Observationum in Luciani Hermotimum specimen [microform]

11쪽

festo runt aagnificentia in augere voluisse quani de minoribu ni FSleriis cogitasse putandus St. duae quunt ita Sini, quis veri in ille SSe re lal, Luci an uni, qui . l. ni ysteriis non utitur, nisi ut celebre quoddam sestum nominet, uiore et ipsi et aliis Scriptoribus insolito epitheton addidisse Sive λλα Si rnificatione . εὐr εο accipienda, Si V φαγαλα ex Elruvii coniectura obtrudendum At nec quidquam addidit, neqile hoc Struvianum addere potuit, Si quidem Panathenaea simpliciter adiuti xii, quibus epitheton sti κο addi mullo

potius neces Se suturum sui SSe nunc dem Oil Sirare agi rei lior. Panathenaea enim, peculiare illi id Allieni elisium sestum Solemne simili modo atquernySteria Eleusinia et niui Ora et minora suis Se cum aliutide ut ISO crat. p. 236, ii argum.

Orat Demo Sili in II id iam p. 10, tum ex Harpocrationis loco con Stat, ubi p. 22 dicit:

Pιdo Πελ κα ι εγύλα ἐ. αλουν. Cl. Hermanni GolleSiliensit. Allertii. xli. 54, Ol. 11. Neque minu certum Si, quod eliam ex ullat loco consequitur, mi ai Ora quinque mi alia sui S Se, quae quinto quoque anno et quidem tertio Olympiadum aedibani it per quatuor die anno ecatombaeoni S i. e. niensis Iulii media aestate lania certaminum et Speciaculorum copia lant Oilue Onlinum concursu celebrabantur, ut ad la iidem Olyn litorum accedere ni id. Luc. Aliach. c. . s. raus encycl. Si ullo V, p. IID Minor vero Panathenaea et Si iiiii ius e lebit illis maioribus nec ipsa ut Soleti initatibus, ludis iiiii-pisque deStiluta singulis anni per res dies eiusdem ilia Sis it maior ab Athenien Si - eStorum avidi SSimis Oebuntur, neque est quod dubitemus . hunc Morem usque ad Seriora tempora romuli Orulii inperatorum obtinui S se, quia in 'es pSi Romani R0mae quotannis duplex Minervam te, tum in Stilui S Sunt C s. Orculi. lex te. S. v. quinquatrus Iam USuin Scriptorum graecorum ili commemorandis Panathenaei quod allinet, quum exceptis

nonnullis locis ut liue V, 7 VI, 56. Aen. Symp. I, 2. Demost h. p. cor P. ficti X tr. Lysiae p. DI, 3T 'ii 2, 3 nihil laddi Oleui plerumque magnu Panathenaea co Nilanda Sunt, ut huc 1, 20 ubi ita ibi memoratum no uno II αναθοναῖκ ad Magna Tanathe- Iaae reserendam esse e fidentissime ae lili. I. 56 lucet is Themist. III, p. 50 ed. Dind. Nec minore iure eodem trahere ni illi videor Luc. Anacti. U. Atque Pliani Nigrin. . ubio ἰγά των Παναθοιαίων deScribitur, de Iunioribu Pan uillenaei cogitare malim , quod idem qui fecerit Scholia Ste ad Luc. D. lti nullu dubilo. Uuodsi inia solum celerorum Scriptorum, Sed ipsius Luciani SUS etiam hoc OStro loco ad niuiora Pan ullienaeunos ducere videtur, lanien loci pSius natura cogimur, mi annua Panathenae i. O ni in Ora cogitemus Nam quod praeceSSil, ες ἐωria quum Significet in aurium Lenturum S anno insequentis): in ira unius it in Orbem inclusi uellemur. in oluo desto quinquennali ut Panathenaeis maioribus locus non datur Atque ipsa Silii ilium se Storum con Socialii Suadel, ut non longe diversa eoru in leui pora cogi leuius id quod etiam iis quae Sequuntur

confirmatur. Nam tum denium Olympiadem proponit Scinus, postquam Hermolimus mysteriorum vel anathenaeorum celebrationem anno praeterito redituram sibi sufficere ne gavit. vii in quana ne quid reliqui Sse videar, Imrtasse aliquis magna Panathenae huic Ioco ita vindicare poterit, ut hoc colloquium eo tempore habitum ponat, ut intra anni spatium ni agna Panathenaea denuo celebranda eXSpectarentur. Uod qui serio assiirmat, ei non habeo quod Opponam, nisi hanc sententiani acutiorem Videri, quunt ut veri simi lis haberi possit. uare si epitheton Lucianus addere Volui S Set, ζιικρα pol tu PBnalhenaei quam εγαλα mySleriis addere debuit. Excussis igitur et X plosis aliorum explicationibus coniecturisque nunc quid ipse medelae huic loco allaturus sim, aperiam. ut per se lenissima est, quum nulli Verbo vim suciat, ita paucisSimis verbis cuivis probata foret, nisi usus quidam reconditior verbiti λλος, qui Saepius interpretes et editores sugil et lusit, liliaribus explicare non alienurn

putarem. Traiecta enim uni a vocula I et ante τ αλλα posita nilii difficultatis aut incomiti odi reli lupi itur et sensum huic loco alitissimum nanciscimur huncce pro X imo ne anno coniiciebat in arcem tu venturum, verbi causSa OS mysteria vel praeter ulla s. celera post Panathenae a Neque opus est, certam Singulis neUiris communem notionem Supplere , quam qui desiderat, cogitatione addaici se Sta , 0-

Scim US. s. . r. Ierm. l. i. g. 46, Ol. 1 l. De re Vid. Luc. Nigr. 27, ubi ορταί et πανο- γυρεις ni morantur, R quibus liquis auspicatur non mentiri et recte agere. Quod Si in-l rpretalion in verborum et ίλλα Ταναθήναια a me propositam uel ori talibus defendere vellem, uel 0re gravissimo uterer Viro limino Od. II ei manno, qui et in censura in S-Ieii sed eae ad . 291 opus c. III, 184. el ad Sopli. Philocl. v. 38. iisdem sere e bis ad explicandam voce in ὀχλλος usus iam munivit permultos graecorum Criptorum locos ab aliis perperam intellectos aut corruptos recte explicandi et denuo corrigendi. Qua via Si omnes editore et interpretes procesSissent , an non de abundanti quadam vel legantia loquerentur, aut negligerent restituere vocem saepissime a librariis oblitterulam, etiamsi singuli lanium boni codices illam servarint, quum mullo Verisimilius Sit, antiquiores librarios ii ipI, 3ὲ sum verbi ignorantes misisse illam, quam ultro scriptoribus obtruSisse. Orillil vilem, iii Ierni anni vestigia seculi sunt, permulto l0c0s et CorreXerun et recte explicarunt in primis Frit Eschius et rue gerus, quorum alter in quaesti Luc. p. 52-57 Luciani editoribus et interpretibus ad hanc rem illustrandam sacem praetulit, alter et in adn0lutionibus ad Dionysium, Xenoption lem, Thucydidem et in ramni alica grReca g. 50 4 A. 11. rariorem de quo quaerimus usum pauci SSimi Ut B Solet verbis explanavit. In horum triumvirum auctoritate fidenter acquieScerem, ni Si Xelnplorum diversa genera nondum salis disposita viderem, simulque ad Luciani Sum aliquid opellae meae conferre in an ina haberem.

