De documentis oratoribus Atticis insertis et de litis instrumentis prioris adversus Stephanum orationis Demosthenicae [microform]

11쪽

meo iure supersedeo, praesertim cum iis quibus postula argumentis. rem ad finem perduci posse putem; Droysonium' oro omnium, qui adhuc quaestionem hanc difficillimam adiorunt, facile primas agere partes nemo negaverit. cum primus ille temporibus. quibus quidquo tribuendum isso aliunde constabat, Ordino rodactis multa in documentis quibusdam inesse probaverit, quae nequo ulli temporum rationi respon

coquo sermonii usu plano abhorrerent. Atque postquam Hodui, vir cilio doctissimus. decreta nonnulla sino dubio ficta osso, indamenta quasi iecit quaestioni. nostrae. quibus omnes, quam post Droysenium omissa sunt hac do re nituntur sententiao Cum enim

documenta vel argutissimis longeque petitis argumentis dosondorol. illium auctoritate aes in eum locum deducta si, ut do omnibus documentis dubitar liceret, nisi quis ea genuina esse ostendisset Itaque ut

for fit, post Droysoni libossum editum in contrarium

incidem in errorem viri docti, ut iam omnia Oratorum documenta reicienda esse putarent: cum subito lapis Atticus' documenta Macartalea et Aristocrateae nonnulla orandit Duas igitur rationos hac in quaestione

sequi obomus, ut et in documentis ea quae HSPIcIO-nem moveant, diligenter colligamus nec temere ea ut ficta reiciamus.1 Zeitschria f. d. Alteriumswissensinast 183 pag. 53 sqqst 184 pag. 22 sqq. 2 U. oehler, Hermes II, 1867 pag. 27 sqq.

constet documenta nonnulla ess spuria, si Oratoribus

Atticis fuiss0 morom putamus, πιι ipsi decreta una cimi libri odoront, genuina secreta funditus perussea dotad aut o tabularus addita aut ab interpolatoribus ficta osso cono donduti est Sod quis non videt, hanc essententiam miram ruo plane inauditam esse Quamquam dix0runt viri docti, rhetores cum rerum ad ipsum historiam mi usquo idom portinontium minimo curiosi in dicondi tantum onus atque artem inquisi- i Ssent, documenta omisisse: at rhotores illi fueriint

librarii. qui ita orba tradita mutilarons An si quis

talia neglegobat satis plena ratio fuit, cur e libris omnino icorsentur Nisi foris libraru ipsi quasi crifici in scribondo a roicionita osso iudicaverunt Quid, moi id ipsum, quod postea restitui coepta sunt documenta, oeot Viros doctos ea desiderasse, quippe qui in oratoribus intorprotandis ad 40m plano absolVendam optim, iuro id quoque studerent, tempora oratorum quaeque cies illis gesta essent, mentem

sibi revocarent omniaque arcesserent, quibus Oratorum

sententia ac Verba plana fierent. Itaque ego quidem contendo, quod postea ab aliis inserta sunt documenta, irravissim, fieri argumento. ipsos iratore HSquam talia addidisso. D0indo quam proposui sente in Ierso quoque est verisimillima. Ubique Oratores, triuSiluam documonium aliquod scriba rocitandum tradant, rom suis orbis Xponunt. ita ut nusquam illa desi-

12쪽

dorontur ad intollegondum, quid orator Sentias. nam etiamsi nobis multa minus obscura essent, haberemus documenta. illud 40nondum est oratores non nostra causa vorba focisso, messi apud homines suae nationis tuaequo aetatis, qui etiam sine documentis, quae is qui orba faciobat, significarot facito intollo-gebant. Tum si reputamus, documenta procul dubio isaepissimo oratoris callida interpretatione in eius, sui

minus fieri potuit, ut orator ea, quae paulo ante false a captioso interpretatus esset, orbis suis adscriberet. Volui in oschinoa, ibi ius it log ab Aeschinis partibus totoriant. non ex Demosthenis usu utSSet, documenta in cum iratione idoro Droysonius )Vser, si ionisentiam contrariam profitetur, Jereor ne nimis nostrorum temporum more reSpeXerit, quibus per acta diurna commentarios, diaria, AElia hominum existimationem vitabomaro solemus Veterum autem

