Dissertatio medica inauguralis continens quaestiones quasdam de morbo varioloso, quam, favente summo numine ex auctoritate rectoris magnifica Henrici Guilielmi Tydeman, nec non amplissimi senatus academici consense et nobilissimae facultatis medicae

발행: 1845년

분량: 68페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

41쪽

18 annis emensi sunt; nonnullis etiam statuentibus, inprimis pubertatis evolutionem praegressae Vaccinationis essectum iterum tollere et inde ab lioc tempore recepit vitatem ad variolas rexi vescere.

4b aliis contra haud parvi momenti elisi imandum ducitur: Deyoneratio conivii Duccinici montanca: quae esse iretur per diuturnam de homine ad hominem contagii transplantationem, qua ejus Virulentia mitigaretur.

EicitH0RNi0 1 in magis verisimile ridetur in plerisque

casibus, ubi Vaccinationem praegressam insequerentur Variolae, receptivitatem non plane exstinctam esse, 'IUia, Vulnusculis nimis raris, nimis parva materiei Vaccinaequantitas adhibita esset. M0RLas DL J0NEs 23, Ε GERS, EUSTER , al. Contendunt vacciolas quidem praemunire contra Variolas, quod tamen non sacerent contra Varioloidos. Secundum horum opinionem autem Vari0loidum Contagium prorsus alius esset indolis quam Iariolarum; quam sententiam lamen omni fide carere, praeter ab Elculi0RNI0 3J, ERAUSSI0 , NIC0l Al0 , ipsa qu0que experientia pr0batur, quia nempe

per inoculationem ex Variolo idum pustulis, in iis, qui nec

Variolas ante habuerunt, nec vaccinationem subierunt, oriebantur Variolae; dum c0ntra ex Variolarum pustulis in iis, qui vaccinationem subierunt sere semper Varioloides oriebantur; saltem si praegressa vaccinatione n0n plane extincta erat recepit vitus. Memorare quoque liceat nonnumquam in equ0rum pedibus uic rationem quamdam atque in oxium Capite eranthema qu0ddam provenire, quae aeque ac Vaccolae

5ὶ L. c. p. 196.

42쪽

contra Via molas praemuniendi haberent facultatem. Haece quoium ulceratio: Paronycmia erySipelatosa, Ser Sa II irn in vocatur, a Franco-Gallis: Lauin aum Iambra ,

thema Vetriola ovilla Vocatur.

Horum morborum producta lymphai eodem m0d0, quo Iacciolarum in h0minibus transferri posse bene multi observaverunt auctores, alque in iis pustulus pr0ducere, 'illam maxime cum Vacciolarum c0nvenientia 1i. Cum iis qu0que de industria experimentis in h0minibus institutis, iidem observati sunt esseclus, qui vaccinati0n in excipere s0lent 2). Bene multa quoque experime uta facta sunt transserendo materiem vaccinam in equis 3ὶ atque Equinam in accis 4ὶ ubi, in utroque casu eaedem animadVertebantur pustulae, similes habentes decursus, ceterisque modis inter Se conVenientes; quibus experimentis quoque sactis in Oxibus, eosdemque habentibus effectus; omnia haec ObSerVata ansam . dederunt ad supponendam h0rum trium morborum inter se identitatem. Praeterea quoque experti Sunt materi ei equinae atque ovinae facultatem in Vario las praemunientem eamque adhuc satis probatam invene

43쪽

35 Celeberrimi aΕΝNERi opinio: Vuociolas ex equorum Morbo supra mem0rato 1 in originem ducere jam a doctissimis W00DUILLi0 2 in , siMs030 3ὶ , PLans0N0 4ὶ , 0siAN-DLR0 5), sacc0NI0 6ὶ, cet. , resutata est. Praeter Jenneri sententiam bene multi aliam supposuerunt Vacciolarum originem atque h0c quidem e Variolis humanis Ti;

contra quorum opinionem plurimi sese opposuerunt atque probaverunt Vacciolas morbum esse Vaccarum peculiarem, qui sponte oriri atque per contactum in alia animalia imo

etiam in hominem transferri possit 8J.

44쪽

DE MORBI VARIOLOSI NATURA, CAUSA ET VARIETATE.

