장음표시 사용
131쪽
siae, cum sit in vilipendium totius Christianitatis removere Vacatistias, &c. Respondetur, quod removere causam quae praestat & occisis sionem dat peccati, & damnationis animarum, per quam etiam para tur scandala & sunt, per quam destriiuntur Ecclesiae, & universaliteris personae Ecclesiasticae opprimuntur, & stant in errore: intentioque' datorum Ecclesiarum, & benesciorum fraudatur, & perquamis opera pietatis impediuntur, & justitia laeditur, est adornare Christi
is nitatem, & eam in devotione consevere: Nec per hoc fit innovatio, is vel immutatio contra promissum vel conventum: & Pando haec fo,, non essent, aut serent, Romanorum Rex illustri stimus & omneses alii Reges, ct quicumque Christiani haberent increpare totum g senerale Concilium, quod mora in hujusmodi data fuisset, & ultra nihilo citius venient qui obediunt Petro de Luna, estque modica spes quod voluntarie aliquid boni faciant, & facilius propter hoc iseri clinabuntur ad recedendum ab ejus obedientia
is Subiungit, quod ex illis appellabat ad Sedem ApostoIicam,& summum Pontificem futurum, de Apostolos petit, &c. omittens Conc istium generale fraudulenter, non dubium quod deberet esse judex is comperens in causa hujusmodi, de quod sedet de praesenti di ad illudis potest haberi recursus faciliter, de appellando ad Papam tantum facitis causa desinit: nec Papa videretur judex competens, eo quod sit parsisse ara, dc ejus Camera Apostolica, &. consilio Cardinalium in is hoc uteretur, qui essectum quem habent ostendunt. Ideo ex praemissis & resultantibus ex eis tam conjunin quam diseis visim, neque appellationem dicti de Scribanis, neque aliam interposi- istam nomine didiorum dominorum Cardinalium de eorum Collegii, is nec aliam interpositam per ministrum Joannem Ponceti, seu quoseis cumque alios in materia hujusinodi & ipsius occasione, haec venera- is bilis Natio Gallicana propter hoc solenniter congregata, matura d is liberatione habita ducit admittendam, nec eos aMittit appellantes , is nec eorum Divolis appellationibus vel alteri carum esse deferendum , is neque deseri. Parata eadem venerabilis Natio, de se osterens velleis respondere plenius de singulariter singulis causis praedictarum appel- lationum cx quibus causantur & iustiscare nituntur di Dominiis Cardinales, Ze dictus Ponceti appellans,per cos suis nominibus interis positis, quarum copiam, etiam iacta debita diligentia habere non pori tuit quandocumque dabitur ei vel habere poterit: Protestando etiam ride specificatione Moriundam alioriam hic non exprestarum. Hanc
132쪽
responsionem eisdem de Scribanis, Procuratorique Collegii domi- norum Cardinalium, & ipsis dominis Cardinalibus, ac praefato Pol ' ceti singulariter singulis, ac quibuscumque suis adhaerentibus & a 'haerere eis volentibus conjunctim&divisim pro Apostolis, ad quos' teners posset, dans & eis faciens, & Praesidens ejusdem Nationis de' consensu & mandato totius Nationis. Protestans eadem umerabi- , Iis Natio, &Praesidens, ac singui supposita eius, maxime & spcci '' liter destinati pro parte Praelatorum atque Cleri Galliarum ad hoc uenerale Concilium, de prosequendo eorum receptam Conclusi ' nem apud praesens generale Concilium, & ubicumque de jure debile' poterit, & licebit; & de eadem reserendo, intimandoque ,& scri' ndo serenissimo Principi Francorim Regi, & germano suo Regiis Siciliae Ludovico nominato, illustri duci Aquitaniae, primogenitor Restis Francorum illustrissimo, caeterisque Ducibus, & Comitibus,' & Baronibus Galliarum, Praelatis, ac illis de Ciero, qui in partibus remanserunt, nobilibus, & illis de populo omnium Galliarum, ad', ipsorum excusationem & exoneration & ad debitam provisit
Explieii bbem defensivus Onc sonu Nationis Gassicanaseuper Annam non semen , in Concilia Constantiens proposita.
