장음표시 사용
52쪽
induens vestem eroeeam auro intextam. - 'un . .
53쪽
Herodoti 2 69. - etin interea Nonii. Dionys. 4, 209 Tryphiod 34s. Quint.
παπαπὸς amabilis. - ἀγαπητὸ intin εἰμι μεν σπέρροις τανιταις Xenoph. Memor. I, 32. artiuesbus amabilia sum oesa, virtus di - ἀγαπητοὶ εἰσι ψι ις ibid. I, 33. amabiles sunt ultores Virtutis amicis. - ποτερον - ῶφη, -- ις ἐδιον ει- τοτ ἀνθρωπονς, δι' ἀν τα καλά τε κἀγαθὰ καὶ πα-ρὰ νηφαίνεται. δ M. τὰ αἰσχρα τε και πονηρα καὶ ι-τητα ibid. 3, 10, 5. num iucundius esse putas silos conspicere, e quibus honesti, boni, amabiles mores elucent, an illos, ex quibus turpes, mali odiosi - ώ, ἀγαπητὸν, εἰ καὶ ἐξ - λῆρδυναιντο ἄνδρες ἀγαθοὶ εἶναι enoph. Cyr. 3, 3, 8. amabile esset, si Ilarum quoque instinctu viri sortes esse possent. - τι γαρ αρέτων ἀγαπατον - ἀνθρώποις ἀπάνευθεν Theoer. Id. IRIM. quid est hominibus amabile sine gratiis ete. ἀναστος ἀγητος, Θατος admirabilis. - Exemplis sum allatis alietas haser θεσφατον ἐσδε τευ μεν eo αστο και ἐσσομένοι τι θητον Quint. Smym. I3, 338. satum est, ab Aenea condi urbem aeram et aetatibus suturis admirabilem. - Σευοδ κρίνω του ἀνδρος Θαστὸν Xenoph. Heli. 2, 3, 24 illud tamen in viro admirabile esse iudico. - ταλα πάντα παστά μοι δοκεἶ ἀνων multi Mon. II, Is hareomnia admirabilia mihi esse videntur. αἰακτὸς miserabilia. - ῆλθε δ' tam mi uinet os uno Aeseia Sept. 852.
mala venerant, qua verbis deplorari non Possunt. - f. s. v. oh-κῶς -
αἰνετὸς Iaudabilis. - αἰνετὰ λασεν ειπα Antimach. V. Pausan. 8, 25. ἀρεστὸς probabilis. - Quum arpagus filii partem omedisset, Astyagi inter roganta, num seiret, quod edisset, respondit se nou sse και ἀρεστὸν εἶναι παν τὸ ἄν βασιλευς ἔρδε Herodoti I, IIs et omnia a rege saeta esse laudabilia. - ὁμινῶν - τοιαλα ἐπιλέγονυς, ποιελς ἐμι cos. ἀρεστ 2 64. mihi quidem Inime probabilia. - se δε ταντα ἀρεστὰ και τῶν πολιτων, σοι τὸ πλεονεκτεῖν
54쪽
55쪽
ἱμερτος desiderabiliis. - Μηδείης timuτιν ἐν ὲμερτο ν - αι Orph. Argon. 78. - τον δε καὶ ἐφθεοι, τερενοχροες ἱμερτῆσιν - αἰεν ἐφορμήσουσι περιπτυσσειν παλάμησιν apud eund tam prooem. 33. ἱμερτον τε γυναιξι δυνήσεαι ἀνερα λεῖναι Lith. 6 I6. - ἱμερτον τερενα χροοι παιδο εχοντα inteli. palum. Lith. 8, 2. - μιν μεναι φρονα φυλα - μιμησιν ἱμερτοῖς Oppian Cyneg. 2, 399. bruta opulare vinculis amoris i. e. vinculis, quae amorem extitare PDSsunt. - δεμας ἱμερτοῖσιν ἀναφοει δατεσσιν Apollon Rhod. 039. corpus In fluctibus jucun-- res erat. - ουδε μεν ἀνδρων τήν γε ο ἱμερτῆσιν ἐν ἀγκοίνyσι δάμασσεν apud eund. 2, 54. - ἱμερτον ἀρετῆς κλιθας απωρέπετο Anal. I, 3. amabiles virtutis
flore decerpsit. - κισσον ἐφ' ἔριερρο κροαὶ καθαπτομενος timer epigr. 3.
