα παρακείμενον και περσυν- τἐλικον μου, ὁριστον δε ιδίως και μέλλοντα - ἐν δε τοῖς

ΠροσΣακτικοις και τοις ποτακτικοῖς πάντες ι χρόνοι συνημ

63쪽

33-473, 5. Istaer g . Deniquo Stoici hunc solum modum rectum,

veluti nominativum, et reliquos obliquos, sicut casus nominum,

Dacr. 4 rationabilitor autem declinatio ab activo inchoat, quod actus passionem praecedit. te item fritc. 23, 17-21: et activa ideo prima proseruntur quod naturaliter praecedit actus

anto passionem . i. m.

ynaer gra bono doquitur Trach. I 13. rite. 423 8-15. Uacr. g. 8 Apte quoque a singulari numero εἰ γαρ πως

64쪽

τίνεται, o si omnis multitudo constat ex singulis, recto est praemissa unitas et secuta populositas Trach. I 14 o morito utrubiquo fimGrieo mi im 2ateiniichen a singularitate incipimus: si enim omnis multitudo ex singulis constat, recte unitas pract- cedit, aequitur populositas. Irile. 423, 15 a singulari quoque incipimus, quod hic naturaliter primus est numerorum, qui duplicatus vel multiplicatus facit numerum pluralem. Obeii Baserile excervien iit tellei: loci forethen ει γαρ nu υριθμος ἐκ μονάδων συγκειται, και ρθῶς τήτης μονάdος καθηγεῖται και τὰ του πλήθους πεται, id est si omnis . . v. uτης i. mend. p. 13'. καθηγεῖται vermuthete oon pIopoeuδ.

au vemehenen apiteln. Placr. XVII 5. Coniunctivorum passiva ita formantur, ut primae personae activae si adda μαι syllabam, passivum eiusdem temporis facias, αν ποιῶ εὰν ποιῶμαι, ἐαν πεποιήκωἐαν πεποιήκωμαιJ, ἐαν ποιήσω ἐαν ποιήσωμαι. 8 ben inges ammerten Dorten ag 8an: Haec inacis inclusi quia vera persecti passivi forma legitur . 154 12 sq. da, de bo nur hie invii eativi che gorm esseIhen, αν πεποιήκω ἐαν πεποιήκωμαι abermit volitommen gelicher uno villeidi hi Cuelle e flacrobiu ostenibar tardi hoir. 900, 26 ἰστέον τι ἀπο του τέθειμαι παθη

65쪽

γον πιστώσασθαι τι ρήματα εισι τὰ παρέμφατα καὶ γαρ Πολλάκις ευρισκομεν ον ποιητὴν ἀντι τινων ρημάτων προστακτικῶν τοῖς παρεμφάτοις κεχρημένον v. i. m. stacr. XIX29 Graeci aparomphato nonnumquam pro imperativo utuntur, Latini pro indicativo . . . . Infinitum nonnunquam pro Id r. 17 Straeeιla rogr. 1861 2. Magi inriditig ab Sp. ine igenegorm fur bie ποθετική, πεποιηκώμεθα, an*hre.

66쪽

etiam pro coniunctivo ponunt .... Ponuntur et pro participio praesentis . . . . an nunc qui infinitum calumniantur et verbum non esse contendunt, cum pro omnibus sere verbi modis

68쪽

ET DEORUM STIRPE GENITO , CAESARI 15

mare n.

69쪽

me inexora Fulviana 3 ii Bonn. 51