장음표시 사용
51쪽
o PETRI BURMANNI IUN. SPE et M. ANIMADVERs.
DE MORTE UIRGILII ET AENEIDE vERs Us ADTRIBUTI COR N. GALLO,
aED SCHOLASTICI POETAE: IMITATI EXSULPITIO CARTHAGINENS L
mporibus laetis tristamur, maxime Caesar, Hoc uno amisso, quem fico Virgilium.
deam, eorruptum tamen videri possit, neque etiam Helvito Etisfecisse adparet, quia corrigebat : quod non orbis. Θ π is erat. vel potius. quod O A doctis . is orbis erat. ut Fersu ultimo Epigrammatis primi habuimus, ut editur vulgo; Sui frus mundo es, non erat imperio. ut sensus sit. Quod haud orbis erat . quia ultimus terrae Ee inaccessus Putabatur angulus. Ec tamen in orbe erat. Sed quia addit Conjunctum est, aliud quid ab 1ltero diversum significari videtur. Quare minima mutatione legendum forte, Conjunctum es quod asiue orbis, is urbis erat. idest id quod antea aeternae urbis, Romae scilicet, M orbis terrarum fuerat, ac proinde separatum ae diversum, jam in unum con unctum est. ita de Romani imperii magnitudine Ovidius lib. i. Fastor. v. 68 . Gentibus est aliis teIlus data limite eerto, Flammiae spatium es urbis. Ur orbis idem. hine Roma urbs eaput orbis saepe . de quo vide Castal. ad Rutii lib. r. Itin. 39 . ubi Uenantii loco ab eo producto adde alterum ex eodem Poeta lib.
Suos fidei turres Arri eaput orbis habet. dc sie octis pro imperii Romani limite passim. vid.
G. Fabrie. ad Uirg. Eel. t. v. 66. Sed praestat potius vulgatae acquiescamus, Ec ita capiamus, ut innuat duos quasi orbes, imperium scilicet Romanum , dc alterum illum , ut putabant, remotum &nondum patefactum, quod de Britannia sibi persuaserunt, antea per intermedium oceanum distincto jam in unum coaluisse. nam ita dixerat insuperioribus:
At nunc Oceanus Ieminos interbiat orbes,
Pars est imperii, eminus ame fuit. U Rau Talaueti Coa N. GALLoJ In Aldina utraque Catalectorum editione inscriptio haec praefigitur: AD A uousTUM CAEsA EM lNC a Ti Aυ- cxonis. in editione Ueneta Virgilii an . I 8o. Coa NELI GALLi v Ensus. Ec sic in aliis. Sed carmen ede morte Virgilii ejusque aeneide Scholastici Poetae esse, Ec ridicule tribui Cornelio Gallo, qui mortem sibi conscivit A. v. e. 727. adeoque lex annis ante decessum Uirgilii, notat Scaliger ad Propertium p. m. 136. mortem sibi conscivisse Poetam Corn. Gallum ob sitspicionem conjurationis in Austum anno aetatis quadragesimo scribit Uossiua Poet. Lat. p. 2ς. nisi potius sequamur Douram in Seheditam. lucced. pro Tibullo pag. 27. qui rationibus haud infirmis id refert ad annum aetatis Galli quadragesimum Ec octavum . hallucinationem Servii de morte Galli ad Uirg. Εcl. x. I. dudum notarunt alii, Bd meliora hae de re dedit Nannius Comment. ad Bucol. Virg. p. 167. Ec seq. vide de Massonium in vita Ovidii pag. 84. sed incertos es.se annos nativitatis 3c mortis Poetae Galli videbis
apud Patruum meum in notis ad Ovid. I ii. Amor. El. s. v. 63. Id tamen absque controversia tertiit mum est, Gallum manu laeta morte obiisse aliquot annos ante decessium Virgilii, ade Novi ναlde ridicule hoc Epigr,mma de morte Virgilii Cornelio Gallo adscribi, dc potius Scholastici Poetae foetum esse recte judicat Soliger. Hoc uno amisso, quem 'o petuitam J Amissis
quod gemo codex Salmatii. Mem temo Aldus N editio Uenera, quod confirmat codex Huydecoris ianus, qui seq vs si tu patiare libellis. dc verium quintum hoe modo distinguit, Roma rogat neruias: totus Ece. pro quo in Salmasano, precibu M is . Am tibi supplicat orbis. precibus etenim in edit. Veisnet. eum vulgato facit Aldus. Atque iterum Trojam J Non male Barthiut lib.
x Lix. Adv. s. per interrogationem. Anne iteriam
Tream, sed major, f. ert Nempe iterum Troja MS.lluydecop. sequinu versu gesta pro facta Cod. Salmas.
52쪽
1N EPIGRAMMAT. ET CATALEC T. VET. POETAR. I . Sed vetuit relegi, si tu patiere, libellos,
In quibus AEneam condidit ore sacro. Roma rogat: precibus totus tibi supplicat orbis,
Ne pereant flammis tot monumenta ducum.
Atque itorum Trojam, sed major, flamma cremabit.
Fac laudes Italum, fac tua facta legi. AEneamque suum fac major nuncius ornet.
