Catullus, Tibullus et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima ...

발행: 1754년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

341쪽

ntie bellantum iuvenuari studiosa - , Atque audita levi praelia arimit ac Pingit, Euphratas currentes mollitis undas, Victricesque Aquilas sub hac Ventidio; Qui nunc Crassio a manes, direptaque vina Vindicat Augusti Caesaris spicia.

Parthe tumens ammis , ac nostra clade superbe, Hic quosve Romano stratus ab hoste iaces. At mea iam primis viceris maret magora, Exigit hoc pietas , ε bene Idus am r.

Ipsa quoque exprimitur . de e pallida vultu Stat lammans, ac me ocare putes. Quam bene, citi ferrum nondum prodiret in auras, Omnia pacis erant, di sua cuique satis. Dives erat si quis parri possiego agesi e Severat ille ritis, deinde coquebat olus. Non locus invidiae, quam is vicinus abund/Et pecus,, messes, mustaque haberet ager. Liber amor , nulli mulier suspe marito, Casta satis, norat si qua negare palam. Tam Venus .... trahat dulciter ignes, Spiculaque in inris tuta vibrabat amae Cur mihi ne illis nasia , mea ita , diebus Contigit in udit quis bona tanta De uiveas luces, o rempora dulcia verὸ Aurea satiunt necta ruere senis. Nunc ferrum erupit , rabiesque asperrima sertit Wisne is , c caedes For 1, hic noster liuet cruor hospitis arma,

Aut cadet innarum, valle ab aetas meo iuuia mihi in loq pugnent ibus inuria regna,

Aut quibus angemes marte peragaturae a.

342쪽

Detrahat ignavo protinus arma Venus- si cadat ex votis,in res bene gesta feratur . Cesserat ἡ merito ara puella mihi. Quam .... sinu, aut basia lungam, Dum lateri vires , nec sit amare pudor. Tunc me vina iuvent nardo confissa, issisque 3 Semque,et unguentis sordia iacta conuia Nec Dominae pudeat gremio captaret Mem , Surgere nec media iam veniente die. Si quis amore vacans irriserit, imprecor illi Ardeat , , quid sin discat amare sene se ac ut nostros inrassum laudet amores, Et sapit hic dieat , saucius igne novo. Neu male crede mihi si quis sua gaudia dissere. Dum loquimur, nox est mortis, ε umbra subir.

EPIGRAMMA, IN TITULO.

OCeu RRrs cum mane mihi, a purior ipsi

Luce nova exoreris, lux mea, dispeream

QvMἈ-ω venis, iam vero ignoscire, Diri,

Lena eam emur. . . . matris amor, deliciumque meum. Ne vero inis vos via ce re, sorores, Utrias alba magis , vel minus atra cutis. Hoc unum certate, suos magis urat amores, Altera nonne oculis, altera nonne comis.

Anne corna m auro eo est tibi, Genua anata

343쪽

ax ipsa magis est bractea flava comat Beronicae detonsum vertice crinem Rettulit esuriens Graecus in astra Conon. Gentia, rapta tibi fiat coma protinus astrum, Et regat Illyricas certior ursa rates. Cum quatit, & cauam Iunonius explicat ales, Mille oculos, genimas mille decenter habet... . . . - . huc illuc flectat ocellas: Hinc illinc videas currere mille faces.

Sor Rivara , si virgo taces iacularis ocellis,

Et tua nescio quo murmure labra sonant ;Cur non ora mihi iamdudum in verba resistris

ἄequens Epiramma , de Virgilii mονι ad Augustum, sia Galia a plerisque credisur his Hungare Ivimus quamvis ab iis omissum. TEMyoRiam laetis tristamur, maxime Caesar,

Hoc uno amisse, quem gemo, Vergilium. Sed vetuit relegi, si tu patiere , libellos , an quibus Meam condidit ore lacro. Roma rogat, precibus totus tibi supplicat orbis., Ne pereant flammis tot monumenta ducunia Atque iterum Troiam, sed maior flamma, cremabis et Fac laudes Italom, fac tua fata legi. AEneamque suum fac maior . nuhcius ornet. Plus talis possunt Caesaris ora Dei.

344쪽

MIROR Moria lana impudentiam , ne dicam

amentiam oui tralatici quosdam, emem xitos ursus sub Galli P. rtae nomine ediderunt ' cum in iis neq- phrasis, neque tempus Gallo conv.-niant qui tetrio, quadragesimo aetatis anno, sua sibimet mana, este Dione, asinio ae Ammiano, mortem accersiit et in iis autem senem describit. Sed nee in plerisque risus purus est e tacet sermo Latinus, quin, Rhiharum morae, &4-- rora metri lege nonnin quam excessime. Maxima. - ver nusatoris cuiusdam, nebulonis potias. Morion veris plurimi mi. Ex vetumoribus enim adhuc quibusdam exemplaribus, in quibus Maximia-- ipsius nomen legor omas, inquam,maximi mi , qu ε infimis Grammaticae nugator Alexander nugas irridet. Unam vero vel alteram megiam

Gini ene non abnuerim. Sic ε illud Galli Epigran, via Lelerisque reditur, quod de Vergilii morte ad Augustam legitar et mmmmus laetis tristamur, a me Caesar, ita elimia, q- mox legis , a quae etiam leges

345쪽

CN. CORNELII GALLI,

MAXIMI ANIELEGIARUM LIBELLUS.

