장음표시 사용
11쪽
cedunt ex aliorum scriptis eruta, ut Sc Epitaphia vetusta, versibus conscripta, quae Pi laoeo omissa aut non vita erant, quaeque mihi ex Grutem, Remesio, Fabretto aliisque erant excerpenda, usisque locis inserenda, uberrimam instituto meo contulerunt materiam, adeo ut
longioris temporis, & majoris, quam initio fore speraveram, liuoris stinuum ad hoc opus, ita ut ipse exigebam, exomandum requin f cile praeviderem. Hinc per aliquot potius annos id premere Sc ad ratiori lima polire, quam crudam & indigestam in ii is in pinsitam lucem protrudere constituebam. Dum itaque in scriniis apud me adfecta jacebat haec Epigrammatum antiquorum Sylloge, ineditae interim Criticae Henrici Valesii Emendationes, & Nicolai Heinsii Adve satia, publicis studiosae juventutis commodis a me exposita, tum praecipue operosus Virgilianae editionis per Patrui mei obitum a ruprae, sed mihi porro recensendae labor, telam in his Catalectis in choatam interpellavit haud parum ac repressit. Ea cura defuncto, quum alienis scriptis digerendis atque edendis diu me fastidium ce
perit, dum in manus olim med tum atque interruptum hoc penium re mere nunc detur, unice huic operi instare atque incumbere decrevi, neque ahquid e manu mea emtaere, antequam totum illud
ad umbilicum perduxerim & absolvem: quod dum ago & novis subinde accestionibus crescere sentiam, meo ut majorem desideret in destriam, quam ut brevi promissis me solvam, Specimine hoc inte- tim praemisso Opetis ipsius gustim cupidis harum deliciarum am, totibus adponere e re mea esse judicavi, ut quasi praelibata hac pim mulside de ceteris judicent petiti & a in harum rerum arbitri, quorum calculo si non fastidita haec aut ingrata venisse, sed benigno adplausu excepta 8c probata experiar. erit quod Musis meis gratuler , uodque mihi stimulos addat haud leves, ut in Incepto alacriter persiere emtar. Vale, & his faue. Dabam Amstelaedanai d. xx I. Februar. CIDIO CCXLVII.
12쪽
Ex LIBRO LSubscriptum statuae Cupidinis.
INCERTI.OL calet igne meo, flagrat Neptunus in undis, Pensa dedi Alcidae: Bacchum servire coegi Quamvis Liber erat.
SOL CALET NE MEoi die J Ita exEibuit Pithoeus lib. I. Epigr. Vet. p. h. ε 2. Curani NE inscribit vetus Uossit eodex, qui nihil differt, nisi quod v. a. habet Aleidi, tum hemistichium illud Ouammis liber erat non agnoscit. quod etiam non additur apud Maligerum in Catalere. lib. l. P. 122. Heinsius hos versus notaverat reperisse se adscriptos eodiei Petaviano Claudi ni ad v. D 3. Epithalam. Honorii,
Inter Si demas euis mugire encas. in quo eodice legetantur hoc modo :Mars cales igne meo, Neptunus farrat ia misis, Phusa dedi Aloidae: feci mugire Tonantem e vianmis liber erat, Bacc-m ire coegi. INCER- aliter autem habentur apud Gruterum pag. LX. inc . Ec Ferretium in Musis Lapidar. lib. I. pag. 27. Sol ealet igne meo. satrat Neptunus in indis. Pensa dedi Aleidaer Baechiam servire coegis Mamαis liber erat. Hi seriare Tonantem Euametis liber erat, Martem sine Marte subui. rectius procul dubio, nisi quod perperam versu tertio legatur semire Tonantem , pro 3xugire, quod Claudiani loco latis firmatur. de sic etiam ex veteti libro inscriptionum Caroli Molom versus hos deis seripsit Heinsius, praeterquam quod vitiose in v. a. Pensa redi canist. 8c v. 3. Suamvis eva3 Liber. Alinmel venius etiam , ita ut Gruterus Ee Ferietius ex-
hitant , videtur probasse, qui ex it is ita siuppleverat in suo exemplari, ut di Mutinus Opitias, qui
13쪽
L PETRI BU MANNI IUN. SPECIM. ANIMADVERS.