Aeneamque suum sae mater m eius ornetJ Sic Al- liquissimum , sputo eumdem hune Salmasi) M.
dus, Pithoeus, Soliger, Plantinus, Veneta, εc Ant- .e dicit Aeneidemque suam pro Atueamque suum. verpiensis Catalectorum editio. In codice autem sed vulgatam tamen lemonem recte Heinsius prae- Salmasiano legebatur Ameidemque seram. cui adstipu- fert. Et sane in his quoque Epigrammatibus pa1- latur codex ΜS..Huydecoperianus, in quo , Eueidem sim Aeneidos secundam lyl abam productam vide- suam f m.' nunciua iamret. ab Amea Romanos A bis. lib. it. pag. xx. Ed Pith. ex Ovidio..eadas secunda correpta dici, re inde AEnριδε pro Amide, quasi ab AEneus, ut Pelicis a Pelaus, a Vir- Et tamen illi tuae felix Aenea dos auePer. gilio poetica auctoritate poni Observat Priscianus, .ut videre est ex notis Heinsit ad lib. ix. AEn. 6s . ub pQ. 93. ubi Musonii acumen mirari licet, qui putat poe- Ad tustos hine transit agros. Aeneidos autem tam illic hoc Patronymico Aeneida . quadrisyllabo Non emendatum morte reliquit opus.
usum , ut Grammaticis titulum operis Ameιdos in. . . .
dicaret. Sed vix puto exstare exemplum, ubi se paulis Intra: cunda in Ampidos corripiatur, nili quod duo hanc Ac ne Musa earens vitiis Ametris esset. in rem proferantur Ovidii loca; ex tib H. Triit. 16ι. nisi quod in praefatione Argumentorum in Aenei- erit Aeneidem, genetrix ubi prima, requiret dem apud Scalig. in Cataleci. pag. t 3. occuriat,
Aeneadum genetrix Mnue sit alma riuus.
Bis quinos luerent, feci quos carmine, versus, Ec lib. m. ex Ponto Epist. Iv. 84. Aeneados totum erepus in esse putent. Aeneidos vati transa suisset epus. sed haec Scholasticum poetam auctorem habent. multo minus ut digna 1int Ovidio, sub cujus no- Possideo editionem Ovidii Gryphianam , notatis mine circumseruntur. manu illustris viri Josephi Scaligeri conscriptam, Me m re nuntius ornetJ Sic omnes vulgatae e. quae dein exstitit penes Rutgessium Sc Dan. Hein- ditiones exhibent, nullo vel inepto sensu. Ueram 1ium qui exemplaris hujus meminit ad Ovid E- nobis lectionem servavit eodex Salmasianus, in quo pist. r. init. in fronte aurem libri sui vir maxi- legitur ,--'tu sic in altem e. mus inter alia haec adscripserat loca, it aeinpἰari ex ingeni. mn ecerat Hemitus, qui ita e Misis, dactylus l-p-i.ii is,4-inuit irri in occur- mendandum monuit in notis ad Silium Ital. lib. ix. rere, et duram esse inflectionem adnotaverat, cum is 17. dc ad Ovidii d. l. lib. t I. ex P. Epist. 4. 8 . alibi vox haec longa sit, an , αινειε, dictumque ubi ex codice illo antiquissimo ita proseri: esse putabat, ut apud Horatium, o virides Nere1--m eomas. sed in margine tamen libri ad priorem Aeneidemque suam sae major nuntius ornet. locum conjecerat legendum. Sumserit. Aenea tum Fae laudes Italum, fae tua facta legi. genetrix ubi prima, quomodo etiam Janus muta in exemplari suo, quod itidem penes me est. cor- sed aberravit Heinsius. dum ante nullinum ver rexerat. de principium Lucretiani operis indicam sum pentametrum hule disticho adnectit. Mincius notaverat: ec sic tam restitutum est a doctis Ovi- vero hic ponitur pro ipsa Mantua, Maronis D. dii commentatoribus . cum id omnino sensus re- tria: est enim agri Mantuani fluvius, ad quem na-quirat, di repetitio elegans atque ovidiana ; licet tus Virgilius, qui eum describit lib. m. Geom. v. t
Bersmannus videatur priorem lectionem praeserre. In altero autem Nasonis loco Heinsius vulgatam Primus Idumaeas rineram tibi, Mantua, palmas. existimabat corruptam, dc conjiciebat. Iliasos et Et viridi in eampo templum δε marmore pe in . ti Ece. ut Homerus intelligatur. In notis etiam suis Propter aquam, tardis ingens ubi sexibias errae
53쪽
L PETRI BUR MANNI JUN. SPECIM. ANIMADVERS.
Plus fatis possunt Caesaris ora Dei
Indo his teneram suscepit Calculo plebem, Quam cogat primas discere literulas.
Vibius Sequester pag. s6. Ed Hesset. Mincius GaI.
Eae Cisalpinae, Roximus Mantuanis, agitur ex Ee nato. ubi foliastis legendum , proximus Mantuanis agris, ex Benaco. nempe fluens. ut idem pag. op. N 16. Benacus Galliae . unde Mincius fuit. iterum Virgilius lib. x. AEn. Σο6. Suos patre Benaco et elatus arvnsine glauca
Mincius insessa durabat in sequora pinu. ubi Servius: Benatus. Iacus es Venetiae, de quo fu-vius nascitur Mincius. cujus verba respexit Paulus ametridus lib. ii. de gestis Longobard. cap. XIV. Nam tr de latu Penato in Historiis ira letimus: M-m cus latus Veii etiarum , de quo Mincius suuius egreditiar nisi potius cum Lindenbrogio in notis pag. 48. statuamus Servium illa ex vetustiore quodam historieo, cujus auctoritatem quoque laudat Warnei sidus, excerpsisse. ut autem tardis flexibus errara Virgilio, ita piger Min ius vocatur Sidonio Apollin. lib. i. Epiit. s. sic tardus meatu Mincius Claudiano vi. Cons. Non. r98. quo ejusdem meminit in Epithal. Pallad. dc Celer. V. IO8. Ouas Benacus alit, quas excipit amne quieto
flexi sum Mineium vorat in Fescenninis v. s . 8chinc Minoiades Mars dicitur Sedulio praef. Hist.