orations non sunt libolli in cuiusdam factionis usum editi. sed mora perfectae eloquentia exempla. Quado causa oratorem non documenta solum, Sed alia quoque quas ad ius probandum pertinent, omittere solon, volui Lys. 13 30 o 32 altorcation0s Apud Aeschinum 2,4 ubi irator a Demosthene postulat, ut servos torqvondos tradat, mihi legimus misi emmata Ictervola προκλγησις, cum tamen manifestum sit. l0gatorum testimonio recitato Aeschinem Verba quaedam fecisso cum Demosthene, quae consilio in editam orationem non recepit. Sed ut quaestionem, utrivi mos fuerit oratoribus

mentis non locus datur apud Hyperidem desunt apud Isocratem, Antiphontem, Dinarchum. Uno tantum loco invoniuntur apud Lysiam Ι0,16 apud Lycurgum 1, apud Isaeum 1 LM.' In prima utraque oratione loguntur Andocidis omissis tostimoniis et oschinis')usquo ad I 68 apud Demosthenem passim inis in

orationibus:

dosunt indo Q 89. or. 24 usquo ad gQ5l omnia. or. 35 omnia oratio si ς 56. ior 3 solum εγκλημα Sed non totum legitur. or. 43 omnia oratio est 84. Or. 45 omnia oratio est 88. Or. 46 omnia oratio est 28. Or. 56 m oriκων partes et 8 h)or. 59 omnia oratio est 26.

Videmus initur, documenta in longiorum orationum no oosso, ita tamen, ut omnia, quae antecedebant. Servata sint. Atquo ut orationes civiles 1 pri-

1 Tota lex in orationis quoque contextu legitur. 2 Exstat praeterea oraculum , 'T quod servavit Pausanias 10 37. 3 Verbolenus sero xstat in orationis quoque contextu. 4 Documentum grai ex g 1 repetitum in nonnullis co-dieibus deeSt.b Et hae ex oratione sumptae esse OSSunt.

13쪽

orationibus semosthonicis ut hiuc quoque tamquam sinuassaris generis speciei decreta addita sint Apparet bi insint singissis cuiusquo generi oratIOnI-

tion invoniuntur documenta, quamquam alia Velut

fino roditari commontariisquo instria poterant. FOm- odum igitur haud scio an sit, hoc loco scholior nsimilitudino meminisse, quae quo longius producuntur so rariora et tenuiora ori soloni.

1 Igitur Christi argumonia refutantur; t. Abhandig. d. Bavr ad 18M XVI pag. 20 sqq.

primum quidem in universum statuendum ere, iri quam ostimonia recitentur, oratores aut dicere καλει

aut aeri ρως ταὶ θνα,me Vel talia. primi deinde neris minitatis respondere lemma Ἀωρτνρεc, alterius lemma iasi in vel aeresitis Ubi vero unus tanti tostis in tribunal ascondoro iubetur' ,nunquam ' fur lemma ἄρ- sed ieia. Nonnullis tamen locis

qu.m oro, ibi ἀναγνοίσεται τὴν etvρίαν Seu muli diota sunt. Omnia μάρντρες usurpatur. Atquo cum voces illae μαρτε ρίαι et ιι errρες in singulis orationibus promiscuo ponantur, inde probarie 'nSeo, non oratores ipsos lemmata addidisse, sed grammaticos quosdam sex oratorum VerbiS, quae ante- codebant, a finxisso. Sod alia quoque reputemus Passim cum logantur lemmata simplicia velut xw0ς, μύρivρες, μαρυ ρία, in θῆκαι haud raro etiam

1 Apud Lys. 13. s. i. 23 et Isas b, 27 adhuc legebatur

I prior si eodies Palatino iusiuρία restituit ceteras quoque duobus locis μαρευρία scribendum esse coniciam lio locouae 9 19 ubi unus testis advocatur, rectius μαμ ια legitur.

