장음표시 사용
11쪽
3Buasi s li autem primus suit qui probare conatus Sit,
Variolas non esse morbum recentioris originis, sed G1-LLN0 jam cognitum ; pro hac sua Opini0ne varios e diver
sis hujus auctoris l000s 2ὶ affert ex quibus hoc pr0batum
putat; convenit tamen nusquam in ejus scriptis mentio nem esse factam nec de Variolarum natura nec de earum cura. Post nuasΕΝ haec quaestio parum aut sere non agitata est, sed medio aevo elapso, cum doctrinae et artes reflorere coepissent, inter varia argumenta, quae hoc tempore quasi obdormuerant, haec etiam denuo suscitata est quaestio. Seculis XV' et XVI' R0DERICUS F0NSΕCΛ ,
contrariam protulerunt sententiam Horum enim opinio erat hunc m0rbum Graecis Romanisque scriptoribus innotuisse et ab iis ad Emanthemata relatum fuisse, quod paucis ex horum scriptorum locis probare conati sunt; quod illi variis tantummodo theoriis refellere studuerunt nihil tamen pro sua opinione asserrentes. II 0rum opinionem etiam amplexi sunt secutis XVΙΙ' et XVΙΙΙ' siD0 Riss , STAIILIUS , MΕΛDIUS , FREIND10s. In medio sere Sedulo XVIII
duo apparuerunt viri in arte praestantissimi, qui hanc sibi pr0posuerunt derimere quaestionem: itali iΓ8 3ὶ et WLRLΗ0psss 4ὶ qu0rum scripta de h0c argument0, propter m0dum, quo id pertractaverunt, his etiam temporibus
l) Trael. de Variol. et Morbili. Cap. I. Contin. Lib. XVIII. De pulsibus. Lib. XIV. De usu partium. Comment. in Τimaeam. P. IV. 5) Variol. antiq. nunc primum e Graecis erutae 1755. Carb. pestilent. a Carbunculis s. Variolis veterum destinctus. 1756. 4J Disquisit. de Vari l. et Anthracib. l755.
12쪽
maxime laudantur. II1uxiss nutum probare ten luxit Graecos sub nomine My θοακo se intolluxisse Variolus. Fusius scilicet indagavit Graec0rum et Romanorum scriptores medicos, locos indicavit, in quibus hic tractatur morbus et probavit eos nomine 'Aνθοι κουν sere numquam signis asseCarbunculum et erum peuel, lentialem. WERLil0riss primo ex generalibus argumentis sibi demonstrandum pr0posuit veteres hunc morbum ignoravisse, quia, si hoc sibi sue cederet IIahnii operis resulati0 non esset disseisis; deinde tamen IIulinii opus de verbo in verbum sequitur ut probaret omnes ab Halinio allatos, ex Velerum scriptis, locos non nisi ad verum Carbunculum pertinere. Postea quoque in alio tractatu IIa ius sustus opiniones suas explicavit quo demonstraret discrimen quod secerint Graeci Anthracem inter et Anthrac S. Conamina ergo ad derimendam huncce quaesti0nem omni successu carebant et potius, quum ab utraque parte pro suis opinionibus argumenta allata sint tam gravia, esse cerunt ut quaestio haec semper sub judice maneret. Nil ilominus Worthosi usque sectat0rum opinio post aliquod tempus praevaluit, licet et RiLLYRΠs 1ὶ en PLENcisivs 2ὶ Halinii defenderent sententiam, alter in disquisiti0ne historica, alter in theoria sua de Contagio. ΡΛΠLEius 33,
neutrius opinionem secutus, negat quidem Variolas Graecis Romanisque cognitas fuisse, sed probat eas jam seculo sexto in Francia apparuisse, hoc pro sua opinione asserens quod hoc tempore de Variola mentionem factum inveniret. Postea GRΓNERUs et scrDEBlΠs 4 in litem s0lvere c0nati
sunt, illo P eriliosi opinionem defendente, hoc Halinii.
4ὶ De vari0l. m0rborum I. contagi0S. origine, causa cet. 1789.