μαθητὸν quod disci potest. - εἴπω, καὶ ἄλλο, καῖ -- μαθητον Xenoph. Sympos 2, 7. si quid aliud esset, quodatici posset, et hoc posse. - σα δε ἀν- θραμις υτ μαθω, υτ προορατὰ ἀνθρώ-ίνη προνοία Xenoph. Cyr. I, 6, 9. Quaecunque vero sub disciplinam humanam non eadunt, neque providentia humana perspici possunt eis. μακαριστος qui fortunatus praedica potest. - Ovνη- μακαριστον Anal. 2, 5 I. et ibid. 2, 230. poeta in litore ossa hominum dispersa invenit, et dolore oppressus eXclamat: φευ μακαριστοι, σσον ἐπ δίνων ν ἔδον ἔλιον - ἀτρεμίζοντά σε μακαριστον εἶναι προ πά-- ἀναμπων Erodot 8,I8. Sunt Artabant Xerxem ab expeditione dehortantis. - κω τον προον μεντοι βοηθήσαν in πολλοῖς μα-ριστον εἶναι ἐποίησε enoph. Anab. I, 9, . illum, hi primus ei opem tulit, talem reddidit, ut a multis beatus praedicari posset. - εν μεν ἐπίσωcθε, ο παρεσκευαγιι ην θω νμῶς πώσι αλδαίοις μακαριστους ποιμαι enoph. br. 7, 2, 2. scitote, jam in hoo me suisse, ut vos tales efficerem, qui ab universis Chaldaeis beati praedicari possent. - IAE BNTO CDntemptus pol. . - ποτερα - ο πεζος μεμπτος κατα τὸ πλῆθ'dcisti Herodot. 7, 48. - φν γέ σθω, τους μἐν ἈεΔωτας, ὰπερ νυν γε χρω- μενον προς μῶς, Ου μεμπτοῖς Thucyd. 6, 3. et decernite, ut Siculi fines, quibus
56쪽
mine utuntur, Tetineant, qui sontemni uom possunt l. e. quibus contenti esse possvismus. - α νυν, ως, ἐφ α ρον - ομεν - μον - - στρατιωτῶν καὶ τῶν
ιιιι, ira imitabilis. - οὐδ mμων rim muro; εις γαρ α ἔφη με τὸν εἴη te. Xenoph. Memor. 3, 10, 3. inteli τῆς Mes o an vero ista indoles imitabilis est quo paeto hae esse possit imitabilis 3
νεμεσητος vituperabilis. - ά ά οἱ ου νεμεσητον ἐνὶ nec sto λέγεσθαι Ca-maeli. I Del. Is es. Ann. Fabri ad h. l. - ντοι νεμεσηνὸν, ἀλυοντα χειμερέωλυπψ, και παρα νουν θροεω Soph. hi Irad non vituperabilo est praeellosora lore vexatum instar mente capti amare. νοητος qui cognosci potest. - οἱ δ' ἄλλοι μήτε μεροπων - σιν τε νωμι Dis ἀώετ μῖν εασιν in ἐν φρεσι μουνον eum Maneth apotelesin. 2, 32 οἰ -αος lamentabilis. - μω δ' αἰ-δν οἰ -- αν γένοιτο μοι Aristoph. Aeliarn. 210. ομιλητος satiIis ing4sglich. - κρατουσα μῖν me, ira Om-ων o Arach. Sept. 189. mulieris, quae imperium tenet, ferocia serti non potest. πιστος credibilis. - λέγει μέγαν ον ψον ,ον λεκτον, υτ seno Aristoph.