14쪽

Lys. 31, 16. Deindo praeter solita qua commonioravi lemmata lovimus anfordum valdo inusitata velut Dem. 4. -

tibus omnibus locis id est commune quod fas si ii adeurato indicantur libelli, e qu1bu Sin'

et roditantur. Primo intoni obtutu intellegas, nonnulla rum tominatum non convenire oratoriam Ingemo, Velut Aosch. 3, 24 διαλογισμος τῶν ρ υν, et Pi Π surdum legimus Aesch. 3, 5 Ἀνισμα προεδρος post

tarn ἐπιφwιως - δύος quibus scilicet nitium po-Dinsciti cuiusdam intollogi vult orator decebat igitur ut alibi pra0scribi φηνισμα, ubi proedriis commemorabatur, sod invonit illud, qui hoc nescivit. Nonnulla sero ominata omnino non Oratoriunvorbis respondent. Velut Demosthenos 18, 30 enarrat quas ad patriam servandam perfecerit socios Separavisso auxilia se misiSSe Graecis, quibuη bat periculum, λεroleta a Matiori roinvia quae omnia ut comprobentur, libellum recitari iubet toti 30M, in quo non solum 6 auxiliis, s otiam decoloris omnibus robus ostis formonsem suisse lucet:

Omissa sunt lommata Dem. 45, 25 bis, Andocid1 69. Lys. 10, 17 quater cf. Lampro 'erines Din. 264 sed vidit Schoessius ), voci viso initio legis spatium relictum esse Antiph. 5, 35 ed Blas pag. 70;

15쪽

Dem. 21, 20 post Verba ον meorru νμῖν καλο9sti errea salso exstat μορε ρὶ SiVe taeiv0ες, cum post Q 2 illud ostimonium recitetur. Restat ut singula commemorem, quae lemmatum auctores variavorunt. Quibus cum pleniliaque mos sit, ut otiam ubi pars aliqua documenti recitatur, totum ommato indiconi, interdum quoque fit, ut partem documenti recitari ipso lemmate ostendant.

Vocatur apparet igitur, utrumque lemma X OratorISVerbi confectum esse, cum ipse Orator unam Vel alteram locutionsem adhibiturus fuerit. Demosth. 59 78 orator profitotur testimonium ἰεροκήρνκος, ἴνα καὶ of ρκου καὶ et in Frosi ετων κοί- σι iis, deindo 79 testimonio recitato dicit os iis Ορκου

nullum Xstat nisi tomma ρκος et ipsum iuSiurandum, quod utriiniquo interpolatum esse manifeStum St. Apud Lycurg. Q 18 lemma est in νισμα καὶ πωγρ ιμα τῆς μήλης, ubi καὶ particula luculentissimo ostendit lemmatum auctorem neque habuisse docu-

menta neque inSerere voluiSSe, quoniam lemmatis καὶ particula coniunctis nullo modo duo documenta diversa subiungi poterant. Iis qua adhuc dissserui do omniatis satis me ostendisse persuasum habeo, a non ab oratoribus ipsis profecta esse, cum et illorum Verbis non Semper respondeant et, ut Sunt Saepissimo Variata et orationum verbis accommodata, scholiorum indolem praese gerant confectorum ab iis, qui nullis documentis sexstantibus illud corte adnotaverunt, quo loco Usplenda ess0nt o qualia. sed etiamsi in seminatis nihil osson vos, tamen or so spuria putanda SSent. Ut initii iunonix ab oratoribus ipsis inserta SSeputemus. itui sibi persuadeat diu oratores lemmata

quoque raescripsisse' suo cum absurdum os tum refutaturi nonnullis iratorum locis Andoc. '. '4. Lys. 12, 25. 22, , altercationes servata' sunt 'inelommat cum Lys. I 3, 30 it solum 'abeamus lemma ἐρ-γησις ipsa altercation omissa. Andoc. 1, 47

desunt lemmata. nomina autem non Olum genuina, sed otiam ab orator ipso adscripta SSe, per Se Η ΠΙ-

rastum est Lys. 10, 1 ubi logis verba procul dubio ab orator addita sunt seodem modo Hesunt lemmata luator, prim autoni loco librarius quidam νομος Voci. quam intercidisse tutavit, rapatium reliquit ). Carminibus quoque, quae Oratores ipsi memoriter recItaverunt, mullum domina praescriptum Ss, si Dem.

7, 40 59, 97 Lycurg 92 100 103 107. 109. Aeschin. 1, 28 sqq. 144. 151 sq. 2, 158 3, 13b. 8 sq. Quae

1 cf. infra Pag. 2 cs pag. 1 in fine.

