장음표시 사용
101쪽
arctam depressamque detruditur, ut neque standi locus esset neque cubandi. Haud ita mult0 p0st et Vincentius, qui n0bili sanguine in Tunquino natus e genitrice christiana ac Manilae institutus se se manae familiae mancipaverat, atque ad nat lem terram veram fidem allaturus sacerd0ti0 d0natus se Hyacintho dederat in ap0sistatu e0mitem, dum 88mi Rosarii pervigili0 sacris 0peram navat, ab ethnicis capitur et pari immanitate in similem caveam c0niicitur. Mox ad Regem deducti et in eius conspectu cath0licam fidem invicto animo professi capitali p0ena plectuntur. Hos etiam inter lartissim0s christiani nominis adsertores singularis extitit in martyrio aemulatio. Vincentius enim, cui in eadem causa constitut0, utpote Tunquinensi oblata evadendi 0pp0rtunitas fuerat, quod capitalis illa lex indigenas n0n inceret, s0ciae m0rtis aemUlatione incensus sugam detrectavit. Itaque confirmata sententia una cum Hyacintho ad supplicium traducitur. Hi in conspectu populi et procerum, tantam c0nstantiam mirantium, susis precibus et recitato simul Ap0stol0rum symb0l0, ter gladi0 perculsus Hyacinthus, unic0 ictu Vincentius, capite truncantur vuidus Novembres ann0 MDCCLXXIII, Apostolatus sui cursum felicissime consummantes.
Alterius agminis ossicii dignitate praecipui sunt Venerabiles Dei famuli ex eadem inclyta D0miniciana familia Hieronymus Herm0silla, Episc0pus Milet0p0litanus, Valentinus Berri0-00hoa, Episcopus Centuriensis, simulque h0rum adiut0r Petrus Almain, eiusdem 0rdinis sacerdos, et Herm0sillae servus Iosephus Κhang, catechista indigena. Hier0nymus Hermosilla, natus pridie Kalendas 00t0bres annno MDcce in Civitate 8. Dominici calceatensis, vix e pueris exsessit, in Djςjtjrso by. de
102쪽
religiosam Praedicatorum familiam coepit cogitare. In ipsa receptus, m0x ad Philippinas insulas primum transmigravit, deinde, sacerdoti0 auctus, missus est in Tunquinum, ubi gliscento iugiter c0ntra Christi fidem teterrima insectati0ne, aspera multa sustinuit, ut nequissimi illius regis surorem insidiasque satellitum vitaret. Beato Ignatio Delgad0 Εpisc0po, qui e0 temp0ris Ap0sι0lico Vicariatui Tunquinensi 0rientali praeerat, adiutor datus, p0stquam ille ab ethnicis est in odium fidei nefarie interemptus, ex decreto Sanctae huius Apostolicae Sedis, vacantis Vicariatus regimen suscepit, addito Episcopali titulo Eoolesiae Miletopolitanae, atque ad
necem usque quaesitus plures annos in m0ntium speluncis, silvarum dumetis et coen0 paludum inter caedes, incendia, tumultus huc illuc transiuga delituit, sed in ipso mortis limine interritus invictusque e0mmissi sibi gregis spirituali bono prospexit. Tandem p0st ap08t0li00s plurimos labores, quum ad naviculas quasdam piscat0rum fidelium confugisset, per pr0ditionem c0mprehensus est una sum alumn0 famul0que suo Iosepho Κhang, indigena, et in provinciae orientalis principem urbem traductus. Cuius ad limina distentam Christi Cruci adfixi Imaginem conspicatus, ultra progredi nisi illa, ne profanaretur, sublata, recusavit. Tum cavea inclusus nec in duri illius carceris squalore divini verbi praedicationem intermisit, donee Kalendis Novembris anno MDcccLM, aetatis suae sexagesimo prim0, una cum Episcopo Valentino Berri00ehoa et Petro Almain sacerdote capite caesus est. Nam eodem die quo Sanctorum omnium celebritatem recolit Ecclesia haud absimili Martyrio iisdemque sere adiunctis vitam nitide actam nobilitarunt mem0rati Christi allelae V
103쪽