IIus Minoiadae teletrat dulceri Maronis. ubi vide Kocnigii notas. Saepe autem apud Poetas, ubi in Virgilii laudes excurrunt, Miurii menti nem additam videbis, Miam apud recentiores, praeserti m ubi liata em ejus locum describunt. ita Joh. JOv. Pontanus lib. I i. Uraniae: Miutius Lune genuit emceptum ex Audide Nympi a. Hieronymus Uida lib. I. de Re Poet. v. Irx. Iamque satrum teneris vi tem veneretur ab annis,
uem MMaa Miaci iarbosis aluere sub antris. Intichius Lb. I. cum . Pag. 14 ,
aeuanto limpiae te iidebo, Minti, ut natale rigas solum Maronis
Rapas praeteriens arundinosas. Flaminius lib. I I. carm. pag. 222. Litora divino quendam relebrata Maroni, Ei patrio Minci flumine cara magis. M lib. iv. Carm. F.
Talia populeis Mintἱ eantabat in umἱris. Dum pascit niveas pulcra Amarylos oves.& praestantissimus itidem Italorum poeta M. Anton. Cas)nova in fine Epigrainmatum , de Uirgilio: Dicite, qui ripas Miuti coluistis olores, Vobiscum exorta es gloria Virgilii rSed haee sussiciant ad veram hujus loci lectionem adstruendam. Ultimo versu legitur in Cod. Huydecoper. Plus factis possunt Caesaris orta Dei. forinfra pro orsa vel acta. Calculo pluem J V. C. caueuis, ut 8c apud B. Augustin. lib. ii. de Ordine, de in Collatione cum Donatistis, de Sexti Rufi Breviario. vetus Gloss Magister ludi, ea etilo. Pi Tu. Probem ego Calculo, enis. Julius Capitolinus in Pertinace cap. i.) Pure
literis elementariis o calculo inbutus es Sc Riv. Exstat hoc apud Pith. p. arct. - - Cata,ee . Scalig. cap. t. pag. 1 16. ubi inscribitur de magistra ludi nuturari. in schedis vero Scaliger ex v. c.
su primo Vossit codex εc schcdae scaligeri habent catiati, quomodo ipse edidit Scaliger. unde Hein sus conjiciebat Gabalo, a gabalo cruce apud Nonium p. tr 7. vel etiam rnula. Idem Vossit liber& Sextigeri schedae pubem pro plebem. quomodo wnjiciebat etiam Solverius. recte. Calauto autem hoc in Belgrammate idcm cst , qui talaulatον aliter
vocatur. Ita autem dixerunt magailros, qui nume-iandi At ad digitos computandi artem docebant f veteres enim ad digitos olim computasse notum est.
qua de re Sirmondus ad Sidon. Apol in. pag. ς .dc Colv. ad Aputri. pag. 266. Isidorus lib. x. Ori- n. in Alphabeto Etymologiarum: Calcutiter a calculis . ides lapillis minuti/, quos antiqui in manu
54쪽
iu EPIGRAMMAT. ET CATALEC T. VET. POETAR. 4
Sed cum discipulos nullo terrore coercet, Et ferulis culpas tollere cessat iners:
Projectis pueri tabulis Floralia ludunt. Jam nomen ludi rite magdter habes.
unmtes numeras e praebant. eo sensu calculatorei Pallio cap. vi. ubi Meurrit, primas infirmatis L. apud Ictos saepe occurrunt i re sic in Lex c. Graec. terarum, o primus edomator vocis, ct ni ιι -- Lat. inter Vulcanii Glotar. p. 663. stes ris red- merorum arenariur O Grammatios &e. schedaeditur ealculatis. Calaulones vero pro calculatore/ hν autem Salmasii scribunt Caucula pubem, quomodo bes in Rufi Festi, sive Sexti Rufi Breviario Rer. etiam ex veteribus codicibus, quos Heinsius vidit. Gest. Pop. Rom. in Praefat. ad Valentianum in iniis rescribendum esse monuit Patruus meus ad Petron. tio : moram semius ealeutonum . qui ingeme summa/ Cap. XLvl. pag. 218. ubi Epigramma hoc emenis aere binistri exprimunt, res gestas signabo umeIequar. datius produxit. Ec nonnulla hue facientia notavit se habetur in editione Raphelangit Plantiniana pag. Caucula vero, quod Ec in veteri codice invenit Pi- 16o. qua continetur Epitome Historiae Romanae. thoeus, idem esset quod ealculator live Calmis. reat in editione Historiae Augustae Gruteri P. M 3. centiores enim ita ironuntiasse Ze scripsisse docet legitur ealculatorum . sic ealculones pro calculatoribus Salmasius ad Vopisc. Aurelian. cap. 49. dc ad Ca- posuit D. Augustinus lib. ix. contra Academicos: pitolin. Pertin. cap. I. ubi tamen memoriae vitio Guibus diastis, re nis nata est illa Librariorum is perperam hoc in versu eitat: Calaulorum prost , velut quaedam Grammaticae infantia. quae vota adfert Bitilimius in Lexim Juri - Aemilam suscepit multilo pisbem. dico H Dalatores, sed qui tamen locum me sum este opinaturi se recte. nam calculatorum H- Ιta in Glossario Philoxeni ex editione Obbaei par. lie pro ealeuiorum scribendum eise patet ex Ilidos. 2 6. ' ηφις , Calculator, Cauculator. 8c in Glossar. lib. t. origi n. cap. 3. qui Augustini l cum ad ver Lat. Granc. N . 27. Cauculator, ψαφις s. Cau tam fere Gnscripsit: Primorata, inquit, Grammβ' Ios, 'νεφως. 8: De convenit magistro, qui puer ricae artis literae eommunes existunt, quas si r rii ct calculandi artem docebat. notabilis est commenta ea leti latores si quiretur, quorum disciplina velut tu e toris veteris locus ad illa Horatii lib. t. Sat. vi. a.dam Grammatιcae artis 1 fania est. ubi corrige infan.
