Historia conciliorum generalium, in quatuor libros distributa. Auctore magistro Edmundo richerio... Accessit huic editioni ejusdem auctoris doctissimus liber qui inscribitur, demonstratio libelli de ecclesiastica & politica potestate Parisiis primum

141쪽

HIs TORIA X X V. Verum in hac Polonoriun provocatione ad suturum Con cilium Lector habet duodecimum Monimentum praxe Auctoritatu concilii supra Papam. Quod si quispiam Martinum V. Pium & JGlium II. Constitutiones edidisse de non provocando a Papa ad Concilium, easque in Bullam Coenae Domini relatas oppoliat: Rependes , haec ad quaestionem & ad absolutam Papae Monarchi ms . e quam Ecclesia non agnoscit, quippe cum illa Monarchia dospotica Juti Divino, naturali & Canonico penitus repugnet. Certe. quamprimum Martinus suam Decretalem de non provocando a Papa ad Concilium evulgavit, Parisiensis Cancellarius contra crusmodi Decretum hos lucubravit atque edidit Tractatus a e n Mear in ca Hsis fidei a Summo Ponifice appetare ta 6m hae An dechnare. Item

Resiationem de valore ex communi rationum inque smegula uatiram:

In qua haec leguntur Consideratione S. Dixerunt olim Pontisces scilicet ante Concitium Generale Pisinum ci Constantiense quod nutu modo ticebat appellare ad Concibum, allegant fura sera pro se valde, sicut eis videtur, expressa e Sed constanter nunc Ueruur quod est haeres damnata per Constumiovem expressi imam praemcinam in Conritis Constantiens prout abbi di sim est essensium. Intelligit autem Gers nius Traetatum praedictum quoa scripsit: e u ticeat in Causis fidei a

Summo Pontifice : Ubi nominati:n asserit Con munem M-Mns V. de non provocando a Papa ad Concilium , non modo Fonum Constantiense concilium, verum etiam e Martini V. Eltationem GDannis XXIII. Benedula XIII. U Vregorii XII. abdicarionem e direre: quod certo certius est. Quandoquidem Joannes X XIII. Gregorius XII. & Benedictus XIII. tantumdem sibi Juris potuissent usirpare contra Pisanam & Constotiensem Synodum, ac probi bore ne de suis Sententiis ad Concilium provocaretur, quam Martinus V. Quod si Curiales respondeant, ut assolent. In casu tantum schisematis Concilium esse supra Papam e haec eorum cavillatio nihil eis proderit, quia post Martini V. Electionem & Bullam de non provocando a Papa ad Concilium Porus de Luna superstes erat, seque legitimum esse Pontificem venditabat: quae a me dicuntur argumento ad hominem.

XXVI. Ultimae Sessioni Constantiensis Concilii Bullam Martini

V. pro exequutione Articulorum contra errores Joannis 'miclinsubjiciemus: am Bullam Martinus de Consensit S Approbatione Patrum Constantieulis Synodi evulgavit, sicut paret ex Musdem Bublae

142쪽

CONCILIORUM GENERALIUM . I Ilae lectione : Ubi haec Concepta leguntur e Sacro approbante Concilio, Costo sensi per Apostobca scirepta committimin ta mandamm auateniu

amem vel alui quos graves idoneas Fersonas spiritua- , di Zω-nem hasentes esse vorumus, . Deinde in fine eiusdem Bullae, appetiatione seu upentioni Au quibuscumque cessantibus procedatis, ac ipsos juxta ea em Canonicas traditiones puniaris: rei si opus fuerit Curia μculari relinquencio : Contracii res pen Censuram Ece asticam appe latione postposita compescendo. Invocato au hoc , si opus fuerat, auxilis ejusdem brachii secularas, cra. Datum Constotia odi avo Milendas Ma tu, Fontificatus nostra anno primo. Hac autem Martini Constitutione, haereses Joannis Hus & M icleff iisdem omnino conceptis verbis damnantur , quibus antea Sessione v 1 I 1. Constantiensi damnatae fuerant a Pambus. Unde cum Articulo XL. M icleis omnem S dis praerogativam Romanae Ecclesitae his verbis abnegaret: esse de necessitate salutis credere Romanam Ecclesiam esse supremam inter MasEcclesias: artanus V. post Synodum Constantientem Sessione VIII. errorem istum sic damnat : Error est , si per Romanam Ecclesia

