Thymi [electronic resource] : in homine ac per seriem animalium descriptio anatomica, pathologica et physiologica ...

21쪽

porcello organa vero anim tib bernantium pecuIiari multo majora. Fla. 17. Itymiis foetus elini, pilis jam induit. FQ. I S. Thymus ea tuli fel in neonati. Fig. 19. llymus catuli fel inio dierum. FQ. 20. hymus elis catio fere annorum. Erg. 21. hymus catuli canini 1l diei. FQ. 22. hymus catuli canini 2 mensium. FQ. 23. hymus inanis junioris G fere mensium. Frg. 24. hymus muris atti junioris, mense Octobri necati. organa glandulosa eis similia, quae in mammatibus hybernantibus adsunt, in collo, a tho mo nonnihil distantia, adSunt. FQ. 25. hymus foetus Orcini. .. s. ho mus alius foetus porcini, majoris. FQ. 27. hymus foetus equini, A fere men

sium.

FQ. S. Thymus pulli equin neonati.

Hr. 29. hymus foetus agnini parvi, e dua-hus constans partibus, altera in thorace, altera in collo sita, tenui chorda intermedia unctis.

FQ. 30 Thymus foetus agnini, paullo majoris. Hr. 31. hymus foetus agnini, illo majoris. Fl. 32. hymus foetus vitulini, Iongitudinis

20 pollicum. Fl. 3. Iirmus vituli duorum mensium.

22쪽

Pag. 19, in. 4: nonnitiis, lege nonnullis. - 35, in not. m. 2, ab ans exemplaribu erθtues Briis, lege BruSt. - sinot. 1, in. 2 Eustachii l. Eustachii. - 45, in. 2 foetatem, i foetalem. 78 I repirere, I reperire. 156 - 15 visicae, I vesicuo. 158, 10 in nonnullis exemplaribus pro condendit Iege: contendit. 159 - 18 incaeteri l. in caeteris. 225, I: liberiorem quo l. liberioremque. 247, u venam sub claviam . vena subclavia. quae vitia typographica auctorem forte sesellerint, ipse L. D. pro sua humani tute emendet aiqile excu8et.

23쪽

Thymi

in homine caeterisque mammatibus

descriptio anatomica.

25쪽

IIudicitiam, tiae corporis humani valetudi- is curat, nulla quidem re felicius promo- Veri, quam perfecta partium, quae illud Constituunt, cognitione, certissimum habe

1. Quo magis complicatum ac subtiliter

Constructum est corpus organicum vel machina aliqua, eo difficilius structuram ejus perspicere atque functionem eruere valemus. Quid itaque mirum, si plura haenomena, quorum explicatio ad anatomiam ac physiologiam pertinent, minus hucusque intelligimus quid exo, quod organa non pauca in corpore humano exstant, de quibus praeter exi Sientiam, vix quidquam certi nobis constet y I

26쪽

Ad illa organa, de quorum functione Cusu, organismo animali praestando minus hucusque inter physiologo constat, praetei te

tos ac tot alia, summo jure referimus thymum, de quo ne in quibus quidem anim Iium generibus reperiatur, quibusve desit, huc usque cognitum sit. 2. inime quidem defuere hypotheses, indolem thymi atque functionem Spectantes,

vanae et quaSi ex aere rehenSae, quarum aliae nimirum refutatae Sunt aliae Vero iam inanes et absurdae, ut is perae pretium visum sit eas refellere. Hoc Ver tempore, cum inscientia rerum naturalium via scrutationis at que observationis locum Conjecturarum occupaverit, accuratior illius organi examinatio minime negligenda est. Quo nun minus de organo aliquo cognitum habemus, eo magis cuique Osirum incumbit, indolem ejus in variis animantium speciebus Variisque sub vitae rationibus, quantum eri potest, investigare, ut de usu ejus atque functione ce

liores evadere possimus ita enim siet, ut,

27쪽

etiamsi ipsas metas propositas angere minus

valeamus, ad eas tamen propius aecedamus. 3. Bisaria vero ratione scientiis naturae prodesse atque incrementum asserre possumus: aut proprias observatione atque animadversio

nes novas publici juris faciendo, aut varias Variorum Observationes, huc illuc in operibus Singulorum scriptorum Vel ephemeridibus di-Spersas, colligendo, atque inter se et cum noris comparando, ut inde eruatur, quid veriant falsi contineant. Optune itaque rem erfecturus mihi visus sum, si junciis ambabus

methodis, aliorum Observationes propriis eo firmarem, augerem, vel rout res ferret, o rigerem aut omnino rejicerem.