Verum ut ad Historiae nostrae contextum redeamus, Sessione XLI. die VIII. Novembris anno MCCCCXVII. Patres edicunt constituti
nem Clementis Papae VI. super modo & forma cibariorum , quae dantur Cardinalibus conclave ingredientibus observari. Insupcraliquot condunt capitula, in quae electores Pontificis jurare volunt an quam conclave ingrediantur; tumque dcmum Jovis x I. No em bris die sacro D. Martino Otho Cardinalis de Columna, qui Pisano& Constantiensi Concilio intersuit, deligitur in summum Pontificem, vocatusque est Martinus V. ob sancti Martini reverentiam. Sessione x L I r. die xxv I I I. Deccmbris decretum conditur, quo Sigismundus Imperator liberatur a custodia Baltataris de Cossa,
qui olim Joannes XXII. dicebatur ,hicque dispositioni Martini V.
P P. traditur. XX. Sessione x LII i. die x XI. Martii MCCCCHIII. Martinus V.
aliquot promulgat Constitutiones de unionibus , de stuctiluupercipet du, de Simonia, de dipensitionibus, de decimis , at ue adiis onera E se iras , de vita Mnestare Curicomm : idque quoad ac '
133쪽
His ToRIA ratior resematio, quam in proximum Concilium rejeebun fuisse m nuimus, haberetur. Notandum vero Decretum de decimis nullo modo quadrare decreto Concilii Sessione x i x. proposito: ibi enim Patres sciscunt, ne decimae imponantur antequam causa in Synodo exambnata & probata suerit. Hic autem Martinus causae cognitionem & adi probationem ad se lummodo redigit; inquit, multatenus imp nenturgenis .iliter super totum cierum, nisi magnas ardua causa , ta utilisarauniores Ecclesiam concrenente, ta de consilio , ta consensu,ta subscriptione Fratrum no rorum S. R. E. Cardinalium, ta Praedurorum, quorum con Tum commode haberi poterit: nec spectat ter in alisis Regnis velinrovincia inconsultu Pralatis ipsius Regni vel Provinciae , O ipsis non con tientibus, vel eorum mavori parte , cs eo caseu per personas Ecclesiasticaου ta octoritare e po Ma duntaxat leventur. Haec die. Ex quibus liquet quam operosum fuerit Ecclesiae libertates, & Aristocratis cum regimen recuperare. Nam selemiae filii Romanis Pontificibus.
quoties nujuscemodi decimas colligere vellent, politicis Principibus, Primatibus, Archiepiscopis, & Metropolitanis aliquid polliceri S lasestri de alieno, ut facilius paterentur ista onera imponi & exigi a Cleminferioris conditionis, cuius rei plura extant monimenta in tabulario Parisiensis Academiae, quae saepe de hujuscemodi exactionibus ad futurum provocavit Concilium. XXI. Sessione XLI v. die XIX. Aprilis M CCCC XVIII. Mari,nus V. certus atque indubitatus Papa decretum pro habendo futuro Concilio in haec verba sancit; Cupientes ac volenses decreto huyus gen Osis Concilia satisfacere inter alia disponenti , Pod omnimodo genrealia Concilia celebrentur in loco, que summus Pontifex per mensem ante finem huyus Concilis, approbante is consientiente Concilio, deputare V designare teneatur, pro Aco Hemproxime futura Conribi celebranis seupradicti, eodem consevtiente cs approbante Concibo , civitarem Papiensem tenore praesentium deputamus, ta etiam assignamus: statuentes 2 etiam decernentes quod
Praeluries etiam abi, qui ad generalia Conriba debent convocari, tempore tria lo civitatem ipsam Papiensem accedere teneantur. Nulti ergo hominnum luear, tac. Qua in bulla Martini vox, Pontifex teneatur, apprime notanda venit, quippe quae demonstrat, Martinuin agnoscere te docretis Concilii Constantienss obligari: & idcirco ex quinque Nati num consensit Papiam habendo Concilio idoneam deligit & nominat: ncque undecimum habes Monimentum praxeos auctoritatis Concilii