Longe plurima quidem exempla, quae optimi quique auctores inde ab Homero

praebent, Su quem Vocant epexegelico recte ita explicantur, ut Olio, quae equitur

Deum αλλος, appo Silio quaedam vel explicatio verbi αλλος habeatur quae uuin ipsa

12쪽

ossicia D quod v0c αλ opponitur tertiae vel praegre S Sae Vel quod rarius sequenti notioni, ii leni vale ac si quis dicat alii vel celeri, viiii Sunt id inuod sequitur. Neque lamen notio, quam epexegelica in nominare liceat, ita tertiae illi Opponitur, ut liae ei deni generi subiiciantur, quae Opinio Omnium Jere caussa perverSarum explication uinest, sed lanium noli 0, quam tertiam uulo dixinuis pronomen αλλος sibi ipponuntur et tolum quoddam constituunt, quod quum ii in exstat ni Si in imgilatione et ad empus, quo illa coniuncta cogitantur res diversissimas cinam contraria complecti pol est CL Bullin. Plat diali in indice s. v. λλος Pape in exic. s. v. U. ος Sed haec explicati Oelsi ad plurimos , lamen non nil eos quadrat loco S, quibu noli O, quae in equitur Oeemiaλλος, non ipsa lolum illud, quod pluinitur, unicii, Sed partem eiu Vel exemplum potius denotat eorum . quae Optiosita sunt notioni tertiae. inique huiusmodi 'ocis optime

coliVenit Hermanni interpretatio: cetera, nominatim, cuius loco Erueger Idaeui germanica interpretiiti O Ausserilem, sensu non uillum discrepante. quamquam huic ita SSI

exempli ab uter manno explicata Eurip. Med. v. 2S 1 et Sopli. 'hil. V. 38 quem 'Oculii Ellen illius in rite Sophocl. I, p. 86. x breviloquenti, cuiusdam attractioni cxl dicat dicens: non Sunt alii patini, sed praeter alia clium liniani Tinnumerare malim, quam quae Eru egerit uno excepto in Gram. l. l. allulil llaaeter nostrum locum huc revocari mihi p0SSe videntur Luc. de OnSc. his l. 24; en Anab. I, 5 5; en Cyrop. III, 2, 18 VI, 3, 11; VII, , , quibus locis ornem annus, etsi hunc usum bene perspectum habet . interit iramque e X plicationem luctuat, ii Od idem iii permultis ullis Xenophontis locis accidisse

leni vel doctissimi et de n0stris litteris meritissimi viri tu hunc loquendi usum ignorarunt, ut cithid ripi bini ves libris munitissimum nunc radicitus XStirparent, nunc Coniectu-xis lentarent atque corrumperent. uas labes quamvis permultas nostri tenuiori editores iam Sustuleritii, lamen salis ni illi loci illiu restitutores ravos XSpecuini Atque ne in

Luciano quidem quem mi Eschii sagacitale it Iacobii Zii sollertia ultim scriptoribu ab

IO e Sallem minus Opus S , quam Necyom. I 8 uod Si rellulaverit Iacobii Ziu alias religi0SiSSimus codicum cultor, mini inu dubito, quili lio loco, qui ilium Frit Z Schium sugerni, genuinam Scripturam Luciatio Si restituturus, quod cuin mullis aliis locis tum demere . cond. 23; bi accus 2 de Sall. pisc. 14. iam fecit Coniecturam 'ero, qua

portunitatem eodem modo retractabit, quo ru egerus in altera editione Anabas e0 5 425. a coniectura Schaeseri pro αλλα oοατα legenti αλλοι antea commendatu abstinuit. Alio loco et si aliae lamen non infirmiores ratione Suadent, ut pronomen αλλος a Iaco bligio re pili sum rursus recipiatur. Nam Plial. II, 8 non quidem codices sed editiones veteres omnes X hibent ratio et o ις αλλοις mi SSO Verbo Ελλησιν, quod tamen quum So- Iuno necessarium videretur, Reii Zius e Schmiecerit Simul cum V αλλοις receperant Leh- in annus contra ut a codicum de non ali firmatum Spernatus erat Iacobi trius vero tribus codicibus dedit Ελλησιν neglecto Verbo λλοις, qu0d a nemine adhuc impugna luna et editionum antiquissimarum auctoritate firmatum Simul cum verbo 'Hὶχσιν resti piendii in orat. Num haec verba coniuncta Optimum habent X plicatuin et Luciano omnium venerum optimae graeci tali. sectatori praecipue eon Veniunt. De Simili variatione odi cum ii vocibus αλλος et πιλονες, quam Sc haeserUS ad L. BOS. p. 578. confusionem appellat, id Schae s. ad Demost h. p. 23, 16. Duobus aliis locis, Dial mori. 14 3 et Galf 21, licet unus latililli alterve Ode Vocem /as I raebeat, pro ea, qU3m Supra notavi nuis librariorum vel negligentia vel in Scilia veri simillimum habendum est, paucos illos libros ver alii auctori Scripturam SerVRSSe, Blque utroque loco pronomen αλλος restituendum videtur. Ouod idem fieri oportere arbitror Herm. 32, ubi ut 0co πολλοῖς cum Vor-

Sli et Gesnor legatur U.ως, Sententiarum ratio sagitat. Sed ut iam eo unde deflexi revertar, nostro loco postquam Optime consultum iridem OnStravi, Si τυ αλλα cum verbo Παναθοναι coniungatur, nunc paucis de traiectione vocis 1 milii dicendum eri l. Licet enim run Spo Sili Verborum praeSertim prOXime coniunctorum facillima medela habeatur, lamen parum probabilitatis habet, nisi etiam tulissima Si dua in ut tuear, Brgumentum et ab pS VOce transponenda se a similibus ira lectionibus ita petani, ut simul quodam modo luceSCal, llo casu vel errore verboruni ordo turbatus ueri l. Ouantum ii de Scribenda voce n librarii peccarint millendo, in terpolando, contundendo, mulando, Salis constat et Xem Ida cuiusque generis sunt ubivis

culam, quae lol iniuriis obnoxia suil, Pliani loco suo interdum molam esse, vel per se credibile est, etiamsi exempla traiectionis non Xstent. Aliorum scriptorum X empla praebet II serui ad ElmSi. Eur Med. p. v. 2 p. 23; e Luciano autem quum trans-po Silae voci ν Xemplum tunc Ia in labeam, simillima cognati verbi traiectione uti i-

και OSi a I αντον elim annus gravi vilio iunc locum liberavit et iure Iacobi trius se Iicem ali coniecturam in extum recepit. Duo Xeniplo, cui erm. 17. accedit, nam iij κα Bnle των ometroa oo transponendum est, utcunque mederi illi desperato loco Vole S, eo magis utari traiectionem vocis i licebit, quoniam particulas ut et i cum alibi

13쪽

tum apud Luci an uni a librariis Saepe permulatus e Sse con Stal. Cf. I uc Τox. 2, ubi loco vulgata lectionis i ex Iacob Si coniectura nunc tribu codicibus aeon lirni ala Iacobus et Iacobi igius particulam ζα exculli iusserunt. Iani Si qui ex nidi quaerat, qui da luimputem, ut perversus no Stri loci Verborum ordo omne codice perva Serit, ei respondere in promptu est, unum iterumve librarium, quem Ouine deincep seculi uni non Iani oscitantia et negli Irentia quam errore et ignoratione reconditioris illius pronominis αλλος usus adductum esse, ut Sudem verbi ξ paullum mulliret et l0co Sibi uorsi lilia aptiori potieret Sed tu saltu in est, vilium de S et cum facili tum esticaci eius tollendi remedio

nem habebit, Sed ut taceam, insolentiorem illam Luciani di iorem milii videri, me di cin quae adhibetur quum vehementior sit minus probabilis habenda Sl Audacissimus

vero Oret, qui τά λλα aut τα αλυι ξ Παναθιναι glossema liabere et Ut pannum a S-sulum resecare vellet. Quam audaciam SP aliter defendere mon possit, misi mi is alvo Sen Su hac verba ubesse posse dicat, profecto nullum caulum et consideruntem virum in partem suam rahel. Sed ut meam a vi remotissimam coniecturam ab omni parte muniam, una adhuc dubitali u me eximenda esl, Si qui ne traiectione quidem a me pro-p0Sila OpUS SSe credat, quum optim0s seri plures pronomini Uλος Saepe Sedem a n0Stro Sen Su lili Orrent in dedi S Se consitu Vid. II Ornem ad Xen Cyr. VI, 2, 12 I erilli Syni.