S E Dis o. 2 Μυ cur cessas finem properare Scnectus, In Cut in hoc fesso corpore tarda sedes isolve precor miseram tali de carcere iam vir est jam requies, ViVere poena mihi. Non sum qui fueram , perii pars maxima nostrat Hoc quoque quod superest,iauguor,& horror habet. Lux gravis in luctu, rebus gratissima laetis; Quodque omni est pejus unere, Velle mori. Dum juvenila decus , dum mens sensusque manebat, Orator toto Harus in orbe fui. saepe potitarum mendacia dulcia si i Et vero titulos res mihi ficta dedit saepe perorata percepi lite coronam, Et data suae linguae Praemia grata meae,

346쪽

Quae cum defunctis iam sunt immortua membris et Heu senibus vitae portio quanta manetlNec minor his aderat sublimis gratia formae rQuae 'pli desint caetera mulia, Placet. Qian etiam virtus fulvo pretiosior auro, Per quam praeclarum plus micat in nium..Si placuit canibus densos icircundare laus, occubuit telis praeda petita meis. Si libui cel es a u tenuim sagittas,

Prostravi multas non sine laliae seras. I ulce fuit madidam si sors versare palaestram. Implicui validis lubrica membra toris. Nunc agili cursu jeunctos anteire solebam:

Nunc tragicos cautus exsuperare meo.

Augebat meritum dulcis murum bonorum ex semper varium plus micat artis opus.

Nam quaecunque solent per se perpensa placere. Alterno potita vi' lascone placent.

Has inter virtutis opes , tolerantia rerum spernebat cunctas insuperata minas. Vertiae nudato ventos pulviasque ferebam et

Non mihi solstitium, non grave frigus erat. Ionabam gelidas Tyberini fluminis undas.

Ne metui dubio credere membra freto. Quamvis exiguo poteram requiescere somno, Et quamvis modico membra fovere cibo.

At si me subitb vinosus repperit hospes., Aut fecit lenis sumere vina dies; Cessit, ipse pater Bacchus, stirpinique bibentem.

Et qui cuncia solet vincere, victus abit. Haud facile est animum tantis inflectere nebus, δα res oppositas mens ferat una duas. Hoc quoque viriutum Orondam certamine magnum socratem palmam promeruisse feriant. Hinc etiam rigidum memorant valuisse Catonem

Non res in vitium, sed male facta cadunt. Intrepidus, quaecunque Bre , ad utrumque serebur

347쪽

Cedetant animo tristia Quina meo. pauperiem, modico contentus, semper amavi, Et rerum dominus, nil cupiendo, fui. Tu me sola tibi subdis, miseranda Senectus, Cui cedit quidquid vincere cuncta potest. In te corruimus et tua sunt quaecunque fatiscunt; ultima piaequo tuo confici ipsa malo. Ergo his omatum meritia Etruria nostris Optabat natis me sociare suis Sed mihi dulce magis resoluto Visere collo, Nullaque coniugii vincula grata pati. Ibam per mediam emali corpore Romam, Spectandus cunctis undique virginibus. Quaeque peti voterat, fuerat vel forte petita, Erubuit vultus visa puella me s. Et nunc subridens latebras fugitiva petebat, Non tamen effigiens tota latere olens. ted magis ex aliqua cupieba parte Videri, Maior hoc multo, quod male te foret. sic cunctis formosus ego gratusque Videbas Omnibus,, stonsus sic Genialis eram.

sed tantum spontus nam me natura pudicum Fecerar, & casto pectore durus eram.

Nam dum praecipuae cupio me iungere sormae, Permans viduo frigidus usquo toro. omnis foeda mihi, atque omnis mihi rustica visa ess, Nullaque coniugio digna puella meo. Horrebam tenueis, horrebam corpore pingueis: Nec mihi grata brevis, nec mihi longa fuit. Cum media tantum dilexi ludere forma rumin enim mediis gratia rebus inest. Corporis has nosti mollis lascivia parteis

Incola et has sedes. mater amoris haber. Quari ebam gracilem, sed non quae macra suisset Camis in officium carne membra placent.

sic quod in amplexu delectat strinsere corpus, Ne hedant pressum quaelibet ossa latus.