tia ex Augusti . de vide Ludov. de la Cerdam in Caussa fiait Patre bis, qui maero raatre velis Adve sariis Saeri et cap 61. Calculonem autem hic Noluit in Havι ludum me mittere, matus non in genere de quovis Ludi magistro, qui legen- Suo pueri magnis e renturioni s retidi 8t stilbendi artem pueris tradebat, sed de eo qui Laeto suspensi loculos, tabulamque la reto
numeros, elementa matheseos, sive τειχέta doce- Ibant.bat, ec in secundo versu ideo limulas pro numeris seu elisis, ut vocamus, accipiebat Isacus Vossius ubi Acro notat, Flamium quemdam illis DN,Ibus notis ad Pomponium Melam lib. s. Cap. x M. ve- domisse artem numerandi, Ur ealculo uo in quibus rum in genere intelligendum esse puto. nam caseu- patia , il-- ri lii xl l PTir egregio dc anti lonem vocabant euntisim, quem Graeci II B, b iothecae Finnequeranae codice: Flacui j, qui unus tria M. . l.i i , --. -- quidam, si te Flaviώβ. fuit temparibus illi, eat latiolare seu numerare simul aocebat, unde re lamma vel cauculator. . . suos corrumpere paedagogos. Poria
hujua Epigrammatis de Lua meistro in gem e 1n phyrio autem dicit, hune natium cratia rum δε- seribitur, quomodo di versu ultim , ram 'me' diorem fuisse. quod quid sibi velit, ignorate me fa Ludi rit, mari νυν habes. ut recte V ssii codex dc reor: pro eo Cl. DorVillius corniciebat eathiara um. selligeri seliedae, qui ita etiam edidit, pso quo vide du Cangium Glossar. Latin . in eatiabo. δε habes perperim Pithoeus. ita in Glossis is, lori ctorum. Certe simile quid reponendum videtur . nisi
malister ludi, rartulo. ad quem locum Vulcanius forte statuamus hunc Flavium docui me pueros rea non τ1lde adposite loeum ex Lucani Panegyrico de therar ita enim flectebant etiam hane Wocem. vid. ludo taleuli adducit. similiter calculator apud MM- Comm nt. ad Horat. lib. D. Od. I 8.)evacuare, ectis. lib. x. Epigr. 62. ad magistrum Ludi ita juventutem corrupisse: id quod indicat Seho liastes modo produmis, apud quem excidit sine
me ealculator, nee notarius velox dubio vox solitus. ut innuat Flavium hunc exue Masere quisquam Hreuis coronetur. latorem solitum fuisse pueros disiciphnae suae t adi. tos corrumpere , quos tamen inusitata signifie Plur, de ealeutone seu caletilatore vide apud S lma' tione pae agogos hic vocat pro paedagogam s. nam
55쪽
Me nive candenti petiit modo Julia, rebar
Igne carere nivem, nix tamen ignis erat. -
Quid nive Digidius ρ nostrum tamen urere Pectus
Flavium illum fuisse ealculatorem vel cautulataerem, rum literarum peritia, ec poeseos laude inter pri- ut tunc loquebantur, deduxit hanc vocem non a D mos seculi proxime elapsi numerandus, in Tom. eulo, sed a laticulo. quod a cauto venit, idesst cyatho, m. Sylloges Epistolar. a Venerando Patruo me stypho, vel patera, unde bibebant. ita caucios in scy- editu. Epith. xvii. Nicobo Heinlio scribi Urie na- μοι conjungit Trebelὶ Pollio in vita Claud. cap. xiv. etum fuiste crasium volumen manuscriptum inediis ut restituet unt Salmatius& Casau nus, qui de luc totum Poematum cujusdam Andreae Critii, Ar- voce istis videndi. &. Sitinondus ad Ennoaium pag. chiepiscopi Gnesinensis, quem eumdem esse censeo si hine re cautulam ec eauculatores dicti pro in- ac illum, quem ab extemporali carminum pangen- cantatoribus, de quibus idem Salmas ad Spari n. dorum iacultate praedicat Erasmus in Ciceroniano Pelceni . cap. lo. qui putat eosdem eisse ac illos, pag. m. 8 .ὶ & ex iis producit unum venustissi- quos Galli ioinurs de guerras vocant: sic in poste- mum profecto Epigramma ad odiam puella n , quod rioris aevi scriptoribus sispe cauculatorer P. O prae- hic totum, ut Hariori in luce ponatur lepidi illius stigiatoribus occurrunt. vid. Vosr. li, M. de vi- Poetae inpostum, exhibendum est: tiis Serm. cap. 4. pag. 39o. & Spei man. in Glos. Lar. pag. i 3 o. sed cu CingiuS in Glossario Me- Me nita eangenti Ditit mois Lydia, rebar
diae Latinitatis Tom. I i. PS. 4 4. Salmalium re Igne carti e nivem , vix tamen ignis erat.