nostri loci et exemplorum ibi ullulorum Ubicunque enim αλλος traiectum invenimuS, Sequitur relativum Sive nomen sive adverbium, uius lixibili nati ira cum alia ultra cli 0- ne aut potius S Similationes quas v0eant ad millial, dum dio patitur ut noli ei cons0ciala ni pollutur, quo Oiu vis augeatur nul Sallelii clii agi S in Bur oculo incurrat. Neque alia cauSS PSi, cur pronomen λλος, ubi cum coniunctione εἰ et pronomine indesinito Sive ra sive ullo adverbi coniunctum est, priore loco potantur, num lium pur-liculam εἰ vim relativam habere neqii mullum diiser re et os τις con Stal. l. Schaes.

ad Dem0st h. Lept. p. 457, 23. Quod Si liis finibus usus traiiciendi pronominis αλλος On

22 8, 5, 25 Demo Sili. de ii Od. lib. p. 79, 18.3; quod utrumque cum i mo Stro loco alienissimum sit, nihil relis tuum Si, ni Si ut ni Sede Sua Blite za λλα reponatur, X lua librariorum culpa illud exturbatum esse Si non certum, ut veri simillimum habendum St. Sed antequam finem faciam huic fortasse copiosiori disputationi. hoc unum raddere liceat, neglectam repetitionem praepositionis raria post coniunctionem disiunctivam h lam rara in quidem nonnulli visam esse, ut hic illic praepositionem Supplendam adeo in leX-

lam recipere voluerint, sed salis mullis et idoneis exemplis confirmari et illus irari Exempla non repetitae praepositi0ni post disiunctivam h habes huc 5, 111, 3 7, 47, 3 Demosth Phil. III, p. 27 8 Plui. Sulla c. 12 ex Socrate aliud suppeditat. Erueg. Gratia. g. 68, 9. Qui alia exemtila praepositionum desectu post coniunctiones adversali Va et coniunctiva videre cupii, adeat ru egerum . . e Schae s. appar Dem. I, 97 ct , 569.

Supera itiem illa beata esse ac talia, propter quae sustinere omnia consultum sit, unde potes scire inique omnia hic plana SSe quis non credat Allamen mihi irimuin ut tente hunc locum legenti suspici corruptelae sub ortu est, quam accuratior perquisiti et deformis verbi χοῆιαι et de Luciani aliorumque scriptorum usu coniuncti0nis conseculi vaeco ita auxit, ut Lucianum h0 loco non χρῆν, sed χρῆιαι scripsi Sse mihi ierium sit

Nimirum forma χρῆν nihil aliud SSe 0lest quam imperfectum, atqui inperfectum ab hoc

Ioco, ili in siniti, vin OStulat, alienum Sip ergo Ocω χρῆν restituenda est allica in sinitivi Orma χρῆναι. quae qua ratione corrupta Sit, cum ex similibus corruptelis, tum ex

hoc ipso loco colligi pol est Uirum χρῆν pr0prie Sub Stantivum fuerit, quod ut G 0elli in-gius ad Thoos. p. 218 docuit cf. Mailli. Gram. I, p. 497 naturam imperfecti acceperit, an soritia infinitivi, quae p0Slea r imperfecto Surpari coepi a Sit . quod placuit Bull-niat in O Grum ampl. I, p. 25 Sqq. nunc illo quaerere quali eius usus fuerit, nostra

refert inique primum hoc constat uestimoniis inus thalli ad Od. 10. p. 1647, 36, et ad Il. 9, p. 73l 54 et h0mae a g. p. 20, quibus ast de Schol. Ur. ec. V. 528 ed. Herm. , χρῆν antiquitus a poetis pro inlinitivo fuisse adhibitum, cuiuS Sui duo ieria exempla apud Euripidem exstant Hec 258 et Herc. sur. 828; nec minui iisdem uestibus cerium est, rapud prosarios Scriptores Silatam in sinitivi formam χρῆναι fuiSSe quum χρῆν pro imperfecto unice Surparetur, cui OSlea altera apud Allico raris sorma ἐχρῆν accessit. CL Elmst. Eur Heracl. 640: Κueli ne ad Xen Mem. I, 2, 17. Neque vero hoc praeceptum veterum grammaticorum et Allici Siarum ras infinitivum verbi compositi noχonpertinet, in cuius infinitivi forma usu c0ntrarius evaluit, quum etsi refragantibus singulis codicibus ubivis auctoritate optimorunt et plurimorum codicum dormi infinitivi αποχρῆν firmata et a in restituta aut adhuc restituenda sil Vid. Luc. pro merc. cond. 5, ubi Aldina II habet αποχρῆναι, sed Herm. 24 recte legitur ἀποχρῆν in Variatione. s. Schaes

ad Dionys. p. 28 et appar. ad Demosth. I, 346, 37l; Ellendi ad Arr. II, p. 39 sq. qui hocn0Stro loco χρῆν pro χρῆναι positum credit uod si nemini iredibile erit. Lucianum, qui Herm. 25 mullisque aliis locis genuina larina χρῆναι usus est. hoc loco orationeBI

14쪽

Auam vere Allicam verbo poetico et obsolet contamina SSe, niinc mihi demonstrandum est, impersectum χοῆν aliis e cauSSi ab lio loco Bbhorrere, neque lamen propterea, quod tempus praesens ex n0Stro sensu et Su loquendi huic loco convenientior videtur. Nolum est enim Graecos non Ohlm imperfecti χθῆ Si V ευρῆν, δει , Προς ηκε liis, Sed et ην αοα, ε re λλον ore et Similibus SOS SSe, Ubi nos praesenti uti solemus. s.

Erue g. Grani. g. 53, 2 A T. Sed ut locutii, de quo quaerimus, omnino infiniti Vum agitare probem , non aeque sucilis opera est Nam neque Luci uni neque aliorum Scripti rum usus in construendis enuntialis conseculi vis ita exploratus St, ut Sali Si nil illi lim alterumque leXico graphum, grammaticum aut interpretem provocare InveStigali j igitur 'ν examinalis Luciani , linultorum aliorum scriptorum exemplis quo lituo P reperiendi mihi copia suit. hoc mihi persuasi. Sum temporis si nil cum urticula ας, ubi pro ζr pra gresso demonstrativo positum habendum est, mullo exemplo Luciani nec perquam Simili cuiusquam prosarii scriptoris defendi posse. Exempla quod allinet, primum tenendum St, tu revocari non poSse ea quihil cae Vel inlinitivo vel tempore sinit Sequente eodem iure particula sina Iis quam coli seculiva aut utrumque taberi potest CL Iacobit Char. 9 d. min. I rueg. Xen Anah. 4 3, 29 d. altera Ne lite mauis no allinent ea . ill quibuS ci ςr vel co ς,

etiamsi praecesserit ἴτω aut simile quid iiiii litur structura sequont verbo si nil cum antecedenti nuntiat conium tum potius quam con Structum Si, nil una cotulli iam accedat. s. fortia ad g. p. 52 900 re nostra non Sunt exempla , mi SP in quibus

Serit, alter Pers. v. Tl liberiore structura ut cum iii dicativo praesentis Sequatur aliud enuntiatum consecutivum. Nec plura liuius genori ex sempla uti peditat Oliliocles, liud quem Ellen illius iis lanium et pro ζr dictum lina verbo nilo se repperi S se in exic. Soli ho et les latur. I id. Trach. 445 5Ν7 In Aiace. v. 98 nunc Iermani ius et Obeckius ed. l. ae et uiro ὁ restituerunt USilatiori S Pro On Strueli in i S particulae γ lir ως τε

cum infiniti, idem novem uiser P exemtitu Eurit idi nullum mihi ixem illum in noluit,