lentinus Berri 0ctoa et Petrus Almat0. Η0rum prior natus xvi Kalendas Martias anno MDcccxxvII in oppido El0rrio, dioecesis Victoriensis in Cantabria, e piis ac nobilibus parentibus, in ordinem Fratrum Praedicat0rum ad0lescens adlectus, et ipse Philippinis ab insulis in Tunquinum centralem ma tyrii desiderio stagrans transmeavit, ubi eius c0gnita sanctitate brevi est Centuriensis titularis Episcopus universaeque Missionis Minerator ab hac Sancta Sede renuntiatus. Re- crudescente vero in eius Vicariatu Centralis Tunquini persecutione, ita ut iam nullus perfugii l00us superesset, ad orientalem Tunquini partem appulsus in horrido antr0 delituit, ubi pro viribus ministerio suo iunctus est. Inde pagum petiturus Van-Dinh appellatum, quum se ad easdem naviculas recepisset, ubi quatridu0 ante Episcopus Herm0silla et Ι0sephus Κhang suerant c0mprehensi, ethnici cuiusdam pr0ditione in satellitum manus incidit una cum Sacerd0te Petro Almain. Uterque ligneo collari et catenis onusti ad urbem provinciae caput deducuntur, cui n0n succedunt nisi ad0rata prius ac deinde remota cruce ad calcandum pr0iecta. Pr0pe caveam Hermosillae Valentinus inclusus eodem die quo illo trahitur ad supplicii locum, ubi stipiti alligatus capitalem pro Christo poenam sortiter subiit. Eidem neci datus est Petrus Almato sacerdos, quem pariter Hispania protulit Sanctorum Martyrum, Consess0rum et Virginum laecunda parens. Hic in pago Sagerra cui vulgo nomen, intra fines di0ec is Vicensis in Catalaunia ortus, et in Sancti D0minici religi sum 0rdinem inseriptus, lucidum vitae intemeratae exemplar enituit et indefessus Antistitum supradiet0rum in Apostati eo ministerio adiutor dignus plane visus est, qui e0dem atque Djujtjrso by JO le
104쪽
illi die anno aetatis suae trigesim0 primo glori0sas cum s00iis palmas intexeret. Novissimus in certamen venit Ι0sephus Κhang, in pago Tr Vi pr0vinciae Nam-Dinh Tunquini christianis parentibus ann0 MDcccxxxII editus. Iste Hermosillae alumnus ac famulus et in tertium 0rdinem S. Dominici 000ptatus, quum infidelium piscatorum cymbis cum suo praesule delitesceret, a militibus, qu0rum e manibus vinctum illum eripere nitebatur, tres ictus ensis accepit, cum e0que ad pr0vinciae principem urbem captivus et saucius traductus est. Ac primum quaesitus de apostolicis viris reticuit: iteratis deinde verberibus compulsus interrogantibus prudenter satisfecit. vix ad erucem pr0terendam proposita libertate invitatus, maluit viginti supra centum virgarum ictus pediserre quam a Fide desciscere; stetit, ut Cyprianus ait, α torquentibus sorti0r, et saevissima diu plaga repetita inexpugnabilem fidem expugnare non potuit . quare et ipse ad supplicium tractus eodem in loco ubi sex et triginta ante dies dilecti Praesulis ac domini sui sanguis essi erat, annum
agens vigesimum nonum truncato capite 0ptatam coronam consequutus est octavo idus Decembris eiusdem anni MDccc I. Gloriosum h0rum omnium sortissim0rum virorum exitum
plura de caelo signa illustrarunt. Quum enim de Francisco Gil et Matthaeo Alonso supplicium sumptum est, sol nitidum caput obscura serrugine texisse dicitur; circum morituros Hyacinthum Castaneta et Vincentium Liem albae duae quasi summo ab aethere dimissae columbae volitarunt. Ingens ala rum papili 0num agmen humi strata Hieronymi Hermosilla, Valentini Berrio-0choa et Petri Almato corpora serme quodam angelico candore perfudit, atque mulsa capita tam per Djςjtjrso by. de
105쪽
n0ctem splend0re micarunt: tandem p0st e0rum gl0riosam in conspectu Domini m0rtem pervicacium quorundam infidelium adversus religionem e0nversi0 et teterrimae poenae quibus tyranni aliique caedis auct0res 0bn0xii fuerunt, Martyrum caelestem 00r0nam luculenter e0nfirmarunt. Quare de ipsorum Beatifieati0nis causa apud C0ngregati0nem sacris
tuendis Ritibus praepositam agi c0eptum est, ac iuridicis pr0bati0nibus rite expensis de Venerabilium Serv0rum Dei Martyri0 eiusque causa itemque de signis Martyrium ipsum
confirmantibus c0nstare Ν0s ediximus duplici seiuncto decret0, altero edit0 xv Kalendas Maias anno McMIv et alter0 VIII Kalendas Iunias anno Meuv. Id unum inquirendum supererat, ut Venerabiles Fratres n0stri eiusdem Sacr0rum Rituum Congregationis Cardinales r0garentur Dum stante, ut superius
