Diatriba in Pindari locvm de Aegidis et sacris Carneis

1쪽

am mora

NATALICIA

REGIS AUGUSTISSIMI

IMPERATORIS GERMANIAE

DIE XXII MENSIS MARTII ANNI MDCCCLXXXIII

IN AULA MAGNA HORA XII PUBLICE CONCELEBRANDA

RECTORIS SENATUSQUE AUCTORITATE

PRAEMISSA EST DIATRIBA IN PINDARI LOCUM DE AEGIDIS ET SACRIS CARNEIS

EX CAROLI GEORGI TYPO RAPITE ACADEMICO

2쪽

Disiti Eses by tris internet Archive in sto adnitos: archive orsidetatis diatribainpindaroolbbs

3쪽

l Rerum divinarum et humanarum thesauri in antiquis familiis Graecis PrOPA Ati. Quod veteres sacerdotes Aegyptii fecisse dicuntur Herod. 2 li ), ut peregrinos homines, Graecos potissumum, qui ad se deverterentur, EdUl diligenterque percontarentur, qui eorum maiores inde a primo genti AUCtore, qua omni eorum prosapia esset, id et illi recte prudenterque fecerunt et nos quoque, Si de GraeCOrum hominum rebus recte iudicare velimus, facere oportet. Nam magna apud antiquos populo vis est familiae et multo apud illos magis, quam unquam postea, singuli in familiae gremio educabantur et nutriebantur. Per longam a QP Saeculorum Seriem ContinuAm quandam rerum divinarum et humanarum hereditatem summa fide et Constantia Ad posteros propagatam videmus pulcherrimorum thesaurorum, qui de plerumque alicuius dote mortalibus dilectis obtigerant, Custodes familiae sunt, magnaque VetUStissimae Graecorum historiae pars in familiarum fatis rebus gestis, migrationibus enarrandis posita est. Ouis non admiratione et laeta quadam animi conspiratione tangatur, cum in in- Scriptione, qualΘ multae ad nos pervenerunt, legat Coro In Scr. Gr. n. Id si mulierem quandam Spartanam primi vel Aliserius P. Chr. n. Saeculi eodem sacerdotio in familia sua hereditario fideliter functam esse tepectu et Tu cvoc, cipveio Oiaeetet , quo iam multis saeculis ante, Heraclidarum migrationi tempore, atavos quidam et Vetustissimus familia auctor functus erat, Aus 3 l deicipveloci, v OiRerct ovouocoucti, Tisauci, xe e TricipetnRci irpic HpαRXeidcic: Κατελθεiv, id puro Eb oti ita pio Toti EOR EOVG, vbstoc utivreuoc: Neque in his quaestionibus quidquam unquam parvom et leves UtIndUm. TenuisSim saepe vestigia, si in illa familiarum porset paullo nos curiosius et amantius insinuemus, ad pulcherrimum finem nos PerdUCUnt. Intes nobiles illas Graeca antiquitatis gentes, quae cum ProPter AcrorUm domesticorum sanctitatem, tum Propter rerum gestarum famam insignes Sunt, conspiCUUm locum

obtinet gens Aegidarum, cuius summus flos summaque gloria in ea tempora incidit, quae diluculi instar inter fabulosa aetatis tenebras et historiae certiorem iam lucem interposita sunt. Hui genti una maxume res apud posteros praecipuum quendam plendorem Attulit clarissima Apollinis Carnes sacra in ea de manu in manum propagata et domeStica. Sed ut fit in antiquarum rerum pervestigation , ne scilicet nimis multa sine sudore nobis obtingant cum huius rei certissimae et notissima luce magna statim obscuritas coniuncta est Nam si quaeras, quomodo in Aegidarum gentem illa Sacra Pervenerint, ure Eorum

4쪽

sit in huius gentis tutola origo et aetas, omnia statim incerta et dubia. Ac refert tamen magnopere hae scire quid enim gravius esse potest Cum ad se idarum primordia, tum ad Apollinis Carne naturam recte diiudicandam, quam haec de eorum sacrorum originibus Uaestio