Solum ab Su particulae re pro ςτε cum tempore nilo abstinuit, sed vix unus alterve Iocu reperitur, ubi praegress dem0n Strativo c τε sequatur cum verbo si nilo Vid Thuc ii 14, 3 ibique ruugerum, quem sugil alle locus 3 104, 2 Alque Platonis unus lan tum reli Iuus est locus Phaedr. p. 257, , ubi e τε praegresso demonstrativo ου rco indicativum secum habet; iam Nili loci antea ab e in dorsim aliisque asserebantur, nunc rectius explicati huc non inlinent. Us. ASi lexi c. lat. Si alib. ad Crit. p. 45. et Phaed. p. 84 E. Omnium Ver aureae uelatis scri litorum frequentissimus est Xenophoniis in no-Stra Ie Sus. isque proxime ad Luciani consuetudinem me cedit Iani primum quod USU in particulae ς pro υρr praegresso Vel iis non praegrosso supplendo lamen pro-Ia omine demonstra livo Sequente in sinitivo allinet, iis locis exclusis quibus ς cum in sinitivo vel sin alis est, vel pro τι accipi potest, ex Anabas haec exempla reliqua Sunt II,

3, 10 III, 5 7 V, 6, 12, e Cyr0paedia huc perlinent II, 1, 23; VIII, 7, 27 VIII 4, 35;

VIII, 5, 1 VIII, 8, 1l Neque mullo minor es numerus locorum, quibus ς τε Vel praegreSSO Vel Supplendo pronomine dem0nstrativo cum tempore sinito, iam indicati v quia in optuli vin coniunctum reperitur id Anab. III. 4, 47 V, 6, 20 V, 9, 31 quo loco Vulgata habet ς Memor. II, 2, 3. Cyr0 p. I, 1, 4; I, 4, 15 II, 2, 10 qui locus ii insignis,

qllod in duorum paritim membrorum priore ς τε cum in sinitivo, in altero cum indicativo praesentis coniunctum Si Cf. Anab. II. 3, 17 Denique exempla . in quibus procaei ς τε cum Ieml Ore linit iunctum est, etsi non multa sunt. docent lamen Xenophonte in longiu proceSSi S Se quam quemquam Scriptorem pro Sarium. Sic Smp. 9, 3 OS et i0υτον Sequitur ως ας ν - εγνω, quum idem Scriptor Anab V, 9, 31 praegresso oi 'rco di-Xerit υς τε vulsrata habet 0ς και διωτον αν γνωναι Alterum Xenil lum est Anab. VII, 6, 23, ubi ς cum imperfecto et v legitur utrum lamen, sinate an consecutivum Sit, dignosci meqiii l. His accedi in P rei loci 4 ru egero Grani. g. 65, 4 . . doni, non indicato ex Xenophonte allati, quibus praegresso demon Strativo ουτως particula re cum indicativo praesentis, cum imperseel et αν et cum optativo et ci coniuncta Si Atque hic numerus augetur, Si duo Similia X empla addere licet, quibus antecedente comparativo particulas η co loco Silatioris infinitivi, cui soli locum esse grammatici docent, leti ilius sin illim equitur. Vid Cyr. VIII, 1, 1, ubi post comparativum Sequitur L ως χολον δολωσαι, qui DCUS, iSi OuM aruli Vu praecessisset. idoneus videri OSSel. quo noster

IOeus firmaretur. Neque longe dispar est Anab. I, 5, 8, ubi c0mparativum Sequitur αν 0εro. Iuli Oratores arae e0M pervestistamus, ex Demo Sthen, qualu 0r lanium ieria CXempla asseruntur ubi praegreSSO demonstrativo Sequitur ως τε cum indicativo. Vid. Denas Sth. l. II, p. 25, 19; pro Cor. p. 236, 9 et p. 377, 11, quibus nunc restitutu accedi locus p. 70, 7. CL Schae s. app. ad Demosth. II, p. 47, qui Demost h. p. 376, 7 pro Vulgala ς τε βουλεται ex codicibus dedit ως τε βουDoθαι. s. appar. I, p. 53l. PSchinis unum locum asser Schae I. I. II, p. 4 ex oratione AEles. p. 10, 0, ubi dem0n- Strati Vum equitur ἴς τε ἰπ χ ο κ ex locos Isocratis il duos Lysia, praebet Winer. Gram. NOVI e Si. g. 42 A. 1 atque idem grammaticus duos uocos e sacris litteris a

15쪽

illi L quibus ς praegresso demon Str3livo cum indicati V coniunctum videmus. Vid Ioan .ae 16 Paul ad Gal. 2, 3 Posteriorum vero Scriptorum, quibu etiam Lucia nil quamquam omnium Ar τι κω raro adnumerandus St, Plutarctius et Arrianus ili iam ab inter pretibus excussi sunt, ut quali eorum in no Sira re Su Sit, Osrn ilum habeatini S. Atque Plutarchum octo locis particula o pro cet cum infinitivo usum esse confirmat in lenis ad Plui. Τhem. p. 166 sq. citans Fab. II a X. 7, Camill 35, Caes. 5 Marcell. 13 Crass. 16, Alex. 2 Demet r. 32 Tliem. l. l. p. 4 9, quibu ut rarioris Sus exempla, in quibus nec demonstrativum nec simile Vocabuli in praecesserit, raddi lit Pericl. 7, 26, Othon. q. Cantili. 23, quem locum idem vir docti l in editione maiori retra lavit aestituta particula ἄζt pro vulgata c. Con Stri letioni Verin particulae coςr eum Verbo finito, Illam et si

disse miretur, lamen haec quatuor tantum asseri X emplas Plut illi. p. 22, 4: '44, 3;180 3 210 u4. Neque aliter se habe usus Arriani apud quem Ellen illius ad Arr. X p. AleX.

to m. II, p. 21 telo loc0 Se inveni SSe e S latur, ubi particula tu pro αἰ, τε cum infinitivo consequentium signi sic eis quae Vero X empla attulit , quibuS co cum si I, lativo coniunctum est huc revocari non OSSuii l. llum ili Omnibus Rcile inulem parti Cul Bm tu Coscyn OS RS. Itaque neque Arriani neque Plutarchi ullum adhuc habemus eXelissilum , quo conlirmetur, quod vulgo dicunt particulam ως apud OSteriores Saepi S Si me pro υςr quidem cum tempore nil coniunctum inveniri. Celerori in v ro Ostorioris uelati Serilii strum ut Dionis Cassii, Diogenis Laertii, Diodori Siculi, vi Sin Pili loci allat Suillo ubi co tiro ac τε

cum infinitivo aut cet cum tempore nil coniunctum St, Ii ultu nutem locus nil huc in no luit, ubi particula to cum leniliore silli in uir D ῶςr Sequilli Jr a P D SSum demonstrui ivum. Recensilis i ritur ad constructionem nuntiatorum On SP Culi Vorum, quantillii lii Orpretum ope fieri potuit, celeris scriptoribus nunc Luciani consuetudinem adhibe mlh et con

48 bis, 2 64 bis. 67, 78; quibus si adduntur exempla ex im0ne 2, 3, 3, 20, 29; ex Anach. 17 30, 33, 35 ex Dem0nacle 6, 10 23 ex Charid. 9, 2 l, 23; ex Gallo 3, 6;eXIove ira g. 28: ex D. D. 16, 1 ex polog. 11 coniecturam sacere licebit de aliis Luciani scriptis nondum hac de re excussis Iam exen illa si quaerimus, quibus μἰς et εcum tempore nilo coniunctum est in arctissima enuntiatorum coniuncti One, X clusis iis, qua es alio quoque Modo explicari lios si ini, totidem sere reliqua Suni, quo apud Xenophontem vidimus. ita comparata, ut in iis peculiarem et abhorrentem communi usu

Constructionem agnoscere debeamus cuius caussa nunc USUS Verbi auxiliaris , nunc interpo Silio plurium altribulorum vel nuntiatorum suspensorum ui S se videtur Vid. Diat.

quum in antecedenti perquam simili enuntiato consecutivo infinitivus praecesserit. Cir cumspicientibus Vero nobis exempla, in quibUS particula o cum temp0re sinito pro ως τε posita St, magnopere a Vendum St, ne Varie tale Significationum vocis ne decepti locis huc non pertinenlibus aut parum c0ngruentibu abulamur. Sic imprimis allacem spo-ciem enuntiatorum consecuti Vorum habent B, in quibus co cum tempore nilo coniunctum significa quemadmodum et ita prope accedi nil naturam particularum causalium ut verti pOSSil: nam, gerinanice te de nil Vie ja, quam Significationem cillustrarunt Herm. ad Solui. Aia c. v. 904: rueg. gratia. g. 65, 8, Λ. 1; rueg. ad Xen. Anab V, 8, 10 odit. II.