dictum est, approbati0ne Martyrii, Martyriique causae tut0 pr0cedi p0sse censerent ad Beat0rum honores iisdem Dei servis decernendos. Hoc praestitit dilectus filius Noster Dominicus S. R. Ε. Cardinalis Ferrata, l000 et vice Cardinalis Seraphim Cretoni Causae Relat0ris, in generali conventu coram Ν0bis
habito xvm Kalendas Decembres superi0ris anni MCHV, Omnesque tum Cardinales tum C0nsultores qui aderant, unanimi suffragio assirmativam sententiam ediderunt. Nos vero in re tanti momenti Ν0stram aperire mentem distulimus, d0neo servidis atque iteratis precibus a Patre luminum subsidium posceremus. Quod cum impense secissemus, tandem quarto Idus Decembres eiusdem anni uco, nempe D0minica Adventus secunda, qua Virginis Sanctissimae Lauretanae sestum agebatur, Eucharistico litato sacrificio, accitis adstantibus-
106쪽
Rituum Congregati0nis Ρr0-Praesect0, et Dominico Cardinali Ferrata una cum Venerabili Fratre Di0mede Panici, Archiepisc0p0 La0dicensi, eiusdem C0ngregati0nis Rituum Secretario, et Rev. P. Alexandro Verde, Fidei Pr0motore, unico decreto sanximus tut0 procedi posse ad s0lemnem memorat0rum oct0 Venerabilium Dei Serv0rum Beatificationem. Quae eum ita sint, N0s precibus etiam perm0ti universi Fratrum Praedicat0rum 0rdinis necn0n Cleri p0pulique plurium Hispaniae di0ecesium, auctoritate N0stra Apost0lica praesentium vi facultatem facimus, ut Venerabiles Dei famuli Franciscus Gil de Federich, Matthaeus Alonso Leginiana, Hyacinthus Castaneda et Vincentius Liem a Pace, sacerdotes Missionarii 0rdinis Praedicat0rum, itemque Hieronymus Her-m0silla, Epis00pus Miletopolitanus, Vicarius Ap0stolicus Tunquini 0rientalis, Valentinus Berrio-0ch0a, Episc0pus Centuriensis, Vicarius Apostolicus Tunquini Centralis, Petrus Almato, sacerd0s Missionarius eiusdem Praedicatorum Desinis, et Ι0sephus Κhang, catechista indigena tertii Ordinis
8. D0minici Beatorum nomine in posterum nuncupentur,e0rum c0rpora et lipsana seu reliquiae, non tamen in s0lemnibus supplicati0nibus deserendae, publicae fidelium venerationi prop0nantur, eorumque imagines radiis decorentur. Praeterea auct0ritate Ν0stra concedimus, ut de illis recitentur 0ssierim et Missa de c0mmuni Martyrum iuxta rubricas Mis
107쪽
Hispaniae dioecesibus, unde plerique ex istis Martyribus ortum habuere, tum denique in omnibus templis, coen iis Ordinis Praediuatarum, etiam M0nialium, ad tertii 0rdinis S. Dominici ubique terrarum adnexis, ab 0mnibus Christifidelibus quih0ras canonicas recitare teneantur: et qu0d ad Missam attinet ab omnibus sacerdotibus tum saecularibus tum regularibus ad Ecclesias, in quibus sestum agitur, c0nfluentibus, servat0
decreto Sacrae Rituum e0ngregationis N. 5862 Urbis et
0rbis Ix Decembris MDcccxcv. Denique concedimus ut s0lemnia Beatificati0nis eorumdem oct0 Martyrum supradictis in templis celebrentur ad n0rmam decreti seu instructionis 8. Rituum Congregati0nis die xn Decembris vcmi de triduo intra annum a Beatificati0ne s0lemniter celebrand0, quod quidem statis legitima auctoritate diebus fieri praecipimus intra annum postquam eadem solemnia in Basilica Vaticana suerint celebrata. Non obstantibus C0nstitutionibus et 0rdinationibus Apostolicis ac decretis de non cultu editis ceterisque contrariis quibuscumque. V0lumus autem ut harum litterarum exemplis etiam impressis, dummodo manu secretarii dictae Rituum Congregationis subscripta sint et sigillo Praefecti munita, eadem prorsus in disceptationibus etiam iudicialibus fides habeatur, quae Ν0strae voluntatis significationi hisce litteris extensis haberetur. Datum Romae apud 8. Petrum sub annulo Piscatoris, die xv Aprilis anno MDccccn, Pontificatus Nostri tertio.
