Oratio habita XII. die novembris in Iteratis Exequijs funeris Ill. Principis ac Dominæ Annae Augustae etc. a Iohanne Maiore

발행: 1585년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

Nona mente pia est alienum, sumere motus, Atq; dolore sit fata aliena sequi Nec tu propterea fato Pori Critia resistis DiscesIu patris signa doloris habens. Prosequimur lacrymis Abramus funera Sarae, Et domus induet in tota soluta gemit. Ipse Dei natus pro rapi luget amico, Et gemitus fremitu concomitante sonat. Sic dolor A, os sua nostra agmina foedere tangit; Et rigor est lacrymas velle inbibere pias Quo caput in luctu versetur, volui te quaesi; Dimidium cordis sentit abesse sui. Nonne dolor capitis vel in infima membra redun.

Nerui cum cerebro sunt ratione pari. dad Vultu trun*Deus nos sorte a morte propinqui Concipere affectus ex pietate satos: Et sit nul amplexu fomenti ad vulnera mortis In ludiu ac lacrymis nos adhibere modum.

Mutuus hic animis fauor;est impressus ab ipso,

Ut suus in Natum,nos p pateret amor. 1ic qui res gestas hominum non ornat honore Quos Deus ornauit motibus, arte,gradu:

Is non agnouisse Deum de sua dona putetur, Acad fortunam facta referre Dei, Grata Deo est pietas exem pia agnoscere rerum, Quas sua vis praesens venabra per ista gerit.

3 semper

12쪽

Semper habet quod agat Nati praesentia mundo,

Ac operum in partes hos, alios8 vocat. Sunt igitur grates tantis pro rebus agendae. Si iusti ac veri gens studiosa sumus. Gratia nam geminas complectitur una sorores, Iustitiam, ac veri cui data cura subest. Haec* boni agnoscit sentem, & sermonibus ornat; Rursus ad alternas obligat illa vices. Esto modis ANNAE referenda est gratia multis, Quae domina his oris,matris habebat onus.

Digna coli pompis, pietas si talia poscat, Aut vesit his pompis umbra modesta coli.

O tantum ex animis non excidat huius imago; Et sint qui memori munera voce ferant.

Vt,pares ipsi patriae Deus excitet orae:

Vestra etiam votis addite vota meis. Tum fora, tum morum censuram, artess disertas, Notitiae siuae semina pura tegat. Hi xvi quod cultrix fuit hoc nos reddimus ipsi ossicium t. pro te verba referre iuuat. Caussa precum in promtu est: ardet Germania bellis Hei mihi, quam multas mors dabit una vices. It specie AvGusTus contracta, amabile frontis Numen ut includiat fascia nubis obit: In Solis specimen, radios cui forte micantes Cum ferrugineo tegmine Luna premi:

13쪽

Vela tamen fronti praetendo quod ardere sensum Ex obitu dominae penna, color* nequit. Quis patris affectus,aut orbi com raris aequeti Naturam verbis vincere nemo potest. Huic Eustum lenire pium est prece,carmine,lus tu; Lenitur socio pe dolore dolor. Sed prece res melius geritur, quam sindone nigra; Plus habitum mentis,quam lacrymantis amat, Tangere si natos debet fortuna parentum :ANNAs non rectrix, sed pia mater erat: Vt, quod habet nomen, si vox Ebraea notetur, Gratia fatali cum bonitate probet:

Non pulla palla vittas, sed ordine vitae Afflicto pietas nostra probanda patri est.

Plus nos fata mouent animas laedentia claras,

Quam quae de media plebe fuere satae. Nam si magna cadunt, ceu nomina parua: fatendum est Fluxas esse vices, & nihil esse diu.

SE qui eum casus, quae possunt ladere fata Qui nixus Christi sanguine fata subit 3 Et, quod is impleuit Legem,ac humana rependit Debita supplicijs obsequios Patri,

Mente tenet meritum s suos hoc aptat ad usus, Et vietam mortem morte scit esse Dei Mors ex labe sata est sed mors iam labe pia Quae vis mortis erat, uuibus orba iacet.

14쪽

Esto es mali sensit nihil, aut quod laedere possit, Quod mors ipsa mali finis origo boni est.

Silanos forte vices, quae funera clara sequuntur, Nescio quas, animi luce videre licet: Nec tamen expressisse libet; sed ut omen in auras Dissipet oremus supplice voce Deum Mota equidem coeli non certo flamina signo, Dura quod immineant fata, dedὀre minas.