1κtestuat Universigem, aut Concitium Generale r aut pro quanto negaret

primatum super abin Ecclesias particulures. Qua clausula Martinus ad mentem & propositum Synodi Constantiensis declarat primatum Sodsi Apostolicae sese duntaxat ad Ecclesias particulares extendere: n quaquam vcro ad Generale Concilium cuius directivo & coactivoeJudicio Papae sit biicitur Sessione I v. & v. Hie enim sensus est Patrum Concilii, quos Martinus se sequi testatur dum hanc Bullam

approbante Concibo edidit pro exequutione Canonum. Απcxendum insuper, Martinum eadem Bulla mandare, ut omnes suspecti de haeresito intcrrogentur : virum credant, ta teneant,masseram quod quo Met Concilium Generale , cs etiam CoNs TANTI ENSE UNIVERsALEM ECCLESIAM REPRAEsENTET: Item titrum

credunt quod istud quod Sacrum Concssium Constantiense Universalem L clesiam repraesentans approbavit G approbar in orem fidei au sal tem animarum quod ab universis Christianis Metibus approbandum

tenendum G quod condemnavit condemnat esse fides dei bonis moribus contrarium, hoc ab eisdem esse tenendum, pro condemnato credo

dum cs asserendum. Haec propria sint verba Martini V. Cui adinci tinn & declarationem Patrum Synodi Constantiensis propositum suit duos oppositos errores circa potestatem Papae damnare: Primum eo

143쪽

H I S T o R I Arum qui docebant Papam. esse ii illi bilem Monarcham , ita ut nequidem Synodo Generali ii ibieetias taet: In quem errorem De Otum est i v. & v. Sessione : Alterum errorem Hussitariun de Bo- hemiorum , qui absolute primatum Ecclesiae Romanae negabant: Contra quem Sestione v iii. de Martinus hac ipsa Bulla, quam in damus. Quocirca Martinus his conceptis vcrbis r Utrum cretarreneat G asserar quod quod5bre Concitium Generale ta etiam O stanti se Uni res em Ecclesiam repraesentet , e . I V. & V. Sese

dionem indicat, quibus hoc est nominatim statutum Nationaliter inquam & Conciliariter : Itaque XIartinus haec se inviolabiliter soqui, & tenere indicat, juxta ea quae in ultima Sessione Concilii dixit : Nimirum quod ea quae in materiis fidei Conciliariter erant decreta invioliabiture tenere cae nunquam contrire volebat. Quod Argumentum

si Adversarii sine ulla evasione diluere potuerint, ipsum quidem Ca-iletanum acumine superabunt: quoniam lib. δε ainctoruare 'Papae is Concibi Car. 9. non potcst hunc nodum aliter Glucre quam surpositione falsi, e Ferenus scilicet Articulum X L. contra errores Aecis dicere quidem Papam habere potestarem in particulares Ecclesias Ved mn menegare potestatem quam obtinet in Ecclesiam Unioersalem. Quasi Vero, Ca,ctane, Patres Constantienses qui obiter tantum &per accidens ratione errorum Ioannis M iclest de potestate Papae super Ecclesias particulares in v III. Sessione Articulo X L. statuerunt; tum corum fuissent immemores, quae Sestione 1 v. dc v. directe &ex proprio instituto de immediata Ecclesiae auctoritate supra Papam tanquam de fundamento omnium agendorum decreucrunt: plurisque apud eos seret accessorium quam principale. At jam dixi illis propositum fuisse in hac Synodo duos debellare errores justo Ecclesiae regimini infestos. Ita ut 1. Sessione I V. & V. regimen Aristocraticum; deinde Sessione vita. statum vel principatum M Marchicum super Ecclesias particularcs explicarint & decreverint: Illud

quidem, inquam, ex proprio instituto es direIJe: hunc vero obiter tantum quando errores Husiuarum condemnarunt, qui Ecclesiae Romanae primatum abnegabant. Porro magis ridendi quam coiis utandi sunt, qui elencho a divitis ad conjuncta & a particularibus ad universalia e villantur Papam ideo pollere potestate super Ecclesiam Congregatam in Concilium Generale, quoa potestatem habcat super Ecclesias particulares disgregatas : hoc enim perinde est usi quispiam insurret Milonem Crotoniatem, quia unum bovem ferre dc comedere γ'

tuit,

144쪽

CON cILIORUM GENERAMUM.