supra Papam, etiam ab ipse Martino deductae in rem judicatam. XXII. Ses-
134쪽
CONCILIORUM GENERALIUM-XXII. Sessione XLV. quae est ultini die XX H. Aprilis,s nis imponitur Synodo. Ut aurem Acia illius diei accuratius percipiantur, ea sunt
revocanda in memoriam, quae supra notavimus numero II. videlicet
Patres semper de more habuisse res controversas primum inter quinque Nationes examinare. Deinde quae communibus Nationum sese Dagiis essent sancto, ad Synodum reterre, ut Conciliariter in publica Sestione approbarentur & conclutarciatur. Itaque decreta priux Nationaliter quam Conciliariter probari ut robur haberent oporte bat sicut etiam observatum cst supra Scssione XXXVIII. Et postquam Nationaliter aliquid examinatum probatumque fuerat , sitatim res rebatur ad publicam Sestionem, ut Synodice & Conciliariter aucto
raretur. Hicque mos erat & ratio procedendi Patrum Synodi Constantiensis: quem Papa immutare nullo modo poterat: maxime vcro
quod id pertineret ad moderationem Aristocratici regiminis. In qua
recuperanda omnes animi nervos Patres intendebant. Porro Cardita
lis Sti. Viti cum de mand D. nostri Papae Martini V. totiusque sineri Concilii alta & intelligibili voce pronunciasset luc verba: Dori
ni ite in pace: atque Reverendus Episcopus Catamensis, ordinis Praedicatorum sacrae Theologiae Prosei r , mandato D. nostri Papae &consensu Concilii Ambonem ascendisset, ut concionareriar: ε Lis Mores Serenissimi Principu Regu Polonia, ta Ais Adri Magni ducis Lituania petierunt ta hu-bter supplicarunt Domino nostro Papae nomine
suorum Dominorum, L I B R U M MI ENDAM FRATRIS JOANNIs FALΚEMBER G notorie crudusiimos errores haresera con-imcntem , rite damnatum tanquam Haereticum per deputatos in ca ιμdeir ac etiam per omnes Nationes Conciari, per cistegium Cardinatium
conclusum cui publuta constabat instrumentis etiam ni Segione pubi aper sacrum Concilium damnarι , seu publice damnatumpronunciari, antequam praesens Concilium dissolveretur: alioquin nomine suorum Dominorum dixerunt protestari de gravamine , de appellando adfuturum Concitium. Quibus sic iactis Sanctissimus Dominus noster Papa dixit,. respondendo ad praedicta ; quod omnia 2 singula determinata, conta D, ta Decreta in materiis fido per praesens Concibum Concitiarure , t
nere 2 inviolabiliter observare volebat , nunquam contraire quoquo
135쪽
HIs TORIA& Martini V. responsionem attendat: quoniam hoc pretium operae facit: Illi enim narrant publicis constare instrumentis librum Fratris Joannis Fallamberg notorie crudelissimos errores atque haeresci co tinentem, rite damnatum tanquam haereticum; primo quidem per deputatos in causa fidei, de quibus vi. Sessione: deinde per quinque Nationes Concilii, atque etiam per Collegium Cardinalium: quod tribus & viginti Cardinalibus constabatur. Ex quo inserunt &petunt, librum memoratum debere neces lario in publica Sestione damnari, aut pronunciari publice damnatum esse, antequam Conciselium di sibivatur: hocque nisi sat, nomine Resis Poloniae & Magni ducis Lituaniae protestantur de gravamine, & de appellando ad suturum Concilium: Ratio est, quia secundum leges a Patribus Synodi Constantiensis positas & conuanter servatas, nulla possit desiderari aut excipi conditio vel allegari causa, cur liber ille nefarius Synodice damnari non debeat: maxime vero quod Ecclcsiae regimen sit Arbs craticum. Contra haec Martinus effiag opponit cum otestate absoluta: Respondens quod omnia: guti determinata, conclusa, tadecreta in marer tu fidei per praesens Concibum Concitariter, tenere, ta in motibiliter observare volebat, es numqua- contraiucere cymiquomodo: Vsque sic Conciliariter facita approbabat cae rarificabat, non aliter nec a Dmodo. Qua cx responsione intelligimus in hac ultima Sessione, has duas voces P asiones ter Concibariter quasi inter sese opponi a Martino V. Ita ut quae essent primum Nationaliter 'conclusa & damnota , nec tamen de hinc Conciliariter a Synodo in publica Sestione approbata, Martinus a Sinodi Conclusione exciperet, atque cxcluderet: & hoc in genere elle librum Fratris Joannis Fal inberg clare
XXIII. Quibus accurate subductis, patet Bellarminum libro se
cundo de Conciborum auctoritate cap. .X. post C conum frustra contendere Martinum V. hac voce Conciliariter, Decreta IV. &v. Sessionis de auctoritate Concilii supra Papam voluisse a Synodi
Conclusione & confirmatione excludere: propterea quod more ali rum Conciliorum re diligenter examinata & discussa, minime conclusa & statuta nissent. Nam sola lectione ultimae Sessionis digii scitur, Martinum de solo libro Joannis Falkemberg, necnon redealiis similibus agere, quae tantummodo Nationaliter & non Conciliariter damnata essent: quo in numero etiam reponenda Conci
sio Nationum de se natis non solvenda cujus supra meminimus. At
136쪽
CON cILIORUM GENERA DUM. et 37 At decreta I v. & v. Sessionis & Nationaliter de Conciliarseiter conclusa fuisse , supra probavimus. Prose,no C eranus libro
de e guntoritate Concisis cap. v III. cum non satis huic a
gutulae distinctioni ac cFigio fideret aliam meditatus est evasionem: asserens Martinum V. Sestione ultima ca solummodo probare D creta quae facta essent in materia fidei: atque Sessione Iv. & v. nondum factam fuisse deputationem virorum selectorum qui res ad sedem spectintes examinarent : hoc enim duntaxat factum ait Sesti ne v I. Ex quo inseri , Decreta de Concilii auctoritate supra Pinpam non speetire ad fidem Materialiter aut Formaliter. Censet vero aliquid attinere ad fidem Materiali toe , si tractetur aut proponatur tanquam res pertinens ad fidem: deinde Formaliter si proponatur ab Ecclesia velut credendum aut damnandum. Haec ille, quo etiam Judice secundum conditionesti se positas causam suam perimit. Primum quod cavillatur de deputatione in materia fidei: Rependo in Synodo Coi stantiensi duo fuisse rerum genera ad fidem spectantia: qiioddam externum, aliud internum : Illudque soris allatum ad Patres Constantienses, cujusmodi erant haereses Bohemorum, liber Fratris Joannis Falhemberg. Item Propositiones haereticae Joannis Parvi, &alia lusemodi; pro quibus Minone v a. facta Et deputatio , quatenus haec primum diligenter enuclearetur inter deputatos, deinde ad Nati nes& Synodum deferrentur judicanda Nationaliter, & Sy 'odice. Enimvero, cum usmodi errores varii ac multiplices essent ideo separatam deputationem desiderabant: S de hac deputatione agit C eranus: non de interno genere rerum quod tractabatur in ipsa Synodo ad quod Patres universi, sicut in Deliberationibus contingit, satis sua
causa instructi & parati erant: omnes exum istuc confuxerant ad Ecclesiam in capite in membris reformandam. Haecque privatam disputationem non exigebant. Cujusmodi ctiam omnia sunt quae tempore
schismatum disputata fuerant in omnibus Universitatibus Europae de
immediata Ecclesia ta cincini octoritate supra Tapam: quae his nituntur Fundamentis: quod Christi per se immediare Ecclesiam funda'rat, quod indivisim ta in commune clutes omnibus dederit Apostosis ut ab