futans Observat , ita dictos tuisse illos, qui pocu- nive figidius y uostrum tamen Mere pem lis amat i iis, philtris. aliisque praest im pudicos mee p tuit manibus missa, puella, tuis. xd libidinem deducete tentabant. Et ita forte ρο- Suis locus insidiis dabitur mihι lxtus amoris, tuit auctor hujus Epigrammatis ludere in vocis Frigore concreta si latet ignis aqua hujus ambigua significatione, dc eau lonem dixisse Lydia sola potes nostras exstinguere flammas. non ealcul nem. quia forte eaucis sive Poculis eva- Non nive, neu glacia, sed potes igne pari. 'cuandis strenue operam dabat. sed haec invito ali. cui non pertinaciter persuadere conabor. Fuerit ergo Ex hoe carmine quis non multa 'sibi de sacerii micultuis, vel ealculator, qualis in lapide antiquo a- hujus Archiepiscopi poetica facultate, ac vafri 1
ud Gruterum pag. ccc Lxxv I. inscr. 7. Occurrit, ne amatoris locosis lusibus promitteret. Uerum Auia. CArci Lius. EMPIRonius. v I. vi R. CALCULA- tolyci hujus fraus 3c fucus, quem posteris facere et o a. sic Me Licistis CALcυLAToals Epitaphium ha- tentavit, manifeste adparet ex antiquo hoe Eo-hetur in Inscript . Fabi et ii cap. tr. pag. 88. adde grammate, quod nullo jure sibi vindicavit. 8c ex Solig. ad Mania. pag 188. Ed. Boeger. versi ulti- quo versus suos inpudentissimo latrocinio totos mo corrupte in schesis Scaligeri ueri date. sed in estinxit Critiuet, mutato tantum nomine puellae,
margine vir magnus ita corrigebat, ut edidit. cui hoc scripsit plagiarius. qui ιa-a---biis suis semper alie is bubus araverit, vereor ut scitum se
AD JOLiAM J F legantiissimum hoc carmen inter ac venustum puellae praebuerit amatorem. Hi ne Petronii Epigrammata num. xvi. legitur ; tum autem de reliquis illius carminibus judicare possu- etiam in Codice Perotti, sed qui nihil a vulgata mus, Ec eonjicere, quod non magnam jacturam lectione diiseit . nisi quod veriti quarto habeat, fecerint Poeticarum deliciarum cupidi, dum ceteri missa, pullia, tuis. ut ab ipso Epigrammatis au- ejus lusus numquam lucem adspexelint publieam. ctoie scriptum fuisse videtur; pro quo in aliis est Sed eo misso audiamus potius nostratis Batavi Jani Iulia, missa. quod sorte ab alio Poeta ita muta- Secundi suavissimam & antiquis parem Musam. detum fuit, ut nomen suae amicae insereret. Quan- quid dictent aera lupinis, videamus. Ita enim ille tum autem intersit inter fures ac praedones Poe- sensum vetusti hujus Erigrammatis expressit lib. ii.
tarum veterum, quos aliquando ad verbum paene Eleg. iv. descii te nihil erubescunt multi an serum nepotes, interque eos. qui verecunde antiquorum vestigia Chara meum gelida 'iis nite Uilia μ ι. legentes, sensu in eorum tantum exprimere, dc, Dicebam, nmis haec, puto, tela earent. quantum pore, fel citer imitari istudent, hoc talo- Nee caruere tamen, sub aqua latuere sat illae, eo dei non hiaec, atque in igni exemplo produeto Fummaque per eteras stillat aquosa meas.
56쪽
IN EpIGRAMMAT.' ET CATALECT. V ΕΤ. POETAR. Nix potuit manibus, Julia, missa tuis. Quis locus in talis dabitur mihi tutus amoris, Frigore concreta si latet ignis aqua ξJulia, sola potes nostras exstinguere flammas, Non nive, non glacie , sed potes igne pari.
Frigore duratas si metuemus 'κει ι - - Pragore fax rata est . tollitων frigore nullo.
Sperandum simili de face frigus erit.
Sume pares ignes, miserumque is Mis amorem, Daia, frixoribus semper ac πba noces. Neque ineleganter colorem hine desumsit Poeta quidam 1nonymus, incertaeque aetatis, in carmianum ineditorum egregia collectiane, cujus me participem fecit Vir seneris N eruditionis laude insignis Balthasar Hui decoOper. meliorum literam n , L poetices in primis peritissimus aestunator. Epi. gramma ipsum ita is habet: Cum niveme teteres summi de mimina recti Luria, nee fugeres quam mihi nota fores. Candida via imbra , pluviis constricta pruinis In me laudentis fulminis insta iit. Velaras nive dum faculas sic Lucia mittis, Acem fas minis dumque uites faculis.
Das aeno hoc factu r tas in stuore flammas. Et das in flammis fruora grata mihi.
un ec acumen Poeticum ex hoe carmine sibi etiam inmerito vindicavit poeta quis recentior, qui carmina sua Nugarum titulo ipse insignivit; id e-nmi indieare videtur Nicolaua Grudius Hendec syllabor. lib. I. pag. o 3. in plagiarium quemdam
Poetam: Nugas mr vocitas tuos libellis rum maxime literariorum Tolle, pessime, toris . tolle furt a, Reaia varibus improbas rapinas. Totam, pessime, paginam repone a
Candenti uiis qua puella a ripta: uto juvem proterva pectuι. Quae sine dubio respiciunt Nicolaum Minonium, cujus octo Nugarum libri apud Gryphium an . t 38. alibique locorum editi sunt. Ille enim in earmine ad puellam, nomine Candidam, nive lusitantem. sensium antinui hujus Epigrammatis in suos coa- veitit usus, lib. li. carin. LXXI F. eodem sensu Joh. Matthaeus Tostanus Epigrammate ad Cufidinem inter Carmina Illustr. Poet. Italor. Tom. I. Pag. yy, Sc 6o. Candida eandenιi gestis Hue ludere virgo. Nunc, quando extinctis floribus borret hiems. Ap in εν diriso, tibi nix perit, atque liquescit. Me pereunt homines, quos tua forma coquit. Else quia Me dicam. quos eodem tempore ρε ιConstringis glacu . atque ignibus uris. Amor. ic Epigr. seq. ad Naeviam. eui non minor es emissi in pectore fastus, Suam sit in exacto eorpore forma dereus. Emis mihi das aestu glaciem, da stigoreflammas. Deque metum dubia, spemque timore 6 es. nee abit multum di si51iT 'gesi Post iani Epigramma in puellam Tom. H. pag. 24.
guam pereat candor, fac rure ut pereat. In illas autem Borbonii Nugas nil mirum quod invehatur G rudius, cum parum aut nihil habeant ι quo se valde commendent, adeo ut titulum carinminibus suis conven entiis mum praefixerit Bostonius: ita enim lepido in eum Epigrammate lusit Ioachimus MD 'Paule, tuum rescribis morum nomine litariam, In toto libro mι melius titulo. vid. Menag. in Anti-Baillet. Tom. I. cap. 39. MNiceron. Memoir. des Homines Illustr. Tom. XXVI. Pag. D.