itur quarta obrtiensis ubi obruit, potuisse etiam cunctos boves ferre & comedere. Caeterum, haec Bulla Martini V. pro exequutione Decretorum Synodi Consta tiensis decimum tertium Monimentum praxeos Auctoritatis Concilii supra Papam nobis exhibet: quoniam inrtinus omnia & singula de Concilii consensu& approbatione gerit: & ita de elli jectio proposita in Analysi, iv. & v. Sessionis constansiectiones Adversariorum propulsavimia Summa hujus Historiae Synodi Constantaensis est, ex propriis su tamentis Adversariorum, qui nullum Concilium validum perlibbent nisi a summo Pontifice auctoretur r Synodiun Constantiensem etiam quoad iv. v. & XV. Sessionem esse legitimam & cecumenicam: quippe quae a Martino V. ultima Sessione & peculiari etiam Bulla, rua Decreta Concilii Constantiensis excquutioni mandat confirmara

serit.

XXVII. Tempore Synodi Constanti sis regnum Gallicanum, partim ob Caroli VI. intervalla, partim ob Burgundionum & An Elorum invasiones graviter periclitabaturr N Curia Romana florenti Iortunae Anglorum atque Burgundionum fauctat, sicut temporum illorum historiae docent , & ipse Gerscinius non obscure inescat iri Dialogo Apologetico supra laudato: ipse enim eam ob causam Syn do Constantienti soluta coactus est in spontaneum proficisci exilium, ut insidias sibi a Duce Burgundo paratas vitaret: inque triclinium

moratus Ralcmbergae in Bavariae unde Carolo VI. vita itincto Lugdunum rediit anno M CCCC XXII. postquam Carolus VII. regium thronum conscendit variis concussum motibus: Idque ut ille consu

tudine Fratris sui Nicolai monachi ordinis Coelestinorum uteretur qui erat Lugduni. Tum vero Martinus V. aliquos judices & Nun cios Apostolicos misit in Franciam, ut Ecclesiae Gallicanae Decreta quibus statuebatur Gallicanam Ecclesiam ad suas antiquas liberetates

reduci de ius commune servari perfringerent, ac repugnantes se tentia excommunicationis innodarent: Idque ut facilius assequerentur, hac vulgari paroemia infirmorum animos territare conabantur: Sententiam ris etiam injusta est timendau tenendar qua ex re Ge sonius ansam captavit dogmatice examinandi illam Nunciorum Ap

stolicorum propositionem tractam quem inscripsit Disiussio illii asesertionis Sententia Pastoris etiam injusta tenenda est: quo in opusculo domonstrat Reges Franciae die sera inaugurationis selisos se sacramento a stringere ad propugnaridus Ecclesiarum re ripui tibertates: G debere ro Lib. II. T putare

145쪽

1 s His TORIA CONCILIORUM GENERALIUM. putare sententias cujuscumque T. oris , etiam summi Fontificis latri in

oppositum esse injustas, ta continere errorem in oratilem contra pub&cam justitiamta cedere in usi pationem indebita et continuoque nec te nendas nec necessario timendas, praesertim cum Rex obtuserit in facie Cunia

cibi Generalis Constantiensis , separatum esse providere statu ummi Pontificis sicut alii Reges ta regna pro sua parte. Reliqua videbit Lector, ¬abit Martinum V. ubi animadvertit hoc suum coeptuni de anti' quandis Ecclesiae Gallicanae libertatibus sibi exanimi arbitrio nunime procedere : atque Carolum VII. quamquam Anglicanis bellis implicitum fortiter pro Ecclesiae Gallicanae libertatibus &jure commoni vindicando pugnare: usum opera Reginae Hierusalem & Siciliae, necnon etiam Dacis Britanniae Armoricae, ut Carolum VII. ad suas partes alliceret: quiquidem magnis Curiae Romanae pollicitationiblis pellectus, tandem Martini V. postulatis, quem sibi hac ratione v -lebat demereri, assensum praebuit: atque edi in adversus Ecclesiae Gallicanae, libertates evulgavit die X. Februarii M CCCC XXIV. hoc autem quo minus in rem judicatam abiret, b ister Petrus G labi Cognitor regius generassis obstitit, ut liquet ex Actis Paclamentit quae a

Petro Pithoeo doctissimo & nunquam satis laudato viro edita sunt

in lucem.

FINIS LIBRI Π