2. ioci de Asegidis Pindarici difficultatess Callimachi opinio Sacra Carnea

Thebana nulla omnino fuisse. Unus vero fons, unde aliquod in hac quaestione auxilium peti possit Pindari locus est clarissimus, quo Poeta harum rerum maxume gnariis de Aegidarum, Carne Apollinis SICr Propagantium, migrationibus narrat, exponens ille quemadmodum proavi illi sui Sparta Theram Thera Cyrenas pervenerint, quam quidem coloniam felicissimis auspiciis conditam, Thebani Aegidae, ut costptissimum sibi, in sacrorum Carneorum annuis sollemnibus caritate et veneratione prosequantur. Hunc locum PrAeeuntibu G. HermAnno, Opuso VIII, 8, Cuius emendationem consummavit Christius C pDei in lectione restituta, et Poeckhio ita scribendum censeo, Pindi Pyth. V, 2 Tost euoviscipue iv j orto Imp-Tetc. Triptaro RXeoc Pe Teievuctuevoi s Rouromiscivd cpus reci Arseidcii s Euoi TαTepEq, D essiv

e detin Gellicove Dpovcic TαRTiuevciserio iv. In his postrema potissimum nunc explicAtione egent unde odori suo, follo Corrige in prasi sollemni ED rranira C reniarum fr/gm ct fmirobi fer rubucram. Haec cum dicit Pindarus, qui paullo supra Aegida patre Suos(Ai Teidcti Euo arciTepec Vocaverat, ex duabus rebus alterum haud dubie utrum intellectum voluit aut Carneorum sacra se Thera vel Sparta Thebas delata statuit, aut antiquitus ea iam Thebis fuisse in Aegidarum gentis tuisti antes Aegidarum in Lacedaemonem discessum Earum sententiarum utraque difficultatibus quibusdam impedita est. Priorem

defendit Dissenius a v. Tl p. 26 edit anni 8 6 qui se Thera insula partem Aegidarum

Thebas, ,Priscam UniversAe gentis Odem ' redisse censet. Hanc explicationem licet eam minime tam futtilem, quam censuit Hermannus i. s. iudicem, tamen, quoniAm tu migrationis ne tenuissimum quidem Vestigium neque in fabulis neque in rerum scriptorum memoria extat, minu verisimilem dixerim.Sed altera quoque sententia, qua Pindarus hoc sensisse dicitur Carnea incise ab antiquissimis temporibus Thebana fuisse et in Aegidarum ibi gente, cuius altera pars Thebis remanserit, altera in Lacedaemonem migrarit, ad ipsius poeta temPor DrOPA-gata esse, hae quoque sententia facilior est ad CommendADdUm, quAm ad demonstrandum. Nam Carne Uti sunt Apud Dorios omnes eorumque colonos Celebratissima, ita Thebis

nulli scriptori memorata et praeter hunc unum Pindari locum ignota et inaudita Atque hoc altum de Carneis Thebanis silentium in caussa fuisse videtur, ut Callimachus, taliumrctrum gravissimus auctor et testis loco in hymnis suis clarissimo Aegidas ipsos Thebis oriundos praedicaret; nam Theram heroem, Autesionis filium sexto in stemmate gradua Oedipo sescendere Carneorum contra origines et primordia non Thebis, sed Sparta tanquam ex vetustissima eorum patria repeteret Atqui Callimachum cum haec scriberet,

5쪽

valde probabile est loci, de quo agimus, Pindarici probe memorem fuisse ait senim illo Hymn. in Apoll. ce ue cx TricipTnc RTO Tevo Olbiriobet j sTαTE noctin EC TORTicii vel de ore non DXoc 'Apictetore 'c 'Aσβυ tibi rost8ET iciunt. Ipsi, inquit, Aegidae Thobis prognati sunt Carne Spartae demum Ut OmeStica sibi Sacra receperunt quod clarius estiam his versibus exprimitur, ibid. v. 2 Tricipet Tot recipvei Tob ripvirici Tocede8 ovi s deu-