Hue ades Lyaee, Bassareu, bicomis, Nictilie, bimater, crine nitidus apte,
adieripserat nihil hoe Epigrammare elegantiu ς esse, Et taberi id Romae in S. Mariae Majoris supra simulacrum Veneris. Cum illis etiam convenit fere Apianus pag. ccLxit. nisi quod primum hemistichium secundi versus Pensa dest Aletria iste des-deretur relicto hiatu. tum V. 4. sine Marte coegi. Opinor hoc tamen auctoritate antiquorum codicum supplendum esse hune in modum: SOI ealet igne meor flagrat Neptunus in unis, Pensa dedi Alcidae: Bacchum servire coegi uamvis liber erat . feci mugire Tonantem. versum enim quartum, quem Gruterus, Ferretius, di Moroni codex adnoetiant, additum puto ex varia versus tertii leetione, in quo pro Batthum ser- mire eoeti in aliis legitur, feci mugire Tonantem. unde sine dubio geminato hemistichio Suamiis libis
erat alii deinceps duos effecerunt verius. imitatus es
aperte Claudianus Eidyll. V. v. 13. de Cupidine Auaa tibi, saeve ure, non est permissa pot6tas r
u magnum superas fulmen, coeloque relicto Fluc ibus in mediis euis mugire onantem. Et haec ante oculos habuit poetarum veterum ortimus imitator Iosephus Iicanus lib. ii. de Beli. Troj. v. 426. i non Onthius ignes
Majores miratus erat: non cura.trideatis
In mediis fervebat aquis: sed nomine vera Bacchus liber erat. tum Alanus ab Insulis in Anticlaudiano lib. ix. . 27 . de Ueneris olore r
Miscuit, i, madidas fuit dis errere sammas,
In regnis, Nepume, tuis Vulcanus anhelat.& quod ejusdem sequitur,
Bellipotens Mavors , Veneri gratissime, furtum I e Iecurus ama , lotus hic amplexibus altων, ulcanus prohibetur aquis, Sol pellisur umbra. Denique quod Cupido hie iactet, ardore suo Neptunum in undis stagrare . idem etiam non infeliciter expressit Joh. Matth. Tostanus inter Carm. uitr. Poet. italor. Τ m. I. pag. s6. Epivammate de Cupidine marmoreo ad fontem posito: Ad Urum fonti tureum qui ratur Amorem , Temperet tit talidas frigida θmp a faces. Fatitur: ille calor non his extinguitur undis, Neptunum in mediis ustulat iue vadis. quod ideo ad pono, quia poetas Italos recentiores haud pauca in suis earminibus expressici ex his &simiabus Teterum Catadechis &. Epigrammatibus.1aepe deprehendi. ut alibi pluribus videbimus. ceterum de Cupidinia imperio in ipsos Deos notum aliud Ovidii , Ruuat O in dominos jus hab/ι illo Dis . di Claudiani Nupt. Honor. v. 7s.
Uirgilius in Celai v. I 38. Sed malus illi puer , quem nec sua flectere mater
Irarum potuit, quem nec pater, nique avus idem puer, illa etiam Poenor domitare leones Et rabidae docuit vires mitescere mi M. Ille etiam divos omnes. sed dicere magnum es.
Mi Solis flammas rit, succendit in muris Neptunum , Meinum bacchairi cogit, is ipsum Fulminas igne Iovem , Superis Iura1nr honorem Numinis, ct multis cogit servire potentes. Die multum abeunt illa in Epigrammate de Gala. tra , quod alibi a nobis producetur, Ilsa Cupidineae reIunt Hementa pharetrae, jus er in me.iis flamma suburit aquis. sie notis ineditis castigabat Fleinsitus, pro quo in
vulgatis Et et alidas docuit vires, di ultimo versu Illo etiam Divos, homines. quamquam vulgata haec vix sollicitanda videatur , ut Cupidinis Imperium in Deos di homines simul innuat; fimiaturque, ut alios mittam. illo Hesiodi in Theog. Iao.
ejusdemque fere eo oris est illud Regiani de Therismis , quod inter haec Epigrammata etiam edendum erit: uti Disi har instossit Huait quis fonti ut unριξc quae passim apud Poetas obvia. vid. Rittershuic ad Oppian. lib. I . Cyneg. V. 4IO. Hue Aors&c.J Legitur apud Pithoeum in omissis pag. Qi. Hemsius autem in scheda quadam inter
14쪽
iu EPICRAMMA I. ET CATALEC T. VET. POETAR. 3Luteis conmbis hederate coronis, Hasta viricii armate, placidus ades ad aras.
Bacche, Bacche, Ba he, placidus percipe munus.
Infantem Nymphae Bacchum, quo tempore ab igne
ter ejus chartas notaverat hoe Ithyphallieum a se descriptum ex veteri Grammatico de versibus, qui Neapoli apud Thaeatinos exstat ineditus, hoc modo :me ades , o Dare, Bassareu . bicornis. semisti. bimater , crine niti us apte. Luteis eoumbis hederate est is, Hasta visitas arma cν lucidias ades Ad aras, Baccia, Paccis, Baccho.
8e M legitur apud Atilium Fortunatianum inter Grammaticos veteres Putsthii pag. t 671. licet Fulv. Ursi nus ad Sapphus Carmina pag. Io. Ed. Wolfi perperam ex Atilio in secundo versu exhibeat. ADe- .Ha . bimaeer. cte. ut explicet μαιυλα Θωμω μ-νenti animo. Ceterum ad hoc Carmen respexisse puto Marium Victorinum lib. ii l. de rat. Carm. pag. 363. Ed. Commel. ubi dicit: hae a tem Phalae ioversis Liberum Patrem solemniter eanunt. siquidem auod etiam ejus nomine σ Mythmum in metrum complente demonstratur. sis , Bascia , Bacche . Bacche. Terentianus Maurus pag. 33. Ed. Brissaei. suis manu exaratis abluia vel obruit. eo sensu Homere apud Propertium lib. tri. El. s. 6. Tu Paetum ad Pharios tendentem lintea portus Obruis in o terque quaterqua mari. hoc tamen in loco praeferendum mihi videtur ab .luerunt, nempe inventum sub cinere, quae jungenda sunt: nam acumen Epigrammatis In eo consistit, quod quamvis Bacchus ex utero materno fulmine exaehus fiammeus M igneus totus esset, dilicet a Nymphis Glutus, de ita ignis quasi extinctus videretur, non cessaverit tamen Bacchus adis huc urere. unde sorte versu ultimo castigandum. Extis a quod sit ignis urae ad C. pro eo quod nunc inepte circumfertur Sejunctus. Bacchum autem ex igne natum' esse, ex fabulis sitis notum est, u de eum unigenam vocat Ovid. IV.
