Epistolae obscurorum virorum de S. S. Concilio Vaticano et de sacrilegia usurpatione Gubernii Subalpini : scriptae ex Gesu in Germaniam

31쪽

Idem eidem.

Romae. 24. Februarii l870.

Res conciliares vadunt de malo in prius. Non solum insallibilitas S. Patris sed etiam dogma dominii temporalis in contrat vivissimam oppositionem apud episcopos ultramontanos. Prima potest intelligi etsplegari tractando se de una quaestione bollegae et interessi; secundam capiscat qui poterit: ego reVera

Scis quod ab anno 1859 quasi omnes quanti epi-saopi mandabant S. Patri innumerevolas adressas in quibus declaratur dominium temporale esse in dispensabile pro Ecclesia, et orbos catholicos non PO88e existere sine illo. Sta inpavimus eas in sex soliantibus et mundus eaa posset legere si vellet. Recordaberis quomodo inter alios Cardinalis Rauscher et episcopus Dupanloup insuriarunt et suillaneggiarunt in impium usurpatorem et sacrilegum spogliatorem S. Sed is qui se dicit regem Italiae 3 Ebbenei Credes si ora tibi dixero quod hi duo praelati, prae tantis altris, dicunt dominium temporale esse Unam pestem

32쪽

et quam primum aboliendum ut salvetur Ecclesia. Quando hoc audivi rima si totus in tonditus, et nolui credere. Sed pur tropo Verum eSt. Quid ergo arrivatum est, interrogabis me 3 Ecce tibi verbum aeniam ali S. Illi duo praelati voluerunt, sicut etiam alcuni alii,

stampare Romae certa sua opuscula contra no8trum

dogma distribuenda patribus Concilii. Capiscis quod hoc non permittitur. Ad quid diaboli serviret nobis

dominium temporale si non pro tuendis nostris interessis et pro opprimendis nostris adversarii si Vadunt ergo furiosissimi Neapolim et stampant ibi sua opuscula. Reduces in cominciant mugnificare libertatem italicam et gloriare regnum Itali ue et dicere iram de Deo de Statu Pontificio. Primus intor omnes excellit pavo ille diventatus lupus orleanensis qui nescit

contenere Suam vanitatem literariam et suam ambitionem episcopalem et vult esse creditus primus episcopus mundi catholici. Racontavit ille in societate aliquorum episcoporum ejusdem farinae, censuram

pontificiam illi inhibuisse publicationem opusculi sui contra insultibilitatem, et umicum quendam illi suggessisse ideam publicandi illud Neapoli sub aegidelibertatis stampae italicae. Non venit illi nullus scrupulus, aut Vanitas Omnes Vicit; 8tumpat suam brochuram et strillat contra dominium temporale. Quomodo , ΜOnsignore, observat aliquis episcopus procangonare illum, Vos qui speZZastis tantas lancias pro dominio temporali et tantas dixistis injurias contra regem et regnum Italiae, nunc facitis ejus panegyri-

33쪽

cum . Mea culpa, mea citipa, mea maxima citi pa, resposuit Mgr. Dupant oup percutens sibi ter pectus, redimerem sanguine meo Omnia quae scripsi in savorem execrabilis hujus gubernii pontificii. Et omnes praesentes ridere. Sed ille andavit in rabbiam et gridavit: Quid ride iis , Monsignores, vos qui aliora me admirastis 3 Ego scripsi de re quam non cognoscebam , sicut illustris amicus meus Thiers qui scripsit historiam primi Imperii sine sapere quid in veritate erat illud Imperium; sed sub secundo Imperio vidit propriis oculis quale fuerit illud primum et nunc poenitet eum scripsisse illam historium et ita in ganasse hanciam. Sic et ego. Nescivi quid sit hoc gubernium pontificium. Quando Veniebam Romam per aliquot septimanas, adulabant me isti birbones praelati curiales et movebunt muria et monte8 pro rendere mihi gratum soggiornum Romae et pro gubbare me respectu miserabilis sui gubernii. Ast nunc illa cana glia se Amaselieravit et credens non habere plus opus solitae suae hypocrisiae tractat nos poveram gentem ut canes. Non lasset imbecillitas Impora toris et codardia Regis, haec lepra Ecclesiae non existeret plus in Europa unum solum diem. Et omnes praesentes confirmarunt quae dixit Mgr. Dupant oup et fecerunt commentarios tales quod non audeo tibi illos referire. Per disgratiam nimis verum est quod contactus praelatorum eXterorum cum nostris gubernantibus creat dominio temporali multos et potentes inimicos.

Sic mihi relatum est quod etiam 3Igr. Darboy, homo

34쪽

prae omnibus aliis timendus quia influentissitanis penes Imperatorem, valde scanduli salus est de gubernio pontificio et do aliis rebus quas hie videt et audit. Dicit Parisios in comparatione cum Roma esse sedem Omnium virtutum et praeparat ut se vindicetur de Curia - orationem in Concilio hubendam super illo

Concilii Tridonii ni decreto ONihil est Sess. 223,

Orationem quae non solum posset divenire sufficienter scandalosa per se sed etiam serio compromittere dominium temporale. Ecce tibi specimen spiritus ejus propositorum quae nuper ille tenuit cuidam amico suo.

Audivi multa, dixit ille, ab amicis et inimicis de

hoc gubernio sacerdotali, sed quae nunc video propriis oculis priora sunt omnibus quae unquam legeram et nudiveram. Gubernium pontificium eli negatio Dei, Ecclesiae, humanitatis, et veritatis et moralitatis. Hoc gubernium est in contradictione cum semet ipso. Ut gubernium debet tolerare res quas ut Ecclesia condamnat et non posset tolerare.

Sed cupiditas dominii et auri vincit in his praelatis

romani8 Omnes scrupulos christi uni et sacerdotis. Est una quaestio admodum legitima haec: utrum Romae

locreta Concilii Tridentini de officio sacerdotis obligatoria sint nec ne 3 Figurate vobis quod administratio politica et judiciaria, militaris et financialis pro capitibus et functionariis superioribus habet cardinales et praelatos. Estne officium e. g. praefecti politiae compatibile cum sacerdotio 3 Ebben et Apud nos praefectus politiae laicus est et si ri lasciat meretri-

35쪽

cibus brevia turpis earum artis exercendae, tacitquod non potest impedire; est officium sacerdotis

siones inculcando animis praecepta religionis et moralitatis. Quid fit Romae 3 Gubernium sacerdotale non posset tolerare et habet suffcientem foretam impediendi hos excessus. Sed nihilominus illos tolerat, et Mgr. praesectus politi ne rilasciat brevia lenonibus et meretricibus, et dicitur adeo servens in adimplendo suo officio mundano quod nunquam ritu sciat bellae

puellae breve priusquam se personaliter uetu Convincat puellam esse capacem artis Suae eXercendae. Nostri praesecti politiae certo non sunt Sancti, Sed adminua non sunt sacerdotes. Sumus homines etiam nos sacerdote8, habemus sanguinem in venis et non timemus puellam; attamen nullus nostrum auderet degere vitam certorum Cardinalium et praelatorum

romanorum qui non vivunt sicut christiani sed sicut veritabiles pasce turei. Non solum tolerant immoralitatem loteriae sed abusant insuper Ecclesia et faciunt publice benedicere ab aliquo Monsignore in rocchetto et stola rotam in qua continentur sortes extrahendae. Attristatus et avititus raconto quod vidi uni nostro sacerdoti qui a multis annis habitat Romae. Vidistis, Monsignore, dixit ille mihi subridens, id solum quod

omnes Vident, sed non vidistis certas operationes

fraudulosaa quas praelatus ille cognoscit, et nihilominus dat benedictionem dupplici fraudi ne detrimentum capiat cassa loteriae pontificiae. Sufficit, dixi

36쪽

illi, nolo audire plus, et coprivi faciem manibus ne sucerdos ille videat me erubuisse. Et quid dicere, continuavit Μgr. Darboy, de administratione justitiae in hoc miserando Statu in quo impiccatur et guilloii natur nomine et sanctione Vicarii Christi 3 Quid dicere de re militari ubi brigantes armantur contra Italiam a ministro belli pontificio armis, munitione, benedictione apostolica et indulgent ita plenariis 3 Una parola: res faciunt a quibus

humanitas et moralitas ipsorum barbarorum abhorret, et tumen volunt conservure hunc Statum, et pro ejus conservatione impossibili volunt creare unum dogma novum ridiculissimum per se et ignominiosum pro nobis omnibus. Nos non posSumus prae8 in re nos Rd committere hanc infamiam: ego praesero excommunicationem complicitati in hac infamia. Sic archiepiscopus pariSiei Sis. Unus episcopus angiO-umericanus dixit quod, si in America cognosceretur dominium temporale sicut est in veritate, omnes catholici americani abjurarent religionem suam et sacerent Se ProteStanteS.

Episcopus quidam germanicus dixit quod Papa

et Curia tractat episcopos sicut canes. Domi, dicit ille, sumus magni domini; clerus et fideles aestimant et Venerunt nos, gubernia nos accareZZant et tractant ac si essemus piccoli papae. Hic vero, Romae, Cardinalis parum comptat, episcopus nihil: papa omnia absorbi t. Praelati Curiales, quia portant habitum Pu OnaZZum, non 8Olum se credunt nobis aequales sed potius superiores. Sine ullo dubio, dominium tempo-

37쪽

rale causa est demorali sationis et arrogantiae hujus gentaeciae famulorum et AerVOrum papae qui se credunt esse dominos mundi quia servilis cana glia romana illis obedit et omnes populi Curiae pagant unam contributionem pro indulgentia aeternae stupiditatis suae. Sed, per Deum, nos non sumus romani et nolumus portare hoc jugum. Hoc dominium temporale, pestis Ecclesine, uobet finire si non volumus ruere in servitutem. Facito tibi imaginabis similes discursus colportari in omnibus conventiculis episcoporum Opponentium

et nobis esse gravissimo praejudicio. Si jam haebagatellae et hi peti egolegeti gubernii pontificii epi-SCOPOS eXteros udeo exasperant, figura tibi quomodo de illo judicabunt quando sapuerint res seriores et secretiores. Abhinc certum mihi paret quod illi, unusquisque per alias rationes lasciabunt Romam ut inimici irreconciliabiles dominii temporalis, etiamsi votaverint ijus dogmati sationem. Quod ego timeo gunt scandala, et non dubitabis quod discussio hujus dogmatis abundabit revelationibus scabrosis et indiscretis. Sed quid faciendum 8 Volumus dogma et

oportet bibere hunc calicem Rmarum. Vale.

38쪽

Post grandiosum fiascum quod princeps Holien-lohe reportavit in sua campagna diplomatica contra Concilium, diplomatia europea stetit trunquilla et non dixit plus unam parolum. Clamores et hac anum episcoporum opponentium dederunt guberniis novam occasionem faciendi unum experimentum diplomaticum quod, etsi certo finiscat cum uno novo fiasco, in hoc momento nobis venit valde inopportunum. Gallia nuperrime in caricavit ambasciatorem Suum insistere penes S. Sedem ut ndmittat unum legatum aut oratorem Galliae in Concilium, et in eodem tem pore insinuavit quod, si dogma insallibilitatis fuerit proclamatum, haec innovatio habebit pro consequentia immediata abolitionem Concordati galliei. Marchesius Banneville haesitabat aliquantulum sacere hanc communicationem Cardinali Antonelli et scripsit in proposito suo ministro comiti Daru quod haec

domanda et repraegentutio non habebit at unum auc- cegsum. Sed accipiens unum noVum et urgentem

39쪽

Ordinem, eo se sbrigavit quantum melius potuit. Dominus Banne ville est bonus homo nobis sympathicissimus qui saceret omnia quae Volumua si po88et; haec ejus docilitas major est sine dubio ejus ingenio et propter hoc parum nobis prodest. Scis quantum est delicatu nostra positio versus Gallium. Omnes

sumus concordes in execrando Imperatorem cujus

conniventia et collusio permisit furbissimo illi latroni Cavour rubare nobis ROinagnam, Marcus, Legationes et Umbriam et destruere nostros cruciaerOS commandatos a piissimo et beatae memoriae generali Lamori ciere. Attamen inutile esset negare quod, si adhuc Romae existimus, hoc beneficium debeamus unice invidiae contra Italiam Imperatoris sine cujus protectione neque Concilium teneri posset. Sumus ea- propter constricti ad cludere unum oeulum et tran-gugiare certas insulsas praedicationes diplomaticas circa gubernium pontificium de quo nec Imperator neque ejus ministri capiscunt mentulam. Dominus Banne- villo est semper dolentissimus si aliquando debet S. Patri aut Cardinali Antonelli reci in re suam lectionem venulam Parisiis, et ut homo directus et sincerus disim- pegnat ingratum suum Officium Sem Per eum magno garbo. Quando tamen nimiam nojam dat Cardinali, hic illum scit benissime et cum multa gratia econducere. In summa, credes mihi Dominum Ban nevillo esse praeseribilem omnibus aliis diplomaticis accreditatis penes S. Sedem. Hoc confirmatum est ultimo

illo incidente diplomatico de quo tibi hodie scribo. Eminentissimus Antonelli illi resposuit potentias nihil

40쪽

habore faciendum in Concilio et ideo legatos guberniorum non posse admitti; quod autem attinet dogma nostrum, illud nihil cambiare in systemate et in OrgR-nismo Ecclesiae quia a bonis semper creditum erat; si vero Gallia vult abolire Concordatum, lacini pure, quia S. Sedi Concordatum minime importat. Dominus Ban neville intuscavit hanc respostam, et felicem

noctem.

Sed mox venit Austria. Informatus Parisiis de hoc passu gubernii Gallici, Liber Baro Beust non

potuit dormire ob tropaeas Comitis Daru neque contenere suum instinctum scimino diplomaticae. Ille se

credidit in debito appoggiandi remonstrationem Cabineti parisiensis. Figura tibi si Cardinalis Antonelli

potuit auscultare hanc balordaginem sine prorumpere in risumi Austria, imperium qui plus omnibus aliis mancat consilio et criterio, vult nobis dare consilia et

sacere intimidationesi Et hoc per medium sui ambasciatoris Comitis Trauimansdorffl Hic homo est bona paeta et de illa illustri prosapia de cujua aliquo humoristicus ille Eremit anus Abraham a S. Clara ex pulpito dixit outrum tali asino affidatur pagus 3 Hic

noster dignus est illo atavo, stupidus quidem et ignorantissimus, sed bravissima persona, nobis devotissimus ad Omnem probam, richissimus et magnificus, propter quod ejus collegae eum clamant Don Magnifico de Asinaribus. Pauper hic homo se trovat in una positione tota salsa qualiter repraesentans ille, Optimus catholicus, unum potentiam a S. Patre publice condamnatam, et subordinatus uni ministro protestanti qui