장음표시 사용
361쪽
SAN TI ANNI TVRILEL ' concedendi indulgentias, Fili lucitis cumultis D Dodicit, probabile esse in tali concilio, sede Apos olica,
Vacante, ef talem potestatem, quia reprt endat to tam eCclesiam, & tunc dici posset iuro diuiti l ,ab are talem pote ibatem ex natura res,&per IIccetiariari consequens arri. Si vero attendamuSusum, raro inueniuntur in indulgentiae concessae a Conciliys genoralibus , & siquando inueniuntur, id factum fuit ex uenerali commissione summi Pontificis, ut in Basil. si in Constantiensi aurem, quod tempore schismatis coactum est, nullae indulgentiae leguntur concestae: Filllucius. cQuod si attendamus ad ius aliquod, quod cxter, di-eendum n ullum esse decretum haCd e re,neq ueconstat traditione, ut ex SuareZ testatur ipse Filii iactus
4 Haec facultas concedendi indu entias potest delegari etiam laico, sed iure communi debet esse rclericus. Hinc patet,si per generalem concessioneni concedatur laico, ut in articulo mortis possit obtinere indulgentiam plenariam a consessore, non pos se eam obtinere a laico, deficiente sacerdote. Sic ex Suare1, Filii ucius contra Fel. ὰ Patet etiam hinc, Episcopum n5 posse illam delegare laico, quia Epse scopus non potest derogare iuri communi.
r Cuius potestatis actus fit concessio Indulgen, tiar um, nonnulli tenent ut probabit esse actum o
362쪽
3 34 COMMENTARIA IN BULLAM dinis, sed hoc dici non potest, ut patet ex dictis. Alii
dicunt, omnem concessionem Indulgentiarum esse actum Iudicialem,& fieri per abselutionem apina. Sed hoc non videtur pos e dici respectu defunct atum, quia potestas sejuendi non extendit se ad notrsubditos, ut patet ex ipso iure; ς atqui defuncti non sunt subditi Pontificis, ergo dec. Est etiam tertia sententia, quae generatim dicit, Indulgentias non continere uuam absolutionem,aut actum iurisdictionis, sed meram dispensationem thesauri Ecclesiastici , ex eo soluendo pretium propinis, quas peccator debet; sicut cum unus proaltero ex proprio satisfacit. Ita tenet Duradus f sed tenendum cum Bella mino, g quem sere etiam sequitur Suared. respectu. scilicet vivorum,.eas continere, & solutionem pre- iij, & veram absolutionem, respectu mortuinum meram selutionem preti'.
Per Indulgentias non tum quis liberatur αp nitenths ipsi iniunctis, sed etiam a ps nis, quae in
Purgatorioseluendae iss re*omlent. Remittus turetiam per indulgentias non solum psine respondentes pqnitentiae iniunctae, sed quaevis aliae debitae ex peccatis remissis pro magnitudine indulgetiarum. Et si in Bulla dicatur Indulgentias concedi de rin, tentijs iniunctis, tamen eas lucrantes liberantur apεnis Purgatori , etsi omnes ps nitentias sibi iniunctas impleuerint . iratio quia cum maius. sit liberare at
363쪽
SAN I ANNI IUBILE L 3 3 squem a ri nitentio iniunctis,quam ab alijs rinis,il
la particula de rinitentijs iniunctis non apponitur, ut restringat beneficium, sed ut illud ampliet,& ide. valet, ac si diceretur, etiam de psnitenti)s in iunctis, cum nulla sit ratio illud restringendi ad illas pinas, sed potius contra; Coninc K . .
Duplex est indulgentia, plenaria, & temporalis. Plenaria est illa, qua remittitur tota pina simpliciter, veI in aliquo certo genere . illa dicitur tem ittere totam psnam simpliciter, quae conceditur sine additione particulae, De iniunctispem tent' ; illa . . vero dicitur remittere totam paenam in Cerco genere, quae sertur cum additione, iniuniactis. Indulgentia temporalis dicitur illa, qua non remittitur tota parna, sed tanta,quanta in Bullis exprimitur& haec diuidi potest in carenam, quadragenam,&septenam, sic Bonacina. L
s. Carena dicitur a carendo, quatenuS peccato res , quibus iniungebatur Carena in paenam pecca torum , carebant cibo, & potu ; is enim, cui carena iuxta Canones iniungebatur, ducebat vitam in pane,& aqua quadraginta diebus, & s eptem annis sequentibus. Carena igitur accipitur pro Indulgentia, qua remittuntur paenae, quot fuissent remissae peragendo paenitentiam in pane, & aqua quadra ginta diebus cum septem anniS. . . si Quadragena est indulgetia, qua reuuttitur pete
364쪽
na respodens paenitentio quadraginta dieru,ac si mn ite ii a q uad ragi n ta, is ierit m facta fui ilatav x tisano-neS paenitentiales. Ex quo patet, quid dicendum sie de indulgeria septena. v ideatur HentiqueZ; Coi dirba, Toletus, Valentia, & alii D D. citati a. Bonacina. Io Quaerit Corduba quare in aliquibus Bullis concedantur vltra indulgetiam plenariam tot dies, Vel quani agenas de indulgentia, si indulgentia ple naria remittitur totaculpas, & respondet id fieri, vesi causa indulgenti e non sufficeret ad indulgen tiam plenariam , saltem lucretur illos dies, vel dragenas is, cui talis bulla conceditur Ii Qui praecise lucratur indulgentiam feriniam Omnium poenarum, quas debet, liberatur ab omni bus omnino pgnis Ρurgatori1, & pqnitentis siniunctis in puram punitionem peccati Coninc K ex multis Doctoribus; quod patet, quia est in Pontificem. testas ex iusta cause ab utrisque poenis liberandi.