Met. ra. Ec hine in Epig: male de Apolliae et Baccho apud Pitta pag. 2.Dhphalsita perro dirarunt, Masici Poetae , tui Iudiera ex ima Metho, Versuus ρ tui Dinus eum cortice phallo, Tres dabant trociaeas rin nomina At sonus imo , Bacche, Baccia , Bacche.ec pag. Ios. Conruetis sibi phalaecos trochaeos ,
Ui Axι modo, Bacche , Baeche , Eacche. INFANTEM NYMPHAE Me.J Habet Pithoe lib. e. I. p gr. Uet. Pag. Nersu secundo Helesius ablue - νωπι sie corrigendum in Inscriptione antiqua apud
ossaqua sun sis fluctibωι abluerunt. Me Apollo , deinde Liter , sis eti uin ignifer. Ambo sunt flammis ereui. prosatique ex ignitas.
Ambo de comis calorem mite radio consterrent.
ut illi e legendum ex Cod. Salmas in quo vitae ,
radio. in vulgatis . Ο ambo radios eo erum. Ceterum egregie hue tacit Nonni locus lib. xxiv. Dio. nys. v. t 3. ubi Bacchum vocat , em --
narum Iam adtim fulgor annunciavit tuam originem. male editur adluerunt. Virg. II. AER. 72 . donec me flumina vitio Abluero. idem Heinsius in altero exemptari obriserunt emendabat. videturque sub einere o nerunt conjungere voluisse. eadem varietate Pithoeus in alio Epigrammate lib. 1. pag. 3ς. ubi l eitur . Vise sec-os abluis unda pedes. notaverat in margine obruit pro raria lettione. quod accedit ad codicem Uossianum . in quo ebruit. Hein- Las autem illic aliate malebat. Scaliger in sthecis male illie vertunt . tuam familiam. ec hine in urbe Pallene templum erat Διονυσου Λα-σlῖ. - . teste Pausinia lib. vi . cap. 27. ubi tradit etiam
sellum i lie diem . λαι- ηψαν dictum , fuisse
Baccho celebratum, quo iaces accenta noctu intemplum eJus inferebantur, dispositis per urbem vini eadis , quae respiciunt ejus ortum eT igne. Haec autem omnia inde venerunt, quia Bacchum quoque Solem credidit superstitio veterum, ut o stendit Macrob. lib. I. Salum. 17. vide Serv. ad Virg. Ecl. via r. V. 3. M vi. An. v. 73. εοῦ A 1 pezum
15쪽
Prodiit, inventum sub cinere abluerant: Ex illo Nymphis cum Baccho gratia multa est; Sejunctus quod sit ignis & urat adhuc. .
DE MUSIS.Clio saecla retro memorat sermone soluto. Euterpae geminis loquitur cava tibia venti S.
Voce Thalia cluens soccis Dca Comica gaudet. Melpomene reboans Tragicis servescit iambis,
rerum in Harpocr. pag. 93. cum sero igne natus e me seitur Bacchus, intestigitur primus Rus -- talis , quo fulminata est Semele. Seneca Herc. Fur. 6 7. E matris utero fulmine ejectus puer
Mox fulminanti proximus patri fletis.
nam secundus ejus natalis, quo ex femore Iovis est productus, mysterio erat obscurus, nec homini scire eum diem fas erat, ut scribit Lutatius ad Stat. lib. it. Theb. v. 7 i. Haec ad sensum horum veris suurn inlustrandum sufficiant. Sed forte inanis est omnis, quae huic Epigrammati inpenditur, ol era. suspeetiim enim metito videri polsit neque antiquum, sed recentioris cita Interpretis ex Epigrammate Graeco lib. t. Antholoet. ut libro suo adnota erat scri verius, Fc in notulis suis Pithoeus minuit; quamquam Hieron. Framyrius id sub titulo veteris Epigrammatis e. iam exhibeat post Differt. de vini Temperat. inter Ejus opera pag. 33 . ipsum Epinamina Graecum, quod Me et gro tribuitur , ita occurrit in Antholog lib. I. cap. sv. Q α :
eujus Epigrammatis sensum optime explicuit Bro. daeus, totidemque versibus Latiiti, interpretatus est obsopoeus in sua editione pag t et r. Sed cum variae sint e us versiones, quae videri potant in Epigrammatibus ex Antholog. Gr. selectis di carmine redisditu, quae H. Stephanus edidit, pag. ii S. & Pau. lus Melitas unam exhibuerit in Epigrammatit . ex lib. I. Anth. Gr. versis, inter ejus schediuinata Poetica pag. 49 i. tum Barthius puerili aetate aliam coniecerit, inter ceteras hoc Latinum Epigramma antiquitatem mentiri , de inposuime optimo Pithoeo, ut eam suis Catalectis inderet. notavit ad Statium lib. ix. Theb. v. 13. quem etiam vide ad Nemesian. Ecl. I l . v. xy. Ejusmod, generis nonnulla alia sunt in collectione Pithocana, pio antiquis illic edita, sed quae neoterica esse suis locis monebimus. Ceterum expressit hoc Epigramma