108쪽
DILECTI FILII SALVTEM ET AP0STOLICAM BENEDICTI0ΝΕΗ
-30nori magnae Parentis Dei c0nventus altero quoque inta anno ex univers0 terrarum orbe celebrari, summa equidem cum iucunditate videmus; id qu0d par est et e0nsentaneum studi0, unde in Sanctissimam Virginem agimur. Prope autem quum sit ut apud fidelissim0s Helvetiae catholicos, atque in ipsis venerabilibus Εremitarum aedibus cogatur hoc ann0 congressus, sp0nte ac libenter ad auct0res c0etus gratulando convolamus, eam scilicet testaturi laetitiam, quam e subiiciendis disputati0ni rebus percepimus. Ρ0rr0 aptissimum in primis amplificandae in Deiparam pietati et perficiendae vitae fidelium illud reperimus deliberatum v0bis esse,n0n alium debere congressi0nem prae se ferre habitum quam
109쪽
qui ad aeti0nem sit 0mni ex parte inlarmatum datisque per
Ν0s litistris ad Marialem Urbis conventum resp0ndeat. Praecellens pr0p0situm laude pr0Sequimur: ex e0 namque I 0nm0d0 argumentum elucet religi0ne v0s atque utilitate duci sed expl0rata quaedam certitud0 emicat, non suturos sine fructu lab0res, qu0s, d0cumentis 0bsecuturi X0stris, inibitis. Attamen, qu0d R0manum coetum adm0nuimus, id vestro etiam c0mmendandum c0ngressui existimamus; 0b eamque rem sodales vehementer h0rtamur ut quae vacua sunt et inania et ab usu rom0ta posthabentes, virtutem velint inorum
alere p0tissimum et pr0serre, quibus p0test s0lis exprimi apud homines sanctitudo Virginis. Si enim, qu0d quidem
summam pulcre c0ntinet disceptandarum per v0S rerum, Mariam exemplar esse arbitramur vitae christianae, eo debet c0ntenti0 00ngressi0nis spectare ut ad extrem0s usque terrarum 0ras impulsi0ne n0va fideles excitentur, atque ad
Matrem imitandam Dei vividi0re, quam antea, studi0 adducantur. Alia quidem o0mplura sunt quae, e disserendis inc0nventu capitibus, probati0nem et laudem a Ν0bis promereant. Ν0lumus autem silenti0 praeterire valde Nos esse delectatos, sive prop0sito inserendi altius in animis, cum eadem religi0ne in Virginem, 0bservantiam in Ν0s atque in Petri Sedem; sive adiuvandi apud nationes pr0vinciasque singulas Congressus Mariales; sive latius landendi e0mmentari0s libr0sque de Virgine Deipara; sive lavendi fidelibus qui
pie velint ad Mariae aedes, celeberrima petendo sacraria, peregrinari; sive iungendi 0pportun0 laedere cath0licos, qui dedere sese huic pietati deliberent; sive etiam p0pulariter pandendi religi0nem; sive demum seminas adolescentulasque Dj0jtjrso by. de
110쪽
00n800iandi ut, prae amore et cultu Virginis siue labe U0nceptae, ab integritate puerili pr0pulsare labem omnem enitantur. quapr0pter uberem 00mm0d0rum copiam animo percipientes, quae Vestra p0ssunt e C0ngressione proficisci, fideles studi080s Virginis adh0rtamur omnes, ut frequentissimi inc0etum 00nfluant, praebeantque se cuneti et in deliberand0 graves, et in agendo alacres. Ε08 autem ut divinarum etiam gratiarum munera alliciant, singulis e e0etu fidelibus plenam admissorum veniam, Servatis servandis 00ncedimus, V0bisque atque illis, testem v0luntatis N0strae, Ap0st0licam Henedictionem peramanter in Domin0 imperiimus. Datum Romae apud S. Petrum, die xxm Aprilis anno MDcce IvI Pontificatus Ν0stri tertio.