I et Notandum tamen cum eodem Coninc K consultissimum semper esse totam poenitentiam impi rea Primo,quia saepein lucta est per modum medicinae , maxime iis, qui saepe in eadem peccata labum tur,& tunc indulgentiae ab ea non liberant , Secun do quia saepe incertum est , an indulgentias lucrati sumus, vel item an eas ita lucrati sumus,. ut ab omnibus rinis liberemur. Tertio quia tanqtum beneficium Dei exigit, . ut etiam ostendamus nos liberales erga eum, aliquam satisfacti
365쪽
nem exhibendo, Hinc usus obtinuit, ut etiam in in , dulgentbs plenariis,ac lubileis aliquae paenitentiae, licet iminores , iniungantur, idquequandoque in Bullis uiritur. Quando tam psnirentis essem
valde graues,&dissiciles, necesset per; culum morale recidendi in peccata,posset quis rationabiliter uti indulgent ijs, ut ab illis liberaretur. a 3 Ad valorem indulgentia ruin,'uantum attinetvid remissionemps nae,qui in diplomate exprimitur, necessaria est caula iusta, de rationabilis, ex parte
concedentis , quae illum moueat ad eas concedendas. Alioquin sine causa rationabili concessae non liberant coram Deo hominem a reatu poenae temporalis. Innoc. l H. i indulgentias inducretas V
cat superfluas, idemnanes, de irritaS. Clemens autem VI. dicit thesauriim ecclesiae propi ,&rati nabilibus causisesse applicandum, nunc pro totali, nunc pro partiali remissione poenae temporalis. Et Cyprianusi redarguonseos , qui temere dabant in.du lgentias, inquit, er' falsa paxpericulosa damnAtDecipientib profutura Aic Sylvius, m&est communis Doct. Dixi quantum attinetad remi sionem poenae, qmaandulsentiae si causa datae lent,qua nisi ad ea, quae sunt iuris Ecclesiastici, qua .le est priuilegium Uigendi confestarem, qui absoluat etiam a casibus riseruatis.
a 4 Indulgentiam concessam sine iusta causa selu
366쪽
re ab obligatione poenitentiae iniunctae ex probabili sententia asserit ex Sot.&Nauar. Fili luctus. η Ratio; quia eiusmodi obligatio non excedit ius humanum. nempe praeceptum confessionis At indulgentia si- , ne causa in tantum est inualida, inquantum der gat in aliquo ex iure diuinos, cum ergo non sit tale . erit valida dispensatio. i
Dixit ex probabili sententia, quia probabit
etiam est,& forte tutius dicere, neque in hoc esse validas re ipsa , quia indulgentia non tollit obliga tionem penitentiae inium tae, reuocando praeceptum confessionis, sed tantum subtrahendo materia eius, nempe satisfactionem,& poenam. At per indulgentiam sine causa, no tollitur materia haec, ut vidimussergo. Dixit re ipse,quia in conscientia renitentis fer ri potest, ut obligatio esset, seu potius excusetur, quia non constat illi de nullitate indulgentiae, sed potius praesumit bona fide esse validam. sNon sussicit quaec linque causa rationabilis ad quantascunque indulgentias, sed requiritur ea, quae proportionetur quantitati earum, ita ut quemadmodum sine causa concessae nihil valent ; ita concessema a me .sne magna causa, nsi tantum valeant. Nam ad maiorem indulgentiam requiritur maior causa Inec illa valet nisi pro quanto causa sufficit in iudi cio Dei. sylvius. ο γ
I Operatur enim causa, quando non est ,qualis,
367쪽
' SAN TI ANNI IVBILELa 3 3 saltem effectu indulgentis aequalem sibi; nam cumhqc pendeat a voluntate concedentis, S concedens hoc velit, quia vult concedere quantum potest hoc ipso, quod vult, & tentat concedere plus quam ρο- test, a fortiori ergo vult facere effectum adsquatum sibi. Confirmatur ex illa regula iuris, vituper inutisti non vitiatur, cum ergo causa illa possit producere aliquem effectum nempe sibi proportionatum; non vitiabitur per defectum eius, comparatione es'
.i8 Nec obstat , quod concedens indulgetiam sub
conditione talis operis,qui facit latum partem eius, nihil lucratur: quare pari ratione, cum causa sit insufficiens ad totam indulaentiam , concessio erit nulla. Respondetur enim esse diuersam rationem a Nam ibi non impletur conditio absolute, &conse quenter non adest voluntas concedentis,cum detur sub conditione operis. At hic impletur conditio, &tamen non datur tot tis effectus ex 'defectu potestatis, non volunt tis. b iura Sua rea. 11
io, Quod indulgentiarum musa debeat esse propotionata,probatur primo,quia ad valorsi indulgentie necessaria est causa iusta ut autem iusta sit,dcbete Dset vel adequata, vel proportionata; iustum enim,' honest,nisi quod aliqtio stio lo adaequatur, vel pto'ὸ portionatur rei. Sectindo causa debet esse rationabilis; illa tamen non est rationi consentanea, que est improportionata, cum recta ratio non admittat ali-
368쪽
quod improportionatum. Tertio, non tantusas' est infidelis dispensator, qui sine causa profundipbona sui domini, sed etiam qui pro minima re thesauros pretiososdistribuit. immo magis prodigus censetur, qui magna bona dispendit ex leuissima causa,quam qui exigua pro nulla. Sylvius.