imitatione eleganti Janus Bioahulius lib. lli. Eleg. i. ubi de Baccho, Sic tuto sie n. it, eum saria fuIminis aue --
Adparunt uterum . Sidoni caesa, tuum
Cum puerum multo ferventem pulvere o inii Cito a/ ges.sis abluit unda et assis. re quo tue Li ei amat Θmphas: en ipse colorem Induit, O liqui e more relucra aquae. Det Musis.' Ita inscribitur in Peruviano Codice, quem consuluit Heliasius. Mus au M titulo exishibet Pithoeus initio lib. I r. Epigr. pag. 7. Euterpe geminis loquitur , ' cavent avia et actos J sic edit. Pithoui. locus manifesto corruptus. In Peta viano est ea υinti acia ventos. Salmas ii schedae Eutern geminis sequitur laeta ri t ia ventis. feliciter hune versum emendata puto Heinsium , qui margini exemplaris sui adnotaverat legendum esse: levae geminis IoviIur eat a tibia avenis. sie apud Pindarum Thebaii. Epit. Iliad. v. 892. Illa strae Variles extenso po lice chordas Percutarit, septemque mouos modulatu atenis. sie enim inveni in Cod. Leidensi, non modis. Ec ita Baith. lib. Lix. Adv. t s. amoenis Cod. Vor In altero tamen codice idem conjecerat stelnsius, Euterpae gemino Iequitur eata tibia μνω. ut in carmine mox producendo , quod Ausonio vulgo solet adictibi , Dulciloquis calamos Euter e flatibus urget. sed idem tamen vir Illustris in noris
ad Petrunium cap. xxv I . pag. to . teminis ventii,
videtur probasse, ut in schedis salinas. id est geminis flatibus , idque etiam praetuli . ut minimum a vulgata lectione reped itur, bc ita inter Catalecta Petroniana editum est. Sortiri Soriis cod. Petav. ec schedae Salmasii, cor
Frevistii J Eaedem schedae feretiscit.
Antea Musichore ere. J Lege, Aurea Terpsicherae ιotam lyra personat aethram. Pi TMO Ευs. Ita et: am Scit verius & He nitas suis codicibus adfer ipse. ant, quae indubitata di facilis per se emendatio est, ecconfirmatur Peruvivii codicia aucto; itate. Varios
16쪽
IN EPIGRAMMAT. ET CATALEC T. UET. POETAR. Aurea Terpsichorae totam lyra personat aethram, Fila premens digitis Erato modulamina fingit, Flectitur in facilcs variosque Polymnia motus,
Uranie numeris scrutatur munera mundi,
Calliope doctis dat laurea serta poeti S.
Carmina Calliope libris Heroica mandat, Clio gesta canens transactis tempora reddit, Dulci-
Varios motusJ Saltationem exprimit, cupas inventrix Polyhymnia. ita motus apud Horat. HI. Od. vi. Maiisa dorari rataiat Diacos
ovidius lib. v . Mut. V. 9 I. Reytens fatum motusque manusique. vide Broukhusium ad Tibull. lib. 1. Eleg. v M. F. 38. Uranie n. s munera munIIJ inania numeris s. Hiltra munii legitur in eodem Petaviano codice , dc schedis Salmatii, quod vu ato pnaeservem , nam ecita in carmine . quod infra ex veteri codice profert Tollius, Uranie cauit caelos oe sidera tangens. sidera mundi autem idem est quod coeli, nam mun 3 pro coelo frequenter apud Poetas occurrit. ita M ni ius lib. t. F. 763. - quia qua leum ue siti, hora Ter quisas muni tollunt Ie sitiera paries. Idem lib. I M. F. 3Q6. - stiumque babitantia toelam
Aetherios vivuus annos, mundoque fruuntur.
8: ita mille in locis absolute mundus pro coelo ponitur, licet Broukhulius ad Tibul. lib. tri. l .l. .
. II. notet poetas libentius aetherium m--- .ri
dere. sed si uera munsi apud Lueretium x iosque sine ullo epitheto addito, simpliciter saepe ponuntur. vide aliquot loca apud Bulaeum ad Valer. Flace. lib. i. r63. re sic Minucius Felix in octav. eap xi. Quid quod toto orbi. O ini munio eum μά ribus suis minantur incendium . ruinam moliuntur.
vid. Ces Di akenb. ad Silium lib. XM U. 336. numeros autem, ut hoz in versu , proprie de Astrologiae studio dici, docet Barthias as Stat. lib. iv.