. Eruditi, qui Carneum Thebis cultum esse negant, ad quaenam artificia in Pindaro explicando confugiant, et cur nihilo minus in sententia Persistant. Quaeri potest, quo tandem modo Callimachus Pindari VPrba explicanda censuerit, si Carnea Thebarum urbi negavit et e parta patria repetiit De hac re scholiasta nos edocet, qui Callimachi, puto, Opinionem expressit, cum primam personam in illo Pindari loco in vocabulis Elaovi Euoi rorepEq, ore ibi coue ad horum Curenaeum refert, soli Pindi Pyth. 5 s p. 38 ro 'euo TotouevT' o XoToc orto Totinopo Tuo Albudov. Homo non nimis emunctae naris quod statim subicit 'rario ou rioinetos, intellegitur, eum e fontibus diversis Qxplicationem suam conglutinasse videmus igitur antiquos iam homines eruditos fuisSe, qui Carnea in Thebis urbe domestica et patria fuisse negarent. Ei ut ita statuerent in Aussct opinor, fuit alia quaedam, quae fide dignior ipsis videretur de Carneorum origine narratio, qua haec Sacr iussu Apollinis instituta tradebantur ad Carni vatis necem expiandam, quem quo tempore Naupacti Dorienses transitum in Peloponnesum moliebantUr unus ex Heraclidis, Hippotas, Phylantis filius, occiderat Paus 3, oueto To Tov tipvo ortoRTEi,ctvToc 'triiroeto Tos h civToc

ΚσθEo TnRE AEtiGREGθαi. Nostra quoque aetate Uerunt, qui eandem, Atque Callimachus, in Pindaro explicando rationem inirent. . uellerus cum loco aliquo libri praestantissimi Orchomenos', p. 26 adnotasset esse quae Aegidas iam Thebis Apollinem Carneum coluisse indicent, impugnatus est ab Gustavo Gilbert, qui in libro ingenioso et compluribus pulchro inventis insigni Studien gur Alispari Gesch. Gott. 822 hoc professus est . 66(cf. p. 8j sibi Carnea Thebana, Pindari certe temporibus, nulla fuisse videri. Haec si reputemus, fieri non poterit, quin Pindari ille de Aegidis locus maxume iam impeditus

et obscurus videatur. Nam si neque aliunde Carneorum sacra Thebas accita Sunt, neque

Thebis domestica et patria fuerunt, quo tandem modo illud explicandum, quod dicit poeta v Arto Xov, Teci, cipvnae ecbcim rei icoue s Nuptivcic circinetiuevci iro iv In rebus Thebanis ubique, Opinor, paradoxa et Sphingis aenigmata obvia. In tantis igitur angustiis

novae cuiusdam et simul veteris viae ineundae consilium capiendum est, et Circumspiciendum, num quae . uellerus olim de Carneorum patria Thebis iecit magis et divinavit, quam argumenti probavit, nullam omnino fidem mereantur, an aliquam Veri particulam pontineant. Quaeritur igitur, quae et qualia sint illa Apollinis Carne apud Thebanos et in Poeotia culti vestigia.

6쪽

a Fabula de Europa a Ioves rapta in Boeotia quoque antiquitus tradita erat. Antimachi ea de re narrAtio. Res paullo altius repetenda Initium capiendum ab Europae cum Iove conubio. Nam in vestustissimis fabulis non una Creta ut Iovis et Europae amorum hospitium celebratur, sed Poeotia quoque, in Boeotia vero Teumessus mons In Teumessum Iuppiter Europam, Phoenicis filium abduxerat ibique aut occultarat, qua de re copiosus testis est Antimachus libro primo Thebaidis Ap Steph. yZ. s. v. TEUunGGoc. Ontis nomen ADTeuuialcycio 8cii verbo, Uod sit flabricare', 'moliri', AntimIChUs derivAVit: uveΚ o Npovidqq, ocire uel ricicti ovoGσEi, vetous vi Rrivnv it UngerUS, Parad. Theh. p. 56, coli Paus. 2 3s 8 Ope ro . . . Rnvri. In Relidi erano St cvTpo evi GRnvij TEDuῆσαTo, o sto Rev

o poc Tvuspi a d T erint. In hac Poeotica eius fabulae memoria haud minus, quam in Cretensi, Iuppiter tauri speciem induerat et Cum virgine littoris ad Euripum loco nescio quo ad terram adpulerat cuius furti Ismenu fluvius testis fuerat; nam hi quidem, stragem Thebanorum indignatus, Iovem alloquitur apud Statium Thctb. 2s of ONS . . . Di . . . conscius ocris, s nec memoriare fingor, ulsu nunc in robra fons s cornu . . . , i. Nec minus Eteocles rex a P. Statium Iovem ut primum Thebarum per illud coniugium auctorem celebrat, Stat Theb Il, si Summe deum, ibi iam re mccte rimordi Thebcte H-