CL sit lexi c. lal. II, p. 585, ubi decem huius generis exempla Platonis cilanti ir Atque Lucianum etiam hac significaliones frequentius quam alios scriptores particula Ἀρusum esse, confirmant salis mulli loci ex nonnullis Scriptis depromti: ermo t. 39, 42 69;

Anach. 5, 36, 9 Ap0l0g. 9, 30, 33 Nigrin. 8, 10 Gall. 31 Tim 27. Fallunt praeterea

mulli loci, quibus particula in cum plativo coniuncta iam sinalis quam consecutiva aut utrumque haberi potest; cuius modi loci eo plures Occurrunt, riuum Lucianum Singulari studio plativo in enuntialis sinalibus loco coniunctivi usum esse constei Cs Schoen. ad Luc. Anach. . mos l. Gram. g. 122 9. A. 7. Ilii igitur e L similibus exemplis exclusis duos lanium locos aliquamdiu nostro cita similes esse putabam rit ille allei uiri tutari POSSet quorum unus Si erm0t. 83, ubi ix adiectivi ἱκαin pendet inuntiatum cum Opta livo et particula 'ὁ coniunctum Sed quamvis haec constraleli rara sit, quum Λα-νός cum infinitivo vel additis vel omissis particulis ζr et oo coniungi soleat. lamen duo loci novi es lamenti Mallh. 8 8 et Luc. 7 6, ubi post ἱκαν εἰς sequitur particula in e coniunctivuS, argumento SSe possunt. Oliam hoc ermo limi loco particulam iso sinalem habendam esse. Alter locus Tim. 13 nil nostro ut tuum iv Similis videtur qui tu eli untiatum US liensum incilii ens a Verbis D χοῆν cita cum antecedente sententia cohaereat ut particulum o On Secuti Vam esSe facile adducaris ui credas . lamen recte intellectus non magis huc portinet i iam ierin Ol. 30, ubi coς τε i , χοῆν nihil aliud est nisi ii iriue non oportebat Pendent enim ibi si tui. 13 verba oo χαγην, id quod Menkius ad Tim. 13 recte vidit ita ex praegresso Verbo πεπαιδαγωκεν P ως pro Tl positum sit liabendum. uem usum is non iubeo simile Xemplum quo sesendum . tamen non est dubium , quin nuta Ἀγωγεῖν, cuius signitie alio apud io Steriores ad . J δαπκεεν proxime acceSSit, Vid. Herm. 82, Sall. 72, Pisc. 45x eodem modo quo v v διδάσκειν et μανθάνει clam cum infinitivo Vid. Omn 2 merm. 6, Dial. Mori. ,2 quam eum lem pore nil ei particulis G sive o coniuncta inveniuntur, construi lioluerit. Ila Luciani nullil iam Teliquus est locus, quo in lier lectum ori hoc nostro loco defendi p0ssit. Sed ne illorum quidem Scriptorum ullum exenquum perquam Simile huc revocari posse mihi videtur Nullo enim locorum, quo supra congessi, tam arcto Vinculo nuntiatum con Se culivum cum antecedente pronomine coniunctum est, quam n0Stro, ubi X eo ipso, quod Sequitur, molio illa efficitur, quam pronomen demonstrat. Plerisque aliis iron0men d

mon Strativum, el Si Sententia ex se suspensa exspectatur lamem uni alterive notioni tu

BdneXa esl, ut etiam liberiori structurae cum tempore nilo doctis Silo quod interdum

16쪽

additi partimila Ἀδςτε, rarissime mulem particula Moc eiu vicem te tiriale a quibus dum scriptoribus saelum Supra vidimus hi Ominus alitem Xenophoniis locis Supra allatis . ubi post comparativum Sequitur imperfectum cum particula coς, ad nostrum locum firmatulum utamur. prohibet comparativus, cuius maturi ill3lii lixiorem Structuram paSSu videtur. hiae qui in il a Sini. Lucialium. Si quid ideo, nostro loco in Der se in non Sum SSe, mihi certum eSt et erit, ili nec hi res Si mih i loci mihi opponantur Utun adeo verbulii linitum si hoc nostro hic abhorrere urbitror, 'il si qui S quae 'eilior medida videri possit, pro es legere Ili cocta, iii eiu liartem non discet hian. quum lillil in nec Luci uni nec Xenophontis exemplum, ubi coc τε cuin tempore linili constructum i Si, X Omni parte nostro simili habendum sit. Sed ne ullo violentior luidem mulatio 30cis χοῆν in χον - ναι quam Verbi co in cr videri potest, riuum credibile sit, librari lim siue nihilii Simili luditi Sequentis Prbi eiusdem terminationis, να&ειναι, quae mullorum Viliorum C RUSSafuit. Vid. Schaes. Greg. Cor. p. Id. deceptum osse, ut O millere syllabam ii verbo

his exempli noni liun cuivis Salis luctum sit, ex ipso Hermi uim si olla in Sinait in radiungam, in ptibus codices varia iij iii cibi scribendii in limitivis Vid. Hermol. at ibique lai 'Obii Z. d. iii ai Neque prorsus ab re alienum duco ad litis in 'i' irari uirgum lato illi. Ἐllo In eam corruptela in Verbo ρην dulentis Suspicionum non nihil nuci alii SSe sale Or. In permultis enim Luciani scriptis, quae hoc consilio pervolvi, praeter nostrum et Timonis

locum l. c. 3 ubivis sine ulla Scripturae variatione legitur εχοην, spinti hirm Im quulu liinqui iii ipso mermo limo citra litanuis, mirandum profecto foret, uias Iunium loco, quem

Neglecto ter molimi capi lilii Ordine nunc aggrediar locum en p. ili ubi Sicut modo infinitivo oblitterato reStiluendia medelam afferre conatus cum ita nunc illimitivum strii Sconiecturis sollicitatum et a noti nullis foras eiectum rectiore Xplientione et inberta Ir

Cap. 73 nil. Scinus ostensurus, Hermolimia in philosoli hiae ludiis Summulli bonum assequi lupientem nihil nisi somnia et sabulas se clari , a poetarum figmentis Dd Sihographorum narrationes transit dicens:

Ita locum Iacobi igius ex codicibus optimis exhibuit et religiose servavit inlinitivum είναι, quamvis ipse non minu quam celeri edit Ore et interpretes ii ita sit issensus ut eum delendum en Seret; qu0d con Silium Vellem ne Gei Si tu Statim Secutus esse l. a tius celeri editores et si alii in liter Xplicantes et coniectantes Scripturam Omnibus dere codicibus traditam excepto in dorsio, qui suam coniecturum in leXlum recepit, intactam reliquerulil Verum 3ci Sensum ut qui maxime expreSSi Gesneria vertens Et tu sane

curn cae fa latore νι sciam audiSSeS, mulierem esse, suae pulchritinii ὶ naturam Supe gressa re Gratias ipsas aut coelestem illam Venerem incat, non e lorato prius utrum vera dicat, et sitne terrarum alicubi ista mulier, statim amare eam coepisti. ut Medeam aiunt eae insomnio amore Iasonis correptam. Sed quo reseratur infinitivus εἶναι quum illius noti esse cxplicare, ilii consulendi Sunt EP quidem praeter Lelim annum εἰναι is V. ἀκουσας pendere OSSe putantem Omnes celeri aut Λαι mulare aut X terminare voluerunt 'am a codicibus nihil auxilii tetendum, Si quidem lecti omαι, quam Longuli e