16쪽

qΠa Supra commemoravi, librariorum incuria omissum

osso contondo Igitur ubi ixstant 'seminata, Mocumenta ios, sunt addita Quod ii legamus, mihil restat nisi ut documontis ab oratoribus insertis OStea PraeScripta esso seminata credamus Quae est opinio minime perversa; iam riua Me causa, quaeso. hoc fiori potuit SP adorant secreta sincera nullo temmates anteposito, quis ceperit consilium inserendi, quibus nihil apud oratores corrigebatur, nulla explobatur lacunal Deinde si postea addebantur

lemmata, cur non iis quoque praepOSita sunt Carminibus, 'uno ipsi recitaverunt oratores et in orationem scriptam recepserunt Nonnullis seniquo locis docrotarocentioris isse metatis quam lemmata cognOSelmUS. Aosoli 1, in ab irator; tri indicantur testimonia, cui tot satisfacit lemma tueri ρία Deinde Scriptumoxstat doctium isolum testimonium, ceteroquin procul dubio spurium. itomque es, i 6 post lemma μαρτνριαι logimus unum ostimonium, cui subiunctum est alterum lemma δε ρετρια cum alter, testimonio. Dem.

torii verbis respondet, unum sequituri testimonium, cum cetera λλη Voce adserta sint. Igitur illa lon1-mata prius consecta sunt quam testimonia, misi sorte

iet iiiiii putat hominem quendam rutii documento ιαρ- grela Vocem praeposuisse. )Documonia non ab oratoribus originem ducere, vel inde apparet, quod singulari quodam modo in libris manuscriptis tradita sunt. Saopo enim exstant in margin tantum adnotata, in compluribus codicibus omnia se nonnulla dosunt. In oratione Dem. 35 omissa sunt in codico praestantissimo ' omnia praeter

23 in oration0 43 omnia desunt in codd. MQ, in oration 45 documonia omisit cod I9 28. l.

46. 55. 60. 1, in oratione 46 omnia. Atque ut ea, quae hoc capite disputavimus, breviter complectamur, lemmata esse spuria demonstravisso nobis videmur. Qua de causa cum nullo modo verisimilo sit, lemmata documentis genuini praescripta esse, immo Ver lemmata prius confecta esse aliquot locis apparuerit, nihil restat nisi ut initio into olationis a lemmatis facto documenta lommatis subiecta

Habemus igitur documonta, qua oratoribus Atticis inserta sunt, non corti cuiusdam scriptoris aucto istat defensa, sed ab ignoto quodam homine vel a compluribus profecta, ita ut summi iam sit momenti, o quibus singula fluxorint fontibus, discomoro. Nam etiamsi demonstrasso mihi videor, documenta non ab oratoribus originem ducoro, tamen fieri potuit, ut homo quidam, octabulariis' vel aliund0M deprompta 1 CL Dem 35 14.2 In codd. designandia lassium Secutu Sum. 3 In tabulariis. quorum fuit clarissimum Metroon, non solum leges et populiscita servata sunt, sed alia quoque; cf.

17쪽

libris inferorol. Do Cratori inprimis libro qui inscriptus luit qui νιηιάτιων τ arcurii, cogitaVerunt m docti, quem praeter sophismata alia quoque continuisso docet Plutarchus Aristid. 26: 00460ν ὁ Ουδδε εγγραφM' ο μαυρος εκ1oiριον παoεσχηκεν. Det δίκ)ηνο- φήφισμα, καίπερ ειυ θως πιεικ υς γρίφειν --οιαντα καὶ παρατίθεσθαι τοῖς Goρormuς Sod ut Boockhi illaCOnieetur non prorsus reicion: da est, ita omnia documenta quae exstant ration at tuo doctrina ab liomino quodam anti piitatis studios adscripta osso cuV Credas. Quo senim modo res illa plano mirabilis accidero potuit, ut homo illo doctus in tabulario tam pauca rum tantum rationum documonia inveniret eaque una serio ita continuata, ut nullum intero desideromus Exspoctamus orto oum inuonturum fuisse, ut exemplo utar, Dona orationi 18 documentum fortium, quartum decimum, paenultimum, orationi 19 do falsa legatione primi a decimum, alia. Nunc vero mirari licet, eum nonnuliarum oratiotium omnia invenisso praeter ea, quae in fine recitabantur'). Deinde perspicuum est virum illum doetum populiscita et leges inventurum fuisse, qua ad oratione graVissima pertinebant, multo facilius quam syngraphos, testimoniis,

Athon. IX pag. 407B, Diog. Laert. 2 40. Dinarch. l. 8 I. Oeckh. Oeconom. pag. 478.

4 C. I. G. p. VIII Philochorus Atheniensis, qui Suida auctore επιγράstliaet uiυκά edidit, olemo uergeti . Graecanicus, cui nomen erat Πηλοκorrae, Aristodemus, alii. 1 C.' G. IX n 2 cf. Polluc. VIII. 126 εἴ et χρη Κρατερ γπισιενειν τψ et ψηφισμαeta συνάro 'It.2 ct tabulam pag. 9.

provocationes, festamenta illarum, qua in causis privatis habita sunt Tum nonnulla Hocumenta, quae nunc Ἀxstant, aliis quoquo orationibus Jecitata sunt Quid, quod homo illo doctus, ea non illic quoque insorvio Volus Aosch. 2.9 1 duos προβοηλευμα, quod

stat Dom. 18, 29. Aesch. 3, 32 o 4 lagem Osideramus Dionysiacam, qua exstat Dem. 18, 120 Aesch. 33 Q669 rogatio tosiphontis, quam habemus in Aoschinis libollo sim. 8, 54. Dem. 45, 31 habemus mensa, location0m quae 'amem non legitur 6 6 Doniquo si quis doctus consilium inierat omnia documenta colligondi. qua alicubi exstarent, 'in dubio ipsos oratores primum indiro Hobuit, undo fac1llinis

plerumquo documonta intor oratorum orba dispersa excorpore si licuit. Quibus omnibus argumontis efficitur non homino doctum quondam oratoribus operam naVBSSe, Sed Graeculum nosci, quom vel potius complures, qua Manes solontia 4orum Athonionsum. documenta somposuisse. interdum vera quoque aliunde repetita in-soruisso. Cuius o tosto vocaro coah Domosthonis

Macariatoam, ubi lox gi lapido Attico dosonditur, aliud documentum I 2 aperto est fictum Exstantonini in hostimonio orba καὶ Damocreto Aην η' Στρατων θυγατερα hanc autem Stratii filiam nunquam exstitisse, sod Strati filium Phanostratum. luculenter ostendit Schoemamus.' Falsarius oro, cum manuscripta 221 Hermes II, 1867 pag. 27 sqq. 2 In Isas edit pag. 44 adn. 2.

18쪽

omnia Oxhiboron praeter iuguStanum osyr tetri, hac cor ptela nisus tostimonium claudum finxit. 3Tria igitur passent documentorum genera, rimunt

fictorum, altor 1 of illud quidem fictorum onuntiatis famon genuinis admixtis, fertium genuinorum, sed non ab oratoribus ipsis additorum. In primo onore ha-bonda sunt oschinpa documonia, de quibus adeas Droysen libollos, quos laudavi Volii populiscitimi 181 8 fictum osse ne corrimus quidem Droysonii advorsarius, Voomelius' negavit; si nim opus rhetoris cuiuslibet, qui omnia, quae de rationibus inter Athonionsos o Thobatio intercedentibus comperora congossit oschinis nimirum verboriun monior δίδω- αν ἀναγνο α φήνισμα in γραμμιαιεῖ tutuκροιερον 1 ἐν τῆς λάδος, κενοτερον ἐδεδε λογων ot εἴω γε θειν.

iurandum holiastarim Dem. 24 149, quod haud dubio

fictum g nuina nonnulla Xhibet, quamquam auctor. si oratorum corpus accuratius legisset, propositum

melius Orficero potuit, id quod nostra astato docuit Fraonholius.ε Atquo ut cetera hoc loco omittam, ultimi uti iurisiurandi inuntiatum indirecta irationes in-

1 Blassi rationem prorsus non intellego, qui pro verbiscit scripsit avomoaetor et om reatio πατερα, eaque in documento, quod alias multa et inexplicabiles difficultates praebet. Blassium secutus est Wachholt De litis instrum in Dem. q. f. Oratione in Macartat io 1878. 2 5 rogramm. Francolari ad M. 184l-1845.