Clio g sta earit ore.J Uersum ex Graeco Anth logiarum lib. l. Titu o Lxvit. ΕΙΣ ΠΟΙΗ Σ.Livnavaacia. Aliter hosce versus expressicis inveni in se ripto papyraceo, qui Iuvenalis SatIras continebat, margini adicriptos a Petro Ioannis de G-da amo 3 78. aa quem Ex. Erasini epistola exstata Merula edita ubi hujus codicis facit mentionem. adscribam igitur illos qui diversi sunt:
Cllo gesta eanit tras actis tempora rebus; Dulciloquis calamos Euterpe Itali ι imp et, Dulcia Tre natastra citharas modulamina miscet, Cum plectris Erato saltat, cauit, ambu 'at, o stat. Metoricos dictat Polimata Musa colores. ranis eanit caelos oe starea ιavgeus. In editione Veneta 3: Vossiano quodam papyreo, ultimux hie versus legebatur: Uranie poli motus. pro vulgato ereli. I iidem vero re la oratione Mu-. Iarum inteuta tamquam metris continebant, hoe pacto:
Thalia comoedias: Euterpe tibias , Terpsichore alterium: Erato geometriano Calliope literas auia Urologiam: Polis mina Maetoricam.
Est M aliud de Musanim inventis earmen inret Petroniana Catalecta . quod describere piguit. ToLI. ius ad Ausonii Ei Tll. xx. Hoc carmen inter Ausoniana vulgo misitur, sed ordine longe cliς o. quem tamen secutus est Scaliger, qui sub Ausenii
nomine etiam Catalectis suis interuit Pag. Lo s.
Desti ipsi ia inliquando ex VOssiano Leidentis Ili bliothecae codice, in quo sub nomine Catonis Phi- Iosephi δε novem Musis inter alia legebatur, dc quidem cO ordine, quo in ejusdem Leidensis libri
membrana hos versus a docti limo Ottone Arntis genio descriptos re secum communicatos non ita pridem edidit Claridimus Henr. Canii e fiet ei ut in Rescript . Boxhorn. de Disticit. Caton. cap. xxiv. qui recte notavit ex eodem libro habuit te Tolli uin, quia in eo subjunguntur Musarum inventa prola oratione, sed ita icripta. tamquam verissus conitituerent , ut ille in notis ad Ausonium haec dedit, quae etiam Maautur in nonnu is veteribus Catalectorum editi otii bus Virginams, in quibus inter alia etiam legantur. Conferenda autem
sunt ista piosaica cum Scho.iaste Epigrammatis Graeci ex Antholoet. mox producendi, in quo tamea rectius fortat se segatur, suλυμι a ut in iis
17쪽
s PETRI BURMANNI IUN. SPECIM. ANIMADVERS.
Dulciloquis calamos Euterpe flatibus urget, Melpomene tragico proclamat moesta boatu, Terpsichore affectus citharis movet, imperat, auget, Plectra gerens Erato festat pede, carmine, Vultu a Signat cuncta manu, loquitur Polyhymnia gestu, Uranie coeli motus scrutatur & astra, Comica lascivo gaudet sermone Thalia:
plo Epigrammate habetur , quam quod obstapaeus adidit γιωροίαν. Sed di Barthius ex perveteri membrana eosdem edidit lib. xxxv M. Ad vers. cap. 12. apud quem nihil differunt cum Lei- densi eodice , nisi quod mutilum exhibeat verissum istum inania poti motus oec. Cui ila praeponit versum nonum Signat euncta manu ere . quae vero in eadem membrana his versibus adduntur a. pud Barthium prola oratione conscripta de ordine dc officiis Musarum, ea totidem verbis invenies in Fulgentii Mytholog. lib. I. cap. xiv ut illi e nota. vit Munckerus. Forte de eadem sunt, vel saltem
similia, quae habentur in MS. eodice Bibliothecae Caesiareae, teste P. Lambecio lib. v t. Comm. de Bibl. Caesar. p. 93Φ. ubi recenset codicem M S. in quo inter alia habetur Descriptio coetem Musaris natim prosa oratione, partim mers u. Alio ordinec carinen edidit idem Barth. lib. Lit. Adv. cap. I. ubi ex Cod. M s. Inscriptionum Iacobi Byellii
inter alia hos versus etiam profert, di F. I. Her ea lau- t. F. 3. Dulci,qusts calamos F. 7. Signat ticta manu. dein, inania poli motus scrutatur σ a M. Ego autem malui hie eo ordine dis bolitum edere hoc carmen, quo illud exhibuit in Catalectis suis Alduhpag. 68. idque ea de caussa. quia si e melius singuli
versus conveniunt cum Graeco Epigrammate, unde hoe versum putabat Lindenbrogius. Inde enim expressam esse, de quidem eodem ordine, patebit, si illud in conspectu Lectoris hie adjiciamus. Legitur autem lib. I. Antholog. GD eap. 67. PH. Ed. Obsopaei, di totum meretur adscribi:
quod Epigramma Graecum exponit Ec inlustrat Fulvius Uri inus in Famil. Roman. pag. 233. & seqq. itidemque Latinum Me profert eo ordIne quoΑldus ediuit, illudque inter Uirgilii Poemata legi dicit , innuens Caralecta Epigra natum veterum. quae Virgilio vulgo subiungi so ent. Illis etiam Graecis vertibus recte B erus in Theia r. Bran. denb. Tom. II. pag. y76. α seq. explicat nummos illos novem , in quibus cum Hercule Musagete novem Musae, de quidem singulae cum inventis sibi propriis conspiciuntur. Elegans quoque est Sasecophagus marmoreus, novem Musas cum Muscis
suis imirumentis iastructas exhibens, qui habetur apud Sponium in Miscellan. Erud. Antiq. pag. - . sed vide pluribus haec inlustrantem Fortunium Licetum in Respons. de Quaesit. per Epis . in Gaudentii Miscellan. Italic. Erud. Tom. 1 I. pag. 84 di seqq. SUNT NUDAE CHARIT hs iccd Legitur apud Apianum pag. Ccxxv I. G. Fabricium in Monum. Antiq. pag. t 6 . di Pith eum lib. xv. Epigr. P. I S. descripsitque N. Heicilius ex veteri Momni codice, in quo praefigebatur, haberi Romae in domo Columneniatium, i c quidem ut Hud Apianum additur, in basi vetus a tribus Nymphis marmoreis, quae brachia inter se connectiant. ornata. rectus sibi videri in uno eodice notaverat Heinsius. primo versu rectius Millas habetur apud Apianum. 8c in Moroni libro . in quo tamen perperam. scquenti versu sororem scribitur pro sororum . ita enim legendum esse ρο- tet ex Ovidio, eui hemistichium Illud debetur , lib.