corpi; Praebent, Iuum ut hoc loco alienissima Sit, confirma lanium, εἶναι vel simile quid

ab Oscitanti librario in ostia esse mulatum Coniectura vero Marcilii pro εἶναι legentis ἐκείνην iam a Solano iure repudiata est; sed ne Solani quidem coniectura κα pro ιναι coniectu illis adhuc cuiusquam us Sen Sum tulit et quam parum huic loco convenia . mox ali parebit uod autem indorlius coniecit et statim in textum recepit, pro εἶναι legens εἰ κα et participium ἐζετάσας in indicativum ἐξητα su mulans, hoc Vel propterea minus commetidalionis habet, quod la enuntiatum concessivum oboritur, quod ut ex Graecorum Io luendi i Su cum praeterit toti coniungi OS sit, valde metu CL Herm. ad Vig. p. 32;Κrue g. Gram. g. 65 5, Λ. 15J Magi arrideret, quod elim anno placuit proe εἶναι degenti Di σα quum ab una parte reVera aliS facere Sententia in rationi, quae in altera appositione verbum Sive nomen antecedenti πεο ιυῆς reSpondens lagitat, sed ab altera parte ite Sideri lim particulae coniunctivae relinquit, quae ni Si addatur, ratio Luciano digitii haberi nequit indulsisse autem Sibi Lucianum , ut v εἶναι mulata subii Structurae V κου Ιας SUSpen Sum secerit, quod eidem Leti mann ViSum , nemini profecto, qui Lucianum lori l. redibile eril. Exstirpare vero . είναν mi facillimum ita maXime dubium est uod qui Maserunt aut secerunt, ante Omnia quo CBSu aut errore Λ είναι lex illi in truῆluti quis se videretur demonstrare debuerunt Verum enimvero infimitivus tantum abest ii elici debeat, mi si abesset, vel pSe Vel Simile quid , e quo πεο iac si TV κ . . . . penderet, requireretur Etenim ut adiectivum Nn εο φυὴς hoc loco non praedicatum Si, Sed appositio praedicati, quod est verbum ἐστι Sic Verba πῖ eta λα- ρι Σας κ. T. A. Si quidem alteram app0Silionem continent, neque X Verbo ἐστι, neque ex adiectivo πεο φυῆς pendere possunt Ilaque aut habeant oportet unde pendeant, mulabes Se debent. C s. de merc. cond. 29, ubi simili modo dictum est γ ῆν - συ μὴ πιαντε -

17쪽

Quam longe igitur absim ab opinione . infinitivunt Λαι Otiose aut abundantii positum esse . iana non opus is ut pluribus expliceni et ussiste rem ille re ad exe inplu viris loclissimis congesta et illiis trala, quae I cum hoc lo Siro loco compBraveris ne unum qui item huic nostro admi vhim simili invenie S. Cf. Herm. as Vig. p. 44, 750 si 1.,

A. 1. Neque vero infinitivus Λίω potest Sse e genere eorum, qui nulli 'pS Villiu loco muneli i nuntialis inseri soleti clam adili in qua ui imi SSI Jurticula ὁ 'Dirum qui Siri sum molli adverbii quatenus, modo coniunctione in Hii ut IS SCipum ur. Huiu uir unis ple pnim ab hoc nostro bico uti mi misit, nil inlii illivus pendent, quaeri nilum erit. Duoi si ille clivi ἱnεροινος eadem esse Significali uti pleo strum, raptu hilinili u Se pii psile, i, 'Vid. Beriali.

p. 262: rues r. Grani. g. 55, 3 Λ. 3, T simnibus dissiculi alibus iubili liberaremur Sed

licebit, quum ipsius Hermolimi codices inprimi hoc vilio laborare videatnus. Sic er-m Ol. 35 X tr. unte V. ου'κ αν or ante Religium coniunctio in plerisque editionibus de crat, quali cum en Sitis in Seria particula, Supplenitam coniecis Sel Reii Zius in codicibus invenit ος, quod ab ipso et omnibus ile inceps editoribus in exlum receptum et postea novis Iacobitrii substitiis firmatum est. Simili modo . 33 nil alite v. 6 ν άi- Ταγωγιsro P Rr licui co , , quali nunc Inne editione habent, a Religio primum ex un-

lina protracta est, quum in reliquis editionibus et in Guel serbylano II et illiano de es Set ile in c. 39 X tr. Iacobii Zius cum elim anno recepit d utile v. ἐγγυθεν e uno Parisin et uel seri, Flano II., quum in vulgala deesset. At c. 7 item uel serbblanu II.

Bille V. Π0χοζ particulum coς, quae lilio uul abesse potest, Onii Sil. Huc pertinet On- Simile 'Xem litum c. 33χX tr. Ubi id mi codice S, quos neglexisse partieli iam 9 mi id di-Ximus, Soli servarunt Iri or ante Versu in allega lilii Homericulii, quali iure receperunt Iacobi igius et Dini hirtius. Ex aliis Luciuili scriptis liae pauca nulle Sali Sunto: Pr mere. Cond. C. 3 nil particulam o, quam ante v. εἰκός illianus misit Iacobii ZiuSiti uel ser bylano It supra Scriptum iiive nil qu librariorum ni Ore veram Scripturam indicari ilO et chaos ait Greg. Cor. p. HAT. s. Pisc. 20, ubi o iii Gortiliensi deest ante V. οισθα. nil. , ubi ili i illi in ne principi co ante Anctio de Sideratur. In Dem0naclec. 10 ille . ει in tribus 'Odicibus praestantissimis, ortiliensi, uno Pari Sino et uno Vinii Obonensi missa est particula oo ibi aeque necessaria atque hoc no Siro loco, ut insilli livus consecutivus cognoscatur. Alitue ii eodem libello c. , ubi etsi alia e cavs Saparticula uac ille V. υκ os coarci rei Pliritur, quum Simile participium cum particula υς nnii Os Serit, perquatit veri simile Si, eodem Vili Omnes adhuc collatos codices labornrU, quo iiDd ire optimae notae libro asseclo vidimus. Duare eliani illo loco par-liculam os restituendum Sse coniicio. Sei ut revertar unite ili greSSUS Sum, particula ος tam requenter iii Singuli codicibus iiii SSu est, ut vel propterea hanc politi quam particulum obrε, quippi quae librariorum iniuriae minus obnoxia luerit, Oblitteratam esse credam : illi unquam Luci uni consuetuit singulari Sluili in enuntialis 'Oii seculi vis particulam ως Bdhibet tili, ut Supra de in onstravimus, hanc in ea in sententiam Salis confirmat. Huc accellit aliud non illullo illlirmius argumentum ecipso loco de quo quaerimus petitum Vicinitas enim eiu Si ilii ii Culi uti, quem te undii in viliorum in libris manu scriptis sontem esse conflat, acile cauSSI S Se potuit, ut librari u S, qui lii Oilo particulam cis Scrilis iSSet, per OScitantiam negligeret Voc iii alicis an tu in Orbis interp0Silis repetentiam. Repetitam aule in e S SQ a Luciano l3m parvo inter vult eande in particulam liversa significalione accipientiam nemo mirabili ir, ilia Similitim locorum luna Luciani, quam aliorum triplorum mei itinerit. Ila Satis multi in 'Oni clurn, qua et Hermolimi Oculii '. 3 et consimilem Demon. 8 a librariorum vili liberare luilui, ait contrarium viliorum genus transibo, quo interpretamentum gloSSaloris importune inter Luciani verba instrusum esse milii visum est.

