장음표시 사용
11쪽
nato bylvandri nomine suam ipse Melancholiam, quam non parvis nee abjectis ingeniis accidete. Gellius dicit L. I 8. c. 7. descriptit Auctor; quod vel ex v. 6. judicaverim: Si ldr en Uel Holm Dr bitrea nessier flamma . Si har eii 1 De sti om, .dr Sorge suder stroma.
12쪽
Genealogiam Regis traditurus, praemonuit
it ingenium, nin quod nimiam pallim ingenio libe tem indulserit. Ea vero initium r
14쪽
tem, ingenii splendore auxit illustravitque ax Natus is
erat Esthoniae I 639. patre Dor v. Rose eiat. Mathema. ticis, aliisque instruinis Sem ntiis b , Amiralis tandem Sueciae IIcio. mortuus Caroli coronae IIIo. d. 3. Dec. In em-giem Εjus, aere sculptam, Epigramma adposuit non nemo etiano gerit ingum, gerit haec Reptunius heros oro, Rolen feldus , Aerica terra, tuus. Mathematica ipsius alii laudant scripta e); mihi vero Poeticum Rogens eutii nominandum est opusculum, an nymice editum d , iam rarum: Deu voa Ommes Eoo elPer Lu-
no Martis, Musarumque omni tempore, suave suisse eonsortivin. heta nobis narrat Litteraria Historia. Sunt quoque, quamvis rariora, illorum avempla, qui seliet luccessis Poesin tractaveri t. Tartatis '. brie. Bibl. Gr. L. II. e. II. p. 442. atqae Horatiuε quem tamen non adeo i remium militem ac Poetam fuisse pug tia testatur Philippies. Cis. Masson. Vita I serat. Lugd. Bat. I7o8. 8. Crinus' s. Lises of ebe Roman Poets. Vol. I. p. I 6O. R. opud antiquos occurrunt. Sequiori. hus dein temporibus, claros, sese carminibus reddiderunt dia Bartas, Satur Dix, Amio, Alono de Eretilla cuius Epi eum extat earmen Armiaeana dictum; C se. Nic. Antonii Bibl. Hi O. nov. T, I. P. I 6. Voltatra Discours fur Ia Poesu Dique. Chap. 8. Glarquere Origenes de Ia Poesia Casterina, cujus perelegantem, multisque auctam observationibus, Germanicam Versionem nuper dedit Celeb. Gottingensium Pros R. A. Dre-- te Gotting. r 769. 8:vo S Germanicae d) id Potaeos nunquam inter. morituruiri deeus, G. M. Nov. Meis, quem inopinato nobis ereptum fato I 39. adhuc luget moesta Podiis. ι Han var en lard mali, go' MathematIeus oeh 6 mindregod Svenia Pol t. Diernman Matri P. I. p. 676.e Navigationen et ter Styrinans Konthen, Stockh. I 693. 4. δὲ Stierum. Cent. I. Anorum. p. 24. Rei litau Adelige ech L D. de Meusse SV0man. p. 64. qui hune in modum de' Nostro: Then.
15쪽
flete Leed ambet. Stockh. I 686. q. plag. in 4 to unde v. nicum tantummodo carmen, in praesentia, adferemus
Illos inter, qui recta via ad Poeteos iverunt Sacraria, non infimum sibi, & ingenii orae stantia & uberta. te venae, locum Vindicavit JOHANNES R U N l U S, . Gothus. Poeta, &, suo tempore, abunde laodatus & post fata adeo quidem notus, ut nemo fere Litterarum apud
16쪽
nos , initiatus sit sacris, cui obscurum maneat Runii nctis men au Natus ille erat in Paroecia Lars r 6 9. d. I. Junii, Scarensium traditus disciplinae , mox igneum sese prodidit adolescentuli ingenium, quod, illo vero tempore, non admodum diligenter eum excoluisse narraturo Graecas ta men adamavit Musas, Optimas illas Humaniorum Litterarum magistras. Post studiorum cursum Upsaliae ab A. t Oo. ab lutum, apud Celsissimum Comitem Regnique Senatorem Strombers Secretarius factus, phtisi contabuit,&, ceu sibi praeci xtile fertur b), die & hora natali exspiravit Holmiae d. r. Junii I733. anno aetati S qq. completo. Narrat, ex GPIst lene, Luci anu σ e prius AEUH lum, quam ad poema quo uciam confingendum accellerit, vino epoto venam triam excitalle. Ramio quoque nostro, ingenium meti exh.Par.One acui DNulla ν lacere diu Areque vivere carmina posse se Quae scribuntur uquae potoribus d) . . adeo quidem persuasum festi, ut vino prolutus saepius incaluerit. Ad fortunam Vero quod attinet, cum Egestate, quae ingeniosos saepe vates presso sequi solet pede e), a puero, ad ultimum usque vitae diem, conflicta.