13쪽
ScsDEnius quoque Verisimile habuit Variolas ex hethiopia in Graeciam esse translatas et pestem Λtheniensem Constituisse. Post aliquot ann0s ideas suas exposuit spRENGI
Lios l) de Variolarum antiquitatu et concludere Videtur Variolas jam remotissimis temporibus in 1 rabia cognitas fuisse, quia jam anan03is tempore 622 p. Chr. n) sulis manifeste innotuerint. W00DWli Lisis 2 in contra earum Ortum duiit ab anno 569 Medea obsessa in et refellit opinionem de prima dispersi0ne per Europam , Expeditionum
Cruciatarum tempore, quod etiam secundum M00RIl 3 opini0nem mult0 anterius locum habuisset, is tamen ne-gni V n0n potest nonnullas antiquorum descriptiones tamc0nspicue Vari0lis posse applicari, ut etiam perilissimi in arte hoc falli potuerint. M0ΝR0 4 quaestionem solVere non conatuS, tamen cum aliqua praedilectione facta explicat collecta, quae pro antiquitate certare VideantUr.
BaiEMQvs 5ὶ ne minime quidem dubitare videtur, quin veteribus innotuerint tam Variolae quam Morbilli et Scarlatina. Celeberrimus WiLL13Πs 6ὶ quoque, ultim0Vitae tempore, quaestionem hanc aggressus CSt, quam absolvere tamen mors impedivit. Ejus opus tamen absolvit et edidit, mortui amicus 181lBY sMITHIUS. Hic e tractatus collectionem continet, quam ma1ime absolutam pro argumento historico veteribus variolas innotuisse, mult0que ante cruciatarum expeditiones in Europam suisse translatas. In hoc libello symptomata explicantur pestium, quae a seculo tertio ad Seculum quintum p.
14쪽
6 Chr. n. in Europa grassabantur; ibi varii Caleni loci,
quae de peste agunt in xurum lueem pr0seruntur; plurimi, ex veris et spuriis Hippocratis scripsis, loci commentario illustrantur; hic exponuntur Vera Anthracum, Iunis sacri cet. significatio. Relictis variorum opinionibus de V ariolarum antiquitate memorare etiam liceat Veterum scriptorum locos, quibus designari Variolas putant nonnulli. Sunt nimirum, qui credant inter frequentes locos veteris Foederis , ubi de morbis cutaneis verbum est, multos ad Variolas esse reserendos. Auctore s0ΝΝΕΗΛ 0 a) in India
varia inveniuntur argumenta maximam Variolarum antiquitatem probantia; in Vind0rum Mylliologia nempe
Dea invenitur patrona hujus labis, cujus cultus etiamnunc maximo est in honore; quod etiam ab n01 WEL-Li0 2) assii matur, qui narrat in sere antiquissimo librosanscriliCO , ΛTΗΛR-vΕΡΛ , cujus ductor ipse suit BI:ΛΗMΑΗ , mentionem esse factam de cultu et precandi formulis , quibus uli 80lerent Drahmini, quando inoculationem instituerent. Apud Sinenses quoque talis memoratur Dea, Cujus cultum a remotissimus temp0ribus 30 Seculis in repetunt tam Vulgus quam eruditi 33. Licet Hipp0cR1TEs, Omnium antiquitatis medicorum longe celeberrimus inscriptis suis non singulatim descripserit hunc morbum, attamen in iis inveniuntur loci nonnulli, qui quid imm0d0
cum Variolis comparari possent. Ita HAIINIUS , SEBI ZiUS , ΖΛCUTUS LLSITANUS al. Varia Eranthemata , quae in variis
ejus scriptis, inprimis autem in Libris de Morbis popularihus describuntur, Vetriolas esse credunt; inter haec praecipue ubi de Anthracisus agit Hippocrates, quas
15쪽
saltem probaveriant non esse Carbuncurum aut Anthracem 1 . Sunt etiam, qui PeStem Atheniensem, quae anni, 428 et seqq. Athenis et in locis vicinis grassata est, Variolas atque hoc malignissimae naturae suisse, credant. Haec pestis Orta erat, auct0re Titsci Di DL 2ὶ qui nobis tam conspicuam et accuratam reliquit descriptionem , Ut n0n prorsus dolendum sit, nullam medici cu