18쪽

a Scinus cap. 6 de asseu luenda selicitate lihil OS Ophsiriim eoruni spii iani ad sustigium delati sint, disputans ex Ieriai Olim lielit, ut eculi communicaret , SI quem in mvidisset, qui summum illud assecutus esset his verbis rar ταυ r. ψε οι μιαινον

την ρετην βίου ii Od mihi prinium L xenii tune hi cum accidit ut lubiti haererem in Verbis: καρ Ercoi κων et δ iis otii, idem certo S in cuivis lore ui continua qui quid 'oc loco Si verba sibi x lini. quove reserenda sint accuratius perqui Si eril Si V enim Sen Sum, Sive tructuram lolius enuntiali spectas, iam conlitrium P impeditam lio addi- lamento rationem invenies, ut Lucianum igno Scere non OSSis ut di edit dl- cum Scripturae di Serepantia. quae interpolatorem laene anile Sio Uars uni AE talia nquidem dubitali oboritur uirum dativus τεὴ κο op ad nominativum a Sculini leniri S, an ad neutrum tertinent. Utrius qui enim clam gradus p OSilivit quam Super tuli Vti apud Lucianum et in ipso teritu limo substanti se usurpatu occurrit id Ileriti Ol. D. Pi X tr. , 76 pro merc. cond. 42 Salt. 7, ubi neutrum, ut Hermol. Trinit. Tin ubi masculinum inveni 'S. Potest igitur clam cum G Snero, quem illandius secutu e St, Verti cideriS ne unquam ii Stoicum item et uininum Stiricorum quam cum Paulio IIas cluoemal hinen solchen Stoistem, de den ipse des Stoicis imis et schis ungeri heri yιen gelerni, einen Olchennant also der . s. v. prior illa interli relatis eum uis ala Scriptura an i congruit, ita haec ad discrepantem lectionem trium codicum ἐς Nωῖκον φ ἄκρον exhibentiunt propius accedit Utra verior sit L Iam inlecedentibu quam 'inplentibu verbis convenientior, diiudi uri potiri l. si sputo. τοιούτω releret ut uni Sit Blue latueri S uodsi pronomen Tmosvo Bil proxime progressum enuntiatum 'r Bhitur in quo. Et Si de ulli rebus agitur . lamen uterili lacla est elicitatis eorum, qui la Stigium FSeculi ulli io ες o oozατον λctora ες , illud toto υτος nihil liud igni licare poleSl, ni Si Stoicum, qui 'id astigium pervenit . cui si dilitur και 22τωικῶν tu κst Si V a S ligi ulli, SlVE SUIlimum Stoicum intelligis. aut perversi piid aut mihi novi ppo Silum USSU Bpp9m l. Uu3re v. τοιοῖτος nil antegressa relerri lion posse, si es luitur και 2rωικῶν J J κ 9 H, H BIlli ES lum est Si vero, quod nulla suadent, . Otolao ad se Iuen Unulli inluni trahi S. Veri, interpo ita in molestiores etiam augustias adducuntur ne spi Sen Su quo e SilerUS, neque quo Paulius ea accepit recte intelligantur, atque coii Structioni tenorem tantopere disturbent, ut vix graeca nedum Lucianen haberi possint. Elenim . movus inni rei cum relativo Io coniunctum est, praesertim si sequente inlini livo per i tracti inen quani vocant cum eodem a S construitur, ut si non quodvis verbum interiectu in B certe OV uni nitribu tum eum particula κα coniunci uni omnino respuat. Cl. Lai lib. BOS. p. 4 1 '. nil h. p. 96; Iacobit ad Luc. Pisc. 20 Frit Z sch. quaesti Luc. p. l 19; Bernii Syn l. p. U; Urn Cy-

rop. 1 2, 3; rueg. Gram. 51, 10, A. 6 g. 55, 3 Α. 5. Ex omnibus Luciani aliorumque scriptoruni huiusmodi locis quotquot comparavi nullus huic nostro similior videtur

qua in de conserib his l. c. 37, ubi in illo Si τοιουτος τις - α θοτος, quae Verba demum interpositis duobus altribulis sequitur οἷος , sed hoc magno discrimine, quod et v. τοιουτος ad antecedentia pertinet, et altribula inter Se tantum particulis ζα τε coniuncta ad verbum τοιουτος Xplicandum addita sunt. Aliter se res habet, si attribulum vel appositio quaedam sequitur fila livum δες. s. Luc. Prometh. II, 4; Tim. 33 D. D. 4. 4;6 5 20, 3. Sed ne cui in mentem veniat proscribenda parti c. κα et transponendis

verbis Ercoi κων to 4κos OS relatiVum opto locum male asseclum sanari OSSe, magnopere Obstat sententiae ratio, Si quidem id ipSum, quod talis appo Silio Significaret, ea quae sequitiatur Sensu non diverso iterum Xplicarent. Itaque quum Verba i Sia, quocunque Vertimus P ir: illimus. Ossensioni et impedimento sint, nihil iam restat, nisi ut aut eliciantur, aut emiuid initur. Atque lite ducibus libris manu scriptis Orsilan verum investigare pol erimus. Etenim quod res codices OXhibent ες Ercoiκ ἐὼν το κρoi , n liquior ScripturaeSSe id tur, quam primunt a doctiori Scriba in margine Scripta in addito sorias se ex praegressis ἐλθον τι, posteriores librarios in textu in recepisse Veri Sintile est. Quibus e bis misso praesertini verbo ελθύντι quum alii Osrensi essent ignorantes nimirum quo reserrent quove modo Xplicarent. v. risi κὰν ο κ oo mularunt in V. κα Στωῖκάοντου κο . . tque antiqui Oii illius scripturae adhuc vestigium noddam remansisS Videtur in codice illiano, in quo iraepositionem ἐς loco καί cum alivo τω ακoto coniunctam invenimus. Altamen si quis quovis pacto , quidquid a Luciano profectum esse poteSt, SerVare, Illam glOSSema tali nnuli seSlum resecare malit, una illera in v. ἐς mu-lal a lectionis diversi lutem conciliare poterit legens Tot 0υrto ἐν rosi κων ω ἄκGD , Uae Verba nil v. τοιου ri relatu nec sensu tolerabili destituta sunt, nec structurae rationi ita adversantur, ut abeSSe debeant. Sed praeterquam quod molesta et prope otiosa repetitio v. rci ἐκ cisi OffenSioni St, ipsum illud ἐν τοῖ κoto ita riget, ut Lucianum, qui nil molitur inepte , dedecere mihi videatur nec conieci S Se me poeniteat , Ora eiicienda esse

omnia illa verba

aycinus cap. 80 nil. quo Hermolimum iam in angustias redactum et vix habentem fili Od ipponere a philosophiae magistris prorsus alienaret, hoc gravi et a linem

19쪽

Sine ullius collicis auctoritate Iacobi igius conieci uram Graevii, qui ulgalae lectionis Οι' γε inissis personis Hernio linii ante τι iri in ei Lycini

raniluni esset in tu 'Obligio, nisi ut vulgatani iis Spera nil Bin SSe crinieret, o stantia conte iura se auctori luto Grast vii et Solani, quam e Sileri intelii' in liri vul aluo seri liturae permotus suisse putantius ossol. tenuia GeSneru . lui conieci ut lilia . quamvis in reniosam et a summis viris collauit alatii a lex lu 3lnen droen 'am S Se m est aluerul, luni nequ sex libro ullo troilisset, et M ul a .umano tiro se '' in uiam III is expia silai lius in voti in osset ulli ille Iei lici planissima a uallo liliraim, ni ulula Oi et tuli ra

lionem . qua in Senientiarum etali flagitat, quiVi 3SSen Su Suo probabil qui quantas in hoc genere turbas librarii secerint, experientia doctu meminerit. Restat, ut, qu0d vi dum opus habeo, lictionem a me re Sillulam pSam e Salis defendentem loli Lystini demonstrationi Optime convenire nequi a Verborum Significatione quidquam ostensionis habere paucis demonstrem Iam primum particuhim γε IOSt v. - αι μὴ significatione quidem, saltem usurpalam nihil insoliti liabere, in lirimi docere p0les locus Luciani Ty