348쪽

ιιν CORNELII GALLI

Candida contempsi, nisi quae sumis rubore Veriinrent propriis ora serena rosis. Hunc Venus ante alios sibi vendicat ipsa colorem, Diligit ac florem Cypris ubique suum. Aurea caesaries, demissaque lactea cervix , Vultibus ingemiis visa decere magis. Nura supercita, di frons libera lumina nagra, Urebant animum saepe notata meum. Flammea dilexa, modicumque tumenticis is, Quae mihi gaestanti basia plena darent. In tereti collo visum pretiosius aurum, Gemmaque iudicio plus radiare meo. singula turpe seni quondam quaesita reserre, Et quod tune decuit, iam modo crimen habet. Divertos diversa iuvant non omnibus annis omnia conveniunt 3 res privi apta nocet. Exuliat levitate puer, gravitate senectus rinter utrumque manens stat enite dem Nunc tacitum, tristemque decet filiarior illa Laetitia, & linguae garrialitate suae. Cuncta trahi secum, venitque Volubile tempus,

Nec patitur certa currere quemque Via.

Nunc quia longa mihi gravis est, dirimitilis aetas, Vivere estin nequeam , sit mihi posse mori. quiis dura premit miseros condatio Vitae, Nec mors humano subiacet arbitrio. Dulce mori miserim; sed mors optata recedit rΑ tam tristis erit , praecipitata Venit. Me vero heu tantis detunerum partibus olim

Tartareas avum constat inire M. Iam minor auditus , gustus minor, ipsa minora Lumina , vix tactu noscere certae queo.

Nullus dulcis odor, nulla est mihi grata Voluptas. sensibus experiem quis superesse putet En Lethaea meam subeunt oblivia mentem, Nec confusa siti iam meminisse potest. Ad nullum consurgit opuν, cum eorp.re lanSue ;

349쪽

Arque intenta suis obstupet ipsa malis.

Carmina nulla cano cantandi summa voluptasHeu fiasit, di voci gratia Vera perit. Non fora soIlicito, nec blanda podimata fingo Litibus, heu, rapidis commoda dura sequor, Ipsaque me species quondam dilem teliquit ,

Et videor forniae mortuus esse meae.

Pro niveo rutiloque prius, nunc inficit ora Ilo ,, exsanguis, unereusque color. Aret sicca cutis, rigidi stant undique nervi, Et lacerant uncae tabida membra manus. Quondam ridentes oculi nunc fonte perenns Deplatetunt poma nocte dieque suas. Et quos grata prius ciliorum serta tegebant, Desuper incumbens hispida silva premit. Ac velut inclusi caeco conduntur in antro: Nescio quia toreum, vel suriale vident. Iam pavor est vidisse senema nec credere pomis

Hiinc hominem , humana qui ratione careti.

Si libros repeto , duplex. se littera findita . Largior occurrit payina nota mihi. Claram per nebulas videor mlh cemere lixem rNubila sint oculis ipsa serena meis. Eripitur sine nocte dies caligine caeca Septum Tartareo quis neget esse loco' Talia quis demens homini persuaserit auctor νυ cupiat voto turpior en stio

Iam subeunt morbi subeunt discrimina mille:

Iam dulees epulis , deliciaeque nocent. Cogimur a gratis animum suspendere rebus; Atque ut vivamus, vivere desinimus. Et jam me dudum, cui nulla adversa nocebant, Ipsa quibus regimur, nunc alimenta graVant.. Esse libet saturum, saturum mox esse pigebit. Praestat ut abstineam, ast abstinuisse nocet. Quae nodb profuerat, contraria redditur escar

Fastidita iacet, quae modo Glais erat.

350쪽

- CORNELII GALLI

Non Veneris tum grata mihi, nee muuera Baccita , Nec quidquid vitie fallere damna solet.

sola iacens natura manet, quae sponte per hovas solvitur, e vitio carpit rapta suo. Nec toties experia milu medicamina prosunt,

Non aegris quidquid ferre solebat opem.

sed cum materia pereunt Quaecunque parantiIT,

Fit magis, damnis triuior uma meis. Non secus instantem cupiens fulcire ruinam, Diversis contra nititur objicibus, Donec longa dies , onini compage solium, Ipsum cum rebus subruat auxilium. Quid, quod nulla lavant animum spectacula rerum, Nec mala tot vitae dissimulare licet. Turpe seni vultus nitidi, vestesque decorae,

Atque etiam est ipsum vivere turpe senem. Crimen amare iocos , crimen convivia , cantuL:

miseri , quorum gaudia crimen habenti Quid mihi divitiae, quarum si demeris usum,

Quamvis largus opum, semper egenus ero Imo etiam poena est partis incumbere rebus , Quas cum possideas , est violare nefas. Non aliter sitiens vicinas antalus undas Captat, di appositis abstinet ora cibis. Emior custos rerum magis ipse inearum , Conservans aliis , quae periere mihi: sicut in auricomis pendentia plurimus hortis Pervigil observat non sua poma draco. Hinc me sollicitum torquent super omnia curae: Hinc requies animo non datur ulla meo. Quaerere quae nequeo, semper retinere laboro, Et retinens semper, nil tenuisse puto. stat dubius, tremulusque senex, semperque malorum Credulus ira stultus, quae facit ipse, timet. Laudat praeteritos, praesentes despicit annos: Hoc solum rectum, quod sapit ipse, putat

se solum doctum, seri icat esse perituma

SEARCH

MENU NAVIGATION