5. Europae in Boeotia hospitium cum poetae antiquiores affirmant tum heroinae ipsius nomen se septentrionalibus illis Graeciae partibus primum Ursurpatum. Praeter Antimachum alii quoque poetae Graeci Europae fata Cecinerant eamque fabulam Boeotiae mythis inseruerant, velut Stesichorus, Cuiu Carmen, Pico generi Proximum, upumei inscriptum Scholiasta ad Euris Phoen 6 o commemorat rerum in Boeotia gestarum inde memoriam hauriens obev Tnσixopoc E EUo mei Tn 'A8nvctv cincipReveti Toxic bovTασ pnσiv. f. Stes. r. d. Riein p. 3. In Europia' Armine, quod Eumelo nonnulli tritiuebant, alii rursus sine auctoris nomine lectitabant, fabularum oeoticarum Copiosius memoria enarrata erat, Paus. , 5, 8 'E T Erin et g Dpmrim tot lGαG pnctiv

7쪽

'Auopiovet priσασθαi up ripusToc Epuo bibαEcivroq. Idem Carmen sub Eumeli nomine ad-s serre videtur Sch. l. VIBI. Videmus igitur, nobiles aliquot Poetas in eo concinsere, ut Iovis P Europa amorum testem et hospitium Poeotiam fingant. Cf. . Guilesim NitZschium ad Odyss. I, 26o Ioannes Prandisius in Herma 2 2 8 non CASui tribuendum Censet, quod Proetides portae Thebanae in ea muri parte sitae erpnt, Uae in Teumessum vergebat, nam Proetides portas Lunae dicatas fuisse, Europam ero Una imaginem esse, quam sententiam ingeniose praeiverat elCkerus,ruretisoli Noloni in Thehen Pontiae, I 82. p. 3 et 5. In universum vero minime veri dissimile, Europae a Iove compressae fabulam in Boeotia maxume radices egisse quoniam Certi SSimi docUmentis Constat, hanc Graeciae partem principem ex universa Graecia Europae nomon sortitam esse. Hoc optime apparet ex hymno Homerico in Ap. Pyth. I Ev8sed ciTivncyoUGi . . . ERαTouβασ s lue ocio Uexortovvncto meipci Exoυσiv, id octo Eupssirin et Rhi uopipurcic Rcirci 'cyouq f. elcker Griecti. Soetieri. I, d l. 6. Rhadamanthi frequens in Boeotia memoria Num inde colligere liceat, eum in Po otia heroem indigenam fuisse. Iam difficillima oritur quaestio, quaenam ex illo OVis et Europae, in Teumessi Antro conditae, Coniugio proles prodierit, nam talium parsentum filium clarissumum aliquem heroem SSe oportebat erret hi orto ptis io euvci Θαv5Tusu Od. X, 2is . Primum de Rhadamantho cogitari possit, cuius in Poeotia et vicinis regionibus pervolgata memoria St. Iam in Odyssea Alcinous gloriatur, Phaeacum navi et remigio Rhadamanthum in Euboeam ad Tityum visendum advectum esse, Od. , 22 Eu in q, reponi XoTOTu opticy' euuevcti, o ui idovT s tam nuETEpinv ore Te civbo 'Pob6μαv8UC Tov Erroisso aevo TiTUovriclinio Uiov, de quo loco coni Strab. IX, d23 extri Apollodorus , d, II, T Rhadamanthum narrae post mortem Amphitruonis in matrimonium duxisse Alemenum domicilium vero, quoniam a Minoe fratre patria pulsus esset Ocaleae in Boeotia cepisse, Pollo d. l. . ΚαTLURE d Ev'ΩΚα eici 'c BoiusTicic reopeuiuoc Herculem ab Rhadamantho, ut a vitrico, eduCretum esse Aristoteles tradiderat Soli Theoor i , s Apictetore ric; pncti urio Ptabctu civ8Uoc rictibEUH ucti To 'HpαΚ eo. f. elcher, letne chr. I, d et Valentinus Rose, Aristoteles Pseudep. P. 8o, qui fragmentum ad Cretensium politiam res sert. Ex dramate haud dubie satyrico deprompta sunt cf. elckerum l. s.), quae Apollodorus 2 a s 2 narrat Herculem PuerUm ad musicam discendam in Lini, Orphei fratris' ludum ita se. Ibi Linum, ut fit, ferula eum CoerCutSSe, tum Herculem ira accensum uno lyrae, tanquam Clavae, ictu magistrum CCidisse. Quo admisso Hesrculem in iudicium vocatum esse, sed eum, consilii minime in Osem, legem quandam Rhadamanthi iudicibus recitasse impunem esse oportere, qui AdVETSctrium, qui manum prior ipsi intulisset, pro viribus seppulserit quo audito iudices eum absolvisse, APOllod. l. . Tropciveivus ouo Ptabctutiv8Doc XETovetoc, ocra ouuvnicii To xeipae tibi Rus 6p-Ectvrci, obvio e vcit Rcii UTuoc orte U8n. Rhadamanthus igitur in Poeotia non ignotus est, sed frequenti memoria Celebr&tUS. Attamen Ultum abest, ut heros ibi plane patrius et indigena Sit; Semper Peregrina