μερος σεπιβαλλει C s. Schae s. appar. l. . l. 351 el cichaei ad Longi Pastor. p. 355; Philaret, Peric L c. 24 VPruili λλὰ Sequitur lio Si ε κα mi apud Lucianum polog. 2 de merc. Ond. 19, 34 Tyran. 8 Iuli ira g. 28 et Ilermol. 82. Sequitur i. λ' υν κείιων γε.Λ no luis Oli Osi hul, a Biblita verba τιοί γε, villulim Verbis a0ις πολλ0ῖς igni licentur plurique sermulti, Sed tu in omnes, ritu quidam excipiuntur. hoc praecipue loco in ullii in ad convincendum eritio ullum valuit, Ut ei Lycinus in mentem revocaret, Stoicorum vili tuam Vi enixe occultarentur quo Silam lamen non sugere Ad hoc enim iam ab initi, dialogi ars umentulionem direXerat Lycinus, mi vitam Stoicorum, quibus Iiri plor ipsa lii 'irtuti gravitali lati de iii Ieriti Olimus addictus erat vid. Hermol. 16.1, cf. 29, 75J, quam vi coram di Scipialis et ill publico moruin in logritalem et severita lem ostentarent varii ii Sque gravi Ssimi villis inquina lam S se demonstraret C s. it. auci. c. ii 26 et Dial. 0ri. 10, , ubi Iercurius de Stoico philosopli dicit: isti ληθε γ&9 ε ε κα si αλα Πεοι κ ot πιεις αιrα Uuod quum Lycinus nec sibi iec aliis quibusdam occultum man Si SSe communicali de crapula, i X3, Oeneratione ipsius erino limi doctoris narratiunculis vid. c. 9, 1 Sali liquido docuisset, hoc nostro loco eodem consilio subiicit narrationem te Sordibu et iracundiae alterius philo Sophi senioris, ex cuius Sermone cum avunculo iuniori diScipuli philosophia larum emendati habilo simul sinem et fructum philosophiae cogno Scimus uem ubi Lycinus ipse ita definivii, ut salis esse propterea liti OSophari diceret, ne quid petu saceremuS, neque alia Spe nos phil sophari, nisi ut idiotis . e rudibus et in cullis decentiores circumiremus, lola demonstra lio subsisti in interrogatione ad locum de quo quaerimus respicienti odi ουκ no-κριι η κα Iovio ad quam Hermolimu prorSu pr0iligatus nihil aliud se habere dicit quod reSpondeat, quam non mullum abesse, quin illa crimet. Ex his quae alluli apparere arbitror, verba τι si γε non Solum non otiosam explicationem continere, Sed magis ad rem, de qua agitur, pertinere , quam laudatam rillam coniecturam, quam, si mihi optio detur, codicum Scripturae vel propterea non praeseram, quia ex meo quidem SenS ista inter rogatione τί σιγας; Hermolimu vehementius urgetur, quam huic loco conveniat, ubi Lycinus illum iam fractum assiciumque milius tractare coepit vid. 80 init. κα δός oi 6 ἐ- σθαι σε Ionge alia est conditio erino limi cap. 55, ubi in illum praefracte se desen dentem et responsionem expostula iam retractantem Lycinus eadem formula ri σιγας in vectus erat. Quare etiam verbis illis quibus Hermolimus ad respondendum incitatur, Cup. 55 Ουἔως κα μοι ro δε no κοιιαι, ante vehementiorem illam exhortationem iam usus

20쪽

sub verbo liri δοξοι, qui ilitem c. 33 ιτίδικοι Vocantur, inprimi philosoplitae doctores iique, qui Stoicos impugnare et calumniari Solebant, intelligendi Suni, a quibus nimirum 6ως et εικος commendatio Stoicorum phili S0phiae longissime uberat ita verbis i ii

αλλα φιλοπονουi τες Olum illud 2 'nus ille ratorum hominum continetur, qui universe phi-IOSO liliive Opi'ram navabant et alia corpori liabitu quam animi culi ultra rudem multitudinem συοιέετον coi id oortiui , cl. 1, 83. X tolleb Intur. Num D Ut οσοφουν et ες non sun ipsi philosophi Sive Sapientes qui habentur Q dicuntur, sed inter hos e ineruditos medium ilii Oddam senu con Stiluunt eodem ore modo, quo apud Platonem Onviv. p. 320, E p. 204 A, oi τι os0τ0υιrες inter Gog ους et ἰti χθει interponuntur e quo loco fluxisse videtur I uelan. lugil. 4, ubi Vulgus inter et philosophos interiecti sunt ii qui philosophiae nomine, i alii tu, inceSSi ad vitam impurissi inam huluntur. Accuratius etiam lio philosophanti ulli eiul deSerillitur de merc. Oml. 4, ubi pri ilium illis annumerantur sui ine S, qui Erillii et I IV Vilne ellu ninpleX Suni, uiri aute in SequUntur grammatici, rhetor S mu Si ei, tui doctrinae cauSSi Ἀεni πα&Jε divitum a miliares esse volunt. Quibus universis optio nuntiu OXeret lore scri strωπαῖ , adulatoreS, idiotae fiditor α κα ia κ Gotria ratistiti κα τε πεtant ρι υτ θει ἄλθοωπω. Cf. bi accus. 8 Pi Scal. 6. Neque sensu uti aliis loci Verbo Ii I. ono τει ι Lucianum Sum Sse , Onfirmatur Hermol. 1. 3, 21, 44 Deition. 13 all. 9lque etiam cum aecuSalivo et quidem φιλοσοφίαν eXstat. l. l. Hermol. 4 , illan uia in Xenophon Mem 4, 2, 23 et Si diverso sensu usus est. Potest igitur accu- Saliviis r C. λα iam ad Similitudinem ac usu livi I Hλοσοφίαν eXplicari et ad aliorum philosophorum lucita referri es . rueg. ad huc 1, 65, 2 e Gram. g. 46,5 A. 4. quam sensi adverbiali is ratili alio ne ceteram , vulino accipi. Ouod alterum ut praeserendum ducani, et usu si Pquenti tui et liuic Oeo aptiori adducor. Vid. Luc. Diali Deor. 20, 3: Pro iii I, 2. Diall. D. Mur. 1, 3 Philopsevd. II: Tox. 50, ibique Iacob. es Plat episti. XIII 36l , E. Quo iis verba C. λα φιλοσ0 poli τε per u Spectata ex Luciani Surucle interpretatus esse uti hi videor quid hoc loco sibi velint resta ut explicem. At que u i ii tuli lio Soni nitarum neXus et colloquii continuitas postulare mihi videtur, ulnuit Bl; in i rpuli Clione Orbis Dros i)ε νησαν si τί G. φιλοσοφος arες Scinuiti interrogante in laciamus, spli post qualia allirmavit de Stoicorum adversariis ot ca hutinia inritius Ogil Bii quid illi lii inime possi , X Iermoti in quaerit num vero hi, qui Stoicos ibi Colit in Undarunt Loiro i. O i αὐει 2. yni ζ su runt ales, qui innino philosophantur i. c. philosophiae opera in dant f Ouod ipsulii uuin Iermolimus negasset, Orsilan ne novis laqueis irreliri lii v ren S. Lycinus ad hanc Con Clusionem prope neceSSario e v nil erui dic in suerulit. Uus Sen Su au leni v I bulla dicino hoc loco Sit accipionillilii illi lim , ubi alia option utitur, Bliam Significationem habeat, iam ex hoc nostro diu logo discas , iii Iu ubivis idem est quod ἀπαίδευτος S. χααθί ς. Vid. Herm. 1, 67, Si, Bl. l. de Om. 2 Flifril. 4, ibi ἰ It cortit ei τι L0Go pol l ponuntur Pisc. 34; de merc. Otii l. - Char. 4 ibique Iacobii Z. d. min. Sed C ip Se locus , quem tractamus, nullam

aliam explicationem permittit num Lycino lain mirus videtur Hermolimus assirinans idio las fuisse illos qui te philosophia et illito soldii ip SP consuluissent . ut propterea ab