o Qui et asserit ex Soto causam indulgentiarum Do solum debere esse proportionatam ex parte C cedentis, sed etiam ex parte suscipientis, ut scilicet aliquid eo modo praestet, ut habeat propQrtionem ad indulgentis concesse quantitatem. Neque enim ad illatum valorem sufficit in agnitudo causis ex parte concedentis, nisi ad eam aliqua proportione accedant illi,qui volunt esse participeia Accedunt autem per opus,cuius intuitu applicatur eis thesaurus; ergo prout plus, vel minus accedunt per illud opus ad istam causam, sic sunt plus, aut minus participes indulgentiae;Hinc Bona u. fB bHuiciat indulgentias,
cum eas tribuit , considerat causam , stro qua reputat eum dignum tanta gratia si , secundum quod plus, vel minus accedunt homines adisiam eg sam , plus, Nes munus participant de indulgentia. Et concludit ladem, eos, qui grauiter,& multiplicitQr deliquerunt, non consequi plenam remissionem per indulgentias plo, narias, nisi deuotione, aut propria satisfactione, ad causam tanti beneficii certa quadam propol tion
369쪽
Il ' fANCTI ANNI IVBILEI. 34 set i Indulgentia concessa toti ecclesie requirit causalii publicam ; sicut ad indulgentiam particula rem satis est causa particularis. An vero ad indutigentiam uniuersalem aliquando sufficiat causa parditicularis. Fili luctus Haffirmative respondet; quiae potest necessitas, aut utilitas alicuius personae particularis esse grauissima,& talis, ut iure possit per tale modum procurari, ut si pro impetranda salute Regis, aut si aetati concedatur indulgentia.
ra Addit etiam η intercessionem alicuius personae posse conferre ad honestandam causam indulgentisae: sic olim ad petitionem martyrum, vel consessorum dabatur venia lapsis, de quo in iure. Dixit, posse conserre, quia regulariter qui intercedit praeter suam voluntatem, debet afferre iustam causam,
ob quam indulgentia concedi possit . Sic Papa I inductus fuit supplicationibus populi Romani ad reuocandum celenarium Iubilcum ad quinquagenarium . Aliquando etiam persena intercedens poteste0nferre ad complendam causam, nam &ipsa intercessio actio quaedam,& pia,& professio fidei, & spequialis deuotio ad sedem Apostolicam, & aliquando etiam persona potest esse benemerita ecclesiae, unde
tunc gratia concedetur ex gratitudine.
370쪽
& causa indulgentiae,nunquam tamen publice comtemnenda esset, aut reprehendenda .: Patet, quia sequerentur scandala, dc saltem in verbis conuen retur cum haereticis, neque huiusmodi Zelus potest esse utilis, ut pluribus Suared ab Ipsocitatus. bi
et Non pertinet ad fidem credere semper causam indulgentiaeella su fficientem, tamen non caret immeritate, iudicare causam, quae mouet Pontificet ad indulgentiam non esse sufficientem, & in dubio semper pro Pontifice sentiendum est, nam ad ipsum pertinet iudicium huius cauis. Filllucius. a
a r Indulgentia non cessat per cessationem causae, propter quam data est , quia non est necesse tantum durare causam, quantum indulgentia: nam ob causam temporalem sepe conceditur indulgentia perpetua; satis erio est ab initio causam fuissesufficientem ad tantam indulgentiam concedendam, licet semper reliquatur aliquis respectus moralis ad illa, propter quem pote st dici semper remanere causam moraliter. Quod si ab initio non fuit sufficiens ad concedendam perpetuam, tunc erit valida pro tempore proportionato. Filii ucius. .
. 2G Summus Ponti sex aliquando potest indulgentias absolute concedere nullum opus requirendo, nam adesse potest iusta causa concedendi indulgentiam nullo inuinclo opere, ut si defuncto optime de