Haec stragem arboreo generi secere; sed illam Tristior o strages nulla secuta foret. Hanc mihi non una satisci texponere forma; saepe etiam in grauibus rebus imago placet.

Nox erat, miro cum turbine ventus obortus Matribus inatis caussa doloris erat.

Nan Hyacinthe tibi LisANoth in vulsit ab horto

Hei hei iterula sunt hyacinthe tuae . . Hanc rex Cimbrorum cum rut iunxerat herbis, Ut capiti augusto digna corona foret. Haec a Deo, ac vitae sociae praestabat odorem; Officia ante homines nempe, preces Deum. Ac, ut sint herbis quos mas: farmina certis, In sexu pullos fudis utro Φ suos. Vnde Liam Pomona sibi, sibi vinea partem, Vnde Leo partem gaudet habere suam Pars ut nil tabile est, E florum forma caduca est, Fatali ex Austro uar cida facta solo est,

Donec

15쪽

Donec eas Zephyri reuocet vox alma sub auras,

Quando nouum vere Ver erit orbe nouo.

Est herbis etiam sua mutua gratia fato, Estodij sensus, dissidiumq; latens. Arcanum haec habuit foedus cum viticis herba, Quam Cygni, cultri xtui bailrdoris, edunt. Et Panace huic curae fuit aes thale P Ai uerNon tulit in ca impis nomen habere suis. Tum capiti affecto cum flore S odore saluti est, Et Vertumne tibi non sinit esse locu horto.

Es mihi, sit,precor patrio Chrysianthemon

Cui genus augenti forsq, Deusq; fauent. Non falx huic noceat, seu sit nix sera, nec Auster Inuidia dat germina nostra sua. Te LisANothis agri decus de solatia quondam Elysio in campo mollior aura fouet. Ac supertim regi parat inde Napaea corollam; AN thos eras nuper, nunc Amaranthus eriti Hoc soliti veteres simulacra ornare deorum; quantum decus est te decus csse Deo H A C fg, vs occultis rem veram inuoluimus,m-Vna diuerso facta querela modo est. bris, Sol caput, atq; diem vix nostro abduxerat orbi, Pleras occiduas mane subibat aquas. Cum natura dedit vi morbi oppressa ruinam, 'a dominum, atq; domum concrepuisse secunt. O flos o si icit, specimenq; in amore iugali, Monte tua pallet, qui modo luxit honos.

16쪽

Si repeta ortum generis: rex anguinis autor,

Danica sceptra it nebat, erat

Hii ius nemo potest virtutem a vi are tinendo, Quem creta aequauit gloria, vita DcO. dediam non referam 'enus, decora alta parcn-

Quoue aes siorem si acri ipsa modo itum, Quod p animo ac gestu virtutum exempla habe Et ratio in faetis es et in ore sdes: ret Quae maiora meis non possem reddere verbis, Cum fama implerint Solis utrans domum. Tam bene non vitis forti sese applicat ulmo, Qui in domini ad mores haec eratae' i sui. Huius ex gestu sensus collegerat imos,

Nulla oliuitatis ci data signa forent

Offensas* aliis factas sanare stud cbat;

Mens pia cum possit in re nocere, HVaro Obseruanss aditus, i idonea tempora fandi Huic graue regnandi voce lauabat OnUS. Non quasi iura daret, sed consuetudine blanda Prudentis referens Abigaelis opus. Non oleia ad sanimas, lim .losue adiecit ad iram, Poena ut confessis si et acerba reis: AE mula ceu fur; a te salici dans semina caedum Aut Hecuba in ta b d tam crimine cisa can C. R d veniam hunc sexit preCe, communem J Volui AErumnam, incautis profuit ore reis statis Mos ut hic extinctae, domini sub mente recurren SHaud dubie muli is nunc quo vincla tenet.

17쪽

Lubrica Caepe via est magni cecidere, cadent*, uicis hodie est illi, cras tibi altis erit. in .etiam Estherae ei erens egern pia modestae,

Prima ad communc vox esae ipsa preces. Saepe Deo facias res, commertia vitae Est solita in votis commemorare ijs.

Ad qui non dubi ma est animum accepisse quietum, Publicas in melius fata tulisse Deum: Haeco moram Scythici fecisse incursibus hostis, Et vallum ad Lati praesulis esI milias. Hoch fuit curae migranti ut semina lucis

Perq; manum, ac vocem tradita gentis eant. Cauit ne vitium facerent bueta atria Musis, Ut possent artes cum pietate coli. Nam fulcit pietas artem,&fulcitui ab illa, Alteras alterius gaudet honore tegi. Optima sors homini es res illii strare salubres, Et munire forum lege, pudore thorum. HAEC bona post numen debent accepta referri ANNA tibi, dictis sera per ora vehi.