Quae cum ita sint, praemissis paucis devocabulo thymo, recentioribusque hujus

organi denominationibus, ad anatomicam ejus in homine descriptionem progrediar, simul obse Valas, quousque in Varii mammatium generibus ab humano discrepet, vel cum eodem Onveniat. taque de ejus per Seriem mamma lium constantia, numero, figura, Si tu, nexu ac magnitudine, de colore ac

Structura, de vasis eius sanguiferis

28쪽

nc lymphaticis, nervis ac ductu excretorio supposito specialiter agam. Cum

Ver organum iam parum constans in statu

vigoris descripsisse haud sufficiat, de ratione evolutionis ejus ac decrementi cum in homine, tum in iugulis cae 1erorum mammatium generibus, quae mihi observare contigit, Subjungam. 4. tium nomen illi pectoris organo, in cavo mediastini antico sit , - cujus

descriptioni hasce pagellas dicabo, jam olim

imposuere anatomici Veteres Graecorum

etymologiam vocabuli haud indicantes hinc recentiorum dissensus, dum aliis e similitudine iti 1 in folii ') aliis vero e Oee Θυμ ός,

1 'θυμος V ita Rufus Ephesius περ 'oνομασίας των του ἁνθρωπου μοριων Lib. I. cap. XXVI Galenus, περ χρεία των ἐν ανθρωπου σωμ α τι μυρίων Lib. VI cap. IV. Jul. Ollucis νομ αστικον, ed. utin insteiod 1706, sol pag. 258 Thcophi Ius P roto si atharius c. - Reperitur tamen in hac significatione scriptum etiani Θυμ ος oxytonon cis. H. Stephani thessaurus graecae inguae Londini 1822, sol pag. 4353. B. 2 Th. Bartholini anatomo quari renovat. Lib. u. cap. IV. cd. 1m Lugd. Batav. i419. - otandunt oro thymi nomine praeter herbam, et piscent rcccntioribus satinonen titymalluiti dictum; sis.

29쪽

anii mim iramque denotanti originem no minis deducere placuit. Hoc idem organum

corpus thymium ), corpus hymi cum ' vel thymianum' dixere, qui se

quebantur Scriptores: Cum ero aptissimum sit nomen, quod proprietates rei internas eXternasVe complectens, generalem figurae Vel structurae prae se ferat deam, vel usum

quasi indigitet . alii - ratione figurae ο-

Gesneri hist animalium, Francos 1604 sol. T. III. Pag 878 et excrescentiam in corpore iu

m uno Verrucosam vocari solere a rerum natura'

Iium studiosis Glandulae thyreo ideae, sic dictae, minus recte thymi nomen imposuit asserius Cas serii tabulae anat , pigelii operibus, Amstelod 1645, fol. additae Lib. IV. ab ΙΙ. g. I. Iitr. o. hy- reuideam indicans): corpus glandulosum ad Iaryn-gem situm, quod thymum vocant.' i J. Riolani anthropographia, Paris 1649, RI. Lib. III cap. 13 Vsine quod is locus caedi admodum opportunus sit sis quod in perti ν bationibus animi sanguis et spiritus ad eum locum supra glandem istam et intra venam cauam ebulliant ac per

30쪽

lius quam structurae habita, glandulam thymum i), vel, rejecto omnino vocabulo Graeco, Iandium, alii, speciata sub

stantia et colore, nomen lactes' potius conVenire aestimaVere quin e praeconceΡ-ia de tha mi usu opinione pulmonem Suc centuriatum illum denominare haud dubitavit et PutiuS. Varia inde nomina, alia structuram, alia situm, alia humorem contentum, alia denique delicatiorem, quem praebet thymus nonnuIIorum animalium, cibum respicientia, thγmo

imposuere recentiores:

1 Glandula, vocabulum similitudinem formae cum fructu querno indicans, primo, et optimo quidem iure de gi conglobatis usurpatum. o. es alii de corp. 1umani fabrica, Basi 1543. fol. Lib. III. Glandium quoque vocatur illa colli Pars quam Itynius occupat hinc etiam pro collo risurpatur: pro truncareglandi tergoribus' Plautus a Columbus de ro anatomica L. IX. Venet. 1559. sol pag. 214. O J. Putius in Comment noad Bon0n T. II. P. I.