57쪽
c PETRI BURMANNI JUN. SPECIM. ANIMADVERI.
MEMORIAE M. LUCCEI. M. F. NEPOTI s
Quum praematura raptum mihi morte nepotem Flerem, Parcarum putria fila querens. Et semerem tristi damnatam sorte juventam,
Versaretque novus viscera tota dolor.
Me desolatum me desertum ac spoliatum Clamarem largis saxa movens lacrimis , Exacta prope nocte suos quum Lucifer ignes Spargeret, & volucri roscidus iret equo:
M pMORIAE M. Luccxl. εκ A Nescio an in tota betur. ceterum auctor Epitaphii sibi adparuisse finia hie Cataoechorum veterum Sylloge elegantius Ze sit nepotem, ex aethere delapsum, cu)us mortem genu venustioris carmen inveniatur, quam proli- Luget ι Iste inter divos relatas eum adloquitur axum hoe & luculentum Epitaphium, quod sane versu a s. usque ad v. 18. in ceteris idem ad nepo- eximii Poetae, licet nobis ignoti, foetus est egre- tem jam in aethera reversum orationem denuo di-gius, quodque meo quidem Judicio ad laudemor rigit. sed pergamus ad alia. timorum aureae illius aetatis Poetarum adspirare Raptu n mihι morteJ Forte apud Ferret. e re ty- merito possit. Utinam ab eodem ingenio ac inmu pi. an pro sinus quaerens apud eumdem
nobis plura superessent similia, profecto multis se- Et gemeremJ in male apud La eum, di morte quioris aevi barbar is Ec inconditis paeniis patienter pro sorte. carere pollemus. Optandum tamen e sset, ut omni Me desolatum me desertum M spoliatum J Egre- ex pa te integrum ad nos pervenisset, neque in giuin numerorum artificium in hoc disticho ad lu- potiremis septem distichis fine versuum lacerum gentis dolorem exprimendum optimo cum Iudicio claudicaret: sed quas tamen lacunas partim aliorum cumulatis spondeis Zc verbis idem fere signifiean-judicium secuti, partim propria conjectura ducti sup- tibus, admirabitur, cui aures sunt ad Poeticas de-piere tentabimus. Legitur autem totum hoc. ita licias capiendas factae. dolatus vox est elegantissi. ut descripti, apud Gruterum pag. M cxxila. inscr. mi usus. pro solo relicto, deserto, Orbo. iis apud . R ex eo, sed suppletis aliter versibus in fine Reines. Q. xii. Inst. 3o. IN TANTA DEMUM OR
pag t. dc Ferretium in Musis Lapid. lib. I . pag. desertus, ut hoe in versu, conjungitur etiam apud a ci. Post Gruterum etiam e schedis Vaticanis edi- Sueton. Calig. cap. xx. optime notionem verbidit Fabretius in 'Inscript. Syntagm. cap. t t. pag. non ita tritam illustravit Gronovius lib. iv. Obsetv. 233. ubi monet totam Epigraphen tribus colu- cap. gr. ubi quod in Iustini loco primus, ceterismnis continuari, et cx Joh. Macario versus muti- Interpretibus merito emendationem ejus laudantilos supplet. In novissima autem Gruteri editione bus, restituat, victu e Iam ac dolatus in ragnum ita expressiim fuit, ut in tria quasi frusta disse- refugis, id confirmatum inveni a codice Bibliotheiactum adpareat, non quasi totidem diversa essent E- me Franequeranae. Sed de frequens occurrit hoc pigrammata; sed sol te hiatus illic inter octavum verbum in monumentis antiquis. ut DE soLATA& nonum, itemque inter sextum & septimum de- ΟRai TAs in Inscriptione, quam Luisinus in Pateria ei naum distichon relictus est, ut indicetur hoc E- gis, Ic ad Petronii cap. cxi. Gonrsius protule pigramma per tres partes in tribus columnis fuisse iunt, sed quae a Grutero inter spurias relata est descriptum, fide revera fuerint i cs lapides, sive pag. ii l. inscr. 4. de qua vide Reines. Epist. ad unus l1pix, sed in 'ibu ς laturibus sculptus: ne quis Ruperi. pag. 4 l. sic FAUs τι NA MATEu υΝico forte existimet, intercidis te ibi unum x alterum ri Lici DEsoLATA ia alia Inscript . apud Gruterum distichon, nam perpetua serie, ut hic legi volui- pag. DCLxxxii. ins. 9. gentes Eslatae ere culto ibtismus . recte omnia inter se cohaerent, ec in priis suis visuatae apud Arnobium lib. l. pag. 4. aet oina editione Gruteri non interrupto ordine exhi- jam dolata senectus apud Petronium cap. lx . dein
58쪽
IN EPIGRAMMAT. ET CATALEC T. VET. POETAR. 47
Vidi siderio radiantem lumine Hrmam . Aethere delabi. non fuit illa quies. Sed verus juveni color & λnus: at status ipseMajor erat nota corporis em e. Ardentes oculorum orbes, humerosque nitentes Ostendens, roseo reddidit ore sonos:
Adfinis memorande, quid o me ad sidera coeli Ablatum quereris, desine flere Deum. Ne pietas ignara superna sede receptum Lugeat, & laedat lumina tristitia. . Non
solati enares Statio lib. m. Sylv. i. v. 67. 1c in fine. - δεsolatamque sororem, Lua pote . Ο miseros perge insinuare parenses. Mmens lacrimasJ An forte rigans. Vidi reia radiantem lumine formam J Adumbratum videri posset ex Statio lib. H. Sylv. 1. F. 41.