17쪽
tus est, ut nisi subinde munificentia Maecenatis sui, Cois mitis de Stromberg, adjutus suisset, vix habuisset unde viveret f). Quousque praecellens festivis argutiis & δε-
illorum simplicitate. temporum, vixerunt. I hormodurum potna putSkald ob unicum carmen, aureo annulo, nee illo quid in parvo, sed ponderis dimidiae marcae donatum iani rat Sit .r nides in IIeims Mingla T. I. p. 77 I. Verum enim vero, quod ad Poetarum decantatam attinet paupertatem , egregie, uri solet, inonuit acutissimus Dii ilius: Ula conclu.sion gensirale que i'on tire de tout eela est, que te siecte est bieningrat S bien initiste dρ inisser alia si dans la misere eeux qui sent ii dignes de recompense S de potirex les commoditra de la vie. Mais ii est certain que ly on a tori asset solivent de parier de cette secon; carit y a pluseurs Poctes qui ne tombent dans la pauvreiε, que parce qu iis negligent trop leurs amatres domestiques, &qu' iis ne favent pasmἔnager les faveurs qu' iis ont recues. Ceux qui sappliquent tout en-tier o ee metier . la ne peuvent presque songer a d' autres thoses, ct iis trouvent tant de charmes, ou tant dentraves, dans la composition .d une pieee qu' iis ne peuvent lialter pii se, lors miline que I 'interet duin εnage uoudroit qu' iis euuent on tout a uire solia que eelui de travati Ier a une Ode . . It y a bien d gutres eauses que telle-la du mauua is εtat de leurs assa tres, S ee soni des causes honteuler: les uris soni pauvis res ma grε liberalito d'un Mecene, e est qu'iis soni prodigues fit vo. luptueux; les a uires perdent Ru jeu tout i argent que leura Poesies leutfont avoir. Tristim se ruinoit par la. CD. Chevranna T. I. p. 3o. . Il seroit presque aussi malaise d'enrichir certains Auleurs, qua de remptir te tonneau des Danaides. Iis sent en mattere de depenses, ee que d'autres sont en maniere de Secreis, c Terent, Eunneh. AE . I. Se. II. Plenus rimarum) l' argent leur echape par mille sorte duu vertures'.
18쪽
cetiarum flumine ingenium Nostri, palmam aliis praeripuerit, sagaces judicent censores ex opere, omnia ipsius carmina complectente, quod sub Titulo: Dudaim in publicum prodiit Holmiae 1 14. ii erata Editione Ibid. 733. 4:tOg . Quicunque has delicias perlegerit, vide, bit quam dexter Apollo & favens Musa huic Nasoni nostro contigerint; qui etjam non plus, quam Octode cim annorum puer, haud inconcinnos versus funderet b) Erat ipsi tam facilis vena, & in numerato ingenium. ut sua sponte & sine ullo labore carmina ipsi fluerent. Hozadmirandum praeterea, Nostrum inter morborum incommoda, feliciter adeo res laetissimas exprimere potuissera,
ut Ali miis sa tir' 6 9eu su et
g) Runiiιs ipse, postquam intellexerat, summa eum voIuptate ab mmniblis legi relegique earmina, quae passim S diversis temporibus A. ctitasset, ea in unum eorpus redigere S Saerae Regiae Majestati dieata in publicum emittere decreverat. Sed mors praematura laudabili proposito intercessit. Attamen fatis jam propior, singula, quae vel ipse sospes, vel valetudine pressus, aliorum auxilio exscripsisset, amico suo. Dom. Commissatio Per. Frisib publicanda commisit. Huie tam Primam RM. ni.ὲnorum poematum partem, quae statim post Auctoris obitum . Anno 1714. quam Secundam, quae anno subsequenti prodiir, debemus. Quibus duabus partibua Tertia, in nova Editione, eollectore O. LindRen. ad cohortem praetoriam Musi eo, superaddita est. Continet vero Prima Pars, Sacra Auctoris Carmina ; Secunda Epithalamia, Epicedia & Gratu. lotiones, in quibus acumina sponte nata quacunque linea per ieiuntur; Tertia denique Miscestilua ineludit, tum Latina, tum Gallica, tum
19쪽
vit eos etiam longe superaret, qui otio & commoditate undique essent instructi A . In fidem dictorum perlegendum est elegans: in mortem Iob. Montini Epicedium l)Seala Honoris Are - Trappan inscriptum , quod, Ο-mnium quidem judicio, reliqua inter Fjus carmina, eis minet; quo etjam primum innotescere coepit orbi erudi. . to. Longius vero Cum fit, quam ut totum nostra haec capiat opella, specimina tantum adponamus:
20쪽
Pulchra quidem haec quamuis sint, ut & plura muri
poemata acuminibus plenissima, fatendum tamen simul, multa negligentius & extemporali Uena ut plurimum es se fusa; nonnulla etjam liberius, quam ut probari possint ingenuis Musarum cultoribus; adeo ut, ignorantiam limanes perpoliendique, quae Ronseris mὶ objici iolebat, Ruvio quoque optimo jure objeceris. Neque Preternali tendos duco versus, Quos in effigiem Runia, a Memero sculptam, scripsit Latinus apud nos Poeta celebras, Gust. Lubou, Signifer: Emicat e rigido frons delectabilis are; Numina qua potuit detinuisse novem, Vindicias hele cerne tui, mirare, Poest . Et decus et genium, Mada, υerere tuum . Desperat Natura parem genuisse sub Arcto, us ut bete punctum Runius omne eulit . .