uno minister iter exerceretur : sicut facultas videndi, quae propria est hominis, exerceturper oculum tanquam per ministrum: Item quod θ' nodus universitas letitime congregata Ecclesiam Catholuam repraesentet, caec. Quae omnia cum sacris scripturis clarissime contineantur, aut inde
levi ratiocinatione eliciantur, ut alias probavimus, pertinent qui Lib. II. S aem
137쪽
238 H r s T o R I Adem materialiter ad fidem: sermaliter demum quatenus consensu C tholico & communione Sanctorum credenda proponuntur a Synodo Constantiensi Sessione i v. & v. In cumque finem primum Nati naliter deinde Conciliariter sunt examinata. Verum, quando Ma tinus V. nominatim ait, quod omniata Angulta dete mota, conclusa, decreta in materiu Mei per Syodum Constantiensem c citiariter,
volebas tenere'observare inviolabilirer , ta nunquam contrire qua-l--δε : concepta sunt ejus verba: nemoque, nisi communis sei iis expers negare potest, Decreta I v. & V. Sessionis Consta
tiensis conclida fuisse Conciliariter & ad materiam fidei pertinere, ut statim amplius ex Bulla ipsius Martini probabitur : necessario insurgit, Martinum ejusmodi Decreta sic approbasse, ut ea observari velit inviolabiliter: quae ego dico ad hominem ex D talecticorum dis lis. Proculdubio qui Acta ipsa Concilii Consontiensis cogitate evolverit, quamprimum videbi hoc Caietano, Bella ino, & aliis Curiae
Romanae Attiletis propositum, ut more Pragmaticorum & vitilitis torum sori civilis, veritatem notissimam cavillationibus atque versutiis involvant, utque vulgo dicitur nebulis & pulvere oculos hominum compleant: Idque eos absque magno conscientiae morsu fac re mihi nullo modo persuadere possum : quod enim si contra comscientiam grande peccatum est.Sed ut nos ad librum Fratri soannis Fauhemberg referamus, quando Acta Synodi Constantienus enunciant errores codeli mos continere , quantum conjecturis asequi possum,
aliquas propositiones non absimiles illis propositionibus habuisse arbitror, quae hodie venditantur super potestate Papae in abdicandis &interficiendis Regibus, atque Principibus, qui Pontifici parere de
trectarint: Conformiter ad ea quae a Francisco Suare docentur lib. vi. defensionis suae fidei Catholicae cap. IV. numero XVIII. Quam meam coniecturam Gersonius dialogo Apologetico pro Actis Synodi Constantiensis plane adiuvat: cuius hic verba attexere non pigra bor: Considerent Zelurores Chrsiana religionu ta honoris Donum nostri Papa ae hujus sacra Concilis,'fl Articulus secundus principabs vocationis hujus Concilii , qui est super herasium errorum exstirpatione non tractetur vel expiariatur praesertim in materiis sole μter denunciaru ta multipticuer aginatu in hoc sacro Concitio θ qua liter hoc varii varie potuerint imputare. cuidam au ne gentian in re tanta, arque praecipua sobritudine tractanda prout fatetur Co cibum is damnatione huyus , QUILIBET TYRANNUs : AA
138쪽
CON cis IORUM GENERA ILIUM. x39 dignorantuam, quod de paucis propositionibus qua min sum deapicibi ei non decreverunt, quodsecundum doctrinam sacra Scripturae tenenta tr Getidelicet verae sint, vel se, sana vel insana, approbanda vel repro- sandae. e tis adpersonarMm acceptionem humanum timorem se or-dinem, G ad illorum contra quoi hic processum est in fidei minerus, quem --dum sisnt Zohemi, remurmurationem. μοι adaperram Iusturae δε- negarionem in materia fide in morum , seu culpabilem dis ullationem: alti ad I alutorum oe asorum Avariciam, quaerentium in Ecclesiusica r formatione quae fuasint vel utilia, non qua 'su Cissei Upirituatiab Abi ad Regum ci Frincipum 2 Universitatum qui promoverunt pruictas m terrini vis pensionem, es indignarionem e ut fuerunt REX FRANC RUM, REX POLONORUM, UUniversitas ii Tarsensis, optares alia r alti ad auctoritatis halatica super haresbus exstirpandu in si is