o ubi purpureo suffusus sanguine eandis
Stisreιque orbes, radiataque iamlua coelo tui hie paullo post sequitur ar entes oculorum orbes. quod est hemistichium Uirgilianum lib. xii. AEn 67 . veteribus ad divinitatem comitiandam. ita Romulus apud Ovid. ri. Fast. F. F. 3. Pulcher is humano major, trabeaque decorus Romulus in med a visus adesse via. sie Curtio Rufo species mulieris ollata ultra modum humanum apud Tacitum lib. Ti. Ann. Cap. 1 . ut Druso speeisa mklieris bumana amplior offertur apud Sueton. in Claud. cap. r. vide notas Lipsit ad itatum Taciti locum, dc Merulam Comment. ad Ennium pag. 36. dc sm. Ea laedat lumina tristitiaJ Ita in novissima Gm- teri editione . idest nimio fletu oculos fatiget dicorrumpat. ut apud Propertium lib. I. El. xl. 3. Ardentes oeulorum orbes ad moenia torsit Turbi us . . 'id vero divinitatis signum fuisse apud veteres videbis apud Euthium tib xl x. Advers. c. I . dc sica devies oculos apud Virg. v. AEn. v. 6 8. inter illa poni, quibus numina cognoscuntur, notavit Ser
Αι statvi ipse M or erat nota torporis UfigieJ Re- mus apud Fabretium . cor flatus 'se Major erat. ex pressum ex Virgilio lib. ii. AEn. 773. I uix simulacrum atqu/ Ilis mira Crosae Visa miti nata oculos, o nota major imago. 8c de voce aut sono . ut hic quoque additur, apud
Valer. Flacc. lib. u. 116. -ano ingentes inimisa mi eri Diva dabas, notaqu/ secat υμ eonjuge major.
ubi adposite Patruus meus illud si in Italici adscit.
psit lib. I i. v. 7o ais major nota jam vox prorumpis tu auras. ει sie passim nota specie majores Sc humana au gustiores in somniis adparere imagines finguntur a aut ne o gemitu turgentia Iumina istriues.sie Atimetum conjugem Homo ea post mortem rogat, ne nimio fictui indulgeat, apud Pithoeum lib. III. Pag. I9. Parce, tuam eoniux fletu quassare juvestam ,
ubi legendum Iessare. Ita in Epitaphio apud Gru-
Desinite extincrum tres me fere par ter, Doriise em fati tristia Iura queri. Sed quia praecessit pietas, puto Poeticum magis esi
sse, , Iaerit numi a tristitia. ut emendandum con
jeceram, antequam radi siem ita in prima Gruteti editione haberi. & sie edidit Lab us, ec Ferretius. saepe enim apud Poetas nimio dc intempestivo iussa Dii laedi de violari dicuntur. Romulas apud Ovidium inter Deos relatus Julio Proculo adparens, ipsi praecipit lib. ii. Fast. so6.i-α-- probibe latere Raiηθενιμ etiευηι lacrimis numina nostra suis.
59쪽
Non ego Tartareas penetrabo tristis ad undas, Non Acheronteis transvehar umbra vadis. Non ego caeruleam remo sulcabo carinam, Nec te terribilcm Donte timebo, Charon.
Nee Minos mihi jura dabit grandaevus, & atris
Non errabo locis, nec cohibebor aquis. Surge, reser matri, ne me noctesque diesque Defleat, ut moerens Attica mater Ityn.
Nam me sancta Venus sedes non nosse silentum Jussit, & in coeli lucida templa tulit.
ita manes defunctorum inmodico & nimio luctu existimabant veteres. de quo vide Brou klius ad illa Tibulli i. El. r. SI. Tu moes ne rude meas, sed parce solutis Crinisus, ct ιιneris, Delia, parce genis. Pone metus, letique minas desiste verari,
Ilium nee temo latrabit Cerberus ore,
Nulla soror flammis, nulla adsurgentibus is risDrretit. quin ipse avidae trux navisa Imbae Interius 'riles ripas o adusta subibit Litora, ne puero dura adsemdisse facultas. se fata vel fortunam lusibus onerare. fatigare dc sim . apud Justinum lib v. cap. 7. In foro deinda
coeunt, atque ibi perpeti necte fortunam publicam queuibus ovcrant. sic recte Sche Eerus, ec firmatur a NS Oxoniensi. pr quo in vulgatis iterant . proba turque Virgilii loco lib. IX. AEn. 2 . onerazit ueaethera votis. id fatigare fortunam oneranis dixit lib. H. cap. 8. ubi vide notas Gro vii. Nos ego Tartareas penetrato tristis ad undas dee JAd umbra, Fabretius. id quod apud Gruterum etiam in margine notatur. male. Respicitur enim hie ad superstitionem veterum, qua credebant animas pias, quae ad remos in eymba Charontis ipsae sedebant, unde subjungit Non ego eaeruleam remo sulcabo eari nam , in tranquillius Ec laetius ad infernas sedes penetrare. & a Charonte. ipso tremendo illo Cerbero, Ninoe, cete lique Diis Stygiis cum aliqua Cratia exeipi. vide Brou khus. ad P .per t. lib. iv. Ti. T. F.
ra. & 16. Illastiis Statii locus lib. iii. Sylv. 3. Exsult/ηρ laridi Lethaea ad flumina manu, Est e gaudero domus. date herιa per aras, Festaque tallentes hilarent altaria lucos. Hlix, ct nimium felix, plorataque nato. --a venit. longe Furiarum sibila . longe Tergeminus eastos ; penitus via longa patesca Manibus egregiis, Me. vide Si Propert. lib. iv. El. ix. II. & seqq. Sed hoe loeo M. Lucerius inter divos, ut fingitur, relatus, narrat se, in metum quippe receptum, ad Elysias sedes non penetraturum, neque remos in cymba Charontis acturum, licet orci portitorem terribilem non timeret, utpote anima pia. Statius lib. ii. Sylv. 1. IS . se Hercules ad matrem Alcmenam apud Senec. Here. Oet. v. I962. Ec seqq. Non me rigentis flagra Goti tenens, Non puppis umbras furva tran exit meas, Iam parce, mater, questibus &c.& paullo post :Viratis in astra tendis. in mortem timor. Praesens ab Ubis . mater, Alci es eano Ece.