Pertinent Variolae ad I xanthemata contagioso labrilia , ad quae etiam reseruntur: Scarlatina, Morbilli, rubeola Vetricellae , Petechiae priMariae; vocantur febrilia quia plerumque febrem c0mitem habent; plerumque dicimus, quia interdum febris adeo mitis est et benigna, ut abesse videatur; contagiosa dicuntur, quia per Contactium propagari solent. Omnia ad haec pertinentia Exanthemata praeterea haec inter se communia habent, quod plerumque non nisi semel eundem assiciunt hominem, qu0d in singulis plerumque animadvertitur febris primaria a

secundaria destincta. ii Vetri durum decursu sex praecipue observanda sunt stadia :1 stadium opportunitatis. 2 b L Bullitionis , irritationis , s. febrile.

45쪽

Primum stadium a contagio suscepto ad initium 1eblis, sere sex ad septem comprehenditur Dychthemeris et plerumque . ignoratur ab homine Suno.

Alterum in regularibus triduanum, ubi materies contagiosa humoribus mixta varios producit in organismo ensectus, symptomata simulantes labris rheumaticae, Catarrhasis, gaStricae, al. et febris praeprimis tune corrigentis characterem habentia. Hoc sequitur tertium stadium nempe Eruptionis; I ruptio hac ratione erumpere solet. opparent puncta parVa rubra, instar morsus pulicares,

primo in lacie, mox in dorso manuum et in brachiis, dein in trunco et artibus inferioribus, quae porro in populas

elevantur. His eruptis omnia fere symptomata mites ei e solent. Hoc stadium in biduum vel triduum absolvitur. Istae papulae in stadio maturationis magnitudine et numero augentur, Valde rubescunt , magis magisque elevantur, pii lpustulas transeuntes, in quarum apice Oritur depressio umbilici instar, quae magis magisque increscit, et circumdantur halonibus rubris ; tenditur cutis ; circa 7 ad 8 morbi diem nova febris, suppuratoria Icta, ac cenditur, alia aggravantur symplomata, alia jam praesentibus adduntur ; quae ubi duraverunt 4 , 5, 6 dierum spatio a primo ortu, pustulae jam absolute suppuratae

In stadio suppurationis pustulae jam purulentae qu0tidie augentur; dein maturescunt; albescunt, flavent; ac tertio quartove die hujus decursus, ab exordio unde

Cim0 , rumpuntur, quo sit ut materies purulenta esstuat, qua siccata, crustae formantur durae; flavo brunneae; vel etiam integritatem se antes senS1m SonSimque eVaneScunt deciduntque, quod sistit stadium ultimum seu em- siccationis ; post crustarum lapsum , maculae magis minusVe rotundae, rubro brunneae et deinde cicatrices plus

minusve regulares relinquuntur.

46쪽

38 Huic brevissimae Variolurum descriptioni addi potest,

mugis accurata de ipsius pustulae variolosue formationis et exolutionis modo , qui observari monet Do t. JUDD , quem citat ZiMMERMΛΝNns ij. 1. Observatur primo cutis Erythema , pendens a Vasorum capillarium superficialium injectione. 2. 0riuntur puncta rubra morsus pulicares insturin in cute, qu0rum causa est Venularum evolutio in corii superficie elevatarum , quae 3ὶ per evolutionem ulteriorem liquorem secernunt serosum quo Epidermis a rete mucoso ele atur, ita ut oriatur Vesicula, integris manentibus frenulis et canaliculis, quae in media vesicula conjunctionem sistunt inter corium, rete mucosum et epidermidem; vesiculae tegumentum, quod sistit epidermis in medio per frenulum stilarine ad corium retinetur. 4. Increscit febris vehe- montia ; adaugetur inflammatio; serum magis minusve sit opacum; secernitur lympha plastica, quae statim coagulatur; in intima pustula oritur, horigontali directione, lamina tenuis , pustulum in duas dividens cellulas, superi0rem et inferi0rem) in qua lamina in media adest apertura ; cellula inferiore continente lympha, supcitore Sertim. 5. Intrat febris secundaria et pustula evolutionis ἀκμγην attingit. Vinculum corium inter et Epidermidem per ulteriorem distensionem disrumpitur; lympha plastica in cellula inseri0re jam in pus mutata, per laminae aperturam emuit et miscetur cum Sero, in cellula superiore totaque pustula in variolam mutatur purulentam; quo tempore, rete mucosum basin sistit pustulae firmam ita ut plerumque a puris contactu caVeatur corium, in quo tamen, rete muCOSO Ulceratione aliqua pro parte, destructo , recessus invenitur; corii papillae nonnumquam in pustula prominent, atque interdum instructae sunt vinculo

stilarini quod antea usque ad Epidermidem tendebat.