r. Metam. 24. -- facies non omnitus αμ . e diuersa tamen ι qualem Meas esse Iararum. disticho tertio tonnexa pro eonversa castigabat Hein-fius in notia ad Ovid. Epist. v. v. . seq. V rL alter- , - in Cod. Mor. deinde Dextra Eu Mesemam male apud Apianum. Sed in versu decimo major lectionis varictas. Hemonia Apianus, Pithoeus. ac Fabricius ediderunt. Emonia Cod. Moroni. Ahiatus lib. t. Parerg. cap. ΑΟ. Proseri hunc in modum: renuit δε semine euli. Eunomia o Veneris me. Eunomia vel Harmonia . quomodo malebat Heinsius, emendabat Th. Munckerus ad Hygin. m. v. sic Harmonia Cadmi conjux, Mariis L Ueneris filia, de qua TZet
res Chil. v. His . t 39. ubi de eorum sepulcro. --jus ta meminit Avienus Descript. orbis ν. s s. Tune prorepentis qua sunt vada truuida Nerei Harmonim e, Cadmi sustentat tuba sepulcrum
haec frequenter in Lautio auctoribus eoi rutatur in
18쪽
iN EpIGRAMMAT. ET CATALEC T. VET. POETAR. Mentis Apollineae vis has movet undique Musas, In medio residens complectitur omnia Phoebus.
Sunt nudae Charires niveo de marmore, & illas Diva Columna suis aedibus intus habet.
Par tribus est facies, qualem docet esse sororum, Par tribus est aetas, par quoque forma tribus. Grata
in Hermido. lege tem. Martinium lib. li . Vis. Lect. cap. S. Vinetum ut Auson. Capid. Cruc. assiv. 16. Patrui mei notas ad ovid. x M. Met. U. 333. Eclib. I M. A. A. v. 86. α I lasielium ad Uib. sequea. p. s r. 3c 36. ubi illa quac cx Comment tore Horatii Crirequi mo profert, totidem fere ver
bi, habentur in Scholiaste MS. codicis Ffanequerant, nisi quod tu ii o Hremouia bis scribitur pro
Hremio . sic apud Iosephum lacan. lib. l . U. Fay. Hamonte Martis praesert Dielem ius pro Hermione. quod in vulgatis. α ita aliquoties in Scholiaste Statii nomen hoc corruptum circumfertur. ut ad lib. t. Theb. v. 188. ubi dicit propter Hermionem .m neris edi Martis filiam . Cadmi uxor . pro quo Harmoniam vel Harmenien leῖendum. dc ita peccatur ad lib. l. v. 67 o. pag. 39. ted idem ad lib. ι i. v. 72. v at mrmenim. quamquam ibidem in ipso Statio paullo ante v. 166. perperam Harmimes eda. tur. recte vero apud eumdem lib. iii. Th. 17 . Nurmura Harmonias. ubi l .utatius pluribus de Cadmore Humonia. ae de eorum sobole asit. Sed hoc n versu quaerenda est mater Charitum. ex qua Iupiter os peperit. Illa de re non unam tuisse veterum opinionem, neque eos sibi eonstare in patre ae matre Charitum , ostendit Bernardux Martiianius lib. i. Variar. Le t. c. I9. quamquam haec inpinionum diversitas de matre Charitum nullas umquam in Republiea tragoedias excitaverit, ut jorabundus scribit Ger. Falhenburgius notis ad Nonni Dionysiacap. 892. Ueram igitur in hoc versa emmeationem dedit nobis erudicii raua Abbas Sevinus in Histor. Acad. Reg. Inscript . Tom. II. p. 2 1. qui nomen Grynomes huic loco restituit non minusquam apud Scholiasten Statii ad lib. it. Th. 186. ubi nunc vulgo legitur : Nomina Gratiarum suus tria
filiae. cujus tamen vulgata lectione fretus Muncke. rus hoc in versu etiam Harmonia reponebat, cum tamen in ipso Hygino recte habeatur Ex Iove OEae nome, Gratiae. altera ejusdem Munckeri emendatio Eunomia nititur corrupto Orphei loco in Hymnis p. isis. Ed. Esse .
ct . nam Gratiarum uiater etiam ab aliis non uno in loco Inoma . nusquam vero, quod sciam. Eunomia adpellatur, ouae una ex Dibus Holix est.
