Collectio dissertationum medicarum Marburgensium

151쪽

VIRO PER ILLUSTRI

TR NESTO GODO FREDO BALD IN GER,

PATRONO MAXIMO

QUI PATRIO ME AMPLEXUS EST AMORE

152쪽

HANC DISSERTATIONEM INAUGURALEM

GRATI ANIMI ET PIETATIS TESTEM

ARDENTISSIMIS FELICITATIS OMNIGENAE VOTIS SUMMA ANIMI PIETATE

offert ET SE SUA STUDIA FORTUNAMQUE SUAM COMMENDAT obsequiosissimus Cultor C. D. N e b e l.

153쪽

PRAEFATIO.

Spasmorum atque conm1lsionum cohors, ab omni aerare retro ad nostra usque tempora medicorum ingenia eXercuit. In libro antiquissimo, fortassis ante Hippo CRATEM iamiam scripto, et ab alio auctore

incerto, cui titulus: de morbo sacro, non sine insigni voluptate legimUS, runc opinionem illam iamiam eX-plΟ-

154쪽

plosiam fuisse, spaSmos atque convulsiones Daemonibus arque malevo

lis Spiritibus deberi, quorum Aegyptii plus quam triginta millia et

duo eXconitarunt. Saris bene vero

decus medicorum insigne, RICHARD ME AD, in'pereXimio libello, de morbis bibliῖis, omneS , qUOS Daemoniacos credidit olim Theologorum, ICrorum, Medicorom ingens

multitudo, iis aegrotis adnumerauit, qui vera 'i usta, aut Mania laborant. Verum Ut fatear, in uniuersa Semiotica, ne unicum quidem certum

155쪽

tum signum occurrit, quod probaret, hominem a Daemonum imperio conuulssionibus dirissimis vexari, et

ab eadem causia absurda loqui: Daemonomania enim nihil aliud est, quam miXtum morbi genus, ex miris quidem conuulsionibus et Perversa imaginatione, aut delirii specie compositum. Quare absonum est, caussas supernaturales accusare, cum naturales lassiciant, ad quaevis phaenomena eXplicanda. Quum spasmi atque conuulsiones princeps signum sint in omni bus

156쪽

bus atque singulis morbis, quibus praecedunt, vel quos comitari solent, non inutilem fore laborem meum, credidi, si omnia et smgula loca colligerem, quae in HIPΡΟ-

rata leguntur, eaque systematice disponerem, et singula loca commentariolo illustrarem. Libellus meus docebit, HIΡΡΟ-CRAT 1s doctrinam, quam de spas mi S et conuulsionibus, signo in morbis, Tradidit, esse non solum veri istimavi, sed adeo perpolitam simul,

157쪽

mul, Ut neutiquam manca ssit, sed omnibus numeri S absolutam. Quare, medicis recentiorum remporum nil

reliquit, praeter Spici legia quaedam, suis effatis atque vaticiniis adiicienda. Vt vero rite dispertiar , quae in libris Hippoc ΑΤ Is diversis

sparsim annotara leguntur ab Ora culo illo medicorum, sequens erit ordo tradendorum, ut praemissis nonnullis generalioribus super spas- morum atque conuulssionum discrimine, seorsim ea signa exhibeam , quae docent imminere spasmum, et quae

158쪽

quae a spasmo ratione indolis nullo modo differt, conuulsionum, aetnceps Auguria HIPPOCRATIS Percensebo, quae Fatum hominis definiunt, qui spasmis et conuulsionibus misere decumbit.

159쪽

ORDO.

CAP. I. De spasmill et conuulsionibus, horum indole, discrimine, cognatione arctiori, etc. CAP. II. Signa praesagientia, s. quae indicant in morbis, imminere spasmum, tanqnam sympi ma, periculi plenum, aut lethi rum. CAP. III. Signa, quae Fatum aegroti decernunt.

CAPUT I. De spasmis et convulsionibus, horum indole, discrimine, et cognatione in-rrimis arctiori.

I. I. Nostio.

Spasmus, vocabulum graecum est, quod a σπ- , traho, derivatur. Est vero morbus,

160쪽

I 2 qui musculos assicere solet, eonsensus lege

denique reliquas partes totius corporis, tum hominis, tum bruti animalis, omnes, Ossa,

raeruos, vasa. Immo vasorum spasmi, aliarumque partium . v. c. Vesicae, intestinorum tra.

eius, potissimum debentur fibris muscularibus illarum partium, eXcessus atque defectus, quem animaduertimus in oeconomiae animalis functio. nibus laesis, constituit veram morbi notionem, monente iam iam GALENO, et docente reipsa. Tertium enim, ut loquar cum Philosephis recentiorum temporum, non datur. Iam vero musculus omnis, in toto corpore, dum agit, sese accurtat, contrahit, breuior fit, et hoc quidem valet etiam de minimis musculis,' quos acies oculi non attingi neque armati. Vera itaque functis musculi est, ut sese contrahat, simulque artus moueat