Me jam decet subire edetistem plagam.
Mee autem di similia sunt ex illa veterum opinione, qua credebant inlustrium di bonorum hominum manibus locum astris proximum adsignari. qua de re agentem videsis Heinlium lib. i. Advers. cap a. pag. 17. eruleam remo sulcabo eartuam J In aliis tui abs
bretius. ceteri se Ieaἔo. quod verbum Poetis frequentissimum. Ovid. ii. ex Ponto Epist. 1 o. 3 . Seu rataeaambas picra sulcavimus unias. Et sic ipse Charon umbriserae sulcator pani 1 andae dicitur Statio lib. viii. Theb. v. S. dc nigri suli tor Aeterni lib. xi. v. s88. 8c apud alios. insolentior tamen locutio vudetur, earinam remo sulca e. μι are enim undas, mare, aquas dic. recte dicitur, non vero sulcare navem. at remo pulsara earinam admitti potest. Cel. Dor villius tentabat, caeruleam remo suleabo paludem.
Si iudaeiori conjecturae indulgere licet, posset reis fingi, Non ego eaerulea Lethen sulcabo earina. Sedes non nosse silentumJ Silentu hic pro moris tuis, qui in inferno. vide Helas ad Claudian. lib.
60쪽
IN EPIGRAMMAT. ET CATALE T. VET. POETAR. 49
Erigor, & gelidos horror perfuderat artus,
Spirabat suavi tinctus odore locus. Die nepos, seu tu turba stipatus Amorum Laetus Adoneis lusibus insereris. Seu grege Pieridum gaudeS....
Si libeat thyrsum gravidis a Et velare comam palmite, Lib Pascere si crinem, & lauro redimi
aetis bule pater est, qui μνα mori s illiam it. sequenti igitur versu multum eriges sententiam, si levi mutatione legamus, Iussit, at in coeli laeua pempta tulit. ut silentum sedibus in inferno opponat temfa me. li lucida, quae incolere se gloriatur. de vi partiis culae M saepe nimis cum detrimento sensus cocis ruptae alia notabimus ad lib. 2. Epigram. GliaoιJ Gelidus apud Ferret. Spirabat suali tinctus odore locus I Indicat ex grato , quo repletus erat locus. odore se 1omno exispergetaetiam sensisse Deum sibi adparui ne, quo indicio veteres sibi adesse Deos agnoscebant. Ovid. . Fast. 376-- mmer fieresst in auras,
Ambrosiaequa e ma divinum vertice edorem Spiraxere: podes testis .efluxit a. imos, D vera incessu patuit Dea.
ubi vide Cerdam. Statius Eb ii quia Tum renara Mallis unxit fastigia sueris. Permulsitque eomas, blandumque reliquat hisorem Miliba .
Ita circumfertur in vulgatis editionibus, di in vetustioribus Ueneta, Aldina, aliisque. at ingeniosam amplector Scriverit con ecturam , qui libro suo ad notauerat suspicari se scriptum fuisse hodorem pro orem. ut omnino emendandum est, quod nulli Interpretum, ac ne ipsi sagaci Marklando. suboluisse equidem miror. nam quod Barthius henorem hie explicet amabilitatem, venerationem , frustra est. ita spiritum seu orirem gratum apud Uirg. v. AEn. S. etiam inter illa recenseri, quibu4 cognoscunturdi mira, monet EG tuo. Dis MDiJ Sie recte prima Gmteri editio . nam
in novissima contra metrum, operarum incuria,
ut puto, editur Dic MEvos. & sic perperam apud Fabretium di Ferretium . quod di monuit nuper Celeb. Dore illius in Diatrib. ad Inscript. Antiq. quam dedit in Observ. Misc. Nov. anni 7 . Tom. I l. p. r . similis Claudia i locus Nupt. Hon. ω
vive parens, seu te remptictitur axis Ohmpi, Seu colis Elysias, animarum praemia , valles. Sm grue Pieridum gaudes J Divi H moenis supplet Macarius. quomodo etiam apud Fabrotum editur. sed sic idem cumulatur. apud Lab-heum vero editur: Sm grege Pieritam gaudes piau rete sorarum. sed vide an rectius sit, Seu grege Pieridum gaudes.
Omnis coelicolum te e. J Te eomitatur sonos Gruterus, Labbeus. & Ferietius. mihi fuisse videtur te Mortis excipiet. nam quod Macatius addehatre chorus insequitur. ut ec Fabretius edidit, non
intelligo. lii, Num ii ii --m eis Maia
i iii r idi itus. sed velligiis monumenti presisius insistentis Seriverit simplementum probo ar mare e/Dmsis. agitare cor mbis Lab us; pro quo amicire Cl. Dorvilliu ς. corymborum usum in sacris Bacchi illustrat Gotius ad Inscript . Columbar. Servor. Liviae pag. 2o3. sequens versus desiderat omni no, Est velara eomam palmite. Liber eris. ut recte Macarius, Gruterus, Fabretius, Lab us, & Ferinretius. An non haec quoque e Virgilio desumta sunt lib. vit. AEn. F. 39O. Exoe. Bacche . st res. Hum te mirgine dignum me frans. Etenim molles tibi sumere ibyrsos. Te rustrare choros, saerum tibi pinere crinem
ubi ultimum illud sacrum tibi pas σε erinem, in se quenti hic te sertur ad Apollinem. Et lauro re imi d Lauro rerim tus ovantis Ma-