iusdam ad nos pervenisse in orta erat pestis in Aethi0pia et per Λegyptum et Persarum regni partem iter faciens,
subito apparuit Athenis, ubi, eodem historico monente, Medicis istius temp0ris prorsus ignota erat et insolita Contagionis vehementia eXcellebat. In romana quo Ille historia, a Di 0 Is10 HALICΛRNASSENSI 3ὶ, TIT0 LIVI0 4 , DI0D0R0 SICULO, sub nomine λιμ0υ, Φθ020υ , PHStis, peStilentiae frequenter morborum Epidemicorum mentio est facta, qui diversis temporibus R0mae et in aliis imperii romani regionibus grassabantur. Ε0rum autem plurimi Verbo tantummodo commem0rantur, nonnulli tamen fusius pertractantur et inter has inveniuntur, quos Variolas esse putant 110nnulli. Sed hactenus de Historicis et breviter nunc de Medicis. Videtur 11ΕR0D0TΠs Lycius, qui exeunte secul0 primo p. chr. ii in Domitiano et Nerone imperantibus, medicinam excercebat Romae et cujus fragmenta in ΛΕiii 5ὶ citantur scriptis, inter varia Emanthemata febrilia, quae discribit, quorum curam exponit, Vari9MS i 0rsitan quoque pertractasse. GΛLENsu Variolarum descripti0nem non reliquisse absolutam, instar argumenti
a in IIIpp. d. Morb. L. II. 2. 15 sed. v. d. Lindeu l655 . Epidem. Lib. III. S. A. p. 725. Lib. VI. S. 8. p. 821. Lib. IV. S. 15. p. 752. Lib. VII. S. 52. p. 872. De assecl. ς 35. p. 725. Epid. Lib. II. p. 684. etc. 2) De bello pelop. Lib. II. Cap. 47-54. 5) Ilist. Rom. Lib. IV. c. 69. Lib. IX. c. 40. 4) Lib. III. c. b. 32. Lib. IV. 25, 30. Lib. XLI. 21, 26 cet. 5ὶ Teirabit. Lib. II. Serm. c. 129.
16쪽
8 habent nonnulli, illi medico ignotas luisse Varii las, alii
contra jactantes illum praestantissimum medicum nihil ignoravisse qu0d ejus tempore notum eSset, locos quosdam ex ejus scriptis, qui de morbis culaneis chronicis et de Carbunculo agunt, Variolas designare volunt. ΗΛiiΝiss praesertim carbunculi descriptionem sic interpretatus esse videtur ut multa in Variolas caderent; loci tamen qui s0rtasse quodammodo ad Variolas spectarent, tam ab eo, quam ab aliis prorsus neglecti sunt 1i. 4ntequam hanc demittamus quaesti0nem de ea audiamus pii 'LiuM 2ὶ: si quis lethalitatem Variolarum , qua pars ,
ut Videtur, non minor duodecima m0rientium hoc a morbo internecionem agnoscit, consideret: si quis oculorum ob-Coecationes ac venustatis humanae per horrendas cicatrices devastationem rimetur; - si morborum sere omnium hoc ex uno licet jam superato propullulantium, anim0 quis numerum concipiat; - Si quis denique sortem super Omne nune genu8 humanum extensam, ac Universale, quod huic morbo persolvimus tributum sedulo perpendat, mirabitur, doctos in arte Viros versatosque in antiquorum lectione homines dubitasse, an m0rbus, de quo agimus , nosterior sit tam fidis observatoribus, quibus nos imagines popularium qu0tquot habemus , accuratissimas debemus, quibusque negligentiae notam eo ipso inurere non Verebantur, quod morbum inter Omnes primum communissimumque tam oscitanter ab antiquis observatum CSSe aSSererent, ut nos tandem eo quod pictae ab ipsis imagini morbi nomen non simul subscripserint, quid demum morborum depingere contenderint , jamjam haberemus inter nos litigandum.