8쪽

origo in fabulis de eo volgatis comparet, neque unquam, eum exulem in Boeotiam VeniSSQ, memori evanuit. Huius rei luculentum documentum est fabula aliartiorum apud Plutarchum Lys 28. f. helckerum, ret. Nol. p. ad extri Fons erat prope Haliartum, cui Cissus nomen erat Circa eum arbores styraces Cretenses, quas RhadAmanthus Creta expulsus attulisse dicebatur, Plut LyS. 28 o de prictioi TupαRec o Troocius se PUTETURucylv, TERuripiet sic, ubctutiv8Doc: DTofli cietoiΚηGeuic: Axioprio rioiobvThi ci Toopo ciUTo bEucvUouore 'AXectrici Plut de Genio oor. 5 med et O. Mueli Orch. p. l.2 Rci obvTEq. Nam Haliarti quoque Rhadamanthum cum Alcmena post Amphitruonis mortem matrimonio ConiUnctum vixisse, fama erat, et Alcmenae quoque ibi monumentum celebatur Plui.LyS. 28 Eorii de cito T cI A Rurivrii; uvnueiov TTuc, EvTαU8ci Top uic opαGiv, ΚΠbeU8n d hOC Sepulcro plura apud Plut de Gen. Socr. 5 GDvoiR'σασα Pαdciutiu8ui uer et iv vopiTpumvoc

T. Iovis et Europae in Boeotia filium Carneum fuisse e Praxillae fragmento quodam Colligi licet. Quid contra moneri posSit. His rebus commoveor ut Rhadamanthum Iovis ex Europa in Teumesso monte occultata filium in Boeotia habitum esse nequaquam probabile iudicem. Itaque aliud quid circumspiciendum. Atque extat egregium plane quo haec difficultas tolli possit, subsidium. Nam Praxilla Sicyonia cecinerat, cuius rei duos testes luculento habemus: Iovis et Europae filium fuisse Carneum puerum pulcherrimum Apollini dilectum, quem ipse Apollo et Latona educarint Pausania 3, 3, 5 quo loco des Arneorum SACrorum originibus et diversa apud varios populos natura agit, haec de Praxilla habet, Aus. l. s. pcisi, ratae dri retroinuev Eo iv, inc Eup irinc In recipveioc, cii DTo oveboeqsαT 'Arto, usu Rcti Arietis. Similiter Schol. Theocr. 5, 83 tipveci UpαEiX, ut Ev rtoicipveio cpricii vivo utic fleti To Aioc et Eupubrinc DioU, o riv pus aevoc Ario, vivi. Una Si res, quA SCTUPUlUm movere possit. Sicyone quoque, in Praxillae patria, Apollo Carneus colebatur. Cum Apolline ibi coniuncta erant haec numina sanitatem et salutem tutantia Aesculapius Onetro S Hypno S. Paus 2 Io 2 EvTEUse eo iv doc sic Epo 'AGRXnmo . . . o EuboTEpus bE 'Ario, vivi velethi Καpveius, cti G UT OUR EGT rt, i Tot lepeucsi eclobo c. In porticu aedis Apollinis statutum erat Tαλμα 'Oveipou Rcii invoc circiRoiulcus XeovTα, 'ErridusTric de Erti R 'Iiv. De eis Eni-busTuic f. Paus 2 22 6 et ibi Sietielisium p. 233. Hic Apollinis Carnei cultus haud dubi se non Dorius fuit, sed longe, quam Dorica migratio, vetustior. Arne vero Cognom En secundum Sicyoniorum fabulas Apollo a puero illo dilecto, Carneo, Iovi et Europae filio, coeperat. Itaque pronum est suspicari, Praxillam non tam quae apud BoeotoS, quam quae apud