dioecesibus enervationem, es au Curiae Romana in ei em erroribus ex se pand s notoriam Commissionem. Abi Mi sorduiam mustorum in hoc Conci- IA uno velabo modo corruptionem. -υ ad omnium quae facita sunt in Con- cibo scandalisationem, vel infirmationem. Abi ad legatorum Regum 1s Uni ver itatum qua ex rnyundtione vel instructione facta eis,promoverunt caepr movere debuerunt praedinas materias, ne Cent m culpabilem. Abs au theoluorum cs Praedicantium veritatis sarii pericurum cs depressionem ubilibet per Christianitatem e maxime dum errantes fuerunt Potentes UI ncipes. e tu ad homicidiorum, proditionum, perjuriorum, sediti num nutritionemseu justificatuinem: maxime dum besi undantur in sustianendu erroribus. Alu au hareticantium cae errantium non emendationem sed ob mitionemr nec ad staternam Iudicialem vespaternam correcti nem, sed violentiorem e ranarionem. Am ad obedientiVeneria proauni de a modo summo Pontifici , fortassii quod abo periculosam dilationem vvd mustos Christianitatis Francipes aut Populos. Alu ad Clericorum apud
linos, imo 2 apud infideles cs Paganos, ct praecipue Petrum δε Luna essura fautores subsannationem vel irronem: quod ιn materiis vulgo notis is qua sunt i a praecepta moralia, taliter patiuntur errare es diversa sibi invicem pertinaciter asserere in prasenna generalis Concibi. In tantum, ut sub summo Pontifice, quem omnes pro exstirpatione errorum pra-soL dantur, myor disii mulinio syborarι videatur. - Γι dentque, quod omnium gravissimum est, ad ostiensem Dei in desertione defensioni, Gib eae veruinis, imo es fa toriam hareti pravitamur dum sciticet error cui non resibi tur approbMur. Testes autem invocant h in sihianti Compositores currum terram, quod non ad dissamationem c usiumque vel irritatio-S 2 nem.
139쪽
His TORI Anem, sed ad propriam animarum tiberationem, ta ad obviandum praetae Vinoeransiimitibus Massu: sinon hoc durarite Concitio occursu uerumen turu, ista scribunt arque not ant: parati voce publica larium hac omnia deducere si itapticuum fuerat Domino nostro I a . . XXIV. Subjungit Cancellarius: Quod nusia data ea ad haecincti veniemia prodi a reoonsio, sed in deteriora continue res sias, Urue adeo quodpro parte dominorum Polonorum inre secta est tandem appetati as futurum cinci m. Cui anellationi cum respondendum esses , tiraeis, ut dicitur in Consistorio genrraci 2 publico quod utrimo Constantiae cel ra rum est, minuta quadam sub forma Sulla ; d struens, ut alsierunt qui legerunt eam, fundamotalo penitus robur nedum Pisani, sed Constantiensis. Concilii, ta eorum omnium qua meis praesertim super electione summi Pontificis es intruserum Heditione attentata facta sunt: Continebat itaque in nucto casu Mere appellationem a Papa facere nec ejus judicium in ca isidaei, declinare: pl. e contra legem Dei decretaque Concita. Sed tam caeca sen pe eris . ecilio quA non et elat veritatem, tam semper sibi con arta es d6s a veritatι mens audires. Dehinc transit ad librum fratris Joannis. Feskein N, notatque in illo AGI DE OCCIsIONE OMNI uis POLONORuM FACIENDA Asique lege vel ordine ipsis nec auditis.