filia Jovis ac Themidis . ut docent Henod. Theog.
v. soa. Ec Apollodor. lib. I. Bibl. c. 3. S. I. confirmat Optimam emendationem Hesiodus in Theogon. F. po T. M seqq.
ubi Octaui filia nuncupatur, ut apud Homerum Iliad. Σ. v. 398.
forte te hoc nomen reponendum in Nonni Dionysiacis lib. xx v. pag. 636.
positus est Se . incus, Vo certiis ma haec eor--erio unice probatur . in lib. t. de Benefic. cap. 3. ubi late de Gratiis asit, his verbis: tres Chrν-hnus Gratias ait Ioetis is Eurynomes Alias esse: aetate autem minores quam Horas. sed meliuscula suis. c, ideo Vmeri datas eo tes. Matria συο in nomen ad rem jussitat pertinere. Eur uomera enim dictam , quia late parentis matrimonii sit, beneficia dimidere, tamquam matri ps filias strat nomo inpoάi, aut poeraetera nomina reIdant. apud eumdem quae praecedunt in superioribus, Num dicam quare tres Gratiae . ,
quare sorores sint. c, quare manitus inplexis, quarerjde ues cte. optime inlustrant tertium hujus Epigrammatis distichon. Addi his possunt, quae nuper eluditae juventutis exemplum Joliannes belli aderus
in Animadversion. ad Musaeum c-p. ix. notavit, ubi inter alia recte in Orphei loco eain dem proponit conjecturam . quae Sevino, ut lupi a vidimus. in mentem venerat. sed in cap. seq. x. pag. 2oo
19쪽
Grata Thalia tamen tam inae conversa sorori, Implicat alaerne brachia, blanda soror.
Euphrosynam dextra stupeo, Aglaiamque sinistra, Miror & implicitis brachia nexa modis. Jupiter est genitor: peperit de semine coeli
Hemonia, & Veneris turba ministra suit,
Inde alitur nudus placida sub matre Cupido, Inde voluptates, inde alimenta Dei.
, quae Tarpejo coleris vicina Tonanti,
Votorum vindex semper. Fortuna meorum:
Accipe quae pietas ponit tibi dona merenti,
Harmonia hoc in versu, duce Munckero, perpe ram Praeteri. Eurynome etiam in hoc Epigrammate legisse videri milit Brouinultus, ut ex elus imitatione con icio, lib. m. Epigram. p. 26 . in Poemat. yamaue tuos celetrat Gratia trina lares. Σαιί maius poteras dulii eum matre pacisci. Eumnome plures nm dedis ipsa Irii. praeter hanc autem Charitum matrem plures aliae
memorantur Eurynomes, ut videbis apud Patruum meum ad O M. iv. Met. aio. quibus enumeratis Me Εων nomen unam inter filias Amyntae apud Justin. lib. vi I. cap. 4. ut recte emendat Tanaq.
Faber. ultimo versu Dias legebat Heinsius. ex i lodisticho colorem traxit, aperta imitatione, Alci tus in Emblem. io. Tres Charites V neri adsistunt . Dominamque s-
quuntur . Illucque moluptates, atque alimema parant.
ut illi e notavit Cl. Minos, ic Rivinus ad Pervig. Ven. p. s9. Sed recentioris seculi foetum esse hoe Epigramma, dc vix ducentis abhinc annis editum,p: opter mentionem Divae Columnae, per quam pro ratione illius temporis intelligi putat Victoriam Columnam. Ferdinandi Μarchionis Pisicariae conjugem , ex uiustri Columnentium familia apud Romanos , observavit Joh. Henr. I.cichius in Miseel lan. Lipsieniri. Nov. Vol. r. rag. 43 7. 8c seq. TU QUAE TAarga o &eJ Legitur Praeneste in antiqui stimo marmore. Producit inter alia Fabricius.
Carmen hoe in Fortunae Praenestinae templo sacravit Titus Caesius Taurinus, Filius Titi Caesii Primi, mercatoris sive neῆotiatoria frumentarii. qui de mas Fortunae persavit, di centenas coronas voto annuo ei donat. Est satiis elegans rc antiquum, sed non uno modo corruptum. Legitur apud Apianum pag. I91. Mazochium pag. UM. Pithoeum initio lib. iv. pag. 3 7. M scaligerum lib. I. Catalect. pag. xxx. in Inscriptionibus S metii Fol. xxx. 6.ini. i. di in Antiq. Fabricii pag. 36o. de ex Bois. sies. Tom. I. Antiq. pag. ουν. habet Gruterua in Inserim. Antiq. pag. Lx xli. ins r. Quin & hane inscriptionem ab H. Antonio Coronato, viro diu
dito, descriptam dc sibi missam profert Aldus Mais nutius in orthograph. pag. 6. dc in Pighiania In. scrintionibus ineditis quoque occurrit. Sed di ipse
Pighius ita ut quondam Oculatus testis Praeneste tois tum descripsit Epig amma hoc, lectu dignissimum .di a nemine, ut dicit, correcte publicatum edidit in Hercule Prodicio pas. 33F. tum Ferretius in Mulis Lapidari lib. r. init. & Johannes Matthaeus Toseanus post carmina illustrium Poetarum Ital rum , ubi dedit vetera nonnulla Epigrammata ex vetustit lapidibus collecta, iis hoc quoque inseruit Tom. II. pag. 9O. Ec y . nec non Itinerario suci Italiae Andreas Schotius lib. Di, pag. pSo. denique etiam Cosmographiae suae Pa .rius Merula Part. ii. lib. iv. pag. 8 4. dc quem minime practe: itum decebat, JO1. Mar. Suare Zius lib. r. Praenestes Antiq.