47쪽

Non omnes tumen pustulae semper hanc persectissimum ultingunt evolutionis gradum. quum neque Variolarum Situs neque earum si ura, neque liquor quem c0ntinent, neque earum color in omnibus casibus eadem sint, distingui p0ssunt :1' quod ad S, tum iii: Variolas discretas, cohaeren-

3' qu0d ad Liquorem , quem continent in purulentaS , ichorosas, lymphalicaS, SanctuineaS , 4' quod ad Colorem iii: albo Iaras, albidissimas

filia variolarum destinctio est, quae petitur ab alio

Exanthemate concomitante, pelechiali, miliari, eryS pelatoso in: Variolas simplices vel comp9S8laS. 4liis majoris m0menti videtur Variolarum destinctio et divisi0, qu0d ad labris conc0mitantis characterem attinet. 1'. Variolae benignae in quibus decursus est ut supra breviter descripsimus. 2'. V. inflammatoriae: si concomitatur Synocha Omnibus suis sJmptomatibus, quibus stipari solet, quaeque dependere videntur ab inflammato aliquo organo interno; decursus ergo irregularis est. 3'. V. catarrhales et gastricae, quae distinctio inprimis a veteribus medicis est sacta, habita complicatio peculiari . In his phaenomena solita tantummodo magis c0nspicua sunt quam in V. benignis; decursus autem parum aut nihil modificatur. 4'. V. nerDOSae. In stadio erupti0nis adsunt sJmplomata labris nervosae ; eruptio irregulariter locum habet; suppuratio non intrat; pustulae vel vacuae manent vel lympham continent aquOSam.

48쪽

5 . I. pulmssae. In his omnia febris putridae Symplomata adsunt; eruptio irregularis est; pustulae non elevantur, parvam cintinent discoloris vel sanguinolenti humoris copiam et petechiis intermixtae sunt. Destinctio haec quae a concomitantis subris charactere petitur suam inprimis habet utilitatem in Variolarum curandarum methodo. filiis auctoribus aliae quoque placuerunt Variolarum divisiones et destinctiones.

49쪽

DE VARIOLIS MODIFICATIS, QUOS VARIOLOIDES VOC AN T.

Rd Variol as etiam referri possunt Varioloides quae etiam V0cantur Variolae praegressa vaccinatione) modificatae, mitigatae. Multum de harum originem inter se dissentiunt viri docti. Sunt enim qui eas ejusdem habeant antiquitatis ac Variolas ipsas. Ita B0ssusΕTΠs 1): i, La Varioloide est aussi ancienne que la petite Verole V cet. Cujus opinioni quoque favere videtur doct. M0ΕΗLiss 2ὶ qui plurimas inter, medicorum seculi anterioris, Vari- cellarum descriptiones ad Variolatiles referendas esse pu

BiL , cR0ss 3ὶ cet. hujus quoque sunt opinionis et Varr- cellae species verrucoSa hornpsm S. Stonepsinin pro Variolis habent antiquorum medicorum modificatis. Clarissimus

50쪽

a. L. SCH0NLLlN ii qu0que opinionem protulit, Variolo des non esse Variolarum speciem, praegressu vaccinatione mitidiata sed Exanthema quoddam peculiare utque jamdiu ante introductum hoc praesidium, extitisse. Variolarum epidemias 1754ὶ, quas tu n0stru patria descripsitI'. F0RESTUS , in Italia AMAT Us , Varioloi tim enim habet epidemius. Λd probandum quoque suam opinionem dedisserentia Varioloides et Variolas inter haec assert: Die Imps versu che cum materia e Varioloidibus institutu) ga-ben verschie lene Resultaten: bei Indixi luen, die vacciniri Waren, aber nocti nichi Variola uberstanden hatten, Lam es bioss gur Bildung einer Mulierpocle, die Voneinen breiten, dunkelrothen Η0se umgebun etc. Bei nichi racolnislon Linderen bilites e sicli ei no Muttorpocho, es stellte sicli Κ0pWel, ein; gegeia d. 4 Tag Lam Fieberund allyem. Eruption an den IIandela Vorsuglich, Weniger in Gesichte. Die Bluschen Waren klein, hirsutiorngross, mit einem rothen Η0se umgeben, und hatten siclinach 10 12 Stunden mit einer ilichen, dein Smegma

descripserunt Epidemias non nisi Variolas designosse. Praeterea plurimorum repetit experientiam HEFELANDI , ΗΕΙ-MII , STI0s.l TZIl , cet. in qui per Vari0l0idum Epidemias etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION