장음표시 사용
71쪽
οἰκονομητος - τὰς ὁ Σαρδιανὰς βαλάνσες φρυγείσας τοικονομήτορος Athenae. 2, 3 Sardianas glandes tostas faciles esse ad digerendum. -
παρασκευαστος. - Otra ἄμα μεν -- πάντα. παρασκενάρεσθαι δυνατον. λέγεσθαι δε ινδιον Athenae. I S. Omnia quidem simul parati nequeunt, sed sacilius exponi possunt Verbis. -
72쪽
Mλouo παρορμψν ἐπὶ - καλα eis. Xenoph. Cyr. 8, ne enim fieri posse putavit, ut, qui talis ipse non esset, qualem esse vorteret, is alio ad rea prae elaras inestaret. - . πα-τὸς - ονκων --δ εῖναι τῶν ἐκ Σπαρτης οὐδέτερον intest. βασιλέα παικται τῆς πεμονίην Herodot L I49. fieri non posse, ut alterutri Spartanorum regi
abrogaretur imperium. περαιωτὸς - διεξιέναι ἐφη νέζετο, καὶ μὴ διατρψειν, os ς το πέλαγος οῖον τε περαιουσθαι, καὶ - στρατε οματος - οῖν ἐπελθομαι ναυσὶ κρατευThueyd. 7, 47. eonstituit, ut transirent neque morarentur, dum mare trajici posset et , περαντος - ἐδίδασκον α ς καλα μεν εἴη τα VI 'νίσματα, υ μέντοι δυναταταχὴ περανθῆναι enoph. Heli. 5, 2, 5. praeclara Piidem hae esse decreta, dixerunt, fieri tamen non posse, ut brevi perficerentur. περιτειχι αος - οἱ δε παρωκοδομήκασιν μυ τετρος απλουν, ωστε μὴ εἶναιετι περιτειχscnata οντους eis Thucyd. I, II. illi vero murtim amplicem iuxta nostrant exestaverunt, ita ut eos circumvallare non an possemus. πλεtoτὸς - ανα τον ποταμον γαρ δὴ - οῖά τέ ἐσο πλέειν οὐδενὶ τροπωHerodot. I, 94. - καὶ χοιρωες πολλα εἶσι δι' --ου οἷ τέ ἐσήπλεω eis rodot 2, 20. - θα ὁ ἀπολογονμενος, ως διὰ τον χειμωνα ουδε nudi μὴ δυαναιρασθαι τον ἄνδρας δυνατον ἐν Xenopia. 2, 3 18. Tum equidem me defendens ostendi, vi tempestatis ne navigari quidem, nedum naufragos tolli potuisse. πολεμητος - ἐπορέω γαρ μυ Iosias τε ἐσομένοισι - πάπια χρονον πολεμετ meret Herodot. 8, 40. Perspe sum enim habeo, seri non posse, ut perinpetuo henum geratis Cum Xerxe. πρόςωστος aio προπερτος. - βοηθέειν ου βουλομενοι, ἀναγκαsar aviis νει μίην is τέ ἐστε προς φέρειν Herodot. 7, 72. -
73쪽
σαπὸς - φάσκοντες γὰρ, GH τε ναι - αι -- ἄνδρα Xenoph. est 2, 3, 8 dicente' ervari potuisse viros. - πέρβλητος - αμα δε κατεινα,ετο σφι εἶναι δυνατα τα βασι ς πρωιατα-ερβαλέσθαι Herodot. 6, 3. simulqit intelligentes, mperari non posse regia exemeitum. - - δε λανωέω --ον ἔπερβαλέειν αυρο O χι τε γενέσθαι LI68. sed testis prohibitos esse Natiam circumvehi. φραστὰς. - vo τράσω erodot. 8, Ira et saepe. - φυλακτὸς - νομωαντες δήον δυνατὸν σοιτο τοῖς Αακεδαιμονιοις, δια μεν i εαντων χωραν φυλάττειν - μα δε στρατευμα διαββάζειν Xenoph. Heli. 5, 4, 62. l. 3. Subeunt ceteroquin vices adjectiva quoque, quae aut potentiali aut utroque et potentiali et passivo insignita sunt intellectu ornatus ut videtur et vari
ἀμφισα ερον quod in ont Versiam vestri Potest. - mi σητήσιμον. γνεκπιτὸς, νωπὸς notus et qui nosci Potest. - τουτον τὸν προσέν οὐκ Bι τε σαν νωνα Herodot. 3, 58. pro οντος ὁ σως ει ν αντας γνωστος ἄλλους μεν γαρ γινώσκειν τον με οἷον τ' εἶναι, τους δ' D. Xenoph. Cyr. 7, 2, 7. alios enim patrim cognose posse, partim non POSM.
74쪽
διδακτον quod dimitur et disci potest. - init. H. cap. διωκτος quem persequuntur et quem persequi possunt aut debent. - πολ r Ora οἶδ τε ἐν π του αλλο στρατευματος διωκειν Xenoph. Anab. 3, 3, . non enim procul a copii ceteria persequi licebat. - aueis verbia interpositis e tve
ἐξαίρετος exemtus, μιρετος exemtilla. - ἐνγαυτα οἱ Περσέων στρατηγοὶ, πυθύμενοι - πλῆθος - γάδων νεων, καταἐρωδησαν, μὴ ου δυνατοὶ γένωνται υπερβαλέσ9αι, καὶ ο α οντε τὴν Μιλητον χν τε εακτι ἐξεa is erodot. 6, 9 ibitum duces Persarum, cognita Ioniarum navium multitudine, veriti sunt, ut has superare et Miletum capere possent. - οἱ δε Ἐλληνες, ἐπε τε - οῖοι τε ἐγένοντο ἐξελεω τὸν Ἀνδρον I2I. quum Andrvs iis esset inexpuguabilia. - ἐπιωτητον quod ciri potest. - αρ' οὐ δοκε σοι ανθρωπα δυνατον εἶναι τα - πάντα ἐπέστασθαι; Xenoph. Memor. 4, 6, 7. ergone tibi videtur omnia scire posse hominem - ρετον quod inveniri, explicari potest. - θανμαζε δ' εἰ μὴ φάνερο αυτοῖς ἐστιν, τι ταυτα ου δυνατον - ἀνθ ρυιποι ἔνρεω Xenoph. Memor. I, I, 3.
Apud eundem vero ibid. 4, 7 6. Dra γαρ επετὰ ἀνθρώποις - εν ιιζεν εἶναι, neque enim hae ab hominibus explicari posse rationem intellige, qua usus, deus universum esseeerit. κερδαντον quod Iucro parari potest. - ἀλλ' os ἄν οἱ ἄλλοι ἐργάζωνται, του- τροις - χρήση, ουδενος ἀπεχομενος, 9ῖν ἄν δυνατον - κερδῶναι enoph. Memor. I, 25. sed Itorvm Iaboribus iu severis, ne ab ulla re abstinebis, de qua capi aliquid Iucri possit.
75쪽
init hujo P. In hisce ad tempus aequisseamus, exempIoram rationibus non satis ad hane rem speetantibus eoIIectorum desectu accurasiorem de re instituere disquisitionem impediti. Quod enim unicuique accidit, ut de re Iiqua quaerens, atatim ab initio non constituere, quin amo ne divinare quidem possit, quo quaestionis cursu deseratur, id et mihi evenit. -
Sunt vero, quae quodammodo regulam supra propositam subvertunt. At non est, quod miremur, nam discrimina in rebus, quae seiunctae sunt a sensibus, posita areu includi nequeunt finibus, neque desunt transilua et gradus, etsi non cuiusvis oculis primo adspeetu murrant, quibus sensim a pedeteniim notione distinctas coalescant. Inveniuntur utique exempla quoque, quae legibus prorsus sunt contraria, sed hae traducenda sunt ad Ileentiam Iibertatemque linguae, unde emanavit notum ilIud a tritum Mnulla regula sis exceptione. uo vero minime sunt re serenda illa, quae leguntur pud scriptores posterioris aetatis, et optimi soli rem inclinare possunt. - Quam ob rem non incommodum mihi esse videtur ut rei rationem comparare, quae in usu adjectivorum verbalium Iatinorum in ilis et bilis exeuntium obtinebatur. Praeter alliquot articipia e . asa ut inaccessu utilussansiit, insectus nidi thun lich, invictus unbessesbar etc. haeo adjectiva sola signia
fieatus potentialis vices tuentur. Ipsa vero perram sunt, et saepissime eorum notiones apud scriptores optimos pluribus verbia exponuntur. Aetatis aeneae demum et Iuleae
scriptores temere atque audacter haec alectiva toties effingebant, quoties illa ipsis opus erant. Gliscere coepit eorum usus et vocabula, ut visibilis, vincibiIis, nosci in bilis, tangibilis, intactibilis, remissibilis et similia trita verunt atque usitata. Isdem casibua adjectiva graeca sunt jactata, et significationi discrimina, quae principio intercedebant, ita ab iis, qui postera aetate exstiterunt, sunt deleta et obliterata, ut quodcunque adjectivum promiscue modo hoc modo illo insigniretur Ignificatu. Transitus, de quihua diximus, in nostro argumento efficiuntur aleetivis P κλυτος quod saepe cuiua nomen auditum est: i. e. oesar significat, nunquam Vero, is qui
76쪽
vim alna ero Ioes pote nialiter est Meipi uin o. g. - έων λαγῶς ἀ- -- ρος ἐν δ θαλασσαν - αλε- πσλ- λον se δεα Ἀντιλ- Α-LM M . Quaereareta autem Inter a. eoiugmae sunt lataniandi a lagendi tiones 2,-- His adiungamus oma discrepantia γνωστιν quod nomi potesta marem nonis. Videndo uo seimus. - διδακτον quod disiatur, et quod disei et Me potest, aut μοις διδακτον ινμῖδεν, ἀλλ' ἐν τῆ φυσει - τὸ σωφρονεω Πηρον Eurip. Hipp. m. quibusnilii studio partum, e qui ab ipsa natura castitatem ortiti sunt. - - δι- μων εἰ διώ-ον Soph. Traeh. 684. a doceri potest, doceas. - παti vi ἐγ- όμενος, 4 α δρεια ποτερον ε' διω- ῆ φωικὸν Xenoph. Memoria, RI. iterum interrogavit, utrum sortitudo aequiri posset doetfina, an esset natura. - τοντο me πανταπασιν ου διδακτὸν μιρον εἶναι enoph. Oeeon. Ist o δέ ος, - νει διδακτον τουτο ιη νικηφορον παγκρατιον γενέσθαι ἔτερος δέ, Xenoph. Sympos. 2, 7. ne doceri quidem id posse dixit. - καὶ Ἀνδρεια διδακτον Xenoph. Sympos. G2. - En tibi explieatio Dieendo nos et dueere et doeere memento. Stailia
sunt: φατος, sit ὀς, λεκτος, quae semper fere eum negationibus eo uneta inventiantur, et ut nostra istar uult, naus rerili V transferuntur. Interietum translatum hae etiam prae ae serunt στρεπτος - στρεπτοι δέ τε καὶ θ εο αυm Hom. II.s, 403. dii ipsi moveri possunt, i. e. miserieordiae non sunt expertes. - στρεπται μέν τε φρένες ἐσίλλων Ibid. 5, 203. Iin Neptuno contra Iovem serociter exsurgentiris homo prudens rationibus adduci potest. - δωρητος. - ρωες δωρ τοι τε πέλοντο παραὐήητοι τυπέεσσι Hom. l. 9, 526. heroea donis et verbia placabiles. ἀκεστὸς - ἀλλ' ἀκεωμεθα θοασσον. ἀκεστα τοι φρένες ἐσθλων Hom. II. II, 203. sed medeia studeamus, prudentes sunt placabiles. De Agamemnone et Achille sermo est. Signifieatio, quam Passov. h. I. voeabulo attHbuit, vix proba potest. φυκτος - μὴ δἐ νῆας λωσι καὶ - φωτα πελωνα Hom. II. IRIAE. Aehilles PatrocIo dicit ne naves capiant et inevitabilia Incidant i. e. ut sugero nequeamus et Ilio manere togamur. - νυν δ' -- νοπτα πέλονται, d. I, 426. non iam est evitabile i. e. moriendum est. - ων ἐδiλωσας ἀνδρὸς cractoreo ἀγγελιαν ἄτλατον οὐδε φευκτα Soph. M 223. nuntium intolerabilem et inevitabilem. - ὀνομαστος - αλ ' ω' νομαστὸν χος inten. λέων Ania. I, 95. Infinita calamitas. σχέτλιον δε νομαστον . Hom. Ven. 254. miserum et ineredibile. - ορατέ μ'
οσπερ ἐν περιβλεπτος βρότοις, - νομαστὰ πράσσων Eu .mere sar. 508 inspiacite me, quem homines admirabantur, qui Iara seci. - μετevrδς. - ω πένθος
οὐ μετρητον Eurip. meeh. 242. o moerorem Infinlium di τῆς τοι μῆκος μεν, ὁ κυντατον τρεφεν οδα - ἐπειὴ μετροπον mirand Theri IM ' -- id valet, quod
77쪽
Thue1d. 7, 5. ae tamen omnia propter periculi impendentia magnitudinem ipsis tolerabilia videbantur. - μῶντεντος oraculo significatus Xenoph. Anab R I I Interdum tam finitima est significatio potentialia passivae, ut dubius haereas, utram repudies. Haec ratio est vocabulo ἀγαπητὸς - - ος ἐων ἀγαπητὸς intess. δος Hom. l. 2 365. - - παδ' ἀγαπηρον ἀποκωνα μεμάασι ibid. IR παῖδ' ἐπὶ κολπω πνσ' ἀταλάφρονα νήπιον - - ει ρίδην ἀγαπητον II 6 402. Adiectivi στενακτὸς Schneide s. v. significationem prasivam asseri, sed Ioeus quoetam fulsit, nihil probat Soph. Oed Col. I734. ἀνὴρ αε- στενακτὸς Ουδε συννέω, -- αλγεινος ἐξεπέμπετο, quibus verbia nuntia narrationem de mirabili Oedipi
morte eonesussit. I in hac enuntiatione στενακτος passive aecipitur, non modo iutotum sermonem repugnantia inducitur, sed etiam sub Ioco ipso nulla prorsus su ieeta est via. Eratne nondum satis viri infortunium a filiabus depIoraivm Tota fere sabuIa ex Iamentationibus est contexta. - Est igitur interpretandum ,,plorans i. e. ,,doloribus vexatus, quae significatio sequentibus quoque ἀλγεινος σου νοσοις atque amussi sententiae convenit Passo a quidem ipse vim passivam ponit, sed Ioeo non assert. - θνητὸς mortaIis bis egitur intellectur mortuus, quem Schnride omnIno non novit, Passorius Incertum vocavit, novissimaeque demum
editioni sin Ioeis alecit. Eu, . Supp. 273 ubi Me Ignifieatu instruetum invenimus, in illa vocabul tam manifesta et expressa est, ut si aliter Vertas, sensum nullum aecipias. τέκνων δε θνατων κύμασα δέμας, ω μελέα 'γω - ους - τειχεσι Καδμείοισι ἀπωλεσα κουρους. - Codicum et editionum acriptura escam auda, et nulla conjectura admittenda, praesertim quum eadem significatione vox Here sue.
485. Iegatur a uinet εἴ- φθόπον εἰς-ουσε -- θνητων παρ' Mab σοι τάδ', Ηρακλεις, λέγω, est. Breu am non sequuntur haee περ-- Ageo Artemon. p. Athenae M M. sellae versatiles. - και vis τῆς Ἀθηνας - παλμα - περιωρε- απωνσας κόσμγ Pausan. I, 25. et Minervae ipsius, quae removeri poterant, ornamenta omnia
78쪽
cAPUT IV. De reliquis simplicium et parasynthetorum significationibus.
Signifieatio artisipii Praesentis Aetivi, quae non esum in simplicibus et para synthetis, sed etiam in synthetis inest, nisi tam saepe legeretur, semis latinia Partiacipii Pers. Pasa. peciem exhibentibus, vim autem eiusdem modi activi sortientibus, sicuti pransus, sua pertaesua et similibus, quae M t. l. 663. assert, comparari posset. orum similia autem pauca modo inveniuntur exempla, de quibus in extremo capite seqv. agetur. Utrum numerus adjectivorum in o terminatorum, quibus Part. Praes. Act subjectus est intellectus, intra firmos ae stabile coercitus ait te minos, siculi formarum atinarum, quas modo ommemoravimus, a certis potestas
adnexa sit verborum generibus, an denique ea ui ex Iubidine pependerit hodie non jam constitui posse videtur. Discrimina enim in exemplis, quae sunt in promptu, inveniri nequeunt, quare, si iudicium serendum est, in sententiam ulum Ioco positam pedibus est eundum. Magnopere quidem rationibus quibusdam iuvestigandis sum discrueiatus, sed ustra, nam omnes, quae animum subibant, opiniones, usus pertinaeia intangebantur. Exemplis passim iam allatis asperga haec στενακτὰν ἰαχὰν θρηνήσω urim Phoen. 3II. - αἰσχρα και δεψητ',1τη Soph. Phil. 6I6. - λωβητὸν εμπύμμα τῆς ἐριῆς φρενος Trach. 547. - ντὰν πὰν προ ῖσα κρημνων Euesp. Hipp. 23. - πλωτος navigans Nann. Dionys. I, 54. - στατος stans ibid. I, II. - χολαπὸς irascens om. Od. 22, 225. II. 5, 2 o. - emia ονει --τητος poli. Rhod. 4, 240. - θρηνητὸς Μaneth apoteleam. 6, 498. - μιμητος
Argo 39. - συνετος inte Iigens, sexcentius et permulta alia.
79쪽
Reliquum est, ut de paues inquiram exemplis, quibus PartiespIi uti asa vis est subjectar μως - βατραχω, παεις, βιος Titeocr. Id. I0, 52. optanda est, filii, ranae vita . . digna est, quae expetatur. - ἀλλ' er uim εἰ duo μι- τοὐς ἀνθ' is ot μεθα Ana 3, 70. sed pereat, si duos odio digno pro uno videamus. - Eodem modo vertendum μισην κεφαλή inteli. ἀλιτρου - Anal. 2,IM. Loemo θάνατος ibid. 3, 288. mora deploranda. - δ' ἐγων, es, es, αἰακτος Aeseli Pers. 35. o me deplorandum - ουδῖν σὴ μιιπιον ἐνθάδ' ἀνερεῖς μοι Soph. M. Col. IMI. nihil eontemnendum dixisti. - ἐμοὶ μῖν δοκεῖ ἐλει γέρα με ἀνδρὶ ευκτὸν ἔναι, μὴ τυχειν δουλον τοιούτo Xenoph. Memor. I, 5 5. Mihi quidem videtve libero homini optandum esse etc. - Probationem putentissimam autem, qua nititur potestas dignus, hic praebet Ioeus ἄμμες δ' oi uno τινὸς ἄξιοι, - ἀριθμα- Theocr. Id. I4 48. - Signifieationis propriae Partieipit ut Pass. satis Iarum nobi suppeditant argumentum haec Soph. ed. Col. 1425. ου καττὰ δ' ἐσειν, ἀλλ' ἐμοὶ μεν οἰσα hoc mihi non est deplorandum, sed serendum nostrum oba bab is nidiciu etIageir, onberari trasen.
ουτω πάντα ετο χρῆναι βατά τε αυτ καὶ ἐξαιρετέα ἶναι Arrian. 4, 2I, 5. Itidem Eurip. el. 669. M. ε ε πικρὰς ἐς ἀρχὰς βαίνεις - πικραν δ' ἐρε-gς φάτιν. Men. λεγ' - --τὰ πάντα δῶρα δαιμονων dio modo, nam omnia mala, quae divinitus immittuntur, audire . . serre debemus, Teium est serre. - τῶν τελετῶν παραινω, μή μοι ξένον τορενσης, μὴ φευκτον στορημα Anal. I, M. ne insolitum, ne, quod fugiendum est, dic mihi. - κρατος δ' - κράτος μέλει - παραβατον ονδαμ πέλει Sopli Antig. 886. imperium illi, penes quemcunque est, non transeundum. - αὐτονομοι τε ἐλείφθημεν οὐ δι' ἄλλο ο ὐσον amor ἐς τὴν αρχὴν υπρεπειον τε λογον καὶ νῶι μἄλλον ἐφύδω - χνος, τὰ πράγματα ἐφαίνετο ἐπιληπτά. Thucyd. 3, II. ubi Goelle recte ita vertit 4,auε
sine symbola non accipienda sed ambienda est. - Hanc utique in provinciam aleelivis verbalibus in Mo desinentibus propesam veluti precario haec admissa
Partieipi Praes Pass. potestatem haec sunt sortita: ηατται, ποτερα νον δελ- πνευστῶν ἐστιν οργάνων Ἀδραυλις, τῶν ἐντατων ἐντατον ον καὶ καθαπτον οὐκ ἄν νομισθείη ἐμπνευστὸν δ' ἄν σως ρηθείη etc. AristocI. p. Athenae. Φ, 5. quaeritur, Idraulua utrum instrumentia ait adnumerandus, quae inflantur, an ii
80쪽
qua intenduntur non Igitur in eorum numero habendus erIt, quae tenduntur,pvIsanturque instrimentum, quod inspiratur, nominari possit eae. - 'Αριστόξενος προκρινε - εντατα καὶ καθαπτα τῶν πανων - ἐμπνεωτων, ἐψωκευα φασγων ut ἐμπνεν ne Athenae. Φ, 5. -
Duabus modo insignita sunt signifieationibus, passiva atque aetiva, quarum illa
est requentior. Iurima utramque nancisci possunt virtutem sunt vero quoque, quae usu increbrescente alteram utram vim sortita sunt, ut V. g. δακρυσίστακτος lacrimas stillans, nunquam vero lacrimis stilIatus. - Nostrum iam est singula vocare ad cognitionem, atque quae utroqueversum dicantur, quae sint hoc illove significatu praedita, monatrare. - Ne vero quis de crambe recocta nobiscum expostulet, aut si erum vas incrustare me dicat, ea, quae jam in Iexicis sunt tradita, et a sententia ex summa Iectionis orta non abhorrent, mittamus, iudicium autem de illis, ad quae ob Iocorum desectum momentum nondum asserre possumus, relliciamus. - De iis hoc Ioeo erit sermo, quae a viris doctis non fiatia accurate tractata esse ridentur. -
αν odiatam Aristoph. an. 295. Aesoli Choeph. 860. , viros interficiens.
Schneide praeterea significationem a viris interfectus novit, sed Iocos eosdem assert, quos ego, in quibus solam vox obtinet vim activam. Passovius sine causa, ut videtur, ei adstipulatur. λαιμότμητος iugulatve Eurip. Ηec. 207; intellectus autem activus roguttur secans Aristoph. Thesm. I063. utrumque fugit. Vocabuli κρουσταλλόπηκτος significatio passiva utrique sola nota eiusque auctorem Stanetaer Euripidem assert. Vox, quantum equidem scio, semel apud Euripidem legitur, ibique, si passive eam acet-plas, aliena essiciuntur Rhes. 44 I. Mentio ibi si ventorum, qui Pontum, Thraciam et Paeoniam perflant, glaciem Deientes. Vento autem congelatos non novimus, etsi essent, non iam terras et mare perflare possent. - νιπόβλητος neque in Schneia δέ neque in Passovi libro vim inveni activam, quae expressa est Nonn. Dionys. ram. νιφοβλέγω Βορέαο - oeis πολυκμνητος sententia activa utrumque prae teriit: πολυκμῆ- μεροπαω Nonn. Dionys T 55. - Omnino omissa sunt in Iericis νεοπληοος s. s. V. κλασm 2, 3 I, I. - νεοπλήκτω μέθης ebrietas, qua nuper eramus pereusai. - νεόπνευστος, quod egimus Nonn. Dionys. 25, M.