Av. 22. de ortuna loquitur ineffabili et ineredibili. - φασι δε οἱ uxo ooma,
57쪽
-ψαυεις ibid. 897. - στερκτος amabilis. - τι δή - ἐμοὶ λεπτὸν, Ἀστω - Soph. O . Uri 1366. Oedipus dieit, quid mihi, quaeso, reliquum est, iquod libenter adspiciam et diligami
τλητος tolerabilis. - δεινον γε γεις, ου τλητον ἔμοιγ' Aristoph. Lys. 529. - - - - ρον Hum Soph. M. 466. - δουλείας - ο τ τας δ φερτας Evesp.raeeub. 158. - ο γαρ γελασμι τλητὸν ἐξ εχθρων, φίλαι ed. 797. - ου τλητον νει λεκτον, ω τάλας πω Hipp. 875. - - τλητον θρῆν Aloest. 830. τολμητὸν quod auderi potest. - ἀλλ' ἐστ' ἐκείνω πάντα λεκτὰ πάντα δε ολμητά Soph. Phil. 634. sed tali est natura, ut omnia dicere et audere possit. φοβητος terribilis. In laxiois omissum. - ου δε ροβντὸς μεν oph. Phil. 1183. telis privatus Philoctetes aves inclamat. - φρικτος ad signis. - ενθα in SamotMace καὶ ἔπι φρικτὰ θεων, αὐὲητα βροτω τι Orpli. egon. 465. - Ιμα τ' ἀνδροφονι χαίρων, πολεμοκὼ νε, φρικτέ apud euud. 64 4. - ονρεσιν χαίρεις, θνητῶν λολυγμασι φρικτο h. 3, 6. quae Iibenter in montibus vagaris, et Iul'tibus hominum horribilibus deIectaria. ς ρικτὰ δρακοντοκομων ἐδα ετ φυλα Γιγάντων Nonn. Dionys. I, 18. - ιι φρικτὰ γενεια σεσηροτα λωσάδος aerio ibid. 2 6i9. -
Eodem ordine adjectiva hujusce ordinis enumerabuntur, quo simplici A. - ἀμνιβόητος circumclam itus. - ένος ἀρWιμαρον nin 1, 260. i. q. genus clarum. - πυρρος δ' ἀμφιμητος Husae. 187. turris eireumstrepita, intelL
Hi piro τος ircum quem gemunt. - Κωκυτον ἀμφιγόητον vias Anal. 2187. ἀμφιδρυπτος dilaniatus. - σκυλα ἀμαφίδρυπτα spolia Iacerata Anal. 2, 14. ἀμφίδρυπτον σάκος Anal. 3 87. διι -κτος circumvolutus. - καὶ ταχυς ἀμφέλικτος ἐπὶ κνήμαρσιν ἀνί inteli δράκων Nonn Dionys. 4, 377.
58쪽
ἀmpιμάχητος imum quem pugnatur is pugnatum est. - ποταμον δ' ἀιι νι- μάχη ον δωρ inteli Strymonem Ana 2 li 7. - διι νίπλεκτος circumplexus. - es. 1, 3, 2, 1. --MIίπληκτος circumpulsatuη - πῶς ποτ' myιπλήκτων - οδίων κλini Soph. Phil. 698. ἀμνέρτος circumIutus. - AEL , 3, 2, i. ἀμνίερητος circumstratus. - ΦHIέτρητον κημον fiscellam per ratam Anal. 2, 237. ἀνάβραστος recoctus. - κίχλαι ἀνάβραστοι Pherecrat. p. Athenae. 6 06.
κρεα ἀνάβραστα Aristoph. an. 560. ἀνάδοτος redditus. - μη ἀνάδοτος Π Πλάται Thucyd. 3, 53. - μὴ
ἀποδοθῆ δηλονοτι πίσω Schol. - αναρπαστος abreptus - ἄλλους δε o v οιε διὰ σοφίαν ἀναρπάστους προς βασιλέα γεγονέναι καὶ κε δουλευειν, Xenoph. Memor. 4, 2, 33. ἀναπιαστὸς retraetus. - es. I, 3, 2 l. ἀντίσπαστος distractiis in contrariam partem. - ῆλθε δ' ὀστέω - δημος ἀντίσπαστος Soph. rach. 783. ἀνάστατος remotus. - Συρίους τε, νειν ἐοντας αἰτίους, ἀναστάτους ἐποίησε Herodot. I, 76. Syrios expulsos fecit. - ἀνάστατοι γίγνονται αἱ πολεις Xenoph. memor. 4, 2, 29 deletae sunt urbes. - και τὰ πάντα mu πο τε βριος καὶ λιγωρίης ἀνάστατα ἐν merodoti I, 6. -
59쪽
in supplicium. ἐκθετος expositus. - 'μ- α τον ἐμὸν Ἀκθετον ονρν Eurip. via r. m. nou unine, filium meum esse oscunditum
60쪽
Ense me. 267. vero apita moriatur opus es ominata Messeris metari e