3 3. 100.4 Hormes XIII pag. 461. Cf., termann Commentationis de iurisiurandi iudic Athon. Qimulam l. in Timocrat. pars I--III Lips. 1858 9

ductum ost0nder vi lotur quomodo talia oriri solita sint. Dinia tua istis se iuro iurando iudicum volotium do similibu robus invonorat, Confusa se ii cortumiiuandani somnulnni redueta sunt. Sod is qui ut finia addidit, quippe tui cuiquani fraudem a Cere nosset. se cum aut eodentibus coniungor supersedit. Ne quo senim do dupli ei urseiurando oogitandum esse, leΠ-l0ntor ostendit Osformannus.')Tortio documontoriani onori adnumeranda sunt

l l. l. I pag. 2.2 Hormos II. 1867 pag. 27 sqq.

19쪽

quorum officium definir0tur. Ita tuo cum legi initium

Sod utut haec ros o a iet, uterpolatorem ex optimo fotit hausissse videmus quin tiam Hum vel eius auctorem uno se alium lapidem diissse itide verisimile est siuod orba clua falso adhuc legebantur in semosthonis odicibues o πινι κονια και -

particula orta est errore cuiusdam qui I litteram pro spiritu Spor Positam esse neSCiebat. Ex ueteris duabus logibus. iluae apud Demosthenem huic prima annectuntur. Optime mea quidem Sententi cognoscere ONSumus qua ratione Si interpolatores documenta inservorint. Qui cum vidisssent hoc loco hires recitatas μου leges, quam ad Prol in

liuorum Officia pertinerent, primum quid secundum t g in do a0do imprudonte facta latam propinquis facisendum osset scripserunt, Hind legem de fun0ribus propinquorum et funerum collocatione ad iocerunt. Postremo alius interpolator, vel si idem fuit, socordia animi omnes suporavit, fortiam logoni indo verbis to si i ἀποδιδ heta incipientsem attulit qua se ab oratoris verbi Omnino alion est et cum secunda tantum logo levissim cohaeret, in qua alia

locati seu μίσθωσις commemoratur. Quae tamen reSper se non est impedimento quominus a quoque lege genuina eSSe utemuS.

D logibus Aristocrateae, quarum nonnullae eodem Koohlori lapido essenduntur, pauca addenda Sunt. Lex quae inserta est Dem. 23, 37 eadem in orationis contextu 23 38, sed vorbis paululum immutatis sexstat: εάν τις ἀποκιείν τον ἀνδροφόνον ἰλαωος φόνου ἀπεχο- μεν0ν γορῆς φορίας tia, unde Viri docti adhue otii secerunt, y falsarium ex ipsa ratione eam SumpSiSSe. Quae sentotitia cum inescriptione refut0tur, Un Verborum in documento Ordinoni tusetur, hao certe lex non ex Oratore, sed alio e fonte eoque optimo hausta est, neque idem accidisso in ceteris Aristocratea formulis contoridor dubito Demosthenes enim Verborum ordinem mutavit hiatus causa foedissimi κιείν s i αλιος ἶ, quem totum scilicet effugere nullo modo potuit, eandemque rationem 'liis quoque locis Secutus est. )I Franke des legum formulis q. in D Aristocr. repperiuntur Misen 1848.

20쪽

α-- πα-νον, tactum esse puto ob legem ythmicam. uae plures quam tres syllabas correptas concurrere etat.

1 L c. pag. 11. f. Philippira n Jahrb. 872 l. c. 2 Do fine legis quem non congruere cum antecedentibus Ko lorus vidit. borrimo disputaverat Franke pag. 4 sqq. Hic quoque ne ex singulis documentis de omnibus faciamus iudicivin admonemur, quin etiam cavendum est ne Si quid in illi gonuinum sit tota dosondamus. Velut Frank l. o. pag. 9 orba εν IH κα γελ in non fuisse in lege mihi persuasit Adeas praeterea Franke Jonaisch. mitteraturetis.18M png. M. a pag. 18 sqq.

iam qua in genuinam prof0rt Andoeides 1 88 Maxime autona sibi indulsit intorpolator in tostimoniis conficiendis quae a sepius atomina aut nulla aut non plena aut falsa aut doniquo falso loco posita praebent. Ora-