quidquid autem est de antiquitate hujus morbi ineo
17쪽
sulis convenire videntur cruditi nitasEN 1 in primum suisse, qui destinclum et accuratum hujus morbi dederit descriptionem, licet ipse saleatur Se compilasse VetustiOIuIn medicorum Arabum scripta; citat enim quemdem ΛΗΛR0
1lexandriae vixit et libr0s scripsit de Huriolis. Memorat quoque Doctissimus a. a. REisgiΠs 33 in Bibliotheca Lugdun0-Balaa a manuscriptum invenisse Arabicam, in qua narratur eodem anno, quo natus est Mohamed o 72 p. chr. n. in in terris Arabum Variolas et Morbillos comparuisse. Maxime veritati congruum videtur Variolas exhethiopia in Λeg3ptum et 4rabiam translatas esse atque uno cum Mohamed is imperio late dispersas esse per plurima loca ubi antea incognitus erat morbus. Minus probabile contra est, eas post bella cum Saracenis gesta ad recuperandam terram Sanctam, primum per Europam dispersas esse, quia PALLETUS Ut Supra memoraVimus, jam mentionem factam invenit de Variola seculo sexto, atque , auctore TIISSSENI0 4ὶ, jam anno 907 in nostris ad fuit regi0nibus; sed majorem fidem meretur eorum Opinio , qui statuant eas ab Arabibus , qui tunc Mauri dicebantur, ad Africae regiones maritimas et exinde etiam in Hispaniam, Ρorti galliam, Franciam, cet. translatas CS- se , quibus in regionibus magnam ediderint stragem ; nihilominus bella supra memorata conduxisse Videntur ad eas frequentiores reddendas seculo decimo secundo in regionibus Europae meridionalibus atque postea etiam tu septentrionalibus ubi hisce temporibus satis cognitus erat
18쪽
morbus multisque mortum attulit. lneunte seculo XVI'
15s Si uis insulum Ili uni rem primum Variolus transtulerunt Hispani ubi maximus ilicolurum numerus hoc periit m0rb0; dein qu ique in Varius Amoricae heptentrionalis regiones propagatae sunt ut, nugiis; in Aracilia ullisque Americae regionibus usque ad annum 1643 prorsus ign0lis manuulibus fi). Ε0dem sere tempore inter Indiae Orientalis 2ὶ, insulae Gylonis, Mallaccae,
cet. incolas eundem morbum propagaverunt Batavi. Seculo XVI' ad sinem vergente magis universalis seri
noxios excurcuit essectus. 4nu0 1707 5 in tandem qu0que Is miliae incolae eadem assiciebantur iube, qua omnessere decedebant. 4nno 1717 navis Batava, inqua pauci hoc erant assecti morbo, ex India 0rientali rediens eum inli 0duxit in Promontorium bonae spei, ubi tam diros
excercebat effectus ut tota fere colonia incolis destitueretur. 1tque sic videmus hunc morbum omnes sere terrarum partes assecisse et ubique magis minusve diros suos
ΙIiij us morbi adeo egregiam et accuratam dedit des
19쪽
DE PROPHYLAXI MORBI VARIOLOSI.
Variolae a temp0re quo cognosci incipiebant sempererat morbus hominibus quam dirissimus non solum quia ingentem numerum necare, Sed etiam eos, qui mortem evaderent corpore et mente deturpare solebant. Mirum ergo non est, morbum adeo dirum et hominibus perni ciosum ac Variolas, medicos incitavisse ut auxilia quaererent , quibus sinon impedire, saltem mitigare possenth0stem, quae auxilia multum disserebant secundum Opiniones quas habuerint medici de morbi indole. Sionii AsBs 1ὶ laudavit corporis munditiem, balnea, lotiones, diaetam tenuem, et medicamenta nonnulla, in primis Caphiaram; si AsBERIUS 23 multum celebravit panacaeam quamdam ex fintimonio, Nitrale solassae et Sale Tartari ; TRΠNc0Nss 3): vapores herbarum odoriferarum;
20쪽
cum, Caphiarain , cet. - Λlii quoque alia pr0posuerunt eidem scopo dicata auxilia, inter quae tamen dignissima est, quae n0minetur, quia maxime probata videbatur nempe: Variolarum Inoculatio sive earum insectio artisicialis , quaeque n0n nisi sero in Europam introducta est, licet jam per multa secula usi fuerint 1sricae fisiue
Inocvlatio autem est Variolarum lymphae in sanorum corpora introductio, liOcce proposito, ut oriatur morbus Variolosus benignus et regularis, qui praecaveret contra infectionem naturalem, quae excipere posset minus benignae characteris morbum. Licet tempus ignoremus, qu0 primum institueretur Ino ulatio, tamen constat eam remotissimis jam temp0ribus instituisse gentes supradictas. I x Circassia dispergebatur ad Graeciam , ubi primum inter Mohamedis sectatores propter eorum praedestinationis fidem pauc0rum tulit suffragium; anno 1672 vetula quaedam Thessalis eam in Constantinopolin intr0duxit ubi non prius universalis est sueta nisi tempere 1701ὶ quo ibi Vari ,larum Epidemia horrenda grassabatur, inqua emunx suus apparuit essectus, quia nullus eorum qui Inoculationem subiissent, moriebantur, contra sere omnibus, qui morbo Via naturali assiciebantur, pereuntibuS. Λnno 1713 doctissimus TiM0xiΠs , qui tunc temporis