nec defensis. Et in prima parte operum suorum Tractatu Quo motata an liceat in causis ei a summo Pont sca appellare seu e us Iudicium δε-
ebnare. Ita concludit alloquendo Papam Martinum. Porro, Dominus noster tollare poterit e aciter suspicionem sinistram qua contra Sane tirare
se ii fieri possit, si Arta sua factis compensit e hoc f si sponte nusso ni-
quis te damnet doctrinam illam pestiferam & crudelem contra Pol nos, cum similibus anis cum lati celeritare es rigore qualem fidei materia urgens in scandalum cs perniciem republicae postulat cs requirit, procissa lecta quavis acceptionspersonarum. Haec ibi demum dialogum mem ratum hac clausula iam paulo ante laudata fur concludit: Hoc unum. scio quod et elus habenda unionu in schismare tam desperaro lavitque temporis secit multa tolerari quae fuissent aliunde nec tolerabilia nec tot randa. Video quod Ecclesiia reformatio nunquam fiet per cincibum sine, praesidentia ductoris e lati bene prudentissimul caeconstantis. Provide n i dum sit rerint is potuerint membra per provinci, aut regna non quia
derim mustiplicarione Constitutionum noverurum: hoc magis interturbat
quam adyuvat, sed per exequutioneis vivacem cs v lem ramum legunx quae )am lusae sulit abundanti Ome supervacuis etiam resecaris vel omissi
di deo quod in doctrinis qua sidem, qua religionem, qua bonos e
140쪽
CON cILIORUM GENERALIUM. respiciunt mores vix invenietur in hac tempestave rebus ut sint mament biu, nee habito forti favore potentM semiaris terminxio debita vel expodra justitia. Experto crede, neque deduritionem pro nunc Hiam tete,n
que de remediis araonendu verbum feceris surditati. Ubi non e Ii auditiujubet sapiens ne lunias verbum. Hucusque Doctor Christianissimus, demonstrans quantae sit molis his sequioribus seculis Ecclesiam reso
mare : Nam antequam Papa creatus esset Martinus V. omnes Christianae Nationes in magna spe suturae rcformationis crant: utque ad
eam sibi iter inlinirent facile decreta de Concilii auctoritate supra Papam, item de unoquoque decennio nequintandis generalibus Conciliis decreverunt : atque in x L. Sessione x v iii. Articulos superlatura emendatione Ecclesiae in capite & in membris conceperunde quae omnia Pontifices postea irrita fecerunt: quare Gersonius monet
flaturam Ecclesiae reformationem impostibilem absque praesidentia δε ris bene a e Pari prudentissimul e constantis Papam intelligit: ostenditque tale facilius posse desiderari quam haberi, ut experientia haecque Historia docent: hisque desperatis; subnectit Cancellarius in doris, senis qua fidem, qua res Ponem, qua bonos seliores mores respiciunt, et is in Hic tenetpestate , rebus ut μnt manentibus nec habito forti famore potentiae secularis, non posse definiuonem debitam vel expeditam Institiam haberi. Ratio est, quia, ut ibidem ait, Curia Romana inς modi rebiu quaerere
solet qua sua sent, vel utilia; non qua Iesu Christi, vel spiritualia: quod
multo clarius docet de Examine do trinarum parte secunda considerasetisne v. promuendum eris au sedulo per Rectores Christianitatis ne studiu- Theologicae veritatis depereat: sed assicubi resideat vetat insonte. Aloquiui mendum Hs ne se perseminentur haerestum et et ia, propter varietatem tot capitum, tot insuper passionum 4 verserum unde mustiplicatio siqui Iudiciorum: ubi si desii recursus ad Theologos non depravinos in unum Eecios quu oro providebit ' Si diverit aliquas, fiet recursus ad Sedem &Curiam sumini Pontificis, non negabimus hoc, si Theologia ilIc habu rit duos Adlores non partiries, non sed tis, nonfastuosos, non quaestu μ -t invidos . nonpotestati seculari, non spirituali fusiqua- veritati famem res: Hioquin tolerasitim esset nullos habere quam tales pati: Haec ille: De
bone si nostra vidisset secula quibus malum in immoti sum per singulos dies ita excrevit ut semper posterior dies acerbior & ncquior priore extiterit, Scontinuet. At vero quantum disciplinae Ecclesiastica re Ecclesiae ipsi, optime consultum fuerit sub potenti Imperio Principum Politicorum, liber primus Historiae nostrae Conciliorum reseravita