cap. xiv. p. I. qui hoc Carmen Valentiniani aevom iptum putat. Apud hos tamen omnes non una
est lectionis di scripturae variis in locis diversitat, ut videbimus.. 'uvi pietas ponit tibi do merenti ' rinis sui Apianus, posuis Pighius in Inscript. sed ponti edidit idi
20쪽
IN EPIGRAMMAT. ET CATALEC T. VET. POETAR.
Essigiem nostri conservatura parentis
Cujus ne taceat memorandum litera nomen,
CAEsIUs hic, idemque TITUS, PRIMUSQUE Ucatur. Qui largae Cereris messes fiuitiisque renatos Digerit in precium: cui constat fama, fidesque, Et cui divitias nectit pudor. ire per altos Consuetus portus, cura studioque laboris. Litora qui praestant sessis tutissima nautis. Notus in urbe sacra, notus quoque finibus illis, Quos Umber sulcare solet, quos Tuscus arator.
Omnibus hic annis votorum more suorum Cenaenas adicit numero crescente coronas,
Here. Prod. quomodo caeteri omnes recte. praestat enim praesens in votivo im dedicat otio hoc carmine di. id sequentia etiam postulant. perperam autem Smelius exhibet dono tibi Bua merenti de si e etiam apud Merulam legitur. donare quidem dc δε- uari donis occurrere memini, ut apud l .ivium xxiv. 16. g. v. aliosque. in Inscript. apud Gruter. pag. 36s. ins s. ec apud Vignol. post Disi . ad Column.
uide Patruum meum in Notis ad Vclleo. Patere. lib. it. Cap. tis. ec ad Sueton. Domit. cap. a. sele in Epistola Septimii post Dictyos Cretensis P a lationem , legitur vulgo: pro quo prurimis ab eo δε- natus est . ubi Heintius re te legit , plurimis aιω ovis donatus, vel, ornatus est. ponit autem hoc in versu, ut mox intra versu ante penultimo ociscurrit denuo, hoe posuit donum, significat. dedicat. consecrat, ut saepe. ita in alio Epigrammate apud Pithoeum lib. I. pag. s. Aediculam hane Nymstispoisi. Virg. vi. Aen. v. 39. de Daedalo: --tibi, Phoebe, sacra vitrumigium alarum, posuitque inmania tem ,-. . Iuvenalis Sat. XH. V. 9 . Cujus pro reditu tot pono auaria. Auctor carminis liberi in Priapriis carm. xx. Haec quaecumque tibi posui vervacula poma.
Cymbala eum Crotalis, pruriginit arma, Priapo Ponit. sed hoe satis notum de obvium est. vide Muncker. ad Hygin. Fab. iit. ta eLxxxvrii. ec Brou kDiium ad Propert. lib. II. El. XI. v. 27. Nostri eousiretatura parentis' Conservariea vitio apud Apianum. Scaliger edidit conserva Diva parentis , nescio an ex ingenio aut membrana veteri, an mendosam Apiani lectionem emendans. certe apud neminem alium ita occurrit, sed omnes in vulgatam conspirant, Et nihil omnino variant, si soham excipias Boistardum, qui eodem modo. quo Scaliger, exhibet, ut ad Gruterum in margine notatum estiu mque TitusJ Titius est apud Maetochium , Feris retium, de Fabricium. hirqua Titus Bois es. Cui larga. Cereris messesJ Large apud Maz h. linge getus Caroli Moroni codex Heinsio collatus. msus Boisiud. Digerit in preciumJ Ita ad unum omnes: solus Matochius re Fabricius habet dirigit. vitiose. prae-rium est in Pighii Inserin. MAS. dc Apian. Ceteri rum his versibus contineri descriptionem praefecti annonae rebusque venalibus praepositi, quales apud
Et eui diisti . -- π DG Ita Pithom , solliam re mi nardus. Atqui diti ias Apian. , qui di-etitias tincit pudor apud Smetium , Matochium, Fe retium, Gruterum. Fabricium. Aldum, Plinium Scholium ec Merulam legitur, neque aliter in veteri codice Moroni, ec TOscani editione Poetarum Italicorum . qui omnes etiam eonstanter habent. ire per ilios tensureus portus, pro quo altos Scaligerat Pithoeus ediderunt. Litora qui 1raestans J sie Pithoeus, Gruterus. Pighius, Aldus. dc Senotius. praestast Boissardus, Aiapianus. Scaliger, ae Fabricius. praestans Heinlius. Omnibus hie annisJ Anni codex Moroni. Mue edidit MaZoch. Centenas adicitJ Ita in omnibus pro adjicit . ut edidit Fabricius. de quo scribendi more vide Aerudalium ad Vellej. Paterc. lib. I. cap. 33 . pag. 6 3. 3c ex eo Berneccer. ad Justin. lib. V. cap. Φ. Manilius lib. iv. init. adice o, citilia bella. in ca B mine