Cuius erant mores, Ut mens erat Omnibus aequa,

Et doluit quoties debuit esse grauis. Quo quis melior genere est, hoc mitior idem Praetumidis timidi complacuete Deo. est; Sc tenui gaudens cultu, modicoq; paratu,

Continuit iud orem , animum modo.

18쪽

zst graue, sed pulcrum siquis se continet ipsium, Ab SD J 0'-g0j pςctora pressa bonis.

Ac modus in victu virtutum semina nutrit Ged raro ossicium prodiga turba facit mrim si temperies cerebri, quae condita seruit Notm rerum, flamina cruda trahit:

Viceti vorticibus fumi qua fletur adactis Lux, 3 notities laedatur alnaa Dei

Mens vigore carens in rerum indagine languet,

ossici uti cessat, curaq; nulla, i Ium est '

Va cerebri lasse, siensius ratio j fati sicunt, in peiusq; habitus corporis omnis abit G O ciba ac potus lex usurpata modeste,

Vota animi hanc frenis continuisse probant: Et mentem abduxasse suam a contage profana, Pectora nec flammis sollicitasse a is. Vnde Deo aucunda, Deo siua vota rependit Vnde retenta fides, unde retentus amor

Non usura Dei, nec gratia sordibus usu est; Mens refugit castum foeda vocare Deum Pellitur Aura Dei regnan te libidine carnis Dona cadunt: lethi squalor in ossa sibili rgo pudicitiam reliquis virtutibus addens More Dei est ignes ignibus ulta vagos. Hugenda generis causia tantii misia fuisset Prima horo socio gens, nisi lapsa foret. Nunc

19쪽

Nunc quia Rir , hominu a languet: res ipsa iugalis Debet ad infandas esse medela faces: In icio victu castis sinna vita duorum est; Rara pudicitia est, quae sine lege thori est. His igitur leeli se lege astrinxit ad usus; Nil magis offendit quam vaga flamma Deum. Nanq; modum in si ituit generandae prolis: ipsum Inclusum certis finibus esse iubet. Per his odio vices Lucinae passa labores In gemino sexu pignora clara tulit. Se salutari positam in statione sciebat Christe tibi nitens, ossiciumq; colens.

Cumq; sinu teneros,complexu avulsit adultos

Parca mares, generis spemq; decusq; sui: Cessit prona Deo,& fremitus non idit ullos, Ut bona qui dederat, iure tulisse putet.

Luxi in utendo ratio, mens equa carendo, Et clam se poterat tollere, flexit humi.

2Era, potestatis neruum, haud sine lege profudit,

Magnifico censi cum ratione fruen S.

Nec pudor obstabat curam impendisse minori; Ad viles operas praebuit ipsa manus. Moreq; Paeonio succos miscebat ad usum, Qui lassis referunt vim, validisq; ouent. Tamq; piam gessit caro pro coniuge curam, Poneret ut fida fercula structa manu.

20쪽

Caussa ruin thori censores esse supremos, B esiponsiEj ho um iussit inesse fidem: As erat ut lacris sua iura hic ordo ministiis, Ail piae miseras res stipis aere ellet Hic sedem posuit chelas Astraea relinquens, Vtius oppressis redderet urna suum Hoc est, iustitiae locus est, ct habentur honores Non odium caussis praesidet. t. auor. Sed solo interpres clementia iuris acerbi est Rc in consilium vult adhibere modum D sticilis regnare labor, parere quietus;

fluantum curae, qui bene praesit, habeti H Aselli sequitur sua laus de gratia dotes, Quando fides praefert his aliss i facem A cubi iusta modum seruat Censura: nec ultri

Quam fas permittit fert sua iura risor

Et pulcrum decus est haec disciplina renatis,

Externos gestus sub ratione tenens: Non tamen hoc gestu oris, aut virtute to 'ata,

Ceu folio ficos ieeta virente fuit:

Maius Ni ac fulsit decus, ornamentaq; mentis Ante Deum radios explicuere suos.

Nancla bicor versum coeleste ad numen haberet, Quod Nati unigenae vult in honore coli: Et curae ac operis rector sacer halitus esset, astensum voce sonante ciet: Tunc

SEARCH

MENU NAVIGATION