Sicyonios de Carne puero tradita ESSent, EnATTASSE.

9쪽

8. Fabulam de Carne puero Thebanis eum Sicyoniis Communsem fuisse Luculentum quoddam Ephori, ut videtur, de Carneis Thebanis testimonium. Sed haec dubitatio minime eam vim habere potest, ut e Praxillae praestantissimo testimonio nihil iam nobis de Carne Boeotio, inspumessi antro nato, Suspicari liceat. Nam Sicyoniis et Thebanis antiquissimi temporihus, id quod cum ex aliis retius complurihus, tum ex Antiopae potissumum fabuli apparet, commercium fuit assiduum est cum in divinis rebus, tum in humanis varium et multiplex Populi ipsi haud dubie cognati erant. Sicyoniorum vetustissimus quidam rex EuroPS VOCALItur, quod nomen cum Europa concordat Paus 2, 5, 6 Arsici euoc de Euptam reveσθα *cis v, Ust Uc d Te xivet, ex vocde Aniv. Accedit quod prope eumQSSum quoque MinerVa Telchini Colebatur Pausanias s Is I, postquam exposuit de Europa ab Iove in TeumeSSO OCCUltreta, ct 'A8nvoc inquit, v TED uncivi Te xivici EGTiv epov. Quare minime credibile est, de illo Iovis est Europa filio aliam apud Sicyonios aliam apud Thebano famam propagatam fuisse Apollo Carneus Sicyonius non diversu est a Teumessio. De Carne pueri nomine dubitationsem movet Hesychii locus, Ubi non Carneus, Sed Carnu VOCatur HesyCh. Καβveioc inquit, Enibero 'Aito, vivoc Ictinc orto tipvo To Aio Rcii EUpubring Eer kiu igitur, Poet. Lyr

III', p. 568 apud Praxillam quoque formam Noovo proicipveio restitutam volt hahetque

id magnam verisimilitudinem. Iam si quae supra disputavimus nunc Uno ConSPectu ContomPlQmur, ViX, Credo, negari poterit, Apollinis Carnei sacra et cultum antiquissimis iam temporibus in Boeotia prope Thebas constituta et fabularum, Ut ASsolet, origine Sacrorum explicantium, ornatu decorata fuisse. Quo concesSo iam eo quoque progredi licebit, ut Aegidarum,sentem ea sacra iam ante illum in Lacedaemonem discessum Thebis in tutela sua et cura habuissse profiteamur. Et extat huius rei testimonium non spernendum , quod initio quaestionis parum validum videri poterat nunc, Postquam fund mentum Ubstruximus, non Pro Emerct ficto sed pro tali, quod optimae doctrinae specimen contineat, habendum erit. Notum est, Heraclidas, cum Aegidas socios expctditionis in Peloponnesum accire iussi essent, casu magis quam consilio Aegidas invenisse sacris gentis suae epulis Peram AVAntes

Hanc comissationem ipsa illa Apollinis Carnei cum Aegidis ubique coniunctissimi Sollemnia fuisse unus e scholiastis verbis apertis indicat, Ephorum, ut videtur, SecutuS, Ut in hac scholiorum particula fons potissimus est Schol. Pindi Pyth. 5 Io p. 38 Κcipveicie dcim Gepi covevl ouc suo Aile idcic Rhetorioncsuo orto nibus Xαβ6vTec tarto EopThq Καβveiou

s. veterum Achaeorum Carneus a Doriensium Carne diversus, qualis Purtae fuerit, qualis in Messenia, qualis Sicyone. Iam deinceps quaerendum videtur, quae Apollinis Carnsei ab Aegidis in patria urbe Thebis culti, natura vis, potestas fuserit. Duae omnino sunt Carnei Apollini SPQcies:

10쪽

altera antiquior et rudior a veteribus Achaeis Ulta et propagatZ altera recentior et comptior, oriensium propria. Alterum numen ab altero iam recte Pausanias distinxit qui in Lacedaemone iam ante oriensium adventum Arneum, Ut eoetre cognomen fuerit a veteribus Chaseis cultum esse dicit eius sacellum in Crii Theoclis filii vatis, domo constitutum fuisse. PAUS. 3, 3, 3 o Erecipveioc, o OiRETetv novo uticoUcti, iuuc Eixeve Tricipet Rcci ripi 'HpαRXEidcic RαTEXPEiv id pDT de coiΚi Upio Tou EOR Eouc hvdpocrativ- reuocet, et paullo infra bE E Tou civTeinc piois iureiuEvoc Axcitus eri exovetvi et TricipTnv. Hic Achaeorum Carneu per PeloponnΘSum late diffusus est, nec ab eo diversus est, qui in Boeotia ad Teumessum colebatur. In Messeni Celebre eius numen est, Cum Cereris et Proserpinae religione coniunctum; ibi maxume in luco Carnasio prope Andaniam colebatur. Aus eus bE Tti vetet irro, invoco GTi cipveio Rcii Epu'c pepusvRpio . . . T DE EG lic Eoc Tuq aETO Xuc , pincti Top ta TαUTαic E Καβvcictui Thv TEXET iv onoppinT EGTu uoi In inscriptione IctriSSim Prope Andaniam repertA qua Cereris mysteriorum, Epaminondae tempore ibi reStitutorum, lege et ritu perscripti sunt, saepius Carne nomen occurrit, velut p. T lin. 38 edit. puppii Gott. 86o 'Arro, vivi cipvescuRoripou 'ATuci iv. Sicyone Apollinis Carnei sacerdotium ClariSSimum fuit. Notum est, apud Eusebium in anagrapha magistratuum Sicyoniorum certum tempori Spatium indicari, per quod post regem Zeuxippum Carne Apollinis ACerdote Summum in republica locum latinuerint. quorum nomina fastis publicis inserta Sint. Sex omnino fuerunt, qui Sicyoniorum rei publicae per annos 3 praefuerunt. Hieronymus ad annum Abrahae 885 IZ a Chri Castoris nomine praefixo ex Eusebio haec tradit. d. Schoene, vol. II, p. T. Exsonemus Z Sic oniorum me ob Aeetolo usque U Zeuxinum, qui ramne regnurunfrannos 62, ε sacerdosis Corni sex, qui Orcte crurifrann Ss quo fracer os conssi rarus es Cisor Dismus, qui in ensos non SuStinent eis. Similia Sunt, quae ex Eusehi Syncellus tradit(ed Schoene II, 36 uer de Touc. cicti Eic RαTEGT68nlσα iEpei To Κcipviou E. UTo de Ep6Teuoci ETn XT , EP ouc ΚαTEO T68 iEpEU Xαpidnuo V, c, Ux Troue ivcision detriciun ecpUTE. f. Prandis de temp. r. Antiquiss. At. Bonnae, I 52 p. 32 Uuod nonnulli eruditi contenderunt, Clisthenem tyrannum pro imperio suo illum sacerdotum indicem Sicyoniorum veteri anagraphae inseruisse, mihi Verissimum videtur, nam Carnei sacra veterum Achaeorum erant, non oriensium Doriensibus Vero Potissumum Clisthenes Adversabatur. f. paullo aliter statuentem Henricum Gelgerum in Ursiani Iahrestiti l8T . pag. Os sq.lo. Carneorum sibi sollemnium quomodo oriEnse Originem explicarint. Ab hoc vetere Achaeorum Carne magnopere differt Carneus a Doriensibus in Lacedaemonem advectus. I a Carno vate nominatu est, quem HippoteS, Phylantis filius, cum transitum in Peloponnesum Doriorum XErcitus Adparctret, ut molestum monitorem, hasta transfixerat Apollo d. 2 8 3 Ira ptivni Uroic utivric xpησμouc erus Rcii evfleticusv ov

Hercule genus deducentis propagationis tabulam adfert Apollo